Artykuł 2

W dyrektywie 66/402/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

a) w lit. C pkt. d) otrzymuje brzmienie:

„d) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. a)-c).”;

b) w lit. Ca pkt. c) otrzymuje brzmienie:

„c) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. a) i b).”;

c) w lit. D pkt. 1 d) otrzymuje brzmienie:

„d) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym, został uznany za spełniający warunki określone w pkt. a)-c).”;

d) w lit. D pkt. 2b) otrzymuje brzmienie:

„b) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. a).”;

e) w lit. D pkt. 3 c) otrzymuje brzmienie:

„c) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. a) i b).”;

f) w lit. E pkt. d) otrzymuje brzmienie:

„d) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. a)-c).”;

g) w lit. F pkt. d) otrzymuje brzmienie:

„d) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. a)-c).”;

h) w lit. G) pkt. d) otrzymuje brzmienie:

„d) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. a)-c).”;

2) artykuł 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Jeżeli przeprowadza się badanie pod urzędowym nadzorem określone w ust. 1 lit. C pkt. d), ust. 1 lit. Ca pkt. c), ust. 1 lit. D pkt. 1d), ust. 1 lit. D pkt. 2b), ust. 1 lit. D pkt. 3c), ust. 1 lit. E pkt. d), ust. 1 lit. F pkt. d) oraz ust. 1 lit. G pkt. d) należy spełnić następujące wymagania:

A. Inspekcja polowa

a) Inspektorzy:

i) posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne,

ii) nie czerpią żadnych korzyści osobistych w związku z prowadzeniem inspekcji,

iii) posiadają urzędową licencję wydaną przez jednostkę kwalifikującą danego Państwa Członkowskiego zajmującą się kwalifikacją materiału siewnego, przy czym taka licencja zawiera albo zaprzysiężenie, albo pisemne oświadczenie złożone przez inspektorów, w którym zobowiązują się oni do przestrzegania zasad przeprowadzania urzędowych badań,

iv) przeprowadzają inspekcje pod urzędowym nadzorem, zgodnie z zasadami stosującymi się do urzędowych inspekcji.

b) Uprawa nasienna, która ma być poddana inspekcji, prowadzona jest z materiału siewnego poddanego urzędowej kontroli a posteriori, której wyniki były zadawalające.

c) Część upraw nasiennych jest sprawdzana przez urzędowych inspektorów. Część ta wynosi przynajmniej 5%.

d) Część próbek z partii materiału siewnego zebranego z upraw materiału siewnego, pobierana jest do urzędowej kontroli a posteriori oraz, w stosownym przypadku, w celu przeprowadzenia badań laboratoryjnych tożsamości i czystości odmianowej materiału siewnego.

e) Państwo Członkowskie określa reguły dotyczące kar stosujących się do naruszeń przepisów krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać między innymi na cofnięciu licencji, o których mowa w pierwszym akapicie lit. a) pkt. iii), jeżeli zostanie stwierdzone, że urzędowo licencjonowani inspektorzy celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, anuluje się każdą kwalifikację badanego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.

B. Badanie materiału siewnego

a) Badanie materiału siewnego przeprowadzane jest przez laboratoria badające materiał siewny, które zostały upoważnione do tego celu przez jednostkę kwalifikującą danego Państwa Członkowskiego zgodnie z warunkami wymienionymi w lit. b)–d).

b) Laboratorium badające materiał siewny posiada kierownika ds. materiału siewnego, który jest bezpośrednio odpowiedzialny za techniczne działanie laboratorium i posiada będzie niezbędne kwalifikacje do technicznego zarządzania laboratorium badającym materiał siewny.

Analitycy laboratorium badającego materiał siewny posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne, nabyte podczas kursów szkoleniowych zorganizowanych na warunkach obowiązujących wobec urzędowych analityków materiału siewnego potwierdzone w drodze urzędowych egzaminów.

Laboratorium prowadzone jest w pomieszczeniach i z wyposażeniem urzędowo zatwierdzonym przez jednostkę kwalifikującą materiał siewny za wystarczające do celów badania materiału siewnego, w zakresie upoważnienia.

Badanie materiału siewnego przeprowadzane jest zgodnie z aktualnymi metodami międzynarodowymi.

c) Laboratorium badające materiał siewny jest:

i) laboratorium niezależnym,

lub

ii) laboratorium należącym do przedsiębiorstwa nasiennego.

W przypadku określonym w pkt. ii) laboratorium może przeprowadzać badanie materiału siewnego wyłącznie na partiach materiału siewnego przedstawionych przez przedsiębiorstwo nasienne, do którego należy, jeżeli nie zostało to uzgodnione inaczej między przedsiębiorstwem nasiennym, do którego należy, osobą ubiegającą się o kwalifikację i właściwą jednostkę kwalifikującą materiał siewny.

d) Badanie materiału siewnego wykonywane przez laboratorium badające materiał siewny podlega odpowiedniemu nadzorowi jednostki kwalifikującej materiał siewny.

