RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów nie będących członkami Wspólnoty Europejskiej(¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 8, art. 11 ust. 3, art. 21 i 22 lit. c),

uwzględniając wniosek złożony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Obowiązujące środki

(1) W następstwie wygaśnięcia i przeglądu tymczasowego, Rada, na mocy rozporządzenia (WE) nr 658/2002(²), nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz azotanu amonu („rozpatrywanego produktu”) pochodzącego z Federacji Rosyjskiej („Rosji”). W rozporządzeniu (WE) nr 132/2001(³), Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz azotanu amonu pochodzącego z Ukrainy.

(2) Środki te to cło specyficzne wynoszące 47,07 EUR za tonę w przypadku Rosji i 33,25 EUR za tonę w przypadku Ukrainy.

2. Dochodzenie

(3) 20 marca 2004 r. Komisja, poprzez publikację zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej(⁴) ogłosiła rozpoczęcie częściowego przeglądu tymczasowego obowiązujących środków („środki”), zgodnie z art. 11 ust. 3 i art. 22 lit. c) rozporządzenia podstawowego.

(4) Przegląd został wszczęty na wniosek Komisji aby ustalić czy, w konsekwencji rozszerzenia Unii Europejskiej z dniem 1 maja 2004 r., („rozszerzenie”) oraz biorąc pod uwagę interesy Wspólnoty, istnieje potrzeba dostosowania środków, mających na celu uniknięcie nagłych i nadmiernie negatywnych skutków dla wszystkich zainteresowanych stron, włącznie z użytkownikami, dystrybutorami i konsumentami.

3. Strony zainteresowane dochodzeniem

(5) Wszystkie zainteresowane strony znane Komisji, włącznie z przemysłem wspólnotowym, stowarzyszeniami producentów lub użytkowników we Wspólnocie, eksporterami/producentami w zainteresowanych państwach, importerami i ich stowarzyszeniami oraz odpowiednimi władzami w zainteresowanych państwach oraz zainteresowane strony w dziesięciu nowych Państwach Członkowskich, które przystąpiły do Unii Europejskiej z dniem 1 maja 2004 r. („UE10”) zostały poinformowane o wszczęciu postępowania i miały możliwość wyrażenia swoich poglądów na piśmie, przedstawienia informacji oraz dostarczenia odpowiedniej dokumentacji potwierdzającej w terminie wyznaczonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Wszystkie strony zainteresowane, które wyraziły takie życzenie i wykazały, że istnieją przyczyny, dla których powinny zostać wysłuchane, zostały wysłuchane.

(6) W związku z tym, swoje stanowiska przedstawiły następujące zainteresowane strony:

a) Stowarzyszenie producentów wspólnotowych:

Europejskie Stowarzyszenie Producentów Nawozów (EFMA)

b) Producenci eksportujący:

Nak Azot, Moskwa, Rosja

OAO Kirovo – Chepetsky Chimkombinat, Kirowo Czepeck, Rosja

Cherkasy Azot, Czerkasy, Ukraina

JSC Acron, Wielki Nowogród, Rosja

B. ROZPATRYWANY PRODUKT

(7) Rozpatrywanym produktem jest ten sam produkt, który podlegał poprzedniemu postępowaniu, tj. azotan amonu azotowy nawóz w stanie stałym powszechnie używany w rolnictwie. Produkt ten, w formie bryłek lub granulek, jest wytwarzany z amoniaku i kwasu azotowego, przy czym zawartość azotu przekracza 28% masy.

(8) Produkt obecnie objęty jest pozycją CN 3102 30 90 (azotan amonu inny niż w roztworze wodnym) i 3102 40 90 (mieszaniny azotanu amonu z węglanem wapnia lub innymi nieorganicznymi substancjami, które nie są nawozami, o zawartości azotu przekraczającej 28% masy).

