KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE (¹), w szczególności jej art. 19,

uwzględniając decyzję nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. dotyczącą mechanizmu monitorowania emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz wykonania Protokołu z Kioto (²), w szczególności jej art. 6 ust. 1 akapit pierwszy zdanie drugie,

uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 406/2009/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych (³), w szczególności jej art. 11 ust. 3,

po konsultacji z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) System rejestrów zapewnia prawidłowe księgowanie transakcji w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (ETS) ustanowionego dyrektywą 2003/87/WE, protokołem z Kioto i decyzją nr 406/2009/WE. Rejestry mają postać standaryzowanych i zabezpieczonych elektronicznych baz danych zawierających wspólne elementy danych w celu śledzenia wydawania, posiadania, przekazywania oraz anulowania odpowiednich jednostek, w celu zapewnienia stosownego publicznego dostępu oraz poufności oraz w celu zapewnienia nieprzeprowadzania transferów, które są niezgodne z zobowiązaniami wynikającymi z dyrektywy 2003/87/WE, Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (protokół z Kioto) i decyzji nr 406/2009/WE.

(2) Zgodnie z art. 19 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE wszystkie uprawnienia wydawane od dnia 1 stycznia 2012 r. muszą być rejestrowane w rejestrze Unii na rachunkach zarządzanych przez państwa członkowskie. W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 920/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁴) przewidziano ustanowienie takiego rejestru Unii.

(3) Dyrektywę 2003/87/WE znacząco zmieniono dyrektywą 2009/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniającą dyrektywę 2003/87/WE w celu usprawnienia i rozszerzenia wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (⁵), co wymagało wprowadzenia istotnych zmian w systemie rejestrów. Zmiany mają zastosowanie od okresu rozliczeniowego, który rozpocznie się w 2013 r. Obecnie nie obowiązuje żadne porozumienie międzynarodowe zastępujące protokół z Kioto, które miałoby zastosowanie do państw członkowskich po 2012 r. Na podstawie rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE (⁶) od 2012 r. uprawnienia do emisji lotniczych są przedmiotem aukcji, podobnie jak uprawnienia do emisji ogólnych. W związku z tym zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/87/WE przyjęto rozporządzenie Komisji (UE) nr 1193/2011 z dnia 18 listopada 2011 r. ustanawiające rejestr Unii na okres rozliczeniowy rozpoczynający się dnia 1 stycznia 2013 r. oraz na kolejne okresy rozliczeniowe w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzją nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz zmieniające rozporządzenia Komisji (WE) nr 2216/2004 i (UE) nr 920/2010 (⁷), które ma zastosowanie do okresu rozliczeniowego unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, który rozpoczął się dnia 1 stycznia 2013 r., i do kolejnych okresów rozliczeniowych. Ma ono również zastosowanie do uprawnień do emisji lotniczych, które były przedmiotem aukcji w 2012 r.

(4) Aby zapewnić możliwość przechowywania na tych samych rachunkach rejestru Unii jednostek Kioto i uprawnień, rejestr Unii musi spełniać specyfikacje funkcjonalne i techniczne dotyczące standardów wymiany danych dla systemów rejestrów zgodnie z protokołem z Kioto, przyjęte decyzją 12/CMP.1 Konferencji stron UNFCCC służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto (decyzja 12/CMP.1)

(5) W art. 20 dyrektywy 2003/87/WE nałożono wymóg ustanowienia niezależnego dziennika transakcji, czyli dziennika transakcji Unii Europejskiej (EUTL), aby odnotowywać wydawanie, przekazywanie i anulowanie uprawnień. W art. 6 ust. 2 decyzji nr 280/2004/WE przewidziano, że dziennikowi transakcji muszą być udostępniane informacje dotyczące wydawania, posiadania, przekazywania, nabywania, anulowania i wycofania jednostek przyznanej emisji, jednostek pochłaniania, jednostek redukcji emisji i jednostek poświadczonej redukcji emisji, jak również informacje dotyczące przeniesienia jednostek przyznanej emisji, jednostek redukcji emisji i jednostek poświadczonej redukcji emisji.

(6) Rejestr Unii powinien obejmować rachunki, na których powinny być rejestrowane procesy i działania niezbędne do stosowania przepisów dyrektywy 2003/87/WE. Każdy taki rachunek powinien być utworzony zgodnie ze znormalizowanymi procedurami, aby zapewnić integralność systemu rejestrów oraz publiczny dostęp do informacji przechowywanych w tym systemie. Uprawnienia należy wydawać w ramach rejestru Unii.

(7) Transakcje z udziałem uprawnień w rejestrze Unii należy przeprowadzać za pośrednictwem łącza komunikacyjnego obejmującego EUTL, natomiast transakcje z udziałem jednostek Kioto należy przeprowadzać poprzez łącze komunikacyjne obejmujące zarówno EUTL, jak i międzynarodowy dziennik transakcji (ITL) Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC).

(8) Jako że uprawnienia i jednostki Kioto istnieją wyłącznie w formie niematerialnej i są zamienne, prawo własności uprawnienia lub jednostki Kioto należy ustalać na podstawie obecności na rachunku w rejestrze Unii, w którym są przechowywane. Ponadto, aby zmniejszyć ryzyko związane z wycofaniem transakcji wprowadzonych do rejestru oraz zakłóceniami systemu i rynku, które takie wycofanie może spowodować, należy zapewnić pełną zamienność uprawnień i jednostek Kioto. W szczególności nie jest możliwe wycofanie, unieważnienie lub odwołanie transakcji, w sposób niezgodny z regułami funkcjonowania rejestru, po terminie określonym w tych regułach. Żaden z przepisów niniejszego rozporządzenia nie powinien uniemożliwiać posiadaczowi rachunku lub osobie trzeciej wykonania jakichkolwiek praw lub roszczeń wynikających z podstawowej transakcji, na postawie których mogą oni mieć prawo do zwrotu lub restytucji z tytułu transakcji wprowadzonej do systemu, np. w przypadku oszustwa czy błędu technicznego, dopóki nie prowadzi to do wycofania, unieważnienia lub odwołania transakcji. Ponadto należy chronić nabycie uprawnienia lub jednostki Kioto w dobrej wierze.

(9) Głównymi zadaniami centralnego administratora jest zapewnienie, obsługa i prowadzenie rejestru Unii i EUTL, prowadzenie centralnego rachunku i przeprowadzanie operacji, które są realizowane na poziomie centralnym. Głównymi zadaniami krajowych administratorów jest pełnienie funkcji punktów kontaktowych z poszczególnymi posiadaczami rachunków w rejestrze Unii oraz przeprowadzanie operacji obejmujących bezpośredni z nimi kontakt, w tym otwieranie, zawieszanie i zamykanie rachunków.

(10) W przypadku gdy państwa członkowskie przydzielają bezpłatnie uprawnienia na podstawie art. 10c dyrektywy 2003/87/WE, uprawnienia te powinny być przydzielane zgodnie z art. 10c dyrektywy i zgodnie z decyzjami Komisji przyjętymi zgodnie z tym artykułem. W tym celu odpowiednie tabele krajowego rozdziału uprawnień powinny uwzględniać wnioski złożone przez dane państwa członkowskie zgodnie z art. 10c ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE, jak również odpowiednie decyzje Komisji przyjęte zgodnie z art. 10c ust. 6 tej dyrektywy.

(11) W przypadku gdy państwo członkowskie, biorąc pod uwagę jego wniosek złożony zgodnie z art. 10c ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE oraz odpowiednią decyzją Komisji przyjętą zgodnie z art. 10c ust. 6 wspomnianej dyrektywy, opóźnia przydzielanie uprawnień, które mają zostać przydzielone bezpłatnie na podstawie art. 10c dyrektywy 2003/87/WE (przydzielanie uprawnień ex post), to państwo członkowskie powinno włączyć do swojej tabeli krajowego rozdziału uprawnień zgodnej z art. 51 ust. 1 niniejszego rozporządzenia uprawnienia, które mają zostać przydzielone nieodpłatnie na podstawie inwestycji już podjętych lub transferów finansowych już przeprowadzonych w momencie zgłoszenia tabeli.

(12) W przypadku gdy państwo członkowskie, biorąc pod uwagę jego wniosek złożony zgodnie z art. 10c ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE oraz odpowiednią decyzją Komisji przyjętą zgodnie z art. 10c ust. 6 wspomnianej dyrektywy, przydziela uprawnienia, które mają zostać przydzielone bezpłatnie na podstawie art. 10c dyrektywy 2003/87/WE, niezależnie od przeprowadzonych już inwestycji (przydzielanie uprawnień ex ante), to państwo członkowskie powinno włączyć do swojej tabeli krajowego rozdziału uprawnień uprawnienia, które mają zostać przydzielone nieodpłatnie zgodnie z art. 10c dyrektywy 2003/87/WE na lata 2013–2019, zgłaszając Komisji tabelę krajowego rozdziału uprawnień zgodnie z art. 51 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

(13) Na podstawie sprawozdań, które są przedkładane Komisji zgodnie z art. 10c ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE, państwa członkowskie powinny dokonać zmian w tabelach krajowego rozdziału uprawnień w celu odzwierciedlenia postępów w realizacji podjętych inwestycji i statusu dokonanych transferów finansowych zgodnie z odpowiednio art. 10c dyrektywy 2003/87/WE i właściwymi decyzjami Komisji.

(14) Artykuł 11 dyrektywy 2003/87/WE stanowi, że do dnia 28 lutego każdego roku właściwe organy wydają uprawnienia, które mają być przydzielone w danym roku. W przypadku gdy, zgodnie z art. 24 decyzji Komisji 2011/278/UE z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁸), operator przedłożył informacje mające wpływ na liczbę uprawnień, które mają zostać przydzielone temu operatorowi, przydział operatora będzie musiał zostać ponownie obliczony i zgłoszony zgodnie z art. 24 ust. 2 wspomnianej decyzji, zanim uprawnienia będą mogły zostać przekazane operatorowi zgodnie z art. 53 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

(15) Żaden z przepisów niniejszego rozporządzenia nie powinien uniemożliwiać właściwemu organowi wymagania od operatora przekazania określonej liczby otrzymanych uprawnień, stanowiących nadwyżkę nad dostosowanym przydziałem na dany rok, na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji, w przypadku gdy nastąpił nadmierny przydział uprawnień, w tym w wyniku błędu w początkowym przydziale lub w wyniku błędnego lub niepełnego przedłożenia właściwemu organowi informacji przez operatora zgodnie z art. 24 decyzji 2011/278/UE do daty określonej we wspomnianym artykule, pod warunkiem że centralny administrator wprowadził zmianę w tabeli krajowego rozdziału uprawnień danego państwa członkowskiego zgodnie z art. 52 ust. 2 niniejszego rozporządzenia w celu odpowiedniego dostosowania przydziału.

(16) W art. 11b dyrektywy 2003/87/WE wprowadzono zakaz wydawania jednostek poświadczonej redukcji emisji (CER) i jednostek redukcji emisji (ERU) po dniu 31 grudnia 2012 r. powodującego podwójne liczenie redukcji emisji gazów cieplarnianych. Niemniej jednak art. 5 ust. 2 decyzji Komisji 2006/780/WE z dnia 13 listopada 2006 r. w sprawie zapobiegania podwójnemu liczeniu redukcji emisji gazów cieplarnianych w ramach wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji w przypadku projektów realizowanych w ramach protokołu z Kioto zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁹) umożliwia konwersję uprawnień w rezerwie ustanowionej na mocy art. 3 wspomnianej decyzji na jednostki przyznanej emisji (AAU) lub ich sprzedaż jako uprawnienia na okres 2008–2012. Ponadto państwa członkowskie powinny mieć możliwość wydawania do dnia 30 kwietnia 2013 r. ERU z projektów obejmujących działania objęte wyłącznie zakresem dyrektywy 2003/87/WE począwszy od dnia 1 stycznia 2013 r. w odniesieniu do redukcji emisji, jakie miały miejsce do dnia 31 grudnia 2012 r.

(17) Unia, państwa członkowskie i szereg państw trzecich podjęły zobowiązania dotyczące redukcji emisji gazów cieplarnianych dla całej gospodarki w okresie 2008–2012. Państwa członkowskie wyznaczyły sobie prawnie wiążące cele redukcji emisji dla całej gospodarki w okresie 2013–2020, zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE i decyzją nr 406/2009/WE. Zmiana protokołu z Kioto powinna wprowadzić prawnie wiążące na szczeblu międzynarodowym ilościowo określone cele redukcji emisji w okresie 2013– 2020 dla stron wymienionych w załączniku B po jego wejściu w życie w odniesieniu do tych stron. W decyzji 13/CMP.1 Konferencji Stron UNFCCC służącej jako spotkanie Stron protokołu z Kioto (decyzja 13/CMP.1) wprowadzono wymóg, by jednostki ERU były wydawane wyłącznie poprzez konwersję jednostek AAU lub jednostek pochłaniania (RMU) posiadających numer seryjny zawierający okres dostosowania się do wymagań w odniesieniu do którego zostały wydane. Jednostki ERU nie mogą być wydawane, w przypadku gdy okres dostosowania się do wymagań wskazany w odpowiednim numerze seryjnym nie odpowiada okresowi, w którym miała miejsce redukcja emisji. Rachunki systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (ETS) w rejestrze Unii nie powinny zawierać jednostek ERU niezgodnych z tymi zasadami. W tym celu ERU wydawane przez państwa trzecie, które nie mają prawnie wiążących określonych ilościowo celów redukcji emisji na okres 2013–2020, jak określono w zmianie do protokołu z Kioto zgodnie z jego art. 3 ust. 9, lub które nie złożyły instrumentu ratyfikacyjnego dotyczącego tej zmiany protokołu z Kioto, powinny być przechowywane w rejestrze Unii, jedynie jeśli zostały poświadczone jako odnoszące się do redukcji emisji zweryfikowanych jako przeprowadzone przed 2013 r. Przewiduje się, że takie ERU przekazywane do rejestru Unii po dniu 1 maja 2013 r. będą wydawane zgodnie z procedurą weryfikacji komitetu nadzoru mechanizmu wspólnego wypełniania zobowiązań ustanowioną decyzją 9/CMP.1 Konferencji Stron UNFCCC służącej jako spotkanie Stron protokołu z Kioto (decyzja 9/CMP.1) (zgodnie z tzw. ścieżką drugą).

(18) Art. 11a dyrektywy 2003/87/WE przewiduje stosowanie CER i ERU z projektów realizowanych przed wejściem w życie międzynarodowego porozumienia w sprawie zmian klimatu, poprzez umożliwienie operatorom wymiany jednostek na świadczenia.

(19) Państwa trzecie lub ich jednostki poniżej szczebla federalnego lub regionalne powinny mieć możliwość otwierania rachunków w rejestrze Unii, po uzgodnieniu z danym państwem trzecim sposobów powiązania ETS z innym obowiązkowym systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych nakładającym bezwzględny limit emisji.

(20) Art. 11 decyzji nr 406/2009/WE przewiduje, że dokładne księgowanie transakcji zgodnie ze wspomnianą decyzją zapewnia system rejestrów.

(21) Jednostki rocznych limitów emisji powinny być wydawane na rachunkach zgodności w ramach decyzji dotyczącej wspólnego wysiłku redukcyjnego (ESD) w rejestrze Unii w ilościach określonych zgodnie z art. 3 ust. 2 i art. 10 decyzji nr 406/2009/WE. Jednostki rocznych limitów emisji (AEA) mogą być przechowywane na rachunkach zgodności w ramach ESD w rejestrze Unii.

(22) Rejestr Unii powinien umożliwić wdrożenie rocznego cyklu zgodności zgodnie z decyzją nr 406/2009/WE, zapewniając procesy w celu wprowadzania do rachunków zgodności w ramach ESD rocznych zweryfikowanych emisji gazów cieplarnianych, określenia liczby statusu zgodności dla rachunku zgodności w ramach ESD każdego państwa członkowskiego dla każdego roku i zastosowania działań korygujących zgodnie z art. 7 decyzji nr 406/2009/WE, jeżeli zachodzi taka konieczność.

(23) Rejestr Unii powinien zapewnić prawidłowe księgowanie transakcji przewidzianych w art. 3 ust. 3, 4 i 5 i art. 5 decyzji nr 406/2009/WE.

(24) EUTL powinien wykonywać automatyczne kontrole wszystkich procesów w systemie rejestrów dotyczących uprawnień, zweryfikowanych emisji, rachunków, jednostek rocznych limitów emisji, uprawnienia do jednostek emisji i jednostek Kioto, a ITL powinien wykonywać automatyczne kontrole procesów dotyczących jednostek Kioto, aby upewnić się, że nie wystąpiły żadne nieprawidłowości. Procesy, dla których wyniki tych kontroli będą negatywne, zostaną przerwane w celu zapewnienia zgodności transakcji w systemie rejestrów Unii z wymogami dyrektywy 2003/87/WE, decyzji nr 406/2009/WE oraz wymogami opracowanymi na mocy UNFCCC i protokołu z Kioto.

(25) W celu ochrony bezpieczeństwa informacji znajdujących się w zintegrowanym systemie rejestrów i aby zapobiegać oszustwom, należy stosować odpowiednie i zharmonizowane wymogi w zakresie otwierania rachunków oraz uwierzytelniania i praw dostępu. Należy rozważyć przegląd tych wymogów w przyszłości, tak aby zapewnić ich skuteczność, uwzględniając jednocześnie proporcjonalność. Należy przechowywać zapisy dotyczące wszystkich procesów, operatorów i osób w systemie rejestrów.

(26) Centralny administrator powinien zapewnić ograniczenie do minimum przerw w działaniu systemu rejestrów poprzez podejmowanie wszelkich zasadnych kroków w celu zapewnienia dostępności rejestru Unii i EUTL oraz poprzez zapewnienie solidnych systemów i procedur dla zabezpieczenia odnośnych informacji.

(27) Jako że ustanowienie dodatkowych rodzajów rachunków lub innych środków, które umożliwiłyby posiadanie uprawnień lub jednostek Kioto w imieniu osób trzecich bądź zastosowanie ich jako zabezpieczenia, może okazać się pożądane, należy przeanalizować te kwestie w kontekście przyszłego przeglądu niniejszego rozporządzenia.

(28) Zgodnie z dyrektywą 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylającą dyrektywę Rady 90/313/EWG (¹⁰) oraz z decyzją 13/CMP.1 należy regularnie podawać do publicznej wiadomości szczegółowe sprawozdania w celu zapewnienia dostępu opinii publicznej do informacji znajdujących się w zintegrowanym systemie rejestrów, z zastrzeżeniem niektórych wymagań dotyczących poufności.

(29) Krajowi administratorzy, centralny administrator i Komisja powinni przestrzegać ustawodawstwa unijnego i krajowego dotyczącego ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych oraz swobodnego przepływu tych danych, w szczególności dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (¹¹), przepisów krajowych wdrażających tę dyrektywę, rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (¹²), jeżeli wspomniane ustawodawstwo ma zastosowanie do informacji przechowywanych i przetwarzanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, w odniesieniu do których pełnią funkcję administratora danych.

(30) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 920/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹³) powinno mieć zastosowanie do czasu zakończenia wszystkich działań wymaganych w odniesieniu do okresu rozliczeniowego obejmującego lata 2008–2012. Rozporządzenie to powinno zostać zmienione ze skutkiem natychmiastowym w celu zastąpienia uprawnień do emisji lotniczych posiadanych przez użytkowników pod koniec okresu rozliczeniowego obejmującego lata 2008–2012 przez uprawnienia do emisji lotniczych ważne w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się w 2013 r. Rozporządzenie (UE) nr 920/2010 należy w związku z tym uchylić z dniem 1 października 2013 r.

(31) Rozporządzenie (UE) nr 1193/2011 należy zatem ze skutkiem natychmiastowym uchylić i zastąpić rozporządzeniem zawierającym przepisy wymagane dyrektywą 2003/87/WE, decyzją nr 280/2004/WE i decyzją nr 406/2009/WE.

(32) W rozporządzeniu (UE) 1193/2011 r. określono terminy uzgodnienia warunków współpracy między centralnym administratorem i krajowymi administratorami oraz powiadomienia o tabelach krajowego rozdziału uprawnień i tabelach krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych. Pomimo uchylenia rozporządzenia (UE) 1193/2011, zobowiązania te powinny zostać utrzymane.

(33) Właściwe jest, aby niniejsze rozporządzenie weszło w życie w trybie pilnym.

(34) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

ROZDZIAŁ 1

Przedmiot, zakres stosowania i definicje

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się wymogi ogólne oraz wymagania dotyczące prowadzenia i utrzymania rejestru Unii na okres rozliczeniowy rozpoczynający się dnia 1 stycznia 2013 r. i na kolejne okresy rozliczeniowe, dotyczące niezależnego dziennika transakcji przewidzianego w art. 20 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE, a także dotyczące rejestrów przewidzianych w art. 6 decyzji nr 280/2004/WE.

Ponadto w niniejszym rozporządzeniu ustanawia się system komunikacji między rejestrem Unii a ITL.

Artykuł 2

Zakres stosowania

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do uprawnień utworzonych na okres rozliczeniowy rozpoczynający się dnia 1 stycznia 2013 r. oraz na kolejne okresy rozliczeniowe w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, jednostek rocznych limitów emisji, uprawnień do jednostek emisji oraz jednostek Kioto.

Niniejsze rozporządzenie ma również zastosowanie do objętych aukcją uprawnień do emisji lotniczych, które utworzono na okres rozliczeniowy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2012 r.

