RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

1) na spotkaniu w Lizbonie w dniach 23 i 24 marca 2000 r. Rada Europejska postanowiła, że Układy o stabilizacji i stowarzyszeniu z krajami zachodnio - bałkańskimi powinny być poprzedzone asymetryczną liberalizacją handlu;

2) Rada w swoich konkluzjach z dnia 24 stycznia i 14 lutego 2000 r., wezwała również Komisję do zbadania zagadnień związanych z ułatwieniem handlu z Republiką Czarnogóry w Federalnej Republice Jugosławii;

3) rozporządzenie Rady (WE) nr 6/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. dotyczące porozumień stosowanych w przywozie do Wspólnoty produktów pochodzących z Republiki Bośni i Hercegowiny i Republiki Chorwacji oraz przywozu wina pochodzącego z byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i Republiki Słowenii(¹), oferuje dla pewnych produktów przemysłowych zwolnienie od cła w granicach plafonów taryfowych oraz ustanowienie ograniczonych koncesji dla towarów rolnych, wiele z nich w formie zwolnienia od ceł w zakresie kontyngentów taryfowych. Rozporządzenie Rady (WE) nr 1763/1999 z dnia 29 lipca 1999 r. dotyczące porozumień stosowanych do przywozu do Wspólnoty produktów pochodzących z Albanii przewiduje podobny system zawierający te same ograniczenia i zmieniający rozporządzenie (WE) nr 2820/98 dotyczące stosowania wielostronnego programu ogólnych preferencji taryfowych w odniesieniu do Albanii w okresie od 1 lipca 1999 r. do 31 grudnia 2001 r.(²);

4) ogólny poziom przywozu z krajów zachodnio-bałkańskich wynosi jest niższy od 0,6% całego przywozu Wspólnoty. Oczekuje się, że dalsze otwarcie rynku wniesie wkład w proces stabilizacji politycznej i gospodarczej w regionie bez negatywnych skutków dla Wspólnoty;

5) właściwa jest, zatem dalsza poprawa wspólnotowych autonomicznych preferencji handlowych poprzez usuwanie wszystkich pozostałych plafonów taryfowych dla produktów przemysłowych oraz poprzez dalszą poprawę dostępu do rynku Wspólnoty dla produktów rolnych i rybołówstwa, w tym produktów przetworzonych;

6) środki te proponowane są jako część procesu stabilizacji i stowarzyszania UE w odpowiedzi na szczególną sytuację w Zachodnich Bałkanach. Nie stanowią one precedensu dla wspólnotowej polityki handlowej z innymi państwami trzecimi;

7) zgodnie z procesem stabilizacji i stowarzyszania UE, opartym na wcześniejszym podejściu regionalnym i konkluzjach Rady z 29 kwietnia 1997 r., rozwój dwustronnych stosunków między Unią Europejską a krajami Zachodnich Bałkan zależy od pewnych warunków. Przyznanie autonomicznych preferencji handlowych jest powiązane z poszanowaniem podstawowych zasad demokracji i praw człowieka oraz z gotowością odnośnych krajów do rozwijania wzajemnych stosunków gospodarczych. Przyznanie poprawionych autonomicznych preferencji handlowych na rzecz krajów uczestniczących w procesie stabilizacji i stowarzyszania UE powinno być połączone z ich gotowością do zaangażowania się w efektywne reformy gospodarcze i współpracę regionalną, w szczególności poprzez ustanowienie strefy wolnego handlu zgodnie z odpowiednimi standardami GATT/WTO. Ponadto uzyskanie korzyści z autonomicznych preferencji handlowych jest uwarunkowane zaangażowaniem beneficjentów w efektywną współpracę administracyjną ze Wspólnotą w celu zapobiegania ryzyku nadużyć finansowych;

8) preferencje handlowe mogą być przyznane tylko krajom lub terytoriom posiadającym administrację celną;

9) Albania, Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, była Jugosłowiańska Republika Macedonii i Kosowo, jak określono w rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych 1244 z dnia 10 czerwca 1999 r. podlegające międzynarodowej administracji cywilnej Misji ONZ w Kosowie (UNMIK), (zwane dalej „Kosowo”), spełniają warunki, i podobne preferencje w handlu powinny być im przyznane, w celu uniknięcia dyskryminacji w regionie;

