KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/539/EWG z dnia 15 października 1990 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (¹), w szczególności jej art. 21 ust. 1, art. 22 ust. 3, art. 23, art. 24 ust. 2, art. 26 i 27a,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/496/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnych zwierząt wprowadzanych na rynek Wspólnoty z państw trzecich i zmieniającą dyrektywy 89/662/EWG, 90/425/EWG oraz 90/675/EWG (²), w szczególności jej art. 10 i 18,

uwzględniając dyrektywę Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego oraz uchylającą dyrektywy 85/358/EWG i 86/469/EWG oraz decyzje 89/187/EWG i 91/664/EWG (³), w szczególności jej art. 29 ust. 1 akapit czwarty,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (⁴), w szczególności jej art. 22 ust. 1,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁵), w szczególności jej art. 8 i art. 9 ust. 2 lit. b) oraz art. 9 ust. 4,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie zwalczania salmonelli i innych określonych odzwierzęcych czynników chorobotwórczych przenoszonych przez żywność (⁶), w szczególności jego art. 10 ust. 2,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁷), w szczególności jego art. 9,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁸), w szczególności jego art. 11 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 90/539/EWG ustanawia wymagania dotyczące zdrowia zwierząt, regulujące przywóz z państw trzecich do Wspólnoty drobiu i jaj wylęgowych. Stanowi ona, że drób i jaja wylęgowe powinny spełniać wymogi w niej określone oraz pochodzić z państwa trzeciego lub jego części wymienionej w wykazie opracowanym zgodnie ze wspomnianą dyrektywą.

(2) Dyrektywa 2002/99/WE ustanawia zasady regulujące wprowadzanie z państw trzecich produktów pochodzenia zwierzęcego oraz produktów z nich otrzymywanych przeznaczonych do spożycia przez ludzi. Stanowi ona, że produkty takie mogą być przywożone do Wspólnoty jedynie wtedy, gdy są zgodne z wymogami mającymi zastosowanie do każdego z etapów produkcji, przetwarzania i dystrybucji tych produktów we Wspólnocie lub jeżeli oferują równoważne gwarancje zdrowia zwierząt.

(3) Decyzja Komisji 2006/696/WE z dnia 28 sierpnia 2006 r. ustanawiająca wykaz państw trzecich, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu, jaj wylęgowych, jednodniowych piskląt, mięsa drobiu, ptaków bezgrzebieniowych i dzikich ptaków łownych, jaj i przetworów jajecznych oraz jaj wolnych od określonych czynników chorobotwórczych, oraz stosowne warunki wystawiania świadectw weterynaryjnych (⁹) ustanawia wykaz państw trzecich, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty przedmiotowych towarów oraz określa warunki wystawiania świadectw weterynaryjnych

(4) Decyzja Komisji 93/342/EWG z dnia 12 maja 1993 r. ustalająca kryteria klasyfikacji państw trzecich w odniesieniu do grypy ptaków i rzekomego pomoru drobiu w zakresie przywozu żywego drobiu i jaj wylęgowych (¹⁰) oraz decyzja Komisji 94/438/WE z dnia 7 czerwca 1994 r. ustanawiająca kryteria klasyfikowania państw trzecich i ich części w odniesieniu do grypy ptaków i rzekomego pomoru drobiu w związku z przywozem świeżego mięsa drobiowego (¹¹) ustanawiają kryteria klasyfikowania państw trzecich i ich części w odniesieniu do ptasiej grypy i rzekomego pomoru drobiu w związku z przywozem świeżego żywego drobiu, jaj wylęgowych i mięsa drobiowego.

(5) Prawodawstwo wspólnotowe dotyczące zwalczania ptasiej grypy zostało ostatnio zaktualizowane dyrektywą Rady 2005/94/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków (¹²), z uwzględnieniem najnowszej wiedzy naukowej i rozwoju wiedzy epidemiologicznej w zakresie ptasiej grypy we Wspólnocie i na świecie. Zakres środków zwalczania, które należy zastosować w razie wystąpienia ogniska choroby, obejmujący dotychczas wysoce zjadliwą grypę ptaków (HPAI), poszerzono dodatkowo o ogniska nisko zjadliwej grypy ptaków (LPAI) oraz wprowadzono obowiązkowy aktywny nadzór pod kątem ptasiej grypy i szersze zastosowanie szczepień przeciwko tej chorobie.

(6) Towary przywożone z państw trzecich powinny zatem spełniać warunki równoważne warunkom stosowanym we Wspólnocie i zgodne ze zmienionymi wymogami dotyczącymi międzynarodowej wymiany handlowej drobiu i produktów drobiowych, ustalonymi w normach Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) (¹³) oraz w Podręczniku OIE badań diagnostycznych i szczepionek dla zwierząt lądowych (¹⁴).

(7) Argentyna i Izrael przedstawiły do oceny Komisji swoje programy nadzoru pod kątem ptasiej grypy. Komisja rozpatrzyła te programy i są one zgodne z odnośnymi przepisami wspólnotowymi, należy więc zaznaczyć pozytywną ocenę tych programów w kolumnie 7 części 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

(8) Artykuł 21 ust. 2 dyrektywy 90/539/EWG określa niektóre kwestie, jakie należy brać pod uwagę, podejmując decyzję, czy dane państwo trzecie lub jego część może znaleźć się w wykazie państw trzecich, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i jaj wylęgowych, takie jak stan zdrowia drobiu, prawidłowość i tempo przekazywania przez państwo trzecie informacji dotyczących występowania pewnych zaraźliwych chorób zwierzęcych, w tym ptasiej grypy i rzekomego pomoru drobiu, oraz zasad zapobiegania chorobom zwierząt i zwalczania takich chorób w danym państwie trzecim.

(9) Artykuł 8 dyrektywy 2002/99/WE stanowi, że tworząc wykaz państw trzecich lub regionów państw trzecich, z których zezwala się na przywóz określonych produktów pochodzenia zwierzęcego, szczególną uwagę należy zwracać na niektóre kwestie, takie jak stan zdrowia zwierząt gospodarskich, prawidłowość, tempo i dokładność przekazywania przez państwo trzecie informacji o występowaniu na jego terytorium niektórych zakaźnych lub zaraźliwych chorób zwierząt, w szczególności ptasiej grypy i rzekomego pomoru drobiu, oraz o ogólnej sytuacji zdrowotnej w danym państwie trzecim, mogącej stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt we Wspólnocie.

(10) W interesie zdrowia zwierząt niniejsze rozporządzenie powinno zezwalać na przywóz towarów do Wspólnoty jedynie z państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, w których prowadzone są programy nadzoru pod kątem ptasiej grypy oraz szczepień przeciwko ptasiej grypie, w ramach których prowadzone są takie szczepienia.

(11) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003 wpisanie lub zachowanie w przewidzianych w prawodawstwie wspólnotowym wykazach państw trzecich, z których państwa członkowskie mogą dokonywać przywozu niektórych towarów drobiowych objętych tym rozporządzeniem, uzależnione jest od przedłożenia Komisji przez dane państwo trzecie programu równoważnego narodowym programom zwalczania Salmonelli, ustanawianym przez państwa członkowskie, oraz od jego zatwierdzenia przez Komisji. Pozytywną ocenę tych programów należy wskazać w części 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

(12) Wspólnota i niektóre państwa trzecie pragną zezwolić na obrót drobiem i produktami drobiowymi pochodzącymi z zatwierdzonych grup, i dlatego prawodawstwo unijne powinno dodatkowo zawierać zasadę podziału przywożonego drobiu i produktów drobiowych na grupy. Zasada podziału na grupy została niedawno ustanowiona przez OIE w celu ułatwienia ogólnoświatowego handlu drobiem i produktami drobiowymi, a zatem powinna zostać włączona do prawodawstwa wspólnotowego.

(13) Obecnie prawodawstwo wspólnotowe nie przewiduje świadectw w przywozie do Wspólnoty mielonego i mechanicznie odkostnionego mięsa drobiu, ptaków bezgrzebieniowych i dzikiego ptactwa łownego z pewnych względów zdrowotnych, w szczególności dotyczących identyfikowalności mięsa użytego do ich produkcji. W związku z tym po dodatkowych badaniach naukowych niniejsze rozporządzenie powinno określać wzory świadectw weterynaryjnych dotyczących tych towarów.

(14) W celu zapewnienia właściwym organom większej elastyczności do celów wydawania świadectw weterynaryjnych w niektórych sytuacjach oraz na wniosek szeregu państw trzecich dokonujących wywozu jednodniowych piskląt pochodzących od drobiu i ptaków bez-grzebieniowych do Wspólnoty, niniejsze rozporządzenie powinno przewidywać badanie takich towarów w chwili wysłania przesyłki, a nie w chwili wydania świadectwa weterynaryjnego.

(15) Aby zapobiec zakłóceniom w handlu, przywóz do Wspólnoty towarów wyprodukowanych przed wprowadzeniem ograniczeń dotyczących zdrowia zwierząt, określonych w części 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia, powinien pozostać dozwolony przez 90 dni od wprowadzenia ograniczeń przywozu danych towarów.

(16) Ze względu na położenie geograficzne Kaliningradu należy określić szczególne warunki tranzytu przez terytorium Wspólnoty w odniesieniu do przesyłek przesyłanych do i z Rosji, co dotyczy jedynie Litwy, Łotwy i Polski.

(17) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (¹⁵) określa ogólne wspólnotowe przepisy zdrowotne mające zastosowanie do przywozu do Wspólnoty oraz tranzytu przez jej terytorium towarów objętych tym rozporządzeniem.

