KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (¹), w szczególności jego art. 43 lit. f), w związku z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2131/93 z dnia 28 lipca 1993 r. ustanawiające procedury i warunki sprzedaży zbóż znajdujących się w posiadaniu agencji interwencyjnych (²) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (³). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinno zostać skodyfikowane.

(2) Agencja płatnicza lub agencja interwencyjna może skupować zboże albo za pomocą obowiązkowych środków interwencyjnych przewidzianych w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, albo za pomocą specjalnych środków interwencyjnych, określonych w art. 47 tego rozporządzenia.

(3) Zboża znajdujące się w posiadaniu agencji płatniczej lub agencji interwencyjnej muszą być sprzedawane bez dyskryminacji między nabywcami wspólnotowymi. System przetargowy w zasadzie pozwala na osiągnięcie tego celu. Jednakże w niektórych przypadkach musi być możliwe zastosowanie innych metod sprzedaży.

(4) W celu zapewnienia jednakowego traktowania wszystkich zainteresowanych stron we Wspólnocie, ogłoszenia o przetargu muszą być publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i należy przewidzieć racjonalny okres czasu między datą publikacji a pierwszym terminem składania ofert przetargowych. Jednakże taka publikacja nie jest konieczna przy ilościach mniejszych niż 5 000 ton.

(5) Produkty znajdujące się w zapasach agencji interwencyjnych są przeznaczone przede wszystkim do spożycia przez ludzi i zwierzęta w celu uwzględnienia szczególnych sytuacji na rynku zbóż. Jednakże ze względu na ilość i jakość produktów znajdujących się w zapasach może czasowo i sporadycznie zaistnieć konieczność ich zbytu do innego wykorzystania, w szczególności w celu przestrzegania zobowiązań Wspólnoty, w przypadku gdy stan zapasów to uzasadnia oraz gdy zaopatrzenie tradycyjnego rynku spożywczego nie jest zagrożone.

(6) Zwiększenie ilości zbóż przetwarzanych na potrzeby produkcji biopaliw w transporcie wspólnotowym jest jednym ze środków mających na celu spełnianie zobowiązań wspólnotowych w zakresie ochrony środowiska. Promowanie wykorzystania biopaliw może umożliwić otwarcie nowego rynku dla produktów rolnych pochodzących z zapasów interwencyjnych państw członkowskich, pod warunkiem że warunki cenowe mające zastosowanie do sprzedaży zbóż zostaną dostosowane do tego specyficznego rynku. Jednak zakup zbóż przeznaczonych do produkcji bioetanolu i jego wykorzystanie jako biopaliwa mogą być szczególnie trudne. Należy zatem przewidzieć dla takich przypadków możliwość wykorzystania zapasów interwencyjnych na szczególnych warunkach cenowych.

(7) Sprzedaży zapasów interwencyjnych zbóż na rynku wspólnotowym dokonuje się w zależności od dostępności zapasów oraz sytuacji na rynkach. Na sprzedaż tę mogą mieć wpływ lub może być ona uzależniona od szczególnych lub wyjątkowych okoliczności, jakie mogą zaistnieć na wspomnianych rynkach, zatem w takich przypadkach powinna ona uwzględniać podobne okoliczności. W tym celu należy ustalić warunki cenowe pozwalające, z jednej strony, na uniknięcie zakłóceń na rynku, a z drugiej strony - na przeprowadzenie sprzedaży w zależności od wymienionych okoliczności. Ten podwójny cel można osiągnąć, jeżeli cena sprzedaży, przy uwzględnieniu jakości zbóż wystawionych do przetargu, odpowiada cenie na danym rynku konsumenckim, biorąc pod uwagę koszty transportu.

(8) Sprzedaż zbóż celem ich wywozu powinna być realizowana po cenach ustalonych dla każdego przypadku osobno z uwzględnieniem tendencji i potrzeb na rynku. Sprzedaż taka nie powinna pociągać za sobą zakłóceń na niekorzyść wywozu w ramach wolnego rynku. Dlatego też Komisja powinna ustalić na podstawie przedłożonych ofert przetargowych minimalną cenę sprzedaży.

