KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE (¹), w szczególności jego art. 8 ust. 2,

po konsultacji z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 66/2010 oznakowanie ekologiczne UE można przyznawać produktom o ograniczonym poziomie wpływu na środowisko w ciągu ich całego cyklu życia.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 66/2010 stanowi, że określone kryteria oznakowania ekologicznego UE zostaną ustanowione według grup produktów.

(3) W decyzji Komisji 2005/342/WE (²) ustanowiono kryteria ekologiczne i związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji dla detergentów do ręcznego zmywania naczyń, które pozostają ważne do dnia 30 czerwca 2011 r.

(4) Powyższe kryteria zostały poddane dalszemu przeglądowi w świetle postępu technicznego. Nowe kryteria, jak również związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji, powinny obowiązywać przez cztery lata od dnia przyjęcia niniejszej decyzji.

(5) Decyzję 2005/342/WE należy zastąpić w celu zachowania przejrzystości.

(6) Należy przewidzieć okres przejściowy dla producentów wytwarzających produkty, którym przyznano oznakowanie ekologiczne dla detergentów do ręcznego zmywania naczyń w oparciu o kryteria określone w decyzji 2005/342/WE, tak aby zapewnić im wystarczający czas na dostosowanie produktów do zrewidowanych kryteriów i wymogów. Do dnia, z którym decyzja 2005/342/WE straci moc, producenci powinni mieć również możliwość składania wniosków w oparciu o kryteria określone we wspomnianej decyzji lub w oparciu o kryteria określone w niniejszej decyzji.

(7) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu powołanego na mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Grupa produktów „ detergenty do ręcznego zmywania naczyń” obejmuje wszystkie detergenty przeznaczone do ręcznego zmywania naczyń, porcelany stołowej, sztućców, garnków, patelni, przyborów kuchennych itp.

Grupa produktów obejmuje produkty przeznaczone zarówno do użytku prywatnego, jak i zawodowego. Produkty stanowią mieszaninę substancji chemicznych i nie mogą zawierać mikroorganizmów dodanych umyślnie przez producenta.

Artykuł 2

Na potrzeby niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

1) „substancja” oznacza pierwiastek chemiczny i jego związki w stanie naturalnym lub otrzymane za pomocą procesu produkcyjnego, łącznie z dodatkami koniecznymi dla zachowania stabilności produktu i zanieczyszczeniami powstałymi wskutek zastosowanego procesu, lecz z wyłączeniem każdego rozpuszczalnika, który może zostać oddzielony bez wpływu na stabilność substancji lub bez zmiany jej składu.

2) „produkt” (lub „mieszanina”) oznacza mieszaninę lub roztwór dwóch lub większej liczby substancji niereagujących.

Artykuł 3

Aby uzyskać oznakowanie ekologiczne UE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 66/2010, detergent do ręcznego zmywania naczyń należy do grupy produktów „detergenty do ręcznego zmywania naczyń” zgodnie z definicją w art. 1 niniejszej decyzji i spełnia kryteria i związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji określone w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 4

[1] Kryteria ekologiczne dla grupy produktów „detergenty do ręcznego zmywania naczyń” oraz związane z nimi wymogi dotyczące oceny i weryfikacji obowiązują do dnia 31 grudnia 2017 r.

Artykuł 5

Do celów administracyjnych grupie produktów „detergenty do ręcznego zmywania naczyń” przypisuje się numer kodu „019”.

Artykuł 6

Decyzja 2005/342/WE traci moc.

Artykuł 7

1. W drodze odstępstwa od art. 6 wnioski o oznakowanie ekologiczne UE dla produktów należących do grupy produktów „detergenty do ręcznego zmywania naczyń”, złożone przed dniem przyjęcia niniejszej decyzji, podlegają ocenie zgodnie z warunkami określonymi w decyzji 2005/342/WE.

2. Wnioski o oznakowanie ekologiczne UE dla produktów należących do grupy produktów „detergenty do ręcznego zmywania naczyń” złożone od dnia przyjęcia niniejszej decyzji, ale najpóźniej do dnia 30 czerwca 2011 r., mogą opierać się na kryteriach określonych w decyzji 2005/342/WE albo na kryteriach określonych w niniejszej decyzji. Wnioski te ocenia się zgodnie z kryteriami, na których się opierają.

3. Jeżeli oznakowanie ekologiczne UE zostało przyznane na podstawie wniosku ocenianego zgodnie z kryteriami określonymi w decyzji 2005/342/WE, może ono być używane przez 12 miesięcy po dacie przyjęcia niniejszej decyzji.

Artykuł 8

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 czerwca 2011 r.

