RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 9,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. ŚRODKI TYMCZASOWE

(1) W dniu 20 grudnia 2006 r. Komisja opublikowała zawiadomienie (²) o wszczęciu postępowania antydumpingowego w sprawie przywozu koksu z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm („koksu 80+”) pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”). W dniu 19 września 2007 r. Komisja nałożyła, rozporządzeniem (WE) nr 1071/2007 (³) („rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych”), tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz koksu 80+ pochodzącego z ChRL.

(2) Należy odnotować, że postępowanie wszczęto na podstawie skargi złożonej przez trzech producentów wspólnotowych reprezentujących około 40 % całkowitej produkcji wspólnotowej koksu 80+. W motywie 2 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych wskazano zaniżoną wartość wynoszącą „ponad 30 %”; jednakże w toku dalszego dochodzenia ustalono, że skarżący reprezentują w rzeczywistości około 40 % całkowitej produkcji wspólnotowej.

(3) Jak stwierdzono w motywie 12 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dochodzenie w sprawie dumpingu oraz szkody obejmowało okres od dnia 1 października 2005 r. do dnia 30 września 2006 r. („okres objęty dochodzeniem” - „OD”). Jeśli chodzi o tendencje istotne dla oceny szkody, Komisja przeanalizowała dane obejmujące okres od dnia 1 stycznia 2003 r. do końca OD („okres badany”).

B. DALSZA PROCEDURA

(4) W następstwie nałożenia tymczasowego cła antydumpingowego na przywóz koksu 80+ pochodzącego z ChRL, niektóre z zainteresowanych stron przedłożyły pisemne uwagi. Stronom, które wystąpiły z takim wnioskiem, umożliwiono przedstawienie swojego stanowiska.

(5) Komisja kontynuowała poszukiwanie i weryfikowanie wszelkich informacji uznanych za konieczne do sformułowania ostatecznych ustaleń. Komisja w szczególności wzmocniła te działania prowadzone podczas dochodzenia, które dotyczyły interesu Wspólnoty. W związku z powyższym po wprowadzeniu środków tymczasowych zorganizowano dodatkową wizytę weryfikacyjną w następującym przedsiębiorstwie:

- La Fonte Ardennaise, Vivier-Au-Court, Francja - użytkownik we Wspólnocie.

(6) Ponadto, aby zebrać informacje, złożono wizytę w Europejskim Stowarzyszeniu Odlewniczym („CAEF”) w Düsseldorfie w Niemczech. W celu wyjaśnienia pewnych domniemanych problemów związanych z wdrożeniem przeprowadzono także wizytę w organach celnych w Antwerpii, Belgia oraz w Duisburgu, Niemcy.

(7) Strony powiadomiono o zasadniczych faktach i okolicznościach, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz koksu 80+ pochodzącego z ChRL oraz ostateczne pobranie kwot zabezpieczonych w postaci cła tymczasowego. Oprócz tego zainteresowanym stronom wyznaczono okres, w którym mogły przedstawić uwagi związane z ujawnieniem tych informacji.

(8) Ustne i pisemne uwagi przedstawione przez zainteresowane strony zostały uwzględnione, a w stosownych przypadkach ustalenia zostały odpowiednio zmienione.

C. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

(9) Wobec braku uwag dotyczących produktu objętego postępowaniem i produktu podobnego motywy 13-17 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

(10) Mając na uwadze powyższe, stwierdza się ostatecznie, że produkt objęty postępowaniem i koks 80+ wytwarzane oraz sprzedawane w kraju analogicznym - USA, a także produkt wytwarzany i sprzedawany przez przemysł wspólnotowy na rynku wspólnotowym są podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

D. DUMPING

(11) Wobec braku uwag dotyczących poziomu współpracy, wyboru kraju analogicznego oraz ustalenia wartości normalnej motywy 18-28 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

(12) W odniesieniu do porównania cen jedyny współpracujący eksporter sprzeciwił się odrzuceniu przez Komisję jego wniosku dotyczącego działań następujących po procedurze sprawdzającej w zakresie obliczenia dumpingu, twierdząc, że podobny wniosek został uwzględniony do celów obliczenia szkody. Dlatego też przyjęto ten wniosek, a dodatkowe dostosowania zostały wprowadzone do wartości normalnej.

(13) Oszacowanie wartości dostosowania dotyczącego różnic we właściwościach fizycznych na etapie tymczasowym zostało poddane przeglądowi, w taki sposób, aby odzwierciedlić znaczenie różnic wskaźników wartości opałowej oraz rozmiaru produktu wytwarzanego w kraju analogicznym i chińskiego produktu eksportowego.

(14) Wobec braku innych uwag w tym zakresie motywy 29-31 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

(15) Zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego ostateczny margines dumpingu określono na podstawie porównania między średnią ważoną wartością normalną ex-works a średnią ważoną ceną eksportową ex-works. Po wprowadzeniu dostosowań wskazanych w motywach 11 i 12 zmieniony, ostateczny i ogólnokrajowy margines dumpingu, wyrażony jako wartość procentowa ceny cif na granicy Wspólnoty przed ocleniem, wynosi 61,8 %.

E. SZKODA

1. Produkcja wspólnotowa i przemysł wspólnotowy

(16) Wobec braku uwag dotyczących definicji produkcji wspólnotowej i przemysłu wspólnotowego motywy 34 i 35 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

2. Konsumpcja we Wspólnocie

(17) Jak wskazano w motywie 36 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja kontynuowała swoje dochodzenie w szczególności w odniesieniu do jednego elementu konsumpcji we Wspólnocie, mianowicie wielkości przywozu podczas okresu badanego. Jednakże nie uzyskano żadnych nowych i ważnych informacji w tym zakresie. W związku z tym oraz wobec braku argumentów zainteresowanych stron, które podważałyby metody zastosowane w celu ustalenia konsumpcji we Wspólnocie, motywy 36 i 37 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

3. Przywóz z kraju, którego dotyczy postępowanie

a) Wielkość i udział w rynku przywozu objętego postępowaniem; ceny importowe

(18) Jak wskazano w motywach 36 i 41 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja kontynuowała swoje dochodzenie w sprawie wielkości przywozu i cen podczas okresu badanego. Należy zauważyć, że w motywie 42 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych pojawił się błąd pisarski, ponieważ ceny zmniejszyły się o 43 % od 2004 r. do OD, a nie o 35 %, jak stwierdzono w wymienionym motywie.

