WSPÓLNY KOMITET EOG,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zmienione Protokołem dostosowującym Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (zwane dalej „Porozumieniem EOG”), w szczególności jego art. 98,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Załącznik XX do Porozumienia EOG został zmieniony decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 150/2012 z dnia 13 lipca 2012 r. (¹).

(2) W Porozumieniu EOG należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (²).

(3) W Porozumieniu EOG należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 550/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustalające, na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, pewne ograniczenia w zakresie wykorzystania międzynarodowych jednostek z tytułu projektów związanych z gazami przemysłowymi (³).

(4) W Porozumieniu EOG należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 1210/2011 z dnia 23 listopada 2011 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1031/2010 w szczególności w celu określenia wolumenów uprawnień do emisji gazów cieplarnianych, które mają zostać sprzedane na aukcji przed 2013 r. (⁴).

(5) W Porozumieniu EOG należy uwzględnić dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/29/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniającą dyrektywę 2003/87/WE w celu usprawnienia i rozszerzenia wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (⁵).

(6) W Porozumieniu EOG należy uwzględnić decyzję Komisji 2010/2/UE z dnia 24 grudnia 2009 r. ustalającą, zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, wykaz sektorów i podsektorów uważanych za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji (⁶).

(7) W Porozumieniu EOG należy uwzględnić decyzję Komisji 2010/345/UE z dnia 8 czerwca 2010 r. zmieniającą decyzję 2007/589/WE w odniesieniu do uwzględnienia wytycznych dotyczących monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych w związku z wychwytywaniem, transportem i geologicznym składowaniem dwutlenku węgla (⁷) (CO₂).

(8) W Porozumieniu EOG należy uwzględnić decyzję Komisji 2010/670/UE z dnia 3 listopada 2010 r. ustanawiającą kryteria i środki dotyczące finansowania komercyjnych projektów demonstracyjnych mających na celu bezpieczne dla środowiska wychwytywanie i geologiczne składowanie CO₂ oraz projektów demonstracyjnych w zakresie innowacyjnych technologii energetyki odnawialnej realizowanych w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie, ustanowionego dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁸).

(9) W Porozumieniu EOG należy uwzględnić decyzję Komisji 2011/278/UE z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁹).

(10) W Porozumieniu EOG należy uwzględnić decyzję Komisji 2011/540/UE z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie zmiany decyzji 2007/589/WE w zakresie włączenia wytycznych dotyczących monitorowania i sprawozdawczości w odniesieniu do emisji gazów cieplarnianych wynikających z nowych działań i nowych gazów (¹⁰).

(11) W Porozumieniu EOG należy uwzględnić decyzję Komisji 2011/745/UE z dnia 11 listopada 2011 r. zmieniającą decyzje 2010/2/UE i 2011/278/UE w odniesieniu do sektorów i podsektorów uważanych za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji (¹¹).

(12) Niniejsza decyzja Wspólnego Komitetu pozostaje bez wpływu na autonomię Umawiających się Stron w odniesieniu do negocjacji międzynarodowych dotyczących zmiany klimatu, w szczególności w kontekście Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu i protokołu z Kioto lub jakichkolwiek innych porozumień międzynarodowych dotyczących zmiany klimatu nieodnoszących się do aspektów istotnych dla systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (EU ETS) uwzględnionych w Porozumieniu EOG. Jednakże państwa EFTA należycie uwzględniają zobowiązania, które podjęły w ramach Porozumienia EOG. Wszystkie państwa EFTA są odpowiedzialne za wdrożenie polityk i środków w celu przestrzegania międzynarodowych zobowiązań podjętych przez nie na podstawie Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, protokołu z Kioto oraz wszelkich innych porozumień międzynarodowych dotyczących zmiany klimatu.

(13) Udział państw EFTA w systemie EU ETS nie ma wpływu na udział państw EFTA w jakimkolwiek elastycznym instrumencie zmniejszającym emisje.

(14) Rozszerzenie systemu EU ETS na instalacje w państwach EFTA oznacza wzrost całkowitej liczby uprawnień w systemie EU ETS jako całości na podstawie art. 9 i 9a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹²). Aby umożliwić Komisji określenie średniej rocznej liczby uprawnień dla całego EOG, państwa EFTA przedstawiają w części A załącznika do tej dyrektywy stosowne dane liczbowe.

