KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (¹), w szczególności jego art. 247,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 648/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (²) wprowadzono do rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 obowiązek składania przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych drogą elektroniczną. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 273/2009 (³), wprowadzające odstępstwa od niektórych przepisów rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (⁴), przewiduje okres przejściowy kończący się dnia 31 grudnia 2010 r., w którym przedsiębiorcy mają możliwość, lecz nie obowiązek składania przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych drogą elektroniczną.

(2) Należy dokonać pewnych korekt w przepisach dotyczących przywozowych i wywozowych deklaracji skróconych, dążąc do zmniejszenia obciążeń administracyjnych w przypadkach, w których takie deklaracje nie są wymagane do celów bezpieczeństwa i ochrony. Ponadto w celu ulepszenia analizy ryzyka majątek ruchomy gospodarstwa domowego, zgodnie z jego definicją zawartą w art. 2 ust. 1 lit. d) rozporządzenia Rady (WE) nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych (⁵), nie powinien być zwolniony z takich deklaracji, jeśli jest przewożony zgodnie z umową przewozu.

(3) W niektórych przypadkach podanie danych dotyczących bezpieczeństwa i ochrony w zgłoszeniach celnych i wymóg dotrzymania szczególnego terminu na przedstawienie takich zgłoszeń nie są konieczne do celów bezpieczeństwa i ochrony, w związku z czym należy wprowadzić w tej kwestii dalsze odstępstwa; takie odstępstwa nie powinny jednak naruszać ogólnych przepisów dotyczących zgłoszeń celnych, niezależnie od formy, w jakiej byłyby one składane.

(4) W niektórych przypadkach, takich jak dostawy zaopatrzenia na statki wodne i powietrzne, w których nie mają zastosowania związane z bezpieczeństwem i ochroną terminy na złożenie zgłoszeń wywozowych, organy celne powinny mieć możliwość zezwolenia wiarygodnym przedsiębiorcom na dokonywanie wpisu wywożonych towarów do ich ewidencji i okresowe informowanie o prowadzonych operacjach wywozu po opuszczeniu przez towary obszaru celnego Wspólnoty.

(5) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1192/2008 (⁶) zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 wprowadziło wspólne kryteria i wspólny formularz wniosku o udzielenie pozwolenia na stosowanie zgłoszeń uproszczonych i procedury w miejscu. Należy wyjaśnić, że przepisy te stosuje się do wszystkich procedur celnych. Artykuł 253a tego rozporządzenia wprowadził ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2011 r. wymóg uzależniający stosowanie zgłoszenia uproszczonego lub procedury w miejscu od składania zgłoszeń celnych oraz powiadomień drogą elektroniczną. Niektóre państwa członkowskie informowały Komisję, że takie systemy mogą nie wszędzie być dostępne w wyznaczonym terminie. Do czasu wprowadzenia w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks celny (zmodernizowany kodeks celny) (⁷) i pod warunkiem przeprowadzania skutecznej analizy ryzyka te państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyjmowania, na określonych przez siebie warunkach, zgłoszeń celnych i powiadomień w formie innej niż elektroniczna.

(6) W przypadkach gdy towary czasowo składowane lub znajdujące się w wolnym obszarze celnym o kontroli typu I są powrotnie wywożone z obszaru celnego Wspólnoty bez wymogu złożenia wywozowej deklaracji skróconej, należy ustanowić alternatywne środki ewidencjonowania powrotnego wywozu i osoby odpowiedzialnej lub powiadamiania o powrotnym wywozie i osobie odpowiedzialnej.

(7) Należy wyjaśnić, że formalności wywozowe mają być stosowane nie tylko do towarów wspólnotowych, które mają być wyprowadzone z obszaru celnego Wspólnoty, ale również do zwolnionych z podatku dostaw zaopatrzenia na statki wodne i powietrzne, tak, aby osoby dokonujące takich dostaw mogły otrzymać dowód opuszczenia obszaru celnego Wspólnoty wymagany do celów zwolnienia z podatku. Te same przepisy powinny obowiązywać, gdy towary niewspólnotowe mają być powrotnie wywiezione na podstawie zgłoszenia do powrotnego wywozu.