Artykuł 3

Definicje

O ile nie określono inaczej, terminy stosowane w tytule II niniejszego rozporządzenia mają takie samo znaczenie jak zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE. Stosuje się również definicje określone w art. 3 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010 oraz w art. 3 decyzji Komisji 2011/278/UE. Stosuje się również następujące definicje:

1) „posiadacz rachunku” oznacza osobę fizyczną lub prawną, która posiada rachunek w systemie rejestrów;

2) „centralny administrator” oznacza osobę wyznaczoną przez Komisję zgodnie z art. 20 dyrektywy 2003/87/WE;

3) „właściwy organ” oznacza organ lub organy wyznaczone przez państwo członkowskie na mocy art. 18 dyrektywy 2003/87/WE;

4) „zewnętrzna platforma obrotu” oznacza wszelkiego rodzaju system wielostronnej wymiany, który kojarzy lub ułatwia kojarzenie transakcji strony trzeciej w dziedzinie kupna i sprzedaży instrumentów finansowych zgodnie z definicją zawartą w art. 4 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹⁴), gdzie kupowane i sprzedawane instrumenty finansowe występują w postaci uprawnień lub jednostek Kioto;

5) „weryfikator” oznacza weryfikatora zgodnie z definicją w art. 3 pkt 3) rozporządzenia Komisji (UE) nr 600/2012 (¹⁵);

6) „jednostki przyznanej emisji” lub „AAU” oznaczają jednostki wydane zgodnie z art. 7 ust. 3 decyzji nr 280/2004/WE;

7) „uprawnienia do emisji lotniczych” oznaczają uprawnienia utworzone zgodnie z art. 3c ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE;

8) „uprawnienia do emisji ogólnych” oznaczają wszystkie inne uprawnienia utworzone zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE;

9) „długoterminowe jednostki poświadczonej redukcji emisji” („lCER”) oznaczają jednostki wydane w związku z realizacją projektów zalesiania lub ponownego zalesiania w ramach mechanizmu czystego rozwoju („CDM”), których ważność, z zastrzeżeniem decyzji 5/CMP.1 Konferencji stron służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto, wygasa z końcem okresu kredytowania redukcji emisji projektu zalesiania lub ponownego zalesiania w ramach CDM, dla którego zostały wydane;

10) „jednostki pochłaniania” („ RMU”) oznaczają jednostki wydane zgodnie z odpowiednimi przepisami załącznika do decyzji 13/CMP.1;

11) „tymczasowe jednostki poświadczonej redukcji emisji” („tCER”) oznaczają jednostki wydane w związku z realizacją projektów zalesiania lub ponownego zalesiania w ramach mechanizmu czystego rozwoju („CDM”), których ważność, z zastrzeżeniem decyzji 5/CMP.1, wygasa z końcem okresu dostosowania się do wymagań w ramach protokołu z Kioto następującego po okresie, podczas którego zostały wydane;

12) „jednostki Kioto” oznaczają AAU, jednostki redukcji emisji („ERU”), poświadczone redukcje emisji („CER”), RMU, lCER i tCER;

13) „proces” oznacza zautomatyzowany techniczny sposób wykonywania działań związanych z rachunkiem, jednostką lub częścią uprawnienia do jednostek emisji w rejestrze;

14) „transakcja” oznacza proces w rejestrze Unii obejmujący przekaz uprawnienia, jednostki Kioto, jednostki rocznego limitu emisji lub części uprawnienia do jednostek emisji z jednego rachunku na inny;

15) „umorzenie” oznacza rozliczenie uprawnienia przez operatora instalacji lub operatora statków powietrznych względem zweryfikowanych emisji jego instalacji lub statków powietrznych;

16) „anulowanie” oznacza ostateczne usunięcie jednostki Kioto przez jej posiadacza bez rozliczania jej względem zweryfikowanych emisji;

17) „usunięcie” oznacza ostateczne usunięcie uprawnienia przez jego posiadacza bez rozliczania go względem zweryfikowanych emisji;

18) „wycofanie” oznacza rozliczenie jednostki Kioto przez stronę protokołu z Kioto względem emisji zgłoszonych przez tę stronę;

19) „pranie pieniędzy” oznacza pranie pieniędzy zdefiniowane w art. 1 ust. 2 dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹⁶);

20) „ poważne przestępstwa” oznaczają poważne przestępstwa zdefiniowane w art. 3 pkt 5) dyrektywy 2005/60/WE;

21) „ finansowanie terroryzmu” oznacza finansowanie terroryzmu zdefiniowane w art. 1 ust. 4 dyrektywy 2005/60/WE;

22) „ krajowy administrator” oznacza podmiot odpowiedzialny za administrowanie, w imieniu państwa członkowskiego, zbiorem rachunków użytkowników podlegających jurysdykcji państwa członkowskiego w rejestrze Unii, wyznaczony zgodnie z art. 8;

23) „dyrektorzy” oznaczają osoby faktycznie kierujące bieżącą działalnością osoby prawnej;

24) „czas środkowoeuropejski” oznacza czas letni środkowoeuropejski w okresie czasu letniego zgodnie z definicjami w art. 1, 2 i 3 dyrektywy 2000/84/WE;

25) „krajowa platforma administracyjna” oznacza zewnętrzny system obsługiwany przez krajowego administratora lub właściwy organ, który jest bezpiecznie podłączony do rejestru Unii do celów automatyzacji funkcji związanych z zarządzaniem rachunkami i zgodnością obowiązków w rejestrze Unii;

26) „międzynarodowe jednostki emisji” oznaczają CER, ERU i jednostki emisji wynikające z projektów lub innych działań na rzecz redukcji emisji, które mogą być stosowane zgodnie z art. 11a ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE;

27) „ jednostka rocznych limitów emisji” („AEA”) oznacza podpodział rocznego limitu emisji państwa członkowskiego określony zgodnie z art. 3 ust. 2 i art. 10 decyzji nr 406/2009/WE równy jednej tonie ekwiwalentu dwutlenku węgla;

28) „uprawnienie do jednostek emisji” oznacza prawo państwa członkowskiego, wyrażone w liczbie równej wielkości procentowej emisji gazów cieplarnianych w 2005 r., jak określono w art. 5 ust. 4 decyzji nr 406/2009/WE, do wykorzystania jednostek emisji, o których mowa w art. 5 decyzji nr 406/2009/WE w celu wypełnienia jego zobowiązań zgodnie z art. 3 decyzji nr 406/2009/WE;

29) „niewykorzystane uprawnienie do jednostek emisji” oznacza uprawnienie państwa członkowskiego do jednostek emisji pomniejszone o sumę międzynarodowych jednostek emisji, tCER lub lCER posiadanych na rachunku zgodności w ramach ESD w momencie ustalenia liczb statusu zgodności zgodnie z art. 79 niniejszego rozporządzenia;

30) „ okres dostosowania się do wymagań” oznacza okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2020 r., w którym państwa członkowskie ograniczają swoje emisje gazów cieplarnianych zgodnie z art. 3 decyzji nr 406/2009/WE.

ROZDZIAŁ 2

System rejestrów

Artykuł 4

Rejestr Unii

1. Ustanawia się rejestr Unii na okres rozliczeniowy w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych rozpoczynający się dnia 1 stycznia 2013 r. oraz na kolejne okresy rozliczeniowe.

2. Centralny administrator obsługuje i prowadzi rejestr Unii, w tym jego infrastrukturę techniczną.

3. Państwa członkowskie korzystają z rejestru Unii w celu dopełnienia swoich obowiązków zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/87/WE i art. 11 decyzji nr 406/2009/WE, a także w celu zapewnienia prawidłowego rozliczania uprawnień, AEA i uprawnień do jednostek emisji w zakresie objętym niniejszym rozporządzeniem. Rejestr Unii udostępnia krajowym administratorom i posiadaczom rachunków procesy określone w niniejszym rozporządzeniu.

4. Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii spełniał specyfikacje funkcjonalne i techniczne dotyczące standardów wymiany danych dla systemów rejestrów zgodnie z protokołem z Kioto, przyjęte zgodnie z decyzją 12/CMP.1, oraz uwzględniał wymogi w zakresie sprzętu, sieci, oprogramowania i bezpieczeństwa określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 105 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 5

Krajowe i unijne rejestry PzK

1. W celu dopełnienia obowiązków stron Protokołu z Kioto oraz obowiązków na mocy art. 6 decyzji nr 280/2004/WE w zakresie zapewnienia prawidłowego rozliczania jednostek Kioto, każde państwo członkowskie oraz Unia prowadzą rejestr Protokołu z Kioto (zwany dalej "rejestrem PzK") w formie standaryzowanej elektronicznej bazy danych uwzględniającej wymogi UNFCCC dotyczące rejestrów, w szczególności specyfikacje funkcjonalne i techniczne dotyczące standardów wymiany danych dla systemów rejestrów na mocy protokołu z Kioto opracowane zgodnie z decyzją 12/CMP.1 oraz wymogi w zakresie sprzętu, sieci, oprogramowania i bezpieczeństwa określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 105 niniejszego rozporządzenia.

2. Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii funkcjonował również jako rejestr PzK dla Unii jako strony protokołu z Kioto. Centralny administrator działa również jako administrator unijnego rejestru PzK stanowiącego część rejestru Unii.

Artykuł 6

Dziennik transakcji Unii Europejskiej

1. Ustanawia się dziennik transakcji Unii Europejskiej (EUTL) – w formie standaryzowanej elektronicznej bazy danych – zgodnie z art. 20 dyrektywy 2003/87/WE, dla transakcji w zakresie objętym niniejszym rozporządzeniem. W EUTL zapisuje się również wszelkie informacje związane z posiadaniem i przekazywaniem jednostek Kioto udostępnionych zgodnie z art. 6 ust. 2 decyzji nr 280/2004/WE.

2. Centralny administrator obsługuje i prowadzi EUTL zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

3. Centralny administrator dopilnowuje, by EUTL był w stanie sprawdzać i zapisywać wszystkie procesy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, uwzględniał specyfikacje funkcjonalne i techniczne dotyczące standardów wymiany danych dla systemów rejestrów na mocy protokołu z Kioto, przyjęte zgodnie z decyzją 12/CMP.1, oraz spełniał wymogi w zakresie sprzętu, sieci, oprogramowania i bezpieczeństwa określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 105 niniejszego rozporządzenia.

4. Centralny administrator dopilnowuje, by EUTL był w stanie zapisywać wszystkie procesy opisane w tytule I rozdział 3 i w tytułach II, III i IV.

Artykuł 7

Łącza komunikacyjne między rejestrami, ITL i EUTL

1. Centralny administrator i państwa członkowskie dopilnowują, by rejestr Unii i rejestry PzK utrzymywały łącze komunikacyjne z ITL w celu powiadamiania o transakcjach, w ramach których przekazuje się jednostki Kioto.

2. Centralny administrator zapewnia, by EUTL utrzymywał łącze komunikacyjne z ITL w celu zapisywania i sprawdzania przekazów, o których mowa w ust. 1. Wszystkie proponowane przekazy z udziałem rejestru PzK są przetwarzane i sprawdzane przez EUTL przed zapisaniem przekazu.

3. Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii utrzymywał bezpośrednie łącze komunikacyjne z EUTL w celu sprawdzania i zapisywania transakcji z udziałem uprawnień, AEA lub części uprawnień do jednostek emisji oraz procesów zarządzania rachunkiem określonych w tytule I rozdział 3. Wszystkie transakcje dotyczące uprawnień, AEA lub części uprawnień do jednostek emisji odbywają się w rejestrze Unii i są zapisywane i sprawdzane przez EUTL. Centralny administrator może utworzyć ograniczone łącze komunikacyjne między EUTL i rejestrem państwa trzeciego, które podpisało traktat dotyczący jego przystąpienia do Unii, w celu umożliwienia takim rejestrom komunikacji z ITL poprzez EUTL oraz zapisywania w EUTL pochodzących od operatorów zweryfikowanych danych na temat emisji. Rejestry te muszą pomyślnie przejść wszystkie procedury testowania i inicjalizacji wymagane dla rejestrów przed utworzeniem łącza komunikacyjnego.

4. [1] Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii utrzymywał łącze komunikacyjne z rejestrami systemów handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, z którymi obowiązuje umowa zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE, do celów przekazywania informacji o transakcjach z udziałem uprawnień.

Artykuł 8

Administratorzy krajowi i administratorzy rejestru PzK

1. Każde państwo członkowskie wyznacza krajowego administratora. Niezależnie od przepisów art. 13 ust. 2 państwo członkowskie zgodnie z art. 11 ma dostęp do swoich rachunków i rachunków w rejestrze Unii podlegających jego jurysdykcji oraz zarządza nimi za pośrednictwem krajowego administratora zgodnie z załącznikiem I. Krajowy administrator każdego państwa członkowskiego działa również jako administrator jego rejestru PzK zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

2. Państwa członkowskie i Komisja dopilnują, aby nie wystąpił konflikt interesów między krajowymi administratorami, centralnym administratorem i posiadaczami rachunków.

3. Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji dane osobowe i kontaktowe swojego krajowego administratora, w tym numer telefonu alarmowego na wypadek zdarzenia naruszającego bezpieczeństwo.

4. Komisja wraz z krajowymi administratorami każdego państwa członkowskiego i centralnym administratorem koordynuje wykonanie niniejszego rozporządzenia. W szczególności Komisja konsultuje się z grupą roboczą administratorów Komitetu ds. Zmian Klimatu na temat kwestii i procedur związanych z obsługą rejestrów uregulowanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem oraz związanych z wykonaniem niniejszego rozporządzenia. Do dnia 31 marca 2012 r. grupa robocza administratorów uzgodni warunki współpracy między centralnym administratorem a krajowymi administratorami, w tym wspólne procedury operacyjne dotyczące wykonania niniejszego rozporządzenia oraz procedury dotyczące zmian w rejestrze Unii i rozwiązywania problemów z nim związanych, a także specyfikacje techniczne dotyczące funkcjonowania i niezawodności rejestru Unii i EUTL. Warunki współpracy mogą obejmować zasady konsolidacji zewnętrznych łączy komunikacyjnych, infrastruktury informatycznej, procedur dostępu do rachunków użytkowników oraz mechanizmów zarządzania rachunkami PzK w rejestrze Unii z wszystkimi pozostałymi rejestrami PzK w ramach skonsolidowanego systemu rejestrów europejskich utrzymywanego przez centralnego administratora. Komitet ds. Zmian Klimatu przyjmuje regulamin wewnętrzny grupy roboczej administratorów.

5. Centralny administrator, właściwe organy i krajowi administratorzy realizują tylko procesy niezbędne do wypełnienia ich odpowiednich funkcji zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE, decyzją nr 280/2004/WE i decyzją nr 406/2009/WE oraz środkami przyjętymi zgodnie z ich przepisami.

ROZDZIAŁ 3

Rachunki

Sekcja 1

Przepisy ogólne mające zastosowanie do wszystkich rachunków

Artykuł 9

Rachunki

1. Państwa członkowskie i centralny administrator zapewniają, by każdy rejestr PzK i rejestr Unii obejmował rachunki określone w załączniku I.

2. Każdego rodzaju rachunek może zawierać rodzaje jednostek, jak określono w załączniku I.

Artykuł 10

Status rachunków

1. Rachunki posiadają jeden z następujących statusów: otwarty, zablokowany, wyłączony lub zamknięty.

2. Z rachunku zablokowanego nie można inicjować procesów, z wyjątkiem procesów wyszczególnionych w art. 25, 31, 35, 67, 77, 81 i 82.

3. Z rachunku zamkniętego nie można inicjować żadnych procesów. Rachunek zamknięty nie może zostać ponownie otwarty i nie mogą na niego wpływać jednostki.

4. Po wyłączeniu instalacji z systemu unijnego zgodnie z art. 27 dyrektywy 2003/87/WE krajowy administrator nadaje odpowiedniemu rachunkowi posiadania operatora status wyłączony na okres wyłączenia.

5. Po powiadomieniu ze strony właściwego organu, że w danym roku loty operatora statków powietrznych nie są już objęte systemem unijnym zgodnie z załącznikiem I do dyrektywy 2003/87/WE, krajowy administrator nadaje odpowiedniemu rachunkowi posiadania operatora statków powietrznych status „wyłączony” po uprzednim zawiadomieniu o tym danego operatora statków powietrznych oraz do czasu otrzymania powiadomienia od właściwego organu, że loty operatora statków powietrznych są ponownie objęte systemem unijnym.

6. Z rachunku wyłączonego nie można inicjować żadnych procesów, z wyjątkiem procesów wyszczególnionych w art. 25 i 68 oraz procesów wyszczególnionych w art. 35 i 67 odpowiadających okresowi, w którym status rachunku nie został jeszcze ustalony jako wyłączony.

Artykuł 11

Zarządzanie rachunkami

1. Każdy rachunek posiada administratora odpowiedzialnego za zarządzanie rachunkiem w imieniu państwa członkowskiego lub Unii.

2. Administrator rachunku jest określony dla każdego rodzaju rachunku zgodnie z załącznikiem I.

3. Administrator rachunku, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, otwiera i zawiesza rachunek, ogranicza dostęp do rachunku lub zamyka rachunek, zmienia status rachunku, zatwierdza upoważnionych przedstawicieli, zezwala na zmiany danych rachunków wymagających zatwierdzenia przez administratora oraz inicjuje transakcje, jeżeli posiadacz rachunku złożył o to wniosek zgodnie z art. 23 ust. 5.

4. Administrator może nałożyć na posiadaczy rachunków i ich przedstawicieli wymóg, aby zgodzili się na przestrzeganie rozsądnych warunków zgodnych z niniejszym rozporządzeniem, uwzględniając kwestie wyszczególnione w załączniku II.

5. Rachunki podlegają prawu i jurysdykcji państwa członkowskiego ich administratora, zaś przechowywane na nich jednostki uznaje się za znajdujące się na terytorium tego państwa członkowskiego.

Artykuł 12

Powiadomienia od centralnego administratora

Centralny administrator powiadamia przedstawicieli rachunku i krajowego administratora o inicjacji i zakończeniu lub przerwaniu każdego procesu związanego z rachunkiem oraz o zmianie statusu rachunku przez automatyczny mechanizm opisany w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 105.

Sekcja 2

Otwieranie i aktualizacja rachunków

Artykuł 13

Otwieranie rachunków zarządzanych przez centralnego administratora

1. Centralny administrator otwiera wszystkie rachunki zarządzania ETS w rejestrze Unii, unijne rachunki PzK, unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji AEA, rachunek usunięcia uprawnień w ramach ESD i jeden rachunek zgodności w ramach ESD dla każdego państwa członkowskiego na każdy rok okresu dostosowania się do wymagań w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania informacji określonych w załączniku III.

2. Krajowy administrator wyznaczony zgodnie z art. 8 ust. 1 działa jako upoważniony przedstawiciel rachunku zgodności w ramach ESD, chyba że dane państwo członkowskie wyznaczy inną osobę.

3. Każde państwo członkowskie zapewnia centralnemu administratorowi informacje określone w tabeli VIII-I w załączniku VIII w odniesieniu do każdego upoważnionego przedstawiciela oraz dodatkowego przedstawiciela rachunków zgodności w ramach ESD.

Artykuł 14

Otwieranie rachunków krajowej platformy administracyjnej w rejestrze Unii

1. Od dnia 1 stycznia 2014 r. krajowy administrator może złożyć wniosek o otwarcie rachunku krajowej platformy administracyjnej w rejestrze Unii. Taki wniosek przedkłada się centralnemu administratorowi. Krajowy administrator dostarcza informacje wymagane przez centralnego administratora. Informacje te obejmują co najmniej informacje określone w załączniku III oraz dowód na to, że krajowa platforma administracyjna zapewnia poziom bezpieczeństwa co najmniej równy poziomowi bezpieczeństwa zapewnianemu przez rejestr Unii zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, z uwzględnieniem wymogów technicznych i wymogów bezpieczeństwa opisanych w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 105.

2. W ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji zgodnie z ust. 1 centralny administrator otwiera rachunek krajowej platformy administracyjnej w rejestrze Unii lub informuje krajowego administratora o odmowie otwarcia rachunku, jeżeli poziom bezpieczeństwa zapewniany przez krajową platformę administracyjną nie jest wystarczający w stosunku do wymogów ust. 1.

3. Krajowy administrator wyznaczony zgodnie z art. 8 ust. 1 działa jako upoważniony przedstawiciel rachunku krajowej platformy administracyjnej.

Artykuł 15

Otwieranie rachunków aukcyjnych do celów dostawy w rejestrze Unii

1. Organizator aukcji, system rozliczeniowy lub system rozrachunkowy zdefiniowane w rozporządzeniu (UE) nr 1031/2010, bądź też platforma aukcyjna wyznaczona zgodnie z art. 26 lub 30 wspomnianego rozporządzenia mogą przedłożyć krajowemu administratorowi wniosek o otwarcie w rejestrze Unii rachunku aukcyjnego do celów dostawy. Osoba, która składa wniosek o otwarcie rachunku, dostarcza informacje określone w załączniku IV.

2. W ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu i zgodnie z art. 24 krajowy administrator otwiera w rejestrze Unii rachunek aukcyjny do celów dostawy lub informuje osobę składającą wniosek o otwarcie rachunku o odmowie otwarcia rachunku, zgodnie z art. 22.

Artykuł 16

Otwieranie rachunków posiadania operatora w rejestrze Unii

1. W ciągu 20 dni roboczych od wejścia w życie zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych odpowiedni właściwy organ lub operator dostarcza odpowiedniemu krajowemu administratorowi informacje określone w załączniku VI i przedkłada krajowemu administratorowi wniosek o otwarcie rachunku posiadania operatora w rejestrze Unii.

2. W ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji określonych w ust. 1 niniejszego artykułu i zgodnie z art. 24 krajowy administrator otwiera rachunek posiadania operatora dla każdej instalacji w rejestrze Unii lub informuje potencjalnego posiadacza rachunku o odmowie otwarcia rachunku, zgodnie z art. 22.

Artykuł 17

Otwieranie rachunków posiadania operatora statków powietrznych w rejestrze Unii

1. W ciągu 20 dni roboczych od zatwierdzenia planu monitorowania operatora statków powietrznych właściwy organ lub operator statków powietrznych dostarcza odpowiedniemu krajowemu administratorowi informacje określone w załączniku VII, i przedkłada krajowemu administratorowi wniosek o otwarcie rachunku posiadania operatora statków powietrznych w rejestrze Unii.

2. Każdy operator statków powietrznych posiada jeden rachunek posiadania operatora statków powietrznych.

3. Operatorzy statków powietrznych prowadzący działalność lotniczą o całkowitej rocznej emisji wynoszącej mniej niż 25 000 ton ekwiwalentu dwutlenku węgla rocznie lub obsługujący mniej niż 243 loty w jednym okresie przez trzy kolejne czteromiesięczne okresy mogą upoważnić osobę fizyczną lub osobę prawną do otwarcia rachunku posiadania operatora statków powietrznych oraz do umorzenia uprawnień zgodnie z art. 12 ust. 2a dyrektywy 2003/87/WE w ich imieniu. Odpowiedzialność za zgodność nadal pozostaje po stronie operatora statków powietrznych. Upoważniając osobę fizyczną lub osobę prawną, operator statków powietrznych dba, by nie wystąpił konflikt interesów między upoważnioną osobą lub podmiotem a właściwymi organami, krajowymi administratorami, weryfikatorami lub innymi organami podlegającymi przepisom dyrektywy 2003/87/WE i aktom prawnym przyjętym w celu wdrożenia wspomnianej dyrektywy. W tym przypadku upoważniona osoba fizyczna lub prawna przedstawia informacje wymagane zgodnie z ust. 1.

4. W ciągu 40 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji określonych w ust. 1 niniejszego artykułu i zgodnie z art. 24 krajowy administrator otwiera rachunek posiadania operatora statków powietrznych dla każdego operatora statków powietrznych w rejestrze Unii lub informuje potencjalnego posiadacza rachunku o odmowie otwarcia rachunku, zgodnie z art. 22.

5. Status rachunków posiadania operatora statków powietrznych zostaje zmieniony z zablokowanego na otwarty na podstawie wprowadzenia zweryfikowanych emisji zgodnie z art. 35 ust. 1– 5 oraz liczby statusu zgodności równej co najmniej zero obliczonej zgodnie z art. 37 ust. 1. Status rachunku zostaje również zmieniony na otwarty we wcześniejszym terminie w okresie między datą otwarcia rachunku i datą zapisania po raz pierwszy w rejestrze Unii zweryfikowanych emisji, jeżeli krajowy administrator otrzyma od posiadacza rachunku wniosek o aktywację rachunku w celu obrotu, pod warunkiem że taki wniosek zawiera co najmniej wszelkie wymagane elementy określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 105.

Artykuł 18

Otwieranie osobistego rachunku posiadania oraz rachunków obrotowych w rejestrze Unii

1. Wniosek o otwarcie osobistego rachunku posiadania lub rachunku obrotowego w rejestrze Unii przedkłada krajowemu administratorowi potencjalny posiadacz rachunku. Potencjalny posiadacz rachunku dostarcza informacje wymagane przez krajowego administratora, obejmujące co najmniej informacje określone w załączniku IV.

2. Państwo członkowskie krajowego administratora może nałożyć wymóg stanowiący jeden z warunków otwarcia osobistego rachunku posiadania lub rachunku obrotowego, aby potencjalni posiadacze rachunków mieli stałą siedzibę lub byli zarejestrowani w państwie członkowskim krajowego administratora zarządzającego rachunkiem.

3. Państwo członkowskie krajowego administratora może nałożyć wymóg stanowiący jeden z warunków otwarcia osobistego rachunku posiadania lub rachunku obrotowego, aby potencjalni posiadacze rachunków byli zarejestrowani jako płatnicy podatku od wartości dodanej (VAT) w państwie członkowskim krajowego administratora zarządzającego rachunkiem.

4. W ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu i zgodnie z art. 24 krajowy administrator otwiera osobisty rachunek posiadania lub rachunek obrotowy w rejestrze Unii lub informuje potencjalnego posiadacza rachunku o odmowie otwarcia rachunku, zgodnie z art. 22.

