KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (¹), w szczególności jego art. 113 ust. 1 lit. a) i jego art. 121 akapit pierwszy lit. a) w związku z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 29/2012 (²) ustanawia szczegółowe normy handlowe w odniesieniu do handlu detalicznego oliwą z oliwek oraz oliwą z wytłoczyn oliwek.

(2) Producentom, handlowcom i konsumentom należy zapewnić normy handlowe odnoszące się do oliwy z oliwek gwarantujące jakość produktów i umożliwiające skuteczne zwalczanie oszustw. W tym celu należy opracować przepisy szczególne uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 (³) oraz poprawić skuteczność kontroli przestrzegania norm handlowych.

(3) Liczne badania naukowe wykazały niekorzystny wpływ światła i ciepła na jakość oliwy z oliwek. Aby umożliwić konsumentowi dostęp do odpowiedniej informacji o optymalnych warunkach przechowywania, należy zatem jednoznacznie określić na etykiecie szczegółowe warunki przechowywania.

(4) Aby pomóc konsumentowi w wyborze produktu, konieczna jest dobra czytelność oznaczeń obowiązkowych, które mają znajdować się na etykiecie. Należy zatem ustanowić zasady dotyczące czytelności oraz koncentracji obowiązkowych informacji w głównym polu widzenia.

(5) Aby umożliwić konsumentowi upewnienie się co do świeżości produktu, należy przewidzieć możliwość umieszczania na etykiecie nieobowiązkowej wzmianki o roku zbiorów wyłącznie w przypadkach, gdy 100 % zawartości pojemnika pochodzi z danego roku zbiorów.

(6) W celu uproszczenia należy znieść obowiązek wskazywania na etykiecie środków spożywczych konserwowanych wyłącznie w oliwie z oliwek odsetka dodanej oliwy w odniesieniu do całkowitej masy netto środka spożywczego.

(7) Aby zapewnić spójność pomiędzy rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2568/91 (⁴) i rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 29/2012, w szczególności w odniesieniu do marginesu tolerancji w zakresie wyników kontroli, konieczne jest odpowiednie dostosowanie wymienionego rozporządzenia wykonawczego.

(8) Państwa członkowskie powinny przeprowadzać kontrole w celu sprawdzenia prawdziwości oznaczeń umieszczonych na etykietach i przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia. W tym celu należy zintensyfikować i ujednolicić zarówno kontrole zgodności nazwy handlowej produktu z zawartością pojemnika w oparciu o analizę ryzyka, jak również kary. Tego rodzaju podejście powinno jednocześnie umożliwić zwalczanie oszustw poprzez wprowadzenie we wszystkich państwach członkowskich minimalnych wymogów kontroli oraz normalizacji sprawozdań, które przedkłada się Komisji.

(9) Państwa członkowskie powinny ustanowić przepisy dotyczące kar na poziomie krajowym. Kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

(10) Dla produktów wyprodukowanych i oznakowanych w Unii lub przywiezionych do Unii przed rozpoczęciem stosowania niniejszego rozporządzenia, ale zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 29/2012, należy ustanowić okres przejściowy, aby umożliwić podmiotom gospodarczym wykorzystanie istniejących zapasów opakowań oraz sprzedaż już zapakowanych produktów.

(11) Komisja opracowała system informatyczny umożliwiający elektroniczne zarządzanie dokumentami i procedurami w ramach jej własnych wewnętrznych procedur oraz w relacjach z organami zaangażowanymi w realizację wspólnej polityki rolnej. Uznaje się, że system ten pozwala wypełnić obowiązki w zakresie przekazywania informacji dotyczących rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 29/2012 zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 792/2009 (⁵).

(12) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 29/2012.

(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 29/2012 wprowadza się następujące zmiany:

1) dodaje się artykuły 4a i 4b w brzmieniu:

„Artykuł 4a

Na opakowaniach lub etykietach na opakowaniach oliwy, o której mowa w art. 1 ust. 1, muszą znajdować się informacje o szczególnych warunkach przechowywania oliwy w ciemnym i chłodnym miejscu.;

Artykuł 4b

Oznaczenia obowiązkowe, o których mowa w art. 3 akapit pierwszy oraz, w stosownych przypadkach, w art. 4 ust. 1 akapit pierwszy, grupuje się w głównym polu widzenia, zdefiniowanym w art. 2 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 (*), czyli na jednej etykiecie lub kilku etykietach umieszczonych na tym samym pojemniku lub też bezpośrednio na samym pojemniku. Wszystkie wspomniane oznaczenia obowiązkowe muszą być widoczne w całości i stanowić część jednorodnego zapisu tekstu.