(8) Artykuły 278, 279 i 280 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (⁸) i art. 3 dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG (⁹) wymagają zastosowania formalności przywozowych i wywozowych w przypadku gdy towary wspólnotowe przemieszczają się na terytoria i z terytoriów znajdujących się na obszarze celnym Wspólnoty, na których dyrektywy te nie mają zastosowania. Należy odnieść się do tych przepisów i zwolnić takie przemieszczenia z wymogu dostarczania danych dotyczących bezpieczeństwa i ochrony oraz z przestrzegania szczególnych terminów dotyczących kontroli związanych z bezpieczeństwem i ochroną, ze względu na to, że przepisy te mają być stosowane tylko w odniesieniu do towarów wprowadzanych na obszar celny Wspólnoty i wyprowadzanych z tego obszaru. Szczególne terminy dotyczące kontroli związanych z bezpieczeństwem i ochroną oraz dostarczenie danych dotyczących bezpieczeństwa i ochrony nie są również konieczne w przypadkach, gdy towary są wprowadzane na wyspę Helgoland, do Republiki San Marino i Państwa Watykańskiego, ze względu na ich położenie geograficzne.

(9) Należy wskazać urząd celny, w którym ma być złożona wywozowa deklaracja skrócona oraz osobę odpowiedzialną za złożenie takiej deklaracji. To objaśnienie powinno uwzględniać sytuacje, w jakich zamiast wywozowej deklaracji skróconej składane jest zgłoszenie tranzytowe zawierające dane znajdujące się w wywozowej deklaracji skróconej.

(10) W celu ułatwienia dozoru celnego w urzędzie celnym wyprowadzenia, konieczne jest określenie obowiązków osób przekazujących towary innej osobie przed wyprowadzeniem towarów z obszaru celnego Wspólnoty oraz obowiązków osób, które mają dostarczyć informacje dotyczące wyprowadzenia towarów do urzędu celnego wyprowadzenia. Te same obowiązki powinny mieć zastosowanie w przypadkach, gdy towary zgłoszone do wywozu i przedstawione w urzędzie celnym wyprowadzenia nie będą wyprowadzone z obszaru celnego Wspólnoty i zostają usunięte z urzędu celnego wyprowadzenia.

(11) Na mocy dyrektywy 2008/118/WE stosowanie Skomputeryzowanego Systemu Przemieszczania Wyrobów Akcyzowych (EMCS-Exase Movement Computerized System) w odniesieniu do przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy jest obowiązkowe od dnia 1 stycznia 2011 r. Zgodnie z tą dyrektywą przemieszczanie towarów wspólnotowych, które mają zostać wyprowadzone z obszaru celnego Wspólnoty, w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, musi odbywać się z zastosowaniem procedury wywozu, w której wykorzystywany jest system komputerowy. Szczególne przepisy dotyczące użycia towarzyszącego dokumentu urzędowego, określone w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2719/92 z dnia 11 września 1992 r. w sprawie towarzyszącego dokumentu urzędowego dotyczącego przepływu w ramach systemu zawieszenia podatku wyrobów objętych podatkiem akcyzowym (¹⁰), należy zatem uchylić ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2011 r. Procedury wywozu, które rozpoczęły się z zastosowaniem towarzyszącego dokumentu urzędowego przed tą datą powinny zostać zakończone zgodnie z art. 793c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, w wersji obowiązującej dnia 31 grudnia 2010 r.

(12) Zmiany te nie wymagają żadnych zmian w istniejących systemach elektronicznych lub systemach, które muszą być wprowadzone, gdy rozporządzenie to zacznie obowiązywać.

(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 dodaje się pkt 18 w brzmieniu:

„18. Wywozowa deklaracja skrócona oznacza: deklarację skróconą, o której mowa w art. 182c kodeksu, składaną w odniesieniu do towarów, które mają zostać wyprowadzone z obszaru celnego Wspólnoty, o ile w niniejszym rozporządzeniu nie określono inaczej.”;

2) w art. 181c wprowadza się następujące zmiany:

a) litera e) otrzymuje brzmienie:

„e) towary, w odniesieniu do których dopuszcza się dokonanie zgłoszenia celnego w innej formie zgodnie z art. 230, 232 i 233, z wyjątkiem przewożonych na podstawie umowy przewozu majątku ruchomego gospodarstwa domowego, zgodnie z jego definicją zawartą w art. 2 ust. 1 lit. d) rozporządzenia Rady (WE) nr 1186/2009 (*), palet, kontenerów oraz środków transportu drogowego, kolejowego, powietrznego, morskiego i środków transportu wodami śródlądowymi;

