PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Konwencja o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku („konwencja”) została zatwierdzona przez Radę decyzją 81/608/EWG (³) i weszła w życie w dniu 17 marca 1982 r.

(2) Konwencja stanowi odpowiednie ramy dla wielostronnej współpracy w zakresie racjonalnej ochrony i gospodarowania zasobami rybnymi na obszarze określonym przez konwencję („obszar objęty konwencją”).

(3) Komisja ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku („NEAFC”) na sesji rocznej w dniu 15 listopada 2006 r. przyjęła zalecenie ustanawiające system kontroli i egzekwowania („ system”) mający zastosowanie do statków rybackich działających na wodach obszaru objętego konwencją znajdujących się poza wodami, które w zakresie rybołówstwa nie podlegają jurysdykcji umawiających się stron („ obszar podlegający regulacji”). System, który wszedł w życie w dniu 1 maja 2007 r. zmieniono kilkoma zaleceniami na rocznych sesjach w listopadzie 2007, 2008 i 2009 r.

(4) Na mocy art. 12 i 15 konwencji zalecenia te weszły w życie odpowiednio w dniach 9 lutego 2008 r., 6 i 8 stycznia 2009 r. i 6 lutego 2010 r.

(5) System przewiduje środki kontroli i egzekwowania mające zastosowanie do statków rybackich pływających pod banderą umawiających się stron, które działają na obszarze podlegającym regulacji, oraz ustalenia w zakresie inspekcji na morzu obejmujące procedury inspekcji i nadzoru, a także procedury stosowane w przypadku naruszenia przepisów, które muszą być wdrożone przez umawiające się strony.

(6) System przewiduje wprowadzenie nowego systemu kontroli przeprowadzanej przez państwo portu, który w praktyce uniemożliwi wyładunek i przeładunek w europejskich portach mrożonych ryb, których połów nie został potwierdzony jako zgodny z prawem przez państwo bandery statków rybackich pływających pod banderą umawiającej się strony innej niż państwo portu.

(7) Niektóre przepisy dotyczące kontroli przyjęte przez NEAFC zostały wprowadzone do prawa unijnego poprzez coroczne rozporządzenia dotyczące całkowitego dopuszczalnego połowu (TAC) i kwot, a ostatnio poprzez rozporządzenie Rady (WE) nr 43/2009 z dnia 16 stycznia 2009 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2009 rok i związane z nimi warunki dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (⁴). Ze względu na pewność prawa takie przepisy, które nie mają tymczasowego charakteru, powinny być objęte nowym, oddzielnym rozporządzeniem.

(8) System zawiera również przepisy wspierające przestrzeganie środków kontroli i egzekwowania przez statki pływające pod banderą krajów niebędących umawiającymi się stronami, tak aby zapewnić pełne przestrzeganie środków ochrony i zarządzania przyjętych przez NEAFC. NEAFC zaleciła, aby usunąć pewną liczbę statków z wykazu statków, które – jak potwierdzono – dokonywały nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów. Należy zapewnić wprowadzenie tych zaleceń do prawa unijnego.

(9) Artykuł 5 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (⁵) stanowi, że państwa członkowskie kontrolują dostęp do wód i zasobów oraz działalność prowadzoną poza wodami UE przez wspólnotowe statki rybackie pływające pod ich banderą. Należy zatem ustanowić przepis, zgodnie z którym państwa członkowskie, których statki rybackie posiadają zezwolenie na połowy w obszarze podlegającym regulacji, wyznaczają zarówno inspektorów działających w ramach systemu, odpowiedzialnych za monitorowanie i nadzór, jak również odpowiednie środki na inspekcję.

(10) W celu zapewnienia monitorowania działalności połowowej na obszarze objętym konwencją, konieczne jest, aby państwa członkowskie współpracowały zarówno między sobą, jak i z Komisją oraz z organem wyznaczonym przez nią do wdrożenia systemu.

(11) Do obowiązków państw członkowskich należy zapewnienie, aby ich inspektorzy przestrzegali procedur inspekcji ustanowionych przez NEAFC.

(12) Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFEU) w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących wykazów zasobów rybnych, które mają zostać zgłoszone, procedur wcześniejszego powiadomienia o wejściu do portu oraz o jego anulowaniu, jak również zezwolenia na wyładunek lub przeładunek. Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych, przestrzegając włączenia do prawa unijnego przyszłych zmian tych środków systemu kontroli, które stanowią przedmiot niektórych wyraźnie zdefiniowanych elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia, a które stają się wiążące dla Unii zgodnie z postanowieniami konwencji. Szczególnie ważne jest to, aby Komisja podczas prac przygotowawczych prowadziła odpowiednie konsultacje, w tym na szczeblu ekspertów.

(13) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte przez Komisję w drodze aktów wykonawczych zgodnie z art. 291 TFUE. Zgodnie z tym artykułem przepisy i zasady ogólne dotyczące mechanizmów kontroli wykonywania uprawnień wykonawczych Komisji sprawowanej przez państwa członkowskie mają zostać ustanawiane z wyprzedzeniem w drodze rozporządzenia przyjmowanego zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą. Do czasu przyjęcia tego nowego rozporządzenia nadal zastosowanie ma decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (⁶), z wyjątkiem procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą, która nie ma zastosowania.

(14) Ponieważ na mocy niniejszego rozporządzenia ustanowione zostaną nowe przepisy dotyczące kontroli i egzekwowania przepisów na obszarze objętym konwencją, należy uchylić rozporządzenie Rady (WE) nr 2791/1999 z dnia 16 grudnia 1999 r. ustanawiające określone środki kontrolne obowiązujące na obszarze objętym konwencją o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku (⁷),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa ogólne zasady i warunki dotyczące stosowania przez Unię systemu przyjętego przez NEAFC.

Artykuł 2

Zakres zastosowania

O ile nie określono inaczej, niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do wszystkich statków UE wykorzystywanych lub przeznaczonych do działalności połowowej prowadzonej w odniesieniu do zasobów rybnych na obszarze podlegającym regulacji.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „konwencja” oznacza zmienioną Konwencję o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku;

2) „obszar objęty konwencją” oznacza obszar objęty konwencją, zgodnie z definicją w art. 1 ust. 1 konwencji;

3) „obszar podlegający regulacji” oznacza wody obszaru objętego konwencją, które w zakresie rybołówstwa nie podlegają jurysdykcji umawiających się stron konwencji;

4) „umawiające się strony” oznaczają umawiające się strony konwencji;

5) „ NEAFC” oznacza Komisję ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku;

6) [1] „działalność połowowa” oznacza połowy, w tym wspólne czynności połowowe, przetwórstwo ryb, przeładunek lub wyładunek zasobów rybnych lub uzyskanych z nich produktów oraz każdą inną działalność handlową związaną z połowami lub przygotowaniami do nich, w tym pakowanie, transportowanie, pobieranie paliwa lub uzupełnianie zapasów;

7) „zasoby rybne” oznacza zasoby, o których mowa w art. 1 ust. 2 konwencji;

8) „regulowane zasoby” oznaczają zasoby rybne, które podlegają zaleceniom na mocy konwencji i które są wymienione w załączniku;

9) „statek rybacki” oznacza każdy statek wykorzystywany lub przeznaczony do eksploatacji zasobów rybnych w celach handlowych, w tym statki przetwórnie i statki uczestniczące w przeładunku;

10) [2] „statek kraju niebędącego umawiającą się stroną” oznacza każdy statek zaangażowany w działalność połowową, który nie pływa pod banderą jednej z umawiających się stron, w tym statki, w stosunku do których istnieją uzasadnione podejrzenia, że nie mają przynależności państwowej;

11) „wspólne czynności połowowe” oznaczają wszelkie czynności prowadzone wspólnie przez dwa statki lub większą ich liczbę, podczas których połów jest przenoszony z narzędzi połowowych jednego statku rybackiego do drugiego;

12) „czynności przeładunkowe” oznaczają przeładowanie całości lub części produktów rybołówstwa z jednego statku rybackiego na drugi;

13) [3] „port” oznacza każde miejsce na brzegu wykorzystywane do wyładunku lub do celów świadczenia usług związanych z połowami lub usług pomocniczych w odniesieniu do połowów bądź miejsce na brzegu lub w jego pobliżu wyznaczone przez umawiającą się stronę do przeładunku zasobów rybnych;

Artykuł 4

Punkty kontaktowe

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwy organ, który służy jako punkt kontaktowy do celów przyjmowania sprawozdań z działalności w zakresie nadzoru i inspekcji zgodnie z art. 12, 19, 20 i 27 oraz do celów przyjmowania powiadomień i wydawania zezwoleń zgodnie z art. 24 i 25.

2. Punkty kontaktowe do celów przyjmowania powiadomień i wydawania zezwoleń zgodnie z art. 24 i 25 są dostępne 24 godziny na dobę.

3. Państwa członkowskie przesyłają Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi oraz Sekretarzowi NEAFC numer telefonu, e–mail: oraz numer faksu wyznaczonego punktu kontaktowego.

4. Wszelkie późniejsze zmiany w informacjach dotyczących punktów kontaktowych, o których mowa w ust. 1 i 3, są zgłaszane Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi oraz Sekretarzowi NEAFC nie później niż piętnaście dni przed wejściem w życie danej zmiany.

5. Format przekazywania informacji, o których mowa w ust. 1 i 3, ustanawia się zgodnie z art. 50 ust. 2.

ROZDZIAŁ II

ŚRODKI MONITOROWANIA

Artykuł 5

Udział Unii

1. Państwa członkowskie przesyłają Komisji, w formie danych komputerowych, wykaz wszystkich statków pływających pod ich banderą i zarejestrowanych w Unii, które posiadają zezwolenie na połowy na obszarze podlegającym regulacji, w szczególności statków posiadających zezwolenie na bezpośrednie połowy jednego lub więcej zasobów regulowanych, wraz ze wszystkimi zmianami do tego wykazu. Informacje te przesyła się nie później niż dnia 15 grudnia każdego roku lub nie później niż pięć dni przed wpłynięciem statku na obszar podlegający regulacji. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje Sekretarzowi NEAFC.

2. Format przekazu wykazu, o którym mowa w ust. 1, określa się zgodnie z art. 50 ust. 2.

Artykuł 6

Oznaczanie narzędzi

1. Państwa członkowskie zapewniają oznaczenie narzędzi wykorzystywanych przez swoje statki rybackie na obszarze podlegającym regulacji zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 356/2005 z dnia 1 marca 2005 r. określającym szczegółowe zasady oznakowania i identyfikacji biernego sprzętu połowowego i włoków ramowych (⁸).

