RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 63 ust. 3 lit. a),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Traktat z Amsterdamu ma na celu stopniowe utworzenie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz przyznaje Komisji prawo inicjatywy, aby podejmowała ona odpowiednie działania w zakresie zharmonizowanej polityki imigracyjnej.

(2) Jest istotne, aby jednolity wzór dokumentów pobytowych zawierał wszystkie niezbędne informacje i spełniał bardzo wysokie normy techniczne, w szczególności pod względem zabezpieczeń przed podrabianiem i przerabianiem. Będzie to sprzyjać zapobieganiu nielegalnej imigracji i nielegalnemu pobytowi oraz zwalczaniu tych zjawisk. Wzór taki musi również nadawać się do użytku we wszystkich państwach członkowskich.

(3) Wprowadzenie identyfikatorów biometrycznych jest ważnym krokiem ku wykorzystywaniu nowych elementów dających pewniejszy związek między dokumentem pobytowym a jego posiadaczem, co znacznie pomaga zapobiegać nieuprawnionemu użyciu dokumentu. Należy uwzględnić wymogi określone w dokumencie Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (I CA O) nr 9303 część 3 o oficjalnych dokumentach rozmiaru 1 i 2 przeznaczonych do odczytu maszynowego.

(4) Ponadto zdecydowana większość państw członkowskich stosuje zasadę „jedna osoba - jeden dokument”, która dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo. Należy przeanalizować kwestię, czy zasada ta nie powinna być obowiązkowa.

(5) Na posiedzeniu w Salonikach w dniach 19 i 20 czerwca 2003 r. Rada Europejska podkreśliła, że potrzebne jest w UE spójne podejście w odniesieniu do identyfikatorów biometrycznych lub danych biometrycznych, które wiązałoby się ze zharmonizowanymi rozwiązaniami w zakresie dokumentów dla obywateli państw trzecich, paszportów obywateli UE oraz systemów informacyjnych.

(6) Należy ułatwić stosowanie nowych technologii - takich, jak elektroniczna administracja publiczna i podpis cyfrowy dający dostęp do usług elektronicznych -przez umożliwienie państwom członkowskim stosowania nośnika pamięci, który służy do przechowywania identyfikatorów biometrycznych, lub służącego w tym celu dodatkowego nośnika pamięci w dokumentach pobytowych.

(7) Celem niniejszego rozporządzenia jest jedynie określenie zabezpieczeń i identyfikatorów biometrycznych, które mają być stosowane przez państwa członkowskie w dokumentach pobytowych o jednolitym wzorze przeznaczonych dla obywateli państw trzecich.

(8) Niniejsze rozporządzenie określa jedynie te specyfikacje, które nie są niejawne; specyfikacje te należy uzupełnić dalszymi specyfikacjami, których można nie ujawniać w celu zapobiegania podrabianiu i przerabianiu dokumentów; specyfikacje takie nie mogą obejmować danych osobowych ani odniesienia do takich danych. Do przyjęcia takich dodatkowych specyfikacji należy upoważnić Komisję, którą wspierać powinien komitet utworzony na mocy art. 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 1683/95 z dnia 29 maja 1995 r. ustanawiającego jednolity formularz wizowy (²).

(9) Do danych osobowych, które podlegają przetwarzaniu w związku z jednolitym wzorem dokumentów pobytowych, zastosowanie ma dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (³). Należy zapewnić, aby w dokumentach pobytowych według jednolitego wzoru nie były umieszczane żadne inne informacje, chyba że są one przewidziane w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1030/2002 (⁴) lub załączniku do niego albo zostały umieszczone w danym dokumencie podróży.

(10) Zgodnie z zasadą proporcjonalności konieczne i celowe jest z uwagi na zasadniczy cel, którym jest wprowadzenie identyfikatorów biometrycznych w formatach interoperacyjnych, aby ustanowić przepisy obowiązujące wszystkie państwa członkowskie stosujące konwencję z Schengen. Niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia założonych celów zgodnie z art. 5 akapit trzeci Traktatu.

(11) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, który załączony jest do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia, dlatego też nie jest nim związana, ani go nie stosuje. Ponieważ niniejsze rozporządzenie ma służyć rozwijaniu dorobku Schengen zgodnie z postanowieniami tytułu IV część trzecia Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania, zgodnie z art. 5 wspomnianego protokołu, powinna w terminie sześciu miesięcy od przyjęcia niniejszego rozporządzenia postanowić, czy dokona jego wdrożenia do swojego prawa krajowego.

(12) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie tych przepisów prawnego dorobku Schengen - w rozumieniu Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (⁵) - które wchodzą w zakres art. 1 lit. c) decyzji Rady 1999/437/WE (⁶) w sprawie niektórych warunków stosowania tego układu.

(13) Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, który załączony jest do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Zjednoczone Królestwo zgłosiło pismem z dnia 29 grudnia 2003 r. swój zamiar uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszego rozporządzenia.

(14) Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, który załączony jest do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Irlandia zgłosiła, listem z dnia 19 grudnia 2003 r., swój zamiar uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszego rozporządzenia.