e) Do celów nadzoru określonego w lit. d), część partii materiału siewnego zgłoszonych do urzędowej kwalifikacji poddana jest badaniu kontrolnemu w drodze urzędowego badania materiału siewnego. Część ta jest co do zasady możliwie najbardziej równomiernie rozprowadzona wśród osób fizycznych i prawnych zgłaszających materiał siewny do kwalifikacji i zgłoszonych gatunków, ale może być również ukierunkowana na usunięcie szczególnych wątpliwości. Część ta wynosi co najmniej 5%. Jednakże na każde laboratorium badające materiał siewny i na każdą grupę botaniczną gatunków winno przypaść do urzędowego badania przynajmniej 25 próbek.

f) Państwa Członkowskie określają reguły w sprawie kar stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać na cofnięciu upoważnień, o których mowa w lit. a), jeżeli zostanie stwierdzone, że urzędowo upoważnione laboratoria badające materiał siewny celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji badanego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.”;

3) w art. 2 ust. 4 skreśla się drugi akapit;

4) w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Państwa Członkowskie wymagają, aby w celu sprawdzenia odmian oraz w celu zbadania materiału siewnego przeznaczonego do kwalifikacji próbki pobierane były urzędowo zgodnie z właściwymi metodami. Jednakże badanie materiału siewnego w celu kontroli zgodnie z art. 19 ma być wykonywane urzędowo.”;

b) dodaje się następujące ust. 1a i 1b:

„1a. W przypadku wykonywania badania materiału siewnego pod nadzorem urzędowym, o którym mowa w ust. 1, należy spełnić następujące wymagania:

a) Pobieranie próbek materiału siewnego będzie przeprowadzane przez osoby upoważnione do pobierania próbek materiału siewnego przez jednostkę kwalifikującą danego Państwa Członkowskiego na warunkach określonych w lit. b)–d).

b) Osoby pobierające próbki materiału siewnego posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne, nabyte podczas kursów szkoleniowych zorganizowanych na warunkach obowiązujących wobec urzędników pobierających próbki materiału siewnego i potwierdzone w drodze egzaminów urzędowych.

Przeprowadzają one pobieranie próbek materiału siewnego zgodnie z obecnymi metodami międzynarodowymi.

c) Osobami pobierającymi próbki materiału siewnego są:

i) niezależne osoby fizyczne;

ii) osoby zatrudniane przez osoby fizyczne lub prawne, których działalność nie obejmuje produkcji materiału siewnego, uprawy materiału siewnego, przetwarzania materiału siewnego lub handlu materiałem siewnym,

lub

iii) osoby zatrudniane przez osoby fizyczne i prawne, których działalność obejmuje produkcję materiału siewnego, uprawę materiału siewnego, przetwarzanie materiału siewnego lub handel materiałem siewnym.

W przypadku określonym w pkt. iii), osoba pobierająca próbki materiału siewnego może przeprowadzać pobieranie próbek materiału siewnego wyłącznie z partii materiału siewnego przedstawionych przez jednostkę ją zatrudniającą, jeżeli nie zostało to uzgodnione inaczej między jednostką ją zatrudniającą, osobą ubiegającą się o kwalifikację i jednostką kwalifikującą materiał siewny.

d) Wykonywanie przez te osoby pobierania próbek materiału siewnego podlega odpowiedniemu nadzorowi jednostki kwalifikującej materiał siewny. W przypadku automatycznego pobierania próbek należy stosować się do odpowiednich procedur pod nadzorem urzędowym.

e) Do celów nadzoru określonego w lit. d), część partii materiału siewnego zgłoszonych do urzędowej kwalifikacji poddana jest kontrolnemu pobraniu próbek przez urzędników pobierających próbki materiału siewnego. Część ta jest co do zasady możliwie najbardziej równomiernie rozprowadzona wśród osób fizycznych i prawnych zgłaszających materiał siewny do kwalifikacji i zgłaszanych gatunków, ale może być również ukierunkowana na usunięcie szczególnych wątpliwości. Część ta wynosi co najmniej 5%. Niniejsza kontrola próbek nie stosuje się do automatycznego pobierania próbek.

Państwa Członkowskie porównują próbki materiału siewnego pobrane urzędowo z próbkami materiału siewnego z tej samej partii materiału siewnego pobranymi pod nadzorem urzędowym.

f) Państwa Członkowskie określają reguły w sprawie kar stosujących się do naruszeń przepisów krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać na cofnięciu upoważnień, o których mowa w lit. a), jeżeli zostanie stwierdzone, że osoby urzędowo upoważnione do pobierania próbek materiału siewnego celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji pobranego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.

1b. Inne środki stosowane do prowadzenia badań pod nadzorem urzędowym mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 21 ust. 2.”;

5) w art. 15 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Państwa Członkowskie zapewniają też, że materiał siewny zbóż zebrany w państwie trzecim zostanie w przypadku otrzymania wniosku urzędowo kwalifikowany, jeżeli:

a) został wyprodukowany bezpośrednio z:

i) elitarnego lub kwalifikowanego materiału siewnego w pierwszym pokoleniu, urzędowo kwalifikowanego w jednym Państwie Członkowskim lub kilku, lub w państwie trzecim, który uznano za równoważny na podstawie art. 16 ust. 1 lit. b),

lub

ii) ze skrzyżowania elitarnego materiału siewnego urzędowo kwalifikowanego w Państwie Członkowskim z elitarnym materiałem siewnym urzędowo kwalifikowanym w państwie trzecim, o którym mowa w pkt. i);

b) został on poddany inspekcji polowej spełniającej warunki określone w decyzji dotyczącej równorzędności, podjętej na mocy art. 16 ust. 1 lit. a) dla odpowiedniej kategorii;

c) badanie urzędowe wykazało, że zostały spełnione warunki określone w załączniku II dla tej samej kategorii.”;