2. Państwa członkowskie mają prawo usunięcia i zniszczenia narzędzi umocowanych na stałe, łącznie z rybami znajdującymi się w tych narzędziach, w przypadku gdy nie są one oznaczone zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 356/2005 lub gdy są one z jakichkolwiek innych względów niezgodne z zaleceniami przyjętymi przez NEAFC.

Artykuł 7

Odzyskiwanie utraconych narzędzi

1. Właściwy organ państwa członkowskiego bandery niezwłocznie przesyła do Sekretarza NEAFC informacje przekazane mu zgodnie z art. 48 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, a także sygnał wywoławczy statku, który utracił narzędzia.

2. Państwa członkowskie regularnie podejmują próby odzyskania utraconych narzędzi, które należą do statków pływających pod ich banderą.

Artykuł 8

Zapis połowów

1. Oprócz informacji określonych w art. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiającego system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (⁹), kapitanowie statków rybackich UE wpisują w oprawionym dzienniku połowowym z ponumerowanym stronami lub w formie elektronicznej następujące informacje:

a) każde wpłynięcie na obszar podlegający regulacji i każde jego opuszczenie;

b) codziennie lub dla każdego zaciągu szacowaną wielkość łącznych połowów zatrzymanych na pokładzie od ostatniego wpłynięcia na obszar podlegający regulacji;

c) codziennie lub dla każdego zaciągu ilość odrzuconych ryb;

d) natychmiast po każdym powiadomieniu na mocy art. 9 datę i godzinę przekazania raportu według uniwersalnego czasu koordynowanego UTC, a w przypadku transmisji drogą radiową – nazwę radiostacji, za pomocą której raport jest przekazywany;

e) w stosownych przypadkach – głębokość połowu.

2. Do obowiązków kapitanów statków rybackich UE, które prowadzą działalność połowową w odniesieniu do regulowanych zasobów i które przetwarzają lub zamrażają połowy, należy:

a) zapisywanie całkowitej produkcji w podziale na gatunki i na rodzaje produktów w dzienniku produkcyjnym; oraz

b) przechowywanie w ładowni całego przetworzonego połowu w sposób umożliwiający lokalizację każdego gatunku na podstawie planu sztauerskiego prowadzonego na pokładzie statku rybackiego.

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie mają prawo zniesienia obowiązku dokonywania zapisów w dzienniku połowowym lub w formie elektronicznej w odniesieniu do statku wykonującego czynności przeładunkowe, który dokonuje załadunku na pokład. Statki korzystające z tego odstępstwa określają w planie sztauerskim, gdzie w ładowni znajdują się zamrożone ryby, o których mowa w art. 14 ust. 1, i zapisują w dzienniku produkcyjnym następujące informacje:

a) datę i godzinę transmisji raportu, według UTC, o którym mowa w art. 9;

b) w przypadku transmisji drogą radiową, nazwę radiostacji, za pomocą której raport został przesłany;

c) datę i godzinę, według UTC, czynności przeładunkowych;

d) lokalizację (długość/szerokość geograficzną) czynności przeładunkowych;

e) ilość każdego gatunku, jaką załadowano na pokład;

f) nazwę i międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy statku rybackiego, którego połów został rozładowany.

4. Szczegółowe zasady wprowadzania w życie niniejszego artykułu określa się zgodnie z art. 50 ust. 2.

Artykuł 9

Zgłaszanie połowów regulowanych zasobów

1. Kapitanowie statków rybackich UE, które prowadzą działalność połowową w odniesieniu do regulowanych zasobów, przekazują swojemu ośrodkowi monitorowania rybołówstwa raporty połowowe drogą elektroniczną, zgodnie z art. 4 pkt 15 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Dane zawarte w tych raportach udostępniane są na wniosek Komisji. Raporty zawierają następujące informacje:

a) raporty dotyczące ilości przechowywanych na pokładzie w momencie wpłynięcia na obszar podlegający regulacji. Raporty te są przekazywane nie wcześniej niż dwanaście godzin i nie później niż dwie godziny przed każdorazowym wpłynięciem na obszar podlegający regulacji;

b) raporty dotyczące połowów tygodniowych. Raporty te są przekazywane po raz pierwszy nie później niż na koniec siódmego dnia następującego po wpłynięciu statku na obszar podlegający regulacji lub, gdy rejsy połowowe trwają dłużej niż siedem dni, nie później niż w poniedziałek w południe dla połowów, które miały miejsce na obszarze podlegającym regulacji podczas poprzedniego tygodnia kończącego się o północy w niedzielę. Raport ten zawiera liczbę dni połowowych od rozpoczęcia połowu lub od ostatniego raportu połowowego;

c) raporty dotyczące połowów na pokładzie w momencie opuszczenia obszaru podlegającego regulacji. Raporty te są przekazywane nie wcześniej niż osiem godzin i nie później niż dwie godziny przed każdorazowym opuszczeniem obszaru podlegającego regulacji. Raporty te obejmują, w stosownych przypadkach, liczbę dni połowowych i połowy złowione na obszarze podlegającym regulacji od rozpoczęcia połowu lub od ostatniego raportu połowowego;

d) raporty dotyczące ilości ryb podczas przebywania statku na obszarze podlegającym regulacji. Statek, z którego dokonuje się przeładunku, sporządza ten raport nie później niż 24 godziny przed przeładunkiem, a statki, na które dokonuje się przeładunku, sporządzają ten raport nie później niż godzinę po przeładunku. Raport ten zawiera datę, godzinę, położenie geograficzne planowanego przeładunku, jak również zaokrągloną całkowitą wagę w podziale na gatunki, która ma zostać wyładowana lub która została załadowana, podaną w kilogramach, oraz sygnały wywoławcze statków uczestniczących w przeładunku. Bez uszczerbku dla rozdziału IV, co najmniej 24 godziny przed każdym wyładunkiem, statek, na który dokonuje się przeładunku, zgłasza całkowity połów znajdujący się na pokładzie, całkowitą masę przeznaczoną do wyładunku, nazwę portu oraz przewidywaną datę i godzinę wyładunku, niezależnie od tego, czy ma się on odbyć w porcie położonym w obszarze objętym konwencją, czy poza tym obszarem. [4]

2. Dane w raportach dotyczących połowów, o których mowa w niniejszym artykule, podaje się w kilogramach (zaokrąglonych do 100 kg). Łączna zaokrąglona waga podawana jest w podziale na gatunki przy użyciu kodów FAO. Łączna ilość gatunków, dla których łączna zaokrąglona waga w podziale na gatunki wynosi poniżej jednej tony, może być przekazana według kodu 3-alfa MZZ (ryba morska nieokreślona).

3. Państwa członkowskie zapisują dane zawarte w raportach połowowych w bazie danych, o której mowa w art. 109 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

4. Szczegółowe zasady wprowadzania w życie niniejszego artykułu, w szczególności format i ustalenia dotyczące przekazywania danych, określa się zgodnie z art. 50 ust. 2.

Artykuł 10

Składanie całościowych sprawozdań dotyczących połowów i nakładu połowowego

1. Przed piętnastym dniem każdego miesiąca państwa członkowskie informują Komisję drogą elektroniczną o ilościach zasobów rybnych złowionych przez statki pływające pod ich banderą na obszarze podlegającym regulacji i wyładowanych lub przeładowanych podczas poprzedniego miesiąca.

2. Bez uszczerbku dla art. 33 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, przed piętnastym dniem każdego miesiąca państwa członkowskie informują także Komisję drogą elektroniczną o ilościach zasobów regulowanych złowionych na obszarach podlegających w zakresie rybołówstwa jurysdykcji krajowej krajów trzecich oraz na wodach UE obszarów objętych konwencją przez statki pływające pod ich banderą i wyładowanych lub przeładowanych podczas poprzedniego miesiąca.

3. Format przekazywania danych zgodnie z ust. 1 i 2 określa się zgodnie z art. 50 ust. 2.

Wykaz zasobów rybnych, o których mowa w ust. 1, przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 46–49.

4. Komisja zbiera dane, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do wszystkich państw członkowskich i przekazuje je Sekretarzowi NEAFC w ciągu 30 dni od końca miesiąca kalendarzowego, w którym dokonano wyładunku lub przeładunku połowów.

Artykuł 11

System monitorowania statków

Państwa członkowskie zapewniają automatyczne przekazywanie Sekretarzowi NEAFC drogą elektroniczną informacji uzyskanych przez system monitorowania statków (VMS), dotyczących statków rybackich pływających pod ich banderą, które dokonują połowów lub planują dokonywanie połowów na obszarze podlegającym regulacji. Format i ustalenia dotyczące tego przekazywania określa się zgodnie z art. 50 ust. 2.

W odniesieniu do połowów dennych na obszarze podlegającym regulacji stosuje się następujące przepisy dodatkowe:

a) każde państwo członkowskie zobowiązane jest do wdrożenia automatycznego systemu pozwalającego na monitorowanie i wykrywanie ewentualnych połowów dennych na obszarach leżących poza istniejącymi obszarami połowów dennych oraz ewentualnych połowów na wodach obszarów zamkniętych;

b) każde państwo członkowskie zapewnia, by granice obszarów zamkniętych były zainstalowane w jego systemie monitorowania statków według współrzędnych zawartych w zaleceniach przyjętych przez NEAFC.

Artykuł 12

Przekazywanie informacji

1. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Sekretarzowi NEAFC raporty i informacje, o których mowa w art. 9 i 11. Jednakże w przypadku awarii technicznej raporty i informacje przekazuje się Sekretarzowi NEAFC w ciągu 24 godzin od ich otrzymania. Państwa członkowskie zapewniają, aby wszystkie przekazywane przez nie raporty i wiadomości były kolejno ponumerowane.

1a. Raporty, o których mowa w art. 9, mogą zostać unieważnione za pomocą raportu anulującego.

Jeżeli raport wymaga korekty, powinien zostać unieważniony za pomocą raportu anulującego. Nowy, poprawiony raport należy przesłać po raporcie anulującym w terminie określonym w art. 9.

Jeżeli Centrum Monitorowania Rybołówstwa państwa członkowskiego bandery zatwierdzi unieważnienie raportu, powiadamia o tym fakcie Sekretarza NEAFC.

2. Państwa członkowskie zapewniają, by raporty i informacje przekazywane Sekretarzowi NEAFC były zgodne z formatami wymiany danych i systemami przekazywania danych określonymi zgodnie z art. 16 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 433/2012 (¹⁰).