(15) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie tych przepisów prawnego dorobku Schengen - w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen - które wchodzą w zakres art. 1 lit. c) decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 4 ust. 1 decyzji 2004/860/WE (⁷),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1030/2002 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„Dokumenty pobytowe dla obywateli państw trzecich wydaje się jako odrębne dokumenty w formacie ID 1 lub ID 2.”;

b) w ust. 2 lit. a) wprowadza się następujące zmiany:

(i) ppkt (ii) otrzymuje brzmienie:

„(ii) zezwoleń wydanych do czasu rozpatrzenia wniosku o azyl, wniosku o wydanie dokumentu pobytowego lub wniosku o przedłużenie ważności dokumentu pobytowego;”;

(ii) dodaje się podpunkt w brzmieniu:

„(ii) a) zezwoleń wydawanych w wyjątkowych przypadkach w celu przedłużenia dozwolonego pobytu o okres nieprzekraczający jednego miesiąca;”;

2) w art. 2 ust. 1 dodaje się litery w brzmieniu:

„d) specyfikacje techniczne dotyczące nośnika z zapisem cech biometrycznych i bezpieczeństwa tego nośnika, w tym ochrony przed nieuprawnionym dostępem;

e) wymagania jakości wizerunku twarzy i odcisków palców oraz odnośne wspólne normy;

f) wyczerpujący wykaz dodatkowych zabezpieczeń krajowych, które mogą zostać dodane przez państwa członkowskie zgodnie z lit. h) załącznika.”;

3) artykuł 3 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 7 ust. 2, można podjąć decyzję, że specyfikacje, o których mowa w art. 2, są niejawne i nie podlegają publikacji. Są one wtedy udostępniane jedynie wyznaczonym przez państwa członkowskie podmiotom odpowiedzialnym za druk oraz osobom odpowiednio upoważnionym przez państwa członkowskie lub Komisję.”;

4) artykuł 4 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Na dokumencie pobytowym ani na nośniku pamięci dokumentu pobytowego określonym w art. 4a nie umieszcza się żadnych informacji w formie nadającej się do odczytu maszynowego, o ile nie przewiduje tego niniejsze rozporządzenie lub załącznik do niego lub o ile taka informacja nie została umieszczona w odnośnym dokumencie podróży przez wydające ten dokument państwo zgodnie z jego przepisami krajowymi. Państwa członkowskie mogą w pamięci mikroprocesora, o którym mowa w pkt 16 załącznika, przechowywać również dane wymagane w usługach elektronicznych, takich jak elektroniczna administracja publiczna i działalność gospodarcza oparta na rozwiązaniach teleinformatycznych, oraz dodatkowe postanowienia dotyczące dokumentu pobytowego. Wszystkie dane krajowe muszą jednak być logicznie oddzielone od danych biometrycznych, o których mowa w art. 4a.

Na użytek niniejszego rozporządzenia cechy biometryczne w dokumentach pobytowych są wykorzystywane wyłącznie po to, by sprawdzić:

a) autentyczność dokumentu;

b) tożsamość posiadacza za pomocą bezpośrednio dostępnych porównywalnych cech, gdy prawo krajowe wymaga okazania dokumentu pobytowego.”;

5) dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 4a

Jednolity wzór dokumentów pobytowych obejmuje nośnik pamięci z zapisem wizerunku twarzy i zapisem dwóch odcisków palców posiadacza dokumentu dokonanymi w formatach interoperacyjnych. Dane te są zabezpieczone, a nośnik pamięci ma wystarczającą pojemność i wydajność, aby zagwarantować ich integralność, autentyczność i poufność.

Artykuł 4b

Do celów niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie pobierają od obywateli państw trzecich identyfikatory biometryczne, obejmujące wizerunek twarzy i dwa odciski palców.

Procedurę ustala się zgodnie z rozwiązaniami krajowymi stosowanymi w danym państwie członkowskim oraz z gwarancjami określonymi w konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności i Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach dziecka.

Pobiera się następujące identyfikatory biometryczne:

- zdjęcie dostarczone przez wnioskodawcę lub wykonane przy składaniu wniosku, oraz

- dwa płaskie odciski palców utrwalone cyfrowo.

Specyfikacje techniczne dotyczące pobierania identyfikatorów biometrycznych ustala się w trybie określonym w art. 7 ust. 2 oraz zgodnie z normami ICAO i wymogami technicznymi dotyczącymi paszportów wydawanych przez państwa członkowskie swoim obywatelom zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2252/2004 z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez państwa członkowskie (*).

Pobranie odcisków palców jest obowiązkowe w przypadku osób w wieku od sześciu lat.

Z obowiązku składania odcisków palców zwolnione są osoby, od których pobranie ich jest fizycznie niemożliwe.

