KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 7,

po konsultacji z komitetem doradczym, a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Wszczęcie postępowania

(1) W dniu 20 grudnia 2006 r. Komisja, na mocy art. 5 rozporządzenia podstawowego, ogłosiła w drodze zawiadomienia („zawiadomienie o wszczęciu postępowania”) opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (²) wszczęcie postępowania antydumpingowego w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty koksu z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm (koks 80+) pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL” lub „państwo, którego dotyczy postępowanie”).

(2) Postępowanie wszczęto na podstawie skargi złożonej w dniu 20 listopada 2006 r. przez producentów wspólnotowych („skarżący”) reprezentujących znaczącą część, w tym przypadku ponad 30 %, całkowitej produkcji wspólnotowej koksu 80+. Skarga zawierała dowody prima facie świadczące o praktykach dumpingowych w odniesieniu do wymienionego produktu oraz o wynikającej z nich istotnej szkodzie. Dowody te zostały uznane za wystarczające, aby uzasadnić wszczęcie postępowania.

(3) Produkt objęty postępowaniem podlegał już środkom antydumpingowym, począwszy od czerwca 2000 r. do 2004 r. Komisja nałożyła wstępnie środki decyzją Komisji nr 1238/2000/EWWiS (³), a następnie ostatecznie decyzją Komisji nr 2730/2000/EWWiS (⁴) („poprzednie środki”); środki zostały jednak zawieszone w marcu 2004 r. decyzją Komisji 2004/264/WE (⁵) z powodu tymczasowej zmiany warunków rynkowych. Zawieszenie zostało rozszerzone rozporządzeniem Rady (WE) nr 2117/2004 (⁶) do dnia 15 grudnia 2005 r., kiedy to środki wygasły.

2. Strony zainteresowane postępowaniem

(4) Komisja oficjalnie powiadomiła o wszczęciu postępowania skarżących producentów i innych znanych producentów wspólnotowych, przedstawicieli ChRL, producentów eksportujących w ChRL, importerów, przedsiębiorstwa handlowe, zainteresowanych użytkowników oraz stowarzyszenia zainteresowane wszczęciem postępowania. Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia swoich stanowisk na piśmie oraz wnioskowania o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Jeden eksporter z ChRL, producenci, użytkownicy i jeden importer we Wspólnocie przedstawili swoje opinie na piśmie. Wszystkim stronom, które w wyznaczonym terminie zgłosiły wniosek wraz z uzasadnieniem, zapewniono możliwość przesłuchania.

(5) W związku z dużą liczbą producentów eksportujących i importerów objętych dochodzeniem w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania przewidziano zastosowanie technik kontroli wyrywkowej zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(6) W celu umożliwienia Komisji podjęcia decyzji, czy kontrola wyrywkowa będzie niezbędna, a jeżeli tak, wybrania próby, producenci eksportujący i importerzy zostali poproszeni o zgłoszenie się i udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Tylko jeden producent eksportujący zgłosił chęć współpracy. W związku z powyższym postanowiono, iż kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.

(7) Odnośnie do importerów koksu 80+, zważywszy, że tylko jeden importer zgłosił chęć współpracy, również zadecydowano, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.

(8) W celu umożliwienia jedynemu współpracującemu producentowi w ChRL złożenia wniosku o traktowanie na zasadach rynkowych („MET”) zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego lub o indywidualne traktowanie („IT”) zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, gdyby wyraził on takie życzenie, Komisja przesłała formularze wniosków MET/IT tylko jednemu współpracującemu przedsiębiorstwu z Chin. Wyżej wymieniony producent eksportujący nie złożył wniosku ani o MET, ani o IT.

(9) Komisja rozesłała kwestionariusze do wszystkich zainteresowanych stron oraz do wszystkich innych przedsiębiorstw, które zgłosiły się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Komisja otrzymała odpowiedź tylko od jednego współpracującego producenta eksportującego z Chin, od pięciu producentów wspólnotowych, od jednego importera i od 36 użytkowników. Ponadto kilku użytkowników przesłało uwagi, nie odpowiedzieli oni jednak na kwestionariusz. Komisja otrzymała również uwagi od Europejskiego Stowarzyszenia Odlewniczego („CAEF”) działającego w imieniu swoich członków obejmujących krajowe stowarzyszenia odlewnicze z 17 państw członkowskich UE.

(10) Komisja zwróciła się o wszystkie niezbędne informacje w celu wstępnego ustalenia istnienia dumpingu, powstałych szkód i interesu wspólnotowego. Informacje te zostały następnie zweryfikowane. Wizyty weryfikacyjne odbyły się w następujących przedsiębiorstwach:

a) Producenci wspólnotowi

- Industrial Química del Nalón, S.A., Oviedo, Asturias, Hiszpania,

- Industrias Doy Manuel Mórate, S.L., Oviedo, Asturias, Hiszpania,

- Italiana Coke SpA, Savona, Włochy,

- OKD, OKK, a.s., Ostrava-Přívoz, Republika Czeska,

- Productos de Fundición, S.A., Baracaldo, Vizcaya, Hiszpania;

b) Niepowiązani importerzy we Wspólnocie

- ThyssenKrupp MinEnergy GmbH, Essen, Niemcy;

c) Użytkownicy we Wspólnocie

- Rockwool International A/S i jego filia Rockwool A/S, Dania; oba przedsiębiorstwa z Hedehusene w Danii,

- Fritz Winter Eisengiesserei GmbH & Co, Stadtta-lendorf Niemcy.

(11) Wobec braku wniosków o przyznanie MET lub IP i biorąc pod uwagę fakt, że powinna zostać ustalona wartość normalna dla producentów eksportujących w ChRL na podstawie danych otrzymanych od wybranego analogicznego kraju, przeprowadzono wizytę weryfikacyjną na terenie następujących przedsiębiorstw:

Producenci w analogicznym kraju, USA

- Tonawanda Coke Co., Nowy Jork,

- Erie Coke Co., Pensylwania.

3. Okres objęty dochodzeniem

(12) Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody objęło okres od dnia 1 października 2005 r. do dnia 30 września 2006 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OD”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2003 r. do końca OD („okres badany”).

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

1. Produkt objęty postępowaniem

(13) Produktem objętym postępowaniem jest koks z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm (koks 80+), pochodzący z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty postępowaniem”), zgłaszany zwykle w ramach kodu CN ex 2704 00 19.

(14) Koks z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm (koks 80+) jest przygotowywany z węgla kamiennego, który jest organiczną skałą osadową wydobywaną z ziemi. Przemysł stalowy używa głównie koksu o małym i średnim rozmiarze (koks 80-; zwany również „koksem hutniczym”), podczas gdy przemysł odlewniczy i izolacyjny stosuje głównie w swoich żeliwiakach koks o dużych rozmiarach (koks 80+; zwany również „koksem odlewniczym”). Oba typy koksu mają taki sam kod CN.

(15) Dochodzenie wykazało, że wszystkie typy produktu objętego postępowaniem pomimo różnic odnośnie do jakości surowca węglowego, różnic w metodach produkcji i różnych wielkości brył, mają te same podstawowe parametry techniczne i chemiczne oraz są używane jako czynniki spalania używane w żeliwiakach.

(16) Dlatego też stwierdzono, że produkt objęty postępowaniem jest koksem odlewniczym pochodzącym z ChRL, to znaczy koksem węglowym w kawałkach gatunku stosowanego w żeliwiakach o średnicy większej niż 80 mm. Stwierdzono również, że wszystkie gatunki koksu odlewniczego są jednym produktem, jako że zawsze posiadają takie same podstawowe parametry techniczne i chemiczne i mają to samo zastosowanie.

2. Produkt podobny

(17) Postępowanie wykazało, że koks 80+ produkowany i sprzedawany na terenie Wspólnoty przez przemysł wspólnotowy, jak również ten produkowany w ChRL i sprzedawany na eksport do Wspólnoty oraz koks produkowany i sprzedawany w analogicznym kraju (USA) ma te same właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne oraz takie same zastosowania. Dlatego uznaje się je za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

C. DUMPING

1. Współpraca

(18) Jak wspomniano w motywie 6 powyżej, tylko jeden chiński producent eksportujący współpracował w trakcie postępowania. Sprzedaż eksportowa tego producenta wynosiła mniej niż 30 % całości koksu 80+ importowanego z Chin i sprzedawanego we Wspólnocie w OD. Należy zatem stwierdzić, że poziom współpracy był bardzo niski. Przedstawiciele ChRL zostali poinformowani, że tak niski poziom współpracy może doprowadzić do zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego.