ZAŁĄCZNIK

KRYTERIA [2]

RAMY

Cel kryteriów

Kryteria mają na celu w szczególności propagowanie produktów, w przypadku których ograniczono uwalnianie substancji toksycznych lub zanieczyszczających do środowiska wodnego, produktów ograniczających zagrożenia dla zdrowia lub środowiska związane ze stosowaniem substancji niebezpiecznych lub zapobiegających tym zagrożeniom, produktów, w przypadku których zminimalizowano odpady opakowaniowe oraz dostarczono informacje umożliwiające konsumentowi stosowanie produktu w sposób efektywny i pozwalający na ograniczenie oddziaływania na środowisko.

KRYTERIA

1. Toksyczność w stosunku do organizmów wodnych

2. Biodegradowalność środków powierzchniowo czynnych

3. Substancje i mieszaniny wyłączone bądź ograniczone

4. Substancje zapachowe

5. Właściwości żrące

6. Wymogi dotyczące opakowania

7. Zdatność do użycia

8. Instrukcje dla użytkownika

9. Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE

Wymogi w zakresie oceny i weryfikacji

a) Wymogi

Określone wymogi w zakresie oceny i weryfikacji podane są w ramach każdego kryterium.

Jeżeli od wnioskodawcy wymaga się dostarczenia oświadczeń, dokumentacji, analiz, protokołów badań lub innych dowodów w celu wykazania zgodności z kryteriami, rozumie się, że mogą one pochodzić, odpowiednio, od wnioskodawcy lub od jego dostawców lub od ich dostawców itp.

W miarę możliwości badania należy przeprowadzać w laboratoriach spełniających wymogi ogólne normy EN ISO 17025 lub normy jej równoważnej.

W stosownych przypadkach metody badawcze inne niż te wskazane dla każdego z kryteriów mogą być stosowane, jeśli właściwy organ oceniający wniosek uzna je za metody równoważne.

W dodatku I odwołano się do bazy danych składników detergentów (wykaz DID), która zawiera składniki najczęściej wykorzystywane w składach detergentów. Bazy tej używa się do uzyskiwania danych do obliczeń krytycznej objętości rozcieńczenia (CDV) oraz do oceny biodegradowalności składników. W odniesieniu do substancji, które nie figurują w wykazie DID, podaje się wytyczne dotyczące sposobu obliczania lub ekstrapolowania odpowiednich danych. Najnowsza wersja wykazu DID jest dostępna na stronie internetowej poświęconej oznakowaniu ekologicznemu UE lub na stronach internetowych poszczególnych właściwych organów.

W stosownych przypadkach właściwe organy mogą wymagać odpowiedniej dokumentacji, a także mogą przeprowadzać niezależne badania weryfikacyjne.

b) Progi pomiarowe

Wszystkie substancje obecne w produkcie, w tym dodatki do składników (np. środki konserwujące lub stabilizatory), których stężenie przekracza 0,010 % wagowo końcowego składu produktu, spełniają kryteria oznakowania ekologicznego UE z wyjątkiem kryterium 1, w przypadku którego należy uwzględnić każdą substancję dodaną umyślnie, niezależnie od jej wagi. Zanieczyszczenia powstałe w związku z produkcją składników, obecne w stężeniu > 0,010 % wagowo końcowego składu produktu, muszą być również zgodne z kryteriami.

c) Dozowanie referencyjne

W przypadku detergentów do ręcznego zmywania naczyń dawką referencyjną stosowaną w obliczeniach w celu udokumentowania zgodności z kryteriami oznakowania ekologicznego UE oraz w celu zbadania zdolności czyszczącej jest dawka produktu w gramach zalecana przez producenta do przygotowania 1 litra wody do zmywania normalnie zabrudzonych naczyń.

KRYTERIA OZNAKOWANIA EKOLOGICZNEGO UE

Kryterium 1 – Toksyczność w stosunku do organizmów wodnych

Toksyczność krytycznej objętości rozcieńczenia (CDV_przewlekła) jest obliczana dla każdej substancji (i) przy użyciu następującego równania:

gdzie waga_(i) jest wagą substancji (w gramach) zawartej w dawce zalecanej przez producenta dla 1 litra wody do zmywania naczyń. DF_(i) jest czynnikiem degradacji, TF_{przewlekła(i)} jest współczynnikiem toksyczności substancji (w miligramach/litr).

Wartości DF i TF_przewlekła odpowiadają wartościom podanym w wykazie bazy danych składników detergentów – część A (wykaz DID – część A) (dodatek I). Jeżeli dana substancja nie jest ujęta w wykazie DID – część A, to wnioskodawca ocenia wartości według metody opisanej w wykazie DID – część B (dodatek I). CDV_przewlekła jest sumowana dla każdej substancji, dając CDV_przewlekłą dla produktu.