(19) Jednakże nie uzyskano żadnych nowych i ważnych informacji na temat wielkości przywozu i cen. W związku z tym oraz wobec braku argumentów zainteresowanych stron, które kwestionowałyby metody zastosowane w celu ustalenia wielkości i cen przywozu objętego postępowaniem, motywy 38-42 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

b) Podcięcie cenowe

(20) Współpracujący producent eksportujący i jeden użytkownik twierdzili, że w celu prawidłowego obliczenia podcięcia cenowego należy wprowadzić dostosowanie dotyczące różnic we właściwościach fizycznych przy porównywaniu cen produktu podobnego stosowanych przez przemysł wspólnotowy i cen importowych produktu objętego postępowaniem. Niektórzy producenci wchodzący w skład przemysłu wspólnotowego twierdzili, że hipotetycznie koks 80+ dostarczany przez pewnych producentów wspólnotowych mógłby uzasadniać wyższą cenę na podstawie szczególnych właściwości jakościowych, jednakże dane posiadane przez Komisję wskazują, że użytkownicy wcale nie płacą wyższych cen za te lepszej jakości produkty, zwłaszcza w warunkach cen poddanych dużej presji ze strony dumpingu. Zdaniem tych producentów wchodzących w skład przemysłu wspólnotowego decyzje przemysłu wykorzystującego produkt objęty postępowaniem dotyczące zakupów opierają się wyłącznie na cenach za produkt chiński. Dlatego też dostosowania związane z różnicami we właściwościach fizycznych nie są uzasadnione. Jednakże zważywszy, że zweryfikowane informacje dostarczone przez zainteresowane strony wskazują, iż istnieją różnice dotyczące zawartości wilgoci, popiołu, składników lotnych i siarki między produktem podobnym i produktem objętym postępowaniem, które w normalnych warunkach rynkowych mogłyby wywrzeć wpływ na ceny, przyjęto wniosek chińskiego producenta współpracującego i użytkownika, a dodatkowe dostosowanie zostało wprowadzone, aby uwzględnić wymienione różnice.

(21) Ponadto, aby porównać na tym samym poziomie handlu produkt objęty postępowaniem i koks 80+ produkowany przez przemysł wspólnotowy, w dodatku do kosztów w następstwie przywozu, poniesionych przez importerów we Wspólnocie, o których wspomniano w motywie 43 rozporządzenia tymczasowego, dokonano dostosowania w cenie przy obliczaniu podcięcia cenowego. Przez wzgląd na jasność wprowadzono dostosowanie dotyczące marży zysku niepowiązanych importerów przy obliczaniu podcięcia cenowego na etapie tymczasowym, chociaż nie zostało to specjalnie odnotowane w motywie 43 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Dostosowanie to zostało dokonane na podstawie zweryfikowanej rentowności zarejestrowanej przez współpracujących niepowiązanych importerów podczas OD w wysokości 5-10 % (⁴).

(22) Tymczasowy margines podcięcia cenowego obliczony dla ChRL został odpowiednio zmieniony i należy stwierdzić, że w OD produkt objęty postępowaniem pochodzący z ChRL sprzedawano na terytorium Wspólnoty po cenach podcinających ceny przemysłu wspólnotowego o 5,7 % (wyrażonych jako procent tych ostatnich).

4. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

(23) Wobec braku nowych i ważnych informacji lub argumentów dotyczących produkcji, mocy produkcyjnych, wskaźników wykorzystania mocy produkcyjnych, wielkości sprzedaży, udziału w rynku, wzrostu, zapasów, inwestycji oraz wysokości marginesu dumpingu, ustalenia przedstawione w motywach 46-50, 53-54 i 60-61 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

a) Ceny sprzedaży we Wspólnocie

(24) Ceny sprzedaży we Wspólnocie określone w motywie 51 rozporządzenia tymczasowego w sprawie ceł tymczasowych zostały skorygowane i wskazane w poniższej tabeli. Te niewielkie zmiany nie wpływają na wnioski dotyczące wspólnotowych cen sprzedaży przedstawione w motywach 51 i 52 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

b) Rentowność, zwrot z inwestycji, przepływy pieniężne i zdolność do pozyskania kapitału

(25) Obliczenia dotyczące rentowności, jak wskazano w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, zostały poddane przeglądowi, a błędy skorygowano. Prawidłowe liczby, przedstawione w poniższej tabeli, nie mają wpływu na wnioski dotyczące ogólnych trendów zmian rentowności przemysłu wspólnotowego, nawet jeżeli wskazują na jeszcze gorszy stan przemysłu wspólnotowego: rentowność przemysłu wspólnotowego drastycznie zmniejszyła się z 16,2 % w 2005 r. do - 3,8 % podczas OD. W następstwie wymienionej korekty dostosowano również dane liczbowe odnoszące się do zwrotu z inwestycji (ROI), wyrażonego jako zysk w ujęciu procentowym wartości księgowej netto inwestycji. Dane dotyczące przepływów pieniężnych pozostają na tym samym poziomie, jak wskazano w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, jednakże aby zapewnić przejrzystość, przedstawiono je w poniższej tabeli.

(26) Wobec braku nowych uwag w tym zakresie wnioski przedstawione w motywie 58 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dotyczące zdolności przemysłu wspólnotowego do pozyskania kapitału, zostają potwierdzone.

c) Zatrudnienie, wydajność i płace

(27) Dane liczbowe związane z siłą roboczą we Wspólnocie wskazane w motywie 59 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostały skorygowane i są przedstawione w poniższej tabeli. Te poprawione dane wskazują, że wydajność siły roboczej we Wspólnocie, mierzona jako wielkość produkcji (w tonach) na osobę zatrudnioną w ciągu roku, nieznacznie wzrosła od 2003 r. do OD. Ponadto, aby zapewnić przejrzystość, roczne koszty pracy na zatrudnionego w ciągu roku są przedstawione w bardziej szczegółowym ujęciu, niż miało to miejsce w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych.

5. Wnioski dotyczące szkody

(28) Po ujawnieniu ustaleń wynikających z rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych jeden użytkownik stwierdził, odwołując się do motywów 64 i 67 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, że Komisja oparła swoje tymczasowe wnioski dotyczące szkody - i w konsekwencji również związku przyczynowego - wyłącznie na rzekomo negatywnych zmianach niektórych wskaźników rynkowych w bardzo krótkim okresie, zamiast ocenić szkodę w okresie od trzech do czterech lat, zgodnie z ogólnie przyjętą praktyką. Użytkownik przedstawił ten argument wychodząc z założenia, że przemysł wspólnotowy nie poniósł żadnej szkody do końca 2005 r., ponieważ poprzednie środki zostały zniesione z końcem 2005 r. Zważywszy, że OD zakończył się we wrześniu 2006 r. oznacza to, że szkoda wyrządzona przemysłowi wspólnotowemu występowała jedynie podczas kilku miesięcy w 2006 r.