Artykuł 13

Przeładunek i wspólne czynności połowowe

1. Statki rybackie UE wykonują czynności przeładunkowe na obszarze podlegającym regulacji tylko wtedy, gdy otrzymają wcześniejsze zezwolenie od właściwych organów państwa członkowskiego bandery.

2. Statki rybackie UE mogą wykonywać czynności przeładunkowe lub wspólnych czynności połowowych tylko ze statkami pływającymi pod banderą umawiającej się strony lub ze statkami kraju niebędącego umawiającą się stroną, któremu NEAFC przyznała status kraju współpracującego niebędącego umawiającą się stroną.

3. Statki rybackie UE wykonujące czynności przeładunkowe, które dokonują załadunku na pokład, nie prowadzą podczas tego samego rejsu innej działalności połowowej, w tym wspólnych czynności połowowych, z wyjątkiem przetwórstwa ryb i wyładunków.

Artykuł 14

Oddzielne sztauowanie

1. Statki rybackie UE, które przewożą na pokładzie zamrożone zasoby rybne złowione przez więcej niż jeden statek rybacki na obszarze objętym konwencją, mogą sztauować ryby pochodzące z każdego z tych statków w różnych częściach ładowni, ale muszą je wyraźnie oddzielić od ryb złowionych przez inne statki – w szczególności przy użyciu plastiku, sklejki lub tkaniny sieciowej – od ryb złowionych przez inne statki.

2. Wszystkie połowy dokonane na obszarze objętym konwencją są oddzielane przy sztauowaniu od wszystkich połowów dokonanych poza tym obszarem.

Artykuł 15

Etykietowanie mrożonych ryb

Po zamrożeniu wszystkie ryby złowione na obszarze objętym konwencją są wyraźnie oznaczane czytelną etykietą lub pieczęcią. Na każdej skrzyni lub bloku mrożonych ryb umieszcza się podczas sztauowania etykietę lub pieczęć oraz podaje się gatunek, datę produkcji, podobszar Międzynarodowej Rady Badania Morza (ICES) i rejon, na którym dokonano połowu, oraz nazwę statku, który dokonał połowu.

ROZDZIAŁ III

INSPEKCJE NA MORZU

Artykuł 16

Inspektorzy NEAFC

1. Państwa członkowskie, których statki rybackie posiadają zezwolenie na dokonywanie połowów na obszarze podlegającym regulacji, wyznaczają inspektorów działających w ramach systemu, którzy przeprowadzają działania nadzorcze i inspekcje („inspektorzy NEAFC”).

2. Państwa członkowskie wydają każdemu inspektorowi NEAFC specjalny dokument tożsamości. Format tego dokumentu określa się zgodnie z art. 50 ust. 2.

3. Każdy inspektor NEAFC nosi przy sobie specjalny dokument tożsamości i przedstawia go przy wchodzeniu na pokład statku rybackiego.

Artykuł 17

Zasady ogólne dotyczące inspekcji i nadzoru

1. Komisja lub wyznaczony przez nią organ koordynuje w imieniu Unii działalność w zakresie nadzoru i inspekcji, a także opracowuje co roku, wspólnie z zainteresowanymi państwami członkowskimi, wspólny plan rozmieszczenia dotyczący uczestnictwa Unii w systemie w kolejnym roku. Ten plan rozmieszczenia określa między innymi liczbę przeprowadzanych inspekcji.

Jeżeli w jakimkolwiek momencie więcej niż dziesięć statków rybackich UE prowadzi działalność połowową w odniesieniu do zasobów regulowanych na obszarze podlegającym regulacji, Komisja lub wyznaczony przez nią organ zapewnia, aby na obszarze objętym regulacją obecny był w tym czasie statek inspekcyjny z państwa członkowskiego lub, aby zawarte zostało porozumienie z inną umawiającą się stroną w celu zapewnienia obecności statku inspekcyjnego.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby inspekcje inspektorów NEAFC były przeprowadzane w sposób niedyskryminacyjny i zgodny z systemem. Liczbę inspekcji określa się w oparciu o wielkość floty przy uwzględnieniu czasu spędzonego przez statki rybackie na obszarze podlegającym regulacji.

3. Komisja lub wyznaczony przez nią organ dąży – poprzez równomierne rozłożenie inspekcji – do zapewnienia równego traktowania wszystkich umawiających się stron, których statki prowadzą działalność na obszarze podlegającym regulacji.

4. Państwa członkowskie podejmują kroki w celu zapewnienia inspektorom NEAFC z kraju będącego inną umawiającą się stroną możliwości przeprowadzania inspekcji na pokładach statków rybackich pływających pod ich banderą.

5. Inspektorzy NEAFC unikają stosowania siły, z wyjątkiem sytuacji obrony koniecznej. Podczas dokonywania inspekcji na pokładzie statków rybackich inspektorzy NEAFC nie mogą mieć przy sobie broni palnej. Niniejszy ustęp pozostaje bez uszczerbku dla krajowych przepisów dotyczących zakazu użycia siły.

6. Inspektorzy NEAFC unikają powodowania zakłóceń lub utrudnień dla statku rybackiego, jego działalności oraz połowu zachowanego na pokładzie, chyba że jest to konieczne w stopniu niezbędnym do wykonania ich mandatów.

Artykuł 18

Środki przeprowadzania inspekcji

1. Państwa członkowskie udostępniają swoim inspektorom NEAFC odpowiednie środki w celu umożliwienia im wypełniania zadań w zakresie nadzoru i inspekcji. W tym celu przeznaczają one na potrzeby systemu statki i samoloty inspekcyjne.

2. Do dnia 1 stycznia każdego roku Komisja lub wyznaczony przez nią organ przesyła Sekretarzowi NEAC szczegółowe informacje na temat planu, wraz z nazwiskami inspektorów NEAFC oraz nazwami specjalnych statków inspekcyjnych, a także rodzaje samolotów wraz z ich danymi identyfikacyjnymi (numer rejestracyjny, nazwa, radiowy sygnał wywoławczy), które państwa członkowskie przeznaczają w danym roku na potrzeby systemu. W stosownych przypadkach informacje te uzyskuje się z wykazu inspektorów, o którym mowa w art. 79 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. Państwa członkowskie przesyłają informacje dotyczące zmian w wykazie Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi, który przesyła je następnie Sekretarzowi NEAFC i innym państwom członkowskim na miesiąc przed ich wejściem w życie.

3. Każdy statek przeznaczony na potrzeby systemu i przewożący inspektorów NEAFC, a także używane przez niego łodzie służące do wchodzenia na pokład, nadają specjalny sygnał inspekcji NEAFC, który oznacza, że zgodnie z systemem, przebywający na pokładzie inspektorzy NEAFC mają prawo do przeprowadzenia inspekcji. Samoloty przeznaczone na potrzeby systemu w wyraźny sposób nadają międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy. Formę specjalnego sygnału określa się zgodnie z art. 50 ust. 2.

4. Dla każdego unijnego statku lub samolotu inspekcyjnego Komisja lub wyznaczony przez nią organ prowadzi rejestr dat i godzin rozpoczęcia i zakończenia ich zadań wykonanych w ramach systemu, w formie określonej zgodnie z art. 50 ust. 2.

Artykuł 19

Procedura nadzoru

1. Nadzór polega na obserwowaniu statków rybackich przez inspektorów NEAFC ze statku lub samolotu przeznaczonego na potrzeby systemu. Inspektorzy NEAFC niezwłocznie przekazują drogą elektroniczną kopię każdego sprawozdania z obserwacji danego statku – w formie określonej zgodnie z art. 50 ust. 2 – państwu bandery danego statku, Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi oraz Sekretarzowi NEAFC. Na wniosek państwa bandery danego statku przekazuje się temu państwu papierową wersję każdego sprawozdania z obserwacji i wszystkie zdjęcia.

2. Inspektorzy NEAFC dokumentują swoje obserwacje w sprawozdaniu z nadzoru w formie określonej zgodnie z art. 50 ust. 2.

Artykuł 20

Procedura inspekcji

1. Inspektorzy NEAFC nie wchodzą na pokład jakiegokolwiek statku rybackiego bez wcześniejszego powiadomienia tego statku przesłanego drogą radiową lub bez wysłania temu statkowi odpowiedniego sygnału przy użyciu międzynarodowego kodu sygnałowego, zawierającego dane identyfikacyjne statku inspekcyjnego, choć nie jest konieczne, aby potwierdzono odbiór takiego powiadomienia.

2. Inspektorzy NEAFC są upoważnieni do kontroli wszystkich odpowiednich obszarów, pokładów i pomieszczeń statków rybackich, połowów (przetworzonych lub nie), sieci i innych narzędzi, sprzętu oraz wszelkich istotnych dokumentów, które uważają za niezbędne do zweryfikowania zgodności działań ze środkami ochrony i zarządzania przyjętymi przez NEAFC; są także upoważnieni do zadawania pytań kapitanowi statku lub wyznaczonej przez niego osobie.

3. Od statku rybackiego, na który mają wejść inspektorzy, nie wymaga się zatrzymywania ani wykonywania manewrów, jeśli jest w trakcie łowienia, zarzucania narzędzi połowowych lub ich wybierania. Inspektorzy NEAFC mogą zażądać przerwania lub opóźnienia zarzucania narzędzi połowowych do momentu wejścia przez nich na pokład statku rybackiego, ale w żadnym przypadku nie może to nastąpić później niż 30 minut od otrzymania przez statek rybacki sygnału, o którym mowa w ust. 1.

4. Kapitanowie statków inspekcyjnych manewrują w bezpiecznej odległości od statków rybackich zgodnie z zasadami dobrej praktyki morskiej.

5. Inspektorzy NEAFC mogą nakazać statkowi rybackiemu opóźnienie wejścia na obszar podlegający regulacji lub opuszczenia go przez okres wynoszący maksymalnie sześć godzin od chwili przekazania przez statek rybacki raportów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. a) i c).

6. Czas trwania inspekcji nie przekracza czterech godzin lub czasu, jaki zajmuje wciągnięcia sieci i przeprowadzenia inspekcji sieci i połowu, w zależności od tego, który z tych okresów jest dłuższy. W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów inspektorzy NEAFC mogą pozostać na pokładzie przez okres niezbędny do zakończenia stosowania środków przewidzianych w art. 29 ust. 1 lit. b).

