KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiające system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (¹), w szczególności jego art. 5 lit. c) i art. 20a ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Niezbędne jest monitorowanie i kontrola działalności w zakresie rybołówstwa, w szczególności pewnych technicznych środków ochronnych, w tym między innymi określenie wielkości oczek sieci, ograniczeń czasu połowów i innych charakterystyk biernego sprzętu połowowego. W tym celu narzędzia połowowe używane na statkach rybackich powinny umożliwiać łatwą identyfikację i kontrolę. Aby zapewnić przestrzeganie powyższych wymagań, należy określić szczegółowe zasady oznakowania i identyfikacji wybranego sprzętu połowowego używanego korzystających z wód Wspólnoty.

(2) Dla prawidłowego wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia właściwe będzie zakazanie użytkowania sprzętu rybackiego, który nie spełnia określonych w nim wymagań, oraz posiadania na pokładzie sprzętu niezgodnego z niektórymi postanowieniami niniejszego rozporządzenia.

(3) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa szczegółowe zasady oznakowania i identyfikacji biernego sprzętu połowowego i włoków ramowych.

Artykuł 2

Zakres

1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do statków poławiających na wodach wspólnotowych.

2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do 12 mil morskich mierzonych od linii podstawowej nadbrzeżnego Państwa Członkowskiego.

Artykuł 3

Definicje

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia obowiązują następujące definicje:

a) „bierny sprzęt” oznacza:

i) sznury haczykowe;

ii) sieci skrzelowe, sieci oplątujące, sieci trójścienne, dryfujące sieci skrzelowe składające się z jednej lub więcej odrębnych sieci osadzonych na górnych, dolnych i łączących linach, które mogą być wyposażone w sprzęt kotwiczny, uspławniający i nawigacyjny;

b) „włoki ramowe” oznaczają włoki, które są holowane z salingu.

Artykuł 4

Zakazy

1. Zakazane jest wykorzystywanie do połowów biernego sprzętu połowowego, boi i włoków ramowych, które są nieoznaczone i nie mogą być zidentyfikowane zgodnie z postanowieniami niniejszego rozporządzenia.

2. Zakazane jest posiadanie na pokładzie:

a) rozpornic włoków ramowych bez widocznych zewnętrznych alfanumerycznych oznaczeń rejestracyjnych zgodnych z art. 5;

b) sprzętu biernego bez tabliczek zgodnych z art. 7;

c) boi nieoznaczonych zgodnie z art. 10.

ROZDZIAŁ II

WŁOKI RAMOWE

Artykuł 5

Wymagania dotyczące włoków ramowych

Kapitan statku rybackiego lub jego przedstawiciel zobowiązany jest zapewnić, aby każda złożona rozpornica włoka ramowego znajdująca się na pokładzie lub wykorzystywana do połowów była wyraźnie oznaczona zewnętrznym alfanumerycznym znakiem rejestracyjnym statku, do którego należy, umieszczonym na rozpornicy lub jej okuciu.

ROZDZIAŁ III

SPRZĘT BIERNY

Artykuł 6

Obowiązki dotyczące sprzętu biernego

Kapitan statku rybackiego lub jego przedstawiciel zobowiązany jest zapewnić, aby każda sztuka sprzętu biernego znajdująca się na pokładzie lub wykorzystywana do połowów była wyraźnie oznaczona i możliwa do identyfikacji zgodnie z postanowieniami niniejszego rozdziału.

Artykuł 7

Sposoby oznaczania identyfikacyjnego

Każda sztuka biernego sprzętu wykorzystywanego do połowów musi być trwale oznaczona zewnętrznym alfanumerycznym znakiem rejestracyjnym umieszczonym na kadłubie statku, do którego należy, w następujący sposób:

a) na tabliczce przymocowanej do najwyższego rzędu na obu końcach każdego zestawu sprzętu biernego;

b) dla sprzętu biernego o długości przekraczającej jedną milę morską, na tabliczkach przymocowanych do najwyższego rzędu sprzętu biernego w regularnych odstępach nie dłuższych niż jedna mila morska, tak aby żadna część sprzętu biernego o długości przekraczającej jedną milę morską nie pozostała bez oznaczenia.

Artykuł 8

Tabliczki

1. Każda tabliczka winna:

a) być wykonana z materiału o dużej trwałości;

b) być bezpiecznie przymocowana do sprzętu;

c) mieć co najmniej 65 milimetrów szerokości;

d) mieć co najmniej 75 milimetrów długości.

2. Oznaczenia alfanumeryczne na żadnej tabliczce nie mogą być zamazane, zmieniane lub nieczytelne.

ROZDZIAŁ IV

BOJE

Artykuł 9

Obowiązki dotyczące boi

Kapitan statku rybackiego lub jego przedstawiciel zobowiązany jest zapewnić, aby dwie końcowe boje znakowe oraz pośrednie boje znakowe, wyposażone zgodnie z załącznikiem, zostały przymocowane do każdej sztuki biernego sprzętu wykorzystywanego do połowów i rozmieszczone zgodnie z postanowieniami niniejszego rozdziału.