C. WYNIKI DOCHODZENIA

1. Wnioski zainteresowanych stron w państwach eksportujących

(9) Trzej rosyjscy i jeden ukraiński producent eksportujący oraz władze rosyjskie i ukraińskie stwierdzili, że ich zwyczajowa wymiana handlowa z UE 10 będzie poważnie zakłócona z powodu wysokiego poziomu ceł antydumpingowych i w konsekwencji rozszerzenia środków na UE10.

(10) W szczególności, stwierdzili oni, że gwałtowna i wysoka podwyżka cen spowodowana wprowadzeniem określonych ceł antydumpingowych powoduje, że produkt staje się niewspółmiernie drogi dla użytkownika końcowego w UE10.

2. Uwagi przemysłu wspólnotowego

(11) Przedstawiciele przemysłu wspólnotowego oświadczyli, że mimo iż ceny w UE10 były znacznie niższe niż obowiązujące w Unii Europejskiej, w jej kształcie istniejącym przed dniem 1 maja 2004 („UE 15”), nie będą oni przeciwstawiali się żadnym propozycjom wprowadzenia w okresie przejściowym środków tymczasowych, które nie wpłyną negatywnie na sytuację tego przemysłu.

3. Uwagi Państw Członkowskich

(12) Władze hiszpańskie wyraziły swoje obawy, jednak, podobnie jak pozostałe Państwa Członkowskie, nie sprzeciwiły się zastosowaniu środków tymczasowych zaproponowanych przez Komisję.

(13) Stwierdzono, że kilka Państw Członkowskich UE10 nałożyło środki na rozpatrywany produkt i że te środki zapewniają poziom ochrony w UE10, który wygasł wskutek rozszerzenia. Obowiązujące środki były następujące:

a) kwoty ochronne nałożone w Polsce w czerwcu 2002 r. na przywóz azotanu amonu pochodzącego z Rosji oraz wprowadzone w grudniu 2002 r. środki ochronne na przywóz azotanu amonu pochodzącego z Ukrainy;

b) środki ochronne nałożone na Węgrzech w lipcu 2003 r. z dodatkowym cłem w wysokości 11 600 HUF za tonę na przywóz azotanu amonu pochodzącego z Rosji i Ukrainy;

c) środki ochronne nałożone w Republice Czeskiej w lutym 2003 r. z dodatkowym cłem w wysokości 16% na przywóz azotanu amonu pochodzącego z Ukrainy oraz środki ochronne z dodatkowym cłem w wysokości 35% na rozpatrywany produkt pochodzący z Rosji.

(14) Pomimo to, władze UE10 uważają, że szczególne ustalenia przejściowe powinny stosować się do przywozu rozpatrywanego produktu z Ukrainy i Rosji po rozszerzeniu. W związku z tym, stwierdzono, że rozpatrywany produkt ma istotne znaczenie dla użytkowników związanych z rolnictwem w UE10, ponieważ nie można go łatwo zastąpić innym produktem.

(15) Następnie stwierdzono, że należy zapobiec gwałtownej i wysokiej podwyżce cen azotanu amonu dla rolników w UE10; ponieważ, w przeciwnym razie staną oni w obliczu kolejnej trudności w dostosowywaniu się do nowej konkurencji producentów rolniczych w UE15. Istota tego zagadnienia została dalej podkreślona przez znaczącą wartość wywozu (około 59 milionów euro rocznie) z Ukrainy i Rosji do UE10 w porównaniu do wywozu do UE15 w wysokości około 39 milionów euro rocznie z tych państw.

(16) Stwierdzono zatem, że przywóz do UE10 rozpatrywanego produktu w cenach, które nie ulegną gwałtownej i wysokiej podwyżce ma istotne znaczenie dla tych użytkowników końcowych w UE10.

(17) A zatem, władze te są zdania, że przywóz rozpatrywanego produktu pochodzącego z Ukrainy i Rosji do UE10 powinien być traktowany w sposób szczególny jeżeli chodzi o środki antydumpingowe.