(18) Ponadto dyrektywa Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (¹⁶) ustanawia normy certyfikacji niezbędne dla zagwarantowania ważności świadectw i zapobiegania oszustwom. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem zagwarantować, że przepisy i zasady, do których stosują się wystawiający świadectwa weterynaryjne urzędnicy państw trzecich, dają gwarancje równoważne gwarancjom określonym we wspomnianej dyrektywie oraz że wzory świadectw weterynaryjnych ustanowione w niniejszym rozporządzeniu odzwierciedlają wyłącznie takie fakty, które mogą być poświadczone w momencie wystawiania świadectwa.

(19) Dla zapewnienia przejrzystości i spójności prawodawstwa wspólnotowego decyzje 93/342/EWG, 94/438/WE i 2006/696/WE powinny zostać uchylone i zastąpione niniejszym rozporządzeniem.

(20) Należy ustanowić okres przejściowy, aby umożliwić państwom członkowskim oraz branży podjęcie środków niezbędnych do zapewnienia zgodności z mającymi zastosowanie wymogami dotyczącymi wystawiania świadectw weterynaryjnych, określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

(21) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT, ZAKRES I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia wymogi dotyczące wystawiania świadectw weterynaryjnych dotyczących przywozu do Wspólnoty oraz tranzytu, w tym składowania podczas tranzytu, przez Wspólnotę następujących towarów („towary”):

a) drobiu, jaj wylęgowych, jednodniowych piskląt i jaj wolnych od określonych czynników chorobotwórczych;

b) mięsa, mięsa mielonego i mechanicznie odkostnionego mięsa drobiu, w tym ptaków bezgrzebieniowych i dzikiego ptactwa łownego, jaj i przetworów jajecznych.

Ustanawia ono wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz towarów do Wspólnoty.

2. Niniejsze rozporządzenie nie stosuje się do drobiu przeznaczonego na wystawy, pokazy lub konkursy.

3. Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla szczególnych wymagań dotyczących wystawiania świadectw ustanowionych porozumieniami Wspólnoty z państwami trzecimi.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „drób” oznacza kury, indyki, perliczki, kaczki, gęsi, przepiórki, gołębie, bażanty, kuropatwy i ptaki bezgrzebieniowe (Ratitae), chowane lub trzymane w zamknięciu w celach rozpłodowych, produkcji mięsa lub jaj konsumpcyjnych bądź w celu odnowy populacji ptaków łownych;

2) „jaja wylęgowe” oznaczają jaja do inkubacji składane przez drób;

3) „jednodniowe pisklęta” oznaczają każdy drób w wieku poniżej 72 godzin, jeszcze niekarmiony, oraz kaczki piżmowe (Cairina moschata) lub ich krzyżówki w wieku poniżej 72 godzin, niezależnie od tego, czy były karmione;

4) „drób rozpłodowy” oznacza drób w wieku 72 godzin i starszy, przeznaczony do produkcji jaj wylęgowych;

5) „drób produkcyjny” oznacza drób w wieku 72 godzin i starszy, chowany w celu:

a) produkcji mięsa lub jaj konsumpcyjnych; lub

b) odnowy populacji ptaków łownych;

6) „jaja wolne od określonych czynników chorobotwórczych” oznaczają jaja wylęgowe pochodzące od „stad kur wolnych od określonych czynników chorobotwórczych” zgodnie z opisem zawartym w Farmakopei Europejskiej (¹⁷), przeznaczone wyłącznie do użytku diagnostycznego, badawczego lub farmaceutycznego;

7) „mięso” oznacza jadalne części następujących zwierząt:

a) drób, który, w odniesieniu do mięsa, oznacza ptaki utrzymywane w warunkach fermowych, w tym ptaki utrzymywane jako zwierzęta gospodarskie, lecz nietraktowane jako takie, z wyjątkiem ptaków bezgrzebieniowych;

b) dzikie ptactwo łowne, na które poluje się z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi;

c) ptaki bezgrzebieniowe;

8) „mięso odkostnione mechanicznie” oznacza produkt uzyskany poprzez usunięcie mięsa z tkanek przylegających do kości, po odłączeniu od nich tuszy, lub z tusz drobiowych, za pomocą środków mechanicznych prowadzących do utraty lub modyfikacji struktury włókien mięśniowych;

9) „mięso mielone” oznacza mięso bez kości, które zostało rozdrobnione na kawałki i zawiera mniej niż 1 % soli;

10) „strefa” oznacza jasno zdefiniowaną część państwa trzeciego, w której występuje subpopulacja zwierząt cechująca się odrębnym stanem zdrowia w odniesieniu do określonej choroby, w związku z którą do celów przywozu zgodnie z niniejszym rozporządzeniem stosowane są wymagane środki nadzoru, zwalczania i ochrony biologicznej;

11) „grupa” oznacza jeden lub więcej zakładów drobiarskich w państwie trzecim, objętych wspólnym systemem zarządzania ochroną biologiczną, w którym występuje subpopulacja zwierząt cechująca się odrębnym stanem zdrowia w odniesieniu do określonej choroby, w związku z którą do celów przywozu zgodnie z niniejszym rozporządzeniem stosowane są wymagane środki nadzoru, zwalczania i ochrony biologicznej;

12) „zakład” oznacza obiekt lub część obiektu usytuowaną w jednym miejscu i przeznaczoną do jednego lub kilku spośród następujących zadań:

a) zakład hodowli zarodowej: zakład, który produkuje jaja wylęgowe do produkcji drobiu rozpłodowego;

b) zakład reprodukcyjny: zakład, który produkuje jaja wylęgowe do produkcji drobiu produkcyjnego;

c) zakład odchowu:

(i) zakład zajmujący się chowem drobiu rozpłodowego, prowadzący chów drobiu rozpłodowego do okresu reprodukcji; lub

(ii) zakład zajmujący się chowem drobiu produkcyjnego, prowadzący chów produkcyjnego drobiu nieśnego do okresu nieśności;

d) trzymanie innego drobiu produkcyjnego;

13) „wylęgarnia” oznacza zakład prowadzący inkubację i wylęg jaj oraz dostarczający jednodniowych piskląt;

14) „stado” oznacza wszystkie sztuki drobiu o tym samym stanie zdrowia, trzymane w tych samych obiektach lub w tej samej zagrodzie i stanowiące jedną jednostkę epidemiologiczną; w przypadku drobiu trzymanego w pomieszczeniu zamkniętym stado obejmuje wszystkie ptaki korzystające z tej samej przestrzeni powietrznej;

15) „ptasia grypa” oznacza zakażenie drobiu wywołane przez jakikolwiek wirus grypy typu A:

a) podtypów H5 lub H7;

b) z indeksem dożylnej zjadliwości wirusa (IVPI) u sześciotygodniowych kurcząt wynoszącym powyżej 1,2; lub

c) powodujący śmiertelność na poziomie 75 % wśród zakażonych dożylnie kurcząt w wieku od czterech do ośmiu tygodni;

16) „wysoce zjadliwa grypa ptaków (HPAI)” oznacza zakażenie drobiu wywołane:

a) wirusami grypy ptaków podtypów H5 lub H7, z sekwencjami genomu kodującymi liczne aminokwasy zasadowe w miejscu cięcia cząsteczki hemaglutyniny podobnymi do sekwencji obserwowanych w innych wirusach HPAI, wskazujących na możliwość rozszczepienia cząsteczki hemaglutyniny przez większość proteaz gospodarza;

b) wirusami grypy ptaków zdefiniowanymi w pkt 15 lit. b) i c);

17) „nisko zjadliwa grypa ptaków (LPAI)” oznacza zakażenie drobiu wywołane wirusami grypy ptaków podtypów H5 lub H7 inne niż HPAI;

18) „rzekomy pomór drobiu” oznacza zakażenie drobiu:

a) wywołane przez ptasi szczep paramyksowirusa 1 o indeksie patogenności domózgowej (ICPI) u jednodniowych piskląt większym niż 0,7; lub

b) w przypadku którego wykazano (bezpośrednio lub w drodze dedukcji) obecność w wirusie licznych aminokwasów zasadowych na C-końcu białka F2 oraz fenyloaniliny w reszcie 117, stanowiącej N-koniec białka F1; termin „liczne aminokwasy zasadowe” odnosi się do co najmniej trzech reszt argininy lub lizyny między resztami 113 i 116; niemożność wykazania charakterystycznego wzorca reszt aminokwasowych opisanego w niniejszym punkcie wymaga charakteryzacji wyizolowanego wirusa w drodze badania ICPI; w niniejszej definicji aminokwasy numerowane są od N-końca sekwencji aminokwasu wydedukowanej z sekwencji nukleotydu genu F0, przy czym 113–116 odpowiada resztom od -4 do -1 z miejsca cięcia;

19) „urzędowy lekarz weterynarii” oznacza lekarza weterynarii wyznaczonego przez właściwy organ;

20) „strategia odróżniania zwierzęcia zakażonego od szczepionego (strategia DIVA - Differentiating Infected from Vaccinated Animal)” oznacza strategię szczepienia umożliwiającą odróżnienie zwierząt szczepionych/zakażonych od szczepionych/niezakażonych poprzez wykonanie badania diagnostycznego na obecność przeciwciał przeciwko wirusowi terenowemu oraz poprzez wykorzystanie nieszczepionych ptaków wskaźnikowych.

ROZDZIAŁ II

OGÓLNE WARUNKI PRZYWOZU I TRANZYTU

Artykuł 3

Wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz towarów do Wspólnoty i tranzyt przez jej terytorium

Towary przywożone są do Wspólnoty i są przedmiotem tranzytu przez jej terytorium jedynie z państw trzecich, terytoriów, stref lub grup wyszczególnionych w kolumnach 1 i 3 tabeli w części 1 załącznika I.