6) [1] w art. 16 ust. 1 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b) materiał siewny zbóż zebrany w państwie trzecim i spełniający te same warunki dotyczące jego właściwości i badań, dla zagwarantowania jego tożsamości, oznaczenia i kontroli, są równoważne względem elitarnego materiału siewnego lub kwalifikowanego materiału siewnego zebranego na obszarze Wspólnoty i spełniają wymagania ustanowione przepisami niniejszej dyrektywy.”.

Artykuł 3

W dyrektywie 2002/54/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

a) w lit. c) pkt. iv) otrzymuje brzmienie:

„iv) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii).”;

b) w lit. d) pkt. iv) otrzymuje brzmienie:

„iv) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii), i iii).”;

2) w art. 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Badanie przeprowadzane pod nadzorem urzędowym, określonym w ust. 1 lit. c) pkt. iv) oraz ust. 1 lit. d) pkt. iv) odbywa się pod następującymi warunkami:

A. Inspekcja polowa

a) Inspektorzy:

i) posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne,

ii) nie czerpią żadnych korzyści osobistych w związku z prowadzeniem inspekcji,

iii) posiadają urzędową licencję wydaną przez organ zainteresowanego Państwa Członkowskiego zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego, przy czym taka licencja zawiera albo zaprzysiężenie, albo pisemne oświadczenie złożone przez inspektorów, w którym zobowiązują się oni do przestrzegania zasad przeprowadzania urzędowych badań,

iv) przeprowadzają inspekcje pod urzędowym nadzorem, zgodnie z zasadami stosującymi się do urzędowych inspekcji.

b) Uprawa nasienna, która ma być poddana inspekcji, prowadzona jest z materiału siewnego poddanego urzędowej kontroli a posteriori, której wyniki były zadawalające.

c) Część upraw nasiennych jest sprawdzana przez urzędowych inspektorów. Część ta wynosi przynajmniej 5 %.

d) Część próbek z partii materiału siewnego zebranego z upraw materiału siewnego pobierana jest do urzędowej kontroli a posteriori oraz, w stosownym przypadku, w celu przeprowadzenia badań laboratoryjnych tożsamości i czystości odmianowej materiału siewnego.

e) Państwa Członkowskie określają reguły w sprawie kar stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać na cofnięciu licencji, o których mowa w lit. a) pkt. iii), jeżeli zostanie stwierdzone, że urzędowo licencjonowani inspektorzy celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji badanego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.

B. Badanie materiału siewnego

a) Badanie materiału siewnego przeprowadzane jest przez laboratoria badające materiał siewny, które zostały upoważnione do tego celu przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego danego Państwa Członkowskiego zgodnie z warunkami wymienionymi w lit. b)–d).

b) Laboratorium badające materiał siewny posiada kierownika ds. materiału siewnego, który jest bezpośrednio odpowiedzialny za techniczne działanie laboratorium i posiada niezbędne kwalifikacje do technicznego zarządzania laboratorium badającym materiał siewny.

Analitycy badający materiał siewny posiadają będą niezbędne kwalifikacje techniczne, nabyte podczas kursów szkoleniowych zorganizowanych na warunkach obowiązujących wobec urzędowych analityków materiału siewnego potwierdzone w drodze urzędowych egzaminów.

Laboratorium prowadzone jest w pomieszczeniach i z wyposażeniem urzędowo zatwierdzonym przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego za wystarczające do celów badania materiału siewnego, w zakresie upoważnienia.

Badanie materiału siewnego przeprowadzane jest zgodnie z aktualnymi metodami międzynarodowymi.

c) Laboratorium badające materiał siewny jest:

i) laboratorium niezależnym;

lub

ii) laboratorium należącym do przedsiębiorstwa nasiennego.

W przypadku określonym w pkt. ii) laboratorium może przeprowadzać badanie materiału siewnego wyłącznie na partiach materiału siewnego wyprodukowanych przez przedsiębiorstwo nasienne, do którego należy, jeżeli nie zostało to uzgodnione inaczej między tym przedsiębiorstwem nasiennym, osobą ubiegającą się o kwalifikację i organem zajmującym się kwalifikacją materiału siewnego.

d) Badanie materiału siewnego wykonywane przez laboratorium badające materiał siewny podlega odpowiedniemu nadzorowi organu zajmującego się kwalifikacją materiału siewnego.

e) Do celów nadzoru określonego w lit. d), część partii materiału siewnego zgłoszonych do urzędowej kwalifikacji poddana jest badaniu kontrolnemu w drodze urzędowego badania materiału siewnego. Część ta jest co do zasady możliwie najbardziej równomiernie rozprowadzona wśród osób fizycznych i prawnych zgłaszających materiał siewny do kwalifikacji i wśród zgłaszanych gatunków, ale może być również ukierunkowana na usunięcie szczególnych wątpliwości. Część ta wynosi co najmniej 5%.

