RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”),

uwzględniając art. 1 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 397/2004 z dnia 2 marca 2004 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz bawełnianej bielizny pościelowej pochodzącej z Pakistanu (²),

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. POPRZEDNIA PROCEDURA

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 397/2004 Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz do Wspólnoty bawełnianej bielizny pościelowej klasyfikowanej zgodnie z kodami CN ex 6302 21 00 (kody TARIC 6302 2100 81, 6302 2100 89), ex 6302 22 90 (kod TARIC 6302 22 90 19), ex 6302 31 00 (kod TARIC 6302 3100 90) i ex 6302 32 90 (kod TARIC 6302 32 90 19), pochodzącej z Pakistanu. Na wszystkie przedsiębiorstwa prowadzące wywóz produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty nałożono obowiązujące w całym kraju cło antydumpingowe wynoszące 13,1 %.

(2) W maju 2006 r. po wszczęciu z urzędu, zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, częściowego tymczasowego przeglądu środków antydumpingo-wych, Rada rozporządzeniem (WE) nr 695/2006 zmieniła rozporządzenie (WE) nr 397/2004 i ustaliła nowe stawki celne wynoszące od 0 % to 8,5 %. Biorąc pod uwagę dużą liczbę współpracujących producentów eksportujących, dobrano odpowiednią próbę.

(3) Przedsiębiorstwom objętym próbą przyznano indywidualne stawki celne ustalone podczas dochodzenia przeglądowego, podczas gdy innym współpracującym przedsiębiorstwom nieobjętym próbą przyznano ważoną średnią stawkę celną wynoszącą 5,8 %. Cło wynoszące 8,5 % zostało nałożone na przedsiębiorstwa, które albo nie zgłosiły się, albo nie współpracowały w dochodzeniu.

(4) Artykuł 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004 przyznaje pakistańskim producentom eksportującym, którzy spełniają trzy kryteria wymienione w tym samym artykule, możliwość bycia traktowanym jak przedsiębiorstwa współpracujące nieobjęte próbą (traktowanie jak nowych producentów eksportujących - „NEPT”).

B. WNIOSKI NOWYCH PRODUCENTÓW EKSPORTUJĄCYCH

(5) Osiemnaście pakistańskich przedsiębiorstw zwróciło się z wnioskiem o traktowanie ich jak nowych producentów eksportujących.

(6) Przeprowadzono badanie w celu ustalenia, czy każdy wnioskodawca spełnia kryteria ustanowione w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004 niezbędne do traktowania go jak nowego producenta eksportującego (NEPT) poprzez sprawdzenie, czy:

- nie dokonywał wywozu do Wspólnoty produktu opisanego w ust. 1 w okresie od 1 kwietnia 2003 r. do 31 marca 2004 r.,

- nie jest powiązany z żadnym eksporterem lub producentem, na którego nałożono środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, oraz

- rzeczywiście dokonywał wywozu do Wspólnoty produktu objętego postępowaniem po okresie objętym dochodzeniem, na którym oparte są środki, lub stał się stroną nieodwołalnego zobowiązania umownego do wywozu do Wspólnoty znaczącej ilości wspomnianego produktu.

(7) Do wszystkich wnioskodawców rozesłano kwestionariusz z prośbą o dostarczenie dowodów dla wykazania, że spełniają powyższe kryteria.

(8) Zgodnie z art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004 pakistańskim producentom eksportującym spełniającym te trzy kryteria można przyznać stawkę celną mającą zastosowanie do przedsiębiorstw współpracujących nieobjętych próbą tj. 5,8 %.

C. USTALENIA

Przedsiębiorstwa, które udzieliły niepełnej odpowiedzi

(9) Osiem przedsiębiorstw pakistańskich składających wniosek o traktowanie ich jak nowych producentów eksportujących nie odpowiedziało na kwestionariusz wstępny. Nie było zatem możliwe ustalenie, czy przedsiębiorstwa te spełniały kryteria ustanowione w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004, a więc ich wniosek musiał zostać odrzucony. Przedsiębiorstwa te zostały poinformowane, że ich wnioski nie będą już rozpatrywane i umożliwiono im przedstawienie uwag. Nie wpłynęły żadne uwagi w tej sprawie.

(10) Trzy przedsiębiorstwa pakistańskie, które nie udzieliły pełnej odpowiedzi na kwestionariusz, nie odpowiedziały na prośbę o dalsze wyjaśnienia. Nie było zatem możliwe zanalizowanie odpowiedzi tych przedsiębiorstw i ustalenie, czy spełniały one kryteria ustanowione w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004. W związku z powyższym ich wnioski zostały odrzucone. Przedsiębiorstwa te zostały poinformowane, że ich wnioski nie będą już rozpatrywane i umożliwiono im przedstawienie uwag. Nie wpłynęły żadne uwagi w tej sprawie.