(15) Komisja informuje państwa EFTA o negocjacjach i porozumieniach zawartych z państwami trzecimi, zgodnie z art. 11a dyrektywy 2003/87/WE, oraz skutkach, jakie może to wywrzeć na wykorzystywanie jednostek poświadczonej redukcji emisji (CER).

(16) Po zawarciu porozumienia zgodnie z art. 11a lub 25 dyrektywy 2003/87/WE, państwa EFTA i operatorzy z tych państw nie są dyskryminowani w porównaniu z państwami członkowskimi UE i operatorami z tych państw.

(17) Komisja informuje państwa EFTA o wdrożeniu art. 24a ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE oraz o skutkach, jakie to może wywrzeć na liczbę uprawnień w systemie EU ETS.

(18) Państwa EFTA w pełni popierają fakt, że liczba uprawnień przydzielanych w drodze aukcji wzrasta w systemie EU ETS, dążąc do osiągnięcia zerowego poziomu bezpłatnych przydziałów w 2027 r. Państwa EFTA zawsze miały na celu zwiększenie udziału uprawnień, które przydzielane są za opłatą. Państwa EFTA przypominają o dostosowaniu e), które określono w art. 1 pkt 2 decyzji Wspólnego Komitetu EOG nr 146/2007 (¹³) uwzględniającej w Porozumieniu EOG dyrektywę 2003/87/WE.

(19) Państwa EFTA wykorzystają wspólne platformy aukcyjne wyznaczone zgodnie z art. 26 rozporządzenia UE nr 1031/2010 i wyznaczą monitorującego aukcję zgodnie z art. 24 tego rozporządzenia w celu monitorowania sprzedaży ich uprawnień na aukcji. Z uwagi na to, że państwa EFTA nie uczestniczą we wspólnym działaniu, nie muszą one wypełnić żadnych szczególnych zadań w procedurach zamówień dotyczących wyznaczenia wspólnej platformy aukcyjnej i monitorującego aukcje. Po ich wyznaczeniu każde państwo EFTA dołoży wszelkich starań, aby zawrzeć z nimi umowę. Komisja zapewni w stopniu, w jakim to jest wykonalne, aby platformy aukcyjne zawarły umowę z podmiotem z państw EFTA, stosując odpowiednio te same warunki, jakie przewidziano dla państw członkowskich UE będących stroną umów wynikających ze wspólnie prowadzonych procedur udzielania zamówień publicznych, pod warunkiem że państwa EFTA połączą sprzedaż uprawnień na aukcji ze sprzedażą uprawnień uczestniczących państw członkowskich UE. W przypadku monitorującego aukcje Komisja zapewni w stopniu, w jakim to jest wykonalne, aby monitorujący aukcje zawarł umowę z podmiotem z państw członkowskich EFTA, stosując odpowiednio te same warunki, jakie przewidziano dla uczestniczących państw członkowskich UE lub nieuczestniczących państw członkowskich UE, w zależności od tego, czy państwa EFTA zdecydują się na połączenie sprzedaży swoich uprawnień na aukcji ze sprzedażą na aukcji uprawnień uczestniczących państw członkowskich UE.

(20) Kwestie budżetowe nie są uwzględnione w Porozumieniu EOG. Wkłady finansowe państw EFTA na rzecz państw członkowskich UE negocjuje się za pośrednictwem mechanizmów finansowych EOG. W związku z tym zastosowanie przepisów dyrektywy 2003/87/WE dotyczących tych kwestii oraz zastosowanie kryteriów rozdzielenia między określone państwa członkowskie UE pewnego udziału procentowego całkowitej liczby uprawnień, które mają zostać sprzedane na aukcji zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. b) i c) oraz załącznikami IIa i IIb do dyrektywy 2003/87/WE, pozostaje bez wpływu na zakres porozumienia EOG.