7. W szczególnych okolicznościach związanych z wielkością statku rybackiego i ilością ryb przechowywanych na pokładzie, czas trwania inspekcji może przekroczyć okresy określone w ust. 6. W takiej sytuacji inspektorzy NEAFC w żadnym wypadku nie pozostają na pokładzie statku rybackiego dłużej niż jest to konieczne do zakończenia inspekcji. Powody przekroczenia maksymalnego czasu trwania inspekcji określonego w ust. 6 odnotowuje się w sprawozdaniu z inspekcji, o którym mowa w ust. 9.

8. Na pokład statku rybackiego innej umawiającej się strony nie wchodzi więcej niż dwóch inspektorów NEAFC wyznaczonych przez państwa członkowskie. Podczas przeprowadzania inspekcji inspektorzy NEAFC mogą zwrócić się do kapitana o niezbędną pomoc. Inspektorzy NEAFC nie utrudniają kapitanowi kontaktu z organami państwa bandery podczas wchodzenia na pokład i podczas inspekcji.

9. Każdą inspekcję dokumentuje się wypełniając sprawozdanie z inspekcji w formacie określonym zgodnie z art. 50 ust. 2. Kapitan może wnieść uwagi do sprawozdania z inspekcji, które musi zostać podpisane przez inspektorów NEAFC po zakończeniu inspekcji. Kapitan statku rybackiego otrzymuje kopię sprawozdania z inspekcji. Kopię każdego sprawozdania z inspekcji przekazuje się niezwłocznie państwu bandery statku objętego inspekcją oraz Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi. Komisja lub wyznaczony przez nią organ przekazuje kopię Sekretarzowi NEAFC. Na wniosek państwa bandery statku objętego inspekcją przekazuje mu się oryginał lub potwierdzoną kopię każdego sprawozdania z inspekcji.

Artykuł 21

Obowiązki kapitana statku podczas procedury inspekcji

Kapitan statku rybackiego:

a) ułatwia szybkie i bezpieczne wchodzenie na pokład i schodzenie z pokładu z zachowaniem ustaleń przyjętych zgodnie z art. 50 ust. 2;

b) współpracuje i pomaga w kontroli statku rybackiego przeprowadzanej zgodnie z procedurami przewidzianymi w niniejszym rozporządzeniu, nie utrudnia inspektorom NEAFC wykonywania zadań, nie zastrasza ich ani nie ingeruje w ich działalność, zapewniając im przy tym bezpieczeństwo;

c) zezwala inspektorom NEAFC na kontakt z organami państwa bandery i państwa dokonującego inspekcji;

d) zapewnia dostęp do wszystkich obszarów, pokładów i pomieszczeń na statku rybackim, połowów (przetworzonych lub nie), sieci lub innych narzędzi, sprzętu oraz do wszelkich stosownych informacji lub dokumentów, które inspektor NEAFC uzna za niezbędne zgodnie z art. 20 ust. 2;

e) dostarcza kopie dokumentów na wniosek inspektora NEAFC; oraz

f) zapewnia inspektorom NEAFC odpowiednie udogodnienia, w tym, w stosownych przypadkach, żywność i zakwaterowanie w sytuacji gdy pozostają oni na pokładzie statku zgodnie z art. 32 ust. 3.

ROZDZIAŁ IV

KONTROLA RYB ZŁOWIONYCH PRZEZ STATKI RYBACKIE PŁYWAJĄCE POD BANDERĄ INNEJ UMAWIAJĄCEJ SIĘ STRONY PRZEPROWADZANA PRZEZ PAŃSTWO PORTU [5]

Artykuł 22

Zakres stosowania

[6] Bez uszczerbku dla rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 i rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 (¹¹), przepisy ustanowione w niniejszym rozdziale stosuje się do korzystania z portów państw członkowskich przez statki rybackie mające na pokładzie zasoby rybne złowione na obszarze objętym konwencją przez statki rybackie pływające pod banderą innej umawiającej się strony, które nie zostały uprzednio wyładowane ani przeładowane w porcie.

Artykuł 23

Wyznaczone porty

[7] Państwa członkowskie wyznaczają i zgłaszają Komisji porty, gdzie zezwala się na wyładunek lub przeładunek zasobów rybnych złowionych na obszarze objętym konwencją przez statki rybackie pływające pod banderą innej umawiającej się strony lub na świadczenie usług portowych na rzecz takich statków. Komisja powiadamia Sekretarza NEAFC o tych portach i o wszelkich zmianach w wykazie wyznaczonych portów co najmniej 15 dni przed wejściem zmiany w życie.

Wyładunek i przeładunek ryb złowionych na obszarze objętym konwencją przez statki rybackie pływające pod banderą innej umawiającej się strony, a także świadczenie usług portowych na rzecz takich statków, dozwolone są tylko w wyznaczonych portach.

Artykuł 24

Wcześniejsze powiadomienie o wejściu do portu

1. [8] Zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, jeśli kapitan statku rybackiego mającego na pokładzie ryby, o których mowa w art. 22 niniejszego rozporządzenia, zamierza zawinąć do portu, kapitan statku lub jego przedstawiciel powiadamia właściwe organy państwa członkowskiego będącego państwem portu o porcie, z którego zamierza skorzystać, nie później niż trzy dni robocze przed przewidywanym czasem przybycia do portu.

Państwo członkowskie może jednak ustanowić inny termin powiadomienia, uwzględniając w szczególności sposób przetwarzania złowionych ryb lub odległość między łowiskami a jego portami. W takim przypadku państwo członkowskie niezwłocznie informuje o tym Komisję lub wyznaczony przez nią organ oraz Sekretarza NEAFC.

2. Wcześniejsze powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, może zostać anulowane przez nadawcę poprzez powiadomienie właściwych organów portu, z którego kapitan zamierzał skorzystać, nie później niż 24 godziny przed zgłoszonym przewidywanym czasem przybycia do tego portu. [9]

Państwo członkowskie może jednak ustanowić inny okres wcześniejszego powiadomienia o anulowaniu. W takim przypadku państwo członkowskie niezwłocznie powiadamia o tym Komisję lub wyznaczony przez nią organ oraz Sekretarza NEAFC.

3. W przypadku gdy statek wykonywał czynności przeładunkowe, właściwe organy państwa członkowskiego portu niezwłocznie przekazują kopię powiadomienia, o którym mowa w ust. 1 i 2, państwu bandery statku rybackiego oraz państwu (państwom) bandery statków przekazujących. Kopię powiadomienia, o którym mowa w ust. 2, przekazuje się również niezwłocznie Sekretarzowi NEAFC.

4. Format i ustalenia dotyczące powiadomienia określa się zgodnie z art. 50 ust. 2.

W miarę potrzeby dodatkowe szczegółowe przepisy dotyczące procedur powiadamiania i anulowania na mocy niniejszego artykułu, wraz z odnośnymi okresami, przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 46–49.

Artykuł 25

Zezwolenie na wyładunek lub przeładunek bądź inne wykorzystanie portu [10]

1. W odpowiedzi na powiadomienie przekazane zgodnie z art. 24 państwo bandery statku rybackiego zamierzającego dokonać wyładunku lub przeładunku lub, w przypadku gdy statek rybacki wykonywał czynności przeładunkowe poza wodami terytorialnymi Unii, państwo lub państwa bandery statków przekazujących – wypełniając wcześniejsze powiadomienie, o którym mowa w art. 24 – potwierdzają, że: [11]

a) statki rybackie, które zadeklarowały połów ryb, posiadały wystarczającą kwotę w odniesieniu do zadeklarowanych gatunków;

b) ilości ryb na pokładzie zostały odpowiednio zgłoszone i uwzględnione przy obliczeniu wszelkich ograniczeń połowowych lub ograniczeń nakładu, które mogą mieć zastosowanie;

c) statki rybackie, które zadeklarowały połów ryb, posiadały zezwolenie na połowy w zadeklarowanych obszarach;

d) obecność statków rybackich w zadeklarowanym obszarze połowów zweryfikowano zgodnie z danymi VMS.

2. [12] Czynności wyładunkowe lub przeładunkowe można rozpocząć wyłącznie po wydaniu przez właściwe organy państwa członkowskiego portu zezwolenia poprzez odpowiednie wypełnienie wcześniejszego powiadomienia, o którym mowa w art. 24. Zezwolenie takie wydaje się wyłącznie po otrzymaniu od państwa bandery potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1.

3. W drodze odstępstwa od ust. 2 właściwe organy państwa członkowskiego portu mogą zezwolić na całość lub część wyładunku w przypadku braku potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1, lecz w takich przypadkach przechowują one ryby, których to dotyczy, pod swoją kontrolą. Ryby te zostają zwrócone w celu sprzedaży, przekazania lub transportu wyłącznie po otrzymaniu potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1. Jeżeli w ciągu 14 dni od wyładunku nie otrzymano potwierdzenia, właściwe organy państwa członkowskiego portu mogą skonfiskować i zbyć ryby zgodnie z przepisami krajowymi.

3a. [13] Zezwolenia na wyładunek, przeładunek oraz inne wykorzystanie portu nie udziela się, jeżeli państwo członkowskie portu otrzyma wyraźne dowody, że połów znajdujący się na pokładzie trafił tam z naruszeniem mających zastosowanie wymogów danej umawiającej się strony w odniesieniu do obszarów podlegających jurysdykcji krajowej.

4. [14] Właściwe organy państwa członkowskiego portu niezwłocznie powiadamiają kapitana statku lub jego przedstawiciela i państwo bandery statku o swojej decyzji dotyczącej wydania lub niewydania zezwolenia na wyładunek, przeładunek oraz inne wykorzystanie portu, wypełniając, w stosownych przypadkach, wcześniejsze powiadomienie, o którym mowa w art. 24, oraz informują o tym Sekretarza NEAFC.

5. Szczegółowe zasady dotyczące zezwolenia na wyładunek lub przeładunek na mocy niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 46–49.

Artykuł 26

Inspekcje w portach

1. [15] Każde państwo członkowskie przeprowadza inspekcje co najmniej 5 % wyładunków lub przeładunków świeżych ryb oraz co najmniej 7,5 % mrożonych ryb w swoich portach w każdym roku sprawozdawczym, na podstawie zarządzania ryzykiem, uwzględniającego ogólne wytyczne przedstawione w załączniku II.

1a. [16] Inspekcje przeprowadza się w sposób uczciwy, przejrzysty i niedyskryminacyjny i nie mogą one stanowić prześladowania jakiegokolwiek statku.

2. [17] Inspektorzy badają wszystkie odpowiednie obszary statku w celu sprawdzenia przestrzegania właściwych środków zarządzania i ochrony. Inspekcje przeprowadza się zgodnie z procedurami określonymi w załączniku III.

