KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 8 i 9,

po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 2022/95 (²) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz azotanu amonu („produkt objęty postępowaniem") pochodzącego z Rosji. W wyniku późniejszego dochodzenia, które wykazało absorpcję powyższego cła, środki te zmieniono rozporządzeniem Rady (WE) nr 663/98 (³). W następstwie wpłynięcia wniosku w sprawie wygaśnięcia oraz o przeprowadzenie przeglądu okresowego, na podstawie art. 11 ust. 2 i 3 rozporządzenia podstawowego, Rada nałożyła, rozporządzeniem (WE) nr 658/2002 (⁴), ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 47,07 EUR za tonę na przywóz azotanu amonu objętego kodami CN 3102 30 90 i 3102 40 90 pochodzącego z Rosji.

(2) W drodze rozporządzenia (WE) nr 132/2001 (⁵) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 33,25 EUR za tonę na przywóz produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Ukrainy. W wyniku przeglądu wygaśnięcia wszczętego w styczniu 2006 r., rozporządzeniem (WE) nr 442/2007 (⁶) Rada przedłużyła o dwa lata okres obowiązywania wspomnianych środków, utrzymując je na obecnie obowiązującym poziomie.

(3) Rozporządzeniem (WE) nr 993/2004 (⁷) Rada przewidziała zwolnienie z ceł antydumpingowych przywozu do nowych państw członkowskich, które w dniu 1 maja 2004 r. przystąpiły do Unii Europejskiej („UE-10"), ustalone w oparciu o warunki szczególnych zobowiązań („zobowiązania związane z rozszerzeniem"), i upoważniła Komisję do przyjęcia tych zobowiązań związanych z rozszerzeniem. Na tej podstawie Komisja przyjęła, rozporządzeniem (WE) nr 1001/2004 (⁸), trzy zobowiązania związane z rozszerzeniem, złożone przez rosyjskich producentów eksportujących Otwartą Spółkę Akcyjną (OAO) Mineral and Chemical Company („Eurochem"), spółkę będącą częścią grupy Eurochem, firmy OAO Acron oraz OAO Dorogobuzh, należące do Acron Holding Company („Acron"), a także przez producenta eksportującego z Ukrainy, Otwartą Spółkę Akcyjną (WAT) Azot Cherkassy („Cherkassy").

(4) Rozporządzeniem (WE) nr 1996/2004 (⁹) Komisja przyjęła jako obowiązujące do dnia 20 maja 2005 r. nowe zobowiązanie związane z rozszerzeniem ze strony wyżej wymienionych producentów eksportujących.

(5) Rozporządzeniem (WE) nr 945/2005 (¹⁰) w następstwie przeglądu, którego zakres ograniczony był do definicji produktu objętego postępowaniem, Rada zdecydowała, że należy doprecyzować definicję produktu objętego postępowaniem, i że obowiązujące środki powinny mieć zastosowanie również do produktu objętego postępowaniem zawartego w innych nawozach, w zależności od zawartości azotanu amonu oraz innych substancji śladowych lub składników odżywczych.

(6) W dniu 30 listopada 2005 r. Komisja ogłosiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (¹¹) wszczęcie częściowego przeglądu okresowego w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty azotanu amonu pochodzącego z Rosji na wniosek Eurochemu.

(7) W dniu 19 grudnia 2006 r. Komisja ogłosiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (¹²) wszczęcie częściowego przeglądu okresowego w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty azotanu amonu pochodzącego z Rosji na wniosek Acronu.

(8) W dniu 19 grudnia 2006 r. Komisja ogłosiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (¹³) wszczęcie częściowego przeglądu okresowego w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty azotanu amonu pochodzącego z Ukrainy na wniosek firmy Cherkassy.

(9) Ostateczne ustalenia i wnioski wynikające z częściowego przeglądu okresowego na wniosek firm Acron i Cherkassy zostały przedstawione, odpowiednio, w rozporządzeniu Rady (WE) nr 236/2008 (¹⁴) oraz w rozporządzeniu Rady (WE) nr 237/2008 (¹⁵). W toku przeglądów okresowych firmy Acron i Cherkassy wyraziły zainteresowanie złożeniem zobowiązania cenowego, nie przedstawiły natomiast odpowiednio udokumentowanej propozycji w terminie wyznaczonym w art. 8 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Ostatecznie w wyżej wymienionych rozporządzeniach Rady Rada uznała, że obu przedsiębiorstwom należy wyjątkowo zezwolić na uzupełnienie propozycji zobowiązań w ciągu 10 dni kalendarzowych od wejścia w życie stosownego rozporządzenia przez wzgląd na racje wyłożone w motywach 61 i 62 rozporządzenia (WE) nr 236/2008 oraz w motywach 46 i 47 rozporządzenia (WE) nr 237/2008. W następstwie opublikowania wyżej wymienionych rozporządzeń Rady i w terminie w nich określonym, Acron i Cherkassy złożyły możliwe do przyjęcia zobowiązania cenowe zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(10) Ostateczne ustalenia i wnioski częściowego przeglądu okresowego w sprawie Eurochemu zostały zawarte w rozporządzeniu Rady (WE) nr 661/2008 (¹⁶) nakładającym ostateczne cło antydumpingowe na przywóz azotanu amonu pochodzącego z Rosji. W trakcie niniejszego dochodzenia spółka Eurochem złożyła możliwe do przyjęcia zobowiązanie cenowe zgodne z art. 8 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(11) Środki te utrzymano w mocy rozporządzeniem nr 661/2008 w następstwie przeglądu wygaśnięcia środków wszczętego w dniu 14 kwietnia 2007 r. (¹⁷).