Artykuł 4

Wystawianie świadectw weterynaryjnych

1. Towarom przywożonym do Wspólnoty towarzyszy świadectwo weterynaryjne, o którym mowa w kolumnie 4 tabeli w części 1 załącznika I, dotyczące danego towaru, wypełnione zgodnie z uwagami i wzorami świadectw weterynaryjnych określonymi w części 2 wspomnianego załącznika („świadectwo”).

2. W przypadku przywozu drobiu i jednodniowych piskląt, jeżeli transport wspomnianych towarów, nawet na części trasy, obejmuje transport statkiem, do świadectw weterynaryjnych załączane jest oświadczenie kapitana statku określone w załączniku II.

3. Drobiowi, jajom wylęgowym i jednodniowym pisklętom będącym przedmiotem tranzytu przez terytorium Wspólnoty towarzyszy:

a) świadectwo weterynaryjne, o którym mowa w ust. 1, zawierające słowa „tranzyt przez terytorium WE”; oraz

b) świadectwo wymagane przez państwo trzecie przeznaczenia.

4. Jajom wolnym od określonych czynników chorobotwórczych, mięsu, mięsu mielonemu i mechanicznie odkostnionemu mięsu drobiu, ptaków bezgrzebieniowych i dzikiego ptactwa łownego, a także jajom i przetworom jajecznym będącym przedmiotem tranzytu przez Wspólnotę, towarzyszy świadectwo sporządzone zgodnie ze wzorem świadectwa określonym w załączniku XI i zgodnie z warunkami określonymi we wspomnianym załączniku.

5. Do celów niniejszego rozporządzenia tranzyt może obejmować składowanie podczas tranzytu zgodnie z art. 12 i 13 dyrektywy 97/78/WE.

6. Zezwala się na stosowanie elektronicznych systemów wystawiania świadectw oraz innych uzgodnionych systemów zharmonizowanych na poziomie Wspólnoty.

Artykuł 5

Warunki przywozu i tranzytu

1. Towary będące przedmiotem przywozu do Unii oraz tranzytu przez jej terytorium są zgodne z:

a) warunkami ustanowionymi w art. 6 i 7 oraz w rozdziale III;

b) dodatkowymi gwarancjami określonymi w kolumnie 5 tabeli w części 1 załącznika I;

c) szczególnymi warunkami określonymi w kolumnie 6 oraz, w stosownych przypadkach, datami zakończenia określonymi w kolumnie 6 A oraz datami rozpoczęcia określonymi w kolumnie 6B tabeli w części 1 załącznika I;

d) warunkami dotyczącymi zatwierdzania programu zwalczania salmonelli i związanych z nim ograniczeń, które mają zastosowanie jedynie wówczas, gdy tak wskazano w odpowiedniej kolumnie tabeli w części 1 załącznika I;

e) dodatkowymi gwarancjami dotyczącymi zdrowia zwierząt, jeżeli wymaga ich państwo członkowskie przeznaczenia i jeżeli jest o nich mowa w świadectwie.

2. Następujące warunki, o których mowa w ust. 1 nie mają zastosowania do pojedynczych przesyłek zawierających mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe, ani do pojedynczych przesyłek zawierających mniej niż 20 jaj wylęgowych lub jednodniowych piskląt takiego drobiu:

a) lit. b);

b) lit. d) w przypadku przeznaczenia do produkcji pierwotnej drobiu na własny użytek domowy lub mającej na celu dokonanie przez producenta bezpośredniej dostawy małych ilości surowców, o której to produkcji mowa w art. 1 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2160/2003.

Artykuł 6

Procedury badania, pobierania próbek i przeprowadzania testów

Jeżeli zgodnie ze świadectwami wymagane jest badanie, pobieranie próbek i przeprowadzanie testów towarów przywożonych do Wspólnoty w kierunku ptasiej grypy, mikoplazmy, rzekomego pomoru drobiu, Salmonelli oraz innych czynników chorobotwórczych mających znaczenie dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, towary takie przywożone są do Wspólnoty jedynie wtedy, gdy takie badanie, pobieranie próbek i testy przeprowadzone zostały przez właściwy organ zainteresowanego państwa trzeciego lub, jeżeli ma to zastosowanie, przez właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia zgodnie z załącznikiem III.

Artykuł 7

Wymogi dotyczące zgłaszania chorób

Towary przywożone są do Wspólnoty z państw trzecich, terytoriów, stref lub grup jedynie wtedy, gdy zainteresowane państwo trzecie:

a) powiadamia Komisję o sytuacji epidemiologicznej w ciągu 24 godzin od potwierdzenia pierwszego wystąpienia ogniska LPAI, HPAI lub rzekomego pomoru drobiu;

b) bez zbędnej zwłoki przekazuje izolaty wirusa z pierwszych wystąpień ognisk HPAI i rzekomego pomoru drobiu do wspólnotowego laboratorium referencyjnego w zakresie ptasiej grypy i rzekomego pomoru drobiu (¹⁸); takie izolaty wirusa nie są jednak wymagane w przypadku przywozu jaj, przetworów jajecznych oraz jaj wolnych od określonych czynników chorobotwórczych z państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których przywóz takich towarów do Wspólnoty jest dozwolony;

c) regularnie przekazuje Komisji informacje o sytuacji epidemiologicznej.

ROZDZIAŁ III

STAN ZDROWIA ZWIERZĄT W PAŃSTWACH TRZECICH, TERYTORIACH, STREFACH LUB GRUPACH POCHODZENIA W ODNIESIENIU DO PTASIEJ GRYPY I RZEKOMEGO POMORU DROBIU

Artykuł 8

Państwa trzecie, terytoria, strefy lub grupy wolne od ptasiej grypy

1. Do celów niniejszego rozporządzenia państwo trzecie, terytorium, strefa lub grupa, z której towary przywożone są do Wspólnoty, uważane są za wolne od ptasiej grypy, jeżeli:

a) ptasia grypa nie występowała w danym państwie trzecim, na terytorium, w strefie lub grupie przez okres co najmniej 12 miesięcy przed wystawieniem świadectwa przez urzędowego lekarza weterynarii;

b) program nadzoru pod kątem ptasiej grypy zgodny z art. 10 prowadzony był przez okres co najmniej sześciu miesięcy przed wystawieniem świadectwa, o którym mowa w lit. a) niniejszego ustępu, jeżeli wymaga tego świadectwo.

2. Jeżeli ognisko ptasiej grypy wystąpi w państwie trzecim, na terytorium, w strefie lub grupie poprzednio wolnej od tej choroby, zgodnie z ust. 1, takie państwo trzecie, terytorium, strefa lub grupa zostają ponownie uznane za wolne od ptasiej grypy z zastrzeżeniem spełnienia następujących warunków:

a) w przypadku HPAI w celu zwalczania choroby wdrożono politykę likwidacji stad;

b) w przypadku LPAI w celu zwalczania choroby wdrożono politykę likwidacji stad lub dokonano uboju drobiu;

c) wszystkie poprzednio zakażone zakłady zostały odpowiednio oczyszczone i odkażone;

d) nadzór pod kątem ptasiej grypy prowadzony jest zgodnie z częścią II załącznika IV przez okres trzech miesięcy po zakończeniu oczyszczania i odkażania, o których mowa w lit. c) niniejszego ustępu, przy czym jego wyniki są negatywne.

Artykuł 9

Państwa trzecie, terytoria, strefy i grupy wolne od HPAI

1. Do celów niniejszego rozporządzenia państwo trzecie, terytorium, strefa lub grupa z których towary przywożone są do Wspólnoty, uważane są za wolne od HPAI, jeżeli choroba ta nie występowała w danym państwie trzecim, na terytorium, w strefie lub grupie przez okres co najmniej 12 miesięcy przed wystawieniem świadectwa przez urzędowego lekarza weterynarii.

2. Jeżeli ognisko HPAI wystąpi w państwie trzecim, na terytorium, w strefie lub grupie poprzednio wolnej od tej choroby, zgodnie z ust. 1 takie państwo trzecie, terytorium, strefa lub grupa zostają ponownie uznane za wolne od HPAI z zastrzeżeniem spełnienia następujących warunków:

a) w celu zwalczania choroby wdrożono politykę likwidacji stad, w tym wszystkie poprzednio zakażone zakłady zostały odpowiednio oczyszczone i odkażone;

b) nadzór pod kątem ptasiej grypy prowadzony jest zgodnie z częścią II załącznika IV przez okres trzech miesięcy po zakończeniu realizacji polityki likwidacji stad oraz oczyszczania i odkażania, o których mowa w lit. a).

Artykuł 10

Programy nadzoru pod kątem ptasiej grypy

Jeżeli w świadectwie wymagany jest program nadzoru pod kątem ptasiej grypy, towary przywożone są do Wspólnoty z państw trzecich, terytoriów, stref lub grup jedynie wtedy, gdy:

a) w państwie trzecim, na terytorium, w strefie lub grupie od co najmniej sześciu miesięcy prowadzony jest program nadzoru pod kątem ptasiej grypy, co zaznaczono w kolumnie 7 tabeli w części 1 załącznika I, przy czym program taki spełnia wymogi:

(i) określone w części I załącznika IV; lub

(ii) Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (¹⁹);

b) państwo trzecie informuje Komisję o wszelkich zmianach w programie nadzoru pod kątem ptasiej grypy.

Artykuł 11

Szczepienia przeciwko ptasiej grypie

Jeżeli w państwach trzecich, terytoriach, strefach lub grupach prowadzone są szczepienia przeciwko ptasiej grypie, drób lub inne towary otrzymane z zaszczepionego drobiu przywożone są do Wspólnoty jedynie wtedy, gdy:

a) państwo trzecie przeprowadza szczepienia przeciwko ptasiej grypie zgodnie z programem szczepień wskazanym w kolumnie 8 tabeli w części 1 załącznika I, a program taki spełnia wymogi określone w załączniku V;

b) państwo trzecie informuje Komisję o wszelkich zmianach w programie szczepień przeciwko ptasiej grypie.