2a. [18] Każde państwo członkowskie podejmuje wszelkie możliwe działania w celu ułatwienia komunikacji z kapitanem statku lub jego dowództwem, w tym, stosownie do potrzeb i możliwości, poprzez zapewnienie inspektorowi obecności tłumacza.

3. Inspektorzy krajowi podejmują wszelkie możliwe starania w celu uniknięcia niepotrzebnego opóźnienia statku oraz w celu zapewnienia minimalnego stopnia ingerencji i utrudnień na statku, a także zapewniają, aby nie nastąpiło pogorszenie jakości ryb.

3a. [19] Inspektorzy krajowi nie mogą utrudniać kapitanowi kontaktu z organami państwa bandery.

4. [20] Państwo członkowskie portu może zaprosić inspektorów innych umawiających się stron, aby w charakterze obserwatorów towarzyszyli jego inspektorom w inspekcji.

Artykuł 27

Sprawozdania z inspekcji

1. Każdą inspekcję dokumentuje się, wypełniając sprawozdanie z inspekcji w formie określonej zgodnie z art. 50 ust. 2.

2. Kapitan może wnieść uwagi do sprawozdania z inspekcji, które inspektor i kapitan podpisują po zakończeniu inspekcji. Kapitan statku rybackiego otrzymuje kopię sprawozdania z inspekcji.

3. Kopia każdego sprawozdania z inspekcji jest niezwłocznie przekazywana państwu bandery statku objętego inspekcją, państwu lub państwom bandery statków przekazujących, jeśli statek wykonywał czynności przeładunkowe, oraz Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi, a także Sekretarzowi NEAFC. Na wniosek państwa bandery statku objętego inspekcją przekazuje mu się oryginał lub potwierdzoną kopię każdego sprawozdania z inspekcji.

ROZDZIAŁ V

NARUSZENIA

Artykuł 28

Zakres stosowania

Bez uszczerbku dla rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 i rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, przepisy ustanowione w niniejszym rozdziale stosuje się do statków rybackich UE i do statków rybackich pływających pod banderą innej umawiającej się strony wykorzystywanych lub przeznaczonych do działalności połowowej prowadzonej w odniesieniu do zasobów rybnych na obszarze podlegającym regulacji.

Artykuł 29

Postępowanie w przypadku naruszenia przepisów

1. W przypadku gdy inspektorzy uznają, że istnieją wyraźne podstawy do stwierdzenia, że statek rybacki prowadził jakiekolwiek działania sprzeczne ze środkami ochrony i zarządzania przyjętymi przez NEAFC, podejmują oni następujące działania:

a) odnotowują naruszenie w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 19 ust. 2, art. 20 ust. 9 lub art. 27;

b) podejmują wszystkie konieczne środki w celu zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości dowodów. Jeśli inspektor uważa, że narzędzie połowowe jest lub zostało użyte z naruszeniem mających zastosowanie środków, może on mocno przytwierdzić do jego dowolnej części znak identyfikacyjny;

c) natychmiast próbują skontaktować się z inspektorem lub wyznaczonymi organami państwa bandery statku rybackiego poddanego inspekcji;

d) niezwłocznie przekazują sprawozdanie z inspekcji Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi.

2. Państwo członkowskie przeprowadzające inspekcję przekazuje na piśmie szczegółowe informacje na temat naruszenia wyznaczonym organowi państwa bandery statku poddanego inspekcji oraz Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi, a jeżeli tylko jest to możliwe – w pierwszym dniu roboczym następującym po rozpoczęciu inspekcji.

W stosownych przypadkach państwo członkowskie przeprowadzające inspekcję przekazuje również wnioski z tej inspekcji umawiającej się stronie, na której wodach doszło do naruszenia, a także państwu, którego obywatelem jest kapitan statku. [21]

3. Państwo członkowskie przeprowadzające inspekcję niezwłocznie przesyła oryginał sprawozdania z działalności nadzorczej lub sprawozdania z inspekcji wraz z wszelkimi dokumentami uzupełniającymi właściwym organom państwa bandery statku rybackiego poddanego inspekcji, a kopię Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi, który przekazuje ją Sekretarzowi NEAFC.

Artykuł 30

Dalsze postępowanie w przypadku naruszenia przepisów

1. W przypadku gdy państwo członkowskie jest powiadomione przez inną umawiającą się stronę lub inne państwo członkowskie o naruszeniu popełnionym przez statek rybacki pływający pod jego banderą, podejmuje ono niezwłocznie działania zgodne z jego prawem krajowym w celu odbioru i zbadania dowodów naruszenia oraz przeprowadza dodatkowe dochodzenie konieczne do podjęcia dalszego postępowania związanego z naruszeniem, oraz, kiedy jest to możliwe, dokonuje kontroli statku, którego to dotyczy.

2. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy odpowiedzialne za odbiór dowodów naruszenia i przekazują Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi ich adres oraz informują Komisję lub wyznaczony przez nią organ o wszelkich zmianach dotyczących tych informacji. Komisja lub wyznaczony przez nią organ przekazuje następnie te informacje Sekretarzowi NEAFC.

Artykuł 31

Poważne naruszenia

Do celów niniejszego rozporządzenia za poważne uznaje się następujące naruszenia:

a) prowadzenie połowów bez ważnego zezwolenia wydanego przez państwo bandery;

b) prowadzenie połowów bez kwoty lub po jej wykorzystaniu;

c) wykorzystywanie zakazanych narzędzi połowowych;

d) poważne błędy przy rejestracji połowów;

e) powtarzające się naruszenie art. 9 lub 11;

f) wyładunek lub przeładunek w porcie, który nie został wyznaczony zgodnie z art. 23;

g) naruszenie art. 24;

h) wyładunek lub przeładunek bez zezwolenia od państwa portu, o którym mowa w art. 25;

i) uniemożliwianie inspektorowi wykonywania jego obowiązków;

j) ukierunkowane połowy zasobów, które podlegają moratorium lub których poławianie jest zakazane;

k) fałszowanie lub ukrywanie oznaczeń, nazwy lub rejestracji statku rybackiego;

l) ukrywanie dowodów dotyczących dochodzenia, manipulowanie nimi lub usuwanie ich;

m) wielokrotne naruszenia, które stanowią poważne zlekceważenie środków ochronnych i środków zarządzania;

n) wykonywanie czynności przeładunkowych lub uczestniczenie we wspólnych czynnościach połowowych ze statkami kraju niebędącego stroną umawiającą się, któremu NEAFC nie przyznała statusu kraju współpracującego niebędącego stroną umawiającą się;

o) dostarczanie zapasów, paliwa lub innych usług statkom figurującym w wykazach, o których mowa w art. 44.

Artykuł 32

Dalsze postępowanie w przypadku poważnych naruszeń

1. Jeżeli inspektor NEAFC uzna, że istnieją wyraźne powody, aby stwierdzić, że statek rybacki popełnił poważne naruszenie przewidziane w art. 31, niezwłocznie powiadamia on o tym naruszeniu Komisję lub wyznaczony przez nią organ, właściwe organy państwa bandery statku rybackiego poddanego inspekcji oraz państwo lub państwa bandery statków przekazujących, w przypadku gdy statek poddany inspekcji wykonywał czynności przeładunkowe, zgodnie z art. 29 ust. 3, oraz przekazuje kopię tego powiadomienia Sekretarzowi NEAFC.

2. W celu ochrony dowodów inspektor podejmuje wszystkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa i trwałości, ograniczając przy tym do minimum ingerencję w działania statku i związane z nią niedogodności.

3. Inspektor jest upoważniony do pozostania na pokładzie statku rybackiego przez okres niezbędny do tego, aby przekazać należycie upoważnionemu inspektorowi, o którym mowa w art. 33, informacje dotyczące naruszenia, lub do momentu otrzymania odpowiedzi z państwa bandery z prośbą, aby opuścił on statek rybacki.

Artykuł 33

Dalsze postępowanie w przypadku poważnych naruszeń popełnionych przez statek rybacki UE

1. Państwa członkowskie bandery niezwłocznie odpowiadają na powiadomienie, o którym mowa w art. 32 ust. 1, oraz w ciągu 72 godzin zapewniają inspekcję statku rybackiego, którego to dotyczy, którą przeprowadza inspektor należycie upoważniony w odniesieniu do popełnionego naruszenia. Należycie upoważniony inspektor wchodzi na pokład statku rybackiego, którego to dotyczy, i bada dowody dotyczące podejrzewanego naruszenia, stwierdzonego przez inspektora, oraz jak najszybciej przekazuje wyniki badania właściwym organom w państwie członkowskim bandery i Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi.

2. Jeśli dowody uzasadniają podjęcie takiego działania, po zgłoszeniu wyników badań, o których mowa w ust. 1, państwo członkowskie bandery zwraca się do statku rybackiego, aby natychmiast, a w każdym przypadku najpóźniej w ciągu 24 godzin, wpłynął do portu wyznaczonego przez to państwo członkowskie bandery i poddał się dokładnej inspekcji pod nadzorem tego państwa.

3. Państwo członkowskie bandery może zezwolić państwu przeprowadzającemu inspekcję na niezwłoczne wprowadzenie statku rybackiego do portu wyznaczonego przez państwo członkowskie bandery.

4. Jeśli statek rybacki nie jest wezwany do portu, państwa członkowskie bandery muszą niezwłocznie przedstawić Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi oraz państwu przeprowadzającemu inspekcję stosowne uzasadnienie. Komisja lub wyznaczony przez nią organ przekazuje to uzasadnienie Sekretarzowi NEAFC.

5. W przypadku gdy statek rybacki wezwano do portu w celu przeprowadzenia szczegółowej kontroli zgodnie ust. 2 lub 3, inspektor NEAFC z innej umawiającej się strony może, za zgodą państwa członkowskiego bandery statku rybackiego, wejść na pokład tego statku rybackiego i pozostać na nim w czasie, gdy statek płynie do portu, oraz może być obecny przy inspekcji statku rybackiego w porcie.

6. Państwa członkowskie bandery niezwłocznie informują Komisję lub wyznaczony przez nią organ o wynikach dokładnej inspekcji i o środkach, które przyjęły w wyniku danego naruszenia.