__________

(*) Dz.U. L 324 z 10.12.2009, s. 23. ”;

b) litera g) otrzymuje brzmienie:

„g) towary, w odniesieniu do których dopuszcza się ustne zgłoszenie celne zgodnie z art. 225, 227 i 229 ust. 1, z wyjątkiem przewożonych na podstawie umowy przewozu majątku ruchomego gospodarstwa domowego, zgodnie z jego definicją zawartą w art. 2 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1186/2009, palet, kontenerów oraz środków transportu drogowego, kolejowego, powietrznego, morskiego i środków transportu wodami śródlądowymi;”;

c) litera m) otrzymuje brzmienie:

„m) następujące towary wprowadzane na obszar celny Wspólnoty bezpośrednio z platform wiertniczych lub produkcyjnych lub turbin wiatrowych eksploatowanych przez osobę mającą swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty:

(i) towary, które zostały wprowadzone na te platformy lub turbiny wiatrowe, w celu ich budowy, naprawy, konserwacji lub adaptacji;

(ii) towary, które zostały wykorzystane do zamontowania na platformach lub turbinach wiatrowych lub jako wyposażenie tych platform lub turbin wiatrowych;

(iii) inne zaopatrzenie wykorzystywane lub zużywane na tych platformach lub turbinach wiatrowych; oraz

(iv) odpady, inne niż niebezpieczne, z tych platform lub turbin wiatrowych;”;

d) dodaje się lit. o) w brzmieniu:

„o) towary wprowadzane z terytoriów znajdujących się na obszarze celnym Wspólnoty, na których nie mają zastosowania dyrektywa Rady 2006/112/WE (*) lub dyrektywa Rady 2008/118/WE (**), oraz towary wprowadzane na obszar celny Wspólnoty z wyspy Helgoland, Republiki San Marino i Państwa Watykańskiego.”;

_________

(*) Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.

(**) Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 12.

3) w art. 184d ust. 3 wyrażenie „art. 181c lit. c)–i) oraz l)–n)” zastępuje się wyrażeniem „art. 181c lit. c)–i) oraz l)–o)”;

4) w art. 189 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„Jednakże nie przedstawia się organom celnym towarów wprowadzanych na obszar celny Wspólnoty, które są rozładowywane i ponownie ładowane na ten sam środek transportu w trakcie bieżącego przewozu w celu umożliwienia rozładunku lub załadunku innych towarów.”;

5) w art. 253a dodaje się ustęp w brzmieniu:

„Jednakże w przypadkach braku teleinformatycznych systemów organów celnych lub teleinformatycznych systemów przedsiębiorców umożliwiających składanie lub przyjmowanie uproszczonych zgłoszeń celnych lub powiadomień dotyczących odprawy uproszczonej w miejscu z wykorzystaniem techniki przetwarzania danych, organy celne mogą dopuścić inne określone przez nie formy zgłoszeń i powiadomień, pod warunkiem przeprowadzenia skutecznej analizy ryzyka.”;

6) artykuł 261 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Pozwolenie na stosowanie zgłoszenia uproszczonego zostaje udzielone wnioskodawcy w przypadku gdy spełnione są warunki i kryteria, o których mowa w art. 253, 253a, 253b i 253c.”;

7) artykuł 264 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Pozwolenie na stosowanie procedury w miejscu zostaje udzielone wnioskodawcy w przypadku gdy spełnione są warunki i kryteria, o których mowa w art. 253, 253a, 253b i 253c.”