(29) W tym zakresie należy po pierwsze odnotować, że motyw 64 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, gdzie zawarto odniesienie do zmian niektórych wskaźników szkody od 2005 r. do OD, musi być odczytywany w połączeniu z poprzednim motywem 63, w którym skomentowano zmiany wskaźników szkody do 2005 r. Z tych motywów rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych dotyczących wskaźników szkody jasno wynika, że Komisja postępowała zgodnie ze swoją zwyczajową praktyką i zbadała zmiany wskaźników szkody w okresie prawie czteroletnim, tj. od początku 2003 r. do września 2006 r. Jak wskazano w motywie 63, rok 2004 był wyjątkowy dla rynku koksu 80+ w związku z niską podażą rynkową spowodowaną niewielkim przywozem z ChRL i zamknięciem kilku zakładów produkujących koks 80+ we Wspólnocie. Wyjątkowy charakter sytuacji panującej na rynku w 2004 r., który wciąż znajdował odzwierciedlenie we wskaźnikach za kolejne lata, nie został zakwestionowany przez żadną ze stron. To właśnie dlatego, że wysokie wartości odnotowane w 2004 i 2005 r. są uważane za wyjątkowe, Komisja musiała w tym przypadku zwrócić szczególną uwagę na zmiany wskaźników szkody między 2003 r. i OD. Należy przypomnieć, że podstawowe wskaźniki finansowe, zwłaszcza rentowność, znacznie zmniejszyły się nie tylko od 2005 r. do OD, lecz także porównując 2003 r. z OD.

(30) Ponadto trzeba zauważyć, że wyciąganie jakichkolwiek wniosków na temat stanu przemysłu wspólnotowego na końcu 2005 r. z faktu, że producenci we Wspólnocie nie składali wniosków o przegląd wygaśnięcia poprzednich środków, ma charakter czysto spekulatywny.

(31) W związku z powyższym twierdzenie, że Komisja zbadała obraz szkody wyłącznie na podstawie kilku miesięcy musi zostać odrzucone.

(32) Wymienione czynniki, które były przedmiotem przeglądu, tj. rentowność, zwrot z inwestycji i wydajność przemysłu wspólnotowego, nie mają wpływu na tendencje przedstawione w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych. Również objęty przeglądem margines podcięcia cenowego pozostawał nadal znacznie powyżej poziomu de minimis. Na tej podstawie, uznaje się, że wnioski odnoszące się do szkody wyrządzonej przemysłowi wspólnotowemu, jak ustalono w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, nie ulegają zmianie. Wobec braku innych nowych i ważnych informacji lub argumentów zostają one zatem ostatecznie potwierdzone.

F. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

1. Skutki przywozu po cenach dumpingowych

(33) Jak wskazano w motywie 22, ostatecznie stwierdza się, że podczas OD średnie ceny przywozu z ChRL zaniżały średnie ceny przemysłu wspólnotowego o 5,7 %. Przegląd marginesu podcięcia cenowego nie ma wpływu na wnioski dotyczące skutków przywozu po cenach dumpingowych przedstawionych w motywach 67-69 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

2. Wahania kursu wymiany

(34) Jeden użytkownik twierdził, że zmiany na rynku po OD wykazują, że sytuacja panująca podczas OD była wyjątkowa, a ceny zaczęły znowu rosnąć po OD. Użytkownik ten utrzymywał, że przejściowy spadek cen w OD był w dużej mierze spowodowany niekorzystnym kursem wymiany dolara na euro, faktem, że na rynkach światowych ceny za koks 80+ są zwykle wyrażane w dolarach oraz trudnościami w dostosowaniu do nowej sytuacji walutowej cen, które są negocjowane corocznie. W tym zakresie należy odnotować, ze dochodzenie wykazało, iż ceny sprzedaży stosowane przez producentów wchodzących w skład przemysłu wspólnotowego na terytorium UE są zazwyczaj wyrażane w euro, a nie w dolarach lub innych walutach europejskich. Ponadto wskazany przez tego użytkownika wzrost cen po OD, który zbiegł się w czasie ze słabszym kursem dolara w porównaniu z euro, nie stanowi logicznej podstawy dla argumentu, że zmniejszenie się cen koksu 80+ było wywołane spadkowym trendem kursu wymiany dolar-euro.

3. Szkoda powstała z własnej winy

(35) Jeden użytkownik stwierdził, że domniemana szkoda wyrządzona przemysłowi wspólnotowemu przez niższe ceny wynikała głównie z agresywnej polityki cenowej prowadzonej przez kilku europejskich producentów dokonujących sprzedaży poniżej chińskich cen importowych. Jednakże w toku dochodzenia nie wykazano istnienia ogólnej „agresywnej polityki cenowej” prowadzonej przez pewnych europejskich producentów. Ustalono, że konkurencja pomiędzy europejskim producentami odbywa się głównie na rynkach regionalnych, a nie na poziomie wspólnotowym, ponieważ z uwagi na wysokie koszty transportu producenci dokonują zwykle sprzedaży na nieodległych rynkach. Niższe ceny ewentualnie stosowane przez pewnych producentów nie wyrządziły zatem szkody innym producentom europejskim. Ponadto fakt, że niektórzy europejscy producenci konkurują ze sobą, nie oznacza, iż chiński przywóz po cenach dumpingowych nie zmusił ich do przebijania swoich ofert w większym stopniu, niż miałoby to miejsce w warunkach uczciwej konkurencji ze strony chińskich producentów, i tym samym do sprzedawania po niestabilnych cenach.

(36) Wskazany użytkownik twierdził, że największy wzrost udziału w konsumpcji od 2003 r. do OD odnotowali producenci wspólnotowi, a nie przywóz z Chin. Wniosek ten mógłby okazać się prawdziwy w ujęciu bezwzględnym, jednakże nie jest tak, jeżeli rozważyć go w kategoriach względnych: w dochodzeniu wykazano, ze chiński przywóz, który zdobył w 2003 r. 23 % udziału w rynku, przejął prawie połowę wzrostu konsumpcji od 2003 r. do OD.

