KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (¹), w szczególności jego art. 144 ust. 1 i art. 148 lit. a) w związku z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 4 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 2007/2000 z dnia 18 września 2000 r. wprowadzającego nadzwyczajne środki handlowe dla krajów i terytoriów uczestniczących lub powiązanych z procesem stabilizacji i stowarzyszania Unii Europejskiej, zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2820/1998 oraz uchylającego rozporządzenia (WE) nr 1763/1999 i (WE) nr 6/2000 (²), przewiduje roczne preferencyjne kontyngenty taryfowe w wysokości 1 500 ton produktów z młodej wołowiny pochodzącej z Bośni i Hercegowiny oraz w wysokości 9 975 ton produktów z młodej wołowiny pochodzącej z Czarnogóry oraz obszarów celnych Serbii i Kosowa (³).

(2) Układ o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony a Republiką Chorwacji z drugiej strony, zatwierdzony decyzją Rady i Komisji 2005/40/WE, Euratom (⁴), Układ o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii z drugiej strony, zatwierdzony decyzją Rady i Komisji 2004/2 3 9/WE, Euratom (⁵) oraz Umowa przejściowa z Republiką Czarnogóry, zatwierdzona decyzją Rady 2007/855/WE z dnia 15 października 2007 r. w sprawie zawarcia Umowy przejściowej dotyczącej handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską z jednej strony a Republiką Czarnogóry z drugiej strony (⁶) ustanawiają roczne preferencyjne kontyngenty taryfowe na młodą wołowinę w wysokości odpowiednio 9 400 ton, 1 650 ton i 800 ton.

(3) Artykuł 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 2248/2001 z dnia 19 listopada 2001 r. w sprawie niektórych procedur stosowania Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony, a Republiką Chorwacji, z drugiej strony, oraz stosowania Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską a Republiką Chorwacji (⁷) oraz art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 153/2002 z dnia 21 stycznia 2002 r. w sprawie niektórych procedur stosowania Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony, oraz stosowania Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii (⁸) przewidują, że należy ustanowić szczegółowe zasady stosowania koncesji na młodą wołowinę.

(4) Do celów kontroli rozporządzenie (WE) nr 2007/2000 uzależnia przywóz młodej wołowiny z Bośni i Hercegowiny oraz obszarów celnych Serbii i Kosowa w ramach kontyngentów od przedstawienia świadectwa autentyczności potwierdzającego, że towary pochodzą z kraju, który świadectwo wydał, oraz że dokładnie odpowiadają definicji znajdującej się w załączniku II do wymienionego rozporządzenia. Do celów harmonizacji przywóz młodej wołowiny z Chorwacji, Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i Czarnogóry w ramach kontyngentów powinien również zależeć od przedstawienia świadectwa autentyczności potwierdzającego, że towary pochodzą z kraju, który świadectwo wydał, oraz że dokładnie odpowiadają definicji znajdującej się odpowiednio w załączniku III do Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu z Chorwacją lub Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii lub załączniku II do umowy przejściowej z Czarnogórą. Należy również ustalić wzór świadectw autentyczności i określić szczegółowe zasady posługiwania się nimi.

(5) Przedmiotowe kontyngenty powinny być zarządzane przez stosowanie pozwoleń na przywóz. W tym celu rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (⁹) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 382/2008 z dnia 21 kwietnia 2008 r. w sprawie zasad stosowania pozwoleń na przywóz i na wywóz w sektorze wołowiny i cielęciny (¹⁰) powinny mieć zastosowanie z zastrzeżeniem niniejszego rozporządzenia.

(6) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (¹¹), określa przede wszystkim szczegółowe przepisy dotyczące wniosków o pozwolenie na przywóz, statusu wnioskodawców, wydawania pozwoleń na przywóz i przekazywania informacji do Komisji przez państwa członkowskie. Rozporządzenie to ogranicza okres ważności pozwoleń do ostatniego dnia okresu obowiązywania przywozowych kontyngentów taryfowych. Przepisy rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 powinny być stosowane do pozwoleń na przywóz wydanych na mocy niniejszego rozporządzenia, bez uszczerbku dla dodatkowych warunków lub odstępstw ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

(7) W celu zapewnienia właściwego zarządzania przywozem przedmiotowych produktów, pozwolenia na przywóz powinny być wydawane z zastrzeżeniem weryfikacji, w szczególności wpisów na świadectwach autentyczności.