4. Ocena

(18) Na podstawie dostępnych danych i informacji, dokonano analizy, która potwierdza, że istnieje wyraźna różnica pomiędzy większością cen na rozpatrywany produkt w UE10 i UE15 (na przykład: w UE10 w latach 2000-2003 średnia cena wynosiła 70 EUR za tonę z Rosji i 84 EUR za tonę z Ukrainy, podczas gdy w UE15 w latach 2000-2003 wynosiła 100 euro za tonę z Rosji i 108 EUR za tonę z Ukrainy).

(19) Analiza wykazała również, że wysokość przywozu dokonywanego do UE10 z Ukrainy i Rosji była znaczna (w latach 2000-2003 przeciętnie około 817 tysięcy ton).

5. Wniosek

(20) Wszystkie te aspekty i interesy zostały wzięte pod uwagę oraz rozpatrzone jako całość. Wynika z tego, że nagłe zastosowanie istniejących środków miałoby negatywny wpływ na interesy importerów i użytkowników w UE10, gdyby nie zostały przyjęte na okres tymczasowy.

(21) Natomiast, jak stwierdzili przedstawiciele przemysłu wspólnowego, interesy tego przemysłu nie poniosłyby uszczerbku, jeżeli środki takie byłyby czasowo dostosowane, z tego względu, że obecnie przemysł ten nie może w pełni zaspokoić zapotrzebowania klientów w UE10.

(22) W takich okolicznościach, biorąc pod uwagę szczególną sytuację w związku z rozszerzeniem można dojść do wniosku, że w interesie Wspólnoty nie jest stosowanie istniejących środków bez ich przejściowego dostosowania. Jednakże, takie dostosowanie w stosunku do przywozu rozpatrywanego produktu do UE10 nie powinno prowadzić do zagrożenia pożądanego poziomu obrony handlu.

(23) W tym celu, zbadano różne sposoby najlepszej ochrony przemysłu wspólnotowego przed szkodliwym dumpingiem, biorąc jednocześnie pod uwagę interes wspólnotowy poprzez ograniczanie szoku gospodarczego wynikającego z ceł antydumpingowych dla zwyczajowych klientów w UE10 w okresie dostosowania gospodarczego w następstwie rozszerzenia.

(24) W związku z istnieniem środków ochronnych w niektórych Państwach Członkowskich UE10 wprowadzonych przed rozszerzeniem, uznano, że można to osiągnąć poprzez udzielenie zezwolenia na wywóz w wysokości 50% tradycyjnego wywozu, tzn. wysokość wywozu z Ukrainy i Rosji do UE10 nie objęta środkami ochronnymi w UE10 przed rozszerzeniem będzie przywożona bez ceł antydumpingowych w okresie przejściowym, pod warunkiem że zamiast nakładania ceł antydumpingowych ceny wywozowe do tych Państw Członkowskich zostaną podniesione do poziomów, które w sposób znaczny przyczyniają się do usunięcia szkody. W tym kontekście, wszelki wywóz do UE10 powyżej tych zwyczajowych wysokości wywozu będzie podlegał cłom antydumpingowym, podobnie jak wywóz do UE15.

6. Zobowiązania

(25) Po przeprowadzeniu oceny różnych opcji najlepszego sposobu utrzymania zwyczajowego wywozu do UE10 i zapewnieniu istotnego wkładu w usunięcie szkód uznano, że najbardziej odpowiednim środkiem jest przyjęcie dobrowolnego zobowiązania od współpracujących stron z ustaleniem minimalnych cen przywozowych i pułapów ilościowych. Zatem, zgodnie z art. 8 ust. 2 podstawowego rozporządzenia Komisja zasugerowała eksportującym producentom, o których mowa zobowiązania.

(26) W tym kontekście, należy odnotować, że zgodnie z art. 22 lit. c) podstawowego rozporządzenia przy ustalaniu warunków zobowiązania wzięto pod uwagę szczególne okoliczności rozszerzenia. Tworzą one szczególny środek, ponieważ tworzą tymczasowy sposób dostosowania istniejących środków dla rozszerzonej Wspólnoty składającej się z 25 Państw Członkowskich.