CDV_przewlekła jest obliczana na podstawie dawki produktu w gramach zalecanej przez producenta do przygotowania 1 litra wody do zmywania normalnie zabrudzonych naczyń. CDV_przewlekła zalecanej dawki wyrażonej dla 1 litra wody do zmywania naczyń nie przekracza 3 800 litrów.

Ocena i weryfikacja: Właściwemu organowi należy dostarczyć dokładny skład produktu wraz ze szczegółowymi informacjami dotyczącymi obliczeń CDV_przewlekłej wykazujących spełnienie tego kryterium.

Kryterium 2 – Biodegradowalność środków powierzchniowo czynnych

a) Szybka biodegradowalność (tlenowa)

Każdy środek powierzchniowo czynny użyty w produkcie szybko ulega biodegradacji.

Ocena i weryfikacja: Właściwemu organowi należy dostarczyć dokładny skład produktu, a także opis funkcji każdej substancji. W wykazie DID – część A (dodatek I) podano, czy określony środek powierzchniowo czynny ulega biodegradacji tlenowej czy nie (środki powierzchniowo czynne z oznaczeniem „R” w kolumnie dotyczącej biodegradowalności tlenowej szybko ulegają biodegradacji). W przypadku środków powierzchniowo czynnych, które nie są ujęte w wykazie DID – część A, dostarcza się stosowne informacje zaczerpnięte z literatury lub innych źródeł albo odpowiednie wyniki badań, wskazujące, że ulegają one biodegradacji tlenowej. Badania stopnia biodegradowalności odpowiadają badaniom, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 648/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie detergentów (¹). Środki powierzchniowo czynne są uznawane za szybko ulegające biodegradacji, jeżeli stopień biodegradowalności (mineralizacji) zmierzony według jednej z następujących pięciu metod wynosi co najmniej 60 % w ciągu 28 dni: badanie fazy gazowej CO₂ nad roztworem (OECD 310), zmodyfikowane badanie Sturma wydzielania się dwutlenku węgla (CO₂) (OECD 301B; metoda C.4-C na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 440/2008 (²)), badanie zamkniętej butli (OECD 301D; metoda C.4-E na podstawie rozporządzenia (WE) nr 440/2008), respirometria manometryczna (OECD 301F; metoda C.4-D na podstawie rozporządzenia (WE) nr 440/2008) lub badanie MITI (I) (OECD 301C; metoda C.4-F na podstawie rozporządzenia (WE) nr 440/2008) bądź równoważne im badania ISO. W zależności od fizycznej charakterystyki środka powierzchniowo czynnego do potwierdzenia szybkości biodegradowalności może być zastosowane jedno z następujących badań, jeżeli stopień biodegradowalności wynosi co najmniej 70 % w ciągu 28 dni: zanikanie rozpuszczonego organicznego węgla DOC (OECD 301 A; metoda C.4-A na podstawie rozporządzenia (WE) nr 440/2008) lub zmodyfikowane badanie przesiewowe OECD zanikania DOC (OECD 301E; metoda C.4-B na podstawie rozporządzenia (WE) nr 440/2008), bądź równoważne im badania ISO. Stosowanie metod badawczych opartych na pomiarach rozpuszczonego węgla organicznego wymaga należytego uzasadnienia, gdyż metody te mogą dawać wyniki oznaczające usunięcie środka, a nie jego biodegradowalność. W próbach na szybką biodegradowalność tlenową nie stosuje się wstępnej adaptacji. Zasada 10-dniowego okna nie znajduje zastosowania.

b) Biodegradowalność beztlenowa

Środki powierzchniowo czynne, które nie ulegają biodegradacji beztlenowej, mogą być stosowane w produkcie, pod warunkiem że nie są one zaklasyfikowane jako H400/R50 (Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne) w granicach określonych poniżej.

Całkowita waga środków powierzchniowo czynnych nieulegających biodegradacji beztlenowej nie może przekroczyć 0,20 g dla zalecanej dawki wyrażonej dla 1 litra wody do zmywania naczyń.