(9) Komisja ustala cenę sprzedaży z uwzględnieniem wszystkich danych dostępnych w dniu składania ofert przetargowych. W celu zapobiegania spekulacjom i zapewnienia jednakowych warunków wszystkim zainteresowanym przetargiem, niezbędne jest, aby przedkładanej ofercie towarzyszył wniosek o pozwolenie na wywóz, w stosownych przypadkach, razem z wnioskiem o wcześniejsze ustalenie refundacji lub wyrównawczej opłaty wywozowej.

(10) Oferty przedkładane w stosunku do różnych partii są porównywalne jedynie dla zbóż znajdujących się w identycznych warunkach. Zboża objęte przetargiem są składowane w różnych miejscach. Można zapewnić większą porównywalność dzięki zwróceniu oferentowi, który wygrał przetarg, najniższych kosztów transportu między miejscem składowania zboża i miejscem jego wyjścia. Jednakże ze względów budżetowych zwrot ten może być wypłacony jedynie w odniesieniu do miejsca wyjścia, do którego transport jest najmniej kosztowny. Miejsce to powinno być wyznaczone przez odniesienie do jego urządzeń technicznych przeznaczonych do wywozu zboża.

(11) W państwach członkowskich, które nie dysponują portami morskimi, oferenci będą obciążeni wyższymi kosztami transportu zbóż przeznaczonych do sprzedaży. Z tego względu zboża z tych państw członkowskich są trudniejsze do wywozu, co przyczynia się w szczególności do ich dłuższego interwencyjnego składowania i dodatkowych kosztów dla budżetu Wspólnoty. Należy przewidzieć zatem możliwość finansowania, w niektórych przypadkach, najniższych kosztów transportu między miejscem składowania, a miejscem wyjścia w celu zapewnienia porównywalnych ofert.

(12) Porty Rijeka i Split w Chorwacji były tradycyjnymi portami załadunku dla krajów Europy Środkowej przed ich przystąpieniem do Unii Europejskiej. Należy zatem uznać Rijekę i Split jako miejsca wyjścia możliwe do uwzględnienia przy obliczaniu kosztów transportu, które mogą być zwrócone w przypadku wywozu.

(13) Prawidłowy przebieg przetargu jest możliwy jedynie wtedy, gdy zainteresowani składają poważne oferty. Cel ten może być osiągnięty przez ustanowienie zabezpieczenia zwracanego w chwili wpłacenia ceny sprzedaży w wyznaczonym terminie.

(14) W przypadku przetargów na wywóz należy zapewnić, aby zboże nie zostało wprowadzone z powrotem na rynek Wspólnoty. Istnieje takie ryzyko, jeśli cena sprzedaży jest niższa niż cena minimalna, która obowiązuje w przypadku ponownej sprzedaży na rynku wewnętrznym. Należy zatem przewidzieć dla tych przypadków ustanowienie drugiego zabezpieczenia, którego wysokość powinna być równa różnicy między ceną sprzedaży i ceną minimalną. Wobec tego zwrot zabezpieczenia może mieć miejsce jedynie wtedy, gdy oferent wygrywający przetarg zamierzający dokonać wywozu zboża dostarczy dowodów określonych w art. 16 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 z dnia 15 kwietnia 1999 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych dla produktów rolnych (⁴).

(15) W celu umożliwienia właściwego zarządzania systemem interwencyjnym należy jasno określić informacje, jakie państwa członkowskie powinny przekazywać Komisji, oraz zapewnić ich przekaz drogą elektroniczną.

(16) W celu zapewnienia, aby zbyt zapasów interwencyjnych odbywał się w sposób szybki i dostosowany możliwie najlepiej do praktyk handlowych, należy ustanowić termin dla wykonania praw i obowiązków wynikających z przetargu.

(17) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

SPRZEDAŻ W DRODZE PRZETARGU

Artykuł 1

Sprzedaż

1. Zboża zakupione przez agencje płatnicze lub agencje interwencyjne zwane dalej „agencjami interwencyjnymi” zgodnie z art. 11 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, wystawia się na sprzedaż w drodze przetargu lub, w przypadku odsprzedaży na rynku Wspólnoty, w drodze licytacji publicznej.