(21) Urząd Nadzoru EFTA uzgadnia ściśle z Komisją, czy konieczne jest podjęcie w stosunku do państw EFTA działań, za które odpowiada Komisja w stosunku do państw członkowskich UE zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE, rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2216/2004 (¹⁴), decyzją Komisji 2007/589/WE (¹⁵) i decyzją komisji 2006/780/WE (¹⁶). Do zadań tych należy między innymi ocena krajowych środków wykonawczych, o których mowa w art. 11 dyrektywy 2003/87/WE, oraz zastosowanie jednostronnego włączenia dodatkowych działań i gazów zgodnie z art. 24 tej dyrektywy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku XX do Porozumienia EOG wprowadza się następujące zmiany:

1) w pkt 21al (dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady) dodaje się tiret w brzmieniu:

„ – 32009 L 0029: dyrektywą 2009/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 63).” ;

2) dostosowania w pkt 21al (dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady) otrzymują brzmienie:

„Do celów Porozumienia przepisy tej dyrektywy odczytuje się z uwzględnieniem następujących dostosowań:

a) bez uszczerbku dla przyszłych prac Wspólnego Komitetu EOG należy zauważyć, że w niniejszym Porozumieniu nie uwzględniono następujących aktów wspólnotowych:

(i) decyzji Rady nr 2002/358/WE z dnia 25 kwietnia 2002 r. dotyczącej zatwierdzenia przez Wspólnotę Europejską protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu i wspólnej realizacji wynikających z niego zobowiązań (*);

(ii) decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. dotyczącej mechanizmu monitorowania emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz wykonania Protokołu z Kioto (**);

b) w chwili uwzględnienia dyrektywy na terenie Liechtensteinu nie prowadzi się działalności lotniczej określonej w dyrektywie. Liechtenstein będzie przestrzegać postanowień dyrektywy, w przypadku gdy stosowna działalność lotnicza będzie prowadzona na jego terenie;

c) w art. 3c ust. 4 dodaje się akapit w brzmieniu:

“W oparciu o procedury ustalone w Porozumieniu oraz o dane dostarczone przez Urząd Nadzoru EFTA we współpracy z Eurocontrolem, Wspólny Komitet EOG podejmuje decyzję w sprawie historycznych emisji lotniczych dla całego EOG poprzez dodanie odpowiednich liczb dotyczących lotów wewnątrz państw EFTA, lotów między tymi państwami oraz lotów między państwami EFTA i państwami trzecimi do decyzji Komisji, w momencie uwzględniania tej decyzji w Porozumieniu EOG.”;

d) w art. 3d ust. 4 skreśla się akapit drugi;

e) w art. 3e ust. 2 i art. 3f ust. 4 dodaje się akapit w brzmieniu:

“W tym samym terminie państwa EFTA przedkładają otrzymane wnioski Urzędowi Nadzoru EFTA, który niezwłocznie przekazuje je Komisji.” ;

f) w art. 3e ust. 3 dodaje się akapity w brzmieniu:

“W oparciu o procedury ustalone w Porozumieniu oraz o dane dostarczone przez Urząd Nadzoru EFTA we współpracy z Eurocontrolem Wspólny Komitet EOG podejmuje decyzję w sprawie łącznej liczby przydziałów, liczby przydziałów, które mają zostać rozdzielone w drodze sprzedaży na aukcji, liczby przydziałów stanowiących specjalną rezerwę oraz liczby przydziałów, które mają zostać przyznane nieodpłatnie, poprzez dodanie odpowiednich danych dotyczących lotów wewnątrz państw EFTA, lotów między tymi państwami oraz lotów między państwami EFTA i państwami trzecimi, do decyzji Komisji, w momencie uwzględniania tej decyzji w Porozumieniu EOG.

Komisja podejmuje decyzję w sprawie wzorca porównawczego dla całego EOG. Podczas podejmowania decyzji Komisja ściśle współpracuje z Urzędem Nadzoru EFTA. Obliczenie i opublikowanie przez państwa EFTA na mocy art. 3e ust. 4 następuje po podjęciu przez Wspólny Komitet EOG decyzji o uwzględnieniu w Porozumieniu EOG decyzji przyjętej przez Komisję.”;

g) w art. 3f ust. 5 dodaje się akapit w brzmieniu:

“Komisja podejmuje decyzję w sprawie wzorca porównawczego dla całego EOG. Podczas podejmowania decyzji Komisja ściśle współpracuje z Urzędem Nadzoru EFTA. Obliczenie i opublikowanie przez państwa EFTA na mocy art. 3f ust. 7 następuje po podjęciu przez Wspólny Komitet EOG decyzji o uwzględnieniu w Porozumieniu EOG decyzji przyjętej przez Komisję.”;

h) w art. 9 dodaje się akapity w brzmieniu:

“Wzrost średniej rocznej liczby uprawnień w systemie EU ETS wynikający z rozszerzenia systemu w taki sposób, aby obejmował on Liechtenstein i Norwegię zgodnie z akapitem pierwszym jest zgodny z decyzjami Urzędu Nadzoru EFTA dotyczącymi krajowych planów rozdziału uprawnień na okres od 2008 do 2012 r.