10) Republika Czarnogóry w Federalnej Republice Jugosławii nie posiada odrębnej administracji celnej. Niemożliwie jest, zatem przyznanie jej takich samych preferencji handlowych. Jednakże przyznanie ograniczonych preferencji handlowych dla niektórych czarnogórskich produktów przemysłowych, które nie są produkowane w innych częściach Federalnej Republiki Jugosławii jest możliwe bez uszczerbku dla zasady wyłączenia Federalnej Republiki Jugosławii z preferencji handlowych jako całości oraz w pełnej zgodzie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1294/1999 z dnia 15 czerwca 1999 r. dotyczącym zamrożenia funduszy i zakazu dokonywania inwestycji w odniesieniu do Federalnej Republiki Jugosławii oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1295/98 i (WE) nr 1607/98(³);

11) była Jugosłowiańska Republika Macedonii jest już powiązana ze Wspólnotą Umową o współpracy obejmującą preferencje w handlu, a Wspólnota i jej Państwa Członkowskie rozpoczęły negocjacje Układu o stabilizacji i stowarzyszenia z tym krajem. Ekwiwalent poprawionych autonomicznych preferencji handlowych w ramach niniejszego rozporządzenia powinien być, zatem przyznany temu krajowi na oddzielnych zasadach, z wyjątkiem koncesji na wino;

12) proponowane rozporządzenie powinno nadal ustalać koncesje na wino, zgodnie z treścią rozporządzeniu (WE) nr 6/2000, które stosowane są zarówno wobec Słowenii jak i byłej Federalnej Republice Macedonii do czasu zawarcia z tymi krajami indywidualnych Porozumień w sprawie wina. Ponieważ przedmiotowe koncesje będą nadal wyrażone globalnym kontyngentem taryfowym, stosowne jest umieścić te przepisy w jednym i tym samym rozporządzeniu;

13) właściwe jest, zatem przyznanie poprawionych autonomiczne preferencji handlowych Albanii, Bośni i Hercegowinie oraz Chorwacji i włączyć Kosowo oraz przyznać ograniczone i szczególne preferencje handlowe niektórym produktom przemysłowym pochodzącym z Federalnej Republiki Jugosławii;

14) dla celów procedur certyfikacji lub pochodzenia i współpracy administracyjnej, powinny zostać zastosowane odpowiednie przepisy rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(⁴);

15) ze względu na racjonalizację i uproszczenie należy zapewnić, że Komisja może, po konsultacji z Komitetem Kodeksu Celnego i bez naruszania szczególnych procedur przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, wprowadzić konieczne zmiany i poprawki techniczne niezbędne dla niniejszego rozporządzenia;

16) powinny zostać przyjęte środki konieczne dla realizacji niniejszego rozporządzenia zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 29 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(⁵);

17) wprowadzenie proponowanych środków dla produktów rolnych i produktów rybołówstwa pochodzących z Republiki Albanii, Bośni i Hercegowiny oraz Chorwacji uczyni zbytecznym włączenie tych republik do wspólnotowych programów uogólnionych preferencji taryfowych. Właściwe, zatem staje się usunięcie tych republik z listy beneficjentów rozporządzenia Rady (WE) nr 2820/98 z dnia 21 grudnia 1998 r. dotyczącego zastosowania wieloletniego systemu uogólnionych taryf preferencyjnych w okresie od dnia 1 lipca 1999 r. do 31 grudnia 2001 r.(⁶);

18) jednolite nowe rozporządzenie obejmujące wszystkie autonomiczne preferencje w handlu dałoby większą przejrzystość wspólnotowemu systemowi handlowemu z krajami i terytoriami uczestniczącymi lub powiązanymi z procesem stabilizacji i stowarzyszania UE. W konsekwencji, uchyla się rozporządzenia (WE) nr 1763/99 i (WE) nr 6/2000;

19) porozumienia dotyczące przywozu powinny zostać przedłużone na podstawie warunków ustanowionych przez Radę oraz w świetle doświadczenia zdobytego w przyznawaniu tych Porozumień w ramach niniejszego rozporządzenia. Należy, zatem ograniczyć czas trwania Porozumień do 31 grudnia 2002 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Porozumienia preferencyjne

1. Z zastrzeżeniem przepisów szczególnych ustanowionych w art. 3 i 4, produkty pochodzące z Republiki Albanii, Bośni i Hercegowiny oraz Chorwacji, jak również z Kosowa, w rozumieniu rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych 1244 z dnia 10 czerwca 1999 r. (zwanego dalej „Kosowo”), innych niż pozycje nr 0102, 0201, 0202 i 1604 Nomenklatury Scalonej, są dopuszczone do przywozu do Wspólnoty bez ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równoważnym oraz zwolnione od ceł i opłat o skutku równoważnym.