2. Dla celów niniejszego rozporządzenia „przetarg” oznacza konkurencję między zainteresowanymi stronami w odpowiedzi na zaproszenie do składania ofert, przy czym umowę na każdą partię zawiera się z oferentem, którego oferta jest najkorzystniejsza z ofert zgodnych z przepisami niniejszego rozporządzenia, a jej cena jest co najmniej równa minimalnej cenie sprzedaży ustalonej przez Komisję zgodnie z art. 14 ust. 2.

Artykuł 2

Otwarcie przetargu

Decyzję o otwarciu przetargu podejmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. W ramach tej decyzji określa się w szczególności:

a) ilości oferowane w przetargu;

b) termin końcowy składania ofert przetargowych w przypadku poszczególnych zaproszeń do przetargu, a w przypadku ciągłego przetargu początkowy i końcowy termin składania ofert.

Decyzję określoną w akapicie pierwszym podaje się do wiadomości wszystkich zainteresowanych stron poprzez jej ogłoszenie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Między datą tego ogłoszenia a ostatnim dniem pierwszego terminu składania ofert musi upłynąć okres co najmniej sześciu dni.

Artykuł 3

Ogłoszenie o przetargu

1. Agencje interwencyjne sporządzają i publikują - co najmniej na cztery dni przed upływem pierwszego terminu składania ofert - ogłoszenie o przetargu zawierające:

a) dodatkowe klauzule i warunki sprzedaży zgodne z postanowieniami niniejszego rozporządzenia;

b) główne właściwości fizyczne i technologiczne różnych partii, stwierdzone w chwili zakupu przez agencję interwencyjną lub w trakcie przeprowadzonych później kontroli;

c) miejsca składowania oraz nazwisko i adres podmiotu składującego.

2. Agencje interwencyjne zapewniają odpowiednie udostępnianie ogłoszeń o przetargach, w szczególności poprzez wystawianie ogłoszeń w swoich siedzibach oraz przez ich publikowanie na swojej stronie internetowej lub na stronie internetowej właściwego ministerstwa. W przypadku przetargów stałych agencje interwencyjne określają terminy składania ofert dla każdego przetargu częściowego.

3. Ogłoszenie o przetargu określa minimalne ilości, do których muszą się odnosić oferty przetargowe.

4. Ogłoszenie to, wraz ze wszystkimi jego zmianami, przekazuje się Komisji przed upływem pierwszego terminu składania ofert przetargowych.

Artykuł 4

Jakość zbóż

Agencje interwencyjne podejmują wszelkie środki niezbędne do umożliwienia zainteresowanym stronom oceny jakości wystawianego na sprzedaż zboża przed złożeniem ofert.

Artykuł 5

Oferty

1. Oferty przetargowe sporządza się w odniesieniu do jakości rzeczywistej partii zboża, której dotyczy oferta.

2. Złożone oferty nie mogą być ani zmienione ani wycofane.

3. Oferty są ważne wyłącznie wtedy, gdy towarzyszy im dowód wpłaty przez oferenta zabezpieczenia w wysokości 5 EUR za tonę.

ROZDZIAŁ II

SZCZEGÓLNE ZASADY DOTYCZĄCE SPRZEDAŻY NA RYNKU WSPÓLNOTY

Artykuł 6

Ograniczenia przetargu

1. Artykułu 2 nie stosuje się do przetargów obejmujących ilości mniejsze niż 5 000 ton.

2. Przetarg przewidziany w art. 2 może być ograniczony do określonych sposobów wykorzystania i/lub do określonych przeznaczeń.

Artykuł 7

Dodatkowe warunki przetargu

1. Mają zastosowanie następujące dodatkowe warunki przetargu:

a) w przypadku odsprzedaży w ciągu trzech pierwszych miesięcy roku gospodarczego kukurydzy i sorgo oraz w ciągu dwóch pierwszych miesięcy roku gospodarczego pszenicy zwyczajnej, pszenicy durum i jęczmienia przyjęta oferta odpowiada co najmniej cenie interwencyjnej obowiązującej w jedenastym miesiącu minionego roku gospodarczego, podwyższonej o przyrost miesięczny ustalony dla tego samego roku gospodarczego;

b) w przypadku odsprzedaży w pozostałym okresie roku gospodarczego oferta w żadnym przypadku nie może być niższa od ceny interwencyjnej obowiązującej w ostatnim dniu składania ofert; jednak ceny interwencyjne, jakie należy uwzględnić w dwunastym miesiącu roku gospodarczego, stanowią ceny obowiązujące w jedenastym miesiącu, podwyższone o przyrost miesięczny.