Wzrost średniej rocznej liczby uprawnień w systemie EU ETS wynikający z rozszerzenia systemu w taki sposób, aby obejmował on Islandię zgodnie z akapitem pierwszym odpowiada 23 934 tonom ekwiwalentu dwutlenku węgla.

W odniesieniu do państw EFTA dane liczbowe, które należy uwzględnić przy obliczaniu liczby uprawnień dla całego EOG, które będą wydawane od 2013 r., są zgodnie z niniejszym artykułem, określone w części A załącznika.” ;

i) w art. 9a ust. 1 dodaje się zdanie w brzmieniu:

“W przypadku Norwegii średnia roczna liczba uprawnień wydawanych w odniesieniu do instalacji, o których mowa w tym akapicie, wynosi 878 850.”;

j) w art. 9a ust. 2 dodaje się akapit w brzmieniu:

“ W odniesieniu do instalacji w państwach EFTA prowadzących działania wymienione w załączniku I, które są objęte systemem wspólnotowym dopiero od 2013 r., roczne średnie emisje za okres sprawozdawczy objęty dostosowaniem wynoszą:

w Islandii: 1 862 571 ton ekwiwalentu dwutlenku węgla,

w Liechtensteinie: 0 ton ekwiwalentu dwutlenku węgla,

w Norwegii: 5 269 254 ton ekwiwalentu dwutlenku węgla.”;

k) po art. 9a ust. 4 dodaje się ustępy w brzmieniu:

“5. W odniesieniu do państw EFTA dane liczbowe, które należy uwzględnić przy dopasowaniu liczby uprawnień dla całego EOG, które mają być wydane od 2013 r., są zgodnie z niniejszym artykułem, określone w części A załącznika.

6. Komisja oblicza i dopasowuje roczną liczbę uprawnień dla całego EOG, które mają być wydane od 2013 r., zgodnie z art. 9 i niniejszym artykułem, w celu uwzględnienia danych liczbowych państw EFTA, które określono w części A załącznika. Komisja publikuje dopasowane ilości uprawnień dla całego EOG na okres od 2013 r.”;

l) w art. 10 ust. 2 dodaje się akapit w brzmieniu:

“Na użytek lit. a), w odniesieniu do Liechtensteinu i Norwegii, przypadająca na te państwa liczba uprawnień jest obliczana na podstawie następujących ilości emisji:

w Liechtensteinie: 20 943 ton ekwiwalentu dwutlenku węgla,

w Norwegii: 18 635 669 ton ekwiwalentu dwutlenku węgla.

W odniesieniu do Islandii udział, o którym mowa w lit. a), jest obliczany na podstawie 36 196 ton ekwiwalentu dwutlenku węgla skorygowanych o 899 645 ton ekwiwalentu dwutlenku węgla, odpowiadających udziałowi w zweryfikowanych emisjach za rok 2005 pochodzących z instalacji prowadzących działania wymienione w załączniku I, które zostaną włączone do systemu wspólnotowego dopiero od 2013 r. W związku z tym udział Islandii jest obliczany na podstawie 935 841 ton ekwiwalentu dwutlenku węgla.” ;

m) art. 10 ust. 3 nie stosuje się do państw EFTA;

n) po art. 11a ust. 8 akapit piąty dodaje się akapit w brzmieniu:

“W odniesieniu do państw EFTA dane liczbowe, które należy uwzględnić przy obliczaniu redukcji emisji dla całego EOG zgodnie z akapitem piątym, są określone w części B załącznika.”;

o) w art. 16 ust. 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

“Państwa EFTA określają kary za przekroczenie emisji, które są równoważne z karami w państwach członkowskich UE.”;

p) po art. 16 ust. 12 dodaje się ustęp w brzmieniu:

“ 13. Państwa EFTA przedkładają wszelkie wnioski na podstawie art. 16 ust. 5 i 10 Urzędowi Nadzoru EFTA, który niezwłocznie przekazuje je Komisji.”;

q) w art. 18a ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu:

