KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych (¹), w szczególności jej art. 17 ust. 3,

uwzględniając dyrektywę Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin zbożowych (²), w szczególności jej art. 17 ust. 3,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka (³), w szczególności jej art. 24 ust. 3,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/55/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw (⁴), w szczególności jej art. 38 ust. 3,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (⁵), w szczególności jej art. 21 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z dyrektywami 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE i 2002/57/WE materiał siewny może zostać wprowadzony do obrotu tylko wtedy, gdy spełnione zostały wymogi w zakresie minimalnej zdolności kiełkowania, lub w przypadkach gdy ilość dostępnego materiału siewnego, spełniającego wymienione wymogi, jest niewystarczająca, bądź gdy Komisja zezwoliła, w ograniczonym okresie czasu, na wprowadzenie do obrotu przewidzianych maksymalnych ilości materiału siewnego, który nie spełnia wymogów w zakresie minimalnej zdolności kiełkowania ustanowionych w tych dyrektywach.

(2) Proces przyznawania pozwoleń jest obecnie zbyt wolny.

(3) W celu uproszczenia i przyspieszenia procedury wydawania pozwoleń, przy jednoczesnym zapewnieniu, że Komisja i państwa członkowskie dysponują wszelkimi niezbędnymi informacjami do oceny wniosku i rozpatrzenia go, procedura konsultacji między Komisją a państwami członkowskimi wydaje się być odpowiednim instrumentem.

(4) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady mające zastosowanie do wniosków państw członkowskich o upoważnienie do pozwolenia na tymczasowe wprowadzenie do obrotu materiału siewnego, który nie spełnia wymogów w zakresie minimalnej zdolności kiełkowania na mocy:

a) artykuł 17 ust. 1 dyrektywy 66/401/EWG;

b) artykuł 17 ust. 1 dyrektywy 66/402/EWG;

c) artykuł 24 ust. 1 dyrektywy 2002/54/WE;

d) artykuł 38 ust. 1 dyrektywy 2002/55/WE; oraz

e) artykuł 21 ust. 1 dyrektywy 2002/57/WE.

2. Niniejsze rozporządzenie nie dotyczy obrotu elitarnym materiałem siewnym, zgodnie z dyrektywami wymienionymi w ust. 1.

Artykuł 2

1. Państwo członkowskie mające trudności z zaopatrzeniem i które chce tymczasowo pozwolić na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego, który nie spełnia wymogów w zakresie minimalnej zdolności kiełkowania (zwane dalej „wnioskującym państwem członkowskim”), przedkłada Komisji wniosek zawierający informacje, o których mowa w art. 3. W tym samym czasie inne państwa członkowskie zostają powiadomione przez wnioskujące państwo członkowskie. Każde państwo członkowskie wyznacza punkty kontaktowe.

2. W ciągu piętnastu dni po powiadomieniu, o którym mowa w ust. 1, inne państwa członkowskie mogą powiadomić Komisję i wnioskujące państwo członkowskie o:

a) ofercie dostępnego materiału siewnego, która może zaradzić chwilowym trudnościom w zaopatrzeniu, albo

b) o zastrzeżeniach dotyczących wprowadzenia do obrotu materiału siewnego niespełniajacego wymogów dyrektyw, o których mowa w art. 1 ust. 1.

3. Materiały siewne będące przedmiotem wniosku mogą być wprowadzone do obrotu we Wspólnocie do ilości wnioskowanej przez wnioskujące państwo członkowskie bez spełnienia wymogów dyrektyw, o których mowa w art. 1 ust. 1, jeżeli, w okresie określonym w ust. 2, żadna oferta ani zastrzeżenie nie zostaje zgłoszone wnioskującemu państwu członkowskiemu (wnioskującym państwom członkowskim) i Komisji lub jeżeli zostają złożone oferty i wnioskujące państwo członkowskie, i państwo/państwa członkowskie składające ofertę mogą zgodzić się, że oferty nie spełniają warunków, chyba że w tym samym okresie Komisja poinformowała wnioskujące państwo członkowskie, że uznaje wniosek za nieuzasadniony.

Komisja przekazuje wyznaczonym przez każde państwo członkowskie punktom kontaktowym warunki, na jakich może pozwolić na wprowadzenie do obrotu, w tym dopuszczoną ilość, i publikuje je na swojej stronie internetowej.

4. Jeżeli warunki określone w ust. 3 nie mogą zostać spełnione lub Komisja uznaje, że wniosek jest nieuzasadniony, Komisja informuje o tym punkty kontaktowe wyznaczone przez każde państwo członkowskie.

Sprawa zostaje przedłożona Stałemu Komitetowi ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa i, w razie potrzeby, niezwłocznie zostaje podjęta decyzja zatwierdzająca lub odrzucająca wniosek zgodnie z procedurą określoną w art. 1 ust. 1.

Artykuł 3

Informacje wymagane zgodnie z art. 2 ust. 1 zawierają następujące elementy:

a) gatunki i odmiany, w szczególności właściwości w odniesieniu do uprawy i wykorzystania;

b) przewidywaną minimalną zdolność kiełkowania;

c) ilości, których to dotyczy;

d) dokumentację uzupełniającą, wyjaśniającą powód wniosku;

e) proponowane przeznaczenie wprowadzenia do obrotu, z wyszczególnieniem regionów wnioskującego państwa członkowskiego, które mają trudności z zaopatrzeniem;

f) wnioskowany okres stosowania pozwolenia.

Artykuł 4

Bez uszczerbku dla wymogów w zakresie oznakowania określonych przez dyrektywy, o których mowa w art. 1 ust. 1, etykieta urzędowa materiału siewnego zawiera oświadczenie, że odnośny materiał siewny należy do kategorii spełniającej mniej rygorystyczne wymogi niż te, które określono w tych dyrektywach, oraz szczegóły dotyczące minimalnej zdolności kiełkowania materiału siewnego.

Artykuł 5

1. Z zastrzeżeniem warunków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, państwa członkowskie pozwalają dostawcom na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego dopuszczonego zgodnie z art. 3. Mogą wymagać, aby dostawcy z wyprzedzeniem wystąpili o pozwolenie, którego mogą nie otrzymać, jeżeli:

a) istnieją wystarczające dowody pozwalające wątpić, czy dostawca będzie w stanie wprowadzić do obrotu takie ilości materiału siewnego, o których zatwierdzenie ubiega się;

b) całkowita ilość, o której zatwierdzenie dostawca ubiega się na mocy przedmiotowego odstępstwa, przekraczałaby maksymalną ilość objętą pozwoleniami dla Wspólnoty na mocy art. 2.

2. Wnioskujące państwo członkowskie koordynuje pracę pozostałych państw członkowskich w celu zapewnienia, że całkowita ilość objęta pozwoleniami nie zostaje przekroczona.

3. Państwa Członkowskie udzielają sobie nawzajem pomocy administracyjnej w stosowaniu niniejszego rozporządzenia. Informują Komisję i pozostałe państwa członkowskie o punktach kontaktowych określonych w art. 2 ust. 1 w ciągu miesiąca od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 6

[1] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 lutego 2006 r.