Artykuł 12

Państwa trzecie, terytoria, strefy i grupy wolne od rzekomego pomoru drobiu

1. Do celów niniejszego rozporządzenia państwo trzecie, terytorium, strefa lub grupa, z których towary przywożone są do

Wspólnoty, uważane są za wolne od rzekomego pomoru drobiu, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) ogniska rzekomego pomoru drobiu nie występowały w danym państwie trzecim, na terytorium, w strefie lub grupie przez okres co najmniej 12 miesięcy przed wystawieniem świadectwa przez urzędowego lekarza weterynarii;

b) co najmniej przez okres, o którym mowa w lit. a) niniejszego ustępu, nie prowadzono żadnych szczepień przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu sprzecznych z kryteriami dotyczącymi uznanych szczepionek przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu, określonymi w załączniku VI.

2. Jeżeli ognisko rzekomego pomoru drobiu wystąpi w państwie trzecim, na terytorium, w strefie lub grupie poprzednio wolnej od tej choroby, zgodnie z ust. 1, takie państwo trzecie, terytorium, strefa lub grupa zostają ponownie uznane za wolne od rzekomego pomoru drobiu z zastrzeżeniem spełnienia następujących warunków:

a) w celu zwalczania choroby wdrożono politykę likwidacji stad;

b) wszystkie poprzednio zakażone zakłady zostały odpowiednio oczyszczone i odkażone;

c) w okresie trzech miesięcy po zakończeniu realizacji polityki likwidacji stad oraz oczyszczania i odkażania, o których mowa w lit. a) i b):

(i) właściwy organ państwa trzeciego jest w stanie wykazać nieobecność choroby w państwie trzecim, na terytorium, w strefie lub grupie w drodze zintensyfikowanych badań, w tym analiz laboratoryjnych w odniesieniu do ogniska;

(ii) nie prowadzono żadnych szczepień przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu sprzecznych z kryteriami dotyczącymi uznanych szczepionek przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu, określonymi w załączniku VI.

Artykuł 13

Odstępstwa dotyczące zastosowania szczepionek przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu

1. W odniesieniu do towarów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a), oraz w drodze odstępstwa od art. 12 ust. 1 lit. b) oraz art. 12 ust. 2 lit. c) ppkt (ii), państwo trzecie, terytorium, strefa lub grupa uważane są za wolne od rzekomego pomoru drobiu, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) państwo trzecie, terytorium, strefa lub grupa zezwala na zastosowane szczepionek zgodnych z ogólnymi kryteriami określonymi w części I załącznika VI, ale nie ze szczególnymi kryteriami określonymi w części II wspomnianego załącznika;

b) zachowano zgodność z dodatkowymi wymogami zdrowotnymi określonymi w części I załącznika VII.

2. W odniesieniu do towarów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. b), oraz w drodze odstępstwa od art. 12 ust. 1 lit. b) oraz art. 12 ust. 2 lit. c) ppkt (ii), państwo trzecie, terytorium, strefa lub grupa, z których przywóz mięsa drobiu do Wspólnoty jest dozwolony, uważane są za wolne od rzekomego pomoru drobiu, jeżeli spełnione są dodatkowe wymogi zdrowotne określone w części II załącznika VII.

ROZDZIAŁ IV

SZCZEGÓLNE WARUNKI PRZYWOZU

Artykuł 14

Szczególne warunki przywozu drobiu, jaj wylęgowych i jednodniowych piskląt

1. Oprócz warunków określonych w rozdziale II i III następujące szczególne warunki mają zastosowanie do przywozu:

a) drobiu hodowlanego i produkcyjnego z wyłączeniem ptaków bezgrzebieniowych oraz jaj wylęgowych i jednodniowych piskląt drobiu – wymogi określone w załączniku VIII;

b) ptaków bezgrzebieniowych do celów hodowlanych i produkcyjnych oraz jaj wylęgowych i jednodniowych piskląt pochodzących od takich ptaków – wymogi określone w załączniku IX.

2. Szczególne warunki, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b) nie mają zastosowania do pojedynczych przesyłek zawierających mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe ani pojedynczych przesyłek zawierających mniej niż 20 jaj wylęgowych lub jednodniowych piskląt takiego drobiu. Wymogi mające zastosowanie po przywozie określone w sekcji II załącznika VIII mają jednak zastosowanie do tych przesyłek.

Artykuł 15

Szczególne warunki przywozu jaj wolnych od określonych czynników chorobotwórczych

Oprócz wymogów przedstawionych w art. 3–6 przywożone do Wspólnoty jaja wolne od określonych czynników chorobotwórczych spełniają następujące wymogi:

a) są oznaczone pieczęcią przedstawiającą kod ISO państwa trzeciego pochodzenia oraz numer identyfikacyjny zakładu pochodzenia;

b) każde opakowanie jaj wolnych od określonych czynników chorobotwórczych musi zawierać wyłącznie jaja z tego samego państwa trzeciego pochodzenia, zakładu i od tego samego wysyłającego oraz muszą być na nim umieszczone co najmniej następujące dane:

(i) informacje umieszczone na jajach zgodnie z lit. a);

(ii) wyraźnie widoczne i czytelne oznaczenie wskazujące, że przesyłka zawiera jaja wolne od określonych czynników chorobotwórczych;

(iii) nazwisko lub nazwa firmy wysyłającego wraz z adresem.

c) po dokonaniu kontroli przywozowej z wynikiem zadowalającym jaja wolne od określonych czynników chorobotwórczych, przywożone do Wspólnoty, muszą zostać przetransportowane bezpośrednio do miejsca przeznaczenia.

Artykuł 16

Szczególne warunki transportu drobiu i jednodniowych piskląt

Drobiu i jednodniowych piskląt przywożonych do Wspólnoty nie można:

a) załadowywać na środek transportu, którym przewożony jest inny drób lub jednodniowe pisklęta o gorszym stanie zdrowia;

b) w trakcie transportu do Wspólnoty przenosić ani wyładowywać w państwie trzecim, na terytorium, w strefie lub grupie, z których przywóz takiego drobiu i jednodniowych piskląt do Wspólnoty nie jest dozwolony.

Artykuł 17

Szczególne warunki przywozu mięsa ptaków bezgrzebieniowych

Do Wspólnoty przywożone może być jedynie mięso ptaków bez-grzebieniowych poddanych środkom ochronnym w odniesieniu do kongijsko-krymskiej gorączki krwotocznej, określonym w części II załącznika X.

ROZDZIAŁ V

SZCZEGÓLNE WARUNKI TRANZYTU

Artykuł 18

Odstępstwa dotyczące tranzytu przez Litwę, Łotwę i Polskę

1. W drodze odstępstwa od art. 4 ust. 4 dozwolony jest tranzyt drogowy lub kolejowy między punktami kontroli granicznej na Litwie, Łotwie i w Polsce, wyszczególnionymi w załączniku do decyzji Komisji 2009/821/WE (²⁰), przesyłek mięsa, mięsa mielonego i mechanicznie odkostnionego mięsa drobiu, w tym ptaków bezgrzebieniowych i dzikiego ptactwa łownego, jaj i przetworów jajecznych oraz jaj wolnych od określonych czynników chorobotwórczych pochodzących z lub wysłanych do Rosji bezpośrednio lub przez inne państwo trzecie, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) przesyłka jest zaplombowana plombą opatrzoną numerem seryjnym przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe na terytorium Litwy, Łotwy lub Polski;

b) (uchylona)

c) (uchylona)

d) (uchylona)

2. W drodze odstępstwa od art. 4 ust. 4 dozwolony jest tranzyt drogowy lub kolejowy między punktami kontroli granicznej na Litwie wymienionymi w załączniku do decyzji 2009/821/WE przesyłek jaj, przetworów jajecznych i mięsa drobiowego pochodzących z Białorusi i wysyłanych do rosyjskiego obwodu kaliningradzkiego, w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

a) przesyłka jest zaplombowana plombą opatrzoną numerem seryjnym przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe na terytorium Litwy;

b) (uchylona)

c) (uchylona)

d) (uchylona)

3. (uchylony)

4. (uchylony)

Artykuł 18a

Odstępstwo dotyczące tranzytu przez Chorwację przesyłek z Bośni i Hercegowiny przeznaczonych do państw trzecich

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 4 dozwolony jest bezpośredni tranzyt drogowy, między punktem kontroli granicznej w miejscowości Nova Sela a punktem kontroli granicznej w miejscowości Ploče, pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich przesyłek mięsa, mięsa mielonego, mięsa mechanicznie odkostnionego z drobiu, w tym z ptaków bezgrzebieniowych i z dzikiego ptactwa łownego, jaj i produktów jajecznych oraz jaj wolnych od określonych patogenów, o ile spełnione są następujące warunki:

a) przesyłka jest zaplombowana plombą opatrzoną numerem seryjnym przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe;

b) dokumenty towarzyszące przesyłce, jak przewidziano w art. 7 dyrektywy 97/78/WE, opatrzone są na każdej stronie pieczęcią z napisem „WYŁĄCZNIE TRANZYT DO PAŃSTW TRZECICH PRZEZ TERYTORIUM UE” przyłożoną przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia;

c) spełnione są wymogi proceduralne określone w art. 11 dyrektywy 97/78/WE;

d) przesyłka jest poświadczona jako dopuszczona do tranzytu na wspólnym weterynaryjnym dokumencie wejścia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 136/2004 (²¹), przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe.