2. Przywóz win pochodzących z Republiki Słowenii i byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii korzysta z koncesji przewidzianych w art. 4.

3. Niektóre produkty pochodzące z Jugosławii będą korzystać z koncesji ustalonych w art. 5.

Artykuł 2

Warunki uprawniające do Porozumień preferencyjnych

1. Uprawnienie do korzystania z Porozumień preferencyjnych wprowadzonych art. 1 jest uwarunkowane:

a) zgodnością z definicją pojęcia „produkty pochodzące” ustaloną w sekcji 2, rozdział 2 tytuł IV rozporządzenia (EWG) nr 2454/93; oraz

b) wstrzymaniem się krajów i terytoriów wymienionych w art. 1 od wprowadzania nowych ceł lub opłat o skutku równoważnym oraz nowych ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równoważnym wobec przywozu pochodzącego ze Wspólnoty lub od rosnących dotychczasowych poziomów ceł lub opłat, bądź od wprowadzania jakichkolwiek innych ograniczeń od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia;

c) zaangażowaniem beneficjentów w efektywną współpracę administracyjną ze Wspólnotą w celu zapobiegania ryzyku nadużyć finansowych.

2. W odniesieniu do Albanii, Bośni i Hercegowiny oraz Chorwacji uprawnienie do korzystania z porozumień preferencyjnych wprowadzonych przez art. 1 jest również uwarunkowane ich gotowością do zaangażowania się w efektywne reformy gospodarcze i współpracę regionalną z innymi krajami objętymi procesem stabilizacji i stowarzyszania Unii Europejskiej, w szczególności poprzez ustanowienie strefy wolnego handlu zgodnie z art. XXIV GATT z 1994 r. i innych stosownych przepisów WTO.

W przypadku niezgodności w tym zakresie, Rada może, na wniosek Komisji, podjąć stosowne środki kwalifikowaną większością głosów.

Artykuł 3

Ograniczone koncesje na niektóre produkty włókiennicze

1. W odniesieniu do produktów włókienniczych pochodzących z krajów lub terytoriów, określonych w art. 1 ust. 1 niniejszego rozporządzenia i wskazanych w załączniku III B do rozporządzenia Rady (WE) nr 517/94 z dnia 7 marca 1994 r. w sprawie wspólnych reguł dotyczących przywozu wyrobów włókienniczych z niektórych państw trzecich, nieobjętych umowami dwustronnymi, protokołami, innymi ustaleniami lub innymi szczególnymi normami Wspólnoty dotyczącymi przywozu(⁷), zwolnienie od ceł i opłat o skutku równoważnym jest ograniczone do rocznych ilości Wspólnoty ustalonych w rozporządzeniu (WE) nr 517/94.

2. W odniesieniu do powtórnego przywozu po uszlachetnieniu biernym, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 3036/94 z dnia 8 grudnia 1994 r. ustanawiającym zasady gospodarczego uszlachetniania biernego stosowane do niektórych wyrobów włókienniczych i odzieżowych przywożonych powtórnie do Wspólnoty po obróbce lub uszlachetnianiu w niektórych państwach trzecich(⁸), zwolnienie z ceł jest ograniczone do rocznych ilości Wspólnoty określonych w załączniku VI do rozporządzenia (WE) nr 517/94, jeżeli produkty pochodzą z krajów lub terytoriów wymienionych w art. 1 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 4

Produkty rolne – kontyngenty taryfowe

1. W odniesieniu do niektórych produktów rybołówstwa pochodzących z Albanii, Bośni i Hercegowiny oraz Chorwacji oraz wina pochodzącego z krajów lub terytoriów określonych w art. 1 ust. 1 i 2, wymienionych w załączniku I, cła stosowane wobec przywozu do Wspólnoty są zawieszone na okres, na poziomach i w zakresie kontyngentów taryfowych Wspólnoty wskazany dla każdego produktu w tym załączniku.

