RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 9 i art. 11 ust. 2,

po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Obowiązujące środki

(1) W sierpniu 2002 r. rozporządzeniem Rady (WE) nr 1514/2002 (²) („dochodzenie pierwotne”) wprowadzono ostateczne środki antydumpingowe na przywóz niektórych łączników rur i przewodów rurowych („łączniki rur i przewodów rurowych” lub „produkt objęty postępowaniem”) pochodzących, między innymi, z Republiki Korei i Malezji („kraje, których dotyczy postępowanie”). W odniesieniu do Malezji obowiązują następujące cła antydumpingowe: 59,2 % dla Anggerik Laksana Sdn Bhd i 75 % dla wszystkich pozostałych przedsiębiorstw; w odniesieniu do Republiki Korei cło wynosi 44 % dla wszystkich przedsiębiorstw.

(2) Poza zakresem niniejszego postępowania aktualnie obowiązują środki antydumpingowe wprowadzone rozporządzeniem Rady (WE) nr 964/2003 (³) na wywóz z Chińskiej Republiki Ludowej (58,6 %) i Tajlandii (58,9 %), z wyjątkiem dwóch przedsiębiorstw w Tajlandii, oraz produktów wysyłanych z Tajwanu, niezależnie od tego, czy zostały zadeklarowane jako pochodzące z Tajwanu. Środki nałożone na produkt objęty postępowaniem pochodzący z Chin rozszerzono na przywóz tego samego produktu wysyłanego z Indonezji rozporządzeniem Rady (WE) nr 2052/2004 (⁴), Sri Lanki rozporządzeniem Rady (WE) nr 2053/2004 (⁵) oraz Filipin rozporządzeniem Rady (WE) nr 655/2006 (⁶), niezależnie od tego, czy został zadeklarowany jako pochodzący z Filipin, Indonezji lub Sri Lanki.

2. Wniosek o dokonanie przeglądu

(3) W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu (⁷) środków antydumpingowych obowiązujących w odniesieniu do przywozu łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Republiki Korei i Malezji Komisja otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu tych środków zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(4) Wniosek został złożony w dniu 23 maja 2007 r. przez Komitet Obrony Przemysłu Stalowych Łączników Spawanych w Unii Europejskiej (ang. Defence Committee of the Steel Butt-Welding Fittings Industry of the European Union) („wnioskodawca”) w imieniu producentów reprezentujących znaczną część, w tym przypadku ponad 50 %, ogólnej wspólnotowej produkcji niektórych łączników rur i przewodów rurowych.

(5) W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu wspólnotowego.

(6) Po konsultacji z Komitetem Doradczym Komisja ustaliła, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie przeglądu i wszczęła przegląd wygaśnięcia (⁸) zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

3. Dochodzenie

(7) Komisja oficjalnie zawiadomiła wnioskujących producentów wspólnotowych, pozostałych producentów wspólnotowych, producentów eksportujących z krajów, których dotyczy postępowanie, importerów/przedsiębiorstwa handlowe, zainteresowanych użytkowników i ich stowarzyszenia, jak również przedstawicieli rządów obydwu krajów wywozu, o wszczęciu przeglądu.

(8) Komisja przesłała kwestionariusze do wszystkich wymienionych stron i do tych, którzy zgłosili się w terminie określonym w zawiadomieniu o rozpoczęciu przeglądu.

(9) Komisja dała również stronom zainteresowanym możliwość przedstawienia swoich poglądów na piśmie i zwrócenia się z prośbą o możliwość przesłuchania w terminie ustalonym w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu.

(10) Ze względu na dużą liczbę producentów eksportujących w Republice Korei, importerów/przedsiębiorstw handlowych prowadzących obrót produktem objętym postępowaniem oraz producentów wspólnotowych zawiadomienie o wszczęciu przeglądu przewidywało kontrolę wyrywkową, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego. W celu podjęcia decyzji co do konieczności kontroli wyrywkowej, a jeżeli zostanie ona uznana za konieczną, wybrania grupy reprezentatywnej, Komisja rozesłała formularze, prosząc o podanie szczegółowych informacji na temat średniej wielkości sprzedaży oraz cen każdego z producentów wspólnotowych, producentów eksportujących i importerów objętych postępowaniem. Nie otrzymano żadnej odpowiedzi ze strony koreańskich producentów eksportujących, a od importerów otrzymano jedenaście odpowiedzi. Na pytania zawarte w formularzu dotyczącym kontroli wyrywkowej odpowiedziało tylko czterech producentów wspólnotowych. W związku z powyższym postanowiono, iż kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.