2. Wartość normalna

a) Kraj analogiczny

(19) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania przewidywano porównanie z USA jako właściwym krajem analogicznym dla celów ustalenia wartości normalnej dla ChRL, a zainteresowane strony zostały zaproszone do zgłaszania uwag w tej sprawie. Nie wpłynęły żadne komentarze ani zastrzeżenia od żadnej ze stron w tym zakresie.

(20) USA posiadają stosunkowo duży i otwarty wewnętrzny rynek koksu 80+, na który składa się pięciu krajowych producentów (w OD) i wystarczający poziom przywozu. Dodatkowo procesy podobne do stosowanych w ChRL są wykorzystywane przy produkcji produktu objętego postępowaniem.

(21) Zbadano również przydatność innych krajów produkujących koks 80+. W przypadku Australii, tj. jedynego kraju, w którym znaleziono dowody na wytwarzanie produktu objętego postępowaniem, informacje dostarczone przez jedynego australijskiego producenta wskazywały, że australijski rynek wewnętrzny jest bardzo ograniczony.

(22) Na tej podstawie stwierdzono, że właściwie wybrano USA jako kraj analogiczny. W związku z powyższym zgłoszono chęć współpracy z Amerykańskim Stowarzyszeniem Producentów Koksu.

b) Określenie wartości normalnej

(23) Zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego wartość normalną ustalono na podstawie zweryfikowanych informacji otrzymanych od dwóch współpracujących przedsiębiorstw w USA.

(24) Odnośnie do określenia normalnej wartości, Komisja ustaliła najpierw zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, że sprzedaż krajowa niezależnym odbiorcom produktu podobnego wytwarzanego przez dwóch współpracujących producentów w USA była reprezentatywna, to znaczy, że całkowita wielkość sprzedaży wynosiła co najmniej 5 % całkowitej wielkości wywozu produktu objętego postępowaniem do Wspólnoty. W tym zakresie należy odnotować, że produkt objęty postępowaniem składa się z jednego typu produktu.

(25) Komisja zbadała następnie, czy wyżej wymieniona sprzedaż krajowa mogła być uznana za dokonaną w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Ustalono, że więcej niż 95% wielkości sprzedaży na rynku krajowym przyniosło zysk.

(26) W związku z powyższym normalną wartość ustalono jako średnią ważoną krajowych cen sprzedaży ex-works dla niepowiązanych klientów oferowanych przez współpracujących producentów w USA.

3. Cena eksportowa

(27) Ze względu na ograniczoną współpracę ze strony ChRL cenę eksportową ustalono głównie na podstawie najlepszych dostępnych informacji zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Od stycznia 2006 r. brak jest specjalnego kodu TARIC dla koksu 80+. W związku z tym dane Eurostatu nie mogły być wykorzystane do obliczenia chińskich cen eksportowych koksu 80+ lub wielkości eksportu w OD. Jednakże szczegółowe informacje dotyczące ilości i cen koksu 80+ importowanego z Chin w OD mogły pochodzić od służb celnych państw członkowskich - importerów.

(28) W związku z faktem, że takie informacje dotyczące importu produktu objętego postępowaniem w OD były najlepszymi dostępnymi informacjami zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, były one wykorzystane do oceny wielkości i cen chińskiego eksportu w OD. Jednakże biorąc pod uwagę fakt, że jedyny współpracujący producent eksportujący przedstawił informacje na temat cen eksportowych, informacje te również były wzięte pod uwagę i uznano je za zgodne z danymi otrzymanymi od wyżej wymienionych organów celnych. Średnia ważona cena exportowa netto ex-works ustalona na podstawie tych danych wyniosła 107,73 EUR za tonę metryczną.

4. Porównanie

(29) Wartość normalną i ceny eksportowe porównywano na podstawie ceny ex-works. Aby zapewnić rzetelne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, wzięto pod uwagę, w formie dostosowań, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. We właściwych przypadkach potwierdzonych dowodami uwzględniono odpowiednie dostosowania dotyczące różnic we właściwościach fizycznych, ulgach handlowych, transportu i ubezpieczenia, opakowania, kredytów i kosztów ponoszonych po sprzedaży.

(30) Jedyny współpracujący chiński producent eksportujący twierdził, że produkt objęty postępowaniem importowany z ChRL w trakcie OD przedstawiał inną jakość niż produkt podobny wytwarzany w analogicznym kraju i wymagał dodatkowej procedury sprawdzającej zanim mógł być rzeczywiście sprzedany.

(31) Porównano wymagania w zakresie składu chemicznego i wymiarów produktu objętego postępowaniem oraz produktu podobnego wytwarzanego w analogicznym kraju, a następnie uwzględniono korektę dla zidentyfikowanych różnic jakości. Odnośnie do procedury sprawdzającej w Europie nie są wymagane żadne dostosowania w związku z faktem, iż takie działania mają miejsce po określeniu wartości cif która jest podstawą do obliczenia ceny eksportowej ex-works.

5. Margines dumpingu

(32) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego margines dumpingu określono na podstawie porównania między średnią ważoną wartością normalną ex-works a średnią ważoną ceną eksportową ex-works. Ustalony ogólnokrajowy margines dumpingu, wyrażony jako wartość procentowa ceny cif na granicy Wspólnoty przed ocleniem, wynosił 53,3 %.

D. SZKODA

1. Kontekst ogólny

(33) Jak wspomniano w motywie 3 powyżej, w 2000 r. wprowadzono środki antydumpingowe na import koksu 80+ pochodzącego z ChRL. Środki te zawieszono w marcu 2004 r., a wygasły one w grudniu 2005. W związku z powyższym na początku badanego okresu obowiązywały środki w zakresie importu z kraju objętego postępowaniem.

2. Produkcja wspólnotowa i przemysł wspólnotowy

(34) We Wspólnocie produkt podobny wytwarza siedmiu producentów. Dlatego też uważa się, że produkcja tych siedmiu producentów wspólnotowych stanowi produkcję wspólnotową w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(35) Z siedmiu producentów pięciu deklarowało zainteresowanie współpracą w postępowaniu w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania i podczas dochodzenia współpracowało we właściwy sposób. Stwierdzono, że tych pięciu producentów stanowi znaczną część, w tym przypadku około 75 %, wspólnotowej produkcji produktu podobnego. Dlatego też wymienionych pięciu producentów wspólnotowych stanowi przemysł wspólnotowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego i są oni zwani dalej „przemysłem wspólnotowym”. Pozostałych dwóch producentów wspólnotowych jest zwanych dalej „pozostałymi producentami wspólnotowymi”. Dwóch pozostałych producentów wspólnotowych nie wyraziło sprzeciwu wobec skargi.