7. Szczegółowe zasady wprowadzania w życie niniejszego artykułu określa się zgodnie z art. 50 ust. 2.

Artykuł 34

Sprawozdawczość i dalsze postępowanie w przypadku naruszeń

1. Do dnia 15 lutego każdego roku państwa członkowskie przedkładają Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi sprawozdanie na temat stanu zaawansowania postępowań dotyczących naruszeń środków ochrony i zarządzania przyjętych przez NEAFC popełnionych w ubiegłym roku kalendarzowym. Naruszenia uwzględnia się w każdym kolejnym sprawozdaniu do czasu zakończenia postępowania zgodnie z odpowiednimi przepisami krajowymi. Komisja lub wyznaczony przez nią organ przekazuje sprawozdania Sekretarzowi NEAFC do dnia 1 marca tego samego roku.

2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje na temat bieżącego stanu zaawansowania postępowań, zwłaszcza dotyczące tego, czy sprawa jest w toku, czy toczy się w związku z nią postępowanie odwoławcze lub czy nadal prowadzone są w związku z nią czynności wyjaśniające. Sprawozdanie zawiera opis, przy użyciu specjalistycznych pojęć, wszelkich nałożonych sankcji, określający w szczególności wysokość grzywien, wartość skonfiskowanych ryb lub narzędzi i wszelkie ostrzeżenia pisemne, oraz podaje uzasadnienie w przypadku gdy nie podjęto żadnych działań.

Artykuł 35

Postępowanie dotyczące sprawozdań z inspekcji

Bez uszczerbku dla art. 77 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, państwa członkowskie współpracują między sobą oraz z umawiającymi się stronami w celu ułatwienia postępowań sądowych lub innych postępowań wynikających ze sprawozdania przedłożonego przez inspektora w ramach systemu, z zastrzeżeniem zasad dopuszczalności dowodów w systemach krajowych, sądowych lub innych.

Artykuł 36

Sprawozdania dotyczące działań w zakresie inspekcji i nadzoru

1. Do dnia 15 lutego każdego roku każde państwo członkowskie przedkłada Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi sprawozdanie obejmujące ubiegły rok kalendarzowy i zawierające następujące informacje:

a) liczby inspekcji, jakie przeprowadziły one zgodnie z art. 19, 20 i 26, określając liczbę inspekcji na statkach każdej umawiającej się strony oraz, w przypadku gdy popełniono naruszenie, datę i miejsce inspekcji odnośnego statku oraz charakter naruszenia;

b) liczbę godzin spędzonych w powietrzu i liczbę dni spędzonych na morzu przez jednostki patrolowe NEAFC, liczbę obserwacji, zarówno statków stron umawiających się, jak i statków stron nieumawiających się, oraz wykaz poszczególnych statków, w odniesieniu do których wypełniono sprawozdanie w zakresie nadzoru.

2. Na podstawie sprawozdań państw członkowskich Komisja lub wyznaczony przez nią organ sporządza sprawozdanie unijne. Komisja lub wyznaczony przez nią organ przesyła sprawozdanie unijne Sekretarzowi NEAFC do dnia 1 marca każdego roku.

ROZDZIAŁ VI

ŚRODKI SŁUŻĄCE PROPAGOWANIU PRZESTRZEGANIA PRZEPISÓW PRZEZ STATKI RYBACKIE KRAJÓW NIEBĘDĄCYCH UMAWIAJĄCYMI SIĘ STRONAMI

Artykuł 37

Zakres stosowania

1. Niniejszy rozdział stosuje się do statków rybackich krajów niebędących umawiającymi się stronami, wykorzystywanych lub przeznaczonych do działalności połowowej prowadzonej w odniesieniu do zasobów rybnych na obszarze objętym konwencją.

2. Niniejszy rozdział pozostaje bez uszczerbku dla rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

Artykuł 38

Przypadki zauważenia i identyfikacji statków krajów niebędących stronami umawiającymi się

1. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi wszelkie informacje dotyczące statków krajów niebędących umawiającymi się stronami, które zauważono lub w inny sposób zidentyfikowano w trakcie prowadzenia działalności połowowej na obszarze objętym konwencją. Komisja lub wyznaczony przez nią organ niezwłocznie informuje Sekretarza NEAFC i wszystkie inne państwa członkowskie o każdym otrzymanym sprawozdaniu z obserwacji.

2. Państwo członkowskie, które zauważyło statek kraju niebędącego stroną umawiającą się, niezwłocznie podejmuje próbę poinformowania tego statku, że został on zauważony lub w inny sposób zidentyfikowany w trakcie prowadzenia działalności połowowej na obszarze objętym konwencją oraz że domniemywa się w konsekwencji, o ile NEAFC nie nadała jego państwu bandery statusu kraju współpracującego niebędącego stroną umawiającą się, że narusza on środki NEAFC w zakresie ochrony i zarządzania.

3. W przypadku statku kraju niebędącego stroną umawiającą się, który został zauważony lub w inny sposób zidentyfikowany w trakcie wykonywania czynności przeładunkowych, domniemanie, że podważono skuteczność środków NEAFC w zakresie ochrony i zarządzania, ma zastosowanie do wszystkich innych statków krajów niebędących umawiającymi się stronami, co do których stwierdzono, że prowadziły takie działania razem z tym statkiem.

Artykuł 39

Inspekcje na morzu

1. Inspektorzy NEAFC zwracają się o pozwolenie na wejście na pokład i inspekcję statków krajów niebędących umawiającymi się stronami, które strona umawiająca się zauważyła lub w inny sposób zidentyfikowała w trakcie prowadzenia działalności połowowej na obszarze objętym konwencją. Jeśli kapitan statku zezwoli na wejście na pokład i inspekcję statku, inspekcję dokumentuje się poprzez wypełnienie sprawozdania z inspekcji, o którym mowa w art. 20 ust. 9.

2. Inspektorzy NEAFC niezwłocznie przekazują kopię sprawozdania z inspekcji Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi, Sekretarzowi NEAFC oraz kapitanowi statku kraju niebędącego umawiającą się stroną. Jeśli dowody zawarte w sprawozdaniu uzasadniają podjęcie takiego działania, państwo członkowskie może podjąć stosowne kroki zgodnie z prawem międzynarodowym. Zachęca się państwa członkowskie do zbadania czy ich środki krajowe są odpowiednie do celów sprawowania jurysdykcji nad takimi statkami.

3. Jeśli kapitan nie zgadza się na wejście na pokład i inspekcję jego statku lub jeśli nie wypełnił któregokolwiek z obowiązków określonych w art. 21 lit. a)–d), domniemywa się, że statek prowadził działania nielegalne, nieudokumentowane i nieuregulowane („działania NNN”). Inspektor NEAFC niezwłocznie informuje o tym Komisję lub wyznaczony przez nią organ. Komisja lub wyznaczony przez nią organ natychmiast informuje o tym Sekretarza NEAFC.

Artykuł 40

Wejście do portu

1. Kapitan statku kraju niebędącego umawiającą się stroną może wpłynąć wyłącznie do portu wyznaczonego zgodnie z art. 23. Kapitan zamierzający wpłynąć do portu państwa członkowskiego powiadamia właściwe organy państwa członkowskiego portu zgodnie z art. 24. Państwo członkowskie portu niezwłocznie przekazuje tę informację państwu bandery statku oraz Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi. Następnie Komisja lub wyznaczony przez nią organ przekazuje tę informację Sekretarzowi NEAFC.

2. Państwo członkowskie portu zabrania wstępu do swych portów statkom, które nie dokonały wymaganego wcześniejszego powiadomienia o wejściu do portu, o którym mowa w art. 24.

3. Państwo członkowskie niezwłocznie powiadamia kapitana statku lub jego przedstawiciela o decyzji zabraniającej wejścia do portu oraz przekazuje informację o takiej decyzji państwu bandery statku oraz Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi. Następnie Komisja lub wyznaczony przez nią organ przekazuje tę informację Sekretarzowi NEAFC.

Artykuł 41

Inspekcje w porcie

1. Państwa członkowskie zapewniają, by wszystkie statki krajów niebędących umawiającymi się stronami, które wpływają do ich portów, były poddawane inspekcji zgodnie z przepisami art. 26 ust. 2 i art. 26 ust. 3. Statek nie może wyładowywać ani przeładowywać żadnych ryb do czasu zakończenia tej inspekcji. Każdą inspekcję dokumentuje poprzez wypełnienie sprawozdania z inspekcji przewidzianego w art. 27. Jeśli kapitan statku nie wypełnił któregokolwiek z obowiązków określonych w art. 21 lit. a)–d), domniemywa się, że statek prowadził działania NNN.

2. Informacje dotyczące wyników wszystkich inspekcji statków krajów niebędących umawiającymi się stronami, przeprowadzonych w portach państw członkowskich, oraz dotyczące podjętych następnie w związku z nimi działań natychmiast przekazuje się Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi, który przekazuje te informacje Sekretarzowi NEAFC.

Artykuł 42

Wyładunek, przeładunek i inne wykorzystanie portu

1. Wyładunek, przeładunek lub inne wykorzystanie portu przez statki krajów niebędących umawiającymi się stronami można rozpocząć dopiero po otrzymaniu zezwolenia od właściwych organów państwa portu.

2. W przypadku gdy statek kraju niebędącego umawiającą się stroną wszedł do portu, państwa członkowskie odmawiają wyładunku, przeładunku, przetwórstwa i pakowania zasobów rybołówstwa oraz innych usług portowych, w tym między innymi zaopatrywania w paliwo lub uzupełniania zapasów, konserwacji i usług w zakresie suchego dokowania, jeżeli:

a) statek został poddany inspekcji zgodnie z art. 41 i w wyniku tej inspekcji stwierdzono, że na statku znajdują się gatunki objęte zaleceniami ustanowionymi w ramach konwencji, chyba że kapitan statku przedstawi właściwym organom przekonujące dowody, że połowu ryb dokonano poza obszarem podlegającym regulacji lub zgodnie ze wszystkimi stosownymi zaleceniami ustanowionymi w ramach konwencji; lub

b) państwo bandery statku lub, w przypadku gdy statek wykonywał czynności przeładunkowe, państwo lub państwa bandery statków przekazujących, nie przedstawi potwierdzenia, o którym mowa w art. 25; lub

c) kapitan statku nie wypełnił któregokolwiek z obowiązków określonych w art. 21 lit. a)–d); lub

d) państwa członkowskie otrzymały wyraźne dowody, że zasoby rybołówstwa znajdujące się na statku zostały złowione w wodach podlegających jurysdykcji umawiającej się strony z naruszeniem odpowiednich przepisów; lub

e) państwa członkowskie posiadają wystarczające dowody, że dany statek był w inny sposób zaangażowany w połowy NNN na obszarze objętym konwencją lub wspierał taką działalność połowową.