Artykuł 19

Otwieranie krajowych rachunków posiadania w rejestrze Unii

Właściwy organ państwa członkowskiego poleca krajowemu administratorowi, aby otworzył krajowy rachunek posiadania w rejestrze Unii w ciągu 20 dni od otrzymania informacji określonych w załączniku III.

Artykuł 20

Otwieranie rachunków zewnętrznych platform obrotu w rejestrze Unii

1. Zewnętrzne platformy obrotu mogą składać wnioski o otwarcie rachunku zewnętrznej platformy obrotu w rejestrze Unii. Taki wniosek przedkłada się krajowemu administratorowi. Osoba, która składa wniosek o otwarcie rachunku, dostarcza informacje wymagane przez krajowego administratora. Informacje te obejmują co najmniej informacje określone w załączniku IV oraz dowód na to, że zewnętrzna platforma obrotu zapewnia poziom bezpieczeństwa co najmniej równy poziomowi bezpieczeństwa zapewnianemu przez rejestr Unii zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, a także dowód na to, że posiada ona zabezpieczenia zapewniające poziom ochrony co najmniej równy poziomowi ochrony, jaki zapewnia zatwierdzenie transakcji przez dodatkowego przedstawiciela rachunku wymagane w art. 23 ust. 3.

2. Krajowi administratorzy dopilnowują, aby zewnętrzne platformy obrotu uwzględniały wymogi techniczne i wymogi bezpieczeństwa opisane w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 105.

3. W ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu i zgodnie z art. 24 krajowy administrator otwiera rachunek zewnętrznej platformy obrotu w rejestrze Unii lub informuje centralnego administratora lub osobę składającą wniosek o otwarcie rachunku o odmowie otwarcia rachunku, zgodnie z art. 22. Odnośny administrator krajowy bezzwłocznie powiadamia Komisję o otwarciu takich rachunków.

4. Zgodnie z art. 23 ust. 3 zatwierdzenie dodatkowego upoważnionego przedstawiciela nie jest wymagane, aby zainicjować transakcję, w przypadku transakcji inicjowanych przez zewnętrzne platformy obrotu.

Artykuł 21

Otwieranie rachunków weryfikatora w rejestrze Unii

1. Wniosek o otwarcie rachunku weryfikatora w rejestrze Unii przedkłada się krajowemu administratorowi. Osoba, która składa wniosek o otwarcie rachunku, dostarcza informacje wymagane przez krajowego administratora, obejmujące informacje określone w załączniku III i V.

2. W ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji określonych w ust. 1 niniejszego artykułu i zgodnie z art. 24 krajowy administrator otwiera rachunek weryfikatora w rejestrze Unii lub informuje potencjalnego posiadacza rachunku o odmowie otwarcia rachunku, zgodnie z art. 22.

Artykuł 22

Odmowa otwarcia rachunku

1. Krajowy administrator sprawdza, czy informacje i dokumenty przedstawione w celu otwarcia rachunku są kompletne, aktualne, dokładne i prawdziwe.

2. Krajowy administrator może odmówić otwarcia rachunku:

a) jeżeli przedstawione informacje i dokumenty są niekompletne, nieaktualne lub niedokładne, bądź fałszywe;

b) jeżeli wobec potencjalnego posiadacza rachunku lub – jeżeli jest on osobą prawną – wobec dowolnego z dyrektorów potencjalnego posiadacza rachunku prowadzone jest dochodzenie w sprawie udziału w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, w praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub w innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub jeżeli w poprzednich pięciu latach wydano na taką osobę wyrok skazujący z wyżej wymienionych powodów;

c) jeżeli krajowy administrator ma uzasadnione powody, aby sądzić, że rachunki mogą zostać wykorzystane w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, w praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub w innych poważnych przestępstwach;

d) z powodów określonych w prawie krajowym.

3. Jeżeli krajowy administrator odmówi otwarcia rachunku, osoba składająca wniosek o otwarcie rachunku może zgodnie z prawem krajowym zgłosić sprzeciw wobec tej odmowy do właściwego organu, który poleca krajowemu administratorowi, aby otworzył rachunek, albo podtrzymuje odmowę, wydając uzasadnioną decyzję, z zastrzeżeniem wymogów prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi zgodnemu z niniejszym rozporządzeniem i są proporcjonalne.

Artykuł 23

Upoważnieni przedstawiciele

1. Każdy rachunek – z wyjątkiem rachunku weryfikatora – posiada co najmniej dwóch upoważnionych przedstawicieli. Rachunek weryfikatora posiada co najmniej jednego upoważnionego przedstawiciela. Upoważnieni przedstawiciele inicjują transakcje i inne procesy w imieniu posiadacza rachunku.

2. Poza upoważnionymi przedstawicielami określonymi w ust. 1 rachunki mogą również posiadać upoważnionych przedstawicieli z dostępem do rachunku wyłącznie w trybie odczytu.

3. Rachunki mogą posiadać jednego dodatkowego upoważnionego przedstawiciela lub większą ich liczbę. Aby zainicjować transakcję, wymagane jest zatwierdzenie dodatkowego upoważnionego przedstawiciela – poza zatwierdzeniem upoważnionego przedstawiciela – z wyjątkiem:

a) przekazów na rachunek figurujący w wykazie bezpiecznych rachunków posiadacza rachunku w rejestrze Unii;

b) transakcji inicjowanych przez zewnętrzne platformy obrotu, których rachunki zostały otwarte zgodnie z art. 20; oraz

c) wymiany uprawnień zgodnie z art. 60, umarzania uprawnień zgodnie z art. 67, usuwania uprawnień zgodnie z art. 68 i anulowania jednostek Kioto zgodnie z art. 69, jeżeli nie wyznaczono dodatkowego upoważnionego przedstawiciela. W takim przypadku transakcja potwierdzana jest przez innego przedstawiciela rachunku.

4. Posiadacze rachunków mogą umożliwić dostęp do swoich rachunków przez zewnętrzną platformę obrotu. Tacy posiadacze rachunków wyznaczają jako upoważnionego przedstawiciela osobę, która już jest upoważnionym przedstawicielem rachunku zewnętrznej platformy obrotu.

5. Jeżeli upoważniony przedstawiciel nie ma dostępu do rejestru Unii z powodów technicznych lub innych przyczyn, może wystąpić do krajowego administratora z wnioskiem o inicjowanie transakcji w jego imieniu, pod warunkiem że krajowy administrator zezwala na takie wnioski, zaś dostęp nie został zawieszony zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

6. W specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych może zostać określona maksymalna liczba upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli dla każdego rodzaju rachunku.

7. Upoważnieni przedstawiciele i dodatkowi upoważnieni przedstawiciele są osobami fizycznymi w wieku powyżej 18 lat. Wszyscy upoważnieni przedstawiciele i dodatkowi upoważnieni przedstawiciele jednego rachunku są różnymi osobami, ale ta sama osoba może być upoważnionym przedstawicielem lub dodatkowym upoważnionym przedstawicielem różnych rachunków. Państwo członkowskie krajowego administratora może nałożyć wymóg, aby przynajmniej jeden upoważniony przedstawiciel rachunku miał stałe miejsce zamieszkania na terytorium tego państwa członkowskiego, z wyjątkiem rachunków weryfikatora.

Artykuł 24

Wyznaczanie i zatwierdzanie upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli

1. Składając wniosek o otwarcie rachunku, potencjalny posiadacz rachunku wyznacza upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 23.

2. Wyznaczając upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, posiadacz rachunku dostarcza informacje wymagane przez administratora. Informacje te obejmują co najmniej informacje określone w załączniku VIII.

3. Krajowy administrator zatwierdza upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela lub informuje posiadacza rachunku o odmowie zatwierdzenia w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji wymaganych zgodnie z ust. 2. W przypadku gdy do przeprowadzenia oceny osoby wyznaczonej niezbędny jest dłuższy okres, administrator może przedłużyć okres procesu oceny jednorazowo o najwyżej 20 dni roboczych i powiadamia o tym przedłużeniu posiadacza rachunku.

4. Krajowy administrator sprawdza, czy informacje i dokumenty przedstawione w celu wyznaczenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela są kompletne, aktualne, dokładne i prawdziwe.

5. Krajowy administrator może odmówić zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela:

a) jeżeli przedstawione informacje i dokumenty są niekompletne, nieaktualne lub niedokładne, bądź fałszywe;

b) jeżeli wobec potencjalnego przedstawiciela prowadzone jest dochodzenie w sprawie udziału w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, w praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub w innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub jeżeli w poprzednich pięciu latach wydano na taką osobę wyrok skazujący z wyżej wymienionych powodów;

c) z powodów określonych w prawie krajowym.

6. Jeżeli krajowy administrator odmówił zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, posiadacz rachunku może zgłosić sprzeciw wobec tej odmowy do właściwego organu zgodnie z prawem krajowym, który poleca krajowemu administratorowi, aby zatwierdził przedstawiciela, albo podtrzymuje odmowę, wydając uzasadnioną decyzję, z zastrzeżeniem wymogów prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi zgodnemu z niniejszym rozporządzeniem i są proporcjonalne.

Artykuł 25

Aktualizowanie informacji o rachunku i informacji o upoważnionych przedstawicielach

1. Wszyscy posiadacze rachunków zawiadamiają krajowego administratora w ciągu 10 dni roboczych o wszelkich zmianach informacji przedłożonych w celu otwarcia rachunku. Ponadto do dnia 31 grudnia każdego roku posiadacze rachunków potwierdzają wobec krajowego administratora, że informacje dotyczące ich rachunku są nadal kompletne, aktualne, dokładne i prawdziwe.

2. Operatorzy statków powietrznych zawiadamiają administratora ich rachunku w ciągu 10 dni roboczych o dokonaniu połączenia obejmującego dwóch lub większą liczbę operatorów statków powietrznych lub podziału na dwóch lub większą liczbę operatorów statków powietrznych.

3. Zawiadomienie o zmianach należy uzupełnić informacjami wymaganymi przez krajowego administratora zgodnie z niniejszą sekcją. Odpowiedni krajowy administrator zatwierdza aktualizację informacji w ciągu 15 dni roboczych od otrzymania takiego zawiadomienia i informacji uzupełniających. Administrator może odmówić aktualizacji informacji zgodnie z art. 24 ust. 4 i 5. O każdej takiej odmowie powiadamia się posiadacza rachunku. Sprzeciw wobec takiej odmowy można zgłosić właściwemu organowi lub organowi stosownemu na mocy prawa krajowego zgodnie z art. 22.

4. Co najmniej raz co trzy lata krajowy administrator sprawdza, czy informacje przedłożone w celu otwarcia rachunku są nadal kompletne, aktualne, dokładne i prawdziwe, oraz w zależności od przypadku zwraca się do posiadacza rachunku o zawiadomienie o wszelkich zmianach.

5. Posiadacz rachunku posiadania operatora może sprzedać lub zbyć swój rachunek posiadania operatora jedynie wraz z instalacją mu przypisaną.

6. Z zastrzeżeniem przepisów ust. 5 żaden posiadacz rachunku nie może sprzedać ani przekazać własności rachunku innej osobie.

7. Upoważniony przedstawiciel ani dodatkowy upoważniony przedstawiciel nie może przenieść swojego statusu na inną osobę.

8. Posiadacz rachunku może wystąpić z wnioskiem o usunięcie upoważnionego przedstawiciela z rachunku. Po otrzymaniu wniosku krajowy administrator zawiesza dostęp upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela. Odpowiedni administrator usuwa upoważnionego przedstawiciela w ciągu 10 dni roboczych od otrzymania wniosku.

9. Posiadacz rachunku może wyznaczyć nowych upoważnionych przedstawicieli lub dodatkowych upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 24.

10. Jeżeli zarządzające państwo członkowskie operatora statków powietrznych ulega zmianie zgodnie z procedurą określoną w art. 18a dyrektywy 2003/87/WE lub wskutek rozszerzenia Unii, Centralny Administrator aktualizuje dane krajowego administratora odpowiadającego za dany rachunek posiadania operatora statków powietrznych. W przypadku zmiany administratora rachunku posiadania operatora statków powietrznych nowy administrator może nałożyć wymóg, aby operator statków powietrznych przedłożył informacje dotyczące otwarcia rachunku zgodnie z art. 17 oraz informacje dotyczące upoważnionych przedstawicieli wymagane zgodnie z art. 24.

11. Z zastrzeżeniem przepisów ust. 10 państwo członkowskie odpowiedzialne za zarządzanie rachunkiem nie ulega zmianie.

Artykuł 26

Wykaz bezpiecznych rachunków

1. Rachunki aukcyjne do celów dostawy, rachunki posiadania i rachunki obrotowe mogą posiadać wykaz bezpiecznych rachunków w rejestrze Unii.

2. Rachunki należące do tego samego posiadacza rachunku są automatycznie wprowadzane do wykazu bezpiecznych rachunków.

3. Zmiany w wykazie bezpiecznych rachunków są inicjowane i wprowadzane za pośrednictwem procedury określonej w art. 39 dla przekazów określonych w tytule II rozdział 2 sekcja 6. Zmiany potwierdza dodatkowy upoważniony przedstawiciel lub – jeżeli nie wyznaczono dodatkowego upoważnionego przedstawiciela – inny upoważniony przedstawiciel. Odroczenie określone w art. 39 ust. 3 nie ma zastosowania do usuwania rachunków z wykazu bezpiecznych rachunków; w przypadku wszystkich innych zmian w wykazie bezpiecznych rachunków odroczenie wynosi siedem dni.

Sekcja 3

Zamykanie rachunków

Artykuł 27

Zamykanie rachunków

Z zastrzeżeniem przepisów art. 32 ust. 1 administrator zamyka rachunek w ciągu 10 dni roboczych od otrzymania wniosku posiadacza rachunku innego niż rachunki określone w art. 28, 29, 30 i 31.

Artykuł 28

Zamykanie rachunków posiadania operatora

1. Właściwy organ zawiadamia krajowego administratora w ciągu 10 dni roboczych o uchyleniu lub zawieszeniu zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych lub o zamknięciu instalacji. W ciągu dziesięciu dni roboczych od takiego zawiadomienia krajowy administrator odnotowuje odpowiednią datę w rejestrze Unii.

2. Krajowy administrator może zamknąć rachunek posiadania operatora do dnia 30 czerwca roku następującego po roku zamknięcia instalacji, uchylenia lub zawieszenia zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych, jeżeli dana instalacja umorzyła ilość uprawnień równą ilości jej zweryfikowanych emisji lub większą od tej ilości i nie została wyłączona zgodnie z art. 27 dyrektywy 2003/87/WE.

Artykuł 29

Zamykanie rachunków posiadania operatora statków powietrznych

Rachunki posiadania operatora statków powietrznych są zamykane przez krajowego administratora, jedynie jeżeli polecił mu to właściwy organ wskutek odkrycia przez ten organ – w wyniku powiadomienia przez posiadacza rachunku lub otrzymania innych dowodów – że operator statków powietrznych dokonał połączenia z innym operatorem statków powietrznych lub zaprzestał prowadzenia całej działalności objętej załącznikiem I do dyrektywy 2003/87/WE.

Artykuł 30

Zamykanie rachunków weryfikatora

1. Krajowy administrator zamyka rachunek weryfikatora w ciągu dziesięciu dni roboczych od otrzymania wniosku weryfikatora o zamknięcie rachunku.

2. Właściwy organ może także polecić krajowemu administratorowi, aby zamknął rachunek weryfikatora, jeżeli spełniono jeden z poniższych warunków:

a) akredytacja weryfikatora wygasła lub została cofnięta,

b) weryfikator zaprzestał działalności.

Artykuł 31

Zamknięcie rachunku zgodności w ramach ESD

1. Centralny administrator zamyka rachunek zgodności w ramach ESD nie wcześniej niż jeden miesiąc po określeniu liczby statusu zgodności dla tego rachunku zgodnie z art. 79 i nie później niż dnia 21 grudnia oraz po uprzednim zawiadomieniu posiadacza rachunku.

2. Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii dokonał przekazu wszystkich międzynarodowych jednostek emisji, tCER lub lCER wykorzystywanych zgodnie z art. 81 na odpowiedni rachunek wycofania PzK.

3. Jeżeli zgodnie z przepisami dotyczącymi transakcji mającymi zastosowanie do ITL opracowanego zgodnie z protokołem z Kioto bezpośredni przekaz na odpowiedni rachunek wycofania PzK jest zabroniony, międzynarodowe jednostki emisji, tCER i lCER, które zostały wykorzystane w celu zapewnienia zgodności, są przekazywane najpierw na specjalny rachunek posiadania utworzony w tym celu przez krajowego administratora.

4. Po zamknięciu rachunku zgodności w ramach ESD centralny administrator dopilnowuje, aby rejestr Unii dokonał przekazu AEA pozostających na rachunku zgodności w ramach ESD na rachunek usunięcia uprawnień w ramach ESD.

Artykuł 32

Dodatnie saldo na zamykanych rachunkach

1. Jeżeli występuje dodatnie saldo uprawnień lub jednostek Kioto na rachunku, który administrator ma zamknąć zgodnie z art. 27, 28 i 29, to administrator zwraca się do posiadacza rachunku z wnioskiem o wskazanie innego rachunku, na który takie uprawnienia lub jednostki Kioto zostaną przekazane. Jeżeli posiadacz rachunku nie odpowie na wniosek administratora w ciągu 40 dni roboczych, administrator przekazuje uprawnienia i jednostki Kioto na swój krajowy rachunek posiadania.

2. Jeżeli występuje dodatnie saldo uprawnień lub jednostek Kioto na rachunku, do którego dostęp zawieszono zgodnie z art. 34, właściwy organ może nałożyć wymóg, aby uprawnienia i jednostki Kioto zostały natychmiast przekazane na stosowny krajowy rachunek.

Artykuł 33

Zamykanie rachunków i usunięcie upoważnionego przedstawiciela z inicjatywy administratora

1. Jeżeli sytuacja, która spowodowała zawieszenie dostępu do rachunków zgodnie z art. 34, nie została rozwiązana w rozsądnym okresie pomimo wielokrotnych powiadomień, właściwy organ może polecić krajowemu administratorowi, aby zamknął te rachunki, do których dostęp został zawieszony, lub – w przypadku rachunków posiadania operatora lub rachunków posiadania operatora statków powietrznych – aby nadał takim rachunkom status zablokowany, dopóki właściwy organ nie stwierdzi, że sytuacja, która spowodowała zawieszenie, nie ma już miejsca.

2. Jeżeli osobisty rachunek posiadania lub rachunek obrotowy wykazuje zerowe saldo i w okresie jednego roku nie zostały zapisane w nim żadne transakcje, krajowy administrator może powiadomić posiadacza rachunku, że jego osobisty rachunek posiadania lub rachunek obrotowy zostanie zamknięty w ciągu 40 dni roboczych, chyba że krajowy administrator otrzyma w ciągu tego okresu wniosek o jego utrzymanie. Jeżeli krajowy administrator nie otrzyma takiego wniosku od posiadacza rachunku, może zamknąć rachunek.

3. Krajowy administrator zamyka rachunek posiadania operatora, jeżeli właściwy organ polecił mu jego zamknięcie na podstawie braku przesłanek pozwalających oczekiwać dalszego umorzenia uprawnień.

4. Krajowy administrator może usunąć upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, jeżeli uzna, że należało wydać odmowę zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela zgodnie z art. 24 ust. 3, a w szczególności jeżeli odkryje, że dokumenty i informacje dotyczące danych osobowych dostarczone przy wyznaczaniu były niepełne, nieaktualne, niedokładne lub fałszywe.

5. Posiadacz rachunku może w ciągu 30 dni kalendarzowych zgłosić właściwemu organowi sprzeciw wobec zmiany statusu danego rachunku zgodnie z ust. 1 lub wobec usunięcia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela zgodnie z ust. 4 zgodnie z prawem krajowym, zaś właściwy organ poleca krajowemu administratorowi, aby przywrócił rachunek lub upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, lub podtrzymuje zmianę statusu rachunku lub usunięcie, wydając uzasadnioną decyzję, z zastrzeżeniem wymogów prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi zgodnemu z niniejszym rozporządzeniem i są proporcjonalne.

Sekcja 4

Zawieszenie dostępu do rachunków

Artykuł 34

Zawieszenie dostępu do rachunków

1. Administrator może zawiesić dostęp upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela do dowolnego rachunku w rejestrze lub do procesów, do których upoważniony przedstawiciel miałby w przeciwnym wypadku dostęp, jeżeli administrator ma uzasadnione powody, by sądzić, że upoważniony przedstawiciel dokonał:

a) próby dostępu do rachunków lub procesów, do których nie jest upoważniony;

b) wielokrotnych prób dostępu do rachunku lub procesu przy użyciu nieprawidłowej nazwy użytkownika lub hasła; lub

c) próby naruszenia bezpieczeństwa, dostępności, integralności lub poufności rejestru Unii lub EUTL lub danych tam przetwarzanych bądź przechowywanych.

2. Administrator może zawiesić dostęp wszystkich upoważnionych przedstawicieli lub dodatkowych upoważnionych przedstawicieli do danego rachunku, jeżeli spełniono jeden z poniższych warunków:

a) posiadacz rachunku zmarł bez prawnego następcy lub przestał istnieć jako osoba prawna;

b) posiadacz rachunku nie uiścił opłat;

c) posiadacz rachunku naruszył warunki mające zastosowanie do rachunku;

d) posiadacz rachunku nie udzielił zgody na zmiany warunków dokonane przez krajowego administratora lub Centralnego Administratora;

e) posiadacz rachunku nie zgłosił zmian informacji dotyczących rachunku lub nie dostarczył dowodów potwierdzających te zmiany lub potwierdzających spełnianie nowych wymagań w odniesieniu do informacji dotyczących rachunku;

f) posiadacz rachunku nie utrzymał wymaganej minimalnej liczby upoważnionych przedstawicieli dla danego rachunku;

g) posiadacz rachunku nie spełnił wymogu państwa członkowskiego przewidującego, że upoważniony przedstawiciel musi mieć stałe miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego krajowego administratora;

h) posiadacz rachunku nie spełnił wymogu państwa członkowskiego przewidującego, że posiadacz rachunku musi mieć stałą siedzibę lub być zarejestrowany w państwie członkowskim administratora rachunku.

3. Administrator może zawiesić dostęp wszystkich upoważnionych przedstawicieli lub dodatkowych upoważnionych przedstawicieli do danego rachunku oraz możliwość inicjowania procesów z tego rachunku:

a) na maksymalnie cztery tygodnie, jeżeli krajowy administrator ma uzasadnione powody, aby sądzić, że rachunek zostanie lub został wykorzystany w oszustwie, w praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu, korupcji lub w innych poważnych przestępstwach; lub

b) na podstawie przepisów prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi, i zgodnie z nimi.

4. Krajowy administrator może zawiesić dostęp do rachunku, jeżeli uzna, że należało odmówić jego otwarcia zgodnie z art. 22 lub że posiadacz rachunku nie spełnia już wymogów związanych z otwarciem rachunku.

5. Administrator rachunku znosi zawieszenie natychmiast po rozwiązaniu problemu, który spowodował to zawieszenie.

6. Posiadacz rachunku może w ciągu 30 dni kalendarzowych zgłosić sprzeciw wobec zawieszenia dostępu zgodnie z ust. 1 i 3 właściwemu organowi lub organowi stosownemu na mocy prawa krajowego, który poleca krajowemu administratorowi, aby przywrócił dostęp, albo podtrzymuje zawieszenie, wydając uzasadnioną decyzję, z zastrzeżeniem wymogów prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi zgodnemu z niniejszym rozporządzeniem i są proporcjonalne.

7. Właściwy organ lub Komisja może również polecić krajowemu administratorowi lub centralnemu administratorowi, aby wprowadził zawieszenie z jednego z powodów określonych w ust. 1, 2, 3 i 4.

8. Krajowy organ ścigania państwa członkowskiego administratora może również polecić administratorowi, aby wprowadził zawieszenie na podstawie prawa krajowego i zgodnie z nim.