_ ________

(*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 18).”;

2) w art. 5 akapit pierwszy dodaje się lit. e) w brzmieniu:

„e) oznaczenie roku zbioru w odniesieniu do oliwy, o której mowa w pkt 1 lit. a) i b) załącznika XVI do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, może pojawić się tylko, jeżeli 100 % zawartości pojemnika pochodzi z tego zbioru.”;

3) art. 6 ust. 2 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„ 2. Z wyjątkiem produktów spożywczych w postaci stałej konserwowanych wyłącznie w oliwie z oliwek, w szczególności produktów, o których mowa w rozporządzeniach Rady (EWG) nr 1536/92 (*) oraz (EWG) nr 2136/89 (**), jeżeli na etykiecie w innym miejscu niż w wykazie składników zaznaczona jest obecność w środku spożywczym oliw, o których mowa w art. 1 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, innych niż określone w ust. 1 niniejszego artykułu, przy użyciu wyrazów, obrazków lub grafiki, bezpośrednio po opisie handlowym środka spożywczego podawana jest zawartość procentowa dodanej oliwy z oliwek, o której mowa w art. 1 ust. 1, w stosunku do całkowitej wagi netto środka spożywczego.

_______ __

(*) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1536/92 z dnia 9 czerwca 1992 r. ustanawiające wspólne normy handlowe w odniesieniu do konserwowanego tuńczyka i bonito (Dz.U. L 163 z 17.6.1992, s. 1).

(**) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2136/89 z dnia 21 czerwca 1989 r. ustanawiające wspólne normy handlowe w odniesieniu do konserwowanych sardynek i opisy handlowe w odniesieniu do konserwowanych sardynek i produktów pokrewnych sardynce (Dz.U. L 212 z 22.7.1989, s. 79).”;

4) w art. 7 skreśla się akapit drugi;

5) dodaje się art. 8a w brzmieniu:

„ Artykuł 8a

Każde państwo członkowskie weryfikuje prawdziwość oznaczeń na etykietach, w szczególności zgodność nazwy handlowej produktu z zawartością pojemnika, w oparciu o analizę ryzyka, o której mowa w art. 2a rozporządzenia (EWG) nr 2568/91. W razie wykrycia jakichkolwiek nieprawidłowości oraz w przypadkach, gdy producent, pakujący lub sprzedawca wskazany na etykiecie znajduje się w innym państwie członkowskim, organ kontrolny zainteresowanego państwa członkowskiego występuje o weryfikację zgodnie z art. 8 ust. 2.”;

6) art. 9 ust. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„1. Bez uszczerbku dla kar przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1234/2007 oraz w art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2568/91, w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie przewidują zastosowanie na poziomie krajowym skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających kar.”;

7) art. 10 otrzymuje brzmienie:

„ Artykuł 10

Zainteresowane państwa członkowskie przekazują Komisji, nie później niż dnia 31 maja każdego roku, sprawozdanie zawierające następujące informacje za poprzedni rok:

a) wnioski o weryfikację, otrzymane zgodnie z art. 8 ust. 2;

b) podjęte weryfikacje oraz wciąż będące w toku weryfikacje podjęte w poprzednich latach gospodarczych;

c) weryfikacje podjęte zgodnie z art. 8a, przedstawione zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku XXI do rozporządzenia (EWG) nr 2568/91;

d) działania podjęte w wyniku przeprowadzonych weryfikacji i zastosowane kary.

Sprawozdanie przedstawia te informacje według roku kalendarzowego, kiedy weryfikacja została podjęta, i według kategorii naruszenia. W stosownych przypadkach określa ono wszystkie napotkane specyficzne trudności oraz proponowane ulepszenia odnośnie do kontroli.”;

8) dodaje się art. 10a w brzmieniu:

„Artykuł 10a

Powiadomienia, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, składane są zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 792/2009 (*).

_ ________

(*) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 792/2009 z dnia 31 sierpnia 2009 r. ustanawiające szczegółowe zasady, zgodnie z którymi państwa członkowskie przekazują Komisji informacje i dokumenty dotyczące wdrożenia wspólnej organizacji rynków, systemu płatności bezpośrednich, promocji produktów rolnych oraz systemów stosowanych w odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych i mniejszych wysp Morza Egejskiego (Dz.U. L 228 z 1.9.2009, s. 3).”.

Artykuł 2

Produkty zgodne z przepisami rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 29/2012, które zostały wyprodukowane i oznakowane w Unii lub przywiezione do Unii i dopuszczone do swobodnego obrotu przed dniem 13 grudnia 2014 r., mogą być wprowadzane do obrotu do chwili wykorzystania wszystkich zapasów.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 13 grudnia 2014 r. Niemniej art. 1 pkt 7 niniejszego rozporządzenia w części odnoszącej się do art. 10 lit. c) rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 29/2012 stosuje się od dnia 1 stycznia 2016 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2013 r.