3. Konsumpcja we Wspólnocie

(36) Poziom konsumpcji we Wspólnocie ustalono na podstawie wielkości sprzedaży produkcji własnej przemysłu wspólnotowego, przeznaczonej na rynek wspólnotowy, danych dotyczących wielkości sprzedaży na terenie WE otrzymanych od pozostałych producentów wspólnotowych i ponownie zweryfikowanych w stosunku do szacunków dokonanych przez producentów działających w ramach przemysłu wspólnotowego i informacji otrzymanych od użytkowników oraz na podstawie wielkości przywozu. Odnośnie do wielkości chińskiego przywozu, nie istniał żaden specjalny kod TARIC dla koksu 80+ w roku 2006, w związku z czym dane Eurostatu nie są dostępne. Z tego powodu wielkość przywozu w OD wstępnie ustalono na podstawie szczegółowych informacji otrzymanych od organów celnych WE zgodnie z motywem 27 powyżej. Dla lat 2003 i 2005 wielkość przywozu wstępnie ustalono na podstawie danych Eurostatu, które zostały zweryfikowane w stosunku do danych rynkowych otrzymanych od użytkowników i importerów w trakcie dochodzenia. Dla roku 2004 dane Eurostatu dotyczące wielkości importu znacząco się różnią od informacji rynkowych uzyskanych w trakcie dochodzenia od producentów, importerów i użytkowników. O ile informacje rynkowe wykazują, że przywóz z Chin w 2000 r. był niewielki, o tyle dane Eurostatu wskazują na znaczący wzrost tego rodzaju przywozu w 2004 r. W związku z powyższym wydaje się prawdopodobne, że po zawieszeniu środków w marcu 2004 r. importerzy zgłosili pewną ilość koksu 80- w ramach kodu TARIC dla koksu 80+ i z tego powodu dane Eurostatu nie dają dokładnego obrazu wielkości importu w 2004 r. Biorąc powyższe pod uwagę i w związku z bardzo ograniczoną współpracą z chińskimi producentami eksportującymi i importerami ze Wspólnoty, na tym etapie dochodzenia wielkość przywozu w roku 2004 ustalono na podstawie informacji dostarczonych w skardze; są one zgodne z informacjami uzyskanymi w trakcie dochodzenia od importerów i użytkowników. Komisja będzie kontynuować swoje dochodzenie w zakresie wielkości przywozu do czasu ustalenia ostatecznych danych.

(37) W związku z powyższym ustalono, że konsumpcja we Wspólnocie wzrosła w badanym okresie oraz, że w OD rynek wspólnotowy dla produktu objętego postępowaniem i produktu podobnego był około 25 % większy niż w roku 2003.

4. Przywóz z kraju objętego postępowaniem

a) Wielkość i udział w rynku przywozu objętego postępowaniem

(38) W oparciu o informacje dostępne od organów celnych i od współpracujących podmiotów, ChRL była jedynym źródłem importu do WE produktu objętego postępowaniem w trakcie całego okresu objętego postępowaniem. Z tego powodu uznaje się, że cały przywóz do WE w badanym okresie pochodził z ChRL.

(39) W oparciu o fakty dostępne na tym etapie, jak określono w motywie 36 powyżej, ustalono, że wielkość chińskiego przywozu do Wspólnoty produktu objętego postępowaniem wzrosła o 45 % pomiędzy 2003 r. (około 311 tysięcy ton) a OD (ponad 452 tysięcy ton).

(40) Udział w rynku kraju objętego postępowaniem wzrósł pomiędzy rokiem 2003, a OD z 24 % do 28 %, tj. o 4 punkty procentowe. W OD udział w rynku przywozu z kraju objętego postępowaniem wzrósł o 3 punkty procentowe w porównaniu do 2005 r.

b) Ceny

(41) W związku z faktem, iż brak jest danych Eurostatu dotyczących przywozu z Chin produktu objętego postępowaniem dla roku 2006 (zob. motyw 36 powyżej) oraz biorąc pod uwagę bardzo ograniczoną współpracę z chińskimi producentami eksportującymi oraz importerami we Wspólnocie, średnia cena importowa produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Chin dla OD została wstępnie ustalona na podstawie szczegółowych informacji uzyskanych od organów celnych WE wymienionych w powyższym motywie 27. Dla lat 2003-2005 średnia cena importowa została ustalona wstępnie na podstawie danych Eurostatu, które są zgodne z wynikami dochodzenia. Zauważono, że dane Eurostatu dla roku 2004, jakkolwiek wydają się niedokładne w zakresie wielkości przywozu (zob. motyw 36 powyżej), odnośnie do cen importowych są one zgodne z ustaleniami dochodzenia i porównań dokonanych pomiędzy tendencjami cenowymi dla koksu 80+ i koksu 80- w całym badanym okresie. Z tego powodu dane Eurostatu wykorzystano wstępnie dla ustalenia ceny importowej dla roku 2004. Komisja będzie jednak kontynuować swoje dochodzenie w zakresie wielkości przywozu do czasu ustalenia ostatecznych danych.

(42) W oparciu o wyżej wymienione dane można stwierdzić, że średnia cena importowa produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL wzrosła ponad dwukrotnie od 2003 r. (122 EUR/tonę) do 2004 r. (275 EUR/tonę), lecz spadła znacząco w 2005 r. (224 EUR/tonę); tendencja ta trwała w OD (156 EUR/tonę). W ujęciu procentowym ceny spadły o 35 % od 2004 r. do OD; niemniej jednak w trakcie całego badanego okresu (2003-OD) ceny wzrosły o 27 %.

c) Podcięcie cenowe

(43) W celu ustalenia podcięcia cenowego przeanalizowano dane dotyczące cen w odniesieniu do OD. Odpowiednie ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego to ceny netto dla niezależnych odbiorców po odliczeniu zniżek i rabatów. Tam gdzie było to konieczne, ceny dostosowywano do poziomu ex-works, tj. odliczono od nich koszty transportu we Wspólnocie. Ceny przywozu objętego postępowaniem, ustalone w oparciu o dane wymienione w motywie 41 powyżej, dostosowano, tam gdzie było to konieczne, do cen cif na granicy Wspólnoty z uwzględnieniem koniecznego dostosowania do kosztów ponoszonych po przywozie (koszty związane z procedurą sprawdzającą i odprawą celną) ponoszone przez importerów we Wspólnocie.

(44) Porównanie wykazało, że w OD produkt objęty postępowaniem pochodzący z ChRL sprzedawano na terytorium Wspólnoty po cenach podcinających ceny przemysłu wspólnotowego o 10,2 % (wyrażonych jako procent tych ostatnich).

5. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

(45) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszystkie istotne czynniki gospodarcze i wskaźniki mające znaczenie dla sytuacji przemysłu wspólnotowego w badanym okresie.

a) Produkcja

(46) Produkcja przemysłu wspólnotowego wzrosła z poziomu około 824 000 ton w 2003 r. i osiągnęła szczyt (1 017 000 ton) w roku 2004, a następnie spadła w 2005 r. i wzrosła nieznacznie w OD. Znaczący wzrost produkcji przemysłu wspólnotowego w 2004 r. tłumaczy się niewielką podażą na rynku spowodowaną niskim przywozem z ChRL i zamknięciem pozostałych fabryk produkujących koks 80+ we Wspólnocie. Ogólnie zatem produkcja w badanym okresie wzrosła o 18 % do około 971 000 ton w OD.

b) Zdolność produkcyjna i wykorzystanie zdolności produkcyjnej

(47) Zdolność produkcyjna przemysłu wspólnotowego pozostawała na stałym poziomie około 1,1 miliona ton w badanym okresie. W 2003 r. wykorzystanie mocy wyniosło 75 %. Wzrosło ono z 93 % w roku 2004, spadło nieznacznie do 87 % w 2005 r. i ponownie wzrosło do 89 % w OD. Należy zauważyć, iż przemysł ten ma wyjątkowy charakter, jako że wykorzystanie zdolności produkcyjnej jest raczej stałe w związku z faktem, że proces produkcji nie może być tymczasowo zatrzymany.

c) Wielkość sprzedaży

(48) Wielkość sprzedaży produkcji własnej przemysłu wspólnotowego niepowiązanym klientom na rynku wspólnotowym wzrosła znacząco w 2004 r. (40 %), unormowała się jednak w roku 2005 (spadek o 12 punktów procentowych) i w OD (spadek o dalsze 3 punkty procentowe). Ogólnie wielkość sprzedaży wzrosła o 25 % w całym badanym okresie, tj. o odsetek odpowiadający wzrostowi konsumpcji we Wspólnocie.

d) Udział w rynku

(49) Udział w rynku przemysłu wspólnotowego utrzymywał się na stałym poziomie w badanym okresie, tj. na poziomie około 51 % zarówno w 2003 r., jak i w OD. Szczyt został odnotowany w 2004 r. w związku z niedoborem przywozu z Chin. W całym badanym okresie przemysł wspólnotowy mógł zatem korzystać ze wzrostu na rynku, tj. ze zwiększonej konsumpcji we Wspólnocie, poprzez zachowanie udziału w rynku. Jednakże w stosunku do OD przemysł wspólnotowy stracił około 2,5 % udziału w rynku w porównaniu do roku 2005.

e) Wzrost

(50) W okresie od 2003 r. do OD, kiedy konsumpcja wspólnotowa zwiększyła się o 25 punktów procentowych, wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego na rynku Wspólnoty wzrosła o równoważną ilość, a co za tym idzie jej udział pozostał stały. W tym samym okresie przywóz po cenach dumpingowych zyskał około 4 punkty procentowe w udziale w rynku odpowiadające wzrostowi o około 141 000 ton sprzedanych na rynku wspólnotowym.

f) Ceny sprzedaży we Wspólnocie

(51) Średnie ceny jednostkowe dla sprzedaży przemysłu wspólnotowego niepowiązanym klientom wzrosły znacząco pomiędzy 2003 r. (154 EUR/tonę) a 2005 r. (244 EUR/tonę), następnie spadły w OD, lecz nadal pozostawały na poziomie o 29 % wyższym niż w 2003 r. (199 EUR/tonę).