(27) Należy również odnotować, że zobowiązanie nie jest bezpośrednio równoznaczne z cłem antydumpingowym, ponieważ ustalone minimalne ceny przywozowe są na niższym poziomie niż byłyby zazwyczaj. Podjęcie innej niż opisano powyżej decyzji spowodowałoby, że cena rozpatrywanego produktu dla odbiorcy końcowego w UE10 stałaby się nadmiernie wysoka i dlatego nie byłoby to w interesie Wspólnoty. Niemniej jednak, eksportujący producenci podjęli się podniesienia swoich cen do poziomów, które znacznie przyczyniają się do eliminowania szkody.

(28) Wielkości przywozowe („pułapy”) zostały zatem ustalone dla eksportujących producentów na Ukrainie i w Rosji, przy użyciu jako bazy 50% ich zwyczajowej wysokości wywozu do UE10 w latach 2001 i 2002. Należy jednakże odnotować, że nienormalna zwyżka w wysokości wywozu do UE10 zaobserwowana w ciągu ostatnich kilku miesięcy roku 2003 i pierwszych miesięcy roku 2004 została odjęta od zwyczajowych wysokości przy ustalaniu pułapów.

(29) Przy sprzedaży do UE10 zgodnie z własnymi zobowiązaniami eksportujący producenci, o których mowa wyrazili zgodę na utrzymanie swoich ogólnych zobowiązań w stosunku do klientów indywidualnych w UE10. Eksportujący producenci powinni mieć świadomość, że za możliwe do praktycznej realizacji uznawane są tylko te zobowiązania, w ramach sprzedaży objętej zobowiązaniem, które dotyczą utrzymania zwyczajowego handlu z ich klientami w UE10.

(30) Eksportujący producenci powinni również zdawać sobie sprawę, że jeżeli okaże się, że zasady handlu znacznie się zmieniły lub monitorowanie zobowiązania zostało utrudnione lub stało się niemożliwe Komisja, na podstawie zobowiązania, ma prawo wycofać zgodę na zobowiązanie spółki, co będzie skutkować nałożeniem ostatecznego cła antydumpingowego w miejsce zobowiązania na poziomie ustalonym w rozporządzeniu (WE) nr 658/ 2002 i (WE) nr 132/2001 może dostosować poziom pułapów, lub może podjąć inne działania naprawcze.

(31) Zatem, wszelkie zobowiązania ofertowe respektujące powyższe warunki mogą być zaakceptowane przez Komisję, w drodze rozporządzenia Komisji.

D. ZMIANY DO ROZPORZĄDZEŃ (WE) NR 658/2002 I (WE) NR 132/2001

(32) W świetle powyższego, należy umożliwić, w przypadku zobowiązań zaakceptowanych przez Komisję w kolejnym rozporządzeniu Komisji, wyłączenie przywozu do Wspólnoty dokonanego na podstawie warunków takiego zobowiązania spod cła antydumpingowego nałożonego rozporządzeniami(WE) 658/2002 oraz (WE) 132/2001 poprzez zmianę tych rozporządzeń.

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 658/2002 dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 1A

1. Przywóz zgłoszony do dopuszczenia do swobodnego obrotu jest zwolniony z ceł antydumpingowych nałożonych w art. 1, pod warunkiem że przywożone towary zostały wyprodukowane przez spółki, od których Komisja przyjmuje zobowiązania i których nazwy są wymienione w odpowiednim rozporządzeniu Komisji, ze zmianami, oraz że zostały one przywiezione zgodnie z przepisami takiego rozporządzenia Komisji.

2. Przywóz wymieniony w ust. 1 jest zwolniony z cła antydumpingowego pod warunkiem, że:

a) zgłoszone i przedstawione organom celnym towary dokładnie odpowiadają produktowi opisanemu w art. 1,

b) do zgłoszenia o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu, przedłożonego organom celnym Państwa Członkowskiego, załączono fakturę handlową zawierającą co najmniej informacje wymienione w załączniku; oraz

c) zgłoszone i przedstawione organom celnym towary dokładnie odpowiadają opisowi na fakturze handlowej.”