(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym otwiera się następujące kontyngenty taryfowe na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2009 r.:

a) 9 400 ton młodej wołowiny, wyrażonych masą tuszy, pochodzącej z Chorwacji;

b) 1 500 ton młodej wołowiny, wyrażonych masą tuszy, pochodzącej z Bośni i Hercegowiny;

c) 1 650 ton młodej wołowiny, wyrażonych masą tuszy, pochodzącej z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii;

d) 9 175 ton młodej wołowiny, wyrażonych masą tuszy, pochodzącej z obszaru celnego Serbii i Kosowa;

e) 800 ton młodej wołowiny, wyrażonych masą tuszy, pochodzącej z Czarnogóry.

Kontyngenty, o których mowa w akapicie pierwszym, mają numery porządkowe odpowiednio: 09.4503, 09.4504, 09.4505, 09.4198 i 09.4199.

Do celów obliczeniowych, w kontyngentach tych przyjmuje się, że 100 kilogramów żywej wagi jest równoważne 50 kilogramom masy tuszy.

2. Cło stosowane w ramach kontyngentów, o których mowa w ustępie 1, wynosi 20 % cła ad valorem i 20 % cła specyficznego określonego we Wspólnej Taryfie Celnej.

3. Przywóz w ramach kontyngentów, o których mowa w ust. 1, zastrzega się dla określonych żywych zwierząt i określonych mięs objętych następującymi kodami CN, o których mowa w załączniku II [1] do rozporządzenia (WE) nr 2007/2000, w załączniku III do Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu zawartego z Chorwacją, w załączniku III do Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu zawartego z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii oraz w załączniku II do umowy przejściowej z Czarnogórą:

– ex 0102 90 51,ex0102 90 59, ex0102 90 71 i ex0102 90 79,

– ex 0201 10 00 i ex 0201 20 20,

– ex 0201 20 30,

– ex 0201 20 50.

Artykuł 2

O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, stosuje się przepisy rozdziału III rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 i rozporządzeń (WE) nr 376/2008 oraz (WE) nr 382/2008.

Artykuł 3

1. W rubryce 8 wniosku o pozwolenie i samego pozwolenia podaje się kraj lub obszar celny pochodzenia oraz krzyżykiem zaznacza się pole „tak”. Pozwolenia podlegają zobowiązaniu do przywozu ze wskazanego kraju lub obszaru celnego.

Rubryka 20 wniosku o pozwolenie i samego pozwolenia zawiera jeden z wpisów wymienionych w załączniku I.

2. Oryginał świadectwa autentyczności sporządzonego zgodnie z art. 4 wraz z kopią przedkłada się właściwym organom razem z wnioskiem o wydanie pierwszego pozwolenia na przywóz odnoszącego się do świadectwa autentyczności.

Świadectwa autentyczności mogą być wykorzystywane do wystawienia więcej niż jednego pozwolenia na przywóz na ilości nieprzekraczające ilości podanych na świadectwie. W przypadku wydania więcej niż jednego pozwolenia na przywóz, odnoszącego się do danego świadectwa autentyczności, właściwy organ:

a) potwierdza to świadectwo autentyczności, wskazując przydzieloną ilość;

b) gwarantuje, że wszystkie pozwolenia na przywóz wydane w odniesieniu do danego świadectwa zostały wystawione tego samego dnia.

3. Właściwe organy mogą wydawać pozwolenia na przywóz dopiero po upewnieniu się, że wszystkie informacje zamieszczone na świadectwie autentyczności są zgodne z informacjami dotyczącymi przedmiotowego przywozu, otrzymywanymi co tydzień z Komisji. Pozwolenia wystawia się niezwłocznie po sprawdzeniu tych informacji.

Artykuł 4

1. Wszystkim wnioskom o pozwolenia na przywóz w ramach kontyngentów, o których mowa w art. 1, towarzyszy świadectwo autentyczności wydane przez organy państwa lub obszaru celnego wywozu wymienione w załączniku II, potwierdzające, że towary pochodzą z danego państwa lub obszaru celnego, oraz że odpowiadają definicji podanej odpowiednio w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 2007/2000, w załączniku III do Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu z Chorwacją, w załączniku III do Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii oraz w załączniku II do umowy przejściowej z Czarnogórą.