8) artykuł 269 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Pozwolenie na stosowanie procedury zgłoszenia uproszczonego zostaje udzielone wnioskodawcy w przypadku gdy spełnione są warunki i kryteria, o których mowa w art. 253, 253a, 253b, 253c i 270.”;

9) artykuł 272 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Pozwolenie na stosowanie procedury w miejscu zostaje udzielone wnioskodawcy w przypadku gdy spełnione są warunki i kryteria, o których mowa w ust. 2 oraz art. 253, 253a, 253b i 253c i 274.”;

10) artykuł 279 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 279

Formalności wywozowe określone w art. 786–796e mogą zostać uproszczone zgodnie z niniejszym rozdziałem.”;

11) artykuł 282 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Pozwolenia na stosowanie procedury zgłoszenia uproszczonego udziela się zgodnie z warunkami oraz w sposób określony w art. 253, 253a, 253b, 253c, 261 ust. 2 oraz, odpowiednio, art. 262.”;

12) artykuł 283 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 283

Pozwolenia na korzystanie z procedury w miejscu udziela się zgodnie z warunkami oraz w sposób określony w art. 253, 253a, 253b i 253c każdej osobie, zwanej dalej „upoważnionym eksporterem”, która chce, aby formalności wywozowe dokonywane były w jej własnych pomieszczeniach lub w innych miejscach wyznaczonych lub uznanych przez organy celne.”;

13) skreśla się art. 284;

14) w art. 285a dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. W przypadkach, gdzie zastosowanie ma art. 592a lub 592d, organy celne mogą upoważnić przedsiębiorcę do niezwłocznego wpisywania do jego ewidencji każdej operacji wywozowej i okresowego informowania o wszystkich tych operacjach upoważniającego urzędu celnego w zgłoszeniu uzupełniającym, w terminie najpóźniej miesiąca od opuszczenia przez towary obszaru celnego Wspólnoty. Takie pozwolenie może zostać udzielone na następujących warunkach:

a) przedsiębiorca korzysta z pozwolenia tylko w odniesieniu do towarów niebędących przedmiotem zakazów i ograniczeń;

b) przedsiębiorca dostarcza urzędowi celnemu wywozu wszystkie informacje, jakie urząd ten uzna za konieczne do przeprowadzenia kontroli towarów;

c) w przypadkach gdy urząd celny wywozu jest inny niż urząd celny wyprowadzenia, organy celne zgodziły się na zastosowanie takiej procedury i informacje, o których mowa w lit. b), są również udostępniane urzędowi celnemu wyprowadzenia.

W przypadku stosowania procedury, o której mowa w akapicie pierwszym, dokonanie wpisu towarów do ewidencji uznaje się za zwolnienie do wywozu i wyprowadzenia.”;

15) w art. 592a wprowadza się następujące zmiany:

a) litera e) otrzymuje brzmienie:

„e) towarów, w odniesieniu do których dopuszcza się dokonanie zgłoszenia celnego w innej formie zgodnie z art. 231, 232 ust. 2 i 233, z wyjątkiem przewożonych na podstawie umowy przewozu majątku ruchomego gospodarstwa domowego, zgodnie z jego definicją zawartą w art. 2 ust. 1 lit. d) rozporządzenia Rady (WE) nr 1186/2009, palet, kontenerów oraz środków transportu drogowego, kolejowego, powietrznego, morskiego i transportu wodami śródlądowymi;”;

b) litera g) otrzymuje brzmienie:

„g) towarów, w odniesieniu do których dopuszcza się ustne zgłoszenie celne zgodnie z art. 226, 227 i 229 ust. 2, z wyjątkiem przewożonych na podstawie umowy przewozu majątku ruchomego gospodarstwa domowego, zgodnie z jego definicją zawartą w art. 2 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1186/2009, palet, kontenerów oraz środków transportu drogowego, kolejowego, powietrznego, morskiego i transportu wodami śródlądowymi;”;

c) litera l) otrzymuje brzmienie:

„l) następujących towarów wyprowadzanych z obszaru celnego Wspólnoty bezpośrednio na platformy wiertnicze lub produkcyjne lub turbiny wiatrowe eksploatowane przez osobę mającą swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty:

(i) towarów, które będą wykorzystane do budowy, naprawy, konserwacji lub adaptacji tych platform lub turbin wiatrowych;

(ii) towarów, które będą stanowiły uzupełnienie lub wyposażenie tych platform lub turbin wiatrowych;

(iii) zaopatrzenia, które będzie wykorzystywane lub zużywane na tych platformach lub turbinach wiatrowych;”;

d) dodaje się lit. n)–p) w brzmieniu:

„n) towarów objętych zwolnieniami zgodnie z Konwencją wiedeńską o stosunkach dyplomatycznych z dnia 18 kwietnia 1961 r., Konwencją wiedeńską o stosunkach konsularnych z dnia 24 kwietnia 1963 r. i innymi konwencjami konsularnymi lub Konwencją nowojorską o misjach specjalnych z dnia 16 grudnia 1969 r.;

o) towarów dostarczanych w celu zamontowania jako części lub akcesoria statków wodnych lub powietrznych, paliwa silnikowego, smarów i gazu niezbędnych do działania statków wodnych lub powietrznych, artykułów żywnościowych oraz innych przedmiotów konsumowanych lub sprzedawanych na pokładzie;

p) towarów, których miejscem przeznaczenia są terytoria znajdujące się na obszarze celnym Wspólnoty, na których nie mają zastosowania dyrektywa 2006/112/WE lub dyrektywa 2008/118/WE, oraz towarów wysyłanych z tych terytoriów do innego miejsca znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty, jak również towarów wysyłanych z obszaru celnego Wspólnoty na wyspę Helgoland, do Republiki San Marino i Państwa Watykańskiego.”;

16) w art. 592b wprowadza się następujące zmiany:

a) w ust. 1 skreśla się lit. e),

b) ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Jeżeli zgłoszenie celne nie zostaje złożone przy pomocy techniki przetwarzania danych, termin określony w ust. 1 lit. a) ppkt (iii) i (iv), lit. b), c) i d) wynosi przynajmniej cztery godziny.”;

17) w art. 592 g wyrażenie „art. 592a lit. c)–m)” zastępuje się wyrażeniem „art. 592a lit. c)–p)”.

18) w tytule IV rozdział 2 wprowadza się art. 786 w brzmieniu:

„Artykuł 786

1. Procedura wywozu w rozumieniu art. 161 ust. 1 kodeksu znajduje zastosowanie, gdy towary wspólnotowe mają być wyprowadzone z obszaru celnego Wspólnoty.

2. Formalności dotyczące zgłoszenia wywozowego określone w niniejszym rozdziale znajdują zastosowanie również w przypadkach, gdy:

a) towary wspólnotowe mają zostać przemieszczone na terytoria lub z terytoriów znajdujących się na obszarze celnym Wspólnoty, na których nie mają zastosowania dyrektywa 2006/112/WE lub dyrektywa 2008/118/WE;

b) towary wspólnotowe są dostarczane ze zwolnieniem z podatku jako dostawy zaopatrzenia na statki wodne i powietrzne, bez względu na miejsce przeznaczenia statków wodnych i powietrznych.

Jednakże w przypadkach określonych w lit. a) i b) zgłoszenie wywozowe nie musi zawierać danych określonych w załączniku 30 A dla wywozowej deklaracji skróconej.”;

19) w art. 792a ust. 2 wyrażenie „art. 793a ust. 6” zastępuje się wyrażeniem „art. 793 ust. 2 akapit drugi lit. b)”;

20) w art. 793 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. W przypadkach określonych w ust. 2 akapit drugi lit. b), gdy towary przejęte w ramach jednolitej umowy przewozu zostają dostarczone do urzędu celnego w miejscu rzeczywistego wyprowadzenia z obszaru celnego Wspólnoty, przewoźnik udostępnia temu urzędowi, na żądanie, jedną z następujących informacji:

a) numer ewidencyjny zgłoszenia wywozowego, jeśli jest dostępny; lub

b) kopię jednolitego dokumentu przewozowego lub zgłoszenia wywozowego obejmującego te towary; lub

c) niepowtarzalny numer referencyjny przesyłki, numer dokumentu przewozowego i liczbę opakowań oraz, w przypadku ładunku w kontenerach, numer identyfikujący kontenera; lub

d) informacje dotyczące jednolitej umowy przewozu lub transportu towarów poza obszar celny Wspólnoty znajdujące się w systemie przetwarzania danych osoby przejmującej towary lub w innym systemie przetwarzania danych handlowych.”;

21) w art. 793a skreśla się ust. 6;

22) skreśla się art. 793c;

23) w art. 796c akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Powiadomienie musi zawierać numer ewidencyjny zgłoszenia wywozowego.”;

24) w art. 796d wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Bez uszczerbku dla art. 793 ust. 2 akapit drugi lit. b) urząd celny wyprowadzenia stwierdza, czy przedstawione towary odpowiadają towarom zgłoszonym i nadzoruje ich fizyczne wyprowadzenie z obszaru celnego Wspólnoty. Rewizja towarów jest przeprowadzana przez urząd celny wyprowadzenia z wykorzystaniem, jako podstawy takiej rewizji, »Komunikatu informującego wyprzedzająco o przybyciu przesyłki« otrzymanego z urzędu celnego wywozu.