(52) Biorąc pod uwagę poziom podcięcia cenowego przywozu objętego postępowaniem, należy stwierdzić, że przywóz ten rzeczywiście stanowił czynnik mający wpływ na ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego.

g) Zapasy

(53) Poziom zapasów końcowych przemysłu wspólnotowego wzrósł znacząco w całym badanym okresie. Zapasy zwiększyły się najpierw o 29 % w 2004 r., następnie o kolejne 41 punktów procentowych w 2005 r. i o 88 punktów procentowych w OD. Poziom zapasów w porównaniu do wielkości produkcji rocznej jest mimo tego dosyć niewielki (około 3,5 % w 2003 r. i 7,6 % w OD). W związku z faktem, iż wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego ogólnie wzrosła w OD, jak to zostało opisane w motywie 48 powyżej, wzrost stanu zapasów na koniec okresu należy tłumaczyć spadkiem sprzedaży eksportowej przemysłu wspólnotowego w badanym okresie, jak to zostało opisane w motywie 70 poniżej.

h) Inwestycje

(54) Roczne inwestycje przemysłu wspólnotowego w produkcję produktów podobnych pozostawały na stałym poziomie w badanym okresie i wynosiły około 9 milionów EUR rocznie, z wyjątkiem tymczasowo mniejszego poziomu w 2004 r. Inwestycje przemysłu wspólnotowego dotyczyły utrzymania i modernizacji istniejącego sprzętu (częściowo aby sprostać niektórym przepisom UE w zakresie ochrony środowiska), a nie zwiększenia mocy produkcyjnych.

i) Rentowność, zwrot z inwestycji, przepływy pieniężne i zdolność pozyskiwania kapitału

(55) W badanym okresie rentowność przemysłu wspólnotowego, wyrażona jako odsetek sprzedaży netto, wzrosła znacząco w okresie od 2003 r. (11 %) do 2005 r. (18 %), lecz sytuacja zmieniła się zasadniczo w OD, kiedy to przemysł wspólnotowy zaczął przynosić straty (- 1 %). Zasadniczy spadek rentowności odnotowany przez przemysł wspólnotowy spowodowany był gwałtownym spadkiem cen pomiędzy 2005 r. a OD.

(56) Zwrot z inwestycji („ROI”) wyrażony jako procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji był zasadniczo zgodny z tendencją dotyczącą rentowności.

(57) W odniesieniu do przepływów pieniężnych przemysłu wspólnotowego również zaobserwowano podobną niekorzystną tendencję, która doprowadziła do znaczącego, ogólnego pogorszenia sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego w OD.

(58) Przemysł wspólnotowy nie informował o żadnych problemach z pozyskiwaniem kapitału. Jednakże z powodu specyficznej natury przemysłu, tj. biorąc pod uwagę fakt, że proces produkcyjny nie może być wstrzymany bez uszkodzenia pieców, zamknięcie pieców i późniejsze ponowne ich uruchomienie wymagałoby dużych dodatkowych inwestycji (ocenianych przez przemysł wspólnotowy na około 2 miliony EUR na piec). Przemysł wspólnotowy ocenia, że zdolność do pozyskania dodatkowego kapitału dla takich inwestycji byłaby ograniczona w przypadku braku pewności inwestorów odnośnie do rentowności rynku koksu 80+. W związku z powyższym zdolność produkcyjna przemysłu wspólnotowego ma zatem z konieczności charakter stały.

j) Zatrudnienie, produktywność i płace

(59) Poziom zatrudnienia w przemyśle wspólnotowym wzrósł o 13 % od 2003 r. do OD. Porównując go ze zwiększoną produkcją, produktywnością siły roboczej przemysłu wspólnotowego, mierzoną jako wielkość produkcji (w tonach) na osobę zatrudnioną w ciągu roku, pozostał on na tym samym poziomie. Średni roczny koszt siły roboczej na pracownika wzrósł o 9 % w badanym okresie.

k) Wielkość marginesu dumpingu

(60) Uwzględniając wielkość, udział w rynku i ceny przywozu po cenach dumpingowych, wpływu rzeczywistej wielkości marginesu dumpingu na przemysł wspólnotowy nie można uznać za nieznaczny.

(61) Jak wspomniano w motywie 3, poprzednie środki antydumpingowe zawieszono w marcu 2004 r., ponieważ w związku z tymczasową zmianą warunków na rynku uważano, że szkoda związana z przywozem produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL nie będzie miała prawdopodobnie miejsca w przyszłości. Następnie przeprowadzono ocenę wielkości przywozu i cen produktu objętego postępowaniem w okresie od dnia 1 października 2002 r. do dnia 30 września 2003 r. Zawieszenie rozszerzono do grudnia 2005 r., kiedy to środki wygasły. W związku z powyższym uważa się, że wcześniejszy dumping nie miał znaczącego wpływu na sytuację przemysłu wspólnotowego w okresie badanym w niniejszym dochodzeniu.

6. Wnioski dotyczące szkody

(62) W okresie od 2003 r. do OD wielkość przywozu po cenach dumpingowych produktu objętego postępowaniem z ChRL, wzrosła o 43 %, zaś jego udział w rynku wspólnotowym wzrósł o około 4 punkty procentowe. Średnie ceny przywozu po cenach dumpingowych były niższe od cen przemysłu wspólnotowego w badanym okresie, z wyjątkiem roku 2004. Co więcej, w OD ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, powodowały znaczne podcięcie cen stosowanych przez przemysł wspólnotowy. Margines podcięcia ustalono na 10,2 %.

(63) Większość wskaźników szkody odnośnie do przemysłu wspólnotowego rozwijała się dodatnio do 2005 r. (nawet mimo tego, że już w roku 2005 zaobserwowano pewien spadek od wyjątkowego roku 2004), lecz nabrały tendencji spadkowej w OD. Dotyczy to w szczególności wskaźników finansowych przemysłu wspólnotowego, a zwłaszcza rentowności: marże zysku rzędu 17-18 % osiągnięte w latach 2004-2005 spadły dramatycznie w OD i przemysł wspólnotowy zaczął przynosić straty. Zwrot z inwestycji i przepływy pieniężne również rozwijały się ujemnie. Dramatyczny spadek był spowodowany gwałtownym spadkiem cen sprzedaży pomiędzy 2005 r. i OD, kiedy to średnie ceny sprzedaży produktów podobnych wytwarzanych przez przemysł wspólnotowy zmniejszyły się o 19 % ze szkodą dla jego rentowności.

(64) Wiele wskaźników szkody również rozwijało się ujemnie pomiędzy 2005 r. i OD, choć nie tak znacząco jak rentowność: wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego zmniejszyła się o około 3 %, przemysł wspólnotowy stracił 2,5 % swoich udziałów w rynku, a jego średnia cena sprzedaży spadła o 19 %. Z drugiej strony, wielkość produkcji, stopień wykorzystania mocy produkcyjnych i zatrudnienia wskazywały na nieznacznie dodatni rozwój od 2005 r. do OD.

