KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3448/93 z dnia 6 grudnia 1993 r. ustanawiające zasady handlu mające zastosowanie do niektórych towarów pochodzących z przetwórstwa produktów rolnych (¹), w szczególności jego art. 8 ust. 3 i 20,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2723/87 z dnia 10 września 1987 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania refundacji wywozowych do zbóż wywożonych w postaci makaronów objętych podpozycjami 1902 11 00 i 1902 19 Nomenklatury Scalonej (²) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (³). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinno zostać skodyfikowane.

(2) Artykuł 19 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1043/2005 z dnia 30 czerwca 2005 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 3448/93 w odniesieniu do systemu przyznawania refundacji wywozowych dla niektórych produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu oraz kryteriów dla ustalania wysokości kwot takich refundacji (⁴) przewiduje, że wysokość refundacji dla towarów objętych kodami CN 1902 11 00 i 1902 19 może być zróżnicowana zależnie od miejsca ich przeznaczenia.

(3) Porozumienie w formie wymiany listów między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie wywozów produktów z ciasta makaronowego ze Wspólnoty do Stanów Zjednoczonych, przyjęte decyzją Rady 87/482/EWG (⁵), ustanowiło, z mocą od dnia 1 października 1987 r., przepisy dla takiego różnicowania w przypadku wywozu wymienionych towarów do Stanów Zjednoczonych Ameryki.

(4) Artykuł 18 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 z dnia 15 kwietnia 1999 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (⁶) przewiduje, że część refundacji, wypłacanej w chwili wyprowadzenia produktu z obszaru celnego Wspólnoty, obliczana jest na podstawie najniższej stawki refundacji. Przepis ten może utrudniać wywóz makaronów objętych kodami CN 1902 11 00 i 1902 19 do innych miejsc przeznaczenia niż Stany Zjednoczone Ameryki. Dlatego należy ustanowić wyjątek od tej zasady.

(5) W związku z tym, ważnym jest określenie szczegółowych zasad stosowania systemu refundacji, który zapobiega nieuzasadnionemu utrudnianiu administracyjnych formalności kontrolnych. W tym celu należy ustanowić wyjątki od niektórych szczegółowych zasad określonych w rozporządzeniu (WE) nr 800/1999.

(6) W następstwie decyzji podjętych w ramach wspólnej polityki handlowej należy ustanowić przepisy stanowiące, że do makaronów objętych kodami CN 1902 11 00 i 1902 19 i podlegających wywozowi do Stanów Zjednoczonych Ameryki załącza się świadectwo o wywozie produktów w następstwie poddania ich procedurze uszlachetniania czynnego lub świadectwo poświadczające, że kwalifikują się one do stawki refundacji stosowanej, w przypadku wywozu do Stanów Zjednoczonych Ameryki, w stosunku do wyjściowych produktów zbożowych, które zostały wykorzystane do produkcji makaronów. Wymienione makarony mogą zostać wytworzone z wyjściowych produktów zbożowych, które częściowo podlegają przepisom regulującym zasady uszlachetniania czynnego, a częściowo objęte były okolicznościami określonymi w art. 23 ust. 2 Traktatu. Odpowiednio należy określić przepisy stanowiące, że do jakiejkolwiek ilości makaronu podlegającego wywozowi do Stanów Zjednoczonych Ameryki może zostać załączone tylko jedno z wymienionych świadectw.

(7) W celu zapewnienia odpowiedniego funkcjonowania systemu właściwe władze w państwach członkowskich muszą przekazywać Komisji niezbędne dane statystyczne.

(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zagadnień Horyzontalnych dotyczących Handlu Przetworzonymi Produktami Rolnymi niewymienionymi w załączniku I do Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. W przypadku wywozu towarów objętych kodami CN 1902 11 00 i 1902 19 do miejsca przeznaczenia innego niż Stany Zjednoczone Ameryki szczególna refundacja, ustalona dla wywozu zbóż w postaci towarów objętych kodami CN 1902 11 00 i 1902 19 do Stanów Zjednoczonych Ameryki, nie jest brana pod uwagę przy określaniu najniższej stawki refundacji w rozumieniu art. 18 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 800/1999.