f) Państwa Członkowskie określają reguły w sprawie sankcji stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać na cofnięciu upoważnień, o których mowa w lit. a), jeżeli zostanie stwierdzone, że urzędowo upoważnione laboratoria badające materiał siewny celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji badanego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.”;

3) w art. 2 ust. 4 skreśla się drugi akapit;

4) w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Państwa Członkowskie wymagają, aby w celu sprawdzenia odmian oraz w celu zbadania materiału siewnego przeznaczonego do kwalifikacji, próbki pobierane były urzędowo lub pod nadzorem urzędowym zgodnie z właściwymi metodami. Jednakże badanie materiału siewnego w celu kontroli zgodnie z art. 25 ma być wykonywane urzędowo.”;

b) dodaje się następujące ustępy:

„1a. W przypadku wykonywania badania materiału siewnego pod nadzorem urzędowym, o którym mowa w ust. 1, należy spełnić następujące wymagania:

a) Pobieranie próbek materiału siewnego będzie przeprowadzane przez osoby upoważnione do pobierania próbek materiału siewnego przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego danego Państwa Członkowskiego na warunkach określonych w lit. b)-d).

b) Osoby pobierające próbki materiału siewnego posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne, nabyte podczas kursów szkoleniowych zorganizowanych na warunkach obowiązujących wobec osób pobierających próbki materiału siewnego i potwierdzone w drodze egzaminów urzędowych.

Będą one przeprowadzać pobieranie próbek materiału siewnego zgodnie z obecnymi metodami międzynarodowymi.

c) Osobami pobierającymi próbki materiału siewnego są:

i) niezależne osoby fizyczne;

ii) osoby zatrudniane przez osoby fizyczne lub prawne, których działalność nie obejmuje produkcji materiału siewnego, uprawy materiału siewnego, przetwarzania materiału siewnego lub handlu materiałem siewnym;

lub

iii) osoby zatrudniane przez osoby fizyczne i prawne, których działalność obejmuje produkcję materiału siewnego, uprawę materiału siewnego, przetwarzanie materiału siewnego lub handel materiałem siewnym.

W przypadku określonym w pkt. iii), osoba pobierająca próbki materiału siewnego może pobierać próbki materiału siewnego wyłącznie z partii materiału siewnego przedstawionego przez jednostkę ją zatrudniającą, jeżeli nie zostało to uzgodnione inaczej między jednostką ją zatrudniającą, osobą ubiegającą się o kwalifikację i organem zajmującym się kwalifikacją materiału siewnego.

d) Wykonywanie przez te osoby pobierania próbek materiału siewnego podlega nadzorowi organu zajmującego się kwalifikacją materiału siewnego. W przypadku automatycznego pobierania próbek należy stosować się do odpowiednich procedur pod nadzorem urzędowym.

e) Do celów nadzoru określonego w lit. d), część partii materiału siewnego zgłoszonych do urzędowej kwalifikacji poddana jest kontrolnemu pobraniu próbek przez osoby pobierające próbki materiału siewnego. Część ta jest co do zasady możliwie najbardziej równomiernie rozprowadzona wśród osób fizycznych i prawnych zgłaszających materiał siewny do kwalifikacji, ale może być również ukierunkowana na usunięcie szczególnych wątpliwości. Część ta wynosi co najmniej 5 %. Niniejsza kontrola próbek nie stosuje się do automatycznego pobierania próbek.

Państwa Członkowskie porównują próbki materiału siewnego pobrane urzędowo z próbkami materiału siewnego z tej samej partii materiału siewnego pobranymi pod nadzorem urzędowym.

f) Państwa Członkowskie określają reguły w sprawie kar stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać na cofnięciu upoważnień, o których mowa w lit. a), jeżeli zostanie stwierdzone, że osoby urzędowo upoważnione do pobierania próbek materiału siewnego celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji pobranego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.

1b. Inne środki stosowane do pobierania próbek materiału siewnego pod nadzorem urzędowym mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 28 ust. 2.”;

5) artykuł 22 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Państwa Członkowskie przewidują też, że materiał siewny buraka zebrany w państwie trzecim zostanie w przypadku otrzymania wniosku urzędowo kwalifikowany, jeżeli:

a) został on wytworzony bezpośrednio z elitarnego materiału siewnego urzędowo kwalifikowanego w jednym lub kilku Państwach Członkowskich, lub w państwie trzecim, któremu przyznano równorzędność na mocy art. 23 ust. 1 lit. b);

b) został on poddany inspekcji polowej spełniającej warunki określone w decyzji dotyczącej równorzędności, podjętej na mocy art. 23 ust. 1 lit. a) dla odpowiedniej kategorii;

c) badanie urzędowe wykazało, że zostały spełnione warunki określone w załączniku I część B dla tej samej kategorii.”;

6) w art. 23 ustęp 1 pkt. b) otrzymuje brzmienie:

„b) materiał siewny buraka zebrany w państwie trzecim i spełniający te same warunki dotyczące jego właściwości i badań, zagwarantowania jego tożsamości, oznaczenia i kontroli, jest równoważny pod tymi względami materiałowi siewnemu zebranemu na obszarze Wspólnoty i spełnia wymagania ustanowione przepisami niniejszej dyrektywy.”;

7) po art. 30 dodaje się następujący artykuł:

„Artykuł 30A

Zgodnie z procedurą określoną w art. 28 ust. 2 Państwo Członkowskie może na swój wniosek być całkowicie lub częściowo zwolnione z obowiązku stosowania przepisów niniejszej dyrektywy, z wyłączeniem art. 20, jeżeli uprawa buraka i obrót jego materiałem siewnym mają niewielkie znaczenie gospodarcze na jego terytorium.”.