(37) Ten sam użytkownik utrzymywał również, że w warunkach rosnącej konsumpcji przemysł wspólnotowy nie był w stanie powiększyć swojego udziału w rynku, ponieważ nie zwiększył mocy produkcyjnych. W związku z powyższym to chiński przywóz musiał zaspokoić wzrost konsumpcji we Wspólnocie. Jednakże fakt, że przemysł wspólnotowy nie zwiększył mocy produkcyjnych wraz ze wzrostem konsumpcji, może być raczej postrzegany jako konsekwencja niepewnego otoczenia inwestycyjnego wynikającego z presji cenowej wywołanej przez chiński przywóz po cenach dumpingowych, a nie jako powód szkody wyrządzonej przemysłowi wspólnotowemu.

(38) Należy zauważyć, ze przemysł wspólnotowy dysponował w OD około 120 000 ton wolnych mocy produkcyjnych, których wykorzystanie nie było opłacalne z gospodarczego punktu widzenia w związku z presją cenową wywieraną przez chiński przywóz po cenach dumpingowych. Ponadto jeden producent wspólnotowy znacznie zmniejszył swoją produkcję od 2005 r. do OD, a po OD zaprzestał produkcji koksu 80+. Specyfika tego przemysłu oznacza, iż czasowe zatrzymanie procesu produkcji prowadzi do zniszczenia wyposażenia (pieców), a ponowne rozpoczęcie działalności wiąże się z dużymi dodatkowymi nakładami inwestycyjnymi. W sytuacji rynkowej cechującej się istotnym spadkiem cen inwestowanie w ponowne uruchamianie pieców lub budowanie nowych nie miało sensu z gospodarczego punktu widzenia.

(39) Jedna zainteresowana strona stwierdziła, że wyższe koszty pracy były głównym powodem wystąpienia domniemanej szkody wyrządzonej przemysłowi wspólnotowemu. Jednakże w toku dochodzenia wskazano, że ogólny wzrost liczby pracowników przemysłu wspólnotowego wynika z działań tylko jednego producenta, który jednocześnie zwiększył swoją wydajność. Inni producenci wchodzący w skład przemysłu wspólnotowego utrzymywali zatrudnienia na prawie niezmienionym poziomie pomimo problemów związanych ze zmniejszającą się produkcją. Można to wyjaśnić specyfiką procesu produkcji tego przemysłu, w którym stan personelu niezbędnego do utrzymania operacyjności zakładu produkcyjnego pozostaje praktycznie bez zmian, niezależnie od poziomu wykorzystania mocy produkcyjnych przez dane przedsiębiorstwo, powodując spadek wydajność wraz ze zmniejszaniem się produkcji.

(40) W każdym przypadku, nawet jeżeli producenci wchodzący w skład przemysłu wspólnotowego ponieśli niepotrzebnie wysokie koszty pracy w warunkach spadku produkcji, nie może to stanowić ważnego powodu wystąpienia szkody, biorąc pod uwagę nieznaczny wpływ, jaki wywarły zmiany kosztów pracy na ogólną wydajność przemysłu wspólnotowego. Przykładowo wzrost kosztów pracy (1,8 mln EUR) odpowiada za stratę mniej niż 1 punktu procentowego ogólnej wydajności przemysłu wspólnotowego, która gwałtownie obniżyła się z 16,2 % do - 3,8 % od 2005 r. do OD (spadek zysków o około 39 mln EUR).

4. Ceny surowców; naturalne trudności w zakresie dostępu do surowców

(41) W odniesieniu do cen surowców, jak opisano w motywie 75 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, należy odnotować, że na podstawie skorygowanych obliczeń wskazano, iż w badanym okresie podstawowy surowiec wykorzystywany przy produkcji koksu 80+, tj. węgiel koksujący, stanowił około 60 % kosztów wytworzenia koksu 80+ ponoszonych przez przemysł wspólnotowy.

(42) Jedna zainteresowana strona twierdziła, że wyższe koszty podstawowego surowca - węgla koksującego - miały większy wpływ na przemysł wspólnotowy niż na chiński ze względu na to, że ten ostatni korzysta z łatwego dostępu do surowców, zmniejszając w związku z tym konkurencyjność przemysłu wspólnotowego, nawet gdyby nie istniał przywóz po cenach dumpingowych. W tym zakresie należy przede wszystkim zauważyć, że z uwagi na bardzo niski poziom współpracy chińskich producentów eksportujących nie można wyciągnąć ogólnych wniosków dotyczących łatwości w dostępie do surowców, z której korzystają chińscy producenci eksportujący. Należy także odnotować, że jeden producent wchodzący w skład przemysłu wspólnotowego, który reprezentuje znaczącą część produkcji przemysłu wspólnotowego, wykorzystuje lokalnie pozyskiwany węgiel koksujący. Ponadto, jak już wspomniano w motywie 76 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, przemysł wspólnotowych do OD był w stanie przenieść wzrost cen surowców na ceny sprzedaży. Należy również wskazać, że zgodnie z dostępnymi informacjami rynkowymi Chiny także korzystają z przywożonych surowców, w chwili obecnej dotyczy to znacznych wielkości przywozu węgla koksującego z Australii.

(43) Inna zainteresowana strona wskazała, że analiza związku przyczynowego nie jest prawidłowa, ponieważ nasuwają się wątpliwości co do tego, że przemysł wspólnotowy, który był rentowny w 2003 r., poniósł straty podczas OD i nie był już w stanie pokryć wysokich kosztów surowców, nawet pomimo tego, że wzrost cen sprzedaży stosowanych przez przemysł wspólnotowy między 2003 r. i OD był dużo wyższy niż wpływ wzrostu cen surowców.

(44) W tym zakresie należy przypomnieć, że o ile prawdą jest, iż ceny sprzedaży stosowane przez przemysł wspólnotowy były wyższe w OD niż w 2003 r. (zob. motyw 51 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych), to ceny surowców będących głównym elementem kosztów były proporcjonalnie jeszcze wyższe (zob. motyw 75 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych oraz powyższy motyw 41). Wobec tego przedstawione zastrzeżenie zostaje odrzucone.

5. Wnioski w sprawie związku przyczynowego

(45) Ze względu na brak jakichkolwiek nowych i ważnych informacji lub argumentów ustalenia motywy 67-80 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone, z wyjątkiem opisanych powyżej zmian dokonanych w motywach 67 i 75.