W odniesieniu do przyjętych ofert minimalną cenę sprzedaży ustala się na poziomie, który nie spowoduje zakłóceń na rynkach zbóż i która jest równa cenie stwierdzonej dla takiej samej jakości i dla reprezentatywnej ilości na rynku w miejscu składowania lub, jeśli jest to niemożliwe, na najbliższym rynku, z uwzględnieniem kosztów transportu.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 sprzedaż na rynku wspólnotowym może zostać zorganizowana w ramach specjalnego przetargu w celu przetworzenia zbóż na bioetanol i wykorzystanie go do produkcji biopaliw we Wspólnocie, pod warunkiem że tradycyjny rynek spożywczy nie jest zagrożony. W takim przypadku minimalna cena sprzedaży jest równa co najmniej cenie stwierdzonej dla takiej samej jakości i dla reprezentatywnej ilości na rynkach produktów związanych z produkcją biopaliw, z uwzględnieniem kosztów transportu.

3. W przypadku gdy w danym roku gospodarczym okazuje się, że powstały zakłócenia w prawidłowym funkcjonowaniu wspólnej organizacji rynku, spowodowane zwłaszcza trudnościami w sprzedaży zbóż po cenach zgodnych z ust. 1 lub w przypadku wystąpienia wyjątkowych okoliczności, sprzedaż na rynku wspólnotowym może zostać zorganizowana w oparciu o specjalny przetarg, na szczególnych warunkach sprzedaży i po cenach określonych zgodnie z procedurą określoną w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

Artykuł 8

Powiadomienie Komisji o przebiegu procedury przetargowej

Zainteresowane państwo członkowskie powiadamia Komisję w ciągu drugiego miesiąca następującego po miesiącu zamknięcia zaproszenia do przetargu o przebiegu procedury przetargowej, wskazując w szczególności średnie ceny zbytu różnych partii zboża oraz sprzedane ilości.

ROZDZIAŁ III

SZCZEGÓLNE ZASADY DOTYCZĄCE SPRZEDAŻY NA WYWÓZ

Artykuł 9

Ogłoszenie o przetargu

1. W ogłoszeniu o przetargu, przewidzianym w art. 3, agencja interwencyjna wskazuje dla każdej partii zboża port lub miejsce wyjścia, do którego można dotrzeć przy najmniejszych kosztach transportu i którego urządzenia techniczne są wystarczające do celów wywozu zbóż objętych przetargiem.

Agencja interwencyjna zwraca oferentowi, który wygrał przetarg, koszty najtańszego transportu między miejscem składowania i miejscem załadunku w porcie lub miejscem wyjścia, wskazanym w pierwszym akapicie, w odniesieniu do wywiezionych ilości zboża. W szczególnych przypadkach, można podjąć decyzję zgodnie z procedurą określoną w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 o zapewnieniu transportu przez agencję interwencyjną na takich samych zasadach.

2. Jeśli państwo członkowskie nie posiada portu morskiego, można, według procedury określonej w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, odstąpić od ust. 1 niniejszego artykułu i zapewnić, w przypadku wywozu z portu morskiego, finansowanie najniższych kosztów transportu między miejscem składowania a rzeczywistym miejscem wyjścia w ramach maksymalnych kwot wskazanych w zaproszeniu do składania ofert przetargowych.

Do celów niniejszego ustępu porty Rijeka i Split w Chorwacji można uznać za miejsca wyjścia.

3. Agencja interwencyjna określa w przypadku przetargu ciągłego końcowe terminy składania ofert przetargowych dotyczące każdego przetargu częściowego.

Artykuł 10

Oferty

1. Możliwe jest niedopuszczenie przedłożonych ofert przetargowych na podstawie art. 47 rozporządzenia Komisji (WE) nr 376/2008 (⁵).