9. Jeżeli zawieszono dostęp do rachunku zewnętrznej platformy obrotu administrator zawiesza również dostęp do rachunków użytkowników przez zewnętrzną platformę obrotu zapewniony zgodnie z art. 23 ust. 4. Jeżeli zawieszono dostęp upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli do rachunku zewnętrznej platformy obrotu, administrator zawiesza również dostęp tych przedstawicieli zapewniony przez posiadacza rachunku przez zewnętrzną platformę obrotu zgodnie z art. 23 ust. 4.

10. Jeżeli posiadacz rachunku posiadania operatora lub rachunku posiadania operatora statków powietrznych nie może dokonać umorzenia w ciągu 10 dni roboczych przed terminem umorzenia określonym w art. 12 ust. 2a i 3 dyrektywy 2003/87/WE ze względu na zawieszenie zgodnie z niniejszym artykułem, krajowy administrator umarza – na wniosek posiadacza rachunku – liczbę uprawnień określoną przez posiadacza rachunku.

TYTUŁ II

PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE DOTYCZĄCE REJESTRU UNII W ODNIESIENIU DO UNIJNEGO SYSTEMU HANDLU UPRAWNIENIAMI DO EMISJI

ROZDZIAŁ 1

Zweryfikowane emisje i zgodność

Artykuł 35

Dane dotyczące zweryfikowanych emisji instalacji lub operatora statków powietrznych

1. Zawsze gdy wymagają tego przepisy krajowe, każdy operator i operator statków powietrznych wybiera weryfikatora z wykazu weryfikatorów zarejestrowanych u krajowego administratora zarządzającego jego rachunkiem. Jeżeli operator lub operator statków powietrznych jest również weryfikatorem, nie może on wybrać siebie jako weryfikatora.

2. Krajowy administrator, właściwy organ lub – zgodnie z decyzją właściwego organu – posiadacz rachunku lub weryfikator wprowadza dane dotyczące emisji za poprzedni rok do dnia 31 marca.

3. Roczne dane dotyczące emisji zgłasza się w formacie określonym w załączniku IX.

4. Po pomyślnej weryfikacji sprawozdania operatora w sprawie emisji z instalacji za poprzedni rok lub sprawozdania operatora statków powietrznych w sprawie emisji z całej działalności lotniczej prowadzonej w poprzednim roku, przeprowadzonej zgodnie z art. 15 akapit pierwszy dyrektywy 2003/87/WE, weryfikator lub właściwy organ zatwierdza roczne zweryfikowane emisje.

5. Emisje zatwierdzone zgodnie z ust. 4 zostają oznaczone w rejestrze Unii przez krajowego administratora lub właściwy organ jako zweryfikowane. Właściwy organ może zdecydować, że zamiast krajowego administratora za oznaczanie emisji w rejestrze Unii jako zweryfikowane odpowiada weryfikator.

6. Właściwy organ może polecić krajowemu administratorowi, aby skorygował roczne zweryfikowane emisje dla danej instalacji lub danego operatora statków powietrznych w celu zapewnienia zgodności z art. 14 i 15 dyrektywy 2003/87/WE, poprzez wprowadzenie do rejestru Unii skorygowanych zweryfikowanych lub szacunkowych emisji dla danej instalacji lub danego operatora statków powietrznych za dany rok.

7. Jeżeli w dniu 1 maja każdego roku nie zapisano w rejestrze Unii zweryfikowanych emisji dla instalacji lub operatora statków powietrznych za poprzedni rok lub jeżeli udowodniono, że zweryfikowane emisje są nieprawidłowe, zastępcza szacunkowa liczba wprowadzona do rejestru Unii zostanie obliczona tak dokładnie, jak to tylko możliwe, zgodnie z art. 14 i 15 dyrektywy 2003/87/WE.

Artykuł 36

Blokowanie rachunków wskutek niezgłoszenia zweryfikowanych emisji

1. Jeżeli w dniu 1 kwietnia każdego roku nie zapisano w rejestrze Unii rocznych zweryfikowanych emisji dla instalacji lub operatora statków powietrznych za poprzedni rok, centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii nadał odpowiedniemu rachunkowi posiadania operatora lub rachunkowi posiadania operatora statków powietrznych status „zablokowany”.

2. Gdy wszystkie zaległe zweryfikowane emisje instalacji lub operatora statków powietrznych za dany rok zostaną zapisane w rejestrze Unii, centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii nadał rachunkowi status „otwarty” .

Artykuł 37

Obliczenia liczb statusu zgodności

1. Centralny administrator dopilnowuje, by w dniu 1 maja każdego roku rejestr Unii wskazał liczbę statusu zgodności za ubiegły rok dla każdej instalacji i każdego operatora statków powietrznych z otwartym lub zablokowanym rachunkiem posiadania operatora lub rachunkiem posiadania operatora statków powietrznych przez obliczenie sumy wszystkich umorzonych za bieżący okres uprawnień pomniejszonej o sumę wszystkich zweryfikowanych emisji w bieżącym okresie do bieżącego roku włącznie i powiększonej o czynnik korekty.

2. Czynnik korekty, o którym mowa w ust. 1, wynosi zero, jeżeli liczba statusu zgodności dla ostatniego roku poprzedniego okresu była większa od zera, ale pozostaje na tym samym poziomie co liczba statusu zgodności dla ostatniego roku poprzedniego okresu, jeśli liczba ta jest mniejsza od zera lub równa zero.

3. Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii zapisał liczbę statusu zgodności dla każdej instalacji i każdego operatora statków powietrznych dla każdego roku.

ROZDZIAŁ 2

Transakcje

Sekcja 1

Przepisy ogólne

Artykuł 38

Wyłącznie transakcje jednoznacznie określone w niniejszym rozporządzeniu dla każdego rodzaju rachunku są inicjowane przez ten rodzaj rachunku.

Artykuł 39

Dokonywanie przekazów

1. W przypadku wszystkich transakcji określonych w niniejszym rozdziale, które nie są inicjowane przez zewnętrzną platformę obrotu, rejestr Unii wymaga przed zainicjowaniem transakcji potwierdzenia pozapasmowego. Transakcja zostaje zainicjowana dopiero po potwierdzeniu pozapasmowym transakcji przez innego upoważnionego przedstawiciela lub, w stosownym przepadku, dodatkowego przedstawiciela rachunku, którego zgoda jest wymagana zgodnie z ust. 23 ust. 3.

2. W przypadku wszystkich przekazów określonych w art. 64 i w sekcji 8 niniejszego rozdziału przekaz zostaje zainicjowany natychmiast, jeżeli jest potwierdzony między godziną 10:00 a 16:00 czasu środkowoeuropejskiego od poniedziałku do piątku włącznie, z wyjątkiem dni ustawowo wolnych od pracy w państwach członkowskich, które podjęły decyzję o zawieszeniu biegu odroczenia zgodnie z ust. 3.

Przekaz potwierdzony o innej porze zostaje zainicjowany w tym samym dniu przypadającym między poniedziałkiem a piątkiem, z wyjątkiem dni ustawowo wolnych od pracy, o których mowa w akapicie pierwszym, o godzinie 10:00 czasu środkowoeuropejskiego, jeżeli zostanie potwierdzony przed godziną 10:00 czasu środkowoeuropejskiego, lub następnego dnia przypadającego między poniedziałkiem a piątkiem, z wyjątkiem dni ustawowo wolnych od pracy, o których mowa w akapicie pierwszym, o godzinie 10:00 czasu środkowoeuropejskiego, jeżeli zostanie potwierdzony po godzinie 16:00 czasu środkowoeuropejskiego.

3. W przypadku wszystkich przekazów uprawnień i jednostek Kioto określonych w art. 64 i 65 oraz wszystkich przekazów określonych w art. 66 na rachunki, które nie figurują w wykazie bezpiecznych rachunków posiadacza rachunku obrotowego, stosuje się 26-godzinne odroczenie między inicjacją a powiadomieniem o przekazie w celu finalizacji zgodnie z art. 104. Bieg odroczenia zostaje zawieszony między godziną 00:00 a 24:00 czasu środkowoeuropejskiego w soboty i niedziele. Państwa członkowskie mogą również podjąć decyzję o zawieszeniu biegu odroczenia między godziną 00:00 a 24:00 czasu środkowoeuropejskiego w dniach ustawowo wolnych od pracy w danym roku, z zastrzeżeniem publikacji tej decyzji do dnia 1 grudnia roku poprzedniego.

4. Jeżeli przedstawiciel rachunku podejrzewa, że dany przekaz zainicjowano w sposób nielegalny, najpóźniej dwie godziny przed upływem odroczenia przewidzianego w ust. 3 przedstawiciel rachunku może zwrócić się do krajowego administratora lub, w stosownym przypadku, do centralnego administratora z wnioskiem o anulowanie przekazu w imieniu przedstawiciela rachunku, zanim zostanie przesłane powiadomienie o przekazie w celu finalizacji. Bezzwłocznie po złożeniu tego wniosku posiadacz rachunku zgłasza podejrzenie oszustwa właściwemu krajowemu organowi ścigania. Zgłoszenie to przekazuje się w ciągu 7 dni krajowemu administratorowi lub, w stosownym przypadku, do centralnemu administratorowi.

5. W momencie inicjacji zgodnie z ust. 1 i 2 zostaje przesłane powiadomienie do wszystkich przedstawicieli rachunku dotyczące proponowanej inicjacji przekazu.

Artykuł 40

Charakter uprawnień i nieodwracalność transakcji

1. Uprawnienie lub jednostka Kioto jest zamiennym, niematerialnym instrumentem, który jest zbywalny na rynku.

2. Niematerialny charakter uprawnień i jednostek Kioto oznacza, że zapis w rejestrze Unii stanowi wystarczające potwierdzenie prima facie prawa własności uprawnienia lub jednostki Kioto oraz potwierdzenie wszelkich innych kwestii, które zgodnie z niniejszym rozporządzeniem są kierowane lub mogą być wprowadzane do rejestru Unii.

3. Zamienność uprawnień i jednostek Kioto oznacza, że wszelkie obowiązki dotyczące zwrotu lub restytucji, które mogą dotyczyć uprawnienia lub jednostki Kioto zgodnie z prawem krajowym, mają zastosowanie do uprawnienia lub jednostki Kioto tego samego rodzaju.

Z zastrzeżeniem przepisów art. 70 oraz procesu uzgadniania przewidzianego w art. 103, transakcja staje się ostateczna i nieodwracalna z chwilą finalizacji transakcji zgodnie z art. 104. Nie naruszając przepisów ani środków na podstawie prawa krajowego, które mogą wiązać się z wymogiem lub nakazem wykonania nowej transakcji w rejestrze Unii, żaden przepis ustawowy, wykonawczy ani żadna zasada lub praktyka dotyczące unieważnienia kontraktów i transakcji nie prowadzi do odwołania w rejestrze transakcji, która stała się ostateczna i nieodwracalna zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Posiadacz rachunku lub osoba trzecia nie mogą zostać pozbawieni możliwości wykonania jakichkolwiek praw lub roszczeń wynikających z podstawowej transakcji, na postawie których mogą oni mieć prawo do zwrotu, restytucji lub odszkodowania z tytułu transakcji sfinalizowanej w rejestrze Unii, np. w przypadku oszustwa czy błędu technicznego, pod warunkiem że nie prowadzi to do wycofania, unieważnienia lub odwołania transakcji w rejestrze Unii.

4. Nabywca i posiadacz uprawnienia lub jednostki Kioto działający w dobrej wierze nabywa prawo własności uprawnienia lub jednostki Kioto, które nie jest obciążone ewentualnymi wadami prawnymi po stronie zbywcy.

Sekcja 2

Tworzenie uprawnień

Artykuł 41

Tworzenie uprawnień

1. Centralny administrator może utworzyć w zależności od przypadku unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji, unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji lotniczych, unijny rachunek aukcyjny uprawnień do emisji, unijny rachunek aukcyjny uprawnień do emisji lotniczych, unijny rachunek wymiany jednostek emisji i unijny rachunek międzynarodowych jednostek emisji oraz tworzy lub anuluje rachunki i uprawnienia zgodnie z wymogami aktów prawa Unii, w tym zgodnie z wymogami art. 3e ust. 3, art. 9, art. 9a, art. 10a ust. 8 i art. 11a dyrektywy 2003/87/WE, art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010 lub art. 41 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 920/2010.

2. W odpowiednim czasie Komisja poleca centralnemu administratorowi, aby utworzył pewną liczbę uprawnień do emisji ogólnych równą łącznie liczbie określonej zgodnie z art. 2 ust. 1 decyzji Komisji 2010/670/UE (¹⁷) na rachunku ustanowionym na potrzeby art. 10a ust. 8 dyrektywy 2003/87/WE lub w celu przekazu na taki rachunek.

3. Centralny administrator dopilnowuje, by po utworzeniu uprawnienia rejestr Unii nadał każdemu uprawnieniu niepowtarzalny jednostkowy kod identyfikacyjny.

4. Uprawnienia, które są tworzone począwszy od dnia 1 stycznia 2018 r. na podstawie tabeli krajowego rozdziału uprawnień lub tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji państwa członkowskiego, które powiadomiło Radę Europejską o swoim zamiarze wystąpienia z Unii zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej, lub które mają być sprzedane na aukcji przez platformę aukcyjną wyznaczoną przez takie państwo członkowskie, są oznaczane przy pomocy kodu kraju i dają się odróżnić na podstawie roku utworzenia. Uprawnień utworzonych na rok 2018 nie oznacza się przy pomocy kodu kraju w sytuacji, w której prawo Unii nie przestaje mieć zastosowania w tym państwie członkowskim do dnia 30 kwietnia 2019 r. lub gdy w wystarczającym stopniu zagwarantowano, że do umorzenia uprawnień dojdzie nie później niż do dnia 15 marca 2019 r. w sposób prawnie wiążący, zanim Traktaty przestaną mieć zastosowanie w odniesieniu do tego państwa członkowskiego. Państwo członkowskie, którego to dotyczy, przekazuje bezzwłocznie po dniu 15 marca 2019 r. państwom członkowskim i Komisji sprawozdanie dotyczące przestrzegania przepisów.

Od dnia następującego po dniu, w którym złożone zostaną oba instrumenty ratyfikacyjne umowy o wystąpieniu, uprawnień utworzonych na rok 2019 i 2020 nie oznacza się przy pomocy kodu kraju w przypadkach, gdy postanowienia umowy o wystąpieniu tego państwa członkowskiego z Unii Europejskiej nakładają na nie obowiązek przestrzegania przepisów dyrektywy 2003/87/WE w odniesieniu do emisji powstałych w tych latach.

Sekcja 3

Przekazy na rachunki przed aukcjami i przydziałem

Artykuł 42

Przekaz uprawnień do emisji ogólnych będących przedmiotem aukcji

1. Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje w imieniu odpowiedniego organizatora aukcji wyznaczonego zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010 przekazu uprawnień do emisji ogólnych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji na unijny rachunek aukcyjny w ilości odpowiadającej rocznym wielkościom określonym zgodnie z art. 10 wspomnianego rozporządzenia.

2. W przypadku dostosowania rocznych wielkości zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010 centralny administrator w zależności od przypadku dokonuje przekazu odpowiedniej ilości uprawnień do emisji ogólnych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji na unijny rachunek aukcyjny lub z unijnego rachunku aukcyjnego na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji.

Artykuł 43

Przekaz uprawnień do emisji ogólnych przydzielanych bezpłatnie

Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje przekazu uprawnień do emisji ogólnych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji w ilości odpowiadającej sumie uprawnień przydzielanych bezpłatnie zgodnie z tabelami krajowego rozdziału uprawnień każdego państwa członkowskiego.

Artykuł 44

Przekaz uprawnień do emisji ogólnych do rezerwy dla nowych instalacji

1. Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje przekazu uprawnień do emisji ogólnych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji na unijny rachunek rezerwy dla nowych instalacji w ilości odpowiadającej pięciu procentom ogólnounijnej ilości uprawnień określonej decyzjami przyjętymi zgodnie z art. 9 i 9a dyrektywy 2003/87/WE, pomniejszonej o liczbę określoną zgodnie z art. 41 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

2. Jeżeli ogólnounijna ilość uprawnień zostaje zwiększona decyzją przyjętą zgodnie z art. 9 i 9a dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator dokonuje przekazu dodatkowych uprawnień do emisji ogólnych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji na unijny rachunek rezerwy dla nowych instalacji w ilości odpowiadającej pięciu procentom zwiększenia ogólnounijnej ilości uprawnień.

3. Jeżeli ogólnounijna ilość uprawnień zostaje zmniejszona decyzją przyjętą zgodnie z art. 9 i 9a dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator usuwa uprawnienia do emisji ogólnych z unijnego rachunku rezerwy dla nowych instalacji w ilości odpowiadającej pięciu procentom zmniejszenia ogólnounijnej ilości uprawnień.

4. W przypadku przydziału dla nowych instalacji lub przydziału dla nowych instalacji w następstwie znaczącego zwiększenia zdolności produkcyjnej zgodnie z art. 19 i 20 2011/278/UE ostateczna ilość uprawnień przydzielanych bezpłatnie operatorowi na cały okres rozliczeniowy, wprowadzona do EUTL zgodnie z art. 51 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, zostaje przekazana przez centralnego administratora z unijnego rachunku rezerwy dla nowych instalacji na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji.

Artykuł 45

Przekaz uprawnień do emisji lotniczych będących przedmiotem aukcji

1. Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje w imieniu odpowiedniego organizatora aukcji wyznaczonego zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010 przekazu uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek aukcyjny uprawnień do emisji lotniczych w ilości odpowiadającej rocznym wielkościom określonym zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010.

2. W przypadku dostosowania rocznych wielkości zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010 centralny administrator w zależności od przypadku dokonuje przekazu odpowiedniej ilości uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek aukcyjny uprawnień do emisji lotniczych lub z unijnego rachunku aukcyjnego uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji lotniczych.

Artykuł 46

Przekaz uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie

1. Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje przekazu uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji lotniczych w ilości odpowiadającej sumie uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie określonej decyzją Komisji przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE.

2. Jeżeli liczba uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie zostaje zwiększona decyzją przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator dokonuje przekazu dodatkowych uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji lotniczych w ilości odpowiadającej zwiększeniu liczby uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie.

3. Jeżeli liczba uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie zostaje zmniejszona decyzją przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator usuwa uprawnienia do emisji lotniczych z unijnego rachunku przydziału uprawnień do emisji lotniczych w ilości odpowiadającej zmniejszeniu liczby uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie.

Artykuł 47

Przekaz uprawnień do emisji lotniczych do specjalnej rezerwy

1. Centralny administrator w odpowiednim czasie dokonuje przekazu uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek specjalnej rezerwy w ilości odpowiadającej liczbie uprawnień do emisji lotniczych w specjalnej rezerwie określonej decyzją Komisji przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE.

2. Jeżeli liczba uprawnień do emisji lotniczych w specjalnej rezerwie zostaje zwiększona decyzją przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator dokonuje przekazu dodatkowych uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji lotniczych na unijny rachunek specjalnej rezerwy w ilości odpowiadającej zwiększeniu liczby uprawnień do emisji lotniczych w specjalnej rezerwie.

3. Jeżeli liczba uprawnień do emisji lotniczych w specjalnej rezerwie zostaje zmniejszona decyzją przyjętą na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, centralny administrator usuwa uprawnienia do emisji lotniczych z unijnego rachunku specjalnej rezerwy w ilości odpowiadającej zmniejszeniu liczby uprawnień w specjalnej rezerwie.

4. W przypadku przydziału ze specjalnej rezerwy zgodnie z art. 3f dyrektywy 2003/87/WE ostateczna ilość uprawnień do emisji lotniczych przydzielanych bezpłatnie operatorowi statków powietrznych na cały okres rozliczeniowy, wprowadzona do EUTL zgodnie z art. 54 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, zostaje automatycznie przekazana z unijnego rachunku specjalnej rezerwy na unijny rachunek przydziału do emisji lotniczych.

Artykuł 48

Przekaz uprawnień do emisji ogólnych na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji

Z końcem każdego okresu rozliczeniowego centralny administrator przekazuje na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji wszystkie uprawnienia pozostające na unijnym rachunku przydziału uprawnień do emisji oraz na unijnym rachunku rezerwy dla nowych instalacji.

Artykuł 49

Przekaz uprawnień de emisji lotniczych na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji lotniczych

Z końcem każdego okresu rozliczeniowego centralny administrator przekazuje na unijny rachunek wszystkich uprawnień do emisji lotniczych wszystkie uprawnienia pozostające na unijnym rachunku specjalnej rezerwy.

Artykuł 50

Usuwanie uprawnień do emisji lotniczych

Centralny administrator dopilnowuje, aby z końcem każdego okresu rozliczeniowego wszystkie uprawnienia pozostałe na unijnym rachunku przydziału uprawnień do emisji lotniczych przekazywano na unijny rachunek usunięcia uprawnień.

Sekcja 4

Przydział dla instalacji stacjonarnych

Artykuł 51

Wprowadzenie tabeli krajowego rozdziału uprawnień do EUTL

1. Do dnia 31 grudnia 2012 r. każde państwo członkowskie zgłasza swoją tabelę krajowego rozdziału uprawnień na okres 2013–2020. Państwa członkowskie zapewniają, by tabele krajowego rozdziału uprawnień zawierały informacje określone w załączniku X.

2. Jeżeli Komisja uzna, że tabela krajowego rozdziału uprawnień jest zgodna z dyrektywą 2003/87/WE, decyzją 2011/278/UE i decyzjami przyjętymi przez Komisję zgodnie z art. 10c ust. 6 dyrektywy 2003/87/WE, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził tabelę krajowego rozdziału uprawnień do EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie odmawia przyjęcia tabeli krajowego rozdziału uprawnień i bezzwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte. Dane państwo członkowskie w ciągu trzech miesięcy przedkłada Komisji zmienioną tabelę krajowego rozdziału uprawnień.

Artykuł 52

Zmiany w tabelach krajowego rozdziału uprawnień

1. Krajowy administrator wprowadza zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień w EUTL, jeżeli:

a) zezwolenie instalacji unieważniono lub jeżeli ono wygasło;

b) instalacja zaprzestała działalności;

c) instalację podzielono na co najmniej dwie instalacje;

d) co najmniej dwie instalacje zostały połączone w jedną.

2. Państwo członkowskie powiadamia Komisję o zmianach w tabeli krajowego rozdziału uprawnień dotyczących:

a) przydziałów dla nowych instalacji lub przydziałów dla nowych instalacji w następstwie znaczącego zwiększenia zdolności produkcyjnej;

b) częściowego zaprzestania działalności i znaczącego zmniejszenia zdolności produkcyjnej;

c) bezpłatnego przydziału zgodnie z art. 10c dyrektywy 2003/87/WE, który jest uzasadniony w świetle rozwoju inwestycji podjętych i zgłoszonych Komisji zgodnie z art. 10c ust. 1 wspomnianej dyrektywy;

d) wszelkich innych zmian, o których nie wspomniano w ust. 1.

Po otrzymaniu powiadomienia zgodnie z akapitem pierwszym, jeżeli Komisja uzna, że zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień są zgodne z dyrektywą 2003/87/WE, decyzją 2011/278/UE i decyzjami przyjętymi przez Komisję zgodnie z art. 10c ust. 6 dyrektywy 2003/87/WE, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził odpowiednie zmiany do tabelę krajowego rozdziału uprawnień znajdującej się w EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie odmawia przyjęcia zmian i bezzwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte.

Artykuł 53

Bezpłatny przydział uprawnień do emisji ogólnych

1. Krajowy administrator wskazuje w tabeli krajowego rozdziału uprawnień dla każdego operatora, każdego roku i każdej podstawy prawnej określonej w załączniku X, czy dana instalacja powinna otrzymać przydział na odnośny rok.