(11) Czterech producentów wspólnotowych udzieliło odpowiedzi na pytania zawarte w formularzu, ale jeden przesłał częściową odpowiedź i nie odpowiedział na pismo dotyczące uzupełnienia braków. Jeśli chodzi o Malezję, otrzymano dwie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, jedną od przedsiębiorstwa wchodzącego na rynek, a drugą od przedsiębiorstwa, które później nie wyraziło zgody na wizytę weryfikacyjną. Żaden z koreańskich producentów eksportujących nie odpowiedział na kwestionariusz. Dwóch importerów przedłożyło odpowiedzi na kwestionariusz.

(12) Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz określenia interesu Wspólnoty. Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

a) składający wniosek producenci wspólnotowi:

- Erne Fittings GmbH, Schlins, Austria,

- Interfit SA, Maubeuge, Francja,

- Virgilio Cena & Figli S.p.A, Brescia, Włochy;

b) przedsiębiorstwo wchodzące na rynek w Malezji: Pantech Steel Industries SDN. BHD., Selangor, Malezja.

4. Okres objęty dochodzeniem

(13) Badanie w sprawie kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu obejmowało okres od dnia 1 lipca 2006 r. do dnia 30 czerwca 2007 r. („OD”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2002 r. do końca OD („okres badany”).

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

1. Produkt objęty postępowaniem

(14) Produktem objętym przeglądem są łączniki rur i przewodów rurowych (inne niż łączniki odlewane, kołnierze i łączniki gwintowane), z żeliwa lub stali (z wyłączeniem stali nierdzewnej), o największej średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 609,6 mm, rodzaju stosowanego do spawania doczołowego lub do innych celów, pochodzące z Republiki Korei i Malezji, obecnie objęte kodami CN ex 7307 93 11, ex 7307 93 19, ex 7307 99 30 i ex 7307 99 90.

(15) Łączniki rur i przewodów rurowych są wytwarzane przede wszystkim poprzez cięcie i kształtowanie rur i przewodów rurowych. Stosowane są one do łączenia rur i przewodów rurowych i produkowane są w różnych kształtach, takich jak kolanka, reduktory, trójniki i pokrywy, oraz w różnych wielkościach i z różnych gatunków materiału. Używane są one głównie w przemyśle petrochemicznym, budownictwie, energetyce, przemyśle stoczniowym i instalacjach przemysłowych. Przy sprzedaży do użytku w przemyśle petrochemicznym jako światowy standard stosuje się normę ANSI. Do innych celów najpowszechniej stosowanym standardem we Wspólnocie jest norma DIN.

2. Produkt podobny

(16) Podobnie jak w pierwotnym postępowaniu, dochodzenie wykazało, że łączniki rur i przewodów rurowych produkowane w krajach, których dotyczy postępowanie, sprzedawane na rynku krajowym lub wywożone do Wspólnoty, mają takie same podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne oraz końcowe zastosowania jak produkty sprzedawane we Wspólnocie przez producentów wspólnotowych składających wniosek i dlatego uznaje się je za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

C. PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI DUMPINGU

(17) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy wygaśnięcie środków mogłoby doprowadzić do kontynuacji dumpingu.

1. Uwagi wstępne

(18) Jak wspomniano powyżej, wobec braku współpracy producentów eksportujących z Korei i Malezji, z wyjątkiem jednego przedsiębiorstwa wchodzącego na rynek, badanie musiało oprzeć się na informacjach uzyskanych przez służby Komisji z innych źródeł. W tym zakresie i zgodnie z przepisami art. 18 rozporządzenia podstawowego do ustalenia ilości i cen przywozu posłużono się danymi Eurostatu z 8-cyfrowym kodem CN, sprawdzonymi z innymi źródłami. Dostępne dane wykorzystano do obliczenia marginesu dumpingu, tj. w tym przypadku informacje zawarte we wniosku oraz statystki pochodzące ze Stanów Zjednoczonych.

(19) Z uwagi na nieznaczną obecnie wielkość przywozu łączników rur i przewodów rurowych z Korei i Malezji do UE Komisja musiała wykorzystać dane z innego kraju. Za odpowiedni kraj uznano Stany Zjednoczone, ze względu na podobnej wielkości rynek z wieloma producentami krajowymi, ale również ze znacznym odsetkiem przywozu, dzięki czemu rynek ten jest bardzo konkurencyjny. Ponadto Stany Zjednoczone są znaczącym kierunkiem eksportowym dla Korei i Malezji.