2. Oferty mogą być odrzucone, jeśli dotyczą partii mniejszych niż 500 ton.

3. Oferty mogą określać, iż są ważne tylko w odniesieniu do określonych ilości.

4. Oferty są uznawane za dotyczące zboża dostarczonego, ale nie wyładowanego w porcie lub miejscu wyjścia określonym w art. 9 ust. 1.

5. Bez uszczerbku dla przepisów art. 5 ust. 1 oferty są ważne wyłącznie wtedy, gdy towarzyszy im wniosek o pozwolenie na wywóz wraz z wnioskiem o wcześniejsze wyznaczenie refundacji wywozowej lub opłaty wyrównawczej odpowiednio do danego miejsca przeznaczenia. Wszystkie kraje, dla których stosuje się taką samą stawkę refundacji wywozowej lub opłaty wyrównawczej uznaje się za jedno miejsce „przeznaczenia”.

Artykuł 11

Określenie terminu ważności pozwoleń na wywóz

W drodze odstępstwa od przepisów art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, pozwolenia na wywóz wydawane na mocy niniejszego rozporządzenia, uznaje się dla celów określania terminu ich ważności, za wydane w ostatnim dniu terminu do składania ofert przetargowych.

Artykuł 12

Szczególny warunek unieważnienia umowy

W przypadku, gdy wniosek o pozwolenie na wywóz przedstawiony przez zwycięzcę przetargu na podstawie art. 10 ust. 5 oparty jest na art. 47 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, agencja interwencyjna unieważnia umowę w odniesieniu do ilości, dla których pozwolenie nie zostało wydane zgodnie z tym artykułem.

Artykuł 13

Szczególny dowód dokonania formalności celnych

W drodze odstępstwa od art. 16 rozporządzenia (WE) nr 800/1999, dla wypłaty refundacji nie wymaga się dowodu dokonania przywozowych formalności celnych, pod warunkiem że podmiot gospodarczy dostarczy dowód potwierdzający opuszczenie obszaru celnego Wspólnoty przez przynajmniej 1 500 ton produktów zbożowych na statku morskim, w przypadku gdy:

a) refundacja stosowana w dniu złożenia ofert przetargowych różni się wyłącznie dla Szwajcarii lub Lichtensteinu, z jednej strony, dla „innych państw trzecich”, z drugiej strony;

b) oferent, który wygrał przetarg, ustalił z góry najniższą znormalizowaną kwotę refundacji, która jest inna niż wysokość kwoty refundacji stosowanej dla Szwajcarii lub Lichtensteinu.

Dowód taki stanowi jeden z wpisów znajdujących się w załączniku I, poświadczony przez właściwe organy, na formularzu kontrolnym określonym w art. 8 rozporządzenia (WE) nr 800/1999, na jednolitym dokumencie administracyjnym lub dokumencie krajowym potwierdzającym opuszczenie obszaru celnego Wspólnoty.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY WSPÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 14

Cena minimalna i przydział ofert

1. Z upływem każdego terminu przewidzianego na składanie ofert przetargowych, zainteresowane państwo członkowskie przesyła Komisji listę ofert, bez podania nazw lub nazwisk, podając w odniesieniu do każdej z nich w szczególności numer partii, ilość, cenę oraz wzrosty cen i ich redukcje.

2. Zgodnie z procedurą określoną w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 Komisja wyznacza minimalną cenę sprzedaży lub postanawia nie podjąć działań w odniesieniu do otrzymanych ofert przetargowych.

3. W odniesieniu do przetargów na wywóz minimalna cena sprzedaży jest ustalana na takim poziomie, który nie zakłóca pozostałych operacji wywozowych.

Artykuł 15

Powiadomienie oferentów

Agencje interwencyjne informują niezwłocznie wszystkich oferentów o statusie ich ofert. W terminie trzech dni roboczych od daty tego zawiadomienia kieruje ona do zwycięzców przetargu listem poleconym lub pisemnym środkiem telekomunikacji deklarację o udzieleniu zamówienia.

Artykuł 16

Zapłata za zboże

Zwycięzcy przetargu płacą za zboże przed odbiorem, lecz najpóźniej w terminie jednego miesiąca od daty przekazania deklaracji określonej w art. 15. Ponoszą oni ryzyko i koszty składowania zboża nieodebranego w terminie płatności.