3. W przypadku odmowy na podstawie ust. 2 zakazuje się dokonywania przeładunku przez statek kraju niebędącego umawiającą się stroną na wodach znajdujących się pod jurysdykcją państw członkowskich.

4. W przypadku odmowy na podstawie ust. 2 państwa członkowskie przekazują informację o swojej decyzji kapitanowi statku lub jego przedstawicielowi oraz Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi. Następnie Komisja lub wyznaczony przez nią organ niezwłocznie przekazuje tę informację Sekretarzowi NEAFC.

5. Państwa członkowskie wycofują swoją odmowę korzystania z portów w odniesieniu do danego statku, wyłącznie jeśli istnieją wystarczające dowody świadczące o tym, że przesłanki, na podstawie których wydano tę odmowę, były niewystarczające lub błędne, lub że przesłanki te przestały istnieć.

6. Jeżeli państwo członkowskie wycofało swoją odmowę na podstawie ust. 5, niezwłocznie powiadamia o tym podmioty, którym przekazano informację na podstawie ust. 4. Następnie Komisja lub wyznaczony przez nią organ niezwłocznie przekazuje tę informację Sekretarzowi NEAFC.

Artykuł 43

Sprawozdania z działalności krajów niebędących umawiającymi się stronami

1. Do dnia 15 lutego każdego roku każde państwo członkowskie przedkłada Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi sprawozdanie obejmujące ubiegły rok kalendarzowy i zawierające następujące informacje:

a) liczbę inspekcji statków krajów niebędących umawiającymi się stronami, które państwa członkowskie przeprowadziły na morzu lub w swoich portach, nazwy i bandery statków, które poddano inspekcji, daty przeprowadzenia inspekcji oraz nazwy wszelkich portów, w których je przeprowadzono, a także wyniki tych inspekcji; oraz

b) w przypadku gdy ryby zostały wyładowane lub przeładowane po przeprowadzeniu inspekcji w ramach systemu, dowody przedstawione zgodnie z art. 42.

2. Oprócz sprawozdania z nadzoru i informacji dotyczących inspekcji, państwa członkowskie mogą w dowolnym momencie przedstawić Komisji lub wyznaczonemu przez nią organowi wszelkie dodatkowe informacje mogące mieć znaczenie dla identyfikacji statków krajów niebędących umawiającymi się stronami, które prawdopodobnie prowadzą działania NNN na obszarze objętym konwencją.

3. W oparciu o te informacje Komisja lub wyznaczony przez nią organ przesyła Sekretarzowi NEAFC do dnia 1 marca każdego roku całościowe sprawozdanie na temat działalności krajów niebędących umawiającymi się stronami.

Artykuł 44

Statki prowadzące działania NNN

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby statki umieszczone w tymczasowym wykazie statków prowadzących działania NNN, sporządzonym przez NEAFC (wykaz „A” ):

a) były poddawane inspekcjom zgodnie z przepisami art. 41 przy wejściu do portów tych państw;

b) nie otrzymywały zezwoleń na wyładunek lub przeładunek w portach tych państw lub na przeładunek na wodach podlegających ich jurysdykcji;

c) nie otrzymywały pomocy od statków rybackich, statków pomocniczych, statków zaopatrujących inne statki w paliwo, statków-baz i statków towarowych pływających pod banderą tych państw, ani nie otrzymywały pozwoleń na udział w jakichkolwiek czynnościach przeładunkowych lub wspólnych czynnościach połowowych razem z takimi statkami;

d) nie otrzymywały zapasów, paliwa lub innych usług.

2. Przepisy, o których mowa w ust. 1 lit. b) i d), nie mają zastosowania do statków umieszczonych w wykazie „A”, których wykreślenie z tego wykazu zostało zalecone NEAFC.

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 45

Poufność

1. Oprócz obowiązków określonych w art. 112 i 113 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 państwa członkowskie zapewniają zachowanie poufności w zakresie elektronicznych raportów i komunikatów przekazywanych do Sekretarza NEAFC i stamtąd otrzymanych, zgodnie z art. 11, 12 i z art. 19 ust. 1.

2. Szczegółowe przepisy dotyczące wprowadzania w życie niniejszego artykułu określa się zgodnie z art. 50 ust. 2.

Artykuł 46

Przekazanie uprawnień

1. Komisja może przyjąć, w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 47 oraz z zastrzeżeniem warunków zawartych w art. 48 i 49, szczegółowe zasady stosowania art. 25, jak również wykaz zasobów rybnych, o których mowa w art. 10 ust. 1 i szczegółowe przepisy dotyczące procedur powiadamiania i anulowania, w tym okresów, o których mowa w drugim akapicie art. 24 ust. 4.

2. Przyjmując takie akty delegowane, Komisja działa zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 47

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 46, powierza się Komisji na okres trzech lat od dnia 1 stycznia 2011 r. Najpóźniej sześć miesięcy przed upływem tego trzyletniego okresu Komisja sporządza sprawozdanie na temat przekazanych uprawnień. Delegacja uprawnień jest automatycznie przedłużana na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada odwołają ją zgodnie z art. 48.

2. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go jednocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

3. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych przyznaje się Komisji na warunkach określonych w art. 48 i 49.

Artykuł 48

Odwołanie przekazania uprawnień

1. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 46, może w każdym momencie zostać odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę.

2. Instytucja, która wszczęła procedurę wewnętrzną mającą na celu podjęcie decyzji o ewentualnym odwołaniu oddelegowanych uprawnień, dokłada starań, aby poinformować drugą instytucję i Komisję w rozsądnym czasie przed podjęciem ostatecznej decyzji, określając, które oddelegowane uprawnienia mogłyby zostać odwołane, i wskazując ewentualne przyczyny odwołania.

3. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Wchodzi ona w życie natychmiast lub z dniem w niej określonym. Nie narusza ona ważności już obowiązujących aktów delegowanych. Jest ona publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 49

Sprzeciw wobec aktów delegowanych

1. Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego w terminie dwóch miesięcy od daty powiadomienia.

Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten wydłuża się o dwa miesiące.

2. Jeśli ani Parlament Europejski ani Rada nie wyrażą w tym terminie sprzeciwu wobec aktu delegowanego, jest on publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej oraz wchodzi w życie z dniem podanym w tym akcie.

Akt delegowany może zostać opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wejść w życie przed upływem tego terminu, jeżeli zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformują Komisję, że nie zamierzają wyrazić sprzeciwu.

3. Jeżeli Parlament Europejski lub Rada wniosą sprzeciw wobec aktu delegowanego, nie wchodzi on w życie. Instytucja, która wyraża sprzeciw wobec aktu delegowanego, podaje uzasadnienie.

Artykuł 50

Wprowadzenie w życie

1. Komisję wspiera Komitet Zarządzający ds. Rybołówstwa i Akwakultury.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE. Okres przewidziany w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące.

Artykuł 51

Procedura wprowadzania zmian

W miarę konieczności, w celu włączenia do prawa unijnego zmian dotychczasowych przepisów systemu, które stają się obowiązujące dla Unii, Komisja może – za pomocą aktów delegowanych zgodnie z art. 47 oraz z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 48 i 49 – zmienić przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące:

a) udziału umawiających się stron w połowach na obszarze podlegającym regulacji, o którym mowa w art. 5;

b) usuwania i niszczenia narzędzi umocowanych na stałe oraz odzyskiwania utraconych narzędzi, o których mowa w art. 6 i 7;

c) korzystania z VMS, o którym mowa w art. 11;

d) współpracy i przekazywania informacji Sekretarzowi NEAFC, o których mowa w art. 12;

e) wymogów dotyczących oddzielnego sztauowania i etykietowania mrożonych zasobów rybnych, o których mowa w art. 14 i 15;

f) powoływania inspektorów NEAFC, o którym mowa w art. 16;

g) środków na rzecz przestrzegania systemu przez statki rybackie krajów niebędących umawiającą się stroną, zgodnie z rozdziałem VI;

h) wykazu zasobów regulowanych określonych w załączniku.

Przyjmując takie akty delegowane, Komisja działa zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 52

Uchylenie

Niniejszym uchyla się rozporządzenie (WE) nr 2791/1999.

Artykuł 53

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozrządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 15 grudnia 2010 r.

ZAŁĄCZNIK I

REGULOWANE ZASOBY [22]

A) Gatunki pelagiczne i oceaniczne

Stado (nazwa zwyczajowa)	Kod FAO	Nazwa naukowa	Podobszary i rejony ICES
Karmazyn	REB	Sebastes mentella	I, II, V, XII, XIV
Śledź atlantycki	HER	Clupea harengus	I, II
Błękitek	WHB	Micromesistius poutassou	IIa, IVa, Vb, VI, VII, XII, XIV
Makrela	MAC	Scomber scombrus	IIa, IV, V, VI, VII, XII
Plamiak	HAD	Melanogrammus aeglefinus	VIb