(65) W związku z powyższym, tymczasowo uznaje się, iż przemysł wspólnotowy poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

E. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

1. Wstęp

(66) Zgodnie z art. 3 ust. 6 i ust. 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz produktu objętego postępowaniem po cenach dumpingowych z ChRL wyrządził szkodę przemysłowi wspólnotowemu w stopniu kwalifikującym się do uznania za istotny. Zbadano również pozostałe znane czynniki inne niż przywóz po cenach dumpingowych, które mogłyby wyrządzić szkodę przemysłowi wspólnotowemu w tym samym okresie, aby upewnić się, czy szkoda wyrządzona przez te czynniki nie została przypisana przywozowi po cenach dumpingowych.

2. Skutki przywozu po cenach dumpingowych

(67) W okresie od 2003 r. do OD wielkość przywozu po cenach dumpingowych produktu objętego postępowaniem z ChRL wzrosła o 45%, zaś jego udział w rynku wspólnotowym był znaczący w badanym okresie, tj. wynosił stale 24 % rynku lub więcej. W OD ten udział w rynku wynosił 28 %. Średnia cena w ramach tego przywozu wzrosła łącznie o 46 % pomiędzy 2003 r. i OD, lecz ceny były zasadniczo niższe od cen przemysłu wspólnotowego w badanym okresie, z wyjątkiem roku 2004. W OD średnie ceny przywozu z ChRL podcinały średnie ceny przemysłu wspólnotowego o 10,2 %. Aby zapewnić swoją obecność na rynku wewnętrznym i z powodu niskich cen rynkowych ustalonych przez przywóz z ChRL, przemysł wspólnotowy został zmuszony do obniżenia swoich cen o 29% w OD. Mimo tego stracił on 2,5 % udziału w rynku od 2005 r. do OD.

(68) Skutkiem tych nieuczciwych praktyk cenowych stosowanych w ramach przywozu po cenach dumpingowych z ChRL było poddanie cen przemysłu wspólnotowego dużej presji, tak że nie mogły one dłużej odzwierciedlić wysokich kosztów surowców. Fakt ten miał potwierdzenie w gwałtownie spadającej rentowności przemysłu wspólnotowego w OD.

(69) Biorąc pod uwagę wyżej wymienione fakty, należy wstępnie stwierdzić, że przywóz po niskich cenach z ChRL, który w sposób znaczący podciął ceny przemysłu wspólnotowego w OD i który również zwiększył swoją wielkość, odegrał decydującą rolę w pogorszeniu się sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego, co uwidacznia się w wyraźnym spadku rentowności i pogorszeniu innych wskaźników finansowych w OD, jak również w utracie udziału w rynku.

3. Wpływ innych czynników

a) Wyniki eksportowe przemysłu wspólnotowego

(70) Jak wynika z poniższej tabeli, wielkość sprzedaży eksportowej koksu 80+ przemysłu wspólnotowego wzrosła o 36 % w badanym okresie. W OD jednakże, kiedy rentowność przemysłu wspólnotowego gwałtownie spadła, zgodnie z powyższymi wyjaśnieniami, sprzedaż eksportowa wyraźnie nadrobiła straty. Dodatkowo poziom sprzedaży eksportowej nie ma większego znaczenia w kontekście całkowitej sprzedaży przemysłu wspólnotowego wynoszącej jedynie 10 % całości sprzedaży w OD. Należy zatem uznać, że spadek w ramach tego wywozu nie miał znaczącego wpływu na istotną szkodę poniesioną przez przemysł wspólnotowy.

b) Przywóz z innych krajów trzecich

(71) Zgodnie z najlepszymi dostępnymi informacjami wspomnianymi w motywie 38 powyżej, brak było przywozu z krajów trzecich innych niż ChRL w badanym okresie. W związku z powyższym uważa się, że przywóz do WE pochodzący z innych krajów trzecich nie przyczynił się do znacznej szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy.

c) Konkurencja ze strony innych producentów wspólnotowych

(72) Jak wskazano w motywie 35 powyżej, dwaj pozostali producenci wspólnotowi nie współpracowali w trakcie dochodzenia. Tych dwóch producentów dostarczyło jednakże Komisji pewnych informacji dotyczących ich łącznej produkcji i wielkości sprzedaży, które zostały zweryfikowane w oparciu o informacje otrzymane od współpracujących producentów wspólnotowych. Nie udostępniono żadnych informacji odnośnie do cen sprzedaży pozostałych producentów wspólnotowych.

(73) Na podstawie dostępnych danych uważa się, że wielkość sprzedaży dwóch pozostałych producentów wspólnotowych we Wspólnocie wynosiła pomiędzy 280 i 380 tysięcy ton w OD (⁷). Podobnie ich udział w rynku wynosił około 20 %. Zgodnie z powyższymi ustaleniami udział przemysłu wspólnotowego pozostawał stosunkowo stabilny w całym badanym okresie, podczas gdy chiński import zwiększył udział w rynku w tym samym okresie o 4 punkty procentowe. Z tego wynika, że przywóz z Chin musiał zwiększyć swoją wielkość kosztem pozostałych producentów wspólnotowych w całym badanym okresie. Trzyprocentowy wzrost udziału w rynku uzyskany przez przywóz z Chin w OD odpowiada jednak stracie udziału w rynku przemysłu wspólnotowego o podobnej wielkości (2,5 punktów procentowych).

(74) Biorąc pod uwagę powyższe oraz uwzględniając brak innych informacji, przyjmuje się, że pozostali producenci wspólnotowi nie przyczynili się do szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy.

d) Ceny surowców

(75) Kilka zainteresowanych stron twierdziło, że szkoda poniesiona przez przemysł wspólnotowy spowodowana została wzrostem cen surowców. W tym zakresie ustalono, że podstawowy surowiec używany do produkcji koksu 80+, tj. węgiel koksujący, stanowi około 50 % kosztów wytworzenia koksu 80+. Węgiel koksujący używany przez przemysł wspólnotowy pochodzi z USA, z wyjątkiem jednego producenta wspólnotowego, który wykorzystuje lokalnie pozyskiwany węgiel koksujący. Odnośnie do cen węgla koksującego używanego w przemyśle wspólnotowym, dochodzenie wykazało, że rosły one znacząco i w sposób ciągły w badanym okresie, jak pokazuje poniższa tabela:

(76) W tym zakresie odnotowano, że wzrost cen surowca pomiędzy 2003 r. i 2005 r. mógł przełożyć się na ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego, które, zgodnie z motywem 51, wzrosły w tym samym okresie, zbiegając się z wyższymi marżami zysku przemysłu wspólnotowego. W OD przeciwnie, pomimo tylko jednoprocentowej podwyżki cen surowca w porównaniu do 2005 r., sytuacja finansowa przemysłu wspólnotowego radykalnie się pogorszyła, jako że jego ceny sprzedaży znacząco spadły.

(77) W konsekwencji uważa się, że ceny surowców nie miały wpływu na istotną szkodę poniesioną przez przemysł wspólnotowy.

4. Wnioski w sprawie związku przyczynowego

(78) Podsumowując, powyższa analiza wykazała, że przywóz z ChRL spowodował znaczący spadek cen na rynku wspólnotowym w OD, kiedy to przywóz z Chin poważnie podciął ceny przemysłu wspólnotowego. Ten spadek cen doprowadził do znaczącej obniżki cen sprzedaży przemysłu wspólnotowego, która z kolei zbiegła się ze znaczącym spadkiem rentowności, zwrotu z inwestycji i przepływów pieniężnych. Dodatkowo zwiększony przywóz z Chin w OD doprowadził do wzrostu udziału w rynku (3 punkty procentowe), co odpowiada stracie udziału w rynku przemysłu wspólnotowego o podobnej wielkości (2,5 punktów procentowych).

(79) Z drugiej strony, analiza innych czynników, które mogły spowodować szkodę dla przemysłu wspólnotowego, ujawniła, że żaden z nich nie mógł mieć znacznego ujemnego wpływu.