Zboża przyznane i nieodebrane w terminie płatności uważa się za odprawione ze wszystkimi konsekwencjami z dniem upływu tego terminu. W takim przypadku, w odniesieniu do sprzedaży na rynku wewnętrznym, cenę oferty dostosowuje się w zależności od cech jakościowych opisanych w ogłoszeniu o przetargu.

Przy sprzedaży z przeznaczeniem na wywóz cena do zapłaty równa jest cenie zawartej w ofercie zwiększonej o miesięczny przyrost, jeśli odbiór ma miejsce w kolejnym miesiącu po przyznaniu umowy.

Jeśli zwycięzca przetargu nie zapłacił za zboże w terminie ustanowionym w pierwszym akapicie, agencja interwencyjna unieważnia umowę w odniesieniu do ilości, za które nie zapłacono.

Artykuł 17

Złożenie, zwrot i zatrzymanie zabezpieczenia

1. Zabezpieczenie określone w niniejszym rozporządzeniu wnosi się zgodnie z tytułami II i III rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 (⁶).

2. Zabezpieczenie przewidziane w art. 5 ust. 3 podlega zwrotowi dla ilości zboża, dla których:

a) nie udzielono zamówienia;

b) dokonano płatności ceny sprzedaży w wyznaczonym terminie i w przypadku sprzedaży z przeznaczeniem na wywóz oraz w przypadku, gdy zapłacona cena jest niższa od ceny minimalnej dla odsprzedaży na rynku Wspólnoty, zgodnie z art. 7 wniesiono zabezpieczenie pokrywające różnicę między tymi dwoma cenami.

3. Zwalnia się zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 2 lit. b), w odniesieniu do ilości, dla których:

a) wykazano, że produkt nie nadaje się do spożycia przez ludzi i przez zwierzęta;

b) wykazano, że formalności celne dotyczące wywozu poza obszar celny Wspólnoty i przywozu do jednego z krajów trzecich uwzględnionego w ramach przetargu zostały zakończone. Dowody wywozu poza obszar celny Wspólnoty i przywozu do kraju trzeciego są dostarczane według zasad określonych w art. 7 i art. 16 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 800/1999;

c) pozwolenie nie zostało wydane zgodnie z art. 47 rozporządzenia (WE) nr 376/2008;

d) umowa została rozwiązana zgodnie z art. 16 akapitem czwartym.

4. Zabezpieczenie przewidziane w art. 5 ust. 3 ulega przepadkowi w odniesieniu do ilości, co do których:

a) zabezpieczenie złożone w celu wydania pozwolenia na wywóz uległo przepadkowi;

b) z wyjątkiem przypadków siły wyższej, nie dokonano zapłaty w terminie ustanowionym w art. 16.

5. Z wyjątkiem przypadków siły wyższej, zabezpieczenie określone w ust. 2 lit. b) ulega przepadkowi dla ilości zboża, dla których dowód określony w ust. 3 lit. b) nie został dostarczony w terminie ustanowionym w art. 49 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 800/1999.

Artykuł 18

Ogłoszenie reprezentatywnych cen rynkowych

W odniesieniu do każdego zboża, o którym mowa w art. 10 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, każde państwo członkowskie przekazuje drogą elektroniczną do Komisji, najpóźniej w każdą środę o godz. 12.00 (czasu obowiązującego w Brukseli), reprezentatywne ceny rynkowe wyrażone w walucie krajowej za tonę. Ceny te powinny być ustalane regularnie, w sposób niezależny i przejrzysty.

Państwa członkowskie podają przede wszystkim właściwości jakościowe każdego zboża, etap wprowadzenia do obrotu, jak również miejsce notowania.

Artykuł 19

Uchylenie

Rozporządzenie (EWG) nr 2131/93 traci moc.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.

Artykuł 20

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 lutego 2009 r.

ZAŁĄCZNIK I

Wpisy, o których mowa w art. 13 akapit drugi

ZAŁĄCZNIK II

Uchylone rozporządzenie i jego kolejne zmiany

ZAŁĄCZNIK III

Tabela korelacji