Artykuł 2

W rozporządzeniu (WE) nr 132/2001 dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 1A

1. Przywóz zgłoszony do dopuszczenia do swobodnego obrotu jest zwolniony z ceł antydumpingowych nałożonych w art. 1, pod warunkiem że przywożone towary zostały wyprodukowane przez spółki, od których Komisja przyjmuje zobowiązania i których nazwy są wymienione w odpowiednim rozporządzeniu Komisji, ze zmianami, oraz że zostały one przywiezione zgodnie z przepisami takiego rozporządzenia Komisji.

2. Przywóz wymieniony w ust. 1 jest zwolniony z cła antydumpingowego pod warunkiem, że:

a) zgłoszone i przedstawione organom celnym towary dokładnie odpowiadają produktowi opisanemu w art. 1,

b) do zgłoszenia o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu, przedłożonego organom celnym Państwa Członkowskiego, załączono fakturę handlową zawierającą co najmniej informacje wymienione w załączniku; oraz

c) zgłoszone i przedstawione organom celnym towary dokładnie odpowiadają opisowi na fakturze handlowej.”

Artykuł 3

Tekst zamieszczony w Załączniku do niniejszego rozporządzenia dodaje się do rozporządzeń (WE) nr 132/2001 oraz (WE) nr 658/2002.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 maja 2004 r.

W imieniu Rady

B. COWEN

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

Następujące informacje są wskazane na fakturze handlowej towarzyszącej sprzedaży azotanu amonu przez spółkę do Wspólnoty, która to sprzedaż jest przedmiotem zobowiązania:

1. Nagłówek »FAKTURA HANDLOWA TOWARZYSZĄCA TOWAROM OBJĘTYM ZOBOWIĄZANIEM«.

2. Nazwa spółki wymienionej w art. 1 rozporządzenia Komisji [WSTAWIĆ NUMER], która wystawia fakturę.

3. Numer faktury handlowej.

4. Data wystawienia faktury handlowej.

5. Dodatkowa pozycja TARIC, pod którą towary wymienione na fakturze mają zostać odprawione na granicy Wspólnoty.

6. Dokładny opis towarów zawierający:

– Numer pozycji produktu (PCN) używanej do celów postępowania i zobowiązania (np. PCN 1, PCN 2 itd),

– opis towarów w zrozumiałym języku, który odpowiada odpowiedniej pozycji PCN (np. PCN 1: azotan amonu niezawierający żadnych dodatkowych elementów – produkt standardowy; PCN 2: azotan amonu zawierający dodatkowe elementy w specjalnych mieszkankach itd),

– numer kodu produktu spółki (CPC) (jeżeli znajduje zastosowanie),

– pozycja CN,

– ilość (w tonach).

7. Opis warunków sprzedaży łącznie z:

– ceną za tonę,

– obowiązującymi warunkami płatności,

– obowiązującymi warunkami dostawy,

– całkowitymi upustami oraz zniżkami.

8. Nazwa spółki działającej w charakterze importera we Wspólnocie, na którą wystawiana jest bezpośrednio faktura handlowa towarzysząca towarom objętym zobowiązaniem.

9. Nazwisko pracownika spółki, który wystawił fakturę oraz podpisane oświadczenie podane poniżej:

»Ja niżej popisany(–a) zaświadczam, że sprzedaż w celu bezpośredniego wywozu do Wspólnoty Europejskiej towarów objętych niniejszą fakturą odbywa się w ramach i na warunkach zobowiązania złożonego przez (spółkę) i przyjętego przez Komisję Europejską na podstawie rozporządzenia [WSTAWIĆ NUMER]. Oświadczam, że informacje zawarte w niniejszej fakturze są pełne i prawidłowe.«”