B. ZOBOWIĄZANIA

(12) W trakcie tych częściowych przeglądów okresowych producenci eksportujący złożyli możliwe do przyjęcia zobowiązania cenowe zgodne z art. 8 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Zgodnie z tymi zobowiązaniami wymienieni producenci eksportujący zobowiązali się do sprzedaży produktu objętego postępowaniem na poziomie cen równym lub wyższym od poziomu, który usuwa wyrządzający szkodę wpływ dumpingu. Ponadto proponowane zobowiązania przewidują indeksację minimalnych cen według publicznych urzędowych notowań produktu objętego postępowaniem, zważywszy na znaczne wahania jego ceny. Producenci eksportujący zadeklarowali również gotowość przestrzegania określonego pułapu ilościowego w celu zapobieżenia wywieraniu przez ich przywóz wpływu na ceny we Francji lub w Zjednoczonym Królestwie. Ceny te służą za podstawę indeksacji. Pułap ilościowy określono ogółem na poziomie około 12% całkowitej konsumpcji produktu objętego postępowaniem we Wspólnocie.

(13) Producenci eksportujący zaproponowali ponadto, że w celu zmniejszenia ryzyka naruszenia zobowiązań cenowych w wyniku kompensacji, nie będą sprzedawali produktu objętego zobowiązaniem tym samym klientom we Wspólnocie Europejskiej, którym sprzedają inne produkty, z wyłączeniem pewnych produktów, w odniesieniu do których producenci eksportujący zobowiązują się do przestrzegania określonych polityk cenowych.

(14) Producenci eksportujący będą również dostarczać Komisji okresowe, szczegółowe informacje dotyczące ich wywozu do Wspólnoty, co pozwoli Komisji skutecznie kontrolować złożone przez nich zobowiązania. Co więcej, sama struktura sprzedaży tych przedsiębiorstw pozwala Komisji uznać ryzyko obejścia ustalonych zobowiązań za ograniczone.

(15) Po ujawnieniu złożonych zobowiązań przemysł wspólnotowy wyraził sprzeciw wobec złożonych propozycji zobowiązań. Zdaniem przemysłu wspólnotowego ceny produktu objętego dochodzeniem są niestabilne, a indeksacja minimalnych cen importowych w oparciu o urzędowe notowania cen produktu objętego dochodzeniem nie jest funkcjonalna w warunkach rynkowych, a w szczególności nie jest odpowiednia w warunkach rynku zdominowanego przez podaż. Z tego względu przemysł wspólnotowy zaproponował oparcie indeksacji cen minimalnych na cenie gazu ziemnego notowanej w Waidhaus. Trzeba tu jednak zauważyć, że zastosowania ceny gazu ziemnego jako podstawy indeksacji nie uznano w tym przypadku za realistyczne z uwagi na niewystarczający związek między produktem objętym postępowaniem a ceną gazu ziemnego. W odniesieniu do opinii przemysłu wspólnotowego, według której w warunkach rynku zdominowanego przez podaż przyjęty wzór indeksacji nie jest właściwy, należy zauważyć, że Komisja będzie monitorowała te zobowiązania, aby w przypadku zaistnienia dowodów prima jadę wskazujących, że zobowiązania stały się niefunkcjonalne, podjąć w trybie pilnym działania zapobiegające tej sytuacji, zgodnie z motywem 19.

(16) Przemysł wspólnotowy podnosił ponadto argument, że poziom pułapów ilościowych byłby zbyt wysoki, żądając ustalenia go na maksymalnym poziomie 4 % całkowitej konsumpcji we Wspólnocie. Twierdzono, że przy wielkości sprzedaży, o której mowa w motywie 12, przedsiębiorstwa te byłyby w stanie wpłynąć na ceny na rynku wspólnotowym, a tym samym uniemożliwić indeksację cen minimalnych. W tym względzie należy stwierdzić, że pułap ilościowy określono na poziomie (i) wystarczająco ograniczającym ryzyko wywierania przez przedsiębiorstwa wpływu na ceny na rynkach brytyjskim i francuskim, tym samym uniemożliwiając indeksację według przyjętego wzoru; a jednocześnie (ii) dostatecznie wysokim, by zobowiązania pozostawały wykonalne. Co więcej, przemysł wspólnotowy nie zdołał dowieść swojego twierdzenia, jakoby jakakolwiek wielkość przekraczająca 4 % całkowitej konsumpcji we Wspólnocie miała być wystarczająca, by wywrzeć szkodliwy wpływ na ceny.