Artykuł 4

W dyrektywie 2002/57/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

a) w lit. c) pkt. iv) otrzymuje brzmienie:

„iv) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii).”;

b) w lit. d) pkt. 1 ii) otrzymuje brzmienie:

„ii) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i).”;

c) w lit. d) pkt. 2 iii) otrzymuje brzmienie:

„iii) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i) i ii).”;

d) w lit. e) pkt. iv) otrzymuje brzmienie:

„iv) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii).”;

e) w lit. f) pkt. iv) otrzymuje brzmienie:

„iv) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii).”;

f) w lit. g) pkt. iv) otrzymuje brzmienie:

„iv) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii);”;

g) w lit. h) pkt. iv) otrzymuje brzmienie:

„iv) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii).”;

h) w lit. i) pkt. iv) otrzymuje brzmienie:

„iv) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii).”;

i) w lit. j) pkt. iii) otrzymuje brzmienie:

„iii) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i) i ii).”;

2) artykuł 2 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. W przypadku przeprowadzania badań pod nadzorem urzędowym, o którym mowa w ust. 1 lit. c) pkt. iv), ust. 1 lit. d) pkt. 1ii), ust. 1 lit. d) pkt. 2iii), ust. 1 lit. e) pkt. iv), ust. 1 lit. f) pkt. iv), ust. 1 lit. g) pkt. iv), ust. 1 lit. h) pkt. iv), ust. 1 lit. i) pkt. iv) oraz ust. 1 lit. j) pkt. iii), należy spełnić następujące wymagania:

A. Inspekcja polowa

a) Inspektorzy:

i) posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne,

ii) nie czerpią żadnych korzyści osobistych w związku z prowadzeniem inspekcji,

iii) posiadają urzędową licencję wydaną przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego zainteresowanego Państwa Członkowskiego, przy czym taka licencja zawiera albo zaprzysiężenie, albo pisemne oświadczenie złożone przez inspektorów, w którym zobowiązują się oni do przestrzegania zasad przeprowadzania urzędowych badań,

iv) przeprowadzają inspekcje pod nadzorem urzędowym, zgodnie z zasadami stosującymi się do urzędowych inspekcji.

b) Uprawa nasienna, która ma być poddana inspekcji, prowadzona jest z materiału siewnego poddanego urzędowej kontroli a posteriori, której wyniki były zadawalające.

c) Część upraw nasiennych jest sprawdzana przez urzędowych inspektorów. Część ta wynosi przynajmniej 5 %.

d) Część próbek z partii materiału siewnego zebranego z upraw nasiennych pobierana jest do urzędowej kontroli a posteriori oraz, w stosownym przypadku, w celu przeprowadzenia urzędowych badań laboratoryjnych tożsamości i czystości odmianowej materiału siewnego.

e) Państwo Członkowskie określa reguły w sprawie sankcji stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać między innymi na cofnięciu licencji, o których mowa w lit. a) pkt. iii), jeżeli zostanie stwierdzone, że urzędowo licencjonowani inspektorzy celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji badanego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.

B. Badanie materiału siewnego

a) Badanie materiału siewnego przeprowadzane jest przez laboratoria badające materiał siewny, które zostały upoważnione do tego celu przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego danego Państwa Członkowskiego zgodnie z warunkami wymienionymi w lit. b)–d).

b) Laboratorium badające materiał siewny posiada kierownika ds. materiału siewnego, który jest bezpośrednio odpowiedzialny za techniczne działanie laboratorium i posiada niezbędne kwalifikacje do technicznego zarządzania laboratorium badającym materiał siewny.

Analitycy laboratorium badającego materiał siewny posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne, nabyte podczas kursów szkoleniowych zorganizowanych na warunkach obowiązujących wobec urzędowych analityków materiału siewnego potwierdzone w drodze urzędowych egzaminów.

Laboratorium prowadzone jest w pomieszczeniach i z wyposażeniem urzędowo zatwierdzonym przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego za wystarczające do celów badania materiału siewnego, w zakresie upoważnienia.

Badanie materiału siewnego przeprowadzane jest zgodnie z aktualnymi metodami międzynarodowymi.

c) Laboratorium badające materiał siewny jest:

i) laboratorium niezależnym,

lub

ii) laboratorium należącym do przedsiębiorstwa nasiennego.