(80) W oparciu o powyższą analizę, która we właściwy sposób wyodrębniła i oddzieliła skutki wszystkich znanych czynników mających wpływ na sytuację przemysłu wspólnotowego od szkodliwych skutków przywozu po cenach dumpingowych, stwierdza się tymczasowo, że przywóz pochodzący z kraju, którego dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla przemysłu wspólnotowego w rozumieniu art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

F. INTERES WSPÓLNOTY

(81) Komisja zbadała, czy pomimo wniosków dotyczących dumpingu, szkody i związku przyczynowego istniały przekonywujące powody, które doprowadziłyby do uznania, że w interesie Wspólnoty leży niepodejmowanie środków w tym konkretnym przypadku. W tym celu zgodnie z art. 21 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja przeanalizowała możliwe skutki, jakie środki mogłyby wywrzeć na wszystkie zainteresowane strony, oraz możliwe konsekwencje niepodjęcia tego rodzaju środków. Z powodów związanych z zachowaniem poufności, zamiast rzeczywistych wartości dane dotyczące indywidualnych importerów lub użytkowników są podane poniżej w przedziałach.

1. Interes przemysłu wspólnotowego

(82) Zgodnie z tym co wskazano w motywie 35 powyżej, przemysł wspólnotowy składa się z pięciu przedsiębiorstw, które posiadają zakłady w Hiszpanii, Republice Czeskiej oraz we Włoszech, i zatrudnia około 750 osób bezpośrednio zaangażowanych w produkcję, sprzedaż i zarządzanie produktem podobnym. W przypadku nałożenia środków oczekuje się, że zakończy się spadek cen na rynku wspólnotowym i że ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego zaczną wracać do wcześniejszego poziomu w wyniku czego poprawi się sytuacja finansowa przemysłu wspólnotowego.

(83) Z drugiej strony, jeśli nie zostaną nałożone środki anty-dumpingowe, ta negatywna tendencja w odniesieniu do rozwoju wskaźników finansowych przemysłu wspólnotowego, a zwłaszcza jego rentowności, będzie się prawdopodobnie wciąż utrzymywała. W takiej sytuacji przemysł wspólnotowy będzie prawdopodobnie tracił udział w rynku, jako że nie będzie mógł dostosowywać się do cen rynkowych ustalanych przez przywóz po cenach dumpingowych z ChRL. Prawdopodobnie doprowadzi to do cięć w produkcji i inwestycjach, likwidacji niektórych mocy produkcyjnych i redukcji miejsc pracy we Wspólnocie.

(84) A zatem nałożenie środków antydumpingowych umożliwiłoby przemysłowi wspólnotowemu odzyskanie dobrej kondycji zachwianej w wyniku zidentyfikowanego przywozu po cenach dumpingowych.

2. Interes niepowiązanych importerów/przedsiębiorstw handlowych we Wspólnocie

(85) Jak wskazano w motywie 9 powyżej, tylko jedno przedsiębiorstwo importujące/handlowe nadesłało odpowiedź na formularz. Na podstawie informacji wymienionych w motywie 36 w OD na przedsiębiorstwo to przypadał prawie cały przywóz do Wspólnoty produktu objętego postępowaniem.

(86) Na podstawie informacji przekazanych przez tego importera ustalono, że część przywozu produktu objętego postępowaniem z ChRL obejmowała około 20 % łącznego obrotu przedsiębiorstwa w OD. Przedsiębiorstwo importujące/handlowe kupuje koks 80+ nie tylko w ChRL, lecz także z innych źródeł, włącznie z przemysłem wspólnotowym. Średnia marża zysku osiągana przez to przedsiębiorstwo w handlu koksem 80+ wynosi około 5-10 %.

(87) Współpracujące przedsiębiorstwo importujące nie jest zwolennikiem nałożenia środków. Jednakże zważywszy na bardzo silną pozycję tego przedsiębiorstwa odnośnie do przywozu produktu objętego postępowaniem, prawdopodobnie przeniosłoby ono na użytkowników większość, o ile nie wszystkie, dodatkowe koszty spowodowane środkami antydumpingowymi. W tym zakresie nałożenie cła antydumpingowego na przywóz z ChRL, jak to wyjaśniono w motywie 82 powyżej, doprowadzi najprawdopodobniej do zwyżkowej korekty cen rynkowych. A zatem należy oczekiwać, że importerzy kupujący produkt w ChRL będą mogli przenieść koszt tych ceł na odbiorcę końcowego. W każdym przypadku, zważywszy stosunkowo ograniczoną wagę tego produktu w działalności importera oraz marżę zysku obecnie osiąganą ze sprzedaży koksu 80+, oczekuje się, że cło wstępnie nałożone nie miałoby większego wpływu na sytuację finansową tego podmiotu gospodarczego.

3. Interes użytkowników

(88) Jak wskazano w motywie 9 powyżej, od znaczącej liczby użytkowników i reprezentujących ich stowarzyszeń otrzymano odpowiedzi na przesłany kwestionariusz oraz inne uwagi na piśmie. Przemysł wspólnotowy składa się z dwóch głównych sektorów: producentów wełny skalnej i odlewni.

a) Producenci wełny skalnej

(89) Filie Rockwool International A/S („Rockwool”), główna grupa producentów wełny skalnej we Wspólnocie, nadesłały kwestionariusze użytkowników. Rockwool używa koksu 80+ do produkcji wełny skalnej jako czynnika spalania w celu roztopienia surowca skalnego. Wełna skalna jest używana głównie jako materiał izolacyjny. Marża zysku uzyskana przez całą grupę Rockwool w OD wynosiła powyżej 10%.

(90) Stwierdzono, że Rockwool reprezentował około 13% całkowitej konsumpcji koksu 80+ we Wspólnocie w OD i około 18 % całego przywozu koksu 80+ z Chin.

(91) Przedsiębiorstwo posiada 15 zakładów we Wspólnocie i zatrudnia ogółem około 6 600 pracowników. Chiński koks 80+ jest używany w zakładach w trzech państwach członkowskich EU zatrudniających razem 2 400 pracowników, podczas gdy pozostałe zakłady korzystają z koksu 80+ z WE. Ustalono, że w OD koks 80+ stanowił między 4 a 8 % całkowitych kosztów produkcji przedsiębiorstw grupy Rockwool używających chińskiego koksu 80+.

b) Odlewnie

(92) Ocenia się, że odlewnie stanowią blisko 80 % całkowitej konsumpcji koksu 80+ we Wspólnocie. W przemyśle odlewniczym koks 80+ jest stosowany jako czynnik spalania w celu przetapiania złomu przy produkcji odlewów żelaznych używanych jako surowiec do produkcji części w przemyśle samochodowym, inżynieryjnym, maszynowym i instalacji użytku publicznego.

(93) Na podstawie kwestionariuszy użytkowników otrzymanych od odlewni reprezentujących około 18 % całej konsumpcji koksu 80+ we Wspólnocie, a także około 18 % całkowitego przywozu produktu objętego postępowaniem z Chin, oceniono możliwy wpływ wszelkich środków antydumpingowych na odlewnie. Otrzymano również właściwie uzasadnione wnioski od CAEF i Niemieckiego Krajowego Stowarzyszenia Odlewniczego.

(94) Ustalono, że w OD koks 80+ stanowił 3-6 % całkowitych kosztów produkcji w zbadanych odlewniach. Dane te różnią się od szacunków przedstawionych przez CAEF, mówiących iż udział cen koksu w produkcji odlewów mógł wynosić do 15%.

c) Argumenty przedstawione przez użytkowników

(95) Pierwszym argumentem przeciwko nałożeniu środków antydumpingowych przedstawianym przez użytkowników jest fakt, iż popyt na koks we Wspólnocie nie może być zaspokojony jedynie przez producentów europejskich. Zostało to potwierdzone również przez przemysł wspólnotowy, a potwierdza to fakt, że produkcja WE w OD wynosiła 1,6 miliona ton (zgodnie z przewidywaniami użytkowników ma ona wzrosnąć w najbliższych latach), podczas gdy całkowita produkcja wspólnotowa, w oparciu o dane otrzymane zarówno od producentów z przemysłu wspólnotowego i pozostałych producentów wspólnotowych (zob. motyw 72 powyżej) wynosiła w tym czasie około 1,3 miliona ton. Biorąc pod uwagę fakt, że przemysł wspólnotowy działa przy wysokim stopniu wykorzystania swoich mocy produkcyjnych, oczywiste jest, że przywóz z zagranicy jest konieczny, aby sprostać zapotrzebowaniu użytkowników, nawet w przypadku gdy cała produkcja WE jest konsumowana w ramach Wspólnoty.