2. Od dnia 1 lutego 2013 r. centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii automatycznie przekazywał uprawnienia do emisji ogólnych z unijnego rachunku przydziału uprawnień do emisji zgodnie z odpowiednią tabelą krajowego rozdziału uprawnień na odpowiedni otwarty lub zablokowany rachunek posiadania operatora, uwzględniając zasady automatycznego przekazywania uprawnień określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 105.

3. W przypadku gdy wyłączony rachunek posiadania operatora nie otrzyma uprawnień na mocy ust. 2, uprawnienia te nie zostaną przekazane na ten rachunek, jeżeli zostanie mu następnie nadany status „otwarty”.

4. Centralny administrator dopilnowuje, by operator mógł przekazywać z powrotem nadwyżkę uprawnień na unijny rachunek przydziału uprawnień do emisji, w przypadku gdy centralny administrator wprowadził zmianę do tabeli krajowego rozdziału uprawnień danego państwa członkowskiego zgodnie z art. 52 ust. 2, aby poprawić nadmierny przydział uprawnień dla operatora, i właściwy organ zwrócił się do operatora o zwrot takiej nadwyżki uprawnień.

Sekcja 5

Przydział dla operatorów statków powietrznych

Artykuł 54

Wprowadzenie tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych do EUTL

1. Do dnia 30 września 2012 r. każde państwo członkowskie zgłasza Komisji swoją tabelę krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych na okres 2013–2020. Państwa członkowskie zapewniają, by tabele krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych zawierały informacje określone w załączniku XI.

2. Jeżeli Komisja uzna, że tabela krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych jest zgodna z dyrektywą 2003/87/WE, w szczególności z przydziałami uprawnień obliczonymi i opublikowanymi przez państwa członkowskie zgodnie z art. 3e ust. 4 wspomnianej dyrektywy, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził tabelę krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych do EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie odmawia przyjęcia tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych i bezzwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte. Dane państwo członkowskie w ciągu trzech miesięcy przedkłada Komisji zmienioną tabelę krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych.

Artykuł 55

Zmiany w tabelach krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych

1. Krajowy administrator wprowadza zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych w EUTL, jeżeli:

a) operator statków powietrznych zaprzestał prowadzenia całej działalności objętej załącznikiem I do dyrektywy 2003/87/WE;

b) operatora statków powietrznych podzielono na co najmniej dwóch operatorów;

c) co najmniej dwóch operatorów statków powietrznych zostało połączonych w jednego operatora statków powietrznych.

2. Państwo członkowskie powiadamia Komisję o zmianach w tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych dotyczących:

a) wszelkich przydziałów ze specjalnej rezerwy zgodnie z art. 3f dyrektywy 2003/87/WE;

b) dostosowań wynikających z przyjęcia środków zgodnie z art. 25a dyrektywy 2003/87/WE;

c) wszelkich innych zmian, o których nie wspomniano w ust. 1.

3. Jeżeli Komisja uzna, że zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych są zgodne z dyrektywą 2003/87/WE, w szczególności z przydziałami uprawnień obliczonymi i opublikowanymi zgodnie z art. 3f ust. 7 wspomnianej dyrektywy w przypadku przydziałów ze specjalnej rezerwy, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził odpowiednie zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych w EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie odmawia przyjęcia zmian i bezzwłocznie informuje o tym państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte.

4. Jeżeli w połączeniu operatorów statków powietrznych biorą udział operatorzy statków powietrznych zarządzani przez różne państwa członkowskie, zmianę zgodnie z ust. 1 lit. c) inicjuje krajowy administrator zarządzający operatorem statków powietrznych, którego przydział ma zostać włączony do przydziału innego operatora statków powietrznych. Przed wprowadzeniem zmiany wymagana jest zgoda krajowego administratora zarządzającego operatorem statków powietrznych, którego przydział obejmie przydział przyłączonego operatora statków powietrznych.

Artykuł 56

Bezpłatny przydział uprawnień do emisji lotniczych

1. Krajowy administrator wskazuje w tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych dla każdego operatora statków powietrznych i każdego roku, czy dany operator statków powietrznych powinien otrzymać przydział na odnośny rok.

2. Od dnia 1 lutego 2013 r. centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii automatycznie przekazywał uprawnienia do emisji lotniczych z unijnego rachunku przydziału uprawnień do emisji lotniczych zgodnie z odpowiednią tabelą rozdziału uprawnień na odpowiedni otwarty lub zablokowany rachunek posiadania operatora statków powietrznych, uwzględniając zasady automatycznego przekazywania uprawnień określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 105.

3. W przypadku gdy wyłączony rachunek posiadania operatora statków powietrznych nie otrzyma uprawnień na mocy ust. 2, uprawnienia te nie zostaną przekazane na ten rachunek, jeżeli zostanie mu następnie nadany status „otwarty” .

4. [2] Jeżeli umowa zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE obowiązuje i wymaga przekazania uprawnień do emisji lotniczych na rachunki posiadania operatorów statków powietrznych w rejestrze innego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, centralny administrator we współpracy z administratorem innego rejestru, dopilnowuje, by rejestr Unii przekazał uprawnienia do emisji lotniczych z unijnego rachunku przydziału uprawnień do emisji lotniczych na odpowiednie rachunki w innym rejestrze.

5. [3] Jeżeli umowa zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE obowiązuje i wymaga przekazania uprawnień do emisji lotniczych odpowiadających innemu systemowi handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych operatorom statków powietrznych posiadającym rachunki w rejestrze Unii, centralny administrator we współpracy z administratorem innego rejestru dopilnowuje, by rejestr Unii przekazał uprawnienia do emisji lotniczych z odpowiednich rachunków innego rejestru na rachunki posiadania operatora statków powietrznych w rejestrze Unii, po zatwierdzeniu przez właściwy organ odpowiedzialny za zarządzanie innym systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

Artykuł 57

Zwrot uprawnień do emisji lotniczych

W przypadku wprowadzenia zmiany w tabeli krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych zgodnie z art. 25a dyrektywy 2003/87/WE po przekazaniu uprawnień na rachunki posiadania operatora statków powietrznych na dany rok zgodnie z art. 56 niniejszego rozporządzenia, centralny administrator wykonuje wszelkie transfery wymagane przez wszelkie środki przyjęte zgodnie z art. 25a dyrektywy 2003/87/WE.

Sekcja 6

Wykorzystywanie jednostek CER i ERU

Artykuł 58

Stan posiadania międzynarodowych jednostek emisji w rejestrze Unii

1. Centralny administrator dopilnowuje, aby CER i ERU dotyczące projektów w państwach członkowskich były przechowywane na rachunkach ETS w rejestrze Unii, jedynie jeżeli ich emisja nie została objęta zakazem zgodnie z art. 11b dyrektywy 2003/87/WE.

Centralny administrator dopilnowuje, by ERU wydane w odniesieniu do redukcji emisji dokonanych do dnia 31 grudnia 2012 r., ale związanych z projektami w państwach członkowskich dotyczącymi działalności niewymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE zmienionej rozporządzeniem (WE) nr 219/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady (¹⁸), lecz wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/29/WE (¹⁹) były przechowywane na rachunkach ETS w rejestrze Unii, jedynie jeżeli zostały wydane przed dniem 30 kwietnia 2013 r.

2. Centralny administrator dopilnowuje, by ERU wydane po dniu 31 grudnia 2012 r. w odniesieniu do redukcji emisji dokonanych do dnia 31 grudnia 2012 r. i związanych z projektami w państwach trzecich niepodlegających ilościowo określonym zobowiązaniom w zakresie redukcji emisji w okresie 2013–2020, jak określono w zmianie protokołu z Kioto zgodnie z jego art. 3 ust. 9, lub które nie złożyły instrumentu ratyfikacyjnego dotyczącego tej zmiany protokołu z Kioto, były przechowywane na rachunkach ETS w rejestrze Unii, jedynie jeśli dotyczą one redukcji emisji zweryfikowanych zgodnie z procedurą weryfikacji komitetu nadzoru mechanizmu wspólnego wypełniania zobowiązań ustanowioną decyzją 9/CMP.1 (zgodnie z tzw. ścieżką drugą), lub – jeżeli taka weryfikacja nie jest możliwa – jeśli zostały poświadczone przez niezależną jednostkę akredytowaną zgodnie z decyzją 9/CMP.1 jako wydane w odniesieniu do redukcji emisji, które miały miejsce do dnia 31 grudnia 2012 r.

3. Centralny administrator udostępnia krajowym administratorom wykaz rachunków ETS zawierających międzynarodowe jednostki emisji, które nie mogą być przechowywane zgodnie z ust. 1 i 2 po dacie ustalonej w tych ustępach.. Na podstawie tego wykazu krajowy administrator zwraca się do posiadacza rachunku o wskazanie rachunku PzK, na który takie międzynarodowe jednostki emisji mają być przekazane.

Jeżeli posiadacz rachunku nie odpowie na wniosek administratora w ciągu 40 dni roboczych, administrator przekazuje międzynarodowe jednostki emisji na krajowy rachunek PzK.

Artykuł 59

Wprowadzanie tabel uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji do EUTL

1. Każde państwo członkowskie powiadamia Komisję o swojej tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji w ciągu jednego miesiąca od przyjęcia środków zgodnie z art. 11a ust. 8 dyrektywy 2003/87/WE. Państwa członkowskie dopilnowują, by tabela uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji zawierała łączne wstępne uprawnienia do międzynarodowych jednostek emisji w okresie 2008–2020 dla każdego operatora i operatora statków powietrznych, a także informacje określone w załączniku XII.

2. Jeżeli Komisja uzna, że tabela uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji jest zgodna z dyrektywą 2003/87/WE i środkami przyjętymi zgodnie z art. 11a ust. 8 wspomnianej dyrektywy, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził tabelę uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji do EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie Komisja odmawia przyjęcia tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji i bezzwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte. Państwo członkowskie w ciągu jednego miesiąca przedkłada Komisji zmienioną tabelę uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji.

3. Państwo członkowskie powiadamia Komisję o zmianach w tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji, w tym o uprawnieniach dla nowych instalacji. Jeżeli Komisja uzna, że zmiany w tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji są zgodne z dyrektywą 2003/87/WE i środkami przyjętymi zgodnie z art. 11a ust. 8 wspomnianej dyrektywy, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził odpowiednie zmiany w tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji znajdującej się w EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie Komisja odmawia przyjęcia zmian i bezzwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte.

Artykuł 60

Wykorzystanie międzynarodowych jednostek emisji poprzez wymianę uprawnień

1. Operator może zwrócić się o wymianę międzynarodowych jednostek emisji na uprawnienia ogólne do dnia 31 marca 2015 r., zgodnie z art. 11a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE, i do dnia 31 grudnia 2020 r., zgodnie z art. 11a ust. 3 i 4 wspomnianej dyrektywy. Proponuje on dokonanie przekazu międzynarodowych jednostek emisji z właściwego rachunku posiadania operatora na unijny rachunek międzynarodowych jednostek emisji dla operatorów w rejestrze Unii.

Operator statku powietrznego może zwrócić się o wymianę międzynarodowych jednostek emisji na uprawnienia do emisji lotniczych do dnia 31 marca 2015 r., zgodnie z art. 11a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE, i do dnia 31 grudnia 2020 r., zgodnie z art. 11a ust. 3 i 4 wspomnianej dyrektywy. Proponuje on dokonanie przekazu międzynarodowych jednostek emisji z właściwego rachunku posiadania operatora statku powietrznego na unijny rachunek międzynarodowych jednostek emisji dla operatorów statków powietrznych w rejestrze Unii.

2. Na wniosek centralny administrator dopilnowuje, aby rejestr Unii dokonał przekazu międzynarodowych jednostek emisji na odpowiedni unijny rachunek międzynarodowych jednostek emisji, jeżeli:

a) przekaz jest dozwolony z uwagi na status rachunku inicjującego;

b) odpowiednia tabela uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji została wpisana do EUTL i operator lub operator statków powietrznych ma wpis w tabeli zgodnie z art. 59;

c) liczba jednostek proponowanych do przekazania nie przekracza pozostałej części uprawnień do jednostek emisji na podstawie art. 61;

d) wszystkie jednostki zaproponowane w przekazie kwalifikują się do wykorzystania zgodnie z art. 11a i 11b dyrektywy 2003/87/WE, art. 58 niniejszego rozporządzenia i środkami przyjętymi zgodnie z art. 11a ust. 9 dyrektywy 2003/87/WE.

3. Po dokonaniu przekazu zgodnie z ust. 1 akapit pierwszy centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii utworzył na unijnym rachunku wymiany jednostek emisji równoważną liczbę uprawnień do emisji ogólnych dla operatorów oraz w imieniu właściwego organu dokonał przekazu równoważnej liczby uprawnień do emisji ogólnych na rachunek posiadania operatora, z których zainicjowano przekaz.

Po dokonaniu przekazu zgodnie z ust. 1 akapit drugi centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii utworzył na unijnym rachunku wymiany jednostek emisji dla operatorów statków powietrznych równoważną liczbę uprawnień do emisji lotniczych oraz w imieniu właściwego organu dokonał przekazu równoważnej liczby uprawnień do emisji lotniczych na rachunek posiadania operatora statków powietrznych, z którego zainicjowano przekaz.

Artykuł 61

Obliczanie pozostałych uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji

1. Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii automatyczne określał pozostałe uprawnienia do międzynarodowych jednostek emisji dla każdego operatora lub operatora statków powietrznych poprzez odjęcie od łącznego wstępnego uprawnienia do międzynarodowych jednostek emisji wskazanego zgodnie z art. 59:

a) sumy wszystkich CER i ERU umorzonych przez operatora lub operatora statków powietrznych zgodnie z art. 11a dyrektywy 2003/87/WE zmienionej rozporządzeniem (WE) nr 219/2009;

b) sumy wszystkich CER i ERU przekazanych na unijny rachunek międzynarodowych jednostek emisji zgodnie z art. 60 niniejszego rozporządzenia;

2. Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii dokonał korekty pozostałych uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji w celu odzwierciedlenia operacji wycofania zgodnie z art. 70.

Sekcja 7

Aukcja

Artykuł 62

Wprowadzenie tabeli aukcyjnych do EUTL

1. W ciągu miesiąca od ustalenia i publikacji kalendarza aukcji zgodnie z art. 11 ust. 1, art. 13 ust. 1, art. 13 ust. 2 lub art. 32 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010, odnośna platforma aukcyjna przedkłada Komisji odpowiednią tabelę aukcyjną. Platforma aukcyjna udostępnia dwie tabele aukcyjne dla każdego roku kalendarzowego począwszy od 2012 r., jedną dla aukcji uprawnień do emisji ogólnych, a drugą dla aukcji uprawnień do emisji lotniczych, i dopilnowuje, by tabele aukcyjne zawierały informacje określone w załączniku XIII.

2. Jeżeli Komisja uzna, że tabela aukcyjna jest zgodna z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził tabelę aukcyjną do EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie odmawia przyjęcia tabeli aukcyjnej i bezzwłocznie informuje o tym platformę aukcyjną, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte. Platforma aukcyjna przedkłada Komisji zmienioną tabelę aukcyjną w ciągu trzech miesięcy.

Artykuł 63

Zmiany w tabelach aukcyjnych

1. Odpowiednia platforma aukcyjna bezzwłocznie powiadamia Komisję o wszelkich koniecznych zmianach w tabeli aukcyjnej.

2. Jeżeli Komisja uzna, że zmieniona tabela aukcyjna jest zgodna z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010, poleca centralnemu administratorowi, aby wprowadził zmienioną tabelę aukcyjną do EUTL. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie odmawia przyjęcia zmian i bezzwłocznie informuje o tym platformę aukcyjną, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejne zgłoszenie zostało przyjęte.

3. Jeżeli Komisja dowie się o koniecznej zmianie w tabeli aukcyjnej, której platforma aukcyjna nie zgłosiła, może polecić centralnemu administratorowi, aby zawiesił przekaz uprawnień określonych w danej tabeli aukcyjnej.

Artykuł 64

Sprzedaż uprawnień na aukcji

1. Komisja w odpowiednim czasie poleca centralnemu administratorowi, aby na wniosek odpowiedniego organizatora aukcji wyznaczonego zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010 dokonał przekazu uprawnień do emisji ogólnych z unijnego rachunku aukcyjnego lub uprawnień do emisji lotniczych z unijnego rachunku aukcyjnego uprawnień do emisji lotniczych na odpowiedni rachunek aukcyjny do celów dostawy zgodnie z tabelami aukcyjnymi. W przypadku uprawnień utworzonych w związku z aukcjami zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010 Komisja w odpowiednim czasie poleca centralnemu administratorowi, aby na wniosek odpowiedniego organizatora aukcji dokonał przekazu uprawnień z rachunku, na którym utworzono te uprawnienia, na rachunek aukcyjny do celów dostawy, jak wskazano w odpowiedniej tabeli aukcyjnej. Przedłożenie tabeli aukcyjnej zgodnie z art. 62 stanowi wspomniany wniosek.

2. Posiadacz odpowiedniego rachunku aukcyjnego do celów dostawy zapewnia przekaz uprawnień będących przedmiotem aukcji na rzecz zwycięskich oferentów lub ich następców prawnych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010.

3. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1031/2010 na upoważnionego przedstawiciela rachunku aukcyjnego do celów dostawy można nałożyć wymóg przekazania wszelkich uprawnień, których nie dostarczono z rachunku aukcyjnego do celów dostawy, na unijny rachunek aukcyjny.

Sekcja 8

Obrót

Artykuł 65

Przekazy uprawnień lub jednostek Kioto inicjowane przez rachunek posiadania

1. Z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 na wniosek posiadacza rachunku posiadania centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii dokonywał przekazu uprawnień lub jednostek Kioto na inny rachunek, chyba że taki przekaz jest niemożliwy z uwagi na status rachunku inicjującego lub przyjmującego.

2. Rachunki posiadania operatora, rachunki posiadania operatora statków powietrznych i osobiste rachunki posiadania mogą przekazywać uprawnienia lub jednostki Kioto wyłącznie na rachunek figurujący w wykazie bezpiecznych rachunków ustanowionym zgodnie z art. 26, z wyjątkiem:

a) wymiany międzynarodowych jednostek emisji zgodnie z art. 60;

b) umorzenia uprawnień zgodnie z art. 67;

c) usuwania uprawnień zgodnie z art. 68;

d) anulowania jednostek Kioto zgodnie z art. 69.

Artykuł 66

Przekazy uprawnień lub jednostek Kioto inicjowane przez rachunek obrotowy

Na wniosek posiadacza rachunku obrotowego centralny administrator zapewnia, by rejestr Unii dokonywał przekazu uprawnień lub jednostek Kioto na rachunek posiadania lub rachunek obrotowy w rejestrze Unii, chyba że taki przekaz jest niemożliwy z uwagi na status rachunku inicjującego.

Sekcja 9

Umorzenie uprawnień

Artykuł 67

Umorzenie uprawnień

1. Operator lub operator statków powietrznych umarza uprawnienia poprzez złożenie wniosku do rejestru Unii o:

a) przekaz określonej liczby uprawnień utworzonych w celu zgodności w tym samym okresie rozliczeniowym z właściwego rachunku posiadania operatora lub operatora statków powietrznych na unijny rachunek usunięcia uprawnień;

b) zapisanie liczby i rodzaju przekazanych uprawnień umorzonych dla emisji z instalacji operatora lub emisji operatora statków powietrznych w bieżącym okresie.

2. Uprawnienia do emisji lotniczych mogą umarzać tylko operatorzy statków powietrznych.

3. Uprawnienie, które zostało już umorzone, nie może zostać umorzone ponownie.

4. Uprawnienia, które posiadają kod kraju zgodnie z art. 41 ust. 4, nie mogą zostać umorzone.

5. [4] W przypadku gdy obowiązuje umowa zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE, ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu mają zastosowanie do jednostek wydanych w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych powiązanego z EU ETS.

Sekcja 10

Usuwanie uprawnień i anulowanie jednostek Kioto

Artykuł 68

Usuwanie uprawnień

1. Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii realizował każdy wniosek otrzymany od posiadacza rachunku zgodnie z art. 12 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE w celu usunięcia uprawnień znajdujących na rachunkach posiadacza rachunku poprzez:

a) przekazanie określonej liczby uprawnień z właściwego rachunku na unijny rachunek usunięcia uprawnień;

b) zapisanie ilości przekazanych uprawnień jako uprawnień usuniętych za bieżący rok.

2. Uprawnień usuniętych nie zapisuje się jako umorzone dla żadnego rodzaju emisji.

Artykuł 69

Anulowanie jednostek Kioto

Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii realizował każdy wniosek otrzymany od posiadacza rachunku zgodnie z art. 12 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE o anulowanie jednostek Kioto znajdujących się na rachunkach posiadacza rachunku poprzez przekazanie określonego rodzaju i określonej liczby jednostek Kioto z odnośnego rachunku na rachunek anulowania w rejestrze PzK administratora rachunku lub na rachunek anulowania w rejestrze Unii.

Sekcja 11

Wycofanie transakcji

Artykuł 70

Wycofanie sfinalizowanych procesów, które zostały omyłkowo zainicjowane

1. Jeżeli posiadacz rachunku lub krajowy administrator działający w imieniu posiadacza rachunku zainicjował w sposób niezamierzony lub omyłkowy jedną z transakcji, o których mowa w ust. 2, posiadacz rachunku może złożyć administratorowi rachunku pisemny wniosek o wycofanie tej zakończonej transakcji. Wniosek jest należycie podpisany przez upoważnionego przedstawiciela lub upoważnionych przedstawicieli posiadacza rachunku, upoważnionych do inicjowania rodzaju transakcji, która ma zostać wycofana, i jest wysłany w ciągu pięciu dni roboczych od dnia finalizacji procesu. Wniosek zawiera oświadczenie wskazujące na omyłkowe lub niezamierzone zainicjowanie transakcji.

2. Posiadacze rachunku mogą złożyć wniosek o wycofanie następujących transakcji:

a) umorzenie uprawnień;

b) usuwanie uprawnień;

c) wymiana międzynarodowych jednostek emisji.

3. Jeżeli administrator rachunku ustali, że wniosek spełnia warunki zgodnie z ust. 1, i jeżeli zgadza się z wnioskiem, może złożyć wniosek o wycofanie transakcji w rejestrze Unii.

4. Jeżeli krajowy administrator zainicjował w sposób niezamierzony lub omyłkowy jedną z transakcji, o których mowa w ust. 5, może zwrócić się do centralnego administratora z pisemnym wnioskiem o wycofanie zakończonej transakcji. Wniosek zawiera oświadczenie wskazujące na omyłkowe lub niezamierzone zainicjowanie transakcji.

5. Krajowi administratorzy mogą złożyć wniosek o wycofanie następujących transakcji:

a) przydział uprawnień do emisji ogólnych;

b) przydział uprawnień do emisji lotniczych.

6. Centralny administrator dopilnowuje, aby rejestr Unii przyjął wniosek o wycofanie złożony zgodnie z ust. 1 i 4, zablokował jednostki, które mają zostać przekazane w ramach wycofania, i przekazał wniosek centralnemu administratorowi, pod warunkiem spełnienia wszystkich następujących warunków:

a) transakcja umarzająca lub usuwająca uprawnienia, która ma zostać wycofana, została zakończona nie wcześniej niż 30 dni roboczych przed złożeniem przez administratora rachunku wniosku zgodnie z ust. 3;

b) w wyniku wycofania żaden operator nie znajdzie się w sytuacji niezgodności za rok poprzedni;

c) rachunek, na który ma zostać przekazana wycofana transakcja, nadal posiada ilość jednostek rodzaju, którego dotyczy transakcja;

d) przydziału uprawnień do emisji ogólnych, które mają być wycofane, dokonano po dacie wygaśnięcia zezwolenia instalacji.