2. Jeżeli produkty zbożowe znajdujące się w jednej z sytuacji określonych w art. 23 ust. 2 Traktatu są wykorzystywane do produkcji towarów objętych kodami CN 1902 11 00 i 1902 19 oraz zawierają niektóre ilości zbóż podlegających ustaleniom dotyczącym uszlachetniania czynnego, wywóz wspomnianych towarów do Stanów Zjednoczonych Ameryki nie uprawnia do refundacji wywozowej dla tego produktu.

Artykuł 2

1. Na wywóz do Stanów Zjednoczonych Ameryki towarów objętych kodami CN 1902 11 00 i 1902 19 właściwe władze państwa członkowskiego, w którym następuje przyjęcie przez służby celne zgłoszenia wywozowego, wydają, na wniosek zainteresowanych stron „Certificate for the export of pasta to the USA”, zwany dalej „zaświadczeniem P2”.

2. Zaświadczenie P2, które obejmuje oryginał i trzy kopie, sporządzane jest na formularzu zgodnie ze wzorem z załącznika I do niniejszego rozporządzenia oraz zgodnie z warunkami technicznymi ustanowionymi w załączniku II.

Artykuł 3

1. Zaświadczenie P2 oraz jego kopie wystawiane są przez agencję wydającą zaświadczenie, wyznaczoną przez każde państwo członkowskie. Każde wystawione zaświadczenie identyfikuje się numerem seryjnym nadanym przez agencję wydającą zaświadczenie. Kopie opatrzone są takim samym numerem seryjnym jak oryginał.

2. Agencja wydająca zaświadczenie zatrzymuje kopię nr 3, a wydaje eksporterowi oryginał zaświadczenia oraz dwie pozo-stałe kopie, umieszczając w rubryce 9 zaświadczenia pieczęć agencji, jak podano we wzorze w załączniku I. Oryginał zaświadczenia oraz dwie kopie eksporter przedkłada w urzędzie celnym we Wspólnocie w chwili przyjęcia zgłoszenia wywozowego do Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Artykuł 4

1. Dla celów niniejszego rozporządzenia dokument określony w art. 5 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 musi zawierać, oprócz informacji przewidzianych w wymienionym art. 5 ust. 4, numer seryjny oraz datę wystawienia zaświadczenia P2.

2. Właściwe władze wskazują, we właściwej części rubryki 10 oryginału i kopii zaświadczenia P2, czy towar kwalifikuje się bądź nie kwalifikuje się do refundacji. Urząd celny określony w art. 3 ust. 2 sprawdza, czy dokument został należycie wypełniony, i przystawia swoją pieczęć w rubryce 10 oryginału i kopii zaświadczenia P2.

3. W przypadku określonym w art. 1 ust. 2 urząd celny, określony w art. 3 ust. 2, nie umieszcza swojej pieczęci na zaświadczeniu P2.

4. Urząd celny wydaje zainteresowanej stronie zaświadczenie P2 oraz kopię nr 1. Urząd celny zatrzymuje kopię nr 2 zaświadczenia.

Artykuł 5

W przypadku wywozu do Stanów Zjednoczonych Ameryki agencja płatnicza zapewnia wypłatę refundacji w przypadku, gdy zostały spełnione warunki ustanowione w regułach wspólnotowych oraz gdy prawidłowo został wypełniony dokument, określony w art. 4 ust. 1, oraz został przedłożony oryginał zaświadczenia P2, opatrzony pieczęcią urzędu celnego, określonego w art. 3 ust. 2.

Artykuł 6

[1] 1. Właściwe władze państw członkowskich przekazują Komisji, najpóźniej do końca każdego miesiąca, dane statystyczne odnoszące się do ilości makaronów, w podziale według kodów CN, z wyszczególnieniem ilości kwalifikujących się do refundacji wywozowej, oraz ilości niekwalifikujących się do refundacji wywozowej, w odniesieniu do których zaświadczenia zostały wydane w ciągu poprzedniego miesiąca, na poniższy adres:

Commission européenne

Direction générale Entreprises et Industrie

Régime »Hors annexe I«

B-1049 Bruxelles.

2. Jeśli refundacja stosowana w odniesieniu do wyjściowych produktów zbożowych, które zostały wykorzystane do produkcji makaronów objętych kodami CN 1902 11 00 oraz 1902 19, została zawieszona lub jej stawka wynosi zero, właściwe władze w państwach członkowskich nie są zobowiązane do przekazywania danych statystycznych, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 7

Rozporządzenie (EWG) nr 2723/87 zostaje uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku IV.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 grudnia 2006 r.