2. Nie jest dozwolone rozładowywanie ani przechowywanie, jak określono w art. 12 ust. 4 lub w art. 13 dyrektywy 97/78/WE, takich przesyłek na terytorium Unii.

3. Właściwy organ prowadzi regularne kontrole w celu dopilnowania, aby liczba przesyłek oraz ilość produktów opuszczających Unię odpowiadały liczbie i ilości, które zostały wprowadzone na jej terytorium.

ROZDZIAŁ VI

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 19

Przepisy uchylające

Decyzje 93/342/EWG, 94/438/WE i 2006/696/WE tracą moc.

Odniesienia do uchylonych decyzji należy interpretować jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku XII.

Artykuł 20

Przepisy przejściowe

Towary, w odniesieniu do których wydano właściwe świadectwa weterynaryjne zgodnie z decyzjami 93/342/EWG, 94/438/WE i 2006/696/WE, mogą być przedmiotem przywozu do Wspólnoty lub tranzytu przez jej terytorium do dnia 15 lutego 2009 r.

Artykuł 21

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 8 sierpnia 2008 r.

ZAŁĄCZNIK II

(o którym mowa w art. 4)

(Należy wypełnić i dołączyć do świadectwa weterynaryjnego, jeśli transport do granicy Wspólnoty Europejskiej obejmuje transport statkiem, nawet przez część pokonywanej drogi)

ZAŁĄCZNIK III

AKTY WSPÓLNOTOWE, NORMY MIĘDZYNARODOWE I PROCEDURY BADANIA, POBIERANIA PRÓBEK I PRZEPROWADZANIA TESTÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 6

I. Przed przywozem do Wspólnoty

Metody normalizacji materiałów i procedury badania, pobierania próbek i przeprowadzania testów w kierunku następujących chorób:

1. Ptasia grypa

- Podręcznik diagnostyczny dotyczący ptasiej grypy określony w decyzji 2006/437/WE (¹), lub

- Podręcznik badań diagnostycznych i szczepionek dla zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) (²).

2. Rzekomy pomór drobiu

- Załącznik III do dyrektywy Rady 92/66/EWG (³), lub

- Podręcznik badań diagnostycznych i szczepionek dla zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE),

- jeżeli zastosowanie ma art. 12 dyrektywy 2009/158/WE, metody pobierania próbek i przeprowadzania testów muszą być zgodne z metodami opisanymi w załącznikach do decyzji Komisji 92/340/EWG (⁴).

3. Salmonella pullorum i Salmonella gallinarum

- Rozdział III załącznika II do dyrektywy Rady 2009/158/WE, lub

- Podręcznik badań diagnostycznych i szczepionek dla zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE).

4. Salmonella arizonae

- Rozdział III załącznika II do dyrektywy 2009/158/WE; albo

- Podręcznik badań diagnostycznych i szczepionek dla zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE)

5. Mycoplasma gallisepticum

- Rozdział III załącznika II do dyrektywy Rady 2009/158/WE, lub

- Podręcznik badań diagnostycznych i szczepionek dla zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE).

6. Mycoplasma meleagridis

Rozdział III załącznika II do dyrektywy Rady 2009/158/WE.

7. Salmonella mająca znaczenie dla zdrowia publicznego

Pobieranie próbek przeprowadza się zgodnie z procedurą określoną w pkt 2.2 załącznika do rozporządzenia Komisji (UE) nr 200/2010. Stosuje się metodę wykrywania zalecaną przez laboratorium referencyjne UE ds. salmonelli w Bilthoven w Niderlandach lub metodę równoważną. Metoda ta opisana jest w aktualnej wersji załącznika D do normy ISO 6579 (2002): „Detection of Salmonella spp. in animal faeces and in samples of the primary production stage” (Wykrywanie Salmonelli spp. w odchodach zwierzęcych oraz w próbkach z pierwotnego etapu produkcji). W tej metodzie wykrywania w charakterze pojedynczego wybiórczego podłoża wzbogaconego stosuje się podłoże półstałe (zmodyfikowane półstałe podłoże Rappaporta-Vassiladisa, MSRV).

Serotypy określa się przy użyciu schematu Kauffmanna-White'a lub metody równoważnej.

8. Dodatkowe gwarancje (X) w odniesieniu do niektórych państw trzecich, które nie są wolne od rzekomego pomoru drobiu

8.1. W zakładach, o których mowa w pkt 8.2, urzędowy lekarz weterynarii musi:

a) skontrolować ewidencję produkcyjną i zdrowotną zakładu;

b) przeprowadzić inspekcję kliniczną w każdej jednostce produkcyjnej, obejmującą ocenę jej historii klinicznej, oraz badanie kliniczne drobiu – w szczególności sztuk, które sprawiają wrażenie chorych – w każdej jednostce produkcyjnej, z której zamierza się dokonać wysyłki, o której mowa w pkt 8.2;

c) pobrać próbki w postaci co najmniej 60 wymazów z tchawicy lub jamy ustno-gardłowej i 60 wymazów z kloaki, do celów badań laboratoryjnych, które mają zostać przeprowadzone w celu sprawdzenia obecności wirusa rzekomego pomoru drobiu u drobiu i ptaków bezgrzebieniowych, z każdej jednostki produkcyjnej, z której zamierza się dokonać wysyłki, o której mowa w pkt 8.2; jeżeli liczba ptaków w tej jednostce epidemiologicznej jest mniejsza niż 60, należy pobrać wymazy od wszystkich ptaków. W przypadku produktów, o których mowa w pkt 8.2 lit. c), takie pobieranie próbek może również odbywać się w rzeźni.

8.2. Punkt 8.1 ma zastosowanie do zakładów, z których do wysyłki do Unii przeznaczone są:

a) drób rozpłodowy lub produkcyjny i ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do celów rozpłodowych lub produkcyjnych (BPP, BPR);

b) jednodniowe pisklęta drobiu, jednodniowe pisklęta ptaków bezgrzebieniowych, jaja wylęgowe drobiu lub ptaków bezgrzebieniowych i jaja konsumpcyjne (DOC, DOR, HEP, HER, E);

c) mięso uzyskane z drobiu i ptaków bezgrzebieniowych utrzymywanych w takich gospodarstwach (POU, RAT).

8.3. Procedury określone w pkt 8.1 muszą zostać przeprowadzone:

a) w przypadku towarów, o których mowa w pkt 8.2 lit. a) i c) – w ciągu nie więcej niż 72 godzin przed wysyłką do Unii lub przed ubojem drobiu i ptaków bezgrzebieniowych;

b) w odniesieniu do towarów, o których mowa w pkt 8.2 lit. b) – w odstępach 15 dni lub w przypadku nieczęstej wysyłki do Unii nie więcej niż siedem dni przed zebraniem jaj wylęgowych.

8.4. Procedury, o których mowa w pkt 8.1, muszą mieć korzystny wynik, a badania laboratoryjne, o których mowa powyżej, muszą zostać przeprowadzone w urzędowym laboratorium, dać wyniki ujemne i być dostępne przed wysyłką do Unii każdego z towarów wymienionych w pkt 8.2.

II. Po przywozie do Wspólnoty

Procedury pobierania próbek i przeprowadzania testów w kierunku ptasiej grypy i rzekomego pomoru drobiu:

W okresie, o którym mowa w pkt II.1 załącznika VIII, urzędowy lekarz weterynarii pobiera z przywożonego drobiu próbki do badania wirusologicznego w celu przeprowadzenia następujących testów:

- między 7 a 15 dniem po rozpoczęciu okresu przebywania w izolacji należy pobrać wymazy z kloaki od wszystkich ptaków, jeśli przesyłka zawiera mniej niż 60 ptaków, lub od co najmniej 60 ptaków, jeśli przesyłka zawiera więcej niż 60 ptaków,

- próbki należy poddać testom w laboratoriach urzędowych wyznaczonych przez właściwy organ, przy użyciu procedur diagnostycznych dla:

(i) ptasiej grypy, określonych w podręczniku diagnostycznym w decyzji Komisji 2006/437/WE;

(ii) rzekomego pomoru drobiu, określonych w załączniku III do dyrektywy Rady 92/66/EWG.

III. Wymogi ogólne

- Próbki mogą być umieszczone razem, pod warunkiem że w każdej grupie próbek znajduje się nie więcej pięć próbek pochodzących od pojedynczych ptaków.

- Izolaty wirusa należy niezwłocznie przesłać do krajowego laboratorium referencyjnego.

(¹) Dz.U. L 237 z 31.8.2006, s. 1.

(²) http://www.oie.int/eng/normes/mmanual/A summry.htm

(³) Dz.U. L 260 z 5.9.1992, s. 1.

(⁴) Dz.U. L 188 z 8.7.1992, s. 34.

ZAŁĄCZNIK IV

(o którym mowa w art. 8 ust. 2 lit. d), art. 9 ust. 2 lit. b) oraz art. 10)

WYMOGI DOTYCZĄCE NADZORU POD KĄTEM PTASIEJ GRYPY ORAZ PRZEKAZYWANIA INFORMACJI (¹)

I. Wymogi dotyczące nadzoru nad drobiem pod kątem ptasiej grypy, prowadzonego w państwach trzecich, terytoriach, strefach i grupach, o których mowa w art. 10

A. Nadzór nad drobiem pod kątem ptasiej grypy:

1. Opis celów.

2. Państwo trzecie, terytorium, strefa lub grupa (niepotrzebne skreślić).

3. Typ nadzoru:

- nadzór serologiczny,

- nadzór wirologiczny,

- wybrane podtypy ptasiej grypy.