W przypadku określonym w pkt. ii) laboratorium może przeprowadzać badanie materiału siewnego wyłącznie na partiach materiału siewnego wyprodukowanych przez przedsiębiorstwo nasienne, do którego należy, jeżeli nie zostało to uzgodnione inaczej między tym przedsiębiorstwem nasiennym, osobą ubiegającą się o kwalifikację i organem zajmującym się kwalifikacją materiału siewnego.

d) Badanie materiału siewnego wykonywane przez laboratorium badające materiał siewny podlega odpowiedniemu nadzorowi organu zajmującego się kwalifikacją materiału siewnego.

e) Do celów nadzoru określonego w lit. d), część partii materiału siewnego zgłoszonych do urzędowej kwalifikacji poddana jest badaniu kontrolnemu w drodze urzędowego badania materiału siewnego. Część ta jest co do zasady możliwie najbardziej równomiernie rozprowadzona wśród osób fizycznych i prawnych zgłaszających materiał siewny do kwalifikacji i zgłoszonych gatunków, ale może być również ukierunkowana na usunięcie szczególnych wątpliwości. Część ta wynosi co najmniej 5 %.

f) Państwo Członkowskie określa reguły w sprawie sankcji stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać na cofnięciu upoważnień, o których mowa w lit. a), jeżeli zostanie stwierdzone, że urzędowo upoważnione laboratoria badające materiał siewny celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji badanego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.”;

3) w art. 2 ust. 6 skreśla się drugi akapit;

4) w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Państwa Członkowskie wymagają, aby w celu sprawdzenia odmian oraz w celu zbadania materiału siewnego przeznaczonego do kwalifikacji, a także w celu zbadania handlowego materiału siewnego, próbki pobierane były urzędowo zgodnie z właściwymi metodami. Jednakże badanie materiału siewnego w celu kontroli zgodnie z art. 22 ma być wykonywane urzędowo.”;

b) dodaje się następujące ustępy:

„1a. W przypadku wykonywania badania materiału siewnego pod nadzorem urzędowym, o którym mowa w ust. 1, należy spełnić następujące wymagania:

a) Pobieranie próbek materiału siewnego jest przeprowadzane przez osoby upoważnione do pobierania próbek materiału siewnego przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego danego Państwa Członkowskiego na warunkach określonych w lit. b)-d).

b) Osoby pobierające próbki materiału siewnego posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne, nabyte podczas kursów szkoleniowych zorganizowanych na warunkach obowiązujących wobec osób pobierających próbki materiału siewnego i potwierdzone w drodze egzaminów urzędowych.

Będą one przeprowadzać pobieranie próbek materiału siewnego zgodnie z obecnymi metodami międzynarodowymi.

c) Osobami pobierającymi próbki materiału siewnego są:

i) niezależne osoby fizyczne,

ii) osoby zatrudniane przez osoby fizyczne lub prawne, których działalność nie obejmuje produkcji materiału siewnego, uprawy materiału siewnego, przetwarzania materiału siewnego lub handlu materiałem siewnym,

lub

iii) osoby zatrudniane przez osoby fizyczne i prawne, których działalność obejmuje produkcję materiału siewnego, uprawę materiału siewnego, przetwarzanie materiału siewnego lub handel materiałem siewnym.

W przypadku określonym w pkt. iii), osoba pobierająca próbki materiału siewnego może przeprowadzać pobieranie próbek materiału siewnego wyłącznie z partii materiału siewnego wyprodukowanego przez jednostkę ją zatrudniającą, jeżeli nie zostało to uzgodnione inaczej między jednostką ją zatrudniającą, osobą ubiegającą się o kwalifikację i organem zajmującym się kwalifikacją materiału siewnego.

d) Wykonywanie przez te osoby pobierania próbek materiału siewnego podlega odpowiedniemu nadzorowi organu zajmującego się kwalifikacją materiału siewnego. W przypadku automatycznego pobierania próbek należy stosować się do odpowiednich procedur pod nadzorem urzędowym.

e) Do celów nadzoru określonego w lit. d), część partii materiału siewnego zgłoszonych do urzędowej kwalifikacji poddana jest kontrolnemu pobraniu próbek przez osoby pobierające próbki materiału siewnego. Część ta jest co do zasady możliwie najbardziej równomiernie rozprowadzona wśród osób fizycznych i prawnych zgłaszających materiał siewny do kwalifikacji i zgłoszonych gatunków, ale może być również ukierunkowana na usunięcie szczególnych wątpliwości. Część ta wynosi co najmniej 5 %. Niniejsza kontrola próbek nie stosuje się do automatycznego pobierania próbek.

Państwa Członkowskie porównują próbki materiału siewnego pobrane urzędowo z próbkami materiału siewnego z tej samej partii materiału siewnego pobranymi pod nadzorem urzędowym.

f) Państwa Członkowskie określają reguły w sprawie sankcji stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać na cofnięciu upoważnień, o których mowa w lit. a), jeżeli zostanie stwierdzone, że osoby urzędowo upoważnione do pobierania próbek materiału siewnego celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji pobranego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.