(17) Przemysł wspólnotowy wnosił ponadto o wprowadzenie progresywnego pułapu ilościowego, przy którym pułap ilościowy dla każdego z producentów eksportujących byłby podnoszony raz do roku w zależności od przestrzegania przez nich warunków zobowiązań. Wniosek ten został wszakże odrzucony, ponieważ jedynym celem pułapów ilościowych jest ograniczenie ryzyka wywierania wpływu na ceny, na których opiera się indeksacja ceny minimalnej. Należy również nadmienić, że w przypadku naruszenia zobowiązań Komisja może wycofać przyjęcie samego zobowiązania.

(18) Ponadto przemysł wspólnotowy twierdził, że skoro producenci eksportujący mogą sprzedawać tym samym klientom we Wspólnocie Europejskiej inne produkty wraz z produktem objętym zobowiązaniem, istnieje duże ryzyko kompensacji cen, tj. produkty nieobjęte zobowiązaniem mogą być sprzedawane po sztucznie zaniżonych cenach w celu skompensowania cen minimalnych produktu objętego zobowiązaniem. W tym względzie należy zauważyć, że zgodnie z motywem 13 zobowiązanie zawiera szczegółowe klauzule zmierzające do ograniczenia ryzyka kompensacji, toteż obawy przemysłu wspólnotowego zostały wystarczająco zażegnane.

(19) W świetle powyższego, zobowiązania złożone przez rosyjskich i ukraińskich producentów eksportujących mogą zostać przyjęte.

(20) Zważywszy na szczególne części składowe poczynionych zobowiązań (to jest w szczególności na wzór indeksacji), Komisja będzie jednak regularnie poddawała ocenie wykonalność tych zobowiązań. W ramach oceny wykonalności Komisja weźmie również, acz nie wyłącznie, pod uwagę następujące kryteria: ceny produktu objętego dochodzeniem na rynku brytyjskim i francuskim, poziom wskaźnika wyliczanego według wzoru indeksacji, ceny sprzedaży każdego producenta eksportującego podawane w kwartalnych sprawozdaniach ze sprzedaży, rentowność przemysłu wspólnotowego. Gdyby konkretna ocena wykonalności wykazała zmniejszenie rentowności przemysłu wspólnotowego, które można uznać za skutek zobowiązań, Komisja podejmie w trybie pilnym kroki zmierzające do wycofania przyjęcia zobowiązania zgodnie z art. 8 ust. 9 rozporządzenia podstawowego.

(21) Aby Komisja mogła skutecznie monitorować przestrzeganie zobowiązań przez przedsiębiorców przy przedłożeniu właściwemu organowi celnemu wniosku o dopuszczenie do swobodnego obrotu zgodnie ze zobowiązaniami, zwolnienie z cła antydumpingowego będzie uzależnione od (i) przedstawienia faktury w ramach zobowiązania zawierającej przynajmniej informacje wymienione w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 661/2008 oraz w załączniku do rozporządzenia Rady (WE) nr 662/2008 (¹⁸); (ii) warunku, że przywożone produkty zostały wytworzone, dostarczone i zafakturowane bezpośrednio przez wspomnianych przedsiębiorców do pierwszego, niezależnego odbiorcy we Wspólnocie; oraz (iii) warunku, że towary zgłoszone i przedstawione do oclenia odpowiadają dokładnie opisowi zawartemu w fakturze w ramach zobowiązania. W przypadku braku takiej faktury, lub jeśli nie odpowiada ona produktowi przedstawionemu do oclenia, nałożone zostanie cło antydumpingowe w odpowiedniej wysokości.

(22) W celu zapewnienia skutecznego przestrzegania tych zobowiązań, w drodze rozporządzenia (WE) nr 661/2008 oraz rozporządzenia (WE) nr 662/2008 poinformowano importerów o tym, że niespełnienie warunków określonych w rozporządzeniu lub wycofanie przyjęcia zobowiązań przez Komisję może prowadzić do powstania długu celnego z tytułu odpowiednich transakcji.

(23) W przypadku naruszenia zobowiązania lub wycofania się z niego lub w przypadku wycofania przyjęcia tegoż zobowiązania przez Komisję, cło antydumpingowe nałożone zgodnie z art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego jest automatycznie stosowane na mocy art. 8 ust. 9 rozporządzenia podstawowego,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

[1] W związku z postępowaniem antydumpingowym dotyczącym przywozu azotanu amonu pochodzącego z Rosji i Ukrainy niniejszym przyjmuje się zobowiązania złożone przez wymienionych poniżej producentów eksportujących.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 lipca 2008 r.