4. Kryteria pobierania próbek:

- wybrane gatunki (np. indyki, kury, kuropatwy),

- wybrane kategorie (np. ptaki rozpłodowe, nieśne),

- wybrane systemy produkcji (np. zakłady komercyjne, stada przydomowe).

5. Podstawa statystyczna liczby zakładów, w których pobierane są próbki:

- liczba zakładów w okolicy,

- liczba zakładów wg kategorii,

- liczba zakładów, w których pobierane są próbki według kategorii drobiu.

6. Częstotliwość pobierania próbek.

7. Liczba pobranych próbek na zakład/kurnik.

8. Okres pobierania próbek.

9. Typ pobranych próbek (tkanka, odchody, wymazy z kloaki/z jamy ustno-gardłowej/z tchawicy).

10. Zastosowane testy laboratoryjne (np. AGID, PCR, HI, izolacja wirusa).

11. Wskazanie laboratoriów przeprowadzających testy na poziomie centralnym, regionalnym lub lokalnym (niepotrzebne skreślić).

Wskazanie laboratorium referencyjnego przeprowadzającego badania potwierdzające (krajowe laboratorium referencyjne ds. ptasiej grypy, laboratorium OIE lub wspólnotowe laboratorium referencyjne ds. ptasiej grypy).

12. System sprawozdawczości/protokołowania używany w odniesieniu do wyników nadzoru pod kątem ptasiej grypy (dołączyć wyniki, jeżeli są dostępne).

13. Dodatkowe badania w przypadku pozytywnych wyników dla podtypów H5 i H7.

B. O ile są dostępne, informacje o nadzorze pod kątem ptasiej grypy u dzikiego ptactwa w celu oceny czynników ryzyka przeniesienia ptasiej grypy na drób:

1. Typ nadzoru:

- nadzór serologiczny,

- nadzór wirologiczny,

- wybrane podtypy ptasiej grypy.

2. Kryteria pobierania próbek.

3. Wybór gatunków dzikiego ptactwa (podać łacińską nazwę gatunkową).

4. Wybór określonych obszarów.

5. Informacje, o których mowa w pkt 6 i pkt 8–12 części I.A.

II. Nadzór pod kątem ptasiej grypy prowadzony po wystąpieniu ogniska tej choroby w państwie trzecim, na terytorium, w strefie lub grupie dotychczas wolnej od tej choroby, zgodnie z art. 8 ust. 2 lit. d) oraz art. 9 ust. 2 lit. b)

Nadzór pod kątem ptasiej grypy musi być na tyle wiarygodny, by w drodze randomizowanej reprezentatywnej próby zagrożonych populacji wykazać nieobecność infekcji z uwzględnieniem szczególnych okoliczności epidemiologicznych związanych z wystąpieniem ognisk(-a).

(¹) Należy podać szczegółowe informacje w zakresie niezbędnym do właściwej oceny programu.

ZAŁĄCZNIK V

(o którym mowa w art. 11 lit. a))

INFORMACJE PRZEKAZYWANE PRZEZ PAŃSTWO TRZECIE DOKONUJĄCE SZCZEPIEŃ PRZECIWKO PTASIEJ GRYPIE (¹)

I. Wymogi dotyczące programów szczepień prowadzonych w państwach trzecich, terytoriach, strefach i grupach, o których mowa w art. 11.

1. Państwo, terytorium, strefa lub grupa (niepotrzebne skreślić).

2. Historia choroby (poprzednie ogniska wśród drobiu lub wystąpienia HPAI/LPAI u dzikiego ptactwa).

3. Opis powodów podjęcia decyzji o wprowadzeniu szczepień.

4. Ocena ryzyka oparta na:

- ognisku ptasiej grypy w danym państwie trzecim, na terytorium, w strefie lub grupie (niepotrzebne skreślić),

- ognisku grypy w państwie pobliskim,

- innych czynnikach ryzyka, takich jak określone obszary, typ produkcji drobiu lub kategorie drobiu bądź innych ptaków żyjących w niewoli.

5. Obszar geograficzny, w którym prowadzone są szczepienia.

6. Liczba zakładów w okolicy objętej szczepieniami.

7. Liczba zakładów, w których prowadzi się szczepienia, jeśli różni się od liczby w pkt 6.

8. Gatunek i kategoria drobiu lub innych ptaków żyjących w niewoli na objętym szczepieniami terytorium, w strefie lub grupie.

9. Przybliżona liczba sztuk drobiu lub innych ptaków żyjących w niewoli w zakładach, o których mowa w pkt 7.

10. Podsumowanie charakterystyki szczepionki.

11. Zatwierdzenie, przeładunek, produkcja, składowanie, dostawa, dystrybucja i sprzedaż szczepionek przeciwko ptasiej grypie na terytorium państwa.

12. Realizacja strategii DIVA.

13. Przewidywany czas trwania kampanii szczepień.

14. Przepisy i ograniczenia dotyczące przemieszczania zaszczepionego drobiu oraz produktów drobiowych pochodzących od zaszczepionego drobiu lub innych zaszczepionych ptaków żyjących w niewoli.

15. Testy kliniczne i laboratoryjne prowadzone w zakładach objętych szczepieniami lub znajdujących się w okolicy objętej szczepieniami (np. testy efektywności i testy przed przemieszczeniem itd.).

16. Metody ewidencjonowania (np. szczegółowych informacji, o których mowa w pkt 15) i rejestracji gospodarstw, w których prowadzone są szczepienia.

II. Nadzór w państwach trzecich, na terytoriach, w strefach i grupach, w których prowadzone są szczepienia przeciwko ptasiej grypie, o których mowa w art. 11

Jeżeli szczepienia prowadzone są w państwie trzecim, na terytorium, w strefie lub grupie, wszystkie zakłady komercyjne objęte szczepieniami podlegają obowiązkowi przejścia badań laboratoryjnych, a ponadto, oprócz informacji, o których mowa w części I.A załącznika IV, przekazywane są następujące informacje:

1. Liczba objętych szczepieniami zakładów w okolicy według kategorii.

2. Liczba objętych szczepieniami zakładów, w których pobierane są próbki według kategorii drobiu.

3. Wykorzystanie ptaków wskaźnikowych (podać gatunek i liczbę użytych ptaków wskaźnikowych na kurnik).

4. Liczba pobranych próbek na zakład lub kurnik.

5. Dane dotyczące efektywności szczepionek.

(¹) Należy podać szczegółowe informacje w zakresie niezbędnym do właściwej oceny programu.

ZAŁĄCZNIK VI

(o którym mowa w art. 12 ust. 1 lit. b), art. 12 ust. 2 lit. c) ppkt (ii) oraz art. 13 ust. 1 lit. a))

KRYTERIA DOTYCZĄCE UZNANYCH SZCZEPIONEK PRZECIWKO RZEKOMEMU POMOROWI DROBIU

I. Kryteria ogólne

1. Szczepionki muszą spełniać normy określone w podręczniku badań diagnostycznych i szczepionek dla zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) w rozdziale dotyczącym rzekomego pomoru drobiu.

2. Przed dopuszczeniem do dystrybucji i użycia szczepionki muszą być zarejestrowane przez właściwe organy danego państwa trzeciego. Dokonując takiej rejestracji, właściwe organy danego państwa trzeciego muszą opierać się na kompletnych aktach zawierających dane dotyczące efektywności oraz nieszkodliwości szczepionki; w przypadku szczepionek przywożonych właściwe organy mogą oprzeć się na danych sprawdzonych przez właściwe organy państwa, w którym produkowana jest szczepionka, o ile zostały sprawdzone zgodnie z normami OIE.

3. Ponadto przywóz lub produkcja oraz dystrybucja szczepionek musi podlegać kontroli ze strony właściwych organów danego państwa trzeciego.

4. Przed dopuszczeniem do dystrybucji każda partia szczepionek musi zostać poddana, na zlecenie właściwych organów, testom pod kątem nieszkodliwości, zwłaszcza w odniesieniu do atenuacji lub inaktywacji oraz braku niepożądanych czynników zanieczyszczających, a także efektywności.

II. Kryteria szczegółowe

Żywe atenuowane szczepionki przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu muszą być sporządzane ze szczepu wirusa rzekomego pomoru drobiu, w przypadku którego szczep macierzysty poddano testom i wykazano, że jego indeks domózgowej zjadliwości (ICPI) wynosi:

a) mniej niż 0,4, jeżeli podczas testu ICPI każdemu ptakowi podano dawkę infekcyjną nie mniejszą niż 10⁷ EID₅₀; lub

b) mniej niż 0,5, jeżeli podczas testu ICPI każdemu ptakowi podano dawkę infekcyjną nie mniejszą niż 10⁸ EID₅₀.

ZAŁĄCZNIK VII

(o którym mowa w art. 13)

DODATKOWE WYMOGI ZDROWOTNE

I. Dotyczące drobiu, jednodniowych piskląt i jaj wylęgowych pochodzących z państwa trzeciego, terytorium, strefy lub grupy, w której stosowane są szczepionki przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu niespełniające kryteriów załącznika iv

1. Jeżeli państwo trzecie, terytorium, strefa lub grupa nie zakazuje stosowania szczepionek przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu, niespełniających kryteriów szczegółowych określonych w załączniku VI, stosuje się następujące dodatkowe wymogi zdrowotne:

a) drób, w tym jednodniowe pisklęta, przez co najmniej 12 miesięcy przed datą przywozu do Wspólnoty nie mógł być szczepiony takimi szczepionkami;

b) nie więcej niż dwa tygodnie przed datą przywozu do Wspólnoty lub, w przypadku jaj wylęgowych, nie wcześniej niż dwa tygodnie przed datą zebrania jaj stado lub stada zostały poddane testowi izolacji wirusa w kierunku rzekomego pomoru drobiu:

(i) przeprowadzonemu w urzędowym laboratorium;

(ii) na losowo wybranej próbie wymazów z kloaki co najmniej 60 ptaków w każdym stadzie;

(iii) w którym nie stwierdzono obecności paramyksowirusów ptaków o indeksie patogenności domózgowej (ICPI) większym niż 0,4;

c) drób musiał być trzymany w izolacji pod nadzorem urzędowym w zakładzie pochodzenia w okresie dwóch tygodni, o którym mowa w lit. b);

d) w okresie 60 dni przed datą przywozu do Wspólnoty lub, w przypadku jaj wylęgowych, w okresie 60 dni przed datą zebrania jaj drób nie mógł mieć styczności z drobiem niespełniającym wymogów określonych w lit. a) i b).