Artykuł 10

Sposoby oznaczania identyfikacyjnego

1. Każda końcowa boja znakowa i pośrednia boja znakowa musi być trwale oznaczona zewnętrznym alfanumerycznym znakiem rejestracyjnym umieszczonym na kadłubie statku, do którego należy, w następujący sposób:

a) oznaczenia alfanumeryczne muszą być umieszczone jak najwyżej nad lustrem wody, tak aby były wyraźnie widoczne;

b) kolorem oznaczenie musi kontrastować z tłem, na którym jest umieszczone.

2. Oznaczenia alfanumeryczne na bojach znakowych nie mogą być zamazane, zmieniane lub nieczytelne.

Artykuł 11

Liny

1. Liny łączące boje ze sprzętem biernym muszą być wykonane z materiału samotonącego lub dociążone.

2. Liny łączące końcowe boje znakowe ze sprzętem biernym muszą być przymocowane do końców tego sprzętu.

Artykuł 12

Końcowe boje znakowe

1. Końcowe boje znakowe muszą być rozmieszczane w taki sposób, aby w każdej chwili możliwe było ustalenie położenia każdego końca sprzętu biernego.

2. Maszt każdej końcowej boi znakowej musi mieć wysokość co najmniej 1,5 metra nad lustro wody, mierzoną od górnej krawędzi pływaka.

3. Końcowe boje znakowe muszą być kolorowe, przy czym nie mogą być czerwone ani zielone.

4. Każda końcowa boja znakowa musi być wyposażona w:

a) jedną lub dwie prostokątne flagi o wymiarach boków co najmniej 40 centymetrów; jeżeli na tej samej boi wymagane są dwie flagi, to odległość pomiędzy nimi musi wynosić co najmniej 20 centymetrów; odległość pomiędzy lustrem wody i pierwszą flagą musi wynosić co najmniej 80 centymetrów; flagi wskazujące krańce tego samego zestawu sieci muszą być tego samego koloru, przy czym nie może to być kolor biały, i mieć takie same rozmiary;

b) jedną lub dwie lampy koloru żółtego, emitujące jeden błysk światła co pięć sekund (F1 Y5s) i widoczne z odległości co najmniej dwóch mil morskich;

c) oznaczenie górne umieszczone na czubku boi, będące kulą o średnicy co najmniej 25 centymetrów oraz jedną lub dwie opaski fosforyzujące o kolorze innym niż czerwony i zielony oraz o szerokości nie mniejszej niż 6 centymetrów. Oznaczeniem górnym na czubku boi może być kulisty reflektor radarowy;

d) reflektory radarowe dające echo o zasięgu co najmniej dwóch mil morskich;

Artykuł 13

Mocowanie końcowych boi znakowych

Końcowe boje znakowe muszą być przymocowane do sprzętu biernego w następujący sposób:

a) boja w sektorze zachodnim (rozumianym jako połowa okręgu kompasowego od południa przez zachód do północy włącznie) musi być wyposażona w dwie flagi, dwie opaski z taśmy odblaskowej, dwie lampy oraz tabliczkę zgodnie z art. 8;

b) boja w sektorze wschodnim (rozumianym jako połowa okręgu kompasowego od północy przez wschód do południa włącznie) musi być wyposażona w jedną flagę, jedną opaskę z taśmy odblaskowej, jedną lampę oraz tabliczkę zgodnie z art. 8.

Tabliczki muszą zawierać informacje wskazane w art. 10.

Artykuł 14

Pośrednie boje znakowe

[1] 1. Do sprzętu biernego o długości przekraczającej 5 mil morskich przymocowuje się pośrednie boje znakowe, w następujący sposób:

a) pośrednie boje znakowe rozmieszczane są w odstępach nie dłuższych niż 5 mil morskich, tak aby żadna część sprzętu biernego o długości przekraczającej 5 mil morskich nie pozostała bez oznaczenia;

b) pośrednie boje znakowe mają takie same cechy jak końcowe boje znakowe w sektorze wschodnim, chyba że flagi są białe.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 na Morzu Bałtyckim do sprzętu biernego o długości przekraczającej 1 milę morską przymocowuje się pośrednie boje znakowe. Pośrednie boje znakowe rozmieszczane są w odstępach nie dłuższych niż 1 mila morska, tak aby żadna część sprzętu biernego o długości przekraczającej 1 milę morską nie pozostała bez oznaczenia.

Pośrednie boje znakowe mają takie same cechy jak końcowe boje znakowe w sektorze wschodnim, chyba że:

a) flagi są białe;

b) co piąta pośrednia boja znakowa jest wyposażona w reflektor radarowy dający echo o zasięgu co najmniej dwóch mil morskich.

ROZDZIAŁ V

POSTANOWIENIE KOŃCOWE

Artykuł 15

[2] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 1 marca 2005 r.