Ocena i weryfikacja: Właściwemu organowi należy dostarczyć dokładny skład produktu, a także opis funkcji każdej substancji. W wykazie DID – część A (dodatek I) podano, czy określony środek powierzchniowo czynny ulega biodegradacji beztlenowej czy nie (środki powierzchniowo czynne z oznaczeniem „Y” w kolumnie dotyczącej biodegradowalności beztlenowej ulegają biodegradacji w warunkach beztlenowych). W przypadku środków powierzchniowo czynnych, które nie są ujęte w wykazie DID – część A (Dz.U. L 115 z 4.5.2005, s. 18), należy dostarczyć stosownych informacji pochodzących z literatury lub innych źródeł albo odpowiednie wyniki badań potwierdzające, że ulegają one biodegradacji beztlenowej. Badaniem odniesienia dla biodegradowalności beztlenowej jest OECD 311, ISO 11734, ECETOC nr 28 (czerwiec 1988 r.) lub równoważna metoda badawcza z wymogiem minimum 60 % ostatecznej degradowalności w warunkach beztlenowych. Mogą być również stosowane metody badań symulujące warunki środowiska beztlenowego w celu udokumentowania, że osiągnięta została 60 % ostateczna degradowalność w warunkach beztlenowych (zob. dodatek II).

Kryterium 3 – Substancje i mieszaniny wyłączone bądź ograniczone

Wymogi określone w lit. a), b) i c) poniżej mają zastosowanie do każdej substancji lub mieszaniny, w tym do produktów biobójczych, środków barwiących i substancji zapachowych przekraczających 0,010 % wagowo produktu końcowego. Obejmuje to również każdą substancję każdej mieszaniny użytej w składzie, przekraczającą 0,010 % wagowo produktu końcowego. W przypadku umyślnego dodania nanoform do produktu należy udowodnić zgodność z kryterium 3 lit. c) dla każdego stężenia.

a) Określone wyłączone substancje

Niżej wymienionych substancji nie stosuje się w produkcie ani jako części jego składu, ani jako części mieszaniny zawartej w składzie:

– alkilofenol oksyetylenowany (APEO) i jego pochodne,

– EDTA (kwas etyleno-dwuamino-czterooctowy) i jego sole,

– 5-bromo-5-nitro-1,3-dioksan,

– 2-bromo-2-nitropropano-1,3-diol,

– diazolidynylomocznik,

– formaldehyd,

– hydroksymetyloglicynian sodu,

– piżma nitrowe i policykliczne, obejmujące na przykład:

piżmo ksylenowe: 5-tert-butylo-2,4,6-trinitro-m-ksylen

piżmo ambretowe: 4-tert-butylo-3-metoksy-2,6-dinitrotoluen

mosken: 1,1,3,3,5-pentametylo-4,6-dinitroindan

piżmo tybetowe: 1-tert-butylo-3,4,5-trimetylo-2,6-dinitrobenzen

piżmo ketonowe: 4'-tert-butylo-2',6'-dimetylo-3',5' -dinitroacetofenon

HHCB (1,3,4,6,7,8-heksahydro-4,6,6,7,8,8-heksametylocyklopenta(g)-2-benzopiran)

AHTN (6-acetyl-1,1,2,4,4,7-heksametylotetralina).

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza deklarację, we właściwych przypadkach popartą stosownymi deklaracjami producentów, potwierdzającą, że wykazane substancje nie zostały zawarte w produkcie.

b) Czwartorzędowych soli amonowych, które nie ulegają szybkiej biodegradacji, nie stosuje się ani jako części składu, ani jako części mieszaniny zawartej w składzie.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza dokumentację potwierdzającą biodegradowalność użytej czwartorzędowej soli amonowej.

c) Niebezpieczne substancje i mieszaniny

Zgodnie z art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 66/2010 w sprawie oznakowania ekologicznego UE produkt ani żadna z jego części nie może zawierać substancji (w jakiejkolwiek formie, w tym nanoform) spełniających kryteria klasyfikacji do poniższych zwrotów określających zagrożenie lub zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (³) lub dyrektywą Rady 67/548/EWG (⁴) ani substancji, o których mowa w art. 57 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁵). Poniższe zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia odnoszą się na ogół do substancji. Jednakże w odniesieniu do mieszanin enzymów i substancji zapachowych, w przypadku których nie można uzyskać informacji dotyczących substancji, stosuje się zasady dotyczące klasyfikacji mieszanin.

Wykaz zwrotów określających zagrożenie i zwrotów R wskazujących rodzaj zagrożenia:

Substancje lub mieszaniny, których cechy zmieniają się po przetworzeniu (np. nie są już biodostępne, przeszły modyfikację chemiczną) w taki sposób, że określone zagrożenie już nie występuje, są wyłączone z powyższego wymogu.

