KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed przywozem dumpingowym z krajów nie będących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 8, art. 21 i art. 22 lit. c),

po konsultacji z Komitetem Doradczym, a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

(1) W drodze rozporządzenia (WE) nr 132/2001 (²), Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz azotanu amonu („omawiany produkt”) pochodzącego z Ukrainy. W drodze rozporządzenia (WE) nr 658/2002 (³), po zakończeniu przeglądu średniotermino-wego, Rada nałożyła definitywne cło antydumpingowe na przywóz omawianego produktu pochodzącego z Federacji Rosyjskiej („Rosji”).

(2) W marcu 2004 r., poprzez opublikowanie zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (⁴), Komisja ogłosiła rozpoczęcie częściowego przeglądu średnioterminowego środków dotyczących przywozu omawianego produktu pochodzącego z Rosji i Ukrainy („środki”), celem zbadania, czy istnieje potrzeba ich dostosowania, biorąc pod uwagę pewne konsekwencje rozszerzenia Unii Europejskiej do 25 Państw Członkowskich („rozszerzenie”).

(3) Rada stwierdziła, że, mając na uwadze interes Wspólnoty, istnieje potrzeba tymczasowego dostosowania istniejących środków w celu uniknięcia nagłych i nadmiernie negatywnych skutków dla importerów i użytkowników w dziesięciu nowych Państwach Członkowskich przystępujących do Unii Europejskiej („UE10”) bezpośrednio po rozszerzeniu. Uznano, że najlepszym sposobem osiągnięcia tego celu jest przyjęcie zobowiązań oferowanych przez współpracujące strony, przy wprowadzeniu elementu minimalnych cen importowych i pułapów ilościowych.

(4) W związku z tym, rozporządzeniem (WE) nr 1001/2004 (⁵) Komisja przyjęła jako środek specjalny krótkoterminowe zobowiązania zaoferowane przez i) ukraińskiego producenta eksportującego omawiany produkt („Azot S.A.”) ii) rosyjskiego producenta eksportującego (MChK Eurochem S.A. odnośnie do towarów wyprodukowanych w jego zakładach produkcyjnych Nak Azot S.A., Rosja), a sprzedawanych przez firmę z nim związaną (Cumberland Sound Ltd., Brytyjskie Wyspy Dziewicze) iii) wspólnie przez dwóch powiązanych rosyjskich producentów eksportujących (Spółka Akcyjna „Akron” i Spółka Akcyjna „Dorogobuż”).

(5) Aby stworzyć warunki dla zwolnienia z ceł antydumpingowych, które zostało udzielone poprzez przyjęcie zobowiązań, rozporządzenie (WE) nr 658/2002 i rozporządzenie (WE) nr 132/2001 zostały zmienione rozporządzeniem (WE) nr 993/2004.

(6) W rozporządzeniu (WE) nr 1001/2004 stwierdza się, że przyjęcie zobowiązań jest ograniczone do początkowego okresu sześciu miesięcy („okres początkowy”) bez uszczerbku dla normalnego okresu obowiązywania środków i że środki wygasają po upływie tego okresu, o ile Komisja nie uzna za stosowne przedłużyć okres ich stosowania.

(7) Zgodnie z akapitem 15 rozporządzenia (WE) nr 1001/2004, utrzymanie zobowiązań będzie uzależnione od weryfikacji, jakiej zostaną one poddane na zakończenie okresu sześciu miesięcy, dla sprawdzenia, czy wyjątkowe i negatywne warunki dla użytkownika końcowego w UE10, prowadzące do przyjęcia zobowiązań, wciąż istnieją. W ramach ogólnej oceny zweryfikowano również, czy omawiane firmy przestrzegają podjętych zobowiązań.

B. WERYFIKACJA

1. Treść obecnych zobowiązań

(8) Obecne zobowiązania oferowane przez firmy obligują je, między innymi, do przestrzegania swojej tradycyjnej struktury sprzedaży eksportowej klientom w UE10, po cenach nie niższych niż określone minimalne ceny importowe („MCI”) . Te MCI w znacznym stopniu eliminują szkodliwy dumping stwierdzony podczas początkowego dochodzenia. Sprzedaż winna się również odbywać w ramach pułapów ilościowych ustalonych na podstawie istniejącej, tradycyjnej struktury sprzedaży eksportowej do UE10.

(9) Warunki zobowiązań obligują również podpisujące je firmy do regularnego dostarczania Komisji szczegółowych informacji, w formie sprawozdań miesięcznych dotyczących sprzedaży do UE10 (lub odsprzedaży przez jakiekolwiek związane z nimi strony wewnątrz Wspólnoty), oraz do umożliwienia przeprowadzania przez Komisję wizyt weryfikacyjnych. Dla umożliwienia pełnego monitorowania skuteczności zobowiązań, również tradycyjni klienci w UE10 firm eksporterów dostarczyli pisemną zgodę na przeprowadzanie wizyt weryfikacyjnych na miejscu w ich lokalach.