“Przeniesienie danego operatora statków powietrznych do państw EFTA następuje w roku 2011, po wypełnieniu przez operatora obowiązków za rok 2010. Na wyraźny wniosek operatora złożony w ciągu sześciu miesięcy od przyjęcia przez Komisję wykazu operatorów dla całego EOG, przewidzianego w lit. b) niniejszego ustępu, państwo członkowskie początkowo administrujące danymi operatorami statków powietrznych może określić inny harmonogram przeniesienia operatorów, którzy początkowo zostali przydzieleni temu państwu na podstawie kryteriów określonych w art.18a ust. 3 lit. b). W takim przypadku przeniesienie następuje nie później niż w roku 2020, mając na uwadze okres rozliczeniowy rozpoczynający się w roku 2021.”;

r) w art. 18a ust. 3 lit. b) po wyrazach “operatorów statków powietrznych” dodaje się wyrazy “dla całego EOG”;

s) w art. 18b dodaje się akapit w brzmieniu:

“ W celu wypełnienia swoich zadań wynikających z dyrektywy państwa EFTA i Urząd Nadzoru EFTA mogą zwrócić się o pomoc do Eurocontrolu lub innej właściwej organizacji i mogą w tym celu zawierać wszelkie odpowiednie umowy z tymi organizacjami.”;

t) w art. 20 dodaje się ustęp w brzmieniu:

“4. Wydanie, przenoszenie i anulowanie przydziałów dotyczących państw EFTA i operatorów z tych państw oraz operatorów statków powietrznych przez nie administrowanych jest zapisywane w niezależnym rejestrze transakcji, o którym mowa w ust. 1.

Główny zarządca jest organem kompetentnym do realizacji zadań, o których mowa w ust. 1–3 w odniesieniu do państw EFTA, operatorów z tych państw lub operatorów statków powietrznych przez nie administrowanych.” ;

u) w art. 25 dodaje się ustęp w brzmieniu:

“3. Przydziały w systemie wspólnotowym obejmują przydziały, które państwa EFTA lub operatorzy z tych państw wydali lub którymi obracali w handlu w ramach systemu wspólnotowego. Po zawarciu przez Wspólnotę porozumienia, o którym mowa w niniejszym artykule, nie rozróżnia się tych rodzajów przydziałów.

Komisja informuje państwa EFTA na wczesnym etapie o negocjacjach i zawieraniu umów lub niewiążących porozumień zgodnie z niniejszym artykułem.” ;

v) państwa EFTA uczestniczące we wspólnotowym systemie handlu emisjami będą przekazywać informacje zgodnie z odpowiednimi wymogami określonymi w art. 30 ust. 3 akapit pierwszy, podczas gdy w odniesieniu do tych państw nie mają zastosowania wymogi w zakresie sprawozdawczości określone w akapicie drugim;

w) w załączniku V dodaje się, co następuje:

“Załącznik

CZĘŚĆ A

Dane liczbowe państw EFTA związane z obliczeniem i dopasowaniem liczby uprawnień w całym EOG, które mają być wydane od 2013 r. zgodnie z art. 9 i 9a dyrektywy 2003/87/WE

1. Dane liczbowe państw EFTA zgodnie z art. 9

W celu określenia tych danych liczbowych zastosowano współczynnik liniowy wynoszący 1,74 %.

Islandia

Podstawą obliczenia tych danych liczbowych są średnie roczne zweryfikowane emisje za lata 2005–2010 pochodzące z działań objętych zasadniczo dyrektywą 2003/87/WE w okresie od 2008 r. do 2012 r., odpowiadające 23 934 uprawnieniom.

Rok	Liczba uprawnień
2013	22 684
2014	22 268
2015	21 851
2016	21 435
2017	21 018
2018	20 602
2019	20 186
2020	19 769

Liechtenstein

Podstawą obliczenia tych danych liczbowych jest całkowita średnia roczna liczba uprawnień wydanych przez Liechtenstein na okres 2008–2012 odpowiadająca 17 943 uprawnieniom, jak to ustalono w krajowym planie rozdziału uprawnień w Liechtensteinie.