1b. Inne środki stosowane do prowadzenia badań pod nadzorem urzędowym mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 25 ust. 2.”;

5) w art. 19 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Państwa Członkowskie przewidują też, że materiał siewny roślin oleistych i włóknistych zebrany w państwie trzecim zostanie w przypadku otrzymania wniosku urzędowo kwalifikowany, jeżeli:

a) został wyprodukowany bezpośrednio z:

i) elitarnego lub kwalifikowanego materiału siewnego w pierwszym pokoleniu, urzędowo kwalifikowanego w jednym Państwie Członkowskim lub kilku, lub w państwie trzecim, który uznano za równoważny na podstawie art. 20 ust. 1 lit. b)

lub

ii) ze skrzyżowania elitarnego materiału siewnego urzędowo kwalifikowanego w Państwie Członkowskim z elitarnym materiałem siewnym urzędowo kwalifikowanym w państwie trzecim, o którym mowa w lit. i);

b) został on poddany inspekcji polowej spełniającej warunki określone w decyzji dotyczącej równorzędności, podjętej na mocy art. 20 ust. 1 lit. a) dla odpowiedniej kategorii;

c) badanie urzędowe wykazało, że zostały spełnione warunki określone w załączniku II dla tej samej kategorii.”;

6) w art. 20 ustęp 1 pkt. b) otrzymuje brzmienie:

„b) materiał siewny roślin oleistych i włóknistych zebrany w państwie trzecim i spełniający te same warunki dotyczące jego właściwości i badań, zagwarantowania jego tożsamości, oznaczenia i kontroli, jest równoważny pod tymi względami materiałowi siewnemu zebranemu na obszarze Wspólnoty i spełnia wymagania ustanowione przepisami niniejszej dyrektywy.”.

Artykuł 5

W dyrektywie 2002/55/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

a) w lit. c) pkt. iv) otrzymuje brzmienie:

„iv) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii).”;

b) w lit. d) pkt. iv) otrzymuje brzmienie:

„iv) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) oraz iii).”;

2) do art. 2 dodaje się następujący ust. 4 w brzmieniu:

„4. W przypadku przeprowadzania badań pod nadzorem urzędowym, określonym w ust. 1 lit. c) pkt. iv) oraz ust. 1 lit. d) pkt. iv) należy spełnić następujące wymagania:

A. Inspekcja polowa

a) Inspektorzy:

i) posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne,

ii) nie czerpią żadnych osobistych korzyści w związku z prowadzeniem inspekcji,

iii) posiadają urzędową licencję wydaną przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego zainteresowanego Państwa Członkowskiego, a taka licencja zawiera albo zaprzysiężenie, albo pisemne oświadczenie złożone przez inspektora, w którym zobowiązuje się on do przestrzegania zasad przeprowadzania urzędowych badań,

iv) przeprowadzają inspekcje pod urzędowym nadzorem, zgodnie z zasadami stosującymi się do urzędowych inspekcji.

b) Uprawa nasienna, która ma być poddana inspekcji, prowadzona jest z materiału siewnego poddanego urzędowej kontroli a posteriori, której wyniki były zadawalające.

c) Część upraw nasiennych jest sprawdzana przez urzędowych inspektorów. Część ta wynosi co najmniej 5 %.

d) Część próbek z partii materiału siewnego z upraw materiału siewnego pobierana jest do urzędowej kontroli a posteriori oraz, w stosownym przypadku, w celu przeprowadzenia badań laboratoryjnych tożsamości i czystości odmianowej materiału siewnego.

e) Państwo Członkowskie określa reguły w sprawie kar stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać między innymi na cofnięciu licencji, o której mowa w lit. a) pkt. iii), jeżeli zostanie stwierdzone, że urzędowo licencjonowani inspektorzy celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji badanego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.

B. Badanie materiału siewnego

a) Badanie materiału siewnego przeprowadzane będzie przez laboratoria badające materiał siewny, które zostały upoważnione do tego celu przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego danego Państwa Członkowskiego zgodnie z warunkami wymienionymi w lit. b)–d).

b) Laboratorium badające materiał siewny posiada kierownika ds. materiału siewnego, który jest bezpośrednio odpowiedzialny za techniczne działanie laboratorium i posiada niezbędne kwalifikacje do technicznego zarządzania laboratorium badającym materiał siewny.

Analitycy laboratorium ds. materiału siewnego posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne, nabyte podczas kursów szkoleniowych zorganizowanych na warunkach obowiązujących wobec urzędowych analityków materiału siewnego potwierdzone w drodze urzędowych egzaminów.

Laboratorium prowadzone jest w pomieszczeniach i z wyposażeniem urzędowo zatwierdzonym przez właściwy organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego za wystarczające do celów badania materiału siewnego, w zakresie upoważnienia.

Badanie materiału siewnego przeprowadzane jest zgodnie z aktualnymi metodami międzynarodowymi.

c) Laboratorium badające materiał siewny jest:

i) laboratorium niezależnym,

lub

ii) laboratorium należącym do przedsiębiorstwa nasiennego.