2. Cła stosowane wobec przywozu do Wspólnoty młodej wołowiny, w rozumieniu załącznika II i pochodzącej z krajów i terytoriów, o których mowa w art. 1 ust. 1, stanowią 20% cła ad valorem i 20% określonego cła, jak ustalono we Wspólnej Taryfie Celnej, w ramach rocznego kontyngentu taryfowego 10 900 ton wyrażonych w masie tuszy.

Wielkość rocznego kontyngentu taryfowego 10 900 ton jest rozdzielona między republiki korzystające z pomocy, jak następuje:

a) 1 500 ton (masy tuszy) młodej wołowiny pochodzącej z Bośni i Hercegowiny;

b) 9 400 ton (masy tuszy) młodej wołowiny pochodzącej z Chorwacji.

Przywóz do Wspólnoty młodej wołowiny, w rozumieniu załącznika II i pochodzącej z Albanii i Kosowa, nie korzysta z koncesji celnych.

Wnioskom w sprawie przywozu w ramach tych kontyngentów towarzyszą świadectwa autentyczności wydawane przez właściwe władze kraju wywozu i potwierdzające, że towary pochodzą z odnośnego kraju lub terytorium i odpowiadają definicji w załączniku II. Świadectwo to zostanie sporządzone przez Komisję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 43 rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny(⁹).

Artykuł 5

Kontyngenty taryfowe na wyroby aluminiowe pochodzące z Federalnej Republiki Jugosławii

Od dnia 1 stycznia do 31 grudnia każdego roku przywóz wyrobów aluminiowych do Wspólnoty pochodzących z Federalnej Republiki Jugosławii i wymienionych w załączniku III, korzysta ze zwolnień od cła zgodnie z kontyngentami taryfowymi Wspólnoty wymienionymi w tym załączniku.

Artykuł 6

Realizacja kontyngentów taryfowych na młodą wołowinę

Komisja określi szczegółowe zasady realizacji kontyngentu taryfowego na młodą wołowinę, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 43 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

Artykuł 7

Administrowanie kontyngentami taryfowymi

Kontyngenty taryfowe, określonych w art. 4 ust. 1 i art. 5 są administrowane przez Komisję zgodnie z art. 308a, 308b, i 308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

W tym celu Państwa Członkowskie i Komisja komunikują się, w miarę możliwości, za pomocą połączeń elektronicznych.

Artykuł 8

Dostęp do kontyngentów taryfowych

Każde Państwo Członkowskie zapewni, aby importerzy mieli jednakowy i niezakłócony dostęp do kontyngentów taryfowych tak długo, jak długo pozwala na to saldo odpowiednich wielkości kontyngentowych.

Artykuł 9

Przyznanie kompetencji

Komisja, zgodnie z procedurą, określoną w art. 10 ust. 2, przyjmuje przepisy konieczne do stosowania niniejszego rozporządzenia, inne niż przepisy przewidziane w art. 6, w szczególności:

a) konieczne zmiany i korekty techniczne po zmianach w kodzie Nomenklatury Scalonej i podpodziałach Taric;

b) konieczne korekty po zawarciu innych układów między Wspólnotą a krajami i terytoriami, o których mowa w art. 1.

Artykuł 10

Komitet Zarządzający

1. Komisja jest wspierana przez Komitet Kodeksu Celnego powołany art. 247 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92(¹⁰), zwany dalej „Komitetem”.

2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu, zastosowanie mają art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

3. Komitet ustala swój regulamin.

Artykuł 11

Współpraca

Państwa Członkowskie i Komisja ściśle współpracują w celu zapewnienia przestrzegania niniejszego rozporządzenia, w szczególności przepisów określonych w art. 12 ust. 1.

