RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej („rozporządzenie podstawowe”) (¹),

uwzględniając art. 1 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 397/2004 z dnia 2 marca 2004 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz bawełnianej bielizny pościelowej pochodzącej z Pakistanu (²),

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. POPRZEDNIA PROCEDURA

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 397/2004 Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz do Wspólnoty bawełnianej bielizny pościelowej klasyfikowanej zgodnie z kodami CN ex 6302 21 00 (kody TARIC 6302 2100 81, 6302 2100 89), ex 6302 22 90 (kod TARIC 6302 22 90 19), ex 6302 31 00 (kod TARIC 6302 31 00 90) i ex 6302 32 90 (kod TARIC 6302 32 90 19), pochodzącej z Pakistanu. Na wszystkie przedsiębiorstwa prowadzące wywóz produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty nałożono obowiązujące w całym kraju cło antydumpingowe wynoszące 13,1 %.

(2) W maju 2006 r. po wszczęciu z urzędu, na mocy art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, częściowego tymczasowego przeglądu środków antydumpingowych Rada rozporządzeniem (WE) nr 695/2006 (³) zmieniła rozporządzenie (WE) nr 397/2004 i ustaliła nowe stawki celne wynoszące od 0 % to 8,5 % w oparciu o nowy okres objęty dochodzeniem zawierający się pomiędzy dniem 1 kwietnia 2003 r. a dniem 31 marca 2004 r. Biorąc pod uwagę dużą liczbę współpracujących producentów eksportujących, ustalono odpowiednią próbę.

(3) Przedsiębiorstwom objętym próbą przyznano indywidualne stawki celne ustalone podczas dochodzenia przeglądowego, natomiast innym współpracującym przedsiębiorstwom nieobjętym próbą przyznano ważoną średnią stawkę cła wynoszącą 5,8 %. Cło wynoszące 8,5 % zostało nałożone na przedsiębiorstwa, które albo nie zgłosiły się, albo nie współpracowały w dochodzeniu.

(4) Artykuł 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004 przyznaje pakistańskim producentom eksportującym, którzy spełniają trzy kryteria wymienione w tym samym artykule, możliwość bycia traktowanym jak przedsiębiorstwa współpracujące nieobjęte próbą („status podmiotu traktowanego jako nowy producent eksportujący” lub „SNPE”).

(5) W rozporządzeniu (WE) nr 925/2007 określono ustalenia dotyczące osiemnastu pakistańskich przedsiębiorstw, które wystąpiły z wnioskiem o SNPE. Czterem spośród tych przedsiębiorstw przyznano SNPE, natomiast wnioski pozostałych czternastu przedsiębiorstw odrzucono.

B. WNIOSKI NOWYCH PRODUCENTÓW EKSPORTUJĄCYCH

(6) Trzynaście kolejnych pakistańskich przedsiębiorstw zwróciło się z wnioskiem o przyznanie im SNPE.

(7) Przeprowadzono badanie w celu ustalenia, czy każdy wnioskodawca spełnia kryteria określone w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004 niezbędne do przyznania mu SNPE, poprzez sprawdzenie czy:

- nie dokonywał wywozu do Wspólnoty produktu opisanego powyżej w motywie 1 w okresie od 1 kwietnia 2003 r. do 31 marca 2004 r.,

- nie jest powiązany z żadnym eksporterem lub producentem, na którego nałożono środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, oraz

- rzeczywiście dokonywał wywozu do Wspólnoty produktu objętego postępowaniem po okresie objętym dochodzeniem, na którym oparte są środki, lub stał się stroną nieodwołalnego zobowiązania umownego do wywozu do Wspólnoty znaczącej ilości wspomnianych produktów.

(8) Do wszystkich wnioskodawców wysłano kwestionariusz z prośbą o dostarczenie dowodów dla wykazania, że spełniają trzy powyższe kryteria.

(9) Na mocy art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004 producentom eksportującym spełniającym te trzy kryteria można przyznać stawkę celną mającą zastosowanie do przedsiębiorstw współpracujących nieobjętych próbą tj. 5,8 %.

C. USTALENIA

Przedsiębiorstwa, które udzieliły niepełnej odpowiedzi

(10) Trzy pakistańskie przedsiębiorstwa składające wniosek o SNPE nie odpowiedziały na pytania zawarte w kwestionariuszu wstępnym. Nie było zatem możliwe ustalenie, czy przedsiębiorstwa te spełniały kryteria określone w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004, a więc ich wniosek musiał zostać odrzucony. Przedsiębiorstwa te zostały poinformowane, że ich wnioski nie będą już rozpatrywane i umożliwiono im przedstawienie uwag. Żadnych uwag jednak nie otrzymano.