2. Przestrzeganie obecnych zobowiązań

(10) Wizyty weryfikacyjne u producentów eksportujących wykazały, że omawiane firmy przestrzegały MCI i że rozmiary wywozu do UE10 nie przekraczały poziomu pułapów ilościowych określonych w zobowiązaniach. Ponadto ustalono, że firmy w szerokim zakresie przestrzegały swojej tradycyjnej struktury sprzedaży klientom indywidualnym w UE10. Poza tym, na podstawie dostępnych informacji można stwierdzić, że nie wystąpił zauważalny przepływ z UE10 do UE15 omawianych tu produktów, przy których przywozie wykorzystano zwolnienia z ceł antydumpingowych udzielone w wyniku zobowiązań.

3. Analiza warunków dla dalszej akceptacji zobowiązań

(11) Analiza miesięcznych sprawozdań dotyczących sprzedaży, przedkładanych Komisji przez omawiane firmy, popartych dostępnymi, oficjalnymi danymi statystycznymi, wykazała, że mimo pewnego dostosowania poziomu cen, nadal występowały znaczne różnice między cenami omawianego produktu w UE10 a UE15. Ponadto zaobserwowano, że wielkość sprzedaży z Rosji i Ukrainy do UE10 zmniejszyła się po rozszerzeniu, jednak biorąc pod uwagę fakt, że badany okres dotyczył jednego z „martwych sezonów” dla omawianego produktu, wielkość ta jest nadal znaczna. Ponadto, jak stwierdzono w motywie 28 rozporządzenia (WE) nr 993/2004, w okresie poprzedzającym rozszerzenie, tzn. w roku 2003 i w pierwszych miesiącach roku 2004 zaobserwowano anormalny wzrost wielkości wywozów do UE10. Uważa się, że to również mogło przyczynić się do zmniejszenia ilości przywożonych do UE10 po rozszerzeniu.

C. WNIOSKI

1. Przyjęcie zobowiązań

(12) Biorąc pod uwagę, że nadal istnieją wyjątkowe i negatywne warunki, jakie panowały przed rozszerzeniem, z których powodu konieczne było otrzymanie zobowiązań, a także ponieważ warunki zobowiązań były przestrzegane w początkowym okresie ich stosowania przez omawiane firmy, stwierdza się, że dalsza akceptacja zobowiązań oferowanych przez omawiane firmy na następny okres jest uzasadniona.

(13) Jeśli chodzi o długość tego dalszego okresu, uznaje się, że okres obowiązywania przekraczający sześć miesięcy pozostawałby w sprzeczności z pojęciem przejściowego charakteru zobowiązań, dlatego też ich przyjęcie jest ograniczone do okresu od dnia 21 listopada 2004 r. do dnia 20 maja 2005 r. („okres końcowy”).

(14) Jeśli chodzi o poziom pułapów ilościowych, jakie mają być stosowane w okresie końcowym, należy zauważyć, że zostały one obliczone przy zastosowaniu tych samych metod, które stosowano przy ustalaniu początkowego okresu (jednak w odróżnieniu od początkowego okresu, kiedy obniżano wysokość dopuszczalnego przywozu w stosunku do tradycyjnej wysokości, aby uwzględnić nienormalną wysokość przywozu w okresie poprzedzającym rozszerzenie, korekty takie nie będą dokonywane przy określaniu pułapów ilościowych dla okresu końcowego). Tym niemniej, biorąc pod uwagę tendencję do wzrostu zużycia tego produktu w UE10, przy ustalaniu pułapów ilościowych dla końcowego okresu dla każdego z producentów eksportujących, korzystających ze zobowiązań, wzięto pod uwagę współczynnik wzrostu.

(15) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 993/2004, zobowiązania obligują każdego indywidualnego producenta eksportującego do przestrzegania MCI w ramach pułapów importowych, a celem umożliwienia monitorowania tych zobowiązań omawiani producenci eksportujący zgodzili się również w szerokim zakresie przestrzegać swojej tradycyjnej struktury sprzedaży klientom indywidualnym w UE10. Producenci eksportujący mają również świadomość tego, że jeżeli okaże się, iż struktura sprzedaży uległa znacznej zmianie, lub gdy monitorowanie zobowiązań stanie się w jakikolwiek sposób trudne lub niewykonalne, Komisja ma prawo do wycofania przyjęcia zobowiązania danej firmy, co prowadzi do zastąpienia zobowiązania nałożeniem ostatecznego cła antydumpingowego, do dostosowania poziomu pułapu, lub podjęcia innych czynności zaradczych.

(16) Warunkiem zobowiązań jest również to, że jeżeli zostaną one w jakikolwiek sposób naruszone, Komisja będzie miała prawo do wycofania ich przyjęcia, co prowadzi do zastąpienia zobowiązania nałożeniem ostatecznego cła antydumpingowego.