Artykuł 12

Czasowe zawieszenie

1. Jeśli Komisja stwierdzi, że istnieją wystarczające dowody nadużycia finansowego lub niezapewnienia współpracy administracyjnej zgodnie z wymaganiami weryfikacji dowodów pochodzenia lub masowy wzrost przywozu do Wspólnoty ponad poziom normalnej produkcji i zdolności eksportowych lub brak zgodności z przepisami art. 2 ust. 1 w odniesieniu do krajów lub terytoriów objętych niniejszym rozporządzeniem, może podjąć środki w celu zawieszenia całości lub części ustaleń przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu na okres trzech miesięcy z zastrzeżeniem, że uprzednio:

a) poinformuje Komitet;

b) wezwie Państwa Członkowskie do podjęcia koniecznych środków zapobiegawczych w celu zabezpieczenia interesów finansowych Wspólnoty i zapewnienia realizacji art. 2 ust. 1 przez uprawnione kraje i terytoria;

c) opublikuje notatkę w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich stwierdzającą, że istnieją podstawy do uzasadnionych wątpliwości w odniesieniu do stosowania Porozumień preferencyjnych i spełnienia art. 2 ust. 1 przez uprawniony odnośny kraj i terytorium, które mogą kwestionować jego prawo do dalszego korzystania z korzyści przyznanych na mocy niniejszego rozporządzenia.

2. Państwo Członkowskie może w ciągu 10 dni skierować decyzję Komisji do Rady. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może w ciągu 30 dni podjąć odmienną decyzję.

3. Po zakończeniu okresu zawieszenia, Komisja zadecyduje o zniesieniu środka tymczasowego zawieszenia po konsultacji z Komitetem lub o przedłużeniu środka zawieszenia zgodnie z procedurą przewidzianą w ust. 1.

Artykuł 13

Zmiana rozporządzenia (WE) nr 2820/98

W załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 2820/98 skreśla się następujące hasła: „AL Albania”, „BA Bośnia i Hercegowina” i „HR Chorwacja”.

Artykuł 14

Utrata mocy

Rozporządzenia (WE) nr 1763/1999 i (WE) nr 6/2000 tracą moc.

Artykuł 15

Początkowe zastosowanie pro rata

1. W drodze odstępstwa od art. 7, ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu stosuje się przez pierwszy rok kalendarzowy obowiązywania niniejszego rozporządzenia.

2. Wielkości kontyngentów taryfowych są obliczane jako pro rata zasadniczych wielkości wskazanych w załącznikach I i III, biorąc pod uwagę część okresu upływającego przed datą zastosowania niniejszego rozporządzenia.

3. Ilości przywożone w ramach kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych 09.1515 i 09.1561 stosowanych, odpowiednio, w ramach rozporządzeń (WE) nr 6/2000 i (WE) nr 1763/1999 są brane pod uwagę w odniesieniu do obciążenia odnośnych kontyngentów taryfowych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

4. Ilości przywożone w ramach kontyngentów taryfowych na młodą wołowinę stosowanych w ramach art. 5 ust. 3 i załącznika F rozporządzenia (WE) nr 6/2000 są brane pod uwagę w odniesieniu do obciążenia odnośnych kontyngentów taryfowych, określonych w art. 4 ust. 2 i załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 16

Środki przejściowe

1. Korzyść uogólnionych preferencji taryfowych ustanowiona na mocy rozporządzenia (WE) nr 2820/98 będzie nadal przyznawana w odniesieniu do towarów pochodzących z Albanii, Bośni i Hercegowiny oraz Chorwacji wprowadzonych do wolnego obiegu we Wspólnocie przed dniem 1 stycznia 2001 r., z zastrzeżeniem, że:

a) odnośne towary są objęte umową sprzedaży zawartą przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia; oraz

b) można wykazać do celów organów celnych, że towary te opuściły kraj pochodzenia nie później niż w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

2. Organy celne mogą uznać ust. 1 lit. b) za spełniony, jeśli zostanie im przedłożony jeden z następujących dokumentów:

a) w przypadku transportu morskiego lub śródlądowego, konosament wykazujący, że załadowanie miało miejsce przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia;

b) w przypadku transportu kolejowego, list przewozowy zaakceptowany przez koleje kraju ekspediującego przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia;

c) w przypadku transportu drogowego, karnet międzynarodowego transportu drogowego TIR wydany przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia przez urząd celny w kraju pochodzenia lub jakikolwiek inny stosowny dokument uwierzytelniony przez właściwe organy celne kraju pochodzenia przed tą datą;

d) w przypadku transportu lotniczego, lotniczy list przewozowy wykazujący, że linia lotnicza otrzymała towar przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 17

Wejście w życie i zastosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od pierwszego dnia drugiego miesiąca po wejściu w życie do dnia 31 grudnia 2002 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 września 2000 r.

W imieniu Rady

H. VÉDRINE

Przewodniczący