2. Przywóz dumpingowy w okresie objętym dochodzeniem

a) Wartość normalna

(20) Zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego i wobec braku jakiejkolwiek współpracy ze strony koreańskich i malezyjskich producentów eksportujących, z wyjątkiem jednego przedsiębiorstwa wchodzącego na rynek, wartość normalna została ustalona w oparciu o dane zawarte we wniosku, tj. szacunkowy koszt wytwarzania, do którego dodano 12,3% i 15,1% dla uwzględnienia wydatków SGA oraz 5,6 % i 6 % dla uwzględnienia zysku odpowiednio dla Korei i Malezji, wyrażone jako procent od obrotu. Uznaje się, iż powyższe wielkości procentowe przyjęto dość ostrożnie.

b) Cena eksportowa

(21) Zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego i wobec braku współpracy ze strony koreańskich i malezyjskich producentów eksportujących, z wyjątkiem jednego przedsiębiorstwa wchodzącego na rynek, cenę eksportową obliczono, wykorzystując koreańskie i malezyjskie ceny eksportowe przy wywozie produktu objętego postępowaniem do Stanów Zjednoczonych, na podstawie amerykańskich statystyk dotyczących przywozu. Dane te skorygowano z rozbiciem na rodzaje produktu, proporcjonalnie do wagi każdego typu produktu, w oparciu o informacje dostarczone we wniosku.

c) Porównanie

(22) Dokonano porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceną eksportową łączników rur i przewodów rurowych, zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego, przyjmując obie ceny na poziomie ex-works.

(23) Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, uwzględniono różnice w czynnikach mających wpływ na ceny i porównywalność cen, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym dokonano korekt z tytułu frachtu śródlądowego i morskiego, ubezpieczenia, opłat manipulacyjnych, załadunku oraz kosztów ubocznych.

d) Margines dumpingu

(24) Porównanie skonstruowanej wartości normalnej ze skonstruowaną ceną eksportową wykazało istnienie dumpingu w obu krajach, których dotyczy postępowanie, z marginesem dumpingu równym wartości, o jaką ustalona wartość normalna przewyższa cenę eksportową. Stwierdzony margines dumpingu, wyrażony procentowo w stosunku do ceny importowej CIF na granicy Wspólnoty, wynosił 15,1 % dla Korei i 61,3 % dla Malezji.

3. Zmiany wielkości przywozu w przypadku uchylenia środków

a) Uwagi wstępne

(25) W nawiązaniu do analizy występowania dumpingu w OD zbadano również prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu. Wobec braku współpracy ze strony koreańskich i malezyjskich producentów eksportujących, z wyjątkiem jednego przedsiębiorstwa wchodzącego na rynek, i zważywszy na brak publicznie dostępnych informacji na temat przemysłu łączników rur i przewodów rurowych, poniższe wnioski opierają się głównie na dostępnych faktach, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, a dokładniej na danych Eurostatu, wniosku o dokonanie przeglądu oraz statystykach pochodzących ze Stanów Zjednoczonych.

b) Koreańskie i malezyjskie moce produkcyjne

(26) Moce produkcyjne zarówno w Korei, jak i w Malezji szacuje się na 35 300 ton, a ich zdolności eksportowe na 20 000 ton. Stanowi to ponad jedną czwartą konsumpcji we Wspólnocie.

c) Koreańskie i malezyjskie ceny eksportowe do Wspólnoty

(27) Jak już wspomniano w uwagach wstępnych, wywóz produktu objętego postępowaniem z obydwu krajów, których dotyczy postępowanie, na rynek Wspólnoty praktycznie nie istnieje. Co do wywozu do innych krajów trzecich we wniosku stwierdza się, że wywóz produktu objętego postępowaniem do Stanów Zjednoczonych odbywa się po cenach dumpingowych.

d) Wnioski dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu

(28) W związku z powyższym, tj. wysokim marginesem dumpingu, ogromnymi wolnymi mocami produkcyjnymi w tych krajach oraz ich dużymi zdolnościami eksportowymi, można wywnioskować, że w wypadku wygaśnięcia środków dumpingowy przywóz z tych dwóch krajów do UE mógłby wystąpić ponownie. Ponadto mimo wysokiego poziomu ceł antydumpingowych nałożonych na ich przywóz, który praktycznie ustał, żaden z producentów eksportujących z Malezji nie wnioskował o dokonanie przeglądu okresowego. Co więcej, należy pamiętać, że koreańskie przedsiębiorstwa eksportujące nigdy nie współpracowały w dochodzeniu pierwotnym. Brak współpracy w tym dochodzeniu sugeruje również, że producenci eksportujący nie chcieli lub nie mogli wykazać, że w wypadku wygaśnięcia środków dumping nie wystąpi.

