RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach Wspólnej Polityki Rybołówstwa (¹), w szczególności jego art. 20,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 423/2004 z dnia 26 lutego 2004 r. ustanawiające środki odnowienia zasobów dorsza (²), w szczególności jego art. 6 i 8,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 811/2004 z dnia 21 kWietnia 2004 r. ustanawiające środki odnowienia zasobów morszczuka północnego (³), w szczególności jego art. 5,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Art. 4 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 zobowiązuje Radę do przyjęcia środków niezbędnych do zapewnienia dostępu do wód oraz zasobów, także zrównoważonej działalności połowowej, biorąc pod uwagę dostępne opinie naukowe oraz, w szczególności, sprawozdanie przygotowane przez Komitet Naukowy, Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa.

(2) Na podstawie art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/ 2002, obowiązkiem Rady jest ustanowienie ogólnego dopuszczalnego połowu (TAC) w podziale na łowiska i grupy łowisk. Możliwości połowowe powinny zostać rozdzielone Państwom Członkowskim oraz państwom trzecim, zgodnie z kryteriami ustanowionymi w art. 20 tego rozporządzenia.

(3) W celu zapewnienia skutecznego zarządzania TAC oraz kWotami, powinny zostać ustalone specjalne warunki, na podstawie których dokonuje się czynności połowowych.

(4) Niezbędne jest ustanowienie zasad i niektórych procedur gospodarki rybnej na poziomie wspólnotowym, aby Państwa Członkowskie mogły zapewnić zarządzanie statkami pływającymi pod ich banderą.

(5) Zgodnie z przepisami art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r., wprowadzającego dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki dla corocznego zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kWotami (⁴), niezbędne jest zidentyfikowanie zasobów, które podlegają różnym środkom w nim ustanowionym.

(6) Zgodnie z procedurą przewidzianą w porozumieniach lub protokołach w sprawie stosunków w dziedzinie rybołówstwa, Wspólnota utrzymuje konsultacje w sprawie praw połowowych z Norwegią (⁵), Wyspami Owczymi (⁶) i Grenlandią (⁷).

(7) Na podstawie art. 6 Aktu Przystąpienia z 2003 r., umowy dotyczące rybołówstwa zawarte przez Łotwę i Litwę z państwami trzecimi są zarządzane przez Wspólnotę. Zgodnie z tymi umowami, Wspólnota odbyła konsultacje z Federacją Rosyjską.

(8) Wspólnota jest Umawiającą się Stroną wielu regionalnych organizacji rybołówstwa. Te organizacje rybołówstwa zaleciły ustalenie ograniczeń połowowych oraz innych reguł dotyczących ochrony niektórych gatunków. Zalecenia te, powinny z tego względu zostać wdrażane przez Wspólnotę.

(9) Na swym dorocznym spotkaniu w czerwcu 2004 r. Międzyamerykańska Komisja ds. Tuńczyka Tropikalnego (IATTC) uchwaliła ograniczenia połowowe tuńczyka żółtopłetwego, opastuna oraz tuńczyka bonito, a także środki techniczne dotyczące traktowania przyłowów. Chociaż Wspólnota nie jest członkiem IATTC, konieczne jest wprowadzenie tych środków w celu zapewnienia trwałego zarządzania zasobami pod jurysdykcją tej organizacji.

(10) Podczas swojego dorocznego posiedzenia w 2004 r., Międzynarodowa Komisja Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) przyjęła tabele wskazujące niedostatecznie wykorzystani oraz nadmiernie wykorzystane możliwości połowowe Umawiających się Stron ICCAT. W tym kontekście, ICCAT przyjęła decyzję stwierdzająca, że w trakcie roku 2003 Wspólnota Europejska niedostatecznie wykorzystała swoją kWotę w odniesieniu do niektórych zasobów.

(11) W celu przestrzegania dostosowań wspólnotowych kWot ustanowionych przez ICCAT, niezbędne jest rozdzielenie możliwości połowowych wynikających z niedostatecznie wykorzystanych kWot odpowiednio do zobowiązań każdego z Państw Członkowskich w kierunku niedostatecznego wykorzystania bez zmiany klucza podziału ustanowionego w niniejszym rozporządzeniu, dotyczącym rocznego rozdzielenia TAC.

(12) Podczas swojego dorocznego posiedzenia, Międzynarodowa Komisja Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) przyjęła techniczne środki dotyczące niektórych zasobów gatunków masowo migrujących w Atlantyku i Morzu Śródziemnym, uściślając, między innymi, nowe minimalne rozmiary tuńczyka białego, ograniczenia dotyczące połowów na pewnych obszarach i w pewnych okresach czasu mające na celu ochronę opastuna, środki dotyczące czynności połowowych związanych ze sportem i rekreacją na Morzu Śródziemnym, oraz ustanowienie programu pobierania próbek w celu oceny rozmiaru schwytanego tuńczyka błękitnopłetwego. W celu przyczyniania się do zachowania zasobów rybnych, należy wdrożyć te środki w roku 2005 do czasu przyjęcia rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 973/2001 z 14 maja 2001 r. ustanawiające niektóre środki techniczne dotyczące ochrony zasobów gatunków masowo migrujących (⁸).

(13) Podczas swojego dorocznego posiedzenia w roku 2004, Komisja Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NRAFC) przyjęła zalecenie ograniczenia połowów na pewnych obszarach w celu ochrony wrażliwych siedlisk głębinowych. To zalecenie powinno zostać wdrożone przez Wspólnotę.

(14) Jako środek przejściowy, połowy śledzia na mieszanych łowiskach określone w art. 2 rozporządzenia (WE) nr. 973/2001 powinny być liczone w stosunku do odpowiedniej kWoty w odniesieniu do śledzia.

(15) Jako środek przejściowy, nakład połowowy w odniesieniu do niektórych gatunków głębinowych powinien zostać ograniczony zgodnie z opiniami naukowymi ICES.

(16) Realizacja możliwości połowowych powinna być zgodna z przedmiotowym prawodawstwem wspólnotowym, w szczególności z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1381/87 z dnia 20 maja 1987 r. ustanawiającym szczegółowe zasady dotyczące oznakowania i dokumentacji statków rybackich (⁹), rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2807/83 z dnia 22 września 1983 r. ustanawiającym szczegółowe zasady zapisu informacji dotyczących połowów dokonywanych przez Państwa Członkowskie (¹⁰), rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiającym system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (¹¹), rozporządzeniem Rady (WE) nr 1954/2003 z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie zarządzania nakładem połowowym odnoszącego się do niektórych obszarów i zasobów połowowych Wspólnoty, rozporządzeniem Rady (WE) nr 1626/94 z dnia 27 czerwca 1994 r. ustanawiającym środki techniczne dla zachowania zasobów połowowych na Morzu Śródziemnym (¹²), rozporządzeniem Rady (WE) nr 1627/94 z dnia 27 czerwca 1994 r. ustanawiającym ogólne przepisy dotyczące specjalnych zezwoleń połowowych (¹³), rozporządzeniem Rady (WE) nr 601/2004 z dnia 22 marca 2004 r. ustanawiającym określone środki kontrolne stosowane wobec działalności połowowej na obszarze objętym Konwencją o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki (¹⁴), rozporządzeniem Rady (WE) nr 88/98 z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającym niektóre środki techniczne dla zachowania zasobów połowowych w wodach Morza Bałtyckiego, cieśnin Bełti Sund (¹⁵), rozporządzeniem Rady (WE) nr 850/98 z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez techniczne środki dla ochrony niedojrzałych organizmów morskich (¹⁶), rozporządzeniem Rady (WE) nr 1434/98 dnia 29 czerwca 1998 r. określające warunki wyładunku śledzia do celów przemysłowych innych niż bezpośrednie spożycie przez ludzi (¹⁷), rozporządzeniem Rady (WE) nr 423/2004 z dnia 26 lutego 2004 r. ustanawiającym środki odnowienia zasobów dorsza (¹⁸), rozporządzeniem Rady (WE) nr 2244/2003z dnia 18 grudnia 2003 r. ustanawiającym szczegółowe przepisy dotyczące satelitarnych systemów monitorowania statków (¹⁹), rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2930/86 z dnia 22 września 1986 r. określającym parametry statków rybackich (²⁰), rozporządzeniem Rady (WE) nr 973/2001 z dnia 14 maja 2001 r. ustanawiającym niektóre środki techniczne dotyczące ochrony zasobów gatunków masowo migrujących (²¹), rozporządzeniem Rady (WE) nr 2347/2002 z dnia 16 grudnia 2002 r.ustanawiającym szczególne wymagania dostępu oraz warunki z tym związane mające zastosowanie do połowów zasobów głębokowodnych (²²) oraz rozporządzeniem Rady (WE) nr 2270/2004 z 22 grudnia 2004 r., ustanawiającym możliwości połowowe statków rybackich Wspólnoty w odniesieniu do głębinowych zasobów rybnych na lata 2005 i 2006 (²³) oraz zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 2347/2002.

(17) W celu przyczyniania się do zachowania zasobów rybnych, powinny zostać wdrożone niektóre działania uzupełniające dotyczące warunków technicznych połowów w 2005 r.

(18) Niezbędne jest stosowanie przejściowego planu zarządzania nakładami w odniesieniu do zasobów soli w Kanale Zachodnim, morszczuka nowozelandzkiego i krabów. W odniesieniu do zasobów dorsza w Kattegat, Morzu Północnym, Skagerrak i Kanale Zachodnim, Morzu Irlandzkim oraz na zachód od Szkocji, należy dostosować istniejący plan zarządzania nakładami.

(19) Na mocy art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 Rada podejmuje decyzję w sprawie warunków związanych z limitami połowowymi i/lub nakładem połowowym. Opinie naukowe wskazują, że znaczne połowy przekraczające ustalone TAC wyrządzają szkodę zrównoważonemu charakterowi działalności połowowej. Właściwe jest zatem wprowadzenie związanych z tym warunków, które umożliwią lepszą realizację ustalonych możliwości połowowych.

(20) Niezbędne jest, po uzyskaniu porady od ICES, stosowanie tymczasowego systemu w celu zarządzania nakładem połowowym rybołówstwa przemysłowego w odniesieniu do dobijakowatych w podobszarze IV ICES i strefie pólnocnej IIIa.

(21) Opinie naukowe wskazują, że zasoby gładzicy w Morzu Północnym nie są poławiane w sposób zrównoważony i że poziomy odrzuceń są bardzo wysokie. Opinie naukowe i opinie Regionalnej Rady Doradczej Morza Północnego wskazują na to, że właściwe jest dostosowanie możliwości połowowych pod względem nakładów połowowych statków poławiających gładzicę.

(22) W odniesieniu do dostosowania ograniczeń nakładu połowowego dorsza ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 423/2004, proponuje się alternatywne rozwiązania w celu zarządzania nakładem połowowym zgodnie z TAC, jak ustanowiono w art. 8 ust. 3 wymienionego rozporządzenia.

(23) Podczas swojego 25- tego dorocznego posiedzenia w dniach 15-19 września 2003 r., Organizacja Rybacka Północno - Zachodniego Atlantyku przyjęła plan odbudowy w odniesieniu do halibuta niebieskiego na podobszarze 2 Organizacji Rybackiej Północno - Zachodniego Atlantyku oraz rejonach 3KLMNO. Plan przewiduje redukcję poziomu TAC do 2007 r., jak również dodatkowe środki w celu zapewnienia jego skuteczności. Z tego względu, niezbędne jest zrealizowanie tych środków począwszy już od 2005 r. do czasu przyjęcia rozporządzenia Rady realizującego wieloletnie środki w celu odbudowy zasobu halibuta niebieskiego.

(24) Podczas swojego 26- tego dorocznego posiedzenia w dniach 13-17 września 2004 r., NAFO przyjęła plan zarządzania w odniesieniu do zasobów wcześniej nieuregulowanych, tzn. rai w rejonie 3LNO, karmazynów w rejonie 3O, oraz widlaków bostońskich w rejonie 3NO. Z tego względu konieczne jest wprowadzenie tego planu i ustanowienie podziału na Państwa Członkowskie.

(25) W celu spełnienia zobowiązań międzynarodowych przyjętych przez Wspólnotę jako Umawiającą się Stronę Konwencji o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki (CCAMLR), łącznie ze zobowiązaniem do stosowania środków przyjętych przez Komisję CCAMLR, powinny być stosowane TAC przez nią przyjęte w odniesieniu do okresu 2004-2005 oraz odpowiednich okresowych dat granicznych.

(26) Na swym dorocznym XXIII posiedzeniu w 2004 r. CCAMLR przyjęła odpowiednie limity połowowe w odniesieniu do zasobów otwartych dla utrwalonego rybołówstwa przez jakiegokolwiek członka CCAMLR. CCAMLR zatwierdziła również uczestnictwo statków pływających pod banderą WE w rybołówstwie badawczym w odniesieniu do Dissostichus spp. w podobszarach FAO 88.1 oraz rejonach 58.4.1, 58.4.2, 58.4.3a) i 58.4.3b) oraz poddała odpowiednie działalności połowowe ograniczeniom połowowym, oraz ograniczeniom przyłowów, jak również niektórym środkom technicznym. Te ograniczenia oraz środki techniczne powinny również być stosowane.

(27) W celu zapewnienia rozwoju rybakom wspólnotowym ważne jest otworzenie tego rybołówstwa z dniem 1 stycznia 2005 r. Biorąc pod uwagę pilność tej sprawy, konieczne jest odstąpienie od sześciotygodniowego okresu wspomnianego w ust. I(3) Protokołu w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

ZAKRES I DEFINICJE

Artykuł 1

Temat

Niniejsze rozporządzenie ustanawia możliwości połowowe na rok 2005, w odniesieniu do niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych oraz specjalne warunki, na podstawie których takie możliwości połowowe mogą być wykorzystane.

Jednakże, w odniesieniu do niektórych zasobów Antarktyki, ustanawia ono możliwości połowowe oraz specjalne warunki na okres określony w załączniku IF.

Artykuł 2

Zakres

Niniejsze rozporządzenia stosuje się do:

a) Wspólnotowych statków rybackich (zwanych dalej („statkami wspólnotowymi”); i

b) statków rybackich pływających pod banderą oraz zarejestrowanych w państwach trzecich (zwanych dalej („statkami państw trzecich”) na wodach podlegających władzy lub jurysdykcji Państw Członkowskich (zwanych dalej„wodami WE”).

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego załącznika, stosuje się następujące definicje:

a) „możliwości połowowe” oznaczają:

i) ogólny dopuszczalny połów („TAC”) lub ilość statków posiadających zezwolenie połowowe i/ lub okres ważności tych zezwoleń;

ii) udziały TAC dostępne Wspólnocie;

iii) kWoty połowowe przydzielone Wspólnocie na wodach państwa trzeciego;

iv) rozdzielenie wspólnotowych możliwości połowowych na podstawie (ii) oraz (iii) Państwom Członkowskim w postaci kWot;

v) przydzielenie państwom trzecim kWot, które należy wykorzystać na wodach terytorialnych Wspólnoty.

b) „wody międzynarodowe” oznaczają wody poza obszarem władzy lub jurysdykcji jakiegokolwiek państwa;

c) „Obszar regulowany Organizacji Rybackiej Północno-Zachodniego Atlantyku” oznacza część obszaru konwencji NAFO (Organizacji Rybołówstwa Północno - Zachodniego Atlantyku), nie pozostający pod władzą lub podlegający jurysdykcji państwa nadbrzeżnego;

d) „Skagerrak” oznacza obszar ograniczony od zachodu linią ciągnącą się od latarni morskiej Hantsholm do latarni morskiej Lindesnes oraz od południa linią ciągnącą się od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, a stamtąd do najbliżej położonego punktu na wybrzeżu Szwecji;

e) „Kattegat” oznacza obszar ograniczony od północy linią ciągnącą się od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna oraz od tego punktu do punktu najbliżej położonego na wybrzeżu Szwecji, a na południu ograniczony linią ciągnącą się od Hasenore do Gnibens Spids, od Korshage do Spodsbjerg oraz od Gilbjerg Hoved do Kullen;

f) „Morze Północne” oznacza podobszar W ICES oraz tą część strefy IIIa ICES, która nie jest objęta definicją Skagerrak podaną w lit. d);

g) „Zatoka Ryska” oznacza obszar ograniczony od zachodu linią ciągnącą się od latarni morskiej Ovisi (57° 34.1234' N, 21° 42.9574' E) na północnym wybrzeżu Łotwy do Południowej Skały Przylądka Loode (57° 57.4760' N, 21° 58.2789' E) na wyspie Saaremaa, następnie w kierunku najbardziej wysuniętego na południe punktu Półwyspu Sõrve, a następnie w kierunku północno - wschodnim, wzdłuż zachodniego brzegu wyspy Saaremaa oraz na północy ograniczony linią ciągnącą się od 58°30.0' N 23°13.2'E do 58°30.0'N23°41'lE.

h) „Zatoka Kadyksu” oznacza obszar w podrejonie IXa ICES na wschód od 7°23'48” długości geograficznej zachodniej.

Artykuł 4

Strefy połowowe

Do celów niniejszego załącznika, stosuje się następujące definicje stref:

a) strefy ICES (Międzynarodowa Rada Badań Morza) są strefami, których definicję przedstawiono w rozporządzeniu (EWG) nr 3880/91 z dnia 17 grudnia 1991 r. w sprawie przekazywania przez Państwa Członkowskie prowadzące połowy na Północno-Wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (²⁴);

b) strefy CECAF (środkowo-Wschodni Atlantyku lub główna strefa połowowa FAO 34) są strefami, których definicję przedstawiono w rozporządzeniu (WE) nr 2597/95 z dnia 23 października 1995 r. w sprawie przekazywania przez Państwa Członkowskie prowadzące połowy na niektórych obszarach, innych niż Atlantyk Północny, danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (²⁵);

c) Strefy NAFO (Organizacji Rybackiej Północno-Zachodniego Atlantyku) są strefami, których definicję przedstawiono w rozporządzeniu (EWG) nr 2018/9 z dnia 30 czerwca 1993 r. w sprawie przekazywania danych statystycznych dotyczących połowów i działalności rybackiej przez Państwa Członkowskie dokonujące połowów na Atlantyku Północno-Zachodnim (²⁶);

d) Strefy CCAMLR (Konwencji o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki) są strefami, których definicję przedstawiono w rozporządzeniu (WE) nr 601/2004.

ROZDZIAŁ II

MOŻLIWOŚCI POŁOWOWE ORAZ ZWIĄZANE Z NIMI WARUNKI W ODNIESIENIU DO STATKÓW

WSPÓLNOTOWYCH

Artykuł 5

Możliwości połowowe oraz przydziały

1. Możliwości połowowe dla statków wspólnotowych na wodach terytorialnych Wspólnoty w niektórych strefach, innych niż wody terytorialne Wspólnoty oraz rozdzielenie takich możliwości połowowych między Państwa Członkowskie powinno odbywać się zgodnie z ustaleniami poczynionymi w załączniku I [1].

2. Statki wspólnotowe zostają niniejszym upoważnione do dokonywania połowów, w granicach kWoty wymienionej w załączniku I, na wodach objętych w zakresie rybołówstwa jurysdykcją Wysp Owczych, Grenlandii, Islandii i Norwegii oraz strefy połowowej wokół wyspy Jan Mayen, z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 9, 16 i 17.

3. Komisja ustanawia możliwości połowowe gromadnika w strefie V, XIV (na wodach Grenlandii) dostępne Wspólnocie, równe 7.7 % TAC gromadnika, tak szybko jak TAC zostanie ustanowiony.

4. Możliwości połowowe w odniesieniu do zasobów błękitka w strefach I-XIV (wody WE oraz wody międzynarodowe) oraz śledzia w strefie I oraz II (wody WE oraz wody międzynarodowe) mogą zostać zwiększone przez Komisję, zgodnie z procedurą określoną w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/ 2002 jeśli państwa trzecie nie przestrzegają odpowiedzialnego zarządzania tymi zasobami.

Artykuł 6

Przepisy specjalne oraz przydziały

Rozdzielenie możliwości połowowych między Państwa Członkowskie przewidziane w załączniku I nie stanowi uszczerbku dla:

a) wymian dokonanych na podstawie art.20 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002;

b) ponownych przydziałów przeprowadzonych na podstawie art. 21 ust. 4, art. 23 ust. 1 oraz art. 32 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93;

c) dodatkowych wyładunków dozwolonych na podstawie art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

d) ilości wstrzymanych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

e) odliczeń dokonywanych na mocy art. 5 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

Artykuł 7

Elastyczność kWot

W odniesieniu do roku 2005 powinny występować następujące zasoby, zgodnie z ustaleniami w załączniku I:

a) zasoby, które podlegają zapobiegawczym lub analitycznym TAC;

b) zasoby, w odniesieniu do których należy stosować coroczne warunki elastyczności określone w art. 3 oraz 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96; oraz

c) zasoby, w odniesieniu do których należy stosować współczynniki karne przewidziane w art. 5 ust. 2 tego rozporządzenia.

Artykuł 8

Warunki wyładowywania połowu i przyłowu

1. Ryby z zasobów, dla których możliwości połowowe są ustalone, nie są zatrzymywane na pokładzie lub wyładowywane, chyba że:

a) połowy były dokonane przez statki Państwa Członkowskiego posiadającego określoną kWotę i ta kWota nie została wyczerpana; lub

b) połowy stanowiły część udziału wspólnotowego, które nie zostały rozdzielone przez kWoty między Państwa Członkowskie, a udział ten nie został wyczerpany; lub

c) w odniesieniu do wszystkich gatunków innych niż śledź i makrela, w przypadku, gdy są one zmieszane z innymi gatunkami, połowy zostały dokonane sieciami, których rozmiar oczek jest mniejszy niż 32 milimetry zgodnie z przepisami art. 4 rozporządzenia (WE) nr 850/98, nie są sortowane na pokładzie ani po rozładowaniu; lub

d) w odniesieniu do śledzia, połowy są zgodne z wymogami art. 12 załącznika III [2]; lub

e) w odniesieniu do makreli, w przypadku gdy są zmieszane z ostrobokami lub sardynkami, waga makreli nie przekracza 10 % wagi makreli ogółem, ostroboków oraz sardynek na pokładzie, oraz połowy nie są sortowane ani na pokładzie, ani przy wyładowywaniu; lub

f) połowy są dokonywane podczas trwania badań naukowych przeprowadzanych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 850/98 lub rozporządzenia (WE) nr 88/98.

2. Wszystkie wyładunki są wliczane do kWoty, lub jeśli udział wspólnotowy nie został rozdzielony między Państwami Członkowskimi przez kWoty, do udziału wspólnotowego, z wyjątkiem połowów dokonanych na podstawie przepisów ust. 1 lit. c), e) oraz f).

3. Bez względu na ust. 1, jeśli możliwości połowowe Państwa Członkowskiego w odniesieniu do śledzia w podobszarach II (wody WE), III, IV oraz podrejonu VII d są wyczerpane, zakazane jest w odniesieniu do statków pod banderą Państwa Członkowskiego, zarejestrowanych we Wspólnocie i operujących w ramach rybołówstwa, do których stosuje się odpowiednie ograniczenia połowowe, wyładowywanie połowów, które są nieposortowane oraz zawierają śledzia.

4. Oznaczenie udziałów procentowych przyłowów oraz ich zbyt dokonywany jest zgodnie z przepisami art. 4 i 11 rozporządzenia (WE) nr 850/98 oraz art. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 88/98.

Artykuł 9

Limity dostępu

Nie przeprowadza się żadnych połowów przez statki wspólnotowe na obszarze Skagerrak w obrębie 12 mil morskich od linii podstawowej Norwegii. Jednakże statki pływające pod banderą Danii lub Szwecji są upoważnione do dokonywania połowów 4 mile morskie od linii podstawowej Norwegii.

Połowy przez statki wspólnotowe na wodach objętych jurysdykcją Islandii są ograniczone do obszaru nakreślonego przez kolejne łączenie liniami prostymi następujących współrzędnych geograficznych:

obszar południowo-zachodni

1. 63° 12′ N i 23° 05′ W do 62° 00′ N i 26° 00′ W,

2. 62° 58′ N i 22° 25′ W,

3. 63° 06′ N i 21° 30′ W,

4. 63° 03′ N i 21° 00′ W, a stamtąd 180° 00′ S;

obszar południowo-wschodni

1. 63° 14′ N i 10° 40′ W,

2. 63° 14′ N i 11° 23′ W,

3. 63° 35′ N i 12° 21′ W,

4. 64° 00′ N i 12° 30′ W,

5. 63° 53′ N i 13° 30′ W,

6. 63° 36′ N i 14° 30′ W,

7. 63° 10′ N i 17° 00′ W, a stamtąd 180° 00′ S.

Artykuł 10

Specjalne warunki w odniesieniu do wyładowywania połowów nieposortowanych z podobszarów IIa (wody WE), III, IV i VIId

Środki wymienione w załączniku II stosuje się w odniesieniu do wyładowywania połowów nieposortowanych z podobszarów IIa (wody WE), III, IV i VIId.

Artykuł 11

Inne środki techniczne oraz środki kontroli

Środki techniczne określone w załączniku III stosuje się w 2005 r. poza środkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 850/98, rozporządzeniu (WE) nr 88/98, rozporządzeniu (WE) nr 1626/94 oraz rozporządzeniu (WE) nr 973/2001.

Szczegółowe przepisy wykonawcze ust. 10 załącznika III mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

Artykuł 12

Ograniczenia nakładów oraz związane z tym warunki w odniesieniu do zarządzania zasobami

1. W okresie od dnia 1 do 31 stycznia 2005 r. w odniesieniu do zarządzania zasobami dorsza w Kattegat, Morzu Północnym, Kanale Wschodnim, Skagerrak, na zachód od Szkocji oraz na Morzu Irlandzkim, stosuje się ograniczenia nakładu połowowego oraz związane z tym warunki ustanowione w pkt. 1-5, 6a, 6c, 6d, 6e i 7-22 załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 2287/2003 z dnia 19 grudnia 2003 r. ustalające wielkości dopuszczalne połowów na 2004 r. i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty, oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach gdzie wymagane są ograniczenia połowowe (²⁷).

2. W okresie od dnia 1 lutego 2005 r. do dnia 31 grudnia 2005 r., w odniesieniu do zarządzania zasobami dorsza wymienionymi w ust. 1, stosuje się ograniczenia nakładu połowowego oraz związane z nimi warunki ustanowione w załączniku IVa.

3. Od dnia 1 lutego 2005 r. ograniczenia nakładu połowowego oraz związane z nimi warunki ustanowione w załączniku IVb stosuje się w w odniesieniu do zarządzania zasobami na Morzu Kantabryjskim i zachodnim Półwyspie Iberyjskim.

4. Od dnia 1 lutego 2005 r. ograniczenia nakładu połowowego oraz związane z nimi warunki ustanowione w załączniku IVc stosuje się w w odniesieniu do zarządzania zasobami soli w Kanale Zachodnim.

5. W odniesieniu do zarządzania zasobami dobijakowatych na Skagerrak oraz Morzu Północnym, stosuje się ograniczenia nakładów oraz warunki ustanowione w załączniku V.

6. Komisja ustali ostateczny nakład połowowy na rok 2005 w odniesieniu do zasobów dobijakowatych w strefach IIa, IIIa, IV, w oparciu o zasady wymienione w art. 6 załącznika V.

7. Wszystkie statki korzystające z narzędzi połowowych określonych odpowiednio w pkt. 4 załączników IVa, IVb i IVc oraz prowadzące połowy w obszarach określonych odpowiednio w pkt. 2 załączników IVa, IVb i IVc, posiadają specjalne zezwolenie połowowe wydane zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1627/94.

8. Państwa Członkowskie zapewniają, że poziomy nakładów połowowych na rok 2005, mierzone w kilowatodniach spędzonych poza portem przez statki posiadające dalekomorskie zezwolenia połowowe nie przekracza 90 % średniego rocznego nakładu połowowego rozmieszczonego przez statki tego Państwa Członkowskiego w 2003 r. podczas rejsów, kiedy były one w posiadaniu zezwolenia na połowy dalekomorskie oraz kiedy złowiono gatunki głębokowodne, wymienione w załącznikach I i II do rozporządzenia Rady (WE) nr 2347/2002,z wyjątkiem argentyny wielkiej.

ROZDZIAŁ III

MOŻLIWOŚCI POŁOWOWE ORAZ ZWIĄZANE Z NIMI WARUNKI W ODNIESIENIU DO STATKÓW PAŃSTW TRZECICH

Artykuł 13

Autoryzacja

Statkom pływającym pod banderą Barbadosu, Gujany, Japonii, Korei Południowej, Norwegii, Surinamu, Trynidadu i Tobago oraz Wenezueli oraz statkom zarejestrowanym na Wyspach Owczych zezwala się na dokonywanie połowów, w granicach kWoty określonej w załączniku I, na wodach terytorialnych Wspólnoty, oraz z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 14, 15, 18, 19, 20, 21, 22, 23 oraz 24.

Artykuł 14

Ograniczenia geograficzne

Połowy dokonywane przez statki pływające pod banderą:

a) Norwegii lub zarejestrowane na Wyspach Owczych są ograniczone do tych części strefy 200 mil morskich znajdującej się 12 mil w kierunku morza do linii podstawowej Państw Członkowskich na Morzu Północnym, Kattegat oraz na Oceanie Atlantyckim na północ od 43°00' N, z wyjątkiem obszaru określonego w art. 18 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002; połowy na obszarze Skagerrak dokonywane przez statki pływające pod banderą Norwegii są dopuszczalne w kierunku morza od odległości czterech mil morskich od linii podstawowych Danii oraz Szwecji;

b) Barbados, Gujana, Japonia, Korea Południowa, Surinam, Trynidad i Tobago oraz Wenezuela ograniczone są do tych części strefy 200 mil morskich leżącej w odległości 12 mil morskich od linii podstawowej francuskiego departamentu Gujany.

Artykuł 15

Warunki wyładowywania połowu i przyłowu

Ryby z zasobów, w odniesieniu do których możliwości połowowe są ustalone, nie są przechowywane na pokładzie lub wyładowywane, chyba że połowy zostały dokonane przez statki państwa trzeciego posiadające kWotę połowową, a kWota ta nie jest wyczerpana.

ROZDZIAŁ IV

UZGODNIENIA LICENCYJNE DOTYCZĄCE STATKÓW WSPÓLNOTOWYCH

Artykuł 16

Licencje oraz związane z nimi warunki

1. Bez względu na ogólne zasady dotyczące licencji połowowych oraz specjalnych zezwoleń połowowych przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1627/94, połowy na wodach państwa trzeciego podlegają wymogowi posiadania licencji wydanej przez władze państwa trzeciego.

Jednakże, akapit pierwszy nie ma zastosowania do następujących statków wspólnotowych, jeśli połowy dokonywane są na norweskich wodach Morza Północnego:

a) statków o tonażu równym lub mniejszym niż 200 GT;

b) statków dokonujących połowów przeznaczonych do spożycia przez ludzi w odniesieniu do gatunków innych niż makrela;

c) statków pływających pod szwedzką banderą, zgodnie z ustanowioną praktyką.

2. Największa ilość licencji oraz innych związanych z nimi warunków jest ustanawiana jak ustalono w części I załącznika VI. Wnioski o licencje wskazują rodzaje połowów oraz nazwę i właściwości statków, w odniesieniu do których mają zostać wydane licencje oraz są skierowane przez władze Państw Członkowskich do Komisji. Komisja przedkłada te wnioski zainteresowanym władzom państw trzecich.

W przypadku, gdy jedno z Państw Członkowskich przekazuje kWotę innemu Państwu Członkowskiemu (swap) w odniesieniu do terenów połowowych określonych w części I załącznika VI, przekazanie takie obejmuje przekazanie odpowiednich licencji i powinno zostać zgłoszone Komisji. Jednakże, całkowita liczba licencji dla każdego terenu połowowego określonego w części I załącznika VI nie może zostać przekroczona.

3. Statki wspólnotowe odpowiadaja wymaganiom dotyczącym ochrony oraz środków kontroli oraz wszystkim pozostałym przepisom dotyczącym strefy, w której operują.

Artykuł 17

Wyspy Owcze

Statki wspólnotowe posiadające licencję na ukierunkowany połów w odniesieniu do jednego gatunku na wodach Wysp Owczych, mogą przeprowadzać ukierunkowany połów w odniesieniu do innych gatunków pod warunkiem, że dokonują uprzedniego powiadomienia o zmianie władzom Wysp Owczych.

ROZDZIAŁ V

UZGODNIENIA LICENCYJNE DOTYCZĄCE STATKÓW PAŃSTW TRZECICH

Artykuł 18

Zobowiązanie do posiadania licencji oraz specjalne zezwolenie połowowe

1. Bez względu na przepisy art. 28b rozporządzenia (WE) nr 2847/93, statki norweskie o tonażu mniejszym niż 200 GT są wyłączone z obowiązku posiadania licencji oraz zezwolenia połowowego.

2. Licencja oraz specjalne zezwolenie połowowe są przechowywane na pokładzie. Statki zarejestrowane na Wyspach Owczych lub w Norwegii są wyłączone z tego obowiązku.

3. Statki państw trzecich posiadające zezwolenie połowowe dnia 31 grudnia 2004 r. mogą kontynuować połowy od 1 stycznia 2005 r. do momentu przedłożenia oraz zatwierdzenia przez Komisję wykazu dopuszczonych statków.

Artykuł 19

Wniosek o wydanie licencji oraz specjalnego zezwolenia połowowego

Wnioskowi składanemu Komisji o wydanie licencji oraz specjalnego zezwolenia połowowego pochodzącemu od organu państwa trzeciego towarzyszą następujące informacje:

a) nazwa statku;

b) numer wpisu do rejestru;

c) zewnętrzne litery i numery identyfikacyjne;

d) port rejestracji;

e) nazwa (nazwisko) i adres właściciela lub czarterującego;

f) tonaż brutto oraz długość całkowita;

g) moc silnika;

h) sygnał wywoławczy oraz częstotliwość radiowa;

i) planowana metoda połowów;

j) planowany obszar połowów;

k) gatunki, w odniesieniu do których planuje się połowy;

l) okres, w odniesieniu do którego wymagana jest licencja.

Artykuł 20

Ilość licencji

Ilość licencji oraz szczególnych związanych z nimi warunków jest ustanawiana w sposób określony w części II załącznika VI.

Artykuł 21

Unieważnienie lub wycofanie

1. Licencje oraz specjalne zezwolenia połowowe mogą zostać unieważnione w związku z wydaniem nowych licencji oraz specjalnych zezwoleń połowowych. Takie unieważnienie staje się skuteczne w dniu poprzedzającym wydanie nowych licencji oraz specjalnych zezwoleń połowowych przez Komisję. Nowe licencje oraz specjalne zezwolenia połowowe stają się skuteczne w dniu ich wydania.

2. Licencje oraz specjalne zezwolenia połowowe są w całości lub częściowo wycofywane przed datą ich wygaśnięcia, jeśli kWota w odniesieniu do zasobu, określona w załączniku I została wyczerpana.

3. Licencje oraz specjalne zezwolenia połowowe są wycofywane w przypadku niespełnienia zobowiązania ustanowionego w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 22

Niezgodność z odpowiednimi regułami

1. Na okres nieprzekraczający 12 miesięcy nie wydaje się żadnej licencji oraz specjalnego zezwolenia połowowego jakiemukolwiek statkowi, który spełnił zobowiązania ustanowionego w niniejszym rozporządzeniu.

2. Komisja przedkłada zainteresowanym organom państwa trzeciego nazwy oraz właściwości statków, którym nie zostanie przyznane zezwolenie na dokonywanie połowów we wspólnotowej strefie połowowej na kolejny miesiąc lub miesiące w następstwie naruszenia odpowiednich reguł.

Artykuł 23

Zobowiązania posiadaczy licencji

1. Statki państw trzecich spełniają wymogi środków ochrony i kontroli oraz pozostałych przepisów dotyczących połowów dokonywanych przez statki wspólnotowe w strefie, w której operują, w szczególności rozporządzeń (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94, (WE) nr 88/98, (WE) nr 850/98, (WE) nr 1434/98 oraz rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1381/87.

2. Statki określone w ust. 1 prowadzą dziennik połowowy, do którego wprowadzane są informacje określone w części I załącznika VII.

3. Statki państw trzecich, z wyjątkiem norweskich statków połowowych w strefie ICES IIIa, przekazują informacje określone w załączniku VIII do Komisji, zgodnie z regułami ustanowionymi w tym załączniku.

Artykuł 24

Przepisy szczególne dotyczące francuskiego departamentu Gujany

1. Przyznawanie licencji na połowy na wodach francuskiego departamentu Gujany podlega zobowiązaniu się przez właściciela danego statku do zezwolenia na wejście na pokład tego statku obserwatora na wniosek Komisji.

2. Kapitan każdego statku posiadający licencję na połowy ryb lub tuńczyka na wodach francuskiego departamentu Gujany, wyładowując połowy po każdym rejsie, przedkładają deklarację francuskim organom wskazującą ilości złapanych krewetek oraz przechowywanych na pokładzie od momentu złożenia ostatniej deklaracji. Niniejsza deklaracja sporządzana jest przy wykorzystaniu formularza, którego wzór znajduje się w części III załącznika VI. Kapitan jest odpowiedzialny za dokładność deklaracji. Organy francuskie podejmują wszelkie właściwe środki celem sprawdzenia dokładności deklaracji, przez sprawdzanie ich w szczególności w porównaniu z dziennikiem połowowym określonym w art. 23 ust. 2. Deklaracja jest podpisywana przez właściwego urzędnika po jej sprawdzeniu. Przed końcem każdego miesiąca, organy francuskie przesyłają Komisji wszystkie deklaracje odnoszące się do poprzedniego miesiąca.

3. Statki dokonujące połowów na wodach francuskiego departamentu Gujany prowadzą dziennik połowowy odpowiadający wzorowi znajdującemu się w części II załącznika VII. Kopia niniejszego dziennika połowowego przesyłana jest Komisji w terminie 30 dni od ostatniego dnia rejsu połowowego, za pośrednictwem organów francuskich.

4. Jeśli przez okres jednego miesiąca, Komisja nie otrzymuje żadnego komunikatu dotyczącego statku posiadającego licencję połowową na wodach francuskiego departamentu Gujany, wycofuje się licencję tego statku.

ROZDZIAŁ VI

SZCZEGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE STATKÓW WSPÓLNOTOWYCH DOKONUJĄCYCH POŁOWÓW W STREFIE REGULOWANEJ NAFO

SEKCJA 1

Udział Wspólnoty

Artykuł 25

Wykaz statków

1. Jedynie statki WE o tonażu większym niż 50 ton brutto, którym Państwo Członkowskie, pod banderą którego pływa wydało specjalne zezwolenie połowowe oraz które wpisane są do rejestru statków NAFO, są upoważnione, na ustalonych warunkach, do połowu, posiadania na pokładzie, przeładowywania oraz wyładowywania zasobów połowowych z obszaru regulowanego NAFO.

2. Każde Państwo Członkowskie przesyła Komisji informacje, w formie umożliwiającej jej komputerowe odczytanie, na co najmniej 15 dni przed wpłynięciem nowego statku na obszar regulowany NAFO, o każdej poprawce do wykazu statków pływających pod ich banderą oraz zarejestrowanych we Wspólnocie, które są upoważnione do połowów w obszarze regulowanym NAFO. Komisja przesyła je natychmiast Sekretariatowi NAFO.

3. Wykaz określony w ust. 2 zawiera następujące informacje:

a) wewnętrzny numer statku, którego definicję przedstawiono w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 26/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r., dotyczącym rejestru statków rybackich Wspólnoty (²⁸);

b) międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy;

c) czarterujący statek, w stosownych przypadkach;

d) rodzaj statku.

4. W odniesieniu do statków pływających tymczasowo pod banderą Państwa Członkowskiego (czarter samej łodzi), przedłożone informacje zawierają:

a) datę, od której statek uzyskał zezwolenie na pływanie pod banderą Państwa Członkowskiego;

b) datę, od której statek uzyskał zezwolenie Państwa Członkowskiego na włączenie się do połowów na obszarze regulowanym NAFO;

c) nazwę państwa, w którym statek jest zarejestrowany lub był zarejestrowany wcześniej oraz datę, od której statek zaprzestał pływania pod banderą tego państwa;

d) nazwę statku;

e) numer urzędowego wpisu do rejestru statku przyznany przez właściwe władze krajowe;

f) port macierzysty statku po dokonaniu transferu;

g) nazwę właściciela lub czarterującego statek;

h) deklarację, iż kapitanowi dostarczono kopię rozporządzeń obowiązujących na obszarze regulowanym NAFO;

i) główne gatunki, które mogą być łowione przez statek na obszarze regulowanym NAFO;

j) podobszary na których statek może prawdopodobnie dokonywać połowów.

SEKCJA 2

Środki techniczne

Artykuł 26

Rozmiar oczek sieci

1. Wykorzystanie włoka posiadającego w jakiejkolwiek jego części oczka sieci o rozmiarze mniejszym niż 130 mm jest zakazane w odniesieniu do bezpośredniego dokonywania połowów gatunków określonych w załączniku IX. Ten rozmiar oczek sieci może zostać zmniejszony minimalnie do rozmiaru 60 mm w odniesieniu do bezpośredniego połowu kalmarów (Illex illece-brosus). W odniesieniu do bezpośrednich połowów rai (Rajidae) ten rozmiar oczek sieci jest zwiększany minimalnie do 280 mm w worku włoka oraz 220 mm we wszystkich innych częściach włoka.

2. Statki poławiające krewetki północne (Pandalus borealis) używają sieci z minimalnym rozmiarem oczka wynoszącym 40 mm.

Artykuł 27

Dodatki do sieci

1. Zabrania się wykorzystywania jakichkolwiek urządzeń lub dodatkowych elementów, innych niż opisane w niniejszym artykule, które zatykałyby lub zmniejszały ich rozmiar.

2. Płótno, tkanina sieciowa lub jakikolwiek inny materiał może zostać przymocowywany do dolnej części worka włoka w celu zmniejszenia lub zapobiegania uszkodzeniom.

3. Urządzenia mogą być przymocowywane do górnej części, pod warunkiem, iż nie zatkają oczek sieci. Wykorzystanie górnych fartuchów worka włoka jest ograniczone do fartuchów wymienionych w załączniku X.

4. Statki poławiające krewetki północne (Pandalus borealis) wykorzystują kraty sortujące lub kraty o maksymalnym rozstawie prętów wynoszącym 22 mm. Statki poławiające krewetki w rejonie 3L są również wyposażone w łańcuchy przegubowe o długości minimalnej wynoszącej 72 cm., jak opisano w dodatku 4 do załącznika III.

Artykuł 28

Przyłowy

1. Kapitanowie statków mogą nie przeprowadzać ukierunkowanych połowów w odniesieniu do gatunków, do których stosuje się ograniczenia przyłowów. Ukierunkowany połów gatunku przeprowadzany jest, jeśli gatunki obejmują największy udział procentowy wagowo połowu w jakimkolwiek jednym zaciągu.

2. Przyłowy gatunków wymienionych w załączniku ID, w odniesieniu do których nie została ustalona żadna kWota połowowa przez Wspólnotę, w odniesieniu do części obszaru regulowanego NAFO oraz przeprowadzane w tej części jeśli połowy dokonywane są bezpośrednio w odniesieniu do jakiegokolwiek gatunku nie mogą przekraczać dla każdego gatunku 2 500 kg lub 10 % wagowo całego połowu zatrzymywanego na pokładzie, w zależności od tego, która ilość jest większa. Jednakże, w części obszaru regulowanego NAFO, gdzie połowy ukierunkowane niektórych gatunków są zabronione lub kWota „inne” została w pełni wykorzystana, przyłowy każdego z gatunków wymienionych w załączniku ID nie przekraczają odpowiednio 1 250 kg lub 5 %.

3. W każdym przypadku, gdy całkowita ilość gatunków, w odniesieniu do których stosuje się ograniczenia przyłowów w jakimkolwiek następnym zaciągu przekracza ograniczenia ustanowione w ust. 2, w zależności od tego, który ma zastosowanie, statki niezwłocznie przenoszą się minimum o pięć mil morskich od poprzedniego miejsca przeprowadzenia zaciągu. W każdym przypadku, gdy całkowita ilość gatunków, w odniesieniu do których ograniczenia przyłowów stosuje się w jakimkolwiek kolejnym zaciągu, przekraczają wspomniane ograniczenia, statki ponownie niezwłocznie przenoszą się o odległość minimum pięciu mil od poprzedniego miejsca dokonywania zaciągu oraz nie powracają na obszar przynajmniej przez 48 godzin.

4. W odniesieniu do statków poławiających krewetki północne (Pandalus borealis), w przypadku, gdy całkowita ilość przyłowów wszystkich gatunków wymienionych w załączniku ID, w jakimkolwiek zaciągu przekracza 5 % wagowo w rejonie 3M oraz 2,5 % w rejonie 3L, statki niezwłocznie przenoszą się minimum o odległość pięciu mil morskich od miejsca dokonania poprzedniego zaciągu.

5. Połowy krewetek nie są wykorzystywane w obliczaniu poziomu przyłowu gatunków ryb dennych.

Artykuł 29

Najmniejszy dopuszczalny wymiar ryb

Ryby z obszaru regulowanego Organizacji Rybackiej Północno-Zachodniego Atlantyku, które nie posiadają wymaganego wymiaru, jak ustalono w załączniku XI, nie mogą być przetwarzane, zatrzymywane na pokładzie, przeładowywane, rozładowane, transportowane, składowane, sprzedawane, prezentowane lub oferowane na sprzedaż, ale muszą zostać niezwłocznie wrzucone z powrotem do morza. W przypadku, gdy ilość złapanych ryb nie posiadających wymaganego wymiaru przekracza 10 % całkowitej ilości, statek oddala się o odległość przynajmniej pięciu mil morskich od miejsca dokonania poprzedniego zaciągu przed kontynuowaniem połowów. Jakiekolwiek przetworzone ryby, w odniesieniu do których stosuje się wymogi dotyczące najmniejszego dopuszczalnego wymiaru ryby, który jest mniejszy niż długość równoważna określona w załączniku XI, uważa się za pochodzące od ryb, mniejszych niż ten najmniejszy dopuszczalny rozmiar ryby.

SEKCJA 3

Środki kontroli

Artykuł 30

Opisanie produktu i oddzielne składowanie

1. Wszystkie przetworzone ryby złowione na obszarze regulowanym NAFO należy opisać w taki sposób, by można było odczytać nazwę gatunku oraz kategorię produktu. Należy umieścić także informację, że ryby zostały złowione na obszarze regulowanym NAFO.

2. Wszystkie krewetki złowione w rejonie 3I oraz wszystkie halibuty niebieskie złowione w podobszarze 2 oraz rejonach 3KLMNO powinny być opisane jako złowione na tych obszarach.

3. Połowy tego samego gatunku powinny być składowane w taki sposób, by były wyraźnie oddzielone od innych gatunków. Wszelkie połowy dokonane na obszarze regulowanym NAFO powinny być oddzielone przy składowaniu od ryb złowionych poza tym obszarem.

Połowy mogą być składowane w wielu częściach ładowni, w każdej z nich jednak poszczególne połowy powinny być jasno od siebie oddzielone, za pomocą plastiku, sklejki, tkaniny sieciowej itp.

Artykuł 31

Dziennik połowowy i plan składowania

1. Oprócz spełniania wymogów art. 6, 8, 11 oraz 12 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, kapitanowie statków wprowadzają do dziennika połowowego informacje wymienione w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

2. Każde Państwo Członkowskie powiadamia Komisję przed 15- tym dniem każdego miesiąca, w formie umożliwiającej ich komputerowe odczytanie, o ilościach zasobów określonych w załączniku XIII wyładowanych w trakcie poprzedniego miesiąca oraz przekazuje wszelkie informacje otrzymane na podstawie art. 11 i 12 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93.

3. Kapitan statku wspólnotowego, w odniesieniu do połowów gatunków wymienionych w załączniku ID, prowadzi:

a) dziennik połowowy wykazujący ilość połowów, w podziale na gatunki;

b) plan składowania, który prezentuje rozmieszczenie gatunków w ładowni, a także ilości poszczególnych gatunków na pokładzie wagowo, podane w kilogramach.

4. Dziennik połowowy oraz plan składowania wspomniane w ust. 3 należy uzupełniać codziennie za poprzedni dzień, za który uznaje się okres od godziny 00.00 (UTC) do 24.00 (UTC), a także przechowywać na pokładzie do momentu całkowitego rozładunku statku.

5. Kapitan dostarcza niezbędnej pomocy w celu umożliwienia przeprowadzenia kontroli ilości zadeklarowanych w dzienniku połowowym oraz produktów przetworzonych składowanych na pokładzie.

Artykuł 32