W celu umożliwienia sprawowania dozoru celnego podczas rozładunku towarów ze środka transportu i przekazywania ich innej osobie będącej w posiadaniu towarów oraz załadunku na inny środek transportu, na którym towary zostaną wywiezione z obszaru celnego Wspólnoty po przedstawieniu w urzędzie celnym wyprowadzenia, stosuje się następujące przepisy:

a) najpóźniej w chwili przejęcia towarów osoba znajdująca się w ich posiadaniu podaje następnemu posiadaczowi towarów niepowtarzalny numer ewidencyjny przesyłki lub numer referencyjny dokumentu przewozowego i liczbę opakowań lub, w przypadku ładunku w kontenerach, numer identyfikujący kontenera, oraz numer ewidencyjny zgłoszenia wywozowego, jeśli zostało wydane. Można tego dokonać w formie elektronicznej i/lub z wykorzystaniem handlowych, portowych lub transportowych systemów i procesów informatycznych lub, gdy nie są one dostępne, w jakiejkolwiek innej formie. Najpóźniej w chwili przejęcia towarów osoba, której są one przekazywane, rejestruje informację dostarczoną przez poprzedniego posiadacza towarów;

b) przewoźnik nie może ładować towarów w celu wywozu z obszaru celnego Wspólnoty, o ile nie zostały mu podane informacje, o których mowa w lit. a);

c) przewoźnik powiadamia o wyprowadzeniu towarów urząd celny wyprowadzenia, podając informacje, o których mowa w lit. a), o ile informacje te nie są udostępnione organom celnym za pośrednictwem istniejących handlowych, portowych lub transportowych systemów lub procesów. O ile jest to możliwe, powiadomienie to stanowi część istniejącego manifestu lub innych wymogów dotyczących zgłaszania transportu.

Dla celów akapitu drugiego »przewoźnik« oznacza osobę, która wyprowadza towary z obszaru celnego Wspólnoty lub przejmuje odpowiedzialność za przewóz tych towarów. Jednakże

— w przypadku transportu kombinowanego, gdy aktywny środek transportu opuszczający obszar celny Wspólnoty jedynie przewozi inny środek transportu, który po przybyciu aktywnego środka transportu do miejsca przeznaczenia będzie poruszał się samodzielnie jako aktywny środek transportu, »przewoźnik« oznacza osobę prowadzącą środek transportu, który będzie poruszał się samodzielnie po tym, jak środek transportu opuszczający obszar celny Wspólnoty dotrze do miejsca przeznaczenia,

— w przypadku transportu morskiego lub lotniczego, gdy istnieją uzgodnienia dotyczące współużytkowania lub zakontraktowania statku wodnego lub powietrznego, »przewoźnik« oznacza osobę, która zawarła umowę oraz wystawiła konosament lub lotniczy list przewozowy na rzeczywisty wywóz towarów z obszaru celnego Wspólnoty.”;

b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Bez uszczerbku dla art. 792a, gdy towary zgłoszone do wywozu nie są już przeznaczone do wyprowadzenia z obszaru celnego Wspólnoty, osoba wyprowadzająca towary z urzędu celnego wyprowadzenia w celu przewozu do miejsca znajdującego się na tym obszarze przekazuje do urzędu celnego wyprowadzenia informacje, o których mowa w ust. 1 akapit drugi lit. a). Informacje te mogą być przekazane w jakiejkolwiek formie.”;

25) artykuł 796da ust. 4 lit. e) otrzymuje brzmienie:

„e) prowadzony przez przedsiębiorców rejestr towarów dostarczonych na platformy wiertnicze i produkcyjne ropy naftowej i gazu oraz turbiny wiatrowe.”;

26) w art. 841 ust. 1 wyrażenie „art. 787–796e” zastępuje się wyrażeniem „art. 786 ust. 1 i ust. 2 lit. b) oraz art. 787–796e”;

27) artykuł 841a otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 841a

1. W przypadkach innych niż określone w art. 182 ust. 3 zdanie trzecie kodeksu, powiadomienia o powrotnym wywozie dokonuje się z wykorzystaniem wywozowej deklaracji skróconej zgodnie z art. 842a–842e, z wyjątkiem przypadków, w których odstępuje się od tego wymogu zgodnie z art. 842a ust. 3 lub 4.