Odstępstwa: następujące substancje lub mieszaniny są w szczególności zwolnione z przedmiotowego wymogu:

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi dokładny skład produktu. Wnioskodawca wykazuje zgodność z niniejszym kryterium dla substancji obecnych w produkcie na podstawie informacji obejmujących co najmniej informacje określone w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Takie informacje są charakterystyczne dla określonej formy substancji, w tym nanoform, zastosowanej w produkcie. W tym celu wnioskodawca dostarcza deklarację zgodności z powyższym kryterium wraz z wykazem składników oraz odnośnymi kartami charakterystyki zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 dla produktu, jak również dla wszystkich substancji wymienionych w składzie (składach). Stężenia graniczne określa się w kartach charakterystyki zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. W odniesieniu do środków powierzchniowo czynnych objętych odstępstwem, spełniających kryteria klasyfikacji do klas zagrożenia H412 lub H411, wnioskodawca dostarcza dokumentację dotyczącą ich zdolności do degradacji wraz z odniesieniem do wykazu DID. W odniesieniu do środków powierzchniowo czynnych, które nie są ujęte w wykazie DID, należy odnieść się do odpowiednich informacji z literatury lub innych źródeł lub odpowiednich wyników badań, w sposób opisany w dodatku I.

d) Substancje wymienione zgodnie z art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006

Nie przyznaje się odstępstwa od wyłączenia przewidzianego w art. 6 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 66/2010 w stosunku do substancji określonych jako substancje wzbudzające szczególnie duże obawy i uwzględnionych w wykazie, o którym mowa w art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, znajdujących się w mieszaninach w stężeniu powyżej 0,010 %.

Ocena i weryfikacja: Lista substancji określonych jako substancje wzbudzające szczególne obawy i umieszczonych na liście kandydackiej zgodnie z art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 jest dostępna na stronie internetowej:

http://echa.europa.eu/chem_ data/authorisation_process/candidate_list_table_en.asp.

Odniesienia do tego wykazu dokonuje się z datą wniosku.

Stężenia graniczne określa się w kartach charakterystyki zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

e) Produkty biobójcze

(i) Produkt może zawierać produkty biobójcze jedynie w celu konserwacji produktu, w odpowiedniej dawce zastosowanej wyłącznie w tym celu. Nie dotyczy to środków powierzchniowo czynnych, które mogą również posiadać właściwości biobójcze.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza kopie kart charakterystyki materiału dotyczące wszelkich dodanych środków konserwujących wraz z informacją o ich dokładnym stężeniu w produkcie. Producent lub dostawca środków konserwujących dostarcza informację o dawce niezbędnej do konserwacji produktu.

(ii) Zakazuje się podawania lub sugerowania na opakowaniu lub w innej formie przekazu, że produkt ma działanie przeciwbakteryjne.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi teksty i układy graficzne zastosowane na każdym typie opakowania lub przykład każdego typu opakowania.

(iii) Produkty biobójcze będące częścią składu lub częścią mieszaniny zawartej w składzie, stosowane w celu konserwacji produktu i zaklasyfikowane jako H410/R50-53 lub H411/R51-53 zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG, dyrektywą 1999/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁶) lub rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, są dozwolone, ale jedynie w przypadku gdy ich potencjał biokumulacji charakteryzuje się log Pow (log współczynnika podziału oktanol/woda) < 3,0 lub doświadczalnie wyznaczonym współczynnikiem biokoncentracji (BCF) ≤ 100.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza kopie kart charakterystyki materiału dla wszystkich produktów biobójczych wraz z dokumentacją stężeń produktów biobójczych w produkcie końcowym.

Kryterium 4 – Substancje zapachowe

a) Produkt nie może zawierać aromatów zawierających piżma nitrowe lub piżma policykliczne (wyszczególnione w kryterium 3 lit. a)).

b) Wszelkie substancje dodane do produktu jako substancja zapachowa muszą być wyprodukowane lub traktowane zgodnie z kodeksem postępowania Międzynarodowego Stowarzyszenia Substancji Zapachowych (IFRA). Wspomniany kodeks można znaleźć na stronie internetowej IFRA: http://www.ifraorg.org.

c) Substancje zapachowe, które podlegają wymogowi zgłoszenia zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 648/2004 w sprawie detergentów (załącznik VII) i które nie zostały jeszcze wyłączone na podstawie kryterium 3 lit. c), a także (inne) substancje zapachowe sklasyfikowane jako H317/R43 (Może powodować reakcję alergiczną skóry) lub H334/R42 (Może powodować objawy alergii lub astmy lub trudności w oddychaniu w następstwie wdychania), nie mogą być obecne w ilościach ≥ 0,010 % (≥ 100 ppm) dla każdej substancji.

d) Środki zapachowe nie mogą być użyte w detergentach do ręcznego zmywania naczyń przeznaczonych do użytku zawodowego.

