KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającą wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (¹), w szczególności jej art. 17 ust. 3 lit. a),

uwzględniając dyrektywę Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (²), w szczególności jej art. 12 ust. 1 i 4 oraz zdanie wprowadzające w art. 19, jak również art. 19 lit. a) i b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dyrektywie 92/65/EWG określono warunki mające zastosowanie do przywozu do Unii między innymi nasienia, komórek jajowych i zarodków koni. Warunki te muszą być co najmniej równoważne z warunkami mającymi zastosowanie do handlu między państwami członkowskimi.

(2) W dyrektywie 2009/156/WE ustanowiono warunki zdrowotne zwierząt odnośnie do przywozu do Unii żywych zwierząt z rodziny koniowatych. Stanowi ona, że przywóz zwierząt z rodziny koniowatych do Unii jest dozwolony jedynie z państw trzecich, które są wolne od nosacizny przez okres sześciu miesięcy.

(3) W decyzji Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiającej wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniająca decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (³) ustanawia się wykaz państw trzecich lub części ich terytoriów w przypadku zastosowania regionalizacji, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz zwierząt z rodziny koniowatych oraz ich nasienia, komórek jajowych i zarodków; w decyzji wskazano również inne warunki mające zastosowanie do tego przywozu. W wykazie tym, określonym w załączniku I do decyzji 2004/211/WE, znajdują się obecnie Bahrajn i Brazylia.

(4) W kwietniu 2010 r. Komisja otrzymała sprawozdanie o potwierdzonych przypadkach nosacizny na północy Bahrajnu. W świetle tego sprawozdania, oraz zmian w stanie zdrowia zwierząt w tym państwie trzecim, w decyzji 2004/211/WE, zmienionej decyzją wykonawczą Komisji 2011/512/UE (⁴), przewiduje się regionalizację Bahrajnu. Ponadto w decyzji tej przewiduje się, że dozwolony jest tylko przywóz i odprawa czasowa do Unii zarejestrowanych koni z regionu BH-1 tego państwa trzeciego, zgodnie z opisem w załączniku I do decyzji 2004/211/WE.

(5) W dniu 30 kwietnia 2012 r. Bahrajn przekazał Komisji sprawozdanie końcowe w sprawie wyeliminowania nosacizny w północnej części tego państwa trzeciego, nienależącej do regionu BH-1, opisanego w załączniku I do decyzji 2004/211/WE, a także przedstawił odpowiednie gwarancje, że w tej części państwa nie odnotowano żadnego przypadku nosacizny w okresie sześciu miesięcy przed przekazaniem Komisji tego sprawozdania.

(6) Ponadto Bahrajn przedstawił informacje dowodzące, że wprowadzono znaczne ulepszenia, mające zapewnić urzędowy nadzór weterynaryjny nad stanem zdrowia koni w całym państwie. Bahrajn zobowiązał się także do dalszego monitorowania nosacizny na swoim terytorium.

(7) W świetle informacji i gwarancji przedstawionych przez Bahrajn należy dopuścić powrotny wwóz do Unii zarejestrowanych koni wyścigowych, biorących udział w zawodach i wykorzystywanych w wydarzeniach kulturalnych po wywozie czasowym z regionu z BH-1 tego państwa trzeciego, jak też przywóz i odprawę czasową do Unii zarejestrowanych koni z obszarów Bahrajnu spoza regionu BH-1. Należy zatem zmienić odpowiednio załącznik I do decyzji 2004/211/WE.

(8) Ponadto nosacizna występuje na części terytorium Brazylii, w związku z czym przywóz zwierząt z rodziny koniowatych oraz ich nasienia, komórek jajowych i zarodków jest dopuszczony jedynie z regionu BR-1 tego państwa trzeciego, jak opisano w kolumnie 4 tabeli zamieszczonej w załączniku I do decyzji 2004/211/WE. Do regionu tego należą obecnie stany Minas Gerais i Rio de Janeiro.

(9) Dnia 22 maja 2012 r. Brazylia powiadomiła Światową Organizację Zdrowia Zwierząt (OIE) o potwierdzeniu przypadku nosacizny u konia w stanie Minas Gerais. W związku z tym Brazylia zaprzestała wydawania świadectw zdrowia zwierząt zgodnie z dyrektywą 2009/156/WE dla całej grupy stanów federalnych należących do regionu BR-1. Ponadto w dniu 16 lipca 2012 r. Brazylia zgłosiła Komisji kolejny przypadek nosacizny wykryty w stanie Rio de Janeiro.

(10) Ze względu na to, że stany Minas Gerais i Rio de Janeiro nie są już wolne od nosacizny, a brazylijskie właściwe organy przedstawiły gwarancje dotyczące niewystępowania tej choroby w innych stanach federalnych Brazylii należących do regionu BR-1, należy zmienić wpis dotyczący tego regionu w załączniku I do decyzji 2004/211/WE, tak by usunąć dwa wymienione stany z opisu tego regionu.

(11) W świetle informacji i gwarancji dostarczonych przez Brazylię możliwe jest jednak dopuszczenie przez określony czas powrotnego wwozu zarejestrowanych koni z części terytorium stanu Rio de Janeiro po wywozie czasowym zgodnie z wymogami decyzji Komisji 93/195/EWG z dnia 2 lutego 1993 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy powrotnym wwozie zarejestrowanych koni wyścigowych, biorących udział w zawodach i wykorzystywanych w wydarzeniach kulturalnych po wywozie czasowym (⁵).

(12) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2004/211/WE.

(13) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku I do decyzji 2004/211/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) wpis dotyczący Bahrajnu otrzymuje brzmienie:

2) wpis dotyczący Brazylii otrzymuje brzmienie:

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 września 2012 r.