(46) W związku z powyższym potwierdzone zostają tymczasowe ustalenia dotyczące istnienia związku przyczynowego między istotną szkodą wyrządzona przemysłowi wspólnotowemu i chińskim przywozem po cenach dumpingowych.

G. INTERES WSPÓLNOTY

1. Zmiany sytuacji po okresie objętym dochodzeniem

(47) Uwagi dotyczące konieczności uwzględnienia pewnych ważnych zmian, które nastąpiły po OD, otrzymano od niektórych producentów wchodzących w skład przemysłu wspólnotowego oraz współpracujących producentów eksportujących i użytkowników. Uwagi te dotyczą w szczególności znacznego wzrostu ceny rynkowej koksu 80+ w odniesieniu do ceny chińskiego przywozu, a także cen sprzedaży stosowanych przez przemysł wspólnotowy.

(48) Wymienione zainteresowane strony przypisały wzrost cen importowych głównie pewnym środkom wprowadzonym ostatnio przez rząd Chin, takim jak wyższe podatki eksportowe i restrykcyjne wydawanie pozwoleń na wywóz, i mającym na celu powstrzymanie wywozu materiałów energochłonnych, w tym koksu. Jeden użytkownik twierdził, że środki te mogą mieć charakter długotrwały, zważywszy na zmiany strukturalne zachodzące w chińskiej polityce, zgodnie z którą półsurowce energetyczne, takie jak koks 80+, są zatrzymywane na rynku krajowym, aby przyczynić się do powstania lokalnej wartości dodanej. Producenci wchodzący w skład przemysłu wspólnotowego utrzymywali, że obecny wysoki poziom cen jest przejściowy i w każdej chwili może ulec zmianom, jeżeli tak postanowi rząd Chin. Użytkownik, o którym mowa powyżej, stwierdził, że rentowność producentów wspólnotowych jest obecnie na wysokim poziomie ze względu na znaczny wzrost cen sprzedaży po okresie objętym dochodzeniem. Według jego opinii ceny sprzedaży stosowane przez przemysł wspólnotowy są ustalane przy uwzględnieniu długotrwałej tendencji zwyżkowej spowodowanej wzrostem konsumpcji przemysłu wełny skalnej, brakiem wzrostu mocy produkcyjnych w UE oraz w szczególności poważnymi zmianami chińskiej polityki istotnie ograniczającej wywóz z ChRL.

(49) W zakresie, w jakim użytkownik ten stwierdził, że domniemana trwałość: (i) ograniczonego chińskiego wywozu; oraz (ii) rzekomy wysoki poziom rentowności przemysłu wspólnotowego negują uzasadnienie wprowadzenia środków antydumpingowych, należy, po pierwsze, wskazać, że o ile prawdą jest, iż rząd Chin wprowadził środki powstrzymujące wywóz energochłonnych materiałów, to nie uzyskano żadnych informacji umożliwiających wyciągnięcie wniosków na temat czasu obowiązywania tych środków. Wręcz przeciwnie, z dotychczasowych informacji, zebranych zwłaszcza w latach 2004 i 2005, wynika, że polityka mająca wpływ na wywóz może szybko ulec zmianie. Po drugie, zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, informacje na temat dumpingu i szkody dotyczące okresu następującego po okresie objętym dochodzeniem nie są zwykle brane pod uwagę.

(50) Znaczny wzrost cen chińskiego przywozu koksu 80+ został jednakże odnotowany w motywie 112 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych i uwzględniony podczas wyboru minimalnej ceny importowej („MCI”) jako formy środka. Dalszy zwyżkowy trend poziomu cen importowych, przekraczający poziom szkody, odnotowany również po przyjęciu rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, został potwierdzony w opublikowanych sprawozdaniach rynkowych oraz przez informacje przekazane Komisji na temat przywozu koksu 80+ z Chin po wprowadzeniu środków tymczasowych. Sytuacja ta odzwierciedla wybór proponowanego środka ostatecznego, tj. minimalnej ceny importowej, jak wskazano w poniższym motywie 75.

(51) Niektórzy producenci wchodzący w skład przemysłu wspólnotowego twierdzili, że wysoki poziom cen importowych odnotowany po OD wynikał również ze stawek za fracht morski towarów luzem, które znacznie wzrosły po OD, powiększając cenę cif produktu objętego postępowaniem. Twierdzili oni, że ponieważ minimalna cena importowa jest określana na podstawie cif, nie rozwiązuje ona problemu przywozu po cenach dumpingowych, gdyż ceny importowe pokrywają się z MCI, gdy obejmują fracht morski. W tym względzie należy, po pierwsze, wskazać, że zgodnie z art. z art. 6 ust. 1 rozporządzenia podstawowego informacje na temat dumpingu dotyczące okresu następującego po OD nie są zwykle brane pod uwagę. Ponadto wspomniani producenci wchodzący w skład przemysłu wspólnotowego nie określili, w jaki sposób domniemany wzrost stawek za fracht morski powinien ich zdaniem zostać uwzględniony w tym zakresie.

(52) Wskazani producenci wchodzący w skład przemysłu wspólnotowego twierdzili również, że MCI ustalone na podstawie kosztu surowca w OD nie usuwają odpowiednio szkody wyrządzonej przez przywóz po cenach dumpingowy, ponieważ znaczny wzrost stawek za fracht morski po OD wpłynie na koszt podstawowego surowca, tj. węgla koksującego, pozyskiwanego przez przemysł wspólnotowy głównie na rynkach zamorskich. W tym zakresie należy powtórnie wskazać, że zgodnie z art. z art. 6 ust. 1 rozporządzenia podstawowego informacje dotyczące okresu następującego po OD nie są zwykle brane pod uwagę. Ponadto producenci wchodzący w skład przemysłu wspólnotowego nie określili ilościowo wpływu domniemanego wzrostu stawek za fracht morski na koszty produkcji koksu 80+ ponoszone przez przemysł wspólnotowy, z wyjątkiem dostarczenia kilku opublikowanych sprawozdań rynkowych na temat stawek za fracht morski. Otrzymane dokumenty nie umożliwiają jednakże dokonania wystarczająco szczegółowych obliczeń dotyczących wpływu na cały przemysł wspólnotowy, zważywszy że producenci wchodzący w skład przemysłu wspólnotowego nabywają surowce z wielu różnych źródeł, a jeden z głównych producentów wspólnotowych nie jest narażony na wpływ wzrostu stawek za fracht morski, ponieważ wykorzystuje surowiec pozyskiwany lokalnie. W związku z powyższym argument producentów wchodzących w skład przemysłu wspólnotowego musi zostać odrzucony.