2. W przypadku gdy towary czasowo składowane lub znajdujące się w wolnym obszarze celnym o kontroli typu I są powrotnie wywożone i nie jest wymagane zgłoszenie celne lub wywozowa deklaracja skrócona, o powrotnym wywozie powiadamia się przed wyprowadzeniem towarów urząd celny właściwy dla miejsca, przez które towary opuszczą obszar celny Wspólnoty, w formie określonej przez organy celne.

Osoba określona w ust. 3 jest upoważniona, na własny wniosek, do zmiany jednego lub kilku elementów powiadomienia. Taka zmiana nie jest możliwa po tym, jak towary wymienione w powiadomieniu opuściły obszar celny Wspólnoty.

3. Powiadomienia, o którym mowa w ust. 2 akapit pierwszy, dokonuje przewoźnik. Jednakże takiego powiadomienia dokonuje osoba prowadząca magazyn czasowego składowania lub osoba prowadząca miejsce składowe w wolnym obszarze celnym o kontroli typu I, lub każda inna osoba, która może przedstawić towary, jeśli przewoźnik został poinformowany o złożeniu powiadomienia przez osobę, o której mowa w drugim zdaniu niniejszego ustępu, i wyraził na to zgodę na mocy ustaleń wynikających z umowy. Urząd celny wyprowadzenia może założyć, że przewoźnik wyraził zgodę na złożenie powiadomienia na mocy ustaleń wynikających z umowy i że zostało ono złożone za jego wiedzą, o ile nie istnieją dowody świadczące przeciw temu.

Artykuł 796d ust. 1 ostatni akapit stosuje się w odniesieniu do definicji przewoźnika.

4. W przypadkach gdy po dokonaniu powiadomienia, o którym mowa w ust. 2 akapit pierwszy, towary nie mają już być wyprowadzone z obszaru celnego Wspólnoty, art. 796d ust. 4 stosuje się odpowiednio.”;

28) artykuł 842a otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 842a

1. Bez uszczerbku dla ust. 3 i 4, jeżeli wyprowadzenie towarów z obszaru celnego Wspólnoty nie wymaga zgłoszenia celnego, wywozową deklarację skróconą składa się w urzędzie celnym wyprowadzenia.

2. Do celów niniejszego rozdziału »urzędem celnym wyprowadzenia« jest:

a) urząd celny właściwy dla miejsca, gdzie towary opuszczą obszar celny Wspólnoty; lub

b) urząd celny właściwy dla miejsca załadunku towarów na statek wodny lub powietrzny, na którym zostaną wyprowadzone z obszaru celnego Wspólnoty, jeżeli towary mają opuścić obszar celny Wspólnoty drogą powietrzną lub morską.

3. Wywozowa deklaracja skrócona nie jest wymagana w przypadku gdy elektroniczne zgłoszenie tranzytowe zawiera dane wywozowej deklaracji skróconej, pod warunkiem że urząd przeznaczenia jest również urzędem celnym wyprowadzenia lub urząd przeznaczenia znajduje się poza obszarem celnym Wspólnoty.

4. Wywozowa deklaracja skrócona nie jest wymagana w następujących przypadkach:

a) wyjątków wymienionych w art. 592a;

b) jeżeli towary są ładowane w porcie wodnym lub lotniczym znajdującym się na obszarze celnym Wspólnoty w celu ich rozładowania w innym porcie wodnym lub lotniczym Wspólnoty, pod warunkiem że na żądanie urzędu celnego wyprowadzenia zostanie mu udostępniony dowód dotyczący zamierzonego miejsca rozładunku w formie manifestu handlowego, portowego lub transportowego lub wykazu załadunkowego. Odnosi się to również do przypadków, gdy statek wodny lub powietrzny, który przewozi towary, ma zawinąć do portu wodnego lub lotniczego znajdującego się poza obszarem celnym Wspólnoty i towary te mają pozostać na pokładzie statku wodnego lub powietrznego podczas postoju w porcie wodnym lub powietrznym znajdującym się poza obszarem celnym Wspólnoty;