(96) W tym kontekście należy zauważyć, że celem środków antydumpingowych jest zaradzenie nieuczciwym praktykom handlowym, przynoszącym szkodliwe efekty przemysłowi wspólnotowemu, i przywrócenie skutecznej konkurencji na rynku wspólnotowym, a nie zatrzymanie przywozu. Odnośnie do konkurencji na rynku wspólnotowym należy zauważyć, że chociaż skutkiem nałożenia środków antydumpingowych byłby prawdopodobnie wzrost ceny przywozu pochodzącego z ChRL we Wspólnocie, środki w proponowanej formie nie zamkną rynku wspólnotowego dla chińskich eksporterów i w związku z tym umożliwią dalszą obecność chińskich produktów na rynku.

(97) Ponadto użytkownicy twierdzili, że nałożenie środków spowoduje wzrost kosztów kupna, co może się negatywnie odbić na ich konkurencyjności i zaszkodzić prowadzeniu działalności we Wspólnocie. Dowodzili oni ponadto, że sytuacja byłaby jeszcze gorsza dla tych użytkowników, którzy nie mogą odejść od chińskiego koksu 80+ na rzecz europejskiego koksu 80+, gdyż nie mieliby innego wyjścia niż ponoszenie dodatkowego ciężaru środków antydumpingowych.

(98) Dochodzenie wykazało, że koks 80+ stanowi między 4 a 8 % całkowitego kosztu produkcji wełny skalnej i pomiędzy 3 a 6 % całkowitych kosztów odlewni. Z tego powodu, nawet jeżeli importerzy przenieśliby w całości koszty ceł na użytkowników, cło antydumpin-gowe w zaproponowanej formie spowodowałoby maksymalny hipotetyczny wzrost kosztów produkcji zarówno grupy Rockwool, jak i odlewni o około 1 %.

(99) Ponadto należy odnotować, iż w przypadku zmniejszenia lub ostatecznego zlikwidowania przemysłu wspólnotowego produkującego koks 80+ dostępne źródło dostaw również uległoby redukcji wraz ze wszystkimi negatywnymi konsekwencjami dla użytkowników ze Wspólnoty, dla których koks 80+ ma strategiczne znaczenie. W takim wypadku podaż koksu 80+ we Wspólnocie byłaby całkowicie zależna od produkcji z Chin, która miałaby wówczas dominującą pozycję na rynku wspólnotowym. W tym kontekście uważa się, że istnienie alternatywnego źródła podaży ma kluczowe znaczenie dla zagwarantowania właściwego dostępu do surowców.

(100) Informacje dostępne Komisji wskazują, że niedostatki w dostawach chińskiego koksu 80+ przeznaczonego na wywóz mają w chwili obecnej miejsce z powodów niezależnych od postępowania antydumpingowego; są one spowodowane środkami przyjętymi przez rząd chiński na celu ograniczenia wywozu, między innymi w zakresie produktu objętego postępowaniem. Podatek eksportowy na koks 80+ wzrósł z 5% do 15% od dnia 1 czerwca 2007 r. Zredukowanie, a tym bardziej zlikwidowanie przemysłu wspólnotowego pogorszyłoby sytuację i spowodowałoby braki w dostawach dla przemysłu wspólnotowego. Z drugiej strony, usunięcie nieuczciwych korzyści spowodowanych praktykami dumpingowymi ma na celu zahamowanie dalszego pogarszania się sytuacji przemysłu wspólnotowego i poprzez to pomoc w utrzymaniu dostępu do szerokiego wyboru źródeł dostaw, a nawet wzmocnienie konkurencji pomiędzy istniejącymi producentami.

d) Podsumowanie

(101) Dane dostępne Komisji na tym etapie wskazują, że koks 80+ stanowi jedynie niewielką część wszystkich kosztów ponoszonych zarówno przez producentów wełny skalnej, jak i odlewni, oraz że wpływ wszelkich środków anty-dumpingowych na ich koszty produkcji będzie prawdopodobnie niewielki. Dodatkowo nie wyklucza się, że importerzy sami ponieśliby część zwiększonych kosztów lub że użytkownicy mogliby przenieść część lub całość zwiększonych kosztów na konsumentów końcowych. W związku z powyższym stwierdza się, że nałożenie środków antydumpingowych, takich jak te zaproponowane, prawdopodobnie nie będzie miało znaczącego wpływu na sytuację gospodarczą użytkowników. W związku z ograniczonym wpływem środków antydumpingowych na koszty dla użytkowników, nie jest prawdopodobne, aby nastąpiły jakiekolwiek zamknięcia w wyniku nałożenia środków. Z tego powodu wpływ na zatrudnienie w przemyśle wykorzystującym produkt objęty postępowaniem prawdopodobnie nie będzie znaczący.

4. Wniosek dotyczący interesu Wspólnoty

(102) Oczekuje się, że wskutek nałożenia środków przemysł wspólnotowy będzie miał możliwość poprawienia swojej rentowności, a w konsekwencji przyniesie to korzystne efekty dla warunków konkurencji na rynku wspólnotowym. W świetle pogarszającej się sytuacji finansowej przemysłu wspólnotowego istnieje rzeczywiste ryzyko, że wobec braku środków przemysł wspólnotowy zamknie zakłady produkcyjne i zwolni pracowników. W takiej sytuacji rynek wspólnotowy stałby się bardziej zależny od przywozu.

(103) Dla importerów, o ile negatywne skutki mogłyby oznaczać wzrost cen, ich zakres może zostać ograniczony poprzez zmniejszenie marż lub przez przeniesienie części kosztów na przemysł wykorzystujący produkt objęty postępowaniem.

(104) Odnośnie do użytkowników środki antydumpingowe w zaproponowanej formie mają bardzo ograniczony wpływ na ich koszty produkcji.

(105) Na podstawie powyższych informacji tymczasowo uznaje się, iż w tym przypadku nie istnieją decydujące przesłanki do nienakładania środków oraz że ich zastosowanie leży w interesie Wspólnoty.

G. WNIOSEK O NAŁOŻENIE TYMCZASOWYCH ŚRODKÓW ANTYDUMPINGOWYCH

(106) W świetle wniosków dotyczących dumpingu, szkody, związku przyczynowego i interesu Wspólnoty, należy nałożyć środki tymczasowe celem zapobieżenia dalszemu ponoszeniu szkody przez przemysł wspólnotowy z powodu przywozu po cenach dumpingowych.

1. Poziom usuwający szkodę

(107) Poziom tymczasowych środków antydumpingowych powinien być wystarczający do wyeliminowania szkody ponoszonej przez przemysł wspólnotowy i spowodowanej przywozem dumpingowym bez przekraczania ustalonego marginesu dumpingu. Przy obliczaniu poziomu opłat celnych niezbędnego do usunięcia skutków dumpingu wyrządzającego szkodę uznano, że zastosowanie środków powinno umożliwić przemysłowi wspólnotowemu pokrycie jego kosztów produkcji oraz osiągnięcie ogółem takiego zysku przed opodatkowaniem, jaki byłby możliwy w normalnych warunkach konkurencji, czyli gdyby nie istniał przywóz po cenach dumpingowych. Marża zysku przed opodatkowaniem użyta wstępnie do tego wyliczenia wynosiła 15,3% obrotu, co odpowiadało średniej marży zysku uzyskanej przez przemysł wspólnotowy w latach 2003-2005.

(108) Niezbędny wzrost cen został wówczas określony na podstawie porównania średnich ważonych cen eksportowych, obliczonych przy ustalaniu podcięcia cenowego (zob. motyw 43 powyżej) z ceną niewyrządzającą szkody, po jakiej przemysł wspólnotowy sprzedaje produkty podobne na rynku wspólnotowym. Niepowo-dującą szkody cenę otrzymano dostosowując ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego, aby odzwierciedlić wyżej wspomnianą marżę zysku. Różnice wynikające z tego porównania, wyrażone jako odsetek całkowitej wartości importowej cif wyniosły 35,7 %, tj. mniej niż stwierdzony margines dumpingu.