Ocena i weryfikacja: Deklaracja zgodności ze wszystkimi częściami kryteriów a), b) i d). W odniesieniu do kryterium c) wnioskodawca dostarcza podpisaną deklarację zgodności wskazującą ilość substancji zapachowych w produkcie. Wnioskodawca dostarcza również deklarację producenta substancji zapachowych określającą zawartość w substancjach zapachowych każdej z substancji wymienionych w części I załącznika III do dyrektywy Rady 76/768/EWG (⁷), jak również zawartość (innych) substancji, którym przypisano zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia R43/H317 lub R42/H334.

Kryterium 5 – Właściwości żrące

Produkt nie jest zaklasyfikowany jako mieszanina „żrąca” (C), której przypisano zwrot R34 lub R35 zgodnie z dyrektywą 1999/45/WE, lub jako mieszanina działająca żrąco na skórę, kategoria 1 zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi dokładne stężenia wszystkich substancji stosowanych w produkcie jako część składu lub jako część mieszaniny zawartej w składzie zaklasyfikowanych jako „żrące” (C), którym przypisano zwrot R34 lub R35 zgodnie z dyrektywą 1999/45/WE, lub jako mieszanina działająca żrąco na skórę, kategoria 1 zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, wraz z kopiami kart charakterystyki.

Kryterium 6 – Wymogi dotyczące opakowania

a) Tworzywa sztuczne użyte w głównym pojemniku muszą być oznakowane zgodnie z dyrektywą 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (⁸) lub DIN 6120 części 1 i 2 w związku z DIN 7728 część 1.

b) Jeżeli podstawowe opakowanie jest wykonane z materiału pochodzącego z recyklingu, wzmianka na ten temat na opakowaniu jest zgodna z normą ISO 14021 „Etykiety i deklaracje środowiskowe – Własne stwierdzenia środowiskowe (etykietowanie środowiskowe II typu)”.

c) W opakowaniach z tworzyw sztucznych mogą być wykorzystywane wyłącznie ftalany, które w momencie składania wniosku przeszły ocenę ryzyka i nie zostały sklasyfikowane według kryterium 3 lit. c).

d) Wskaźnik waga/użyteczność (WUR) dla opakowania podstawowego nie przekracza następujących wartości:

WUR oblicza się wyłącznie dla opakowań podstawowych (z uwzględnieniem nakrętek, zatyczek i ręcznych pompek/spryskiwaczy) za pomocą następującego wzoru:

gdzie:
Wi	= waga (g) opakowania podstawowego (i) z uwzględnieniem, w stosownych przypadkach, etykiety,
Ui	= waga (g) materiału niepochodzącego z recyklingu (materiału pierwotnego) w opakowaniu podstawowym (i). Jeżeli udział materiału pochodzącego z recyklingu w opakowaniu podstawowym wynosi 0 %, to Ui = Wi,
Di	= liczba dawek użytkowych (= liczba dawek odpowiadających objętości zalecanej przez producenta dla 1 litra wody do czyszczenia) zawarta w opakowaniu podstawowym (i),
ri	= wartość recyklingowa, tj. liczba wskazująca, ile razy opakowanie podstawowe (i) jest wykorzystywane do tego samego celu w systemie zwrotu lub ponownego napełnienia (ri = 1, jeżeli opakowanie nie jest ponownie wykorzystywane do tego samego celu). Jeżeli opakowanie wykorzystuje się ponownie, ri ustala się na poziomie 1, chyba że wnioskodawca może udokumentować wyższą liczbę.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi obliczenie WUR dla produktu wraz z deklaracją zgodności z każdą częścią niniejszego kryterium. W przypadku kryterium c) wnioskodawca przedstawia kompletną i podpisaną deklarację zgodności.

Kryterium 7 – Zdatność do użycia

Produkt nadaje się do użycia i spełnia potrzeby konsumentów.

Zdolność i wydajność czyszcząca musi być równoważna w stosunku do lub lepsza od zdolności i wydajności czyszczącej generycznego produktu odniesienia określonego poniżej.

Ocena i weryfikacja: Zdolność czyszcząca i wydajność czyszcząca muszą być sprawdzone za pomocą adekwatnego i uzasadnionego badania laboratoryjnego przeprowadzonego i przedstawionego w sprawozdaniu w granicach określonych parametrów podanych w ramach opisanych w dokumencie „ Framework for testing the performance of hand dishwashing detergents” (ramy badania wydajności detergentów do ręcznego zmywania naczyń) dostępnego pod adresem:

http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/ecolabelled_ products/categories/hand_dishwashing_detergents_en.htm.