2. Interes przemysłu wspólnotowego

(53) Oprócz uwag odnoszących się do zmian po OD omawianych w motywach 47-50, jeden użytkownik stwierdził również, że analiza interesu przemysłu wspólnotowego dotycząca wprowadzenia środków opiera się wyłącznie na ustaleniach odnoszących się do OD, bez uwzględniania całego okresu objętego dochodzeniem w sprawie szkody. W tym względzie należy odnotować, że analiza ewentualnych konsekwencji dla przemysłu wspólnotowego w zakresie wprowadzenia środków antydumpingowych lub zaniechania takiego działania wynika z badania szkody przeprowadzonego przez Komisję, jak przedstawiono w motywach 28 i 29, z uwzględnieniem zmian wskaźników szkody w całym okresie badanym. W związku z powyższym wniosek został odrzucony.

(54) Ze względu na brak jakichkolwiek nowych i ważnych informacji lub argumentów w tym względzie ustalenia w motywach 82-84 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych dotyczące interesu przemysłu wspólnotowego zostają niniejszym potwierdzone.

3. Interes niepowiązanych importerów/przedsiębiorstw handlowych we Wspólnocie

(55) Wobec braku jakichkolwiek uwag importerów/przedsiębiorstw handlowych motywy 85-87 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

4. Interes użytkowników

a) Producenci wełny skalnej

(56) Ze względu na brak jakichkolwiek nowych i ważnych informacji lub argumentów w tym względzie ustalenia w motywach 89-91 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone. W związku z tym potwierdza się również, że poziom marginesu sprzedaży po zaniżonych cenach miałby bardzo niewielki wpływ na koszty produkcji współpracującego producenta wełny skalnej, zważywszy na hipotetyczny maksymalny wzrost o około 1 %, jak stwierdzono w motywie 98 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

b) Odlewnie

(57) Po etapie tymczasowym Komisja skupiła dochodzenie na ewentualnym wpływie środków na użytkowników, w szczególności na odlewnie. W tym celu złożono wniosek do CAEF i krajowych stowarzyszeń odlewniczych o dodatkowe informacje. Otrzymane informacje potwierdzają tymczasowe ustalenie, opierające się na odpowiedziach na kwestionariusz, jak wskazano w motywach 93 i 94 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, zgodnie z którym wpływ koksu 80+ jako elementu całkowitego kosztu produkcji ponoszonego przez odlewnie jest względnie umiarkowany. Udział koksu 80+ w kosztach produkcji użytkownika zależy od produktu i wahał się między 2 a 5%.

(58) W odniesieniu do rentowności odlewni, o której mowa w motywie 93 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, wahała się ona między 2 a 6 %. Jest to zgodne z informacjami dostarczonymi przez CAEF, które opierają się na badaniu rentowności 93 odlewni w 2006 r., zgodnie z którym średnia rentowność przemysłu odlewniczego wynosiła 4,4 % (średnia marża była na poziomie 2,8 % w przypadku odlewni produkujących dla sektora samochodowego i 6,4 % w przypadku odlewni, których produkcja skierowana jest do przemysłu maszynowego).

(59) Dodatkowe informacje wskazane powyżej również potwierdziły tymczasowe ustalenia, zgodnie z którymi cło na poziomie marginesu sprzedaży po zaniżonych cenach wywarłoby bardzo ograniczony wpływ na koszty produkcji ponoszone przez odlewnie, zważywszy na hipotetyczny maksymalny wzrost o około 1 %. Należy zauważyć, że dla dużej liczby odlewni objętych badaniem wspomnianym w motywie 93 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych wartość ta jest nawet niższa od 1 %.

(60) Niektóre zainteresowane strony twierdziły jednakże, że zważywszy na niską średnią marżę zysku europejskich odlewni, nie są one w stanie sprostać znacznemu wzrostowi cen koksu 80+, który coraz trudniej jest im przenieść na klientów. W tym względzie należy odnotować, że nie można wykluczyć, iż niektóre odlewnie nie mogą stawić czoła obecnemu poziomowi cen koksu 80+. Jednakże wzrost cen po OD okazuje się nie wynikać ze środków antydumpingowych, ponieważ MCI wprowadzone rozporządzeniem w sprawie ceł tymczasowych są na znacznie niższym poziomie od cen rynkowych i dlatego, że wzrost cen rozpoczął się już po wprowadzeniu środków tymczasowych.

c) Bezpieczeństwo dostaw

(61) Niektórzy użytkownicy powtórzyli również wcześniejsze wnioski dotyczące bezpieczeństwa dostaw koksu 80+ i stwierdzili, że środki będą miały istotny wpływ na przemysł wykorzystujący produkt objęty postępowaniem we WE, dla którego koks 80+ jest surowcem o strategicznym znaczeniu. Jednocześnie utrzymywali oni, że wprowadzenie środków antydumpingowych ograniczy nieznacznie, jeżeli w ogóle, chiński wywóz. Ponadto forma i poziom środków antydumpingowych przyjętych w tym przypadku są zaprojektowane tak, by funkcjonować jako zabezpieczenie dla przemysłu wspólnotowego, nie powodując sztucznych zakłóceń rynku na niekorzyść przemysłu wykorzystującego produkt objęty postępowaniem. W toku dochodzenia wykazano, że jakiekolwiek potencjalne ryzyko braku dostaw może wynikać nie ze środków antydumpingowych, lecz z ewentualnego wzrostu popytu krajowego w Chinach i obecnej chińskiej polityki powstrzymującej energochłonny wywóz.

5. Wnioski dotyczące interesu Wspólnoty

(62) Przedstawiona powyżej dodatkowa analiza dotycząca interesu użytkowników we Wspólnocie nie spowodowała zmiany tymczasowych wniosków w tym względzie. Nawet jeśli w niektórych przypadkach cały ciężar środków musiałby zostać przerzucony na użytkowników/importerów, to negatywne skutki finansowe w ich przypadku byłyby w każdym razie nieznaczne. Na tej podstawie uznaje się, że wnioski w zakresie interesu Wspólnoty zawarte w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych nie ulegają zmianie. Wobec braku innych uwag zostają one niniejszym ostatecznie potwierdzone.