(109) Biorąc pod uwagę, że żaden producent eksportujący z ChRL nie zgłosił wniosku o indywidualne traktowanie, dla wszystkich eksporterów z ChRL wyliczono jeden ogólnokrajowy poziom usuwający szkodę.

2. Środki tymczasowe

(110) W świetle powyższych faktów oraz zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego przyjmuje się, że tymczasowe środki antydumpingowe należy nałożyć na poziomie najniższego z ustalonych marginesów dumpingu i szkody, zgodnie z zasadą niższego cła.

(111) Na podstawie powyższych ustaleń tymczasowa stawka celna powinna zatem wynosić 35,7 %.

3. Forma środków antydumpingowych

(112) Środki antydumpingowe mogą przyjąć różne formy, jednak ich cel pozostaje ten sam, tj. usunięcie efektów szkodliwego dumpingu. Po OD zaobserwowano znaczący wzrost cen chińskiego przywozu produktu objętego postępowaniem; faktycznie przekraczający szkodliwy poziom. W tych okolicznościach oraz zważywszy, iż rynek ten charakteryzował się w przeszłości wysoką niestabilnością cen, uważa się, że cło w formie minimalnej ceny importowej („MCI”) jest najlepszym środkiem w tym wypadku. MCI zagwarantuje, że produkt objęty postępowaniem nie będzie sprzedawany po szkodliwych cenach i jednocześnie nie podniesie ona cen w sposób bezpodstawny, wtedy kiedy będą one wystarczająco wysokie. Należy oczekiwać, że MCI przyniesie stabilizację na rynku, ponieważ zapewni właściwą cenę dla przemysłu wspólnotowego, pozwalając mu na działanie w przewidywalnych warunkach ekonomicznych i jednocześnie będzie ona punktem odniesienia dla importerów i użytkowników przy planowaniu ich działalności gospodarczej z właściwym wyprzedzeniem.

(113) Kwota minimalnej ceny importowej wynika z zastosowania marginesu szkody do cen eksportowych przy wyliczaniu poziomu usuwającego szkodę w OD. W ten sposób wyliczona minimalna cena importowa wynosi 227 EUR za tonę.

4. Wdrożenie

(114) Jak wyjaśniono w motywie 14 powyżej, koks 80+ jest przywożony z zastosowaniem tej samej nomenklatury co koks 80-. Te dwa produkty różnią się między sobą tylko rozmiarem, przeznaczone są jednak dla dwóch różnych gałęzi przemysłu i są wytwarzane przez różnych producentów we Wspólnocie. Niniejsze rozporządzenie ma na celu jedynie regulowanie przywozu koksu 80+ trafiającego do wolnego obrotu we Wspólnocie. W związku z faktem, iż część przywozu koksu 80- może zawierać pewien odsetek koksu 80+, należy zapewnić, że nałożenie cła na koks 80+ nie doprowadzi do nienależytego nałożenia ceł na koks 80- w przypadku dostaw mieszanych.

(115) W związku z powyższym cło antydumpingowe powinno być stosowane dla koksu z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm w przypadkach dostaw mieszanych zawierających zarówno koks z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm, jak i koks z węgla w kawałkach o mniejszej średnicy, chyba że zostanie stwierdzone, że ilość koksu z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm nie stanowi więcej niż 20 % suchej wagi netto dostawy mieszanej. Zawartość koksu z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm zawartego w mieszankach można ustalić na podstawie próbek zgodnie z art. 68-70 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (⁸). W przypadkach gdy zawartość koksu z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm ustalono na podstawie próbek, próbka powinna być wybrana zgodnie z normą ISO 18238:2006.

(116) W przypadkach stwierdzenia, że wymieszany koks z węgla w kawałkach (koks 80+ i koks 80-) dotarł i został wprowadzony do wolnego obrotu we Wspólnocie jako objęty kodem CN ex 2704 00 19, a następnie został sprawdzony i sprzedany jako koks 80+, będzie uznany za produkt objęty postępowaniem i w związku z tym będzie objęty przepisami niniejszego rozporządzenia.

5. Postanowienie końcowe

(117) Uznaje się, że przed ostatecznym ustaleniem pewna ilość elementów, takich jak wielkość przywozu i ceny, zwłaszcza dla roku 2004, skutki dla Wspólnoty i światowych rynków odnośnie do ostatnich decyzji chińskiego rządu w zakresie wywozu koksu, a także możliwości wprowadzenia systemu indeksacji stosowanego do MCI, będą wymagać dalszych analiz. Jednakże zgromadzone i przeanalizowane do tego etapu dochodzenia informacje wskazują na istnienie dumpingu, szkody, związku przy-czynowo-skutkowego między dumpingiem i szkodą oraz na fakt, iż nałożenie środków nie będzie sprzeczne z interesem Wspólnoty. Stwierdza się zatem, że potrzeba uzyskania dalszych informacji i pogłębienia analizy odnośnie do wyżej wymienionych elementów przed ostatecznym ustaleniem faktów w żaden sposób nie stanowi przeszkody dla nałożenia tymczasowych środków.

(118) Aby zapewnić dobre zarządzanie, należy ustalić okres, w którym zainteresowane strony, które zgłosiły się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, mogłyby przedstawić swoje opinie na piśmie oraz złożyć wniosek o przesłuchanie. Ponadto należy podkreślić, iż ustalenia w sprawie nałożenia ceł dokonane dla potrzeb niniejszego rozporządzenia mają charakter tymczasowy i mogą zostać ponownie rozważone przy nakładaniu ostatecznego cła,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz koksu z węgla w kawałkach większego niż 80 mm maksymalnej średnicy (koks 80+), pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej i objętego kodem CN ex 2704 00 19 (kod TARIC 2704 00 19 10). Średnicę kawałków ustala się zgodnie z normą ISO 728:1995.

2. Wysokość tymczasowego cła antydumpingowego nałożonego na produkt opisany w ust. 1 równa jest różnicy między kwotą 227 EUR za tonę, stanowiącą minimalną cenę importową, a ceną netto na granicy Wspólnoty przed cłem, we wszystkich przypadkach, gdy ta druga cena jest niższa od minimalnej ceny importowej.

3. Cło antydumpingowe stosuje się również do koksu z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm w przypadkach dostaw mieszanych zawierających zarówno koks z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm i koks z węgla w kawałkach o mniejszej średnicy, chyba że zostanie stwierdzone, że zawartość koksu z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm stanowi nie więcej niż 20 % suchej wagi netto dostawy mieszanej. Zawartość koksu z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm zawartego w mieszankach może być ustalona na podstawie próbek zgodnie z art. 68-70 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92. W przypadkach gdy zawartość koksu z węgla w kawałkach o średnicy większej niż 80 mm ustalono na podstawie próbek, próbki powinny być pobrane zgodnie z normą ISO 18238:2006.

4. W razie uszkodzenia towarów przed wprowadzeniem do swobodnego obrotu, kiedy cena faktycznie zapłacona bądź należna jest naliczana proporcjonalnie przy określaniu wartości celnej, zgodnie z art. 145 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (⁹) minimalną cenę importową określoną powyżej obniża się o odsetek odpowiadający obniżeniu ceny faktycznie zapłaconej bądź należnej. Należne cło jest w takich przypadkach równe różnicy między obniżoną minimalną cenę importową a obniżoną ceną netto na granicy Wspólnoty przed odprawą celną.

5. Dopuszczenie produktu, o którym mowa w ust. 1, do wolnego obrotu we Wspólnocie jest uzależnione od złożenia zabezpieczenia równoważnego kwocie cła tymczasowego.

6. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

Nie naruszając przepisów art. 20 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96, zainteresowane strony mogą zwrócić się o ujawnienie istotnych faktów i ustaleń, na podstawie których przyjęto niniejsze rozporządzenie, przedstawić swoje opinie na piśmie i wystąpić o możliwość złożenia przed Komisją ustnych wyjaśnień w ciągu jednego miesiąca od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Zgodnie z art. 21 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 zainteresowane strony mogą zgłosić uwagi dotyczące niniejszego rozporządzenia w ciągu jednego miesiąca od daty jego wejścia w życie.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 niniejszego rozporządzenia obowiązuje przez okres sześciu miesięcy.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 września 2007 r.