7. Centralny administrator dopilnowuje, aby rejestr Unii zakończył wycofanie w odniesieniu do jednostek tego samego rodzaju, które znajdują się na rachunku docelowym wycofanej transakcji.

ROZDZIAŁ 3

Powiązania z innymi systemami handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

Artykuł 71

Wdrażanie ustaleń w sprawie powiązania

[5] Centralny administrator w stosownym momencie może tworzyć rachunki i procesy oraz przeprowadzać transakcje i inne operacje służące wdrożeniu umów i ustaleń zawieranych zgodnie z art. 25 i 25a dyrektywy 2003/87/WE.

TYTUŁ 3

SZCZEGÓŁOWE PRZEPISY DLA REJESTRÓW PZK

Artykuł 72

Otwarcie osobistych rachunków posiadania w rejestrach PzK

Wniosek o otwarcie osobistego rachunku posiadania w rejestrze PzK przedkłada krajowemu administratorowi potencjalny posiadacz rachunku. Potencjalny posiadacz rachunku dostarcza informacje wymagane przez krajowego administratora zgodnie z art. 18.

Artykuł 73

Dokonywanie przekazów

W przypadku wszystkich przekazów z rachunków w rejestrach PzK stosuje się art. 38, 39, 65 i 66.

Artykuł 73a

Przekazywanie jednostek CER i ERU wymienianych w ramach systemu EU ETS

1. Centralny administrator informuje wszystkich krajowych administratorów o liczbie jednostek CER i ERU ważnych w pierwszym okresie rozliczeniowym, przekazanych zgodnie z art. 60 z rachunków posiadania operatora i rachunków posiadania operatorów statków powietrznych zarządzanych przez dane państwo członkowskie. Centralny administrator dodaje do tej liczby część liczby jednostek CER i ERU ważnych w pierwszym okresie rozliczeniowym, przekazanych zgodnie z art. 60 z rachunków posiadania operatorów i rachunków posiadania operatorów statków powietrznych zarządzanych przez państwa członkowskie bez rejestru PzK w pierwszym okresie rozliczeniowym, proporcjonalnie do limitów ilościowych poszczególnych państw członkowskich dotyczących przenoszenia jednostek CER i ERU z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego.

2. Przed końcem dodatkowego okresu na wypełnienie zobowiązań w ramach pierwszego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto, o którym to okresie mowa w art. 11 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 525/2013, centralny administrator przekazuje każdemu krajowemu rejestrowi PzK z unijnego rachunku międzynarodowych jednostek emisji pewną liczbę jednostek CER i ERU ważnych w pierwszym okresie zobowiązań, równą całkowitej liczbie określonej zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu.

3. Centralny administrator dopilnowuje, by EUTL zapobiegał wszystkim transakcjom jednostek przekazanych zgodnie z ust. 1, z wyjątkiem:

a) anulowania jednostek zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013;

b) wycofania jednostek zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) nr 525/2013;

c) przeniesienia jednostek z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013;

d) przekazania jednostek w obrębie jednego rejestru PzK.

4. Natychmiast po przekazaniu dokonanym zgodnie z ust. 2 każdy krajowy administrator przekazuje pewną liczbę jednostek AAU na rachunek posiadania odpowiedniej strony w rejestrze Unii, równą liczbie jednostek emisji zwracanej temu państwu członkowskiemu zgodnie z ust. 2.

Artykuł 73b

Wydawanie i deponowanie jednostek AAU

[6] 1. Przed dokonaniem transakcji wycofania zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (²⁰), centralny administrator:

a) wydaje pewną liczbę jednostek AAU równą liczbie przyznanych Unii uprawnień do emisji określonej zgodnie z decyzją Rady (UE) 2015/1339 (²¹) w unijnym rachunku AAU w rejestrze Unii;

b) natychmiast przekazuje pewną liczbę jednostek AAU równą liczbie uprawnień do emisji ogólnych utworzonych zgodnie z decyzją Komisji 2010/634/UE (²²) z unijnego rachunku AAU na rachunek depozytowy ETS AAU w rejestrze Unii.

2. Najpóźniej w terminie trzech miesięcy po zamknięciu rachunku zgodności w ramach ESD na rok 2020 zgodnie z art. 31, każdy krajowy administrator:

a) wydaje pewną liczbę jednostek AAU równą liczbie przyznanych odpowiedniemu państwu członkowskiemu uprawnień do emisji określonej na podstawie decyzji w sprawie ratyfikacji w rachunku posiadania strony w jej rejestrze PzK;

b) natychmiast przekazuje pewną liczbę jednostek AAU równą całkowitej liczbie jednostek rocznych limitów emisji odpowiadającej rocznemu limitowi emisji danego państwa członkowskiego dla wszystkich lat zgodnie z art. 3 ust. 2 decyzji nr 406/2009/WE, jak ustalono przed wszelkimi zmianami zgodnie z art. 27 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 525/2013, z rachunku posiadania strony na rachunek depozytowy AAU ESD w rejestrze PzK.

3. Przed zakończeniem procesów rozliczeniowych zgodnie z art. 73f centralny administrator dopilnowuje, by EUTL zapobiegał wszystkim transakcjom z udziałem jednostek AAU z rachunku depozytowego ETS AAU lub z rachunków depozytowych ESD AAU, z wyjątkiem:

a) anulowania lub przekazywania pewnej liczby jednostek AAU mniejszej od liczby lub równej liczbie jednostek rocznych limitów emisji przekazanych na rachunek usunięcia uprawnień w ramach ESD zgodnie z art. 88 ust. 2;

b) wycofania pewnej liczby jednostek AAU zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 525/2013 równej liczbie jednostek rocznych limitów emisji przekazanych na rachunek usunięcia uprawnień w ramach ESD zgodnie z art. 31 ust. 4 niniejszego rozporządzenia, odpowiadającej ilości emisji gazów cieplarnianych wpisanej na rachunku zgodności w ramach ESD zgodnie z art. 77 niniejszego rozporządzenia;

c) anulowania lub przekazywania pewnej liczby jednostek AAU mniejszej od liczby lub równej liczbie jednostek rocznych limitów emisji przekazanych na rachunek usunięcia uprawnień w ramach ESD zgodnie z art. 31 ust. 4, przekraczającej ilość emisji gazów cieplarnianych wpisanej na rachunku zgodności w ramach ESD zgodnie z art. 77;

d) przekazywania wymaganego do celów procesów rozliczeniowych zgodnie z art. 73f;

e) konwersji jednostek AAU na jednostki ERU, pod warunkiem że pewna liczba rocznych limitów emisji równa sumie jednostek AAU poddawanych konwersji i jednostek ERU wymaganych, by spełnić wymóg udziału w dochodach, o którym mowa w art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013, została przekazana na rachunek usunięcia uprawnień w ramach ESD zgodnie z art. 31 ust. 4 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 73c

Przekazywanie i wykorzystywanie jednostek

[7] 1. Centralny administrator dopilnowuje, by EUTL zapobiegał transakcjom z udziałem jednostek CER, ERU, tCER i lCER, które zostały wykorzystane zgodnie z art. 81, z wyjątkiem:

a) przekazywania jednostek z rachunku zgodności w ramach ESD w rejestrze Unii do rejestru PzK danego państwa członkowskiego zgodnie z art. 31 ust. 3;

b) umarzania jednostek zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) nr 525/2013;

c) przeniesienia jednostek z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013.

2. Po zakończeniu przeniesienia jednostek z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013 centralny administrator dopilnowuje, by EUTL zapobiegał wykorzystywaniu jednostek CER, ERU, tCER lub lCER na mocy art. 81 niniejszego rozporządzenia, chyba że jednostki te są ważne w drugim okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto.

Artykuł 73d

Anulowanie jednostek

[8] 1. Po zakończeniu przeniesienia jednostek z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013 centralny administrator anuluje wszystkie jednostki CER i ERU pozostające na rachunku umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego.

2. Po zakończeniu przeniesienia jednostek z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013 centralny administrator żąda od krajowych administratorów anulowania jednostek CER i ERU ważnych w pierwszym okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto, przechowywanych na rachunkach ETS zarządzanych przez tych administratorów w rejestrze Unii lub anuluje je.

Artykuł 73e

Wycofywanie jednostek

[9] W zakresie, w jakim emisje objęte dyrektywą 2003/87/WE przekraczają liczbę przyznanych Unii uprawnień do emisji określoną zgodnie z decyzją w sprawie ratyfikacji, centralny administrator wycofuje jednostki AAU z unijnego rachunku rezerwy nadwyżki z poprzedniego okresu.

Artykuł 73f

Przeniesienie w rejestrze Unii

[10] Centralny administrator dokonuje przeniesienia wszystkich jednostek AAU z centralnego rachunku rozliczeniowego ETS oraz jednostek AAU przekazanych zgodnie z art. 73a ust. 4 niniejszego rozporządzenia na unijny rachunek rezerwy nadwyżki z poprzedniego okresu ustanowiony na mocy art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013.

Artykuł 73g

Procesy rozliczeniowe

[11] 1. W ciągu sześciu miesięcy od zamknięcia rachunku zgodności w ramach ESD na rok 2020 zgodnie z art. 31 centralny administrator oblicza wartość rozliczenia dla każdego państwa członkowskiego poprzez odjęcie wartości przekazania jednostek AEA netto od wartości nabycia jednostek AEA netto między państwami członkowskimi w okresie 2013-2020.

2. Jeżeli państwo członkowskie ma ujemną wartość rozliczenia zgodnie z ust. 1, odpowiedni krajowy administrator przekazuje pewną liczbę jednostek AAU równą wartości rozliczenia z rachunku depozytowego AAU ESD na centralny rachunek rozliczeniowy w ramach ESD.

3. Jeżeli państwo członkowskie ma dodatnią wartość rozliczenia zgodnie z ust. 1 oraz po zakończeniu wszystkich przekazań zgodnie z ust. 2 centralny administrator przekazuje pewną liczbę jednostek AAU równą wartości rozliczenia na rachunek posiadania strony w danym państwie członkowskim.

4. Przed przeprowadzeniem przekazania, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, odnośny krajowy administrator najpierw przekazuje pewną liczbę jednostek AAU wymaganych, by spełnić wymóg udziału w dochodach stosowany w odniesieniu do pierwszych międzynarodowych przekazań jednostek AAU zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013.

Artykuł 73h

Proces rozliczania dla państw niebędących stronami porozumienia o wspólnej realizacji zobowiązań

[12] 1. W ciągu 6 miesięcy od zamknięcia okresu rozliczeniowego obejmującego lata 2013–2020 centralny administrator oblicza wartość rozliczenia dla państw niebędących stronami porozumienia o wspólnej realizacji zobowiązań poprzez odjęcie ilości równej uprawnieniom w EU ETS wynikającej z włączenia tego kraju do EU ETS na okres rozliczeniowy 2013–2020 od całkowitej ilości uprawnień do emisji ogólnych umorzonych przez operatorów zarządzanych przez krajowego administratora tego państwa na okres 2013–2020.

2. Centralny administrator powiadamia krajowych administratorów o wyniku obliczenia na podstawie ust. 1.

3. W ciągu 5 dni roboczych od powiadomienia, o którym mowa w ust. 2, centralny administrator przekazuje ilość AAU równą wartości rozliczenia obliczonej na podstawie ust. 1 z centralnego rachunku rozliczeniowego ETS w rejestrze Unii na rachunek depozytowy AAU ESD w rejestrze PzK każdego państwa z dodatnią wartością rozliczenia.

4. W ciągu 5 dni roboczych od powiadomienia określonego w ust. 2 każdy administrator rejestru PzK, którego państwo ma ujemną wartość rozliczenia, przekazuje ilość AAU równą dodatniemu ekwiwalentowi wartości rozliczenia obliczonej na podstawie ust. 1. na centralny rachunek rozliczeniowy ETS w rejestrze Unii.

5. Przed przeprowadzeniem przekazania, o którym mowa w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu, odnośny krajowy administrator lub centralny administrator najpierw przekazuje pewną ilość AAU wymaganych, by spełnić wymóg udziału w dochodach stosowany w odniesieniu do pierwszych międzynarodowych przekazów AAU zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013.

6. W ciągu 6 miesięcy od zamknięcia okresu rozliczeniowego obejmującego lata 2013–2020 centralny administrator oblicza wartość rozliczenia dla państw niebędących stronami porozumienia o wspólnej realizacji zobowiązań poprzez odjęcie ilości równej zweryfikowanym emisjom operatorów statków powietrznych, które są uwzględnione w krajowym wykazie na mocy UNFCCC tego państwa, od całkowitej ilości uprawnień do emisji ogólnych umorzonych przez operatorów statków powietrznych zarządzanych przez krajowego administratora tego państwa na okres 2013–2020.

7. Centralny administrator powiadamia krajowych administratorów o wyniku obliczenia na podstawie ust. 6.

8. W ciągu 5 dni roboczych od powiadomienia na podstawie ust. 7 każdy administrator rejestru PzK, którego państwo ma dodatnią wartość rozliczenia, przekazuje ilość AAU równą wartości rozliczenia obliczonej na podstawie ust. 6 na centralny rachunek rozliczeniowy ETS w rejestrze Unii.

9. W ciągu 5 dni roboczych od powiadomienia na podstawie ust. 7 centralny administrator przekazuje ilość AAU równą dodatniemu ekwiwalentowi wartości rozliczenia obliczonej na podstawie ust. 6 z centralnego rachunku rozliczeniowego ETS w rejestrze Unii na rachunek depozytowy AAU ESD w rejestrze PzK każdego państwa z ujemną wartością rozliczenia.

10. Przed przeprowadzeniem przekazu, o którym mowa w ust. 8 i 9 niniejszego artykułu, odnośny krajowy administrator lub centralny administrator najpierw przekazuje pewną ilość AAU wymaganych, by spełnić wymóg udziału w dochodach stosowany w odniesieniu do pierwszych międzynarodowych przekazów AAU zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013.

TYTUŁ 4

SZCZEGÓŁOWE PRZEPISY DLA TRANSAKCJI KSIĘGOWYCH ZGODNIE Z DECYZJĄ NR 406/2009

Artykuł 74

Tworzenie jednostek AEA

1. Na początku okresu dostosowania się do wymagań centralny administrator tworzy na unijnym rachunku wszystkich uprawnień do emisji AEA AEA w liczbie równej sumie rocznych limitów emisji dla wszystkich państw członkowskich na wszystkie lata okresu dostosowania się do wymagań, jak określono w decyzjach przyjętych na mocy art. 3 ust. 2 i art. 10 decyzji nr 406/2009/WE.

2. Centralny administrator dopilnowuje, by po utworzeniu jednostki rejestr Unii nadał każdemu AEA niepowtarzalny jednostkowy kod identyfikacyjny.

Artykuł 75

Jednostki rocznych limitów emisji

Jednostki AEA są ważne jedynie do celów spełniania przez państwa członkowskie wymogów w zakresie ograniczania emisji gazów cieplarnianych zgodnie z art. 3 decyzji nr 406/2009/WE i mogą być przekazywane wyłącznie zgodnie z warunkami określonymi w art. 3 ust. 3, 4 i 5 wspomnianej decyzji.

Artykuł 76

Przekaz jednostek AEA na każdy rachunek zgodności w ramach ESD

Na początku okresu dostosowania się do wymagań centralny administrator dokonuje przekazu AEA w liczbie odpowiadającej rocznemu limitowi emisji dla każdego państwa członkowskiego na każdy rok, jak określono w decyzjach przyjętych zgodnie z art. 3 ust. 2 i art. 10 decyzji nr 406/2009/WE, z unijnego rachunku wszystkich uprawnień do emisji AEA na odpowiedni rachunek zgodności w ramach ESD.

Artykuł 77

Wprowadzanie odpowiednich danych dotyczących emisji gazów cieplarnianych

1. W odpowiednim czasie, z chwilą gdy odpowiednie dane dotyczące emisji gazów cieplarnianych dla danego roku okresu dostosowania się do wymagań w odniesieniu do większości państw członkowskich staną się dostępne, centralny administrator wpisuje całkowitą ilość odnośnych emisji gazów cieplarnianych wyrażoną w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla dla każdego państwa członkowskiego na jego rachunku zgodności w ramach ESD w danym roku.

2. Centralny administrator wpisuje również sumę odpowiednich danych dotyczących emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do wszystkich państw członkowskich w danym roku na unijnym rachunku wszystkich uprawnień do emisji AEA.

Artykuł 78

Obliczanie salda rachunku zgodności w ramach ESD

1. Po wprowadzeniu odpowiednich danych dotyczących emisji gazów cieplarnianych zgodnie z art. 77 centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii obliczył saldo odpowiedniego rachunku zgodności w ramach ESD poprzez odjęcie całkowitej ilości emisji gazów cieplarnianych wyrażonej w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla na odpowiednim rachunku zgodności w ramach ESD od sumy wszystkich AEA na tym samym rachunku zgodności w ramach ESD.

2. Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii publikował salda każdego rachunku zgodności w ramach ESD.

Artykuł 79

Ustalanie liczb statusu zgodności

1. Centralny administrator dopilnowuje, by po wprowadzeniu odpowiednich danych dotyczących emisji gazów cieplarnianych na mocy art. 77 i po upływie czasu przewidzianego w przepisach unijnych na stosowanie mechanizmów elastyczności zgodnie z art. 3 i 5 decyzji nr 406/2009/WE rejestr Unii ustalił liczbę statusu zgodności dla każdego rachunku zgodności w ramach ESD przez obliczenie sumy wszystkich AEA, międzynarodowych jednostek emisji, tCER i lCER pomniejszonej o całkowitą ilość emisji gazów cieplarnianych wyrażoną w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla na tym samym rachunku zgodności w ramach ESD.

2. Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii zapisywał liczbę statusu zgodności dla każdego rachunku zgodności w ramach ESD.

Artykuł 80

Stosowanie art. 7 ust. 1 lit. a) i c) decyzji nr 406/2009/WE

1. W przypadku gdy liczba statusu zgodności określona zgodnie z art. 79 jest negatywna, centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii dokonał przekazu nadwyżki emisji gazów cieplarnianych wyrażonej w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla pomnożonej przez czynnik redukcji, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lit. a) decyzji nr 406/2009/WE, z rachunku zgodności w ramach ESD danego państwa członkowskiego w danym roku na rachunek zgodności w ramach ESD tego państwa członkowskiego na następny rok.

2. Centralny administrator blokuje jednocześnie rachunki zgodności w ramach ESD dotyczące pozostałych lat okresu dostosowania się do wymagań danego państwa członkowskiego.

3. Centralny administrator zmienia status rachunku zgodności w ramach ESD z zablokowanego na otwarty dla wszystkich pozostałych lat okresu dostosowania się do wymagań począwszy od roku, w odniesieniu do którego liczba statusu zgodności określona zgodnie z art. 79 wykazuje zgodność.

Artykuł 81

Wykorzystanie międzynarodowych jednostek emisji, tCER i lCER

Centralny administrator dopilnowuje, by na wniosek państwa członkowskiego rejestr Unii dokonał przekazu międzynarodowych jednostek emisji, tCER lub lCER na rachunek zgodności w ramach ESD tego państwa członkowskiego w danym roku okresu dostosowania się do wymagań. Przekaz taki nie jest przeprowadzany, jeżeli:

a) wniosek państwa członkowskiego został złożony przed obliczeniem salda rachunku zgodności w ramach ESD lub po ustaleniu liczby statusu zgodności na dany rok; lub

b) nie są spełnione warunki określone w art. 5 decyzji nr 406/2009/WE.

Artykuł 82

Przenoszenie z kolejnego roku jednostek AEA

Centralny administrator dopilnowuje, by na wniosek państwa członkowskiego rejestr Unii dokonał przekazu jednostek AEA na rachunek zgodności w ramach ESD tego państwa członkowskiego w danym roku okresu dostosowania się do wymagań z rachunku zgodności w ramach ESD tego państwa członkowskiego na kolejny rok okresu dostosowania się do wymagań. Przekaz taki nie jest przeprowadzany, jeżeli:

a) wniosek państwa członkowskiego został złożony przed obliczeniem salda rachunku zgodności w ramach ESD lub po określeniu liczby statusu zgodności na dany rok; lub

b) przekazana ilość przekracza pięć procent rocznego limitu emisji w kolejnym roku, jak określono w art. 3 ust. 2 decyzji nr 406/2009/WE, lub wyższą ilość procentową, jeżeli Komisja przyznała wyższy poziom przeniesienia z kolejnego roku zgodnie z art. 3 ust. 3 akapit drugi decyzji nr 406/2009/WE.

Artykuł 83

Przenoszenie na kolejny rok jednostek AEA

Centralny administrator dopilnowuje, by na wniosek państwa członkowskiego rejestr Unii dokonał przekazu jednostek AEA z rachunku zgodności w ramach ESD tego państwa członkowskiego w danym roku okresu dostosowania się do wymagań na rachunek zgodności w ramach ESD tego państwa członkowskiego na jakikolwiek kolejny rok okresu dostosowania się do wymagań. Przekaz taki nie jest przeprowadzany, jeżeli:

a) wniosek państwa członkowskiego został złożony przed obliczeniem salda rachunku zgodności w ramach ESD na dany rok;

b) przekazana ilość przekracza dodatnie saldo rachunku obliczone zgodnie z art. 78; lub

c) status rachunku zgodności w ramach ESD inicjującego przekaz nie pozwala na dokonanie przekazu.

Artykuł 84

Przenoszenie na kolejny rok niewykorzystanych uprawnień do jednostek emisji

Centralny administrator dopilnowuje, by na wniosek państwa członkowskiego rejestr Unii dokonał przekazu całości lub części niewykorzystanych uprawnień do jednostek emisji z rachunku zgodności w ramach ESD tego państwa członkowskiego w danym roku okresu dostosowania się do wymagań na rachunek zgodności w ramach ESD tego państwa członkowskiego na jakikolwiek kolejny rok okresu dostosowania się do wymagań. Taki przekaz nie jest przeprowadzany, jeżeli przekaz został zainicjowany przed ustaleniem liczby statusu zgodności dla danego roku.

Artykuł 85

Przekazy maksymalnie 5 % rocznego limitu emisji państwa członkowskiego

Centralny administrator dopilnowuje, by na wniosek państwa członkowskiego rejestr Unii dokonał przekazu AEA z rachunku zgodności w ramach ESD tego państwa członkowskiego w danym roku na rachunek zgodności w ramach ESD innego państwa członkowskiego. Przekaz taki nie jest przeprowadzany, jeżeli:

a) przekazywana ilość przekracza pięć procent rocznego limitu emisji w danym roku dla inicjującego państwa członkowskiego, jak określono w art. 3 ust. 2 decyzji nr 406/2009/WE, lub pozostałą dostępną ilość;

b) państwo członkowskie zwróciło się o przekazanie na rachunek zgodności w ramach ESD na rok poprzedzający dany rok; lub

c) status rachunku zgodności w ramach ESD inicjującego przekaz nie pozwala na dokonanie przekazu.

Artykuł 86

Przekazy po obliczeniu salda rachunku zgodności w ramach ESD

Centralny administrator dopilnowuje, by na wniosek państwa członkowskiego rejestr Unii dokonał przekazu AEA z rachunku zgodności w ramach ESD tego państwa członkowskiego w danym roku na rachunek zgodności w ramach ESD innego państwa członkowskiego. Przekaz taki nie jest przeprowadzany, jeżeli:

a) wniosek państwa członkowskiego został złożony przed obliczeniem salda rachunku zgodnie z art. 78;

b) przekazywana ilość przekracza dodatnie saldo rachunku obliczone zgodnie z art. 78; lub

c) status rachunku zgodności w ramach ESD inicjującego przekaz nie pozwala na dokonanie przekazu.