(*) Dz.U L 385 z 29.12.2004, s. 1.”;

6) dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 5a

Jeżeli państwa członkowskie stosują jednolity wzór do celów innych niż te, których dotyczy niniejsze rozporządzenie, muszą przedsięwziąć odpowiednie środki, aby wyeliminować możliwość pomyłki z dokumentem pobytowym, o którym mowa w art. 1, oraz aby na karcie był jasno określony cel, w jakim została wydana.”;

7) artykuł 9 akapit trzeci zastępuje się tekstem w brzmieniu:

„Przechowywanie obrazu twarzy jako pierwotnego identyfikatora biometrycznego jest wprowadzane w życie najpóźniej dwa lata, a przechowywanie dwóch odcisków palców najpóźniej trzy lata od przyjęcia odpowiednich środków technicznych określonych w art. 2 ust. 1 lit. d) i e).

Wdrożenie niniejszego rozporządzenia nie ma wpływu na ważność już wydanych dokumentów pobytowych, chyba że państwo członkowskie postanowi inaczej.

W okresie przejściowym czyli przez dwa lata po przyjęciu specyfikacji technicznych dotyczących wizerunku twarzy, o których mowa w akapicie trzecim niniejszego artykułu, dokument pobytowy można nadal wydawać w formie naklejki.”;

8) w załączniku wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 18 kwietnia 2008 r.

ZAŁĄCZNIK I

W załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1030/2002 wprowadza się następujące zmiany:

1) w lit. a) wprowadza się następujące zmiany:

1) akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Dokument pobytowy, zawierający dane biometryczne, będzie sporządzany jako odrębny dokument w formacie ID 1 lub ID 2. Oparty będzie na specyfikacjach określonych w dokumentach ICAO w sprawie wiz nadających się do odczytu maszynowego (dokument 9303, część 2) lub w sprawie dokumentów podróży (kart) nadających się do odczytu maszynowego (dokument 9303, część 3). Dokument pobytowy w formie naklejki może być wydawany nie dłużej niż przez dwa lata od przyjęcia specyfikacji technicznych, o których mowa w art. 9 akapit trzeci. Zawierać będzie następujące wpisy:”;

2) w pkt 2 na końcu zdania skreśla się wyrazy „i poprzedzony literą identyfikacyjną”;

3) punkt 6.4 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„Dokument pobytowy członka rodziny obywatela Unii Europejskiej, który to członek rodziny nie korzystał z prawa do swobodnego przemieszczania się, musi zawierać adnotację »członek rodziny«. W przypadku osób uprawnionych na podstawie art. 3 ust. 2 dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich (*), państwa członkowskie mogą zamieścić adnotację »osoba uprawniona na podstawie art. 3 ust. 2 dyrektywy 2004/38/WE«.

(*) Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 77.”;

4) dodaje się punkt w brzmieniu:

„8. a Tytuł dokumentu, o którym mowa w pkt 1, może również zostać powtórzony w dolnej części karty w innych dwóch językach. Nagłówki, o których mowa w pkt 2-8, powinny widnieć w języku (językach) wydającego państwa członkowskiego. Wydające państwo członkowskie może dodać nagłówki w innym urzędowym języku instytucji Unii Europejskiej, w tym samym wierszu lub w wierszu poniżej, lecz łączna liczba użytych języków nie może przekraczać dwóch.”;

5) punkt 11 otrzymuje brzmienie:

„11. W tle pola nadającego się do odczytu maszynowego widnieje drukowany tekst wskazujący wydające państwo członkowskie. Tekst ten nie może wpływać na cechy techniczne pola nadającego się do odczytu maszynowego.”;

6) dodaje się punkty w brzmieniu:

„16. Zgodnie z art. 4a jako nośnik pamięci stosuje się mikroprocesor RFID (radio frequency identification). Państwa członkowskie mogą przechowywać dane w pamięci tego mikroprocesora albo mogą umieścić w dokumencie pobytowym podwójny interfejs lub osobny mikroprocesor stykowy, który będzie przeznaczony do użytku krajowego, będzie umocowany na odwrocie karty spełniającej normy ISO i w żaden sposób nie będzie zakłócać działania mikroprocesora RFID.

17. Symbol ICAO na dokumentach podróżnych nadających się do odczytu maszynowego, zaopatrzonych w mikroprocesor bezstykowy (e-MRTD).”;

2) dodaje się literę w brzmieniu:

„h) państwa członkowskie mogą również wprowadzać dodatkowe zabezpieczenia krajowe, pod warunkiem że zabezpieczenia te figurują w wykazie sporządzonym zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. f) niniejszego rozporządzenia oraz że nie zmieniają one ujednoliconego wyglądu poniższych wzorów ani obniżają skuteczności jednolitych zabezpieczeń;”;

3) dodaje się następujące wzory:

„Dokument pobytowy wydawany obywatelom państw trzecich, zawierający dane biometryczne, w formacie ID 1

Dokument pobytowy wydawany obywatelom państw trzecich, zawierający dane biometryczne, w formacie ID 2

ZAŁĄCZNIK II

Oświadczenie, które ma zostać opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przy publikacji rozporządzenia:

„Do art. 1 ust. 1 lit. b)

Rada zwraca się do Komisji o przeanalizowanie, jaki jest najstosowniejszy i najbardziej proporcjonalny sposób wprowadzenia zharmonizowanych zabezpieczeń dokumentów pobytowych, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a) ppkt (ii) i (ii) a).”.