Przedsiębiorstwa, które udzieliły pełnej odpowiedzi

(11) W przypadku czterech pakistańskich producentów eksportujących zbadanie przedłożonych informacji dało wystarczające dowody by uznać, że spełniają one trzy kryteria ustanowione w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004. Zatem tym czterem producentom eksportującym można przyznać stawkę celną mającą zastosowanie do przedsiębiorstw współpracujących nieobjętych próbą (tj. 5,8 %) zgodnie z art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004 i dodać ich do wykazu producentów eksportujących zawartego w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(12) Jedno przedsiębiorstwo pakistańskie nie było w stanie wykazać, że dokonywało wywozu do Wspólnoty produktu objętego postępowaniem po okresie objętym dochodzeniem lub dowodu na bycie stroną nieodwołalnego zobowiązania umownego do wywozu do Wspólnoty znaczące_j ilości wspomnianego produktu. Przedsiębiorstwo dokonywało wywozu produktów określanych jako produkt objęty postępowaniem po okresie objętym dochodzeniem, ale nie deklarowało swojego wywozu jako produktu objętego postępowaniem objętego kodami CN wymienionymi w motywie (1) powyżej. Przedsiębiorstwo poproszono o przedstawienie dodatkowych dowodów na poparcie stwierdzenia, że wysyłka dotyczyła w istocie produktu objętego postępowaniem. Nie przedstawiono żadnych dodatkowych dowodów. Przedsiębiorstwo to zostało poinformowane, że jeśli nie złoży dalszych dowodów, jego wniosek nie będzie już rozpatrywany i umożliwiono mu przedstawienie uwag. Nie wpłynęły żadne uwagi w tej sprawie. Nie było zatem możliwe ustalenie z pewnością, czy przedsiębiorstwo dokonywało wywozu produktu objętego postępowaniem po okresie objętym dochodzeniem, jak określa trzecie kryterium ustanowione w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004, a więc jego wniosek o traktowanie jak nowego producenta eksportującego (NEPT) musiał zostać odrzucony.

(13) Inne przedsiębiorstwo pakistańskie nie było w stanie przedstawić wystarczających dowodów na poparcie stwierdzenia, że nie dokonywało wywozu produktu objętego postępowaniem w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem. Przedsiębiorstwo nie przedłożyło szczegółowych dowodów dotyczących swojej działalności handlowej podczas okresu objętego dochodzeniem i przed nim, mimo że ponawiano o nie prośby dla celów tego dochodzenia. Nie było zatem możliwe ustalenie, czy przedsiębiorstwo to istotnie było nowym producentem eksportującym spełniającym pierwsze kryterium ustanowione w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004, a więc jego wniosek o traktowanie jak nowego producenta eksportującego (NEPT) musiał zostać odrzucony. Przedsiębiorstwo to zostało poinformowane, że jego wniosek nie będzie już rozpatrywany i umożliwiono mu przedstawienie uwag. Nie wpłynęły żadne uwagi w tej sprawie.

(14) Jedno pakistańskie przedsiębiorstwo nie było w stanie wykazać, że jest producentem produktu objętego postępowaniem. Wnioskodawca ten nie spełnił zatem podstawowego kryterium bycia producentem eksportującym i jego wniosek nie mógł być już dalej rozpatrywany. Przedsiębiorstwo to zostało poinformowane o odrzuceniu wniosku i nie przedstawiło uwag.

(15) Wszyscy wnioskodawcy i przemysł wspólnotowy zostali poinformowani o końcowych ustaleniach wynikających z badania i mieli możliwość przedstawienia uwag. Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń liczni wnioskodawcy twierdzili, że nie otrzymali pism i wezwań do udzielenia informacji wysłanych przez Komisję, bądź też nie byli w stanie na nie odpowiedzieć ze względu na wewnętrzne problemy organizacyjne związane z taką korespondencją. Po ponownym sprawdzeniu wspomnianej korespondencji uznano, że twierdzenia te były bezpodstawne. Ponadto wewnętrzne problemy organizacyjne nie mogą stanowić usprawiedliwienia dla braku współpracy ze strony danego przedsiębiorstwa. Jedno przedsiębiorstwo domagało się ponownego rozpatrzenia wniosków. Przedsiębiorstwo to nie przedłożyło jednak żadnego uzasadnienia ani dodatkowych informacji, które mogłyby prowadzić do zmiany ustaleń. Żadne z przedsiębiorstw, których dotyczy postępowanie, nie wykazało, że spełnia odpowiednie kryteria. W związku z tym wnioski te zostały odrzucone.

D. PODSUMOWANIE

(16) Uwzględniając ustalenia, o których mowa w motywie 11 powyżej, cztery pakistańskie przedsiębiorstwa eksportujące spełniają kryteria określone w art. 1 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 397/2004 wymagane dla bycia traktowanymi jak nowi producenci eksportujący (NEPT). Przedsiębiorstwa te powinny zatem zostać dodane do wykazu współpracujących producentów zawartego w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 397/2004 i podlegać cłu wynoszącemu 5,8 %. Wnioski złożone przez pozostałych 14 producentów eksportujących powinny zostać odrzucone z wyżej wymienionych powodów,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wykaz współpracujących producentów zawarty w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 397/2004 otrzymuje brzmienie:

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 lipca 2007 r.