2. Świadectwa autentyczności są sporządzane w jednym oryginale i dwóch kopiach drukowanych i wypełnianych w jednym z urzędowych języków Wspólnoty, zgodnie z odpowiednim wzorem przedstawionym w załącznikach III do VIII dla danych państw i obszarów celnych wywozu. Mogą być one również drukowane i wypełniane w języku urzędowym lub jednym z języków urzędowych państwa lub obszaru celnego wywozu.

Właściwe organy państwa członkowskiego, w którym składa się wniosek o pozwolenie na przywóz, mogą wymagać dostarczenia tłumaczenia świadectwa.

3. Oryginał i kopie świadectwa autentyczności mogą być wypełnione pismem drukowanym lub odręcznym. W drugim przypadku wypełnia się je czarnym tuszem i literami drukowanymi.

Świadectwo ma format 210 * 297 mm. Waga użytego papieru wynosi nie mniej niż 40 g/m². Oryginał jest biały, pierwsza kopia - różowa, a druga - żółta.

4. Na każdym świadectwie umieszcza się jego indywidualny numer seryjny, a po nim nazwę państwa lub obszaru celnego, w którym świadectwo zostało wydane.

Kopie noszą ten sam numer seryjny i tę samą nazwę co oryginał.

5. Świadectwa są ważne, wyłącznie jeżeli są należycie potwierdzone przez organ wydający wymieniony w załączniku II.

6. Świadectwa uważa się za należycie potwierdzone, gdy zawierają datę i miejsce wydania i gdy posiadają pieczęć organu wydającego oraz podpis osoby lub osób upoważnionych do składania takiego podpisu.

Artykuł 5

1. Organy wydające wymienione w załączniku II:

a) są uznawane za takie przez dane państwo lub obszar celny wywozu;

b) zobowiązują się do kontrolowania wpisów w świadectwach;

c) zobowiązują się do przesyłania do Komisji co najmniej raz w tygodniu każdej informacji umożliwiającej kontrolowanie wpisów w świadectwach autentyczności, w szczególności numeru świadectwa, eksportera, odbiorcy, państwa przeznaczenia, produktu (żywe zwierzę/mięso), wagi netto oraz daty podpisania.

2. Wykaz zamieszczony w załączniku II jest zmieniany przez Komisję, jeśli warunek, o którym mowa w ust. 1 lit. a), nie jest spełniony, jeśli organ wydający świadectwa nie wypełnia jednego lub więcej z nałożonych na niego obowiązków lub jeśli wyznaczony zostaje nowy organ wydający.

Artykuł 6

Świadectwa autentyczności i pozwolenia na przywóz są ważne przez trzy miesiące od daty ich wystawienia.

Artykuł 7

Państwa i obszary celne wywozu przekazują do Komisji wzory nadruków znaków używanych przez ich organy wydające oraz nazwiska i podpisy osób uprawnionych do podpisywania świadectw autentyczności. Komisja przekazuje te informacje właściwym organom państw członkowskich.

Artykuł 8

1. W drodze odstępstwa od art. 11 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, państwa członkowskie powiadamiają Komisję:

a) nie później niż dnia 28 lutego 2010 r. o ilościach produktów, łącznie z powiadomieniami o braku wniosków, dla których wydano pozwolenia na przywóz w poprzednim okresie obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego;

b) nie później niż dnia 30 kwietnia 2010 r. o ilościach produktów, łącznie z powiadomieniami o braku wniosków, objętych niewykorzystanymi lub wykorzystanymi częściowo pozwoleniami na przywóz i odpowiadających różnicy między ilościami wpisanymi na odwrocie pozwoleń na przywóz a ilościami, na które pozwolenia te zostały wydane.

2. Nie później niż dnia 30 kwietnia 2010 r. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilościach produktów rzeczywiście dopuszczonych do swobodnego obrotu w poprzednim okresie obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego.

3. Powiadomień, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, dokonuje się zgodnie z załącznikami IX, X i XI do niniejszego rozporządzenia z zastosowaniem kategorii produktów określonych w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 382/2008.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 listopada 2008 r.