(17) Firmy będą regularnie dostarczać Komisji szczegółowych informacji na temat swoich wywozów do Wspólnoty, co pozwoli na skuteczne monitorowanie zobowiązań przez Komisję.

(18) Aby Komisja mogła skutecznie monitorować przestrzeganie zobowiązań przez firmy, przy przedłożeniu właściwemu organowi celnemu wniosku o dopuszczenie do swobodnego obrotu zgodnie ze zobowiązaniem, zwolnienie celne będzie uzależnione od przedstawienia faktury zawierającej przynajmniej pozycje wymienione w załączniku do rozporządzenia Rady (WE) nr 993/2004. Taki poziom informacji jest również niezbędny, aby umożliwić organom celnym stwierdzenie z odpowiednią dokładnością, że ładunek jest zgodny z dokumentami handlowymi. Jeżeli taka faktura nie zostanie przedstawiona lub też nie odpowiada ona produktowi przedstawionemu organom celnym, płatne będzie odpowiednie cło antydumpingowe.

2. Konsultacje z Państwami Członkowskimi

(19) Zgodnie z motywem 15 rozporządzenia (WE) nr 1001/2004, Państwa Członkowskie były konsultowane odnośnie do propozycji dalszej akceptacji zobowiązań. Niektóre Państwa Członkowskie uważały, że poziom MCI powinien zostać podniesiony. Należy jednak pamiętać, że te zobowiązania nie są bezpośrednim odpowiednikiem cła antydumpingowego, ponieważ MCI zostały ustalone na niższym poziomie niż miałoby to zwykle miejsce. Służą one raczej jako zabezpieczenie poziomu, poniżej którego ceny w UE10 nie powinny spadać. W związku z tym, a także uwzględniając krótkoterminowy charakter zobowiązań oraz wyjątkowe warunki, w jakich zobowiązania zostały przyjęte, korekta poziomu MCI nie wydaje się w chwili obecnej uzasadniona.

3. Poinformowanie zainteresowanych stron

(20) Propozycja dalszej akceptacji zobowiązań została skonsultowana ze wszystkimi stronami, które uprzednio zgłosiły swoje zainteresowanie. Organizacja producentów Przemysłu Wspólnotowego oświadczyła, że nie będzie się sprzeciwiać dalszej akceptacji zobowiązań, pod warunkiem że nie będzie to miało negatywnego wpływu na jej sytuację. Jednak krajowa organizacja producentów w Polsce zgodziła się z opinią niektórych Państw Członkowskich, że poziom MCI winien zostać podniesiony, ponieważ ustalony poziom cen nie pokrywa kosztów produkcji jej producentów. Jednakże z powodów przytoczonych w poprzednim akapicie korekta poziomu MCI nie wydaje się w chwili obecnej być uzasadnioną.

(21) Jeden z producentów eksportujących w Rosji powiadomił Komisję o swoim zamiarze wywozu do Wspólnoty za pośrednictwem swojej nowej, powiązanej spółki handlowej mającej siedzibę w Szwajcarii.

(22) Nie otrzymano innych uwag, które spowodowałyby zmianę poglądów Komisji w tej sprawie.

D. REJESTRACJA PRZYWOZÓW

(23) W rozporządzeniu (WE) nr 1001/2004 organy celne zostały zobowiązane do rejestrowania przywozu do Wspólnoty omawianego produktu pochodzącego z Rosji i Ukrainy, eksportowanego przez firmy, których zobowiązania zostały przyjęte i dla których wnoszono o zwolnienie z cła antydumpingowego nałożonego przez rozporządzenie Rady (WE) nr 132/2001 i rozporządzenie Rady (WE) nr 658/2002, zmienione przez rozporządzenie Rady (WE) nr 993/2004.

(24) Ponieważ przyjęcie zobowiązań dotyczących początkowego okresu rozpoczęło się dnia 21 maja 2004 r., a przyjęcie zobowiązań dotyczących końcowego okresu nastąpi natychmiast po zakończeniu początkowego okresu, oba te okresy należy traktować jako jeden ciągły okres. Jednak zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, maksymalny okres rejestracji wynosi dziewięć miesięcy, w związku z tym organy celne powinny rejestrować takie przywozy jedynie do dnia 20 lutego 2005 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. W związku z postępowaniem antydumpingowym dotyczącym przywozu azotanu amonu pochodzącego z Ukrainy i Federacji Rosyjskiej, przyjmuje się zobowiązania zaoferowane przez wymienionych poniżej producentów eksportujących:

2. Organy celne powinny, zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96, nadal podejmować odpowiednie kroki w celu dokonania rejestracji, do dnia 20 lutego 2005 r., przywozu do Wspólnoty azotanu amonu pochodzącego z Federacji Rosyjskiej i Ukrainy i oznaczonego kodem CN 3102 30 90 i 3102 40 90, produkowanego i sprzedawanego lub produkowanego i wywożonego przez spółki wymienione w ust. 1.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i obowiązuje do dnia 20 maja 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 listopada 2004 r.