2. Jeśli jednodniowe pisklęta są przywożone z państwa trzeciego, terytorium, strefy lub grupy, o których mowa w pkt 1, pisklęta te i jaja wylęgowe, z których one pochodzą, nie mogły mieć w wylęgarni ani w czasie transportu styczności z drobiem ani jajami wylęgowymi niespełniającymi wymogów określonych w pkt 1 lit. a)–d).

II. Dotyczące mięsa drobiu

Mięso drobiu musi pochodzić od drobiu rzeźnego, który:

a) w okresie 30 dni poprzedzających ubój nie był szczepiony żywymi atenuowanymi szczepionkami sporządzonymi ze szczepu macierzystego wirusa rzekomego pomoru drobiu który jest bardziej zjadliwy niż lentogeniczne szczepy wirusa;

b) został zbadany w kierunku rzekomego pomoru drobiu przy pomocy testu izolacji wirusa, przeprowadzonego w momencie uboju w laboratorium urzędowym na losowo wybranej próbie wymazów z kloaki co najmniej 60 ptaków z każdego stada, w którym nie stwierdzono obecności paramyksowirusów ptaków o indeksie patogenno-ści domózgowej (ICPI) przekraczającym 0,4;

c) w ciągu 30 dni poprzedzających datę uboju nie miał styczności z drobiem niespełniającym warunków określonych w lit. a) i b).

ZAŁĄCZNIK VIII

(o którym mowa w art. 14 ust. 1 lit. a))

DRÓB ROZPŁODOWY I PRODUKCYJNY Z WYŁĄCZENIEM PTAKÓW BEZGRZEBIENIOWYCH ORAZ JAJA WYLĘGOWE I JEDNODNIOWE PISKLĘTA NIEPOCHODZĄCE OD PTAKÓW BEZGRZEBIENIOWYCH

I. Wymogi mające zastosowanie przed przywozem

1. Drób rozpłodowy i produkcyjny z wyłączeniem ptaków bezgrzebieniowych oraz jaja wylęgowe i jednodniowe pisklęta niepochodzące od ptaków bezgrzebieniowych przeznaczone do przywozu do Wspólnoty mogą pochodzić wyłącznie z zakładów, które zostały zatwierdzone przez właściwe organy danego państwa trzeciego zgodnie z warunkami, które są co najmniej tak surowe jak te ustanowione w załączniku II do dyrektywy 2009/158/WE oraz gdy takie zatwierdzenie nie zostało wstrzymane ani wycofane.

2. Jeżeli drób rozpłodowy i produkcyjny z wyłączeniem ptaków bezgrzebieniowych oraz jaja wylęgowe i jednodniowe pisklęta niepochodzące od ptaków bezgrzebieniowych lub ich stada pochodzenia mają zostać poddane testom pod kątem spełnienia wymogów odnośnych świadectw weterynaryjnych ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, pobieranie próbek do testów oraz same testy powinny być przeprowadzone zgodnie z załącznikiem III.

3. Jaja wylęgowe przeznaczone do przywozu do Wspólnoty oznaczane są nazwą państwa trzeciego pochodzenia oraz słowem „wylęgowe” czcionką o wysokości ponad 3 mm, w jednym z języków urzędowych Wspólnoty.

4. Każde opakowanie jaj wylęgowych, o których mowa w pkt 3, zawiera wyłącznie jaja jednego gatunku, kategorii i typu drobiu z tego samego państwa trzeciego, terytorium, strefy lub grupy pochodzenia oraz od tego samego wysyłającego i jest opatrzone co najmniej następującymi informacjami:

a) informacje umieszczone na jajach, zgodnie z pkt 3;

b) gatunek drobiu, od którego pochodzą jaja;

c) nazwisko lub nazwa firmy wysyłającego wraz z adresem.

5. Każda skrzynia przywożonych jednodniowych piskląt zawiera wyłącznie drób jednego gatunku, kategorii i typu z tego samego państwa trzeciego, terytorium, strefy lub grupy pochodzenia oraz od tego samego wysyłającego i jest opatrzona co najmniej następującymi informacjami:

a) nazwa państwa trzeciego, terytorium, strefy lub grupy pochodzenia;

b) gatunek drobiu, do którego należą jednodniowe pisklęta;

c) numer identyfikacyjny wylęgarni;

d) nazwisko lub nazwa firmy wysyłającego wraz z adresem.

II. Wymogi mające zastosowanie po przywozie

1. Przywożony drób rozpłodowy i produkcyjny, z wyłączeniem ptaków bezgrzebieniowych, oraz jednodniowe pisklęta niepochodzące od ptaków bezgrzebieniowych są trzymane w zakładach przeznaczenia, począwszy od dnia przybycia:

a) przez okres co najmniej sześciu tygodni; lub

b) jeśli ptaki poddawane są ubojowi przed upływem okresu, o którym mowa w lit. a), do dnia uboju.

Jednakże okres, o którym mowa w lit. a), można skrócić do trzech tygodni, pod warunkiem że pobieranie próbek i testy wykonane zgodnie z załącznikiem III zostały przeprowadzone z korzystnymi wynikami.

2. Drób rozpłodowy i produkcyjny, z wyłączeniem ptaków bezgrzebieniowych, wykluty z przywożonych jaj wylęgowych, jest trzymany przez okres co najmniej trzech tygodni od daty wylęgu w wylęgarni lub przez okres co najmniej trzech tygodni w zakładzie(-ach), do którego(-ych) został wysłany po wylęgu.

Jeżeli jednodniowe pisklęta nie są chowane w państwie członkowskim, które dokonało przywozu jaj wylęgowych, pisklęta są transportowane bezpośrednio do miejsca przeznaczenia (określonego w pkt 1.10 i 1.11 świadectwa zdrowia, wzór 2 w załączniku IV do dyrektywy 2009/158/WE) i trzymane tam przez co najmniej trzy tygodnie od daty wylęgu.

3. Podczas odnośnych okresów, o których mowa w pkt 1 i 2, przywożony drób rozpłodowy i produkcyjny, jednodniowe pisklęta oraz drób rozpłodowy i produkcyjny z wyłączeniem ptaków bezgrzebieniowych, wykluty z przywożonych jaj wylęgowych, są trzymane w izolacji w pomieszczeniach dla drobiu, w których nie znajdują się żadne inne stada.

Mogą być one jednak wprowadzone do pomieszczeń dla drobiu, w których znajduje się już drób rozpłodowy i produkcyjny oraz jednodniowe pisklęta.

W takim przypadku okresy, o których mowa w pkt 1 i 2, biegną od dnia wprowadzenia ostatniego przywożonego ptaka, a przed końcem tych okresów z pomieszczeń dla drobiu nie można usunąć żadnego znajdującego się w nich drobiu.

4. Przywożone jaja wylęgowe są wylęgane w osobnych inkubatorach i klujnikach.

Przywożone jaja wylęgowe mogą być jednak wprowadzane do inkubatorów i klujników, w których znajdują się już inne jaja wylęgowe.

W takim przypadku okresy, o których mowa w pkt 1 i 2, biegną od dnia wprowadzenia ostatniego przywożonego jaja wylęgowego.

5. Najpóźniej w dniu upływu odnośnych okresów, o których mowa w pkt 1 lub 2, przywożony drób rozpłodowy i produkcyjny oraz jednodniowe pisklęta są poddawane badaniu klinicznemu przeprowadzanemu przez upoważnionego lekarza weterynarii oraz, w razie potrzeby, pobierane są próbki w celu monitorowania stanu ich zdrowia.

ZAŁĄCZNIK IX

(o którym mowa w art. 14 ust. 1 lit. b))

PTAKI BEZGRZEBIENIOWE PRZEZNACZONE DO CELÓW ROZPŁODOWYCH I PRODUKCYJNYCH ORAZ ICH JAJA WYLĘGOWE I JEDNODNIOWE PISKLĘTA

I. Wymogi mające zastosowanie przed przywozem

1. Przywożone ptaki bezgrzebieniowe przeznaczone do celów rozpłodowych i produkcyjnych („ptaki bezgrzebieniowe”) są identyfikowane przy pomocy tabliczek na szyi lub mikroczipów opatrzonych kodem ISO państwa trzeciego pochodzenia. Mikroczipy muszą być zgodne z normami ISO.

2. Przywożone jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych są oznaczone pieczęcią wskazującą kod ISO państwa trzeciego pochodzenia oraz numer identyfikacyjny zakładu pochodzenia.

3. Każde opakowanie jaj wylęgowych, o których mowa w pkt 2, zawiera wyłącznie jaja ptaków bezgrzebieniowych pochodzące z tego samego państwa trzeciego, terytorium, strefy lub grupy pochodzenia i od tego samego wysyłającego oraz jest opatrzone co najmniej następującymi informacjami:

a) informacje umieszczone na jajach zgodnie z pkt 2;

b) wyraźnie widoczne i czytelne oznaczenie wskazujące, że przesyłka zawiera jaja wylęgowe ptaków bezgrzebieniowych;

c) nazwisko lub nazwa firmy wysyłającego wraz z adresem.