Generyczny produkt odniesienia został przedstawiony w badaniu wydajności IKW „Recommendation for the quality assessment of the cleaning performance of hand dishwashing detergents” (zalecenie dotyczące oceny jakości wydajności czyszczącej detergentów do ręcznego zmywania naczyń) (SÖ FW-Journal, 128, 5, s. 11–15, 2002), przy czym dawkę stosowaną w badaniu ustala się na 2,5 mililitra detergentu odniesienia na 5 litrów wody.

Metodę badania IKW „Recommendation for the quality assessment of the cleaning performance of hand dishwashing detergents” (SÖ FW-Journal, 128, 5, s. 11–15, 2002) można stosować, dokonując powyższej zmiany dawki, i jest ona dostępna pod adresem: http://www.ikw.org/pdf/broschueren/EQ_ Handgeschirr_e.pdf.

Kryterium 8 – Instrukcje dla użytkownika

Na opakowaniu produktu znajdują się następujące informacje:

a) „Nie stosować wody bieżącej, lecz zanurzać naczynia w wodzie, stosując zalecaną dawkę” (lub równoważny tekst).

b) Informacje dotyczące zalecanej dawki widnieją na opakowaniu, umieszczone w dostatecznie dużej wielkości na widocznym tle. Informacje podaje się w mililitrach (oraz łyżeczkach do herbaty) produktu na 5 litrów wody do zmywania naczyń odpowiednio dla „brudnych” i „mniej zabrudzonych” naczyń.

c) Podanie przybliżonej ilości myć, jakie konsument może wykonać przy użyciu jednej butelki jest zalecane, choć dobrowolne.

Jest ono obliczane poprzez podzielenie objętości produktu przez dawkę wymaganą na 5 litrów wody do zmywania brudnych naczyń.

Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca dostarcza właściwemu organowi próbkę opakowania produktu, w tym etykietę, wraz z deklaracją zgodności z każdą częścią tego kryterium.

Kryterium 9 – Informacje widniejące na oznakowaniu ekologicznym UE

Oznakowanie fakultatywne zawiera pole z następującym tekstem:

„– Ograniczony wpływ na organizmy wodne

– Ograniczone użycie niebezpiecznych substancji

– Ograniczona ilość odpadów opakowaniowych

– Czytelne instrukcje dla użytkownika”.

Wytyczne dotyczące stosowania oznakowania fakultatywnego zawierającego pole tekstowe można znaleźć w dokumencie „Guidelines for the use of the EU Ecolabel Logo” (wytyczne dotyczące stosowania logo oznakowania ekologicznego UE) zamieszczonym na następującej stronie internetowej: http://ec.europa.eu/environment/ecolabel/promo/logos_ en.htm.

Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza próbkę oznakowania wraz z deklaracją zgodności z niniejszym kryterium.

Dodatek I

Baza danych składników detergentów (wykaz DID)

Wykaz DID (część A) to lista zawierająca informacje o toksyczności dla organizmów wodnych i biodegradowalności składników wykorzystywanych zwykle w składach detergentów. Wykaz obejmuje informacje na temat toksyczności i biodegradowalności w odniesieniu do ewentualnych substancji stosowanych w produktach przeznaczonych do zmywania/prania i czyszczenia. Wykaz nie ma charakteru wyczerpującego, jednak część B wykazu DID zawiera wytyczne dotyczące ustalania odpowiednich parametrów obliczeniowych dla substancji niefigurujących w wykazie DID (np. współczynnik toksyczności (TF) i współczynnik rozkładu (DF), które wykorzystuje się do obliczenia krytycznej objętości rozcieńczenia). Wykaz ten jest ogólnym źródłem informacji, a umieszczenie substancji w wykazie DID nie oznacza automatycznej zgody na jej wykorzystanie w produktach opatrzonych oznakowaniem ekologicznym UE. Wykaz DID (części A i B) można znaleźć na stronie internetowej poświęconej oznakowaniu ekologicznemu UE: http://ec.europa.eu/ environment/ecolabel/ecolabelled_products/categories/did_ list_en.htm.

Jeśli chodzi o substancje, w przypadku których brak jest danych dotyczących toksyczności dla organizmów wodnych i degradowalności, w celu oceny TF i DF można wykorzystać analogie z podobnymi substancjami dotyczące struktury. Tego rodzaju analogie dotyczące struktury są zatwierdzane przez właściwy organ udzielający pozwolenia na używanie oznakowania ekologicznego UE. Wariant alternatywny to zastosowanie podejścia uwzględniającego najgorszy scenariusz przy użyciu poniższych parametrów:

Podejście uwzględniające najgorszy scenariusz:

Dokumentacja dotycząca szybkiej biodegradowalności

Do celów oceny szybkiej biodegradowalności stosuje się następujące metody badawcze:

1. Do dnia 1 grudnia 2010 r. oraz w okresie przejściowym od dnia 1 grudnia 2010 r. do dnia 1 grudnia 2015 r.:

Metody badania szybkiej biodegradowalności przewidziane w dyrektywie 67/548/EWG, w szczególności metody wyszczególnione w załączniku V.C4 do tej dyrektywy lub równoważne metody badawcze, takie jak OECD 301 A-F lub równoważne badania ISO.