c) jeżeli towary nie zostały rozładowane w porcie wodnym lub lotniczym ze środka transportu, którym były przewożone przy ich wprowadzaniu na obszar celny Wspólnoty i którym będą przewożone przy ich wyprowadzaniu z tego obszaru;

d) jeżeli towary zostały załadowane w poprzednim porcie wodnym lub lotniczym znajdującym się na obszarze celnym Wspólnoty i pozostają na środku transportu, którym będą przewożone przy ich wyprowadzaniu z obszaru celnego Wspólnoty;

e) jeżeli towary czasowo składowane lub znajdujące się w wolnym obszarze celnym o kontroli typu I są przeładowywane, pod dozorem tego samego urzędu celnego, ze środka transportu, który wprowadził je do tego magazynu czasowego składowania lub wolnego obszaru celnego, na statek wodny, samolot lub kolej i będą przewożone jednym z tych środków transportu z magazynu czasowego składowania lub wolnego obszaru celnego przy ich wyprowadzaniu z obszaru celnego Wspólnoty, pod warunkiem że:

(i) przeładunek dokonywany jest w ciągu czternastu dni kalendarzowych od przedstawienia towarów do czasowego składowania lub przedstawienia w wolnym obszarze celnym o kontroli typu I; w wyjątkowych okolicznościach organy celne mogą przedłużyć ten termin o czas niezbędny, aby sprostać zaistniałym wyjątkowym okolicznościom;

(ii) organy celne mają dostęp do informacji o towarach; oraz

(iii) zgodnie z wiedzą przewoźnika miejsce przeznaczenia towarów i odbiorca nie ulegają zmianie;

f) gdy dowód, że towary, które mają zostać wyprowadzone z obszaru celnego Wspólnoty, zostały już objęte zgłoszeniem celnym zawierającym dane wywozowej deklaracji skróconej, jest udostępniony urzędowi celnemu wyprowadzenia z wykorzystaniem systemu przetwarzania danych osoby uprawnionej do prowadzenia magazynu czasowego składowania, przewoźnika lub organu zarządzającego portem wodnym lub lotniczym, lub innego systemu przetwarzania danych handlowych, pod warunkiem że został on zatwierdzony przez organy celne.

Bez uszczerbku dla art. 842d ust. 2, w przypadkach określonych w lit. a)–f) kontrole celne uwzględniają szczególny charakter przypadku.

5. Wywozową deklarację skróconą, gdy jest wymagana, składa przewoźnik. Jednakże taka deklaracja składana jest przez osobę prowadzącą magazyn czasowego składowania lub osobę prowadzącą miejsce składowe w wolnym obszarze celnym o kontroli typu I, lub każdą inną osobę, która może przedstawić towary, jeżeli przewoźnik został poinformowany o złożeniu deklaracji przez osobę, o której mowa w drugim zdaniu niniejszego ustępu, i wyraził na to zgodę na mocy ustaleń wynikających z umowy. Urząd celny wyprowadzenia może założyć, że przewoźnik wyraził zgodę na złożenie deklaracji na mocy ustaleń wynikających z umowy i że została ona złożona za jego wiedzą, o ile nie istnieją dowody świadczące przeciw temu.

Artykuł 796d ust. 1 ostatni akapit stosuje się w odniesieniu do definicji przewoźnika.

6. W przypadkach, gdy po złożeniu wywozowej deklaracji skróconej towary nie są już przeznaczone do wyprowadzenia z obszaru celnego Wspólnoty, art. 796d ust. 4 stosuje się odpowiednio.”;

29) w art. 842d ust. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„W przypadku gdy towary zwolnione z obowiązku złożenia wywozowej deklaracji skróconej zgodnie z art. 842a ust. 4 są wyprowadzane z obszaru celnego Wspólnoty, analizę ryzyka przeprowadza się, gdy jest to wymagane, po przedstawieniu towarów i na podstawie dokumentów lub innych informacji dotyczących towarów.”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 pkt 1–13 oraz 15–29 stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 r. Jednakże w przypadku gdy wywóz rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2011 r. z zastosowaniem towarzyszącego dokumentu urzędowego zgodnie z art. 793c ust. 1, urząd celny wyprowadzenia stosuje środki określone w art. 793c począwszy od tej daty.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 maja 2010 r.