H. OSTATECZNE ŚRODKI

1. Poziom usuwający szkodę

(63) Marżę zysku przed opodatkowaniem zastosowaną w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych do wyliczenia poziomu usuwającego szkodę oparto na średniej marży zysku uzyskanej przez przemysł wspólnotowy w latach 2003-2005, która zgodnie ze wstępnymi szacunkami wynosiła 15,3% obrotu. Stwierdzono, że była to marża zysku przed opodatkowaniem, której tego rodzaju przemysł może zasadnie oczekiwać w warunkach normalnej konkurencji, tj. przy braku przywozu po cenach dumpingowych.

(64) Kilka zainteresowanych stron zakwestionowało poziom marży zysku wykorzystany na etapie tymczasowym. Jeden użytkownik stwierdził, że zysk wynoszący 15,3 % jest zawyżony, i wskazał, iż poziom zysku osiągnięty przez przemysł wspólnotowy w 2004 i 2005 r. miał wyjątkowy charakter oraz wystąpił w czasie, gdy niedobory chińskiego koksu 80+ były tak duże, że zawieszono obowiązujące wtedy środki antydumpingowe. Użytkownik ten utrzymywał, że nie przedstawiono żadnego słusznego uzasadnienia dotyczącego wykorzystania marży zysku znacznie wyższej od ustalonej w poprzednim dochodzeniu. Należy przypomnieć, że marża zysku wykorzystana na ostatecznym etapie poprzedniego dochodzenia wynosiła 10,5 %.

(65) Współpracujący chiński producent eksportujący powtórzył ten argument, wskazując, że wysokie zyski osiągnięte w 2004 i 2005 r. ze względu na wyjątkowe warunki rynkowe zniekształciły marżę zysku wykorzystaną na etapie tymczasowym. Wspomniany producent eksportujący stwierdził, że koks 80+ jest produktem podstawowym, a stawka zysku wynosząca 5 % bardziej odpowiadałaby stawkom poprzednio stosowanym w odniesieniu do takich produktów.

(66) Niektórzy producenci wchodzący w skład przemysłu wspólnotowego stwierdzili, ze marża zysku w wysokości 15,3 % nie jest właściwa do celów usunięcia szkody, ponieważ wskazani producenci osiągali w przeszłości wyższe poziomy zysku, gdy nie występował spadek cen spowodowany przywozem po cenach dumpingowych. Utrzymywali oni, że marża zysku wynosząca 15,3% nie będzie wystarczająca, aby umożliwić producentom wspólnotowym dokonanie inwestycji koniecznych do spełnienia obowiązkowych norm środowiskowych oraz do modernizacji lub ponownego uruchomienia zamkniętych zakładów produkcyjny. Wskazano, że taka reorganizacja produkcji wspólnotowej umożliwiłaby producentom wspólnotowym zaspokojenie zwiększonego popytu na koks 80+. Producenci wspólnotowi, o których mowa, nie przedstawili jednakże dokładnego poziomu marży zysku uznawanego przez nich za uzasadniony.

(67) W pierwszym rzędzie należy podkreślić, że w świetle zmienionych ustaleń na temat rentowności określonych w motywie 25 stwierdzono, iż średnia ważona rentowność osiągnęła w latach 2003-2005 poziom 13,1 % zamiast 15,3 %, jak wskazano w motywie 107 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.

(68) Po drugie, metodyka wykorzystana w celu określenia poziomu usunięcia szkody została ponownie zbadana w następstwie otrzymanych uwag. Uznano, że lata wykorzystane jako punkt odniesienia mogły faktycznie nie być reprezentatywne w normalnych okolicznościach z uwagi na wyjątkowo wysoki zysk (15 %) osiągnięty w 2004 r., który wynikał z istotnych niedoborów chińskiego koksu 80+ na rynku. Ta wyjątkowa sytuacja wystąpiła ponownie w 2005 r. (16,2%). Z drugiej strony, w 2003 r. sytuacja przemysłu wspólnotowego była wciąż w trakcie poprawy po wcześniejszym dumpingu, czemu dowodzi niższa marża zysku (8,1 %). Zysk docelowy wynoszący 10,5 % wykorzystany w poprzednim dochodzeniu został ustalony na podstawie trzech kolejnych lat (1995-1997) w okresie poprzedzającym zwiększoną obecność chińskiego przywozu na rynku. W związku z powyższym wskazany zysk wydaje się bardziej odpowiedni w celu odzwierciedlenia rentowności, którą tego rodzaju przemysł może osiągnąć w warunkach braku przywozu po cenach dumpingowych.

(69) W odniesieniu do wniosków pewnych producentów wspólnotowych, dotyczących marży zysku koniecznej do dokonania inwestycji, należy odnotować, że tego rodzaju kryterium nie jest istotne przy określaniu poziomu usunięcia szkody. Marża zysku zastosowana podczas obliczania ceny docelowej, która usunie przedmiotową szkodę, musi ograniczać się do marży zysku, jakiej przemysł wspólnotowy mógłby zasadnie oczekiwać w normalnych warunkach konkurencji, tj. w sytuacji braku przywozu po cenach dumpingowych.

(70) Na podstawie powyższych wniosków stwierdza się, że przemysł wspólnotowy mógłby zasadnie spodziewać się osiągnięcia marży zysku przed opodatkowaniem, wynoszącej 10,5 % w sytuacji braku przywozu po cenach dumpingowych, a zatem taka marża zysku została wykorzystana do opracowania ostatecznych ustaleń.

(71) Chińskie ceny importowe dostosowane do celów obliczenia podcięcia cenowego (zob. motywy 20 i 21) zostały porównane w ramach OD z niewyrządzającymi szkody cenami za produkt podobny sprzedawany przez przemysł wspólnotowy na rynku wspólnotowym. Niewyrządzajaca szkody cena została uzyskana poprzez dostosowanie ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego, aby odzwierciedlić skorygowaną marżę zysku (zob. motyw 70). Różnice wynikające z tego porównania, wyrażone jako odsetek całkowitej wartości importowej cif, wyniosły 25,8 %, tj. mniej niż stwierdzony margines dumpingu.

(72) Biorąc pod uwagę, że żaden producent eksportujący nie zgłosił wniosku o indywidualne traktowanie, dla wszystkich eksporterów z ChRL wyliczono jeden ogólnokrajowy poziom usuwający szkodę.

2. Ostateczne środki

(73) Uwzględniając wnioski dotyczące dumpingu, szkody, związku przyczynowego i interesu Wspólnoty oraz zgodnie z art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego należy nałożyć ostateczne cło antydumpingowe na poziomie najniższego z ustalonych marginesów dumpingu i szkody, zgodnie z zasadą niższego cła. W takim przypadku stawka cła powinna zostać odpowiednio określona na poziomie ustalonej szkody.