Zasada 10-dniowego okna nie ma zastosowania do środków powierzchniowo czynnych. Dopuszczalne poziomy wynoszą 70 % dla badań określonych w metodzie C.4-A i C4-B na podstawie rozporządzenia (WE) nr 440/2008 (i równoważnych badań OECD 301 A i E oraz równoważnych badań ISO) oraz 60 % dla badań C4-C, D, E i F (i równoważnych badań OECD 301 B, C, D i F oraz równoważnych badań ISO).

2. Po dniu 1 grudnia 2015 r. oraz w okresie przejściowym od dnia 1 grudnia 2010 r. do dnia 1 grudnia 2015 r.:

Metody badawcze przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008.

Dokumentacja dotycząca szybkiej biodegradowalności

Referencyjne badanie degradowalności beztlenowej to EN ISO 11734, ECETOC nr 28 (czerwiec 1988 r.), OECD 311 lub równoważna metoda badawcza, przy założeniu, że wymagane jest minimum 60 % degradowalności końcowej w warunkach beztlenowych. Do udokumentowania osiągnięcia 60 % degradowalności końcowej w warunkach beztlenowych można stosować również metodę symulacji warunków w odpowiednim środowisku beztlenowym.

Ekstrapolacja dotycząca substancji, które nie figurują w wykazie DID

W przypadku składników, które nie figurują w wykazie DID, można stosować poniższą metodę w celu dostarczenia niezbędnej dokumentacji dotyczącej biodegradowalności beztlenowej:

1. Zastosować rozsądną ekstrapolację. Wykorzystać wyniki badań uzyskane dla jednego surowca do ekstrapolacji końcowej degradowalności beztlenowej strukturalnie pokrewnych środków powierzchniowo czynnych. Jeżeli biodegradowalność beztlenowa została potwierdzona dla środka powierzchniowo czynnego (lub grupy homologów) zgodnie z wykazem DID, można założyć, że podobny rodzaj środka powierzchniowo czynnego również ulega biodegradacji beztlenowej (np. siarczan C12-15 A 1-3 EO [DID nr 8] ulega biodegradacji beztlenowej, więc podobną biodegradowalność beztlenową można założyć również dla siarczanu C12-15 A 6 EO). Jeżeli biodegradowalność beztlenowa została potwierdzona dla środka powierzchniowo czynnego przy użyciu właściwej metody badawczej, można założyć, że podobny rodzaj środka powierzchniowo czynnego również ulega biodegradacji beztlenowej (np. dane z literatury potwierdzające biodegradowalność beztlenową środków powierzchniowo czynnych należących do grupy alkilowej estrów soli amonowych można wykorzystywać jako dokumentację dotyczącą podobnej biodegradowalności beztlenowej innych czwartorzędowych soli amonowych zawierających wiązania estrowe w łańcuchu lub łańcuchach alkilowych).

2. Wykonać badanie przesiewowe degradowalności beztlenowej. Jeżeli potrzebne jest nowe badanie, wykonać badanie przesiewowe, stosując EN ISO 11734, ECETOC nr 28 (czerwiec 1988 r.), OECD 311 lub metodę równoważną.

3. Wykonać badanie podatności na biodegradację tlenową małej dawki. Jeżeli potrzebne jest nowe badanie, a także w przypadku problemów doświadczalnych w badaniu przesiewowym (np. niemożność wykonania z powodu toksyczności badanej substancji), powtórzyć badanie, stosując dozowanie małych ilości substancji powierzchniowo czynnej i monitorować degradację przy pomocy pomiarów ¹⁴C lub metodą analiz chemicznych. Badanie przy użyciu niskiego dozowania można wykonać, stosując OECD 308 (sierpień 2000 r.) lub metodę równoważną.

(¹) Dz.U. L 104 z 8.4.2004, s. 1.

(²) Dz.U. L 142 z 31.5.2008, s. 1.

(³) Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1.

(⁴) Dz.U. 196 z 16.8.1967, s. 1.

(⁵) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(⁶) Dz.U. L 200 z 30.7.1999, s. 1.

(⁷) Dz.U. L 262 z 27.9.1976, s. 169.

(⁸) Dz.U. L 365 z 31.12.1994, s. 10.