B) Gatunki głębinowe

Stado (nazwa zwyczajowa)	Kod FAO	Nazwa naukowa	Podobszary ICES
Alepocefal	ALC	Alepocehalus bairdii	I do XIV
Brak polskiej nazwy	PHO	Alepocephalus rostratus	I do XIV
Antymora	ANT	Antimora rostrata	I do XIV
Pałasz czarny	BSF	Aphanopus carbo	I do XIV
Brak polskiej nazwy	API	Apristurus spp.	I do XIV
Argentyna wielka	ARG	Argentina silus	I do XIV
Beryksy	ALF	Beryx spp.	I do XIV
Brosma	USK	Brosme brosme	I do XIV
Kewaczo	GUP	Centrophorus granulosus	I do XIV
Koleń czerwony	GUQ	Centrophorus squamosus	I do XIV
Rekinek czarny	CFB	Centroscyllium fabricii	I do XIV
Koleń iberyjski	CYO	Centroscymnus coelolepis	I do XIV
Koleń długonosy	CYP	Centroscymnus crepidater	I do XIV
Brak polskiej nazwy	KEF	Chaceon (Geryon) affinis	I do XIV
Przeraza	CMO	Chimaera monstrosa	I do XIV
Chlamida	HXC	Chlamydoselachus anguineus	I do XIV
Konger	COE	Conger conger	I do XIV
Buławik czarny	RNG	Coryphaenoides rupestris	I do XIV
Liksa	SCK	Dalatias licha	I do XIV
Koleń kolcobrody	DCA	Deania calceus	I do XIV
Gonustel	EPI	Epigonus telescopus	I do XIV
Koleń długopłetwy	SHL	Etmopterus princeps	I do XIV
Kolczak czarny	SHL	Etmopterus spinax	I do XIV
Piłogon	SHO	Galeus melastomus	I do XIV
Brak polskiej nazwy	GAM	Galeus murinus	I do XIV
Sebdak	BRF	Helicolenus dactylopterus	I do XIV
Sześciopar	SBL	Hexanchus griseus	I do XIV
Gardłosz atlantycki	ORY	Hoplostethus atlanticus	I do XIV
Gardłosz	HPR	Hoplostethus mediterraneus	I do XIV
Brak polskiej nazwy	CYH	Hydrolagus mirabilis	I do XIV
Pałasz ogoniasty	SFS	Lepidopus caudatus	I do XIV
Węgorzyca	ELP	Lycodes esmarkii	I do XIV
Buławik siwy	RHG	Macrourus berglax	I do XIV
Molwa niebieska	BLI	Molva dypterygia	I do XIV
Molwa	LIN	Molva molva	I do XIV
Mora atlantycka	RIB	Mora moro	I do XIV
Kolcoskór	OXN	Oxynotus paradoxus	I do XIV
Morlesz bogar	SBR	Pagellus bogaraveo	I do XIV
Widłaki	GFB	Phycis spp.	I do XIV
Wrakoń	WRF	Polyprion americanus	I do XIV
Raja listnik	RJY	Raja fyllae	I do XIV
Raja polarna	RJG	Raja hyperborea	I do XIV
Raja czarnobrzucha	JAD	Raja nidarosiensis	I do XIV
Halibut niebieski	GHL	Rheinhardtius hippoglossoides	I do XIV
Brak polskiej nazwy	RCT	Rhinochimaera atlantica	I do XIV
Brak polskiej nazwy	SYR	Scymnodon ringens	I do XIV
Karmazyn	SFV	Sebastes viviparus	I do XIV
Rekin polarny	GSK	Somniosus microcephalus	I do XIV
Brak polskiej nazwy	TJX	Trachyscorpia cristulata	I do XIV

Dodatek

Oświadczenia w sprawie art. 51

„Parlament Europejski, Rada i Komisja zwracają uwagę, że wszelkie przepisy aktu podstawowego, o charakterze innym niż istotny, które są obecnie wymienione w art. 51 rozporządzenia (przekazanie uprawnień), mogą w dowolnym momencie w przyszłości stać się politycznie znaczącym elementem istniejącego systemu kontroli NEAFC, w którym to przypadku Parlament Europejski, Rada i Komisja przypominają, że którykolwiek z dwóch ustawodawców – Rada lub Parlament Europejski – może natychmiast skorzystać z prawa do wyrażenia sprzeciwu wobec przygotowanego przez Komisję projektu aktu delegowanego albo z prawa do cofnięcia delegowanych uprawnień, tak jak to przewidują odpowiednio art. 48 i 49 rozporządzenia” .

„Rada i Parlament uzgadniają, że dołączenie jakiegokolwiek przepisu dotyczącego systemu kontroli NEAFC do niniejszego rozporządzenia jako jednego z elementów innych niż istotny, obecnie wymienionych w art. 51, nie oznacza samo przez się, że takie przepisy zostaną automatycznie uznane przez ustawodawców za przepisy mające charakter inny niż istotny, w jakichkolwiek przyszłych rozporządzeniach”.

„Parlament Europejski, Rada i Komisja oświadczają, że przepisy niniejszego rozporządzenia pozostają bez uszczerbku dla jakichkolwiek przyszłych stanowisk instytucji w odniesieniu do wprowadzania w życie art. 290 TFUE lub poszczególnych aktów prawnych zawierających takie przepisy”.

ZAŁĄCZNIK II

OGÓLNE WYTYCZNE DOTYCZĄCE ZARZĄDZANIA RYZYKIEM W ODNIESIENIU DO KONTROLI PRZEZ PAŃSTWO CZŁONKOWSKIE PORTU [23]

„Zarządzanie ryzykiem” oznacza systematyczną identyfikację ryzyka oraz wdrażanie wszelkich środków niezbędnych do ograniczenia występowania takiego ryzyka. Obejmuje ono działania, takie jak gromadzenie danych i informacji, analizę i ocenę ryzyka, przygotowywanie i podejmowanie działań, a także regularne monitorowanie i przegląd procesu oraz jego wyników.

Na podstawie własnej oceny ryzyka każde państwo członkowskie portu określa swoją strategię zarządzania ryzykiem, aby ułatwić przestrzeganie niniejszego rozporządzenia. Strategia ta powinna obejmować określenie, opis i dystrybucję odpowiednich efektywnych pod względem kosztów instrumentów kontroli i środków inspekcyjnych, w odniesieniu do charakteru oraz przewidywanego poziomu każdego ryzyka, oraz osiągnięcie docelowych wartości odniesienia.

Ustala się kryteria oceny ryzyka i zarządzania ryzykiem dotyczące działań sprawdzających, inspekcyjnych i weryfikacyjnych, aby umożliwić terminowe przeprowadzanie oceny ryzyka i oceny ogólnej istotnych informacji pochodzących z kontroli i inspekcji.

Poszczególne statki rybackie, grupy statków, operatorzy lub działalność połowowa, w odniesieniu do różnych gatunków i w różnych częściach obszaru objętego konwencją, podlegają kontroli i inspekcji zgodnie z poziomem ryzyka, z wykorzystaniem między innymi następujących ogólnych założeń dotyczących kryteriów poziomu ryzyka w odniesieniu do kontroli wyładunków i przeładunków w porcie przez państwo członkowskie portu:

a) połowy dokonane przez statek państwa niebędącego umawiającą się stroną;

b) połowy zamrożone;

c) połowy o dużej objętości;

d) połowy wcześniej przeładowane na morzu;

e) połowy dokonane poza wodami objętymi jurysdykcją umawiających się stron, tj. na obszarze objętym regulacją;

f) połowy dokonane zarówno w obrębie obszaru objętego konwencją, jak i poza nim;

g) połowy gatunków o wysokiej wartości;

h) połowy z zasobów, w których przypadku istnieją szczególnie ograniczone uprawnienia do połowów;

i) liczba przeprowadzonych uprzednio inspekcji i liczba stwierdzonych naruszeń w odniesieniu do danego statku lub operatora.

ZAŁĄCZNIK III

PROCEDURY INSPEKCJI PRZEPROWADZANEJ PRZEZ PAŃSTWO PORTU [24]

Inspektorzy krajowi:

a) sprawdzają, czy dokumentacja dotycząca identyfikacji statku znajdująca się na statku oraz informacje dotyczące jego właściciela są prawdziwe, kompletne i poprawne, w tym, w razie potrzeby, kontaktując się w odpowiedni sposób z państwem bandery lub międzynarodowymi rejestrami statków;

b) sprawdzają, czy bandera i oznaczenia statku (na przykład nazwa, zewnętrzny numer rejestracyjny, numer identyfikacyjny statku według Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy i inne oznaczenia, główne wymiary) są zgodne z informacjami zawartymi w dokumentacji;

c) sprawdzają, czy upoważnienia do połowów lub działań związanych z połowami są prawdziwe, kompletne, poprawne i zgodne z informacjami przedstawionymi zgodnie z art. 24;

d) dokonują przeglądu wszelkiej odnośnej dokumentacji i rejestrów znajdujących się na statku, w tym dokumentacji i rejestrów w formie elektronicznej oraz danych z satelitarnego systemu monitorowania statków (VMS) od państwa bandery lub właściwych regionalnych organizacji ds. rybołówstwa. Do odnośnej dokumentacji zaliczyć można dzienniki pokładowe, dokumenty dotyczące połowów i przeładunku oraz dokumenty handlowe, listy załogi, plany i rysunki sztauowania, opisy ładowni ryb oraz dokumenty wymagane na mocy Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem;

e) kontrolują wszelkie odnośne narzędzia połowowe na statku, w tym wszelkie narzędzia przechowywane poza zasięgiem wzroku, a także powiązane z nimi urządzenia, oraz sprawdzają, czy narzędzia te są zgodne z warunkami określonymi w upoważnieniach do połowów. Narzędzia połowowe są również sprawdzane pod kątem zgodności cech, takich jak wielkość oczek i grubość sznurka, urządzenia i dodatkowe uzbrojenie, wymiary i konfiguracja sieci, więcierze, dragi, rozmiary i liczba haków, z mającymi zastosowanie przepisami oraz pod kątem zgodności oznaczeń z oznaczeniami, do których statek jest upoważniony;

f) określają, czy ryby znajdujące się na pokładzie zostały złowione zgodnie z mającymi zastosowanie upoważnieniami;

g) monitorują cały przebieg rozładunku lub przeładunku oraz dokonują kontroli krzyżowej ilości podanych we wcześniejszym powiadomieniu o wyładunku w podziale na gatunki oraz ilości wyładowanych lub przeładowanych ryb w podziale na gatunki;

h) sprawdzają ryby, w tym poprzez pobieranie próbek, w celu ustalenia ich ilości i składu połowu. W tym celu inspektorzy mogą otwierać pojemniki, w które ryby zostały wstępnie zapakowane, oraz przemieszczać ryby i kartony, aby upewnić się co do całości zawartości ładowni ryb. Sprawdzenie to może obejmować kontrolę rodzaju produktu oraz ustalenie wagi nominalnej;

i) po zakończeniu wyładunku lub przeładunku dokonują weryfikacji i odnotowują – w podziale na gatunki – ilości ryb pozostałych na pokładzie;

j) oceniają, czy istnieją wyraźne dowody pozwalające sądzić, że dany statek uczestniczył w nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowach lub działaniach związanych z połowami wspierających tego rodzaju połowy;

k) przedstawiają kapitanowi statku sprawozdanie zawierające wyniki inspekcji, w tym ewentualne środki, które mogłyby zostać podjęte, w celu jego podpisania przez inspektora i kapitana statku. Podpis kapitana statku na sprawozdaniu służy jedynie jako potwierdzenie odbioru kopii sprawozdania. Kapitanowi statku umożliwia się dodanie w sprawozdaniu wszelkich swoich uwag lub zastrzeżeń oraz, w stosownych przypadkach, skontaktowanie się z właściwymi organami państwa bandery, w szczególności gdy ma on poważne trudności ze zrozumieniem treści sprawozdania. Kapitan statku otrzymuje kopię sprawozdania; oraz

l) gdy jest to konieczne i możliwe – organizują tłumaczenie odpowiednich dokumentów.