(74) Na podstawie powyższych ustaleń ostateczna stawka cła powinna wynosić 25,8 %.

3. Forma środków

(75) Rozporządzeniem w sprawie ceł tymczasowych nałożono cło antydumpingowe w formie minimalnej ceny importowej. Zważywszy, że względy przemawiające za wyborem MCI jako formy środka wskazanego w motywie 112 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych są nadal słuszne oraz mając na uwadze brak jakichkolwiek uwag przeciwko temu wyborowi, niniejszym potwierdza się MCI jako formę środka.

(76) Jak określono w motywie 117 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, Komisja zbadała dogłębnie możliwości wprowadzenia systemu indeksacji mającego zastosowanie do MCI. W tym celu Komisja rozpatrzyła różne opcje indeksacji, w szczególności zmiany cen węgla koksującego będącego głównym surowcem dla koksu 80+. Również niektórzy producenci wchodzący w skład przemysłu wspólnotowego stwierdzili, że MCI powinna być powiązana z kosztem węgla koksującego. Jednakże ustalono, że wahania ceny koksu 80+ nie znajdują wystarczającego wyjaśnienia w zmianach cen węgla koksującego lub jakichkolwiek innych ważnych elementach. W związku z powyższym zdecydowano, że MCI nie powinna być indeksowana.

(77) Kwota minimalnej ceny importowej wynika z zastosowania marginesu szkody do cen eksportowych przy wyliczaniu poziomu usuwającego szkodę w OD. W ten sposób wyliczona ostateczna minimalna cena importowa wynosi 197 EUR za tonę.

4. Wdrożenie

(78) Wobec braku jakichkolwiek uwag dotyczących wdrożenia środków motywy 114-116 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.

(79) Wyrażano obawy dotyczące zastosowania tych środków w zakresie metody pomiaru koksu, aby określić proporcje koksu 80+ i koksu 80- w dostawach mieszanych. W toku dochodzenia wykazano, że importerzy koksu 80+ wprowadzają rygorystyczne kryteria dotyczące m.in. rozmiaru i wilgotności, a po przybyciu zakupionego produktu do Wspólnoty importerzy przeprowadzają pomiary kontrolne gwarantujące spełnienie tych wymogów. Główni użytkownicy koksu we WE posiadają certyfikaty w zakresie ISO 9001:2000 lub równoważnych systemów zarządzania jakością, które wiążą się z wymogiem posiadania świadectw pochodzenia i zgodności w przypadku każdej dostawy. Takie świadectwa zgodności potwierdzające również specyfikacje dotyczące wymiaru mogą być wymagane przez wykonawcze organy celne do celów sprawdzenia prawidłowości danych zawartych w zgłoszeniu.

(80) Stosowanymi przez przemysł normami ISO są ISO 728:1995 i ISO 18238:2006; określają one, odpowiednio, metodę pomiaru i metodę pobierania próbek badanego koksu. Fakt, że wymienione normy są stosowane przez przemysł importujący wskazuje, iż normy te obowiązują i są zatem odpowiednie do celów wdrożenia przedmiotowych środków.

I. OSTATECZNE POBRANIE CŁA TYMCZASOWEGO

(81) Ze względu na ustaloną wysokość marginesu dumpingu oraz uwzględniając poziom szkody wyrządzonej przemysłowi wspólnotowemu, uważa się za konieczne, aby kwoty zabezpieczone tymczasowym cłem antydumpingowym, nałożonym rozporządzeniem w sprawie ceł tymczasowych, zostały ostatecznie pobrane na poziomie nałożonego cła ostatecznego. Ponieważ cło ostateczne jest niższe od cła tymczasowego, kwoty tymczasowo zabezpieczone przekraczające ostateczną stawkę cła anty-dumpingowego zostaną zwrócone,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz koksu z węgla w kawałkach większego niż 80 mm maksymalnej średnicy (koks 80+), pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej i objętego kodem CN ex 2704 00 19 (kod TARIC 2704 00 19 10). Średnicę kawałków ustala się zgodnie z normą ISO 728:1995.

2. Wysokość ostatecznego cła antydumpingowego nałożonego na produkt opisany w ust. 1 równa jest różnicy między kwotą 197 EUR za tonę, stanowiącą minimalną cenę importową, a ceną netto na granicy Wspólnoty przed ocleniem, we wszystkich przypadkach, gdy ta druga cena jest niższa od minimalnej ceny importowej.

3. Cło antydumpingowe stosuje się również, pro rata, do koksu z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm w przypadkach dostaw mieszanych zawierających zarówno koks z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm, jak i koks z węgla w kawałkach o mniejszej średnicy, chyba że zostanie stwierdzone, że zawartość koksu z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm stanowi nie więcej niż 20 % suchej wagi netto dostawy mieszanej. Ilość koksu z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm zawartego w mieszankach może być ustalona zgodnie z art. 68-70 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁵), gdzie m.in. stwierdzono, że w celu sprawdzenia prawidłowości danych wskazanych w zgłoszeniu organy celne mogą zażądać od zgłaszającego przedstawienia innych dokumentów oraz przeprowadzić rewizję towarów z jednoczesnym pobraniem próbek w celu dokonania ich dalszej analizy lub dokładniejszej kontroli. W przypadkach gdy zawartość koksu z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm ustalono na podstawie próbek, próbki powinny być pobrane zgodnie z normą ISO 18238:2006.

4. W przypadkach, gdy towary zostały uszkodzone przed wprowadzeniem do swobodnego obrotu i dlatego cena rzeczywiście zapłacona bądź należna jest przeliczana proporcjonalnie w celu określenia wartości celnej na mocy art. 145 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁶), ustalona powyżej minimalna cena importowa jest pomniejszona o wartość procentową, która odpowiada proporcjonalnemu przeliczeniu ceny rzeczywiście zapłaconej lub należnej. Należne cło jest w takich przypadkach równe różnicy między obniżoną minimalną cenę importową a obniżoną ceną netto na granicy Wspólnoty przed odprawą celną.

5. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

Kwoty zabezpieczone tymczasowym cłem antydumpingowym zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1071/2007 w sprawie przywozu koksu z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm (koks 80+) pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej zostają ostatecznie pobrane według stawki ostatecznego cła nałożonego na mocy art. 1. Kwoty zabezpieczone przekraczające ostateczną kwotę cła zostają zwolnione.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 marca 2008 r.