Artykuł 87

Przekaz maksymalnie 3 % uprawnień do jednostek emisji

Centralny administrator dopilnowuje, by na wniosek państwa członkowskiego rejestr Unii dokonał przekazu całości lub części uprawnień do jednostek emisji z rachunku zgodności w ramach ESD tego państwa członkowskiego w danym roku na rachunek zgodności w ramach ESD innego państwa członkowskiego. Przekaz taki nie jest przeprowadzany, jeżeli:

a) wniosek państwa członkowskiego został złożony przed obliczeniem liczby statusu zgodności na dany rok;

b) przekazywana ilość przekracza dopuszczalną na państwo członkowskie ilość równą trzem procentom, jak określono w art. 5 ust. 6 decyzji nr 406/2009/WE, pomniejszoną o sumę międzynarodowych jednostek emisji, tCER lub lCER posiadanych na rachunku zgodności w ramach ESD w momencie ustalenia liczb statusu zgodności zgodnie z art. 79 niniejszego rozporządzenia; lub

c) status rachunku zgodności w ramach ESD inicjującego przekaz nie pozwala na dokonanie przekazu.

Artykuł 88

Dostosowania

1. W przypadku dostosowań zgodnie z art. 10 decyzji nr 406/2009/WE lub jakiejkolwiek innej zmiany sumy określonej w art. 74 niniejszego rozporządzenia, które prowadziłyby do zwiększenia w okresie dostosowania się do wymagań rocznego limitu emisji państwa członkowskiego, centralny administrator tworzy odpowiednią liczbę AEA na unijnym rachunku wszystkich uprawnień do emisji AEA i dokonuje jej przekazu na odpowiedni rachunek zgodności w ramach ESD danego państwa członkowskiego.

2. W przypadku dostosowań zgodnie z art. 10 decyzji nr 406/2009/WE lub jakiejkolwiek innej zmiany sumy określonej w art. 74 niniejszego rozporządzenia, które prowadziłyby do zmniejszenia w okresie dostosowania się do wymagań rocznego limitu emisji państwa członkowskiego, centralny administrator dokonuje przekazu odpowiedniej liczby AEA z odpowiedniego rachunku zgodności w ramach ESD danego państwa członkowskiego na rachunek usunięcia uprawnień w ramach ESD.

Artykuł 89

Zastąpienie tCER i lCER

1. W przypadku gdy tCER lub lCER muszą zostać zastąpione w rejestrze Unii, dane państwo członkowskie – zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. d) decyzji nr 406/2009/WE – zwraca się o przekaz jednostek Kioto ze swojego rejestru PzK na rachunek posiadania odpowiedniej strony w rejestrze Unii.

2. Jednostka lCER, której ważność wygasła, nie jest brana pod uwagę przy ustalaniu liczby statusu zgodności zgodnie z art. 79.

Artykuł 90

Dokonywanie i wycofywanie przekazów

1. W przypadku wszystkich przekazów określonych w niniejszym tytule stosuje się art. 38, 39, 65 i 66.

2. Błędnie zainicjowane przekazy na rachunki zgodności w ramach ESD mogą zostać wycofane na wniosek krajowego administratora. W takich przypadkach stosuje się art. 70 ust. 4, 6 i 7.

TYTUŁ V

OGÓLNE PRZEPISY TECHNICZNE

ROZDZIAŁ 1

Wymogi techniczne systemu rejestrów

Sekcja 1

Dostępność

Artykuł 91

Dostępność i wiarygodność rejestru Unii i EUTL

1. Centralny administrator podejmuje wszelkie rozsądne kroki w celu dopilnowania, aby:

a) rejestr Unii był dostępny dla przedstawicieli rachunków i krajowych administratorów 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu;

b) łącza komunikacyjne między rejestrem Unii, EUTL oraz ITL, o których mowa w art. 7, były utrzymywane przez 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu;

c) istniały sprzęt i oprogramowanie zastępcze niezbędne na wypadek awarii głównego sprzętu i oprogramowania;

d) rejestr Unii i EUTL udzielały szybkiej odpowiedzi na zapytania przedstawicieli rachunków.

2. Centralny administrator zapewnia obecność w rejestrze Unii i EUTL rzetelnych systemów i procedur w celu zabezpieczenia wszystkich odpowiednich danych i umożliwienia szybkiego odzyskania danych i operacji w razie awarii lub klęski żywiołowej.

3. Centralny administrator ogranicza do minimum przerwy w działaniu rejestru Unii i EUTL.

Artykuł 92

Pomoc techniczna

1. Krajowi administratorzy zapewniają pomoc posiadaczom rachunków i przedstawicielom rachunków w rejestrze Unii, którymi zarządzają, poprzez krajowe działy pomocy technicznej.

2. Centralny administrator zapewnia pomoc krajowym administratorom poprzez centralny dział pomocy technicznej, aby wspomóc ich w świadczeniu pomocy zgodnie z ust. 1.

Sekcja 2

Ochrona i uwierzytelnianie

Artykuł 93

Uwierzytelnianie rejestru Unii i krajowych rejestrów PzK

1. Tożsamość rejestru Unii jest uwierzytelniana przez EUTL, z uwzględnieniem specyfikacji dotyczących wymiany danych i specyfikacji technicznych przewidzianych w art. 105.

2. Państwa członkowskie i Unia używają certyfikatów cyfrowych wydanych przez Sekretariat UNFCCC lub wyznaczoną przez Sekretariat jednostkę do uwierzytelniania swych rejestrów PzK wobec ITL w celu ustanowienia łącza komunikacyjnego, o którym mowa w art. 7.

Artykuł 94

Dostęp do rachunków w rejestrze Unii

1. Przedstawiciele rachunków mają dostęp do swoich rachunków w rejestrze Unii poprzez zabezpieczony obszar w rejestrze Unii. Centralny administrator zapewnia dostęp do zabezpieczonego obszaru w rejestrze Unii przez Internet. Strona internetowa rejestru Unii jest dostępna we wszystkich językach urzędowych Unii Europejskiej.

2. Po otwarciu rachunku platformy zgodnie z art. 14 ust. 1 lub art. 20 ust. 1 centralny administrator ustanawia łączność między platformą a rejestrem Unii. Centralny administrator dopilnowuje, by rachunki w rejestrze Unii, do których umożliwiono dostęp przez zewnętrzne platformy obrotu zgodnie z art. 21 ust. 4 i których jeden z upoważnionych przedstawicieli jest również upoważnionym przedstawicielem rachunku zewnętrznej platformy obrotu, były dostępne dla zewnętrznej platformy obrotu obsługiwanej przez posiadacza tego rachunku zewnętrznej platformy obrotu.

3. Łączność pomiędzy upoważnionymi przedstawicielami lub platformami i zabezpieczonym obszarem rejestru Unii jest szyfrowana z uwzględnieniem wymogów bezpieczeństwa określonych w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 105.

4. Centralny administrator podejmuje niezbędne kroki w celu dopilnowania, aby nie doszło do nieupoważnionego dostępu do zabezpieczonego obszaru na stronie internetowej rejestru Unii.

5. Jeżeli naruszono bezpieczeństwo danych uwierzytelniających upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel natychmiast zawiesza dostęp do odnośnego rachunku, informuje administratora rachunku o tym fakcie i składa wniosek o zmianę danych uwierzytelniających.

Artykuł 95

Uwierzytelnianie i zatwierdzanie upoważnionych przedstawicieli w rejestrze Unii

1. Centralny administrator zapewnia, by rejestr Unii nadawał każdemu upoważnionemu przedstawicielowi i dodatkowemu upoważnionemu przedstawicielowi nazwę użytkownika i hasło służące ich uwierzytelnieniu w celu uzyskania dostępu do rejestru.

2. Upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel ma dostęp tylko do tych rachunków w rejestrze Unii, do których jest upoważniony, i może składać wnioski tylko o inicjowanie tych procesów, w odniesieniu do których jest upoważniony zgodnie z art. 23. Dostęp lub składanie wniosków odbywa się za pośrednictwem zabezpieczonego obszaru na stronie internetowej rejestru Unii.

3. Poza nazwą użytkownika i hasłem, o których mowa w ust. 1, upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel stosują dodatkowe uwierzytelnienie w celu uzyskania dostępu do rejestru Unii, z uwzględnieniem rodzajów mechanizmów dodatkowego uwierzytelnienia określonych w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 105.

4. Administrator rachunku może zakładać, że użytkownik, który został z powodzeniem uwierzytelniony przez rejestr Unii, jest upoważnionym przedstawicielem lub dodatkowym upoważnionym przedstawicielem zarejestrowanym pod podanymi danymi uwierzytelniającymi, chyba że upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel poinformuje administratora rachunku, że bezpieczeństwo jego danych uwierzytelniających zostało naruszone i złoży wniosek o ich zmianę.

5. Upoważniony przedstawiciel podejmuje wszelkie konieczne środki, aby zapobiec utracie, kradzieży lub naruszeniu swoich danych uwierzytelniających. Upoważniony przedstawiciel natychmiast zgłasza krajowemu administratorowi utratę, kradzież lub naruszenie swoich danych uwierzytelniających.

Artykuł 96

Całkowite zawieszenie dostępu w wyniku naruszenia bezpieczeństwa lub zagrożenia dla bezpieczeństwa

1. Komisja może polecić centralnemu administratorowi, aby zawiesił dostęp do rejestru Unii lub EUTL bądź ich dowolnej części, jeżeli istnieje zasadne podejrzenie, że nastąpiło naruszenie bezpieczeństwa rejestru Unii lub EUTL lub że występuje poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa rejestru Unii lub EUTL, które zagraża integralności systemu, w tym integralności urządzeń zastępczych, o których mowa w art. 91.

2. W przypadku naruszenia bezpieczeństwa lub zagrożenia dla bezpieczeństwa, które może doprowadzić do zawieszenia dostępu, administrator krajowy, który zda sobie sprawę z naruszenia lub zagrożenia, natychmiast informuje centralnego administratora o wszelkich zagrożeniach dla innych części rejestru Unii. Centralny administrator informuje wszystkich krajowych administratorów.

3. Jeżeli krajowy administrator zda sobie sprawę z zaistnienia sytuacji, która wymaga całkowitego zawieszenia dostępu do rachunków, którymi zarządza zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, jak najszybciej uprzedza o tym zawieszeniu centralnego administratora i posiadaczy rachunków. Centralny administrator informuje jak najszybciej wszystkich krajowych administratorów.

4. Powiadomienia, o których mowa w ust. 3, zawierają prawdopodobny czas trwania zawieszenia i są umieszczane w ogólnodostępnej części strony internetowej EUTL.

Artykuł 97

Zawieszenie dostępu do uprawnień lub jednostek Kioto w przypadku podejrzenia oszukańczej transakcji

1. Krajowy administrator lub krajowy administrator działający na wniosek właściwego organu może zawiesić dostęp do uprawnień lub jednostek Kioto w tej części rejestru Unii, którą zarządza:

a) na maksymalnie cztery tygodnie, jeżeli podejrzewa, że uprawnienia lub jednostki Kioto są przedmiotem transakcji stanowiącej oszustwo, pranie pieniędzy, finansowanie terroryzmu, korupcję lub inne poważne przestępstwo; lub

b) na podstawie przepisów prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi, i zgodnie z nimi.

2. Komisja może polecić centralnemu administratorowi, aby zawiesił dostęp do uprawnień lub jednostek Kioto w rejestrze Unii lub EUTL na maksymalnie cztery tygodnie, jeżeli podejrzewa, że uprawnienia lub jednostki Kioto są przedmiotem transakcji stanowiącej oszustwo, pranie pieniędzy, finansowanie terroryzmu, korupcję lub inne poważne przestępstwo.

3. Krajowy administrator lub Komisja natychmiast informują o zawieszeniu właściwy organ ścigania.

4. Krajowy organ ścigania państwa członkowskiego może również polecić krajowemu administratorowi, aby wprowadził zawieszenie na podstawie prawa krajowego i zgodnie z nim.

Artykuł 98

Współpraca z właściwymi organami i powiadamianie o praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub działalności przestępczej

1. Krajowy administrator, jego dyrektorzy i pracownicy w pełni współpracują z odnośnymi właściwymi organami, aby ustanowić odpowiednie i właściwe procedury zapobiegania działaniom związanym z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu.

2. Krajowy administrator, jego dyrektorzy i pracownicy w pełni współpracują z jednostką analityki finansowej (FIU), o której mowa w art. 21 dyrektywy 2005/60/WE, poprzez niezwłoczne:

a) informowanie FIU, z własnej inicjatywy, jeżeli wiedzą, podejrzewają lub mają uzasadnione podstawy, aby podejrzewać, że mają lub miały miejsce przypadki lub próby prania pieniędzy, finansowania terroryzmu lub działalności przestępczej;

b) dostarczanie FIU, na jej żądanie, wszelkich niezbędnych informacji zgodnie z procedurami określonymi w przepisach, które mają zastosowanie.

3. Informacje, o których mowa w ust. 2, są przekazywane jednostce analityki finansowej (FIU) państwa członkowskiego krajowego administratora. W krajowych środkach transponujących polityki i procedury w zakresie komunikacji i zapewnienia przestrzegania przepisów, o których mowa w art. 34 ust. 1 dyrektywy 2005/60/WE, wyznacza się osobę lub osoby odpowiedzialne za przekazywanie informacji zgodnie z niniejszym artykułem.

4. Państwo członkowskie krajowego administratora dopilnowuje, aby środki krajowe transponujące art. 26–29 oraz art. 32 i 35 dyrektywy 2005/60/WE miały zastosowanie do krajowego administratora.

Artykuł 99

Zawieszenie procesów

1. Komisja może polecić centralnemu administratorowi, aby tymczasowo zawiesił przyjmowanie przez EUTL części lub wszystkich procesów pochodzących z rejestru Unii, jeżeli rejestr ten nie jest obsługiwany i utrzymywany zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia. Komisja natychmiast informuje o tym odnośnych krajowych administratorów.

2. Centralny administrator może tymczasowo zawiesić inicjowanie lub przyjmowanie części lub wszystkich procesów w rejestrze Unii w celu przeprowadzenia zaplanowanej lub pilnej konserwacji rejestru Unii.

3. Krajowy administrator może przedłożyć Komisji wniosek o przywrócenie procesów zawieszonych zgodnie z ust. 1, jeżeli uważa, że kwestie, które spowodowały zawieszenie, zostały rozwiązane. Jeżeli jest to zgodne z prawdą, Komisja poleca centralnemu administratorowi, aby przywrócił odnośne procesy. W przeciwnym wypadku w odpowiednim okresie odrzuca wniosek i bezzwłocznie informuje o tym krajowego administratora, podając przyczyny odmowy oraz przedstawiając kryteria, jakie należy spełnić, aby kolejny wniosek został przyjęty.

4. Komisja może polecić centralnemu administratorowi, aby w okresie od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia wprowadzenia w życie środków przewidzianych w art. 41 ust. 4, art. 67 ust. 4 i w załączniku XIV pkt 4 lit. c) i pkt 5 lit. a) tymczasowo zawiesił przyjmowanie przez EUTL odpowiednich procesów w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji.

5. Komisja może, również na wniosek państwa członkowskiego, które powiadomiło Radę Europejską o swoim zamiarze wystąpienia z Unii zgodnie z art. 50 TUE, polecić centralnemu administratorowi, aby tymczasowo zawiesił przyjmowanie przez EUTL odpowiednich procesów tego państwa członkowskiego odnoszących się do przydziału bezpłatnych uprawnień, aukcji lub wymiany międzynarodowych jednostek emisji.

Artykuł 99a

Zawieszanie umów w sprawie powiązania

[13] W przypadku zawieszenia lub rozwiązania umowy zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE centralny administrator stosuje środki zgodnie z umową.

Sekcja 3

Automatyczne kontrole, zapisywanie i kończenie procesów

Artykuł 100

Automatyczne kontrole procesów

1. Wszystkie procesy muszą spełniać ogólne wymogi informatyczne związane z elektronicznym systemem przesyłania wiadomości zapewniające skuteczne odczytanie, sprawdzenie i zapisanie procesu przez rejestr Unii. Wszystkie procesy muszą spełniać szczególne wymogi związane z danym procesem określone w niniejszym rozporządzeniu.

2. Centralny administrator dopilnowuje, by EUTL przeprowadzał automatyczne kontrole z uwzględnieniem specyfikacji dotyczących wymiany danych i specyfikacji technicznych przewidzianych w art. 105 w odniesieniu do wszystkich procesów w celu wykrycia nieprawidłowości i rozbieżności, w przypadku gdy proponowane procesy nie są zgodne z wymogami dyrektywy 2003/87/WE, decyzji nr 406/2009/WE i niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 101

Wykrywanie rozbieżności

1. W przypadku procesów zakończonych poprzez bezpośrednie łącze komunikacyjne między rejestrem Unii a EUTL, o którym mowa w art. 7 ust. 3, centralny administrator dopilnowuje, by EUTL przerywał proces, jeżeli wykryje rozbieżności po wykonaniu automatycznych kontroli, o których mowa w art. 102 ust. 2, i informował o tym rejestr Unii i administratora rachunków biorących udział w przerwanej transakcji poprzez odesłanie kodu zwracanego z automatycznej kontroli. Centralny administrator zapewnia, by rejestr Unii niezwłocznie informował właściwych posiadaczy rachunków o przerwaniu procesu.

2. W przypadku transakcji zakończonych poprzez ITL, o których mowa w art. 7 ust. 1, ITL przerywa proces, jeżeli rozbieżności zostaną wykryte albo przez ITL albo przez EUTL po wykonaniu automatycznych kontroli, o których mowa w art. 102 ust. 2. Po przerwaniu przez ITL, centralny administrator dopilnowuje, by EUTL również przerwał transakcję. ITL informuje administratorów przedmiotowych rejestrów o przerwaniu transakcji poprzez odesłanie kodu zwracanego z automatycznej kontroli. Jeżeli jednym z przedmiotowych rejestrów jest rejestr Unii, centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii informował również administratora przedmiotowych rachunków w rejestrze Unii zaangażowanych w przerwaną transakcję poprzez odesłanie kodu zwracanego z automatycznej kontroli. Centralny administrator zapewnia, by rejestr Unii niezwłocznie informował właściwych posiadaczy rachunków o przerwaniu procesu.

Artykuł 102

Wykrywanie rozbieżności w ramach rejestru Unii i krajowych rejestrów PzK

1. Centralny administrator i państwa członkowskie dopilnowują, by rejestr Unii i inne rejestry PzK zawierały kody wprowadzania kontroli i kody zwracane z kontroli w celu zapewnienia właściwej interpretacji informacji wymienianych w każdym procesie. Kody kontrolne uwzględniają kody zawarte w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 105.

2. Centralny administrator dopilnowuje, by przed wykonaniem wszystkich procesów i w trakcie ich wykonywania rejestr Unii prowadził stosowne automatyczne kontrole w celu wykrycia rozbieżności i przerwania nieprawidłowych procesów przed wykonaniem automatycznych kontroli przez EUTL.

Artykuł 103

Uzgadnianie – wykrycie niezgodności przez EUTL

1. Centralny administrator dopilnowuje, by EUTL okresowo inicjował uzgadnianie danych, aby zadbać o to, by zapisy EUTL dotyczące rachunków, stanu posiadania jednostek Kioto i uprawnień odpowiadały zapisom tych stanów w rejestrze Unii. Centralny administrator dopilnowuje, by EUTL zapisywał wszystkie procesy.

2. Jeżeli w procesie uzgadniania, o którym mowa w ust. 1, EUTL wykryje niezgodność polegającą na tym, że informacje dotyczące rachunków, stanów posiadania jednostek Kioto i uprawnień dostarczone przez rejestr Unii w ramach okresowego procesu uzgadniania różnią się od informacji zawartych w EUTL, centralny administrator dopilnowuje, by EUTL zapobiegał finalizacji dalszych procesów z udziałem tych rachunków, uprawnień lub jednostek Kioto, których dotyczy niezgodność. Centralny administrator dopilnowuje, by EUTL niezwłocznie informował centralnego administratora i administratorów przedmiotowych rachunków o niezgodności.

Artykuł 104

Finalizacja procesów

1. Wszystkie transakcje zgłoszone ITL zgodnie z art. 7 ust. 1 są sfinalizowane, gdy ITL powiadamia EUTL o zakończeniu procesu.

2. Wszystkie transakcje i inne procesy zgłoszone EUTL zgodnie z art. 7 ust. 3 są sfinalizowane, gdy EUTL powiadamia rejestr Unii o zakończeniu procesu. Centralny administrator dopilnowuje, by EUTL automatycznie przerywał realizację transakcji lub procesu, jeżeli nie można było ich zakończyć w ciągu 24 godzin od ich zgłoszenia.

3. Proces porównywania, o którym mowa w art. 103 ust. 1, jest sfinalizowany, gdy wszystkie niezgodności pomiędzy informacjami zawartymi w rejestrze Unii i informacjami zawartymi w EUTL w danym czasie i dniu zostały usunięte, a proces porównania został pomyślnie ponownie zainicjowany i zakończony.

Sekcja 4

Specyfikacje i zarządzanie zmianami

Artykuł 105

Specyfikacje dotyczące wymiany danych i specyfikacje techniczne

1. Komisja udostępnia krajowym administratorom specyfikacje dotyczące wymiany danych i specyfikacje techniczne niezbędne do wymiany danych pomiędzy rejestrami a dziennikami transakcji, włącznie z kodami identyfikacyjnymi, automatycznymi kontrolami, kodami odpowiedzi i wymogami rejestracji danych, oraz procedury testowania i wymogi bezpieczeństwa niezbędne do uruchomienia wymiany danych.

2. Specyfikacje dotyczące wymiany danych i specyfikacje techniczne sporządza się w drodze konsultacji z grupą roboczą administratorów Komitetu ds. Zmian Klimatu i są one zgodne z funkcjonalnymi i technicznymi specyfikacjami dotyczącymi standardów wymiany danych dla systemów rejestrów w ramach protokołu z Kioto, opracowanymi zgodnie z decyzją 12/CMP.1.

3. [14] Normy opracowane zgodnie z umowami zawartymi na mocy art. 25 dyrektywy 2003/87/WE są spójne ze specyfikacjami dotyczącymi wymiany danych i specyfikacjami technicznymi sporządzonymi zgodnie z ust. 1 i 2.

Artykuł 106

Zarządzanie zmianami i wydaniami

Jeżeli wymagana jest nowa wersja lub nowe wydanie oprogramowania rejestru Unii, centralny administrator dopilnowuje, aby procedury testowania określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 105 zakończono zanim zostanie ustanowione i aktywowane łącze komunikacyjne pomiędzy nową wersją lub nowym wydaniem tego oprogramowania a EUTL lub ITL.

ROZDZIAŁ 2

Zapisy, sprawozdania, poufność i opłaty

Artykuł 107

Przetwarzania informacji i danych osobowych

1. Centralny administrator i państwa członkowskie dopilnowują, by rejestr Unii, EUTL i inne rejestry PzK przechowywały i przetwarzały jedynie informacje dotyczące rachunków, posiadaczy rachunków i przedstawicieli rachunków zgodnie z tabelą III-I w załączniku III, tabelami VI-I i VI-II w załączniku VI, tabelą VII-I w załączniku VII oraz tabelą VIII-I w załączniku VIII.

2. Żadne szczególne kategorie danych, jak określono w art. 8 dyrektywy 95/46/WE oraz w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 r., nie są rejestrowane w rejestrze Unii, EUTL lub innych rejestrach PzK.

3. Centralny administrator i państwa członkowskie dopilnowują, by jedynie dane osobowe dotyczące transakcji przekazujących jednostki Kioto były przekazywane do ITL.

Artykuł 108

Zapisy

[15] 1. Centralny administrator dopilnowuje, by rejestr Unii przechowywał zapisy dotyczące wszystkich procesów, danych z dziennika i posiadaczy rachunków przez pięć lat po zamknięciu rachunku.