W przypadku określonym w pkt. ii) laboratorium może przeprowadzać badanie materiału siewnego wyłącznie na partiach materiału siewnego wyprodukowanych przez przedsiębiorstwo nasienne, do którego należy, jeżeli nie zostało to uzgodnione inaczej między przedsiębiorstwem nasiennym, do którego należy, osobą ubiegającą się o kwalifikację i właściwy organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego.

d) Badanie materiału siewnego wykonywane przez laboratorium badające materiał siewny podlega odpowiedniemu nadzorowi organu zajmującego się kwalifikacją materiału siewnego.

e) Do celów nadzoru określonego w lit. d), część partii materiału siewnego zgłoszonych do urzędowej kwalifikacji poddana jest badaniu kontrolnemu w drodze urzędowego badania materiału siewnego. Część ta jest co do zasady możliwie najbardziej równomiernie rozprowadzona wśród osób fizycznych i prawnych zgłaszających materiał siewny do kwalifikacji i zgłoszonych gatunków, ale może być również ukierunkowana na usunięcie szczególnych wątpliwości. Część ta wynosi co najmniej 5%.

f) Państwo Członkowskie określa reguły w sprawie sankcji stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać na cofnięciu upoważnień, o których mowa w lit. a), jeżeli zostanie stwierdzone, że urzędowo upoważnione laboratoria badające materiał siewny celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji badanego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.”;

3) w art. 25 wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Państwa Członkowskie wymagają, by próbki do przeprowadzenia badań materiału siewnego przeznaczonego do kwalifikacji były pobierane urzędowo lub pod nadzorem urzędowym zgodnie z właściwymi metodami. Jednakże badanie materiału siewnego w celu kontroli zgodnie z art. 39 ma być wykonywane urzędowo.

Niniejsze przepisy mają także zastosowanie w przypadku pobierania próbek standardowego materiału siewnego do prób pokontrolnych.”;

b) dodaje się następujące ustępy:

„1a. W przypadku wykonywania badania materiału siewnego pod nadzorem urzędowym, o którym mowa w ust. 1, należy spełnić następujące wymagania:

a) Pobieranie próbek materiału siewnego będzie przeprowadzane przez osoby upoważnione do pobierania próbek materiału siewnego przez właściwy organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego danego Państwa Członkowskiego na warunkach określonych w lit. b)-d).

b) Osoby pobierające próbki materiału siewnego posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne, nabyte podczas kursów szkoleniowych zorganizowanych na warunkach obowiązujących wobec osób pobierających próbki materiału siewnego i potwierdzone w drodze egzaminów urzędowych.

Będą one przeprowadzać pobieranie próbek materiału siewnego zgodnie z obecnymi metodami międzynarodowymi.

c) Osobami pobierającymi próbki materiału siewnego są:

i) niezależne osoby fizyczne,

ii) osoby zatrudniane przez osoby fizyczne lub prawne, których działalność nie obejmuje produkcji materiału siewnego, uprawy materiału siewnego, przetwarzania materiału siewnego lub handlu materiałem siewnym,

lub

iii) osoby zatrudniane przez osoby fizyczne i prawne, których działalność obejmuje produkcję materiału siewnego, uprawę materiału siewnego, przetwarzanie materiału siewnego lub handel materiałem siewnym.

W przypadku określonym w pkt. iii), osoba pobierająca próbki materiału siewnego może przeprowadzać pobieranie próbek materiału siewnego wyłącznie z partii materiału siewnego przedstawionego przez jednostkę ją zatrudniającą, jeżeli nie zostało to uzgodnione inaczej między jednostką ją zatrudniającą, osobą ubiegającą się o kwalifikację i właściwym organem zajmującym się kwalifikacją materiału siewnego.

d) Wykonywanie przez nie pobierania próbek materiału siewnego podlega nadzorowi właściwego organu zajmującego się kwalifikacją materiału siewnego. W przypadku automatycznego pobierania próbek należy stosować się do odpowiednich procedur pod nadzorem urzędowym.

e) Do celów nadzoru określonego w lit. d), część partii materiału siewnego zgłoszonych do urzędowej kwalifikacji poddana jest kontrolnemu pobraniu próbek przez osoby upoważnione urzędowo do pobierania próbek materiału siewnego. Część ta jest co do zasady możliwie najbardziej równomiernie rozprowadzona wśród osób fizycznych i prawnych zgłaszających materiał siewny do kwalifikacji, ale może być również ukierunkowana na usunięcie szczególnych wątpliwości. Część ta wynosi co najmniej 5%. Niniejsza kontrola próbek nie stosuje się do automatycznego pobierania próbek. Państwa Członkowskie porównują próbki materiału siewnego pobrane urzędowo z próbkami materiału siewnego z tej samej partii materiału siewnego pobranymi pod nadzorem urzędowym.

f) Państwo Członkowskie określa reguły w sprawie kar stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać na cofnięciu upoważnień, o których mowa w lit. a), jeżeli zostanie stwierdzone, że osoby urzędowo upoważnione do pobierania próbek materiału siewnego celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji pobranego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.

1b. Inne środki stosowane do prowadzenia badań pod nadzorem urzędowym mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 46 ust. 2.”.

Artykuł 6

W art. 4 decyzji 98/320/WE datę „27 kwietnia 2005 r.” zastępuje się „30 września 2005 r.”.

Artykuł 7

Do dnia 1 października 2010 r. Komisja przedstawi szczegółową ocenę uproszczeń procedury kwalifikacji ustanowionej w niniejszej dyrektywie. Ocena ta będzie się koncentrować na pracy systemów nadzoru z punktu widzenia możliwych skutków w zakresie jakości materiału siewnego.

Artykuł 8

1. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 1 października 2005 r. Przekazują one niezwłocznie Komisji treść tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami i niniejszą dyrektywą.

Środki przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 9

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie siódmego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 10

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 2004 r.