Rok	Liczba uprawnień
2013	17 006
2014	16 694
2015	16 382
2016	16 070
2017	15 758
2018	15 445
2019	15 133
2020	14 821

Norwegia

Podstawą obliczenia tych danych liczbowych jest całkowita średnia roczna liczba uprawnień wydanych przez Norwegię na okres 2008–2012 odpowiadająca 14 255 268 uprawnieniom, jak to ustalono w krajowym planie rozdziału uprawnień w Norwegii.

Rok	Liczba uprawnień
2013	13 511 143
2014	13 263 101
2015	13 015 060
2016	12 767 018
2017	12 518 976
2018	12 270 935
2019	12 022 893
2020	11 774 851

2. Dane liczbowe państw EFTA zgodnie z art. 9a ust. 1

W celu określenia tych danych liczbowych zastosowano współczynnik liniowy wynoszący 1,74 %.

Norwegia

Rok	Liczba uprawnień
2013	832 974
2014	817 682
2015	802 390
2016	787 098
2017	771 806
2018	756 514
2019	741 222
2020	725 930

3. Dane liczbowe państw EFTA zgodnie z art. 9a ust. 2

W celu określenia tych danych liczbowych zastosowano współczynnik liniowy wynoszący 1,74 %.

Islandia

Rok	Liczba uprawnień
2013	1 732 936
2014	1 700 527
2015	1 668 119
2016	1 635 710
2017	1 603 301
2018	1 570 892
2019	1 538 484
2020	1 506 075

Norwegia

Rok	Liczba uprawnień
2013	4 994 199
2014	4 902 514
2015	4 810 829
2016	4 719 144
2017	4 627 459
2018	4 535 774
2019	4 444 089
2020	4 352 404

CZĘŚĆ B

Dane liczbowe państw EFTA związane z obliczeniem redukcji emisji w całym EOG zgodnie z art. 11a ust. 8 akapit piąty

	Emisje w 2005 r. pochodzące z istniejących sektorów (w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla)	Emisje w 2005 r. pochodzące z nowych sektorów, które będą włączone do systemu od 2013 r. (w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla)
Islandia	36 196	899 645
Liechtenstein	18 121	0
Norwegia	19 730 000	6 140 000”

_________ __

(*) Dz.U. L 130 z 15.5.2002, s. 1.

(**) Dz.U. L 49 z 19.2.2004, s. 1.” ;

3) po pkt 21al (dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady) wprowadza się punkty w brzmieniu:

„21ala. 32010 R 1031: rozporządzenie Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz.U. L 302 z 18.11.2010, s. 1), zmienione:

– 32011 R 1210: rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1210/2011 z dnia 23 listopada 2011 r. (Dz.U. L 308 z 24.11.2011, s. 2).

Do celów niniejszego Porozumienia przepisy tego rozporządzenia odczytuje się z uwzględnieniem następujących dostosowań:

a) art. 22 ust. 7 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

» Państwa członkowskie EFTA powiadamiają Urząd Nadzoru EFTA o tożsamości prowadzącego aukcję oraz jego danych kontaktowych, a Urząd przekazuje te informacje Komisji.«;

b) w art. 24 ust. 2 dodaje się zdania w brzmieniu:

»Państwa EFTA zlecają monitorującemu aukcje wyznaczonemu w drodze procedury udzielania zamówień prowadzonej wspólnie przez Komisję i państwa członkowskie monitorowanie wszystkich procesów aukcyjnych. W art. 25 ust. 1, 2, 3, 4 i 5 pojęcie ‘państwo(-a) członkowskie’ należy rozumieć jako pojęcie obejmujące państwa EFTA.«;

c) w art. 26 ust. 1 i 2 dodaje się akapit w brzmieniu:

»Państwa EFTA zlecają platformie aukcyjnej wyznaczonej wspólnie przez Komisję i państwa członkowskie UE przeprowadzanie aukcji ich części uprawnień, które mają być sprzedane na aukcji, jeśli państwa EFTA zdecydują się na połączenie sprzedaży swoich uprawnień ze sprzedażą uprawnień państw członkowskich UE uczestniczących we wspólnym działaniu.«;

d) w art. 27 ust. 1 i art. 28 ust. 1 dodaje się zdanie w brzmieniu:

»Bez uszczerbku dla ustaleń w umowie, która ma zostać zawarta między państwami EFTA i platformą aukcyjną, platforma aukcyjna wyznaczona w drodze procedury udzielania zamówień prowadzonej wspólnie przez Komisję i państwa członkowskie uczestniczące we wspólnym działaniu może świadczyć wyżej wymienione usługi także na rzecz państw EFTA.«;

e) art. 30–32 nie mają zastosowania do państw EFTA, pod warunkiem że państwa te udzieliły zlecenia platformom aukcyjnym wyznaczonym na podstawie art. 26 zgodnie z dostosowaniem w lit. c) powyżej;

f) w art. 52 ust. 3 dodaje się akapity w brzmieniu:

»Udział w kosztach monitorującego aukcje związanych z platformą aukcyjną wyznaczoną zgodnie z art. 26 ust. 1 lub 2, której państwa EFTA udzielają zlecenia, jest podzielony między państwa członkowskie uczestniczące we wspólnym działaniu oraz państwa EFTA, odpowiednio do ich udziałów w całkowitej ilości uprawnień, które będą sprzedawane za pośrednictwem danej platformy aukcyjnej, pod warunkiem że państwa EFTA połączą sprzedaż na aukcji swoich uprawnień ze sprzedażą uprawnień państw członkowskich UE uczestniczących we wspólnym działaniu.

Udział w kosztach monitorującego aukcje związanych z platformą aukcyjną wyznaczoną na podstawie art. 30 ust. 1 lub 2, której państwa EFTA udzieliły zlecenia, w tym koszt każdego sprawozdania wymaganego na mocy art. 25 ust. 4, pokrywa dane państwo EFTA w taki sam sposób, jak państwa członkowskie UE nie uczestniczące we wspólnym działaniu.«.

21alb. 32010 D 0002: decyzja Komisji 2010/2/UE z dnia 24 grudnia 2009 r. ustalająca, zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, wykaz sektorów i podsektorów uważanych za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji (Dz.U. L 1 z 5.1.2010, s. 10), zmieniona:

– 32011 D 0745: decyzją Komisji 2011/745/UE z dnia 11 listopada 2011 r. (Dz.U. L 299 z 17.11.2011, s. 9).

21alc. 32011 D 0278: decyzja Komisji 2011/278/UE z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 130 z 17.5.2011, s. 1), zmieniona:

– 32011 D 0745: decyzją Komisji 2011/745/UE z dnia 11 listopada 2011 r. (Dz.U. L 299 z 17.11.2011, s. 9).

21ald. 32010 D 0670: decyzja Komisji 2010/670/UE z dnia 3 listopada 2010 r. ustanawiająca kryteria i środki dotyczące finansowania komercyjnych projektów demonstracyjnych mających na celu bezpieczne dla środowiska wychwytywanie i geologiczne składowanie CO₂ oraz projektów demonstracyjnych w zakresie innowacyjnych technologii energetyki odnawialnej realizowanych w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie, ustanowionego dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 290 z 6.11.2010. s. 39).

21ale. 32011 R 0550: rozporządzenie Komisji (UE) nr 550/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustalające, na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, pewne ograniczenia w zakresie wykorzystania międzynarodowych jednostek z tytułu projektów związanych z gazami przemysłowymi (Dz.U. L 149 z 8.6.2011, s. 1).”;

4) w pkt 21am (decyzja Komisji 2007/589/WE) dodaje się tiret w brzmieniu:

„– 32010 D 0345: decyzją Komisji 2010/345/UE z dnia 8 czerwca 2010 r. (Dz.U. L 155 z 22.6.2010, s. 34),

– 32011 D 0540: decyzją Komisji 2011/540/UE z dnia 18 sierpnia 2011 r. (Dz.U. L 244 z 21.9.2011, s. 1).”.

Artykuł 2

Teksty rozporządzeń (UE) nr 1031/2010, (UE) nr 550/2011 i (UE) nr 1210/2011, dyrektywy 2009/29/WE oraz decyzji 2010/2/UE, 2010/345/UE, 2010/670/UE, 2011/278/UE, 2011/540/UE i 2011/745/UE w języku islandzkim i norweskim, które zostaną opublikowane w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, są autentyczne.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 27 lipca 2012 r. lub następnego dnia po skierowaniu ostatniej notyfikacji do Wspólnego Komitetu EOG zgodnie z art. 103 ust. 1 Porozumienia EOG, zależnie od tego, która z tych dat jest późniejsza (¹⁷).

Artykuł 4

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 lipca 2012 r.