D. DEFINICJA PRZEMYSŁU WSPÓLNOTOWEGO

(29) Trzy przedsiębiorstwa w pełni współpracowały podczas dochodzenia. Przedsiębiorstwa te mają siedzibę we Francji (Interfit), w Austrii (Erne Fittings) oraz we Włoszech (Virgilio Cena). Grupa austriacka posiada również przedsiębiorstwo powiązane w Niemczech (Siekmann Fittings). W wyniku dochodzenia ustalono, że trzech w pełni współpracujących producentów wspólnotowych będących wnioskodawcami reprezentowało ponad 50 % wspólnotowej produkcji łączników rur i przewodów rurowych i że w związku z tym stanowią oni przemysł wspólnotowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 oraz art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

E. SYTUACJA NA RYNKU WSPÓLNOTOWYM 1. Konsumpcja na rynku wspólnotowym

(30) Konsumpcja we Wspólnocie była oparta na łącznej wielkości sprzedaży przez wnioskujących producentów wspólnotowych i pozostałych producentów wspólnotowych, na podstawie wniosku, oraz przywozu z krajów, których dotyczy postępowanie, i przywozu z innych krajów trzecich, w obydwu przypadkach na podstawie danych Eurostatu.

(31) Na tej podstawie konsumpcja we Wspólnocie w okresie badanym wzrosła o 26 %, z 58 561 ton w 2002 r. do 73 519 ton w OD. Łączniki rur i przewodów rurowych są stosowane głównie w przemyśle petrochemicznym, budownictwie, energetyce, przemyśle stoczniowym i instalacjach przemysłowych, co w połączeniu z poprawą sytuacji w przemyśle stalowym może wyjaśnić ten wzrost.

(32)

Tabela 1

Konsumpcja we Wspólnocie

2. Przywóz z krajów, których dotyczy postępowanie

a) Wielkość i udział w rynku

(33) Wielkość przywozu z Malezji i Korei zmniejszyła się radykalnie z 404 do 11 ton. Wydaje się, że jest to wynikiem wprowadzenia środków antydumpingowych obowiązujących od lutego 2002 r. Jego udział w rynku jest de minimis.

(34)

Tabela 2

Przywóz z krajów, których dotyczy postępowanie

b) Zmiany cen przywozu i podcięcie cenowe

(35) Ze względu na bardzo ograniczoną wielkość przywozu z krajów, których dotyczy postępowanie, i biorąc pod uwagę dużą różnorodność różnych rodzajów produktów, nie można uważać danych Eurostatu dotyczących cen za wiarygodne źródło dla szczegółowej analizy.

(36) Wobec braku współpracy w krajach, których dotyczy postępowanie, marginesy podcięcia cenowego obliczono przy użyciu tej samej metody co w przypadku wniosku, tj. poprzez porównanie cen eksportowych stosowanych w wywozie z krajów, których dotyczy postępowanie, do Stanów Zjednoczonych z cenami stosowanymi przez wnioskodawców na rynku wspólnotowym. Margines podcięcia cenowego wynosi 25,2 % dla Korei i 53,3 % dla Malezji.

3. Sytuacja gospodarcza przemysłu wspólnotowego

a) Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(37) Produkcja przemysłu wspólnotowego wzrosła w okresie badanym o 5 %, podczas gdy konsumpcja we Wspólnocie wzrosła o 26 %.

(38)

Tabela 3

Wielkość produkcji

(39) W okresie badanym moce produkcyjne przemysłu wspólnotowego wzrosły o 6 %, pomimo nieznacznego spadku w 2003 r.

(40)

Tabela 4

Moce produkcyjne

(41) W okresie badanym wykorzystanie mocy produkcyjnych spadło o 1 %.

(42)

Tabela 5

Wykorzystanie mocy produkcyjnych

b) Wielkość sprzedaży i ceny sprzedaży

(43) Sprzedaż przez przemysł wspólnotowy klientom niepowiązanym na rynku wspólnotowym wzrosła o 11 % między 2002 r. a OD.

(44)

Tabela 6

Sprzedaż przez przemysł wspólnotowy stronom niepowiązanym

(45) W okresie badanym średnie ceny sprzedaży stosowane na rynku wspólnotowym przez przemysł wspólnotowy stopniowo rosły. Całkowity wzrost między 2002 r. a OD wyniósł 63 %. Wzrost ten można częściowo wytłumaczyć wzrostem kosztów głównego surowca, rur stalowych, a częściowo przesunięciem w zakresie produkcji dwóch producentów wspólnotowych, koncentrujących się na specjalnych, droższych typach.

(46)

Tabela 7

Ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego

c) Udział w rynku

(47) Całkowity udział przemysłu wspólnotowego w rynku zmniejszył się o 7 punktów procentowych w okresie od 2002 r. do OD.

(48)

Tabela 8

Udział przemysłu wspólnotowego w rynku

d) Wzrost

(49) Podczas gdy konsumpcja we Wspólnocie wzrosła w okresie badanym o 26 %, wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego na rynku wzrosła tylko o 11 %, a udział przemysłu wspólnotowego w rynku zmniejszył się o 7 punktów procentowych. Tendencja wzrostowa w konsumpcji we Wspólnocie nie pociągnęła zatem za sobą odpowiadającego jej wzrostu sprzedaży przemysłu wspólnotowego.

e) Rentowność i zwrot z inwestycji

(50) W okresie badanym rentowność wyrażona jako procent wartości sprzedaży netto podmiotom niepowiązanym rozwijała się w sposób następujący:

(51)

Tabela 9

Rentowność

(52) Rentowność przemysłu wspólnotowego wykazywała tendencje wzrostowe zgodne ze wzrostem cen sprzedaży przemysłu wspólnotowego. Mimo znacznego spadku w 2003 i 2005 r. ogólna rentowność osiągnęła 10%. Wiązało się to z przestawieniem produkcji na wytwarzanie produktów o większej wartości dodanej w okresie badanym, kiedy średni zysk osiągany przez przemysł wspólnotowy wynosił 4 %.

(53) Zwrot z inwestycji, wyrażony jako zyski/straty w odniesieniu do wartości księgowej netto inwestycji, wykazywał te same tendencje co rentowność.

(54)

Tabela 10

Zwrot z inwestycji

f) Przepływy pieniężne

(55) Pomiędzy 2002 i 2005 r. występowały znaczne wahania w przepływach pieniężnych, a ich gwałtowny wzrost nastąpił w 2006 r. i w OD. Wzrost ten również wskazuje, że sytuacja przemysłu ulegała poprawie. Taki poziom przepływów pieniężnych pozwala przedsiębiorstwom, po trudnym okresie, ponownie inwestować w produkcję łączników rur i przewodów rurowych.

(56)

Tabela 11

Przepływy pieniężne

g) Inwestycje i zdolność do pozyskania kapitału

(57) Inwestycje przemysłu wspólnotowego wzrosły w okresie badanym o 65 %. W celu zwiększenia wydajności większość z nich koncentrowała się na maszynach. Żadna z badanych spółek nie wspominała o jakichkolwiek bieżących trudnościach w zdobywaniu kapitału.

(58)

Tabela 12

Inwestycje

h) Zapasy

(59) Poniższa tabela pokazuje, iż stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego był stabilny; niemniej jednak w okresie badanym należy odnotować nieznaczny spadek o około 1 %.

(60)

Tabela 13

Zapasy

i) Zatrudnienie, wydajność i koszty pracy

(61) Po wynoszącym 5 % spadku w 2003 r. w okresie badanym siła robocza ogółem zmniejszyła się o 2%.

(62)

Tabela 14

Zatrudnienie

(63) Wraz ze wzrostem produkcji i zmniejszeniem zatrudnienia, wydajność wzrosła w okresie objętym dochodzeniem o 8 %.

(64)

Tabela 15

Wydajność

(65) W okresie badanym koszty pracy w przemyśle wspólnotowym stopniowo rosły. Całkowity wzrost kosztów pracy w okresie badanym wyniósł 22 %. Główny wzrost kosztów pracy wystąpił w spółce, która skoncentrowała swoją produkcję na wytwarzaniu produktów specjalistycznych, wymagających wyższych kwalifikacji zawodowych.

(66)

Tabela 16

Koszty pracy

4. Wpływ innych czynników

a) Działalność wywozowa przemysłu wspólnotowego

(67) Wielkość wywozu łączników rur i przewodów rurowych dokonywanego przez przemysł wspólnotowy w okresie badanym nie była zbyt stabilna, wykazywała bowiem silne wahania. Poziom wywozu do krajów trzecich zmniejszył się o 15 %, a spadek ten wynikał głównie z niekorzystnego kursu wymiany EUR/USD.

(68)

Tabela 17

Wywóz przemysłu wspólnotowego

b) Wielkość i ceny przywozu z innych krajów trzecich

(69) Rozporządzenie (WE) nr 964/2003 nałożyło cła antydumpingowe na przywóz łączników rur i przewodów rurowych z Chińskiej Republiki Ludowej (58,6 %) i Tajlandii (58,9 %). Środki mają zastosowanie do produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Chin i wysyłanego z jednego z następujących krajów: Filipiny, Indonezja, Sri Lanka i Tajwan. Pomimo środków obowiązujących w odniesieniu do przywozu z Chin, wywóz z tego kraju do UE stale rośnie.

(70) Łączna wielkość przywozu łączników rur i przewodów rurowych z krajów trzecich innych niż kraje, których dotyczy postępowanie, wzrosła w okresie badanym ponaddwukrotnie, z 9 654 ton w 2002 r. do 24 105 ton na koniec OD.

(71) Wielkość przywozu łączników rur i przewodów rurowych do Wspólnoty z krajów innych niż Korea i Malezja kształtowała się następująco:

(72)

Tabela 18

Przywóz z innych krajów trzecich

(73) Udział w rynku przywozu pochodzącego z krajów trzecich innych niż kraje, których dotyczy postępowanie, osiągnął 33 % konsumpcji we Wspólnocie. Oznacza to wzrost o 99 % w okresie badanym, z 16% do 33%.

(74)

Tabela 19

Udział w rynku przywozu z innych krajów trzecich

(75)

Tabela 20

Główne źródła przywozu do UE

c) Poprawa sytuacji po skutkach dumpingu

(76) Jak wskazuje pozytywne kształtowanie się większości wyżej wyszczególnionych wskaźników, w okresie od 2002 r. do połowy 2007 r. sytuacja gospodarcza przemysłu wspólnotowego uległa częściowej poprawie po wyrządzającym szkodę dumpingowym przywozie pochodzącym z dwóch krajów, których dotyczy postępowanie.

5. Wnioski dotyczące sytuacji przemysłu wspólnotowego

(77) Obowiązujące środki doprowadziły do częściowej poprawy sytuacji w przemyśle wspólnotowym od 2002 r. Przemysł wspólnotowy zdołał zwiększyć wielkość sprzedaży oraz podnieść ceny. Wskaźniki szkody, takie jak produkcja, moce produkcyjne, rentowność, inwestycje, zwrot z inwestycji oraz wydajność również wykazały pozytywny rozwój. Świadczy to o tym, że przemysł wspólnotowy poczynił wysiłki na rzecz poprawy swojej konkurencyjności. W rezultacie sprzedaż przemysłu wspólnotowego we Wspólnocie od 2002 r. przynosi zyski.

(78) Jednakże przemysł wspólnotowy nie zdołał wykorzystać znacznego wzrostu konsumpcji we Wspólnocie, a niektóre z czynników pozytywnych wynikają również z likwidacji znaczącego producenta wspólnotowego w Zjednoczonym Królestwie, którego działalność przejęły dwa spośród przedsiębiorstw popierających wniosek.

(79) Niemniej jednak można wyciągnąć wniosek, że wprowadzenie środków przeciwko Korei i Malezji miało pozytywny wpływ na sytuację gospodarczą przemysłu wspólnotowego.

(80) Biorąc pod uwagę wstępną poprawę sytuacji przemysłu wspólnotowego, nie można stwierdzić utrzymywania się szkody spowodowanej przywozem po cenach dumpingowych. Zbadano zatem, czy istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody w przypadku wygaśnięcia śródków.

F. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY

(81) Jak wspomniano powyżej, producenci koreańscy i malezyjscy dysponują potencjałem, który w przypadku wygaśnięcia środków umożliwia im ponowne skierowanie na rynek wspólnotowy ogromnej wielkości wywozu. Z wniosku wynika, iż kraje te są w znacznym stopniu uzależnione od rynków eksportowych: 75 % w przypadku Korei i 84 % w przypadku Malezji. Ponadto wydaje się, że inne rynki eksportowe, takie jak Stany Zjednoczone i Japonia nie mogłyby wchłonąć wolnych mocy produkcyjnych, ponieważ wielkość wywozu do tych krajów jest już znaczna, i dlatego byłyby one kierowane na rynek wspólnotowy. Wydaje się również, że na rynku azjatyckim występuje ogólna nadprodukcja.

(82) Jeżeli chodzi o ceny, na podstawie amerykańskich statystyk stwierdzono, że malezyjskie i koreańskie ceny eksportowe do Stanów Zjednoczonych są niższe niż ceny stosowane przez przemysł wspólnotowy. Mimo że nie można było przeprowadzić szczegółowej analizy z powodu wielu różnych rodzajów produktów, prawdopodobnie eksporterzy ci dostosują swoje ceny do bardzo niskich cen z innych krajów azjatyckich w celu odzyskania utraconych udziałów w rynku. Tego rodzaju polityka cenowa, potwierdzona brakiem współpracy z ich strony w połączeniu z ich zdolnością dostarczenia znacznych ilości produktu objętego postępowaniem na rynek wspólnotowy, oznaczałaby negatywny wpływ na przemysł wspólnotowy.

(83) Ponadto należy pamiętać, że przemysł wspólnotowy musi pozostać konkurencyjny, by wytwarzać pewną ilość produktów standardowych i w związku z tym bezpośrednio konkurujących z przywozem z Korei i Malezji, aby odnieść korzyści skali.

(84) W związku z powyższym stwierdza się, że dopuszczenie do wygaśnięcia środków najprawdopodobniej doprowadziłoby do ponownego poniesienia przez przemysł wspólnotowy szkody spowodowanej przywozem po cenach dumpingowych.

G. INTERES WSPÓLNOTY

1. Wprowadzenie

(85) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy przedłużenie okresu obowiązywania istniejących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom przemysłu wspólnotowego jako całości. Interes Wspólnoty określono na podstawie analizy wszystkich zaangażowanych interesów, tj. interesu przemysłu wspólnotowego, interesu importerów/przedsiębiorstw handlowych, a także użytkowników produktu objętego postępowaniem. Nie otrzymano żadnych odpowiedzi ze strony użytkowników.

(86) Aby ocenić prawdopodobny wpływ utrzymania lub zaprzestania stosowania środków, Komisja zażądała informacji od wszystkich zainteresowanych stron wymienionych powyżej. Komisja wysłała kwestionariusze dotyczące kontroli wyrywkowej do 64 importerów produktu objętego postępowaniem i otrzymała jedenaście odpowiedzi. Komisja wysłała kwestionariusze do tych jedenastu przedsiębiorstw i otrzymała jedynie dwie częściowe odpowiedzi, które nie dostarczyły żadnego dowodu wykazującego, że obowiązujące środki w dużym stopniu ich dotknęły. Jest oczywiste, że importerzy znaleźli inne źródła zaopatrzenia, o czym świadczy znaczący udział w rynku (33 %) przypadający na inne kraje trzecie, co wykazało, że zapewnione są warunki konkurencji na rynku wspólnotowym.

(87) Również fakt, że obecne dochodzenie jest przeglądem, czyli analizowaniem sytuacji, w której środki antydum-pingowe już zostały zastosowane, umożliwia ocenę jakiegokolwiek negatywnego wpływu aktualnie stosowanych środków antydumpingowych na zainteresowane strony.

(88) Na tej podstawie zbadano, czy pomimo wniosku w sprawie kontynuacji dumpingu i prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody, istnieją szczególnie ważne wskazania mogące prowadzić do wniosku, że utrzymanie środków w tym konkretnym przypadku nie leży w interesie Wspólnoty.

2. Interes przemysłu wspólnotowego

(89) Przemysł wspólnotowy udowodnił, iż jest przemysłem strukturalnie rentownym. Zostało to potwierdzone pozytywnym rozwojem jego sytuacji gospodarczej w czasie, kiedy po nałożeniu aktualnie obowiązujących środków antydumpingowych przywrócona została efektywna konkurencja. Rzeczywiście, poczynione przez przemysł wspólnotowy wysiłki mające na celu racjonalizację produkcji oraz zwiększenie konkurencyjności zapewniły mu rozsądną dochodowość w dwóch ostatnich latach okresu badanego.

(90) Biorąc powyższe pod uwagę, utrzymanie istniejących środków wydaje się konieczne w celu uniknięcia niekorzystnego wpływu przywozu po cenach dumpingowych, który mógłby zagrozić poprawie sytuacji, a nawet istnieniu przemysłu wspólnotowego. Należy również mieć na względzie, że gdyby przemysł wspólnotowy przestał istnieć, miałoby to ujemny wpływ na gałęzie przemysłu będące odbiorcami jego produktów, ponieważ znacznie ograniczyłoby to im wybór dostawców.

3. Interesy importerów/przedsiębiorstw handlowych

(91) Jak wyjaśniono powyżej, jedynie dwóch z 64 niepowiązanych importerów udzieliło odpowiedzi na kwestionariusz Komisji. Nie wyrazili oni jednak jakichkolwiek negatywnych opinii na temat możliwego dalszego stosowania środków. Brak współpracy sam w sobie wyraźnie wskazuje na to, że ten sektor nie odczuł istotnego ujemnego wpływu środków na swoją sytuację ekonomiczną. Potwierdza to fakt, że importerzy nadal dokonywali znacznego obrotu handlowego produktem objętym postępowaniem, zwiększając nawet wielkość przywozu w okresie badanym.

(92) W związku z tym stwierdza się, że nałożenie aktualnie obowiązujących środków antydumpingowych nie miało ujemnego wpływu na sytuację ekonomiczną importerów produktu objętego postępowaniem. Dlatego też jest mało prawdopodobne, aby utrzymanie tych środków mogło doprowadzić do pogorszenia sytuacji ekonomicznej importerów w przyszłości.

4. Interes użytkowników

(93) W obecnym dochodzeniu nie zgłosili się żadni użytkownicy. Użytkownicy produktu objętego postępowaniem to głównie przemysł petrochemiczny oraz budowlany. Brak współpracy z ich strony zdaje się potwierdzać, że łączniki rur lub przewodów rurowych stanowią bardzo małą część ich ogólnych kosztów produkcji, a obecnie obowiązujące środki nie spowodowały jakiegokolwiek spadku ich konkurencyjności.

(94) Stwierdzono, że utrzymanie środków na tym samym poziomie nie pociągnęłoby za sobą żadnego pogorszenia sytuacji użytkowników.

5. Wnioski dotyczące interesu Wspólnoty

(95) Dochodzenie wykazało, że istniejące środki antydumpin-gowe pozwoliły na pewną poprawę sytuacji przemysłu wspólnotowego. Gdyby dopuszczono do wygaśnięcia środków, stanowiłoby to zagrożenie dla procesu poprawy sytuacji i mogłoby prowadzić do zaniknięcia przemysłu wspólnotowego w tym sektorze. Dalsze stosowanie środków leży zatem w interesie przemysłu wspólnotowego.

(96) Ponadto jak się wydaje, obowiązujące obecnie środki nie miały w przeszłości istotnego ujemnego wpływu na sytuację ekonomiczną użytkowników i importerów. Wobec powyższego stwierdza się, że nie ma powodów, które w sposób przekonujący przemawiałyby przeciwko dalszemu stosowaniu obowiązujących środków antydum-pingowych.

H. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(97) Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić utrzymanie obowiązujących środków. Wyznaczono również termin, w którym strony mają możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Nie otrzymano żadnych uwag ze strony Korei; otrzymano jedną uwagę od przedsiębiorstwa malezyjskiego, ale nie była ona na tyle znacząca, aby zmienić powyższe wnioski.

(98) Z powyższych ustaleń wynika, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, że cła antydumpingowe wprowadzone względem przywozu łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Republiki Korei i Malezji na mocy rozporządzenia (WE) nr 1514/2002 powinny zostać utrzymane,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz łączników rur i przewodów rurowych (innych niż łączniki odlewane, kołnierze i łączniki gwintowane), z żeliwa lub stali (z wyłączeniem stali nierdzewnej), o największej średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 609,6 mm, rodzaju stosowanego do spawania doczołowego lub do innych celów, pochodzących z Republiki Korei i Malezji i objętych kodami CN ex 7307 93 11, ex 7307 93 19, ex 7307 99 30 i ex 7307 99 90 (kody TARIC 7307 93 1191, 7307 93 1193, 7307 93 1194, 7307 93 1195, 7307 93 1199, 7307 93 19 91, 7307 93 19 93, 7307 93 19 94, 7307 93 19 95, 7307 93 19 99, 7307 99 30 92, 7307 99 30 93, 7307 99 30 94, 7307 99 30 95, 7307 99 30 98, 7307 99 90 92, 7307 99 90 93, 7307 99 90 94, 7307 99 90 95, 7307 99 90 98).

2. [1] Stawka ostatecznego cła antydumpingowego mająca zastosowanie do ceny netto na granicy Wspólnoty, przed ocleniem, jest następująca dla produktów opisanych w ust. 1 i wytworzonych przez poniższe przedsiębiorstwa:

3. [2] Stosowanie indywidualnych stawek celnych ustalonych dla przedsiębiorstwa Pantech Steel Industries Sdn Bhd będzie uwarunkowane przedstawieniem organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, która będzie zgodna z wymogami określonymi w załączniku [3] . W przypadku nieprzedstawienia takiej faktury, obowiązuje stawka celna mająca zastosowanie do wszystkich innych przedsiębiorstw.

4. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 13 października 2008 r.