Przedsiębiorstwa, które udzieliły pełnej odpowiedzi

(11) W przypadku dwóch pakistańskich producentów eksportujących zbadanie przedłożonych informacji wykazało, że przedstawili oni wystarczające dowody, by uznać, że spełniają trzy kryteria określone w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004. Zatem tym dwóm producentom można przyznać stawkę celną mającą zastosowanie do przedsiębiorstw współpracujących nieobjętych próbą (tj. 5,8 %) zgodnie z art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004 i można dodać ich do wykazu producentów eksportujących w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(12) Ustalono, że jedno pakistańskie przedsiębiorstwo jest powiązane z przedsiębiorstwem, które współpracowało w dochodzeniu przeglądowym i które dokonywało wywozu produktu objętego postępowaniem podczas OD. W związku z powyższym ten producent nie spełnił drugiego kryterium określonego w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004, a zatem jego wniosek o SNPE został odrzucony. Poinformowano wspomniane przedsiębiorstwo, że jego wniosek nie może być dalej rozpatrywany i umożliwiono mu przedstawienie uwag, jednak przedsiębiorstwo to nie przedłożyło żadnych dodatkowych informacji, które mogłyby prowadzić do zmiany ustaleń.

(13) Ustalono, że trzy pakistańskie przedsiębiorstwa dokonywały wywozu produktu objętego postępowaniem podczas OD. W związku z powyższym ci trzej producenci nie spełnili pierwszego kryterium określonego w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004, a zatem ich wnioski o SNPE zostały odrzucone. Poinformowano wspomniane przedsiębiorstwa, że ich wnioski nie mogą być dalej rozpatrywane i umożliwiono im przedstawienie uwag, jednak przedsiębiorstwa te nie przedłożyły żadnych dodatkowych informacji, które mogłyby prowadzić do zmiany ustaleń.

(14) Trzy pakistańskie przedsiębiorstwa nie były w stanie udowodnić, że sprzedawały do Wspólnoty produkt objęty postępowaniem po OD lub stały się stroną nieodwołalnego zobowiązania umownego do wywozu do Wspólnoty znaczącej ilości wspomnianego produktu. W związku z powyższym nie można było ustalić, czy te przedsiębiorstwa dokonywały wywozu produktu objętego postępowaniem po OD, jak określono w trzecim kryterium w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004, a zatem ich wnioski o SNPE zostały odrzucone. Poinformowano wspomniane przedsiębiorstwa, że ich wnioski nie mogą być dalej rozpatrywane i umożliwiono im przedstawienie uwag, jednak przedsiębiorstwa te nie przedłożyły żadnych dodatkowych informacji, które mogłyby prowadzić do zmiany ustaleń.

(15) Jedno pakistańskie przedsiębiorstwo nie było w stanie udowodnić, że jest producentem produktu objętego postępowaniem i nie dostarczyło żadnych dodatkowych dowodów wskazujących, że sprzedawało do Wspólnoty produkt objęty postępowaniem po OD lub stało się stroną nieodwołalnego zobowiązania umownego do wywozu do Wspólnoty znaczącej ilości wspomnianego produktu. W związku z powyższym ten wnioskodawca nie spełnił podstawowego kryterium statusu producenta eksportującego, a zatem jego wniosek nie mógł być dalej rozpatrywany. Poinformowano wspomniane przedsiębiorstwo, że jego wniosek nie może być dalej rozpatrywany i umożliwiono mu przedstawienie uwag, jednak przedsiębiorstwo to nie przedłożyło żadnych dodatkowych informacji, które mogłyby prowadzić do zmiany ustaleń.

(16) Wszyscy wnioskodawcy i przemysł wspólnotowy zostali poinformowani o ostatecznych ustaleniach wynikających z badania i mieli możliwość przedstawienia uwag.

D. PODSUMOWANIE

(17) Uwzględniając ustalenia, o których mowa w motywie 11, uznano, że dwaj pakistańscy producenci eksportujący spełniają kryteria określone w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004, od spełnienia których zależy przyznanie SNPE. Przedsiębiorstwa te powinny zatem zostać dodane do wykazu współpracujących producentów w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 397/2004 i powinny podlegać cłu wynoszącemu 5,8 %. Wnioski złożone przez pozostałe jedenaście pakistańskich przedsiębiorstw powinny zostać odrzucone z wyżej przedstawionych powodów,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wykaz współpracujących producentów w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 397/2004 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 29 kwietnia 2008 r.