2. Dane osobowe usuwa się z rejestrów po pięciu latach od zamknięcia rachunku lub po pięciu latach od zakończenia prowadzonych z osobą fizyczną stosunków gospodarczych, zdefiniowanych w art. 3 pkt 13 dyrektywy (UE) 2015/849.

3. Dane osobowe mogą być przechowywane przez kolejne pięć lat – przy czym dostęp do nich może mieć tylko centralny administrator – wyłącznie do celów prowadzenia dochodzeń, wykrywania, ścigania, administracji podatkowej lub egzekwowania prawa, audytu i nadzoru finansowego w odniesieniu do działalności obejmującej uprawnienia lub prania pieniędzy, finansowania terroryzmu, innych poważnych przestępstw lub nadużyć na rynku, w których rachunek w rejestrze Unii mógłby stanowić narzędzie, lub naruszenia przepisów unijnych lub krajowych zapewniających funkcjonowanie systemu EU ETS.

4. Do celów prowadzenia dochodzeń, wykrywania, ścigania, administracji podatkowej lub egzekwowania prawa, audytu i nadzoru finansowego w odniesieniu do działalności obejmującej uprawnienia lub prania pieniędzy, finansowania terroryzmu, innych poważnych przestępstw lub nadużyć na rynku, w których rachunek w rejestrze Unii mógłby stanowić narzędzie, lub naruszenia przepisów unijnych lub krajowych zapewniających funkcjonowanie systemu EU ETS, dane osobowe kontrolowane przez krajowych administratorów mogą zostać zachowane po zamknięciu stosunków gospodarczych do końca okresu odpowiadającego maksymalnemu terminowi przedawnienia dla tych przestępstw określonemu w prawie krajowym krajowego administratora.

5. Informacje o rachunku zawierające dane osobowe zgromadzone zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia i nieprzechowywane w rejestrze Unii lub EUTL zostają zachowane zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

6. Centralny administrator dopilnowuje, by krajowi administratorzy mieli dostęp do wszystkich zapisów przechowywanych w rejestrze Unii związanych z rachunkami, którymi zarządzają lub zarządzali, oraz mogli odpytywać i eksportować te zapisy.

Artykuł 109

Sprawozdawczość

1. Centralny administrator udostępnia informacje, o których mowa w załączniku XIV, odbiorcom wymienionym w tym załączniku, w sposób przejrzysty i zorganizowany, poprzez internetową stronę EUTL. Centralny Administrator podejmuje wszelkie rozsądne kroki w celu udostępnienia informacji, o których mowa w załączniku XIV z częstotliwością określoną w tym załączniku. Centralny administrator nie udostępnia dodatkowych informacji przechowywanych w rejestrze EUTL lub rejestrze Unii, chyba że jest to dozwolone zgodnie z art. 110.

2. Krajowi administratorzy mogą udostępniać również część informacji, o których mowa w załączniku XIV, do których mają dostęp zgodnie z art. 110, odbiorcom wymienionym w tym załączniku i w określonych w nim okresach, w sposób przejrzysty i zorganizowany, poprzez ogólnie dostępną stronę internetową. Krajowi administratorzy nie udostępniają dodatkowych informacji przechowywanych w rejestrze Unii, chyba że jest to dozwolone zgodnie z art. 110.

Artykuł 110

Poufność

1. Informacje – w tym stan posiadania wszystkich rachunków, wszystkie zrealizowane transakcje, niepowtarzalny jednostkowy kod identyfikacyjny uprawnień oraz niepowtarzalna wartość numeryczna numeru seryjnego jednostek Kioto posiadanych lub związanych z transakcją – przechowywane w EUTL, rejestrze Unii i każdym innym rejestrze PzK uważa się za poufne, chyba że prawo Unii lub przepisy prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi zgodnemu z niniejszym rozporządzeniem i są proporcjonalne, przewidują inaczej.

2. Centralny administrator lub krajowy administrator może dostarczyć dane przechowywane w rejestrze Unii i EUTL następującym podmiotom:

a) organom ścigania i organom podatkowym państwa członkowskiego;

b) Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych Komisji Europejskiej;

c) Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu;

d) Eurojust;

e) właściwym organom, o których mowa w art. 11 dyrektywy 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (²³) oraz w art. 37 ust. 1 dyrektywy 2005/60/WE;

f) właściwym krajowym organom nadzoru;

g) krajowym administratorom państw członkowskich i właściwym organom, o których mowa w art. 18 dyrektywy 2003/87/WE.

3. Dane można udostępniać podmiotom, o których mowa w ust. 2, po złożeniu przez nie wniosku do centralnego administratora lub krajowego administratora, jeżeli wnioski takie są uzasadnione i niezbędne do celów przeprowadzenia śledztwa, wykrycia, ścigania, działań administracji podatkowej lub organów ścigania, przeprowadzania audytu lub nadzoru finansowego w odniesieniu do oszustw obejmujących uprawnienia lub jednostki Kioto, prania pieniędzy, finansowania terroryzmu lub innych poważnych przestępstw lub manipulacji na rynku, w przypadku których rachunki w rejestrze Unii lub w rejestrach PzK mogą być narzędziem, lub naruszania przepisów unijnych lub krajowych zapewniających funkcjonowanie UE ETS.

4. Podmiot otrzymujący dane zgodnie z ust. 3 zapewnia ich stosowanie wyłącznie do celów określonych we wniosku przedłożonym zgodnie z ust. 3 oraz gwarantuje, że nie zostaną one celowo lub przypadkowo udostępnione osobom niezwiązanym z celem zastosowania tych danych. Przepis ten nie wyklucza możliwości udostępnienia tych danych przez podmioty innym podmiotom wymienionym w ust. 2, jeżeli jest to niezbędne dla celów określonych we wniosku przedłożonym zgodnie z ust. 3.

5. Na wniosek podmiotów wymienionych w ust. 2 centralny administrator może udostępnić dane dotyczące transakcji, które nie pozwalają na bezpośrednią identyfikację konkretnych osób, w celu znalezienia podejrzanych wzorów transakcji. Podmioty mające taki dostęp mogą poinformować inne podmioty wymienione w ust. 2 o podejrzanych wzorach transakcji.

6. Europol otrzymuje stały dostęp wyłącznie w trybie odczytu do danych przechowywanych w rejestrze Unii i EUTL w celu realizacji swoich zadań zgodnie z decyzją Rady 2009/371/WSiSW (²⁴). Europol informuje Komisję o sposobie wykorzystywania danych.

7. Krajowi administratorzy udostępniają wszystkim pozostałym krajowym administratorom i centralnemu administratorowi w zabezpieczony sposób imiona, nazwiska i tożsamość osób, którym odmówili otwarcia rachunku zgodnie z art. 22 ust. 2 lit. a), b) i c) lub którym odmówili wyznaczenia jako upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela zgodnie z art. 24 ust. 5 lit. a) i b), a także imiona, nazwiska i tożsamość posiadaczy, upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela rachunków, do których dostęp zawieszono zgodnie z art. 34, lub rachunków, które zamknięto zgodnie z art. 33. Krajowi administratorzy informują zainteresowane osoby.

8. Krajowi administratorzy mogą podjąć decyzję o powiadomieniu krajowych organów ścigania oraz krajowych organów podatkowych o wszystkich transakcjach z wykorzystaniem liczby jednostek większej niż ustalona przez krajowego administratora oraz o powiadomieniu o wszelkich rachunkach przeprowadzających w danym okresie określonym przez krajowego administratora liczbę transakcji większą niż liczba określona przez krajowego administratora.

9. EUTL, rejestr Unii i inne rejestry PzK nie wymagają od posiadaczy rachunków przedstawiania informacji cenowych dotyczących uprawnień lub jednostek Kioto.

10. Monitorujący aukcje wyznaczony zgodnie z art. 24 rozporządzenia (UE) nr 1031/2010 posiada dostęp do wszystkich informacji dotyczących rachunku aukcyjnego do celów dostawy przechowywanych w rejestrze Unii.

Artykuł 111

Opłaty

1. Centralny administrator nie pobiera opłat od posiadaczy rachunków w rejestrze Unii.

2. Krajowi administratorzy mogą pobierać rozsądne opłaty od posiadaczy rachunków przez nich zarządzanych.

3. Krajowi administratorzy informują centralnego administratora o pobieranych opłatach oraz o ich zmianie w ciągu dziesięciu dni roboczych. Centralny administrator umieszcza wysokość opłat na ogólnodostępnej stronie internetowej.

Artykuł 112

Przerwa w działaniu

Centralny administrator zapewnia ograniczenie do minimum przerw w działaniu rejestru Unii poprzez podejmowanie wszelkich zasadnych kroków w celu zapewnienia dostępności i bezpieczeństwa rejestru Unii i EUTL oraz poprzez zapewnienie solidnych systemów i procedur dla zabezpieczenia wszystkich informacji.

TYTUŁ IV

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 113

Wykonanie

Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia, w szczególności dotyczące przestrzegania przez krajowych administratorów obowiązku weryfikacji i przeglądu informacji przedkładanych zgodnie z art. 22 ust. 1, art. 24 ust. 4 i art. 25 ust. 4.

Artykuł 114

Dalsze wykorzystywanie rachunków

Rachunki, określone w tytule I rozdział 3 niniejszego rozporządzenia, otwarte lub wykorzystywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 920/2010 są nadal wykorzystywane do celów niniejszego rozporządzenia.

Rachunki platform obrotu otworzone zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 920/2010 są nadal wykorzystywane jako rachunki zewnętrznej platformy obrotu do celów niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 115

Wejście w życie ograniczeń wykorzystywania

Centralny administrator udostępnia krajowym administratorom wykaz rachunków ETS zawierających międzynarodowe jednostki emisji, które nie mogą być wykorzystane zgodnie z środkami przyjętymi zgodnie z art. 11a ust. 9 dyrektywy 2003/87/WE po dacie ustalonej w tych środkach. Na podstawie tego wykazu krajowy administrator zwraca się do posiadacza rachunku o wskazanie rachunku PzK, na który takie międzynarodowe jednostki emisji mają być przekazane.

Jeżeli posiadacz rachunku nie odpowie na wniosek administratora w ciągu 40 dni roboczych, administrator przekazuje międzynarodowe jednostki emisji na krajowy rachunek PzK.

Artykuł 116

Zmiany w rozporządzeniu (UE) nr 920/2010

W rozporządzeniu (UE) nr 920/2010 wprowadza się następujące zmiany:

1) skreśla się art. 3–28;

2) art. 32 otrzymuje brzmienie:

„ Artykuł 32

Wyłączone rachunki posiadania operatora statków powietrznych

1. Jeżeli w terminie umorzenia uprawnień określonym w art. 12 ust. 2a dyrektywy 2003/87/WE w rejestrze Unii zapisano, zgodnie z art. 29, wartość zweryfikowanych emisji operatora statków powietrznych za ubiegły rok równą 0, rejestr Unii nadaje danemu rachunkowi posiadania operatora statków powietrznych status wyłączony.

2. Rejestr Unii nadaje rachunkowi status aktywny, jeżeli wartość zweryfikowanych emisji za rok poprzedzający rok bieżący nie wynosi 0.”;

3) art. 41 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. W przypadku gdy wyłączony rachunek posiadania operatora statków powietrznych nie otrzyma uprawnień na mocy ust. 1, uprawnienia te nie zostaną utworzone na tym rachunku, jeżeli zostanie mu następnie nadany status otwarty.”;

4) art. 57 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 57

Deponowanie uprawnień między okresami

W ciągu dziesięciu dni roboczych od ukończenia transakcji rozliczeniowych określonych w art. 56 rejestr Unii usuwa uprawnienia na mocy rozdziału II ważne na okres 2008–2012 znajdujące się na rachunkach użytkowników w rejestrze Unii i wydaje dla tych samych rachunków równoważną ilość uprawnień na mocy rozdziału II ważnych na okres 2013–2020, a także usuwa uprawnienia na mocy rozdziału III ważne na okres 2008–2012 znajdujące się na rachunkach użytkowników w rejestrze Unii i wydaje dla tych samych rachunków równoważną ilość uprawnień na mocy rozdziału III ważnych na okres 2013– 2020.”;

5) art. 52 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Centralny administrator odejmuje daną ilość od minimalnej zdeponowanej ilości zapisanej w EUTL po dokonaniu transakcji rozliczeniowych zgodnie z art. 56. Odjęta ilość jest równa całkowitej ilości uprawnień na mocy rozdziału III umorzonych przez rachunki posiadania operatora zarządzane przez krajowego administratora państwa członkowskiego za okres 2008–2012, do której dodano wartość rozliczenia obliczoną zgodnie z art. 56 ust. 3.”;

6) skreśla się art. 59–79.

Artykuł 117

Uchylenie

Rozporządzenie (UE) nr 1193/2011 traci moc.

Rozporządzenie (UE) nr 920/2010 traci moc z dniem 1 października 2013 r.

Artykuł 118

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 maja 2013 r.

ZAŁĄCZNIK XIV

Wymogi w zakresie sprawozdawczości, którym podlega centralny administrator (artykuł 109) [17]

I. INFORMACJE W REJESTRZE UNII DOTYCZĄCE UNIJNEGO SYSTEMU HANDLU UPRAWNIENIAMI DO EMISJI GAZÓW CIEPLARNIANYCH

Informacje podawane do wiadomości publicznej

1. EUTL umieszcza na ogólnodostępnej stronie internetowej EUTL następujące informacje dotyczące każdego rachunku:

a) wszystkie informacje oznaczone jako „umieszczone na ogólnie dostępnej stronie internetowej EUTL” w tabeli III-I w załączniku III, tabeli VI-I w załączniku VI i tabeli VII-I w załączniku VII. Informacje te są aktualizowane co 24 godziny;

b) uprawnienia przydzielone poszczególnym posiadaczom rachunku zgodnie z art. 43 i 44. Informacje te są aktualizowane co 24 godziny;

c) status rachunku zgodnie z art. 10 ust. 1. Informacje te są aktualizowane co 24 godziny;

d) liczbę uprawnień umorzonych zgodnie z art. 67;

e) dane liczbowe dotyczące zweryfikowanych emisji wraz z korektami dla instalacji związanej z rachunkiem posiadania operatora za rok X są umieszczane począwszy od dnia 1 kwietnia roku (X+1);

f) oznaczenie i deklaracja wskazujące na to, czy operator instalacji lub statków powietrznych przypisany do rachunku posiadania operatora umorzył do dnia 30 kwietnia liczbę uprawnień co najmniej równą jego całkowitym emisjom we wszystkich poprzednich latach. Oznaczenia i deklaracje, które należy umieszczać na stronie, określono w tabeli XIV-I. Oznaczenie należy aktualizować w dniu 1 maja i nie należy go zmieniać aż do dnia 1 maja następnego roku, poza dodaniem symbolu * w przypadkach opisanych w wierszu 5 tabeli XIV-I.

Tabela XIV-I

Deklaracje zgodności

2. EUTL umieszcza na swojej ogólnodostępnej stronie internetowej następujące informacje ogólne i aktualizuje je co 24 godziny:

a) tabela krajowego rozdziału uprawnień każdego państwa członkowskiego, w tym wskazanie wszelkich zmian w tabeli zgodnie z art. 52;

b) tabela krajowego rozdziału uprawnień do emisji lotniczych każdego państwa członkowskiego, w tym wskazanie wszelkich zmian w tabeli zgodnie z art. 55;

c) tabela uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji dla każdego państwa członkowskiego;

d) całkowita liczba uprawnień, jednostek ERU i CER przechowywana w rejestrze Unii na wszystkich rachunkach użytkowników w poprzednim dniu;

e) wykaz rodzajów jednostek Kioto innych niż jednostki CER i ERU, które mogą być przechowywane na rachunkach użytkowników w rejestrach PzK zarządzanych przez danego krajowego administratora zgodnie z załącznikiem I;

f) aktualne informacje dotyczące kwalifikowania się międzynarodowych jednostek emisji zgodnie z art. 11a i 11b dyrektywy 2003/87/WE, art. 58 niniejszego rozporządzenia i środkami przyjętymi zgodnie z art. 11a ust. 9 dyrektywy 2003/87/WE;

g) opłaty nakładane przez krajowych administratorów zgodnie z art. 111.

3. W dniu 30 kwietnia każdego roku EUTL umieszcza na swojej ogólnodostępnej stronie internetowej następujące informacje ogólne:

a) suma zweryfikowanych emisji każdego państwa członkowskiego podana dla poprzedniego roku kalendarzowego jako odsetek sumy zweryfikowanych emisji roku przed rokiem poprzednim;

b) udział procentowy rachunków zarządzanych przez dane państwo członkowskie w liczbie i wielkości wszystkich transakcji z udziałem uprawnień i jednostek Kioto w poprzednim roku kalendarzowym;

c) udział procentowy rachunków zarządzanych przez dane państwo członkowskie w liczbie i wielkości wszystkich transakcji z udziałem uprawnień i jednostek Kioto w poprzednim roku kalendarzowym między rachunkami zarządzanymi przez różne państwa członkowskie.

4. Dla każdej ukończonej transakcji zapisanej w EUTL do dnia 30 kwietnia danego roku EUTL umieszcza na swojej ogólnie dostępnej stronie internetowej, w dniu 1 maja trzy lata później, następujące informacje dotyczące:

a) imię i nazwisko posiadacza rachunku i identyfikator rachunku, z którego następuje przekaz;

b) imię i nazwisko posiadacza rachunku i identyfikator rachunku, na który następuje przekaz;

c) liczba objętych transakcją uprawnień lub jednostek Kioto, wraz z kodem kraju, ale bez jednostkowego kodu identyfikacyjnego uprawnień oraz niepowtarzalnej wartości numerycznej numeru seryjnego jednostek Kioto;

d) kod identyfikacyjny transakcji;

e) data i godzina zakończenia transakcji (według czasu środkowoeuropejskiego);

f) rodzaj transakcji.

Informacje dostępne dla posiadaczy rachunków

4a. W dniu 1 maja każdego roku publikowane są następujące informacje dotyczące umów obowiązujących zgodnie z art. 25 dyrektywy 2003/87/WE, zarejestrowanych przez EUTL do dnia 30 kwietnia:

a) stan posiadania uprawnień wydanych w powiązanym systemie handlu uprawnieniami do emisji na wszystkich rachunkach w rejestrze Unii;

b) liczba uprawnień wydanych w powiązanym systemie handlu uprawnieniami do emisji i wykorzystanych w celu zapewnienia zgodności w EU ETS;

c) suma uprawnień wydanych w powiązanym systemie handlu uprawnieniami do emisji i przekazanych na rachunki w rejestrze Unii w poprzednim roku kalendarzowym;

d) suma uprawnień, które zostały przekazane na rachunki w powiązanym systemie handlu uprawnieniami do emisji w poprzednim roku kalendarzowym.

5. Rejestr Unii umieszcza następujące informacje w części strony internetowej dostępnej wyłącznie dla posiadaczy rachunków i aktualizuje je w czasie rzeczywistym:

a) aktualny stan posiadania uprawnień lub jednostek Kioto, wraz z kodem kraju, ale bez jednostkowego kodu identyfikacyjnego uprawnień oraz niepowtarzalnej wartości numerycznej numeru seryjnego jednostek Kioto;

b) wykaz transakcji, dla których złożono wniosek, zainicjowanych przez tego posiadacza rachunku, z podaniem dla każdej transakcji:

(i) elementów określonych w pkt 4 niniejszego załącznika;

(ii) daty i godziny złożenia wniosku o przeprowadzenie transakcji (według czasu środkowoeuropejskiego);

(iii) aktualnego stanu transakcji, dla której złożono wniosek;

(iv) kodów odpowiedzi odesłanych w wyniku kontroli dokonanych przez rejestr i EUTL

c) wykaz uprawnień lub jednostek Kioto nabytych przez ten rachunek w wyniku zakończonych transakcji, wyszczególniający dla każdej transakcji elementy wymienione w pkt 4;

d) wykaz uprawnień lub jednostek Kioto przekazanych z tego rachunku w wyniku zakończonych transakcji, wyszczególniający dla każdej transakcji elementy wymienione w pkt 4 niniejszego załącznika;

Informacje dostępne dla krajowych administratorów

6. Rejestr Unii umieszcza następujące informacje w części strony internetowej dostępnej wyłącznie dla krajowych administratorów: posiadacze rachunków i upoważnieni przedstawiciele, których dostęp do rachunków w rejestrze Unii został zawieszony przez dowolnego krajowego administratora zgodnie z art. 34.

II. INFORMACJE DOTYCZĄCE KSIĘGOWANIA TRANSAKCJI ZGODNIE Z DECYZJĄ NR 406/2009/WE

Informacje podawane do wiadomości publicznej

7. Centralny administrator udostępnia następujące informacje dotyczące każdego rachunku i w stosowych przypadkach uaktualnia je w ciągu 24 godzin:

a) wszystkie informacje oznaczone jako „umieszczone na ogólnie dostępnej stronie internetowej EUTL” w tabeli III-I w załączniku III;

b) roczne limity emisji określone zgodnie z art. 3 ust. 2 decyzji nr 406/2009/WE oraz wszelkie dalsze dostosowania zgodnie z art. 10 decyzji nr 406/2009/WE;

c) status każdego rachunku zgodności w ramach ESD zgodnie z art. 10;

d) łączną liczbę jednostek ERU, CER, tCER lub lCER wykorzystywanych zgodnie z art. 81;

e) odpowiednie dane dotyczące emisji gazów cieplarnianych zgodnie z art. 77;

f) liczbę statusu zgodności zgodnie z art. 79 w odniesieniu do każdego rachunku zgodności w ramach ESD w sposób następujący:

(i) A w odniesieniu do zgodności,

(ii) I w odniesieniu do braku zgodności;

g) ilość emisji gazów cieplarnianych wpisana zgodnie z art. 80;

h) następujące informacje dotyczące każdej ukończonej transakcji zapisanej w EUTL:

(i) imię i nazwisko posiadacza rachunku i identyfikator posiadacza rachunku, z którego następuje przekaz;

(ii) imię i nazwisko posiadacza rachunku i identyfikator posiadacza rachunku, na który następuje przekaz;

(iii) liczbę AEA lub uprawnień do jednostek emisji będących przedmiotem transakcji, bez niepowtarzalnego jednostkowego kodu identyfikacyjnego AEA;

(iv) kod identyfikacyjny transakcji;

(v) datę i godzinę zakończenia transakcji (według czasu środkowoeuropejskiego);

(vi) rodzaj transakcji.

Informacje dostępne dla posiadaczy rachunków

8. Rejestr Unii umieszcza w części strony internetowej dostępnej wyłącznie dla posiadaczy rachunków i aktualizuje w czasie rzeczywistym następujące informacje:

a) aktualny stan posiadania AEA, uprawnień do jednostek emisji lub jednostek Kioto, bez niepowtarzalnego jednostkowego kodu identyfikacyjnego AEA oraz niepowtarzalnej wartości numerycznej numeru seryjnego jednostek Kioto;

b) wykaz transakcji, dla których złożono wniosek, zainicjowanych przez tego posiadacza rachunku, z podaniem dla każdej transakcji:

(i) elementów określonych w pkt 7 lit. f) ppkt (i) niniejszego załącznika;

(ii) daty i godziny złożenia wniosku o przeprowadzenie transakcji (według czasu środkowoeuropejskiego);

(iii) aktualnego stanu transakcji, dla której złożono wniosek;

(iv) kodów odpowiedzi zwróconych w wyniku kontroli dokonanych przez rejestr i EUTL;

c) wykaz AEA, jednostek Kioto i uprawnień do jednostek emisji nabytych przez ten rachunek w wyniku zakończonych transakcji, wyszczególniający dla każdej transakcji elementy wymienione w pkt 7 lit. f) ppkt (i);

d) wykaz AEA i uprawnień do jednostek emisji przekazanych z rachunku w wyniku zakończonych transakcji, wyszczególniający dla każdej transakcji elementy wymienione w pkt 7 lit. f) ppkt (i);