4. Każda skrzynia przywożonych jednodniowych piskląt ptaków bezgrzebieniowych przeznaczonych do celów rozpłodowych i produkcyjnych zawiera wyłącznie ptaki bezgrzebieniowe pochodzące z tego samego państwa trzeciego, terytorium, strefy lub grupy pochodzenia, zakładu i od tego samego wysyłającego oraz jest opatrzona co najmniej następującymi informacjami:

a) kod ISO państwa trzeciego pochodzenia oraz numer identyfikacyjny zakładu pochodzenia;

b) wyraźnie widoczne i czytelne oznaczenie wskazujące, że przesyłka zawiera jednodniowe pisklęta ptaków bezgrzebieniowych;

c) nazwisko lub nazwa firmy wysyłającego wraz z adresem.

II. Wymogi mające zastosowanie po przywozie

1. Po dokonaniu kontroli przywozowej zgodnie z dyrektywą 91/496/EWG przesyłki zawierające ptaki bezgrzebieniowe oraz ich jaja wylęgowe i jednodniowe pisklęta są transportowane bezpośrednio do miejsca przeznaczenia.

2. Przywożone ptaki bezgrzebieniowe oraz ich jednodniowe pisklęta są trzymane w zakładach przeznaczenia, począwszy od dnia przybycia:

a) przez okres co najmniej sześciu tygodni; lub

b) jeśli ptaki poddawane są ubojowi przed upływem okresu, o którym mowa w lit. a), do dnia uboju.

3. Ptaki bezgrzebieniowe wyklute z przywożonych jaj wylęgowych są trzymane przez okres co najmniej trzech tygodni od daty wylęgu w wylęgarni lub przez okres co najmniej trzech tygodni w zakładzie, do którego zostały wysłane po wylęgu.

Jeżeli jednodniowe pisklęta ptaków bezgrzebieniowych nie są chowane w państwie członkowskim, które dokonało przywozu jaj wylęgowych, są one transportowane bezpośrednio do miejsca przeznaczenia (określonego w pkt I.10 i I.11 świadectwa zdrowia, wzór 2 w załączniku IV do dyrektywy Rady 2009/158/WE (¹)) i trzymane tam przez co najmniej trzy tygodnie od daty wylęgu.

4. Podczas odnośnych okresów, o których mowa w pkt 2 i 3, przywożone ptaki bezgrzebieniowe oraz ptaki bez-grzebieniowe wyklute z przywożonych jaj wylęgowych są trzymane w izolacji w pomieszczeniach dla drobiu, w których nie znajdują się żadne inne ptaki bezgrzebieniowe ani drób.

Mogą być one jednak wprowadzane do pomieszczeń, w których znajdują się już inne ptaki bezgrzebieniowe lub drób. W takim przypadku okresy, o których mowa w pkt 2 i 3, biegną od dnia wprowadzenia ostatniego przywożonego ptaka, a przed końcem tych okresów z pomieszczeń dla drobiu nie można usunąć żadnego znajdującego się w nich ptaka bezgrzebieniowego ani drobiu.

5. Przywożone jaja wylęgowe są wylęgane w osobnych inkubatorach i klujnikach.

Przywożone jaja wylęgowe mogą być jednak wprowadzane do inkubatorów i klujników, w których znajdują się już inne jaja wylęgowe. W takim przypadku okresy, o których mowa w pkt 1 i 2, biegną od dnia wprowadzenia ostatniego przywożonego jaja wylęgowego, a zastosowanie mają środki przewidziane we wspomnianych punktach.

6. Nie później niż w dniu upływu odnośnych okresów, o których mowa w pkt 2 lub 3, przywożone ptaki bezgrzebieniowe oraz ich jednodniowe pisklęta są poddawane badaniu klinicznemu przeprowadzanemu przez upoważnionego lekarza weterynarii oraz, w razie potrzeby, pobierane są próbki w celu monitorowania stanu ich zdrowia.

III. Wymogi dotyczące ptaków bezgrzebieniowych przeznaczonych do celów rozpłodowych i produkcyjnych oraz ich jednodniowych piskląt pochodzących z Azji i Afryki, mające zastosowanie po ich przywozie do Wspólnoty

Środki ochronne dotyczące kongijsko-krymskiej gorączki krwotocznej, określone w części 1 załącznika X, mają zastosowanie do ptaków bezgrzebieniowych przeznaczonych do celów rozpłodowych i produkcyjnych oraz ich jednodniowych piskląt pochodzących z państw trzecich, terytoriów, stref lub grup w Azji i Afryce.

Wszystkie ptaki bezgrzebieniowe, które uzyskały wynik pozytywny w kompetycyjnym teście ELISA na obecność przeciwciał kongijsko-krymskiej gorączki krwotocznej, przewidzianym w niniejszej decyzji, zostają zniszczone.

Wszystkie ptaki z tej samej przesyłki są ponownie poddawane kompetycyjnemu testowi ELISA 21 dni po pierwotnym pobraniu próbek. Jeśli jakikolwiek ptak uzyska wynik pozytywny, wszystkie ptaki w tej samej przesyłce zostają zniszczone.

IV. Wymogi dotyczące ptaków bezgrzebieniowych przeznaczonych do celów rozpłodowych i produkcyjnych pochodzących z państwa trzeciego, terytorium lub strefy uznanej za zakażoną rzekomym pomorem drobiu

Następujące zasady mają zastosowanie do ptaków bezgrzebieniowych oraz ich jaj wylęgowych pochodzących z państwa trzeciego, terytorium lub strefy uznanej za zakażoną rzekomym pomorem drobiu oraz do jednodniowych piskląt wyklutych z takich jaj:

a) przed dniem rozpoczęcia okresu izolacji właściwy organ kontroluje miejsca izolacji, o których mowa w pkt 4 części II niniejszego załącznika, w celu sprawdzenia, czy ich stan jest zadowalający;

b) w odnośnym okresie, o którym mowa w pkt 2 i 3 części II niniejszego załącznika, przeprowadza się test izolacji wirusa w kierunku rzekomego pomoru drobiu na próbie wymazów z kloaki lub odchodów każdego ptaka bezgrzebieniowego;

c) jeśli ptaki bezgrzebieniowe mają zostać wysłane do państwa członkowskiego, którego status został ustalony zgodnie z art. 12 ust. 2 dyrektywy 2009/158/WE, oprócz testu izolacji wirusa przewidzianego w lit. b) niniejszej części, dla każdego ptaka bezgrzebieniowego przeprowadzane jest badanie serologiczne;

d) przed wyprowadzeniem jakiegokolwiek ptaka z izolacji udostępnione zostają negatywne wyniki testów i badań przewidzianych w lit. b) i c).

(¹) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 74.

ZAŁĄCZNIK X

(o którym mowa w art. 17)

ŚRODKI OCHRONNE W ZWIĄZKU Z KONGIJSKO-KRYMSKĄ GORĄCZKĄ KRWOTOCZNĄ

I. W przypadku ptaków bezgrzebieniowych

Właściwy organ zapewnia odizolowanie ptaków bezgrzebieniowych w miejscu zabezpieczonym przed gryzoniami i wolnym od kleszczy przez co najmniej 21 dni poprzedzających datę przywozu do Wspólnoty.

Przed przeniesieniem do miejsca wolnego od kleszczy ptaki bezgrzebieniowe należy poddać leczeniu zapewniającemu zniszczenie wszystkich ektopasożytów na ich ciele. Po 14 dniach spędzonych w miejscu wolnym od kleszczy ptaki bez-grzebieniowe poddawane są kompetycyjnemu testowi ELISA na obecność przeciwciał kongijsko-krymskiej gorączki krwotocznej. Każde zwierzę skierowane do miejsca izolacji musi uzyskać w tym teście wynik negatywny. Po przybyciu ptaków bezgrzebieniowych na terytorium Wspólnoty leczenie mające na celu usunięcie ektopasożytów oraz badanie serologiczne zostają powtórzone.

II. W przypadku ptaków bezgrzebieniowych, od których pochodzi mięso przeznaczone do przywozu

Właściwy organ zapewnia odizolowanie ptaków bezgrzebieniowych w miejscu zabezpieczonym przed gryzoniami i wolnym od kleszczy przez co najmniej 14 dni przed datą uboju.

Przed przeniesieniem do miejsca wolnego od kleszczy ptaki bezgrzebieniowe należy zbadać w celu sprawdzenia, czy są wolne od kleszczy, lub poddać leczeniu zapewniającemu zniszczenie wszystkich kleszczy na ich ciele. Zastosowane leczenie powinno zostać wskazane w świadectwie przywozowym. Zastosowane leczenie nie może prowadzić do powstania wykrywalnych pozostałości w mięsie ptaków bezgrzebieniowych.

Każda partia ptaków bezgrzebieniowych powinna zostać przed ubojem zbadana na obecność kleszczy. W przypadku wykrycia kleszczy całą partię należy ponownie skierować do miejsca izolacji przed ubojem.

ZAŁĄCZNIK XI

(o którym mowa w art. 18 ust. 2)

Wzór świadectwa weterynaryjnego na potrzeby tranzytu/składowania jaj wolnych od określonych czynników chorobotwórczych, mięsa, mięsa mielonego i mechanicznie odkostnionego mięsa drobiu, ptaków bezgrzebieniowych i dzikiego ptactwa łownego, jaj i przetworów jajecznych

Treść załącznika w wersji PDF do pobrania tutaj

ZAŁĄCZNIK XII

(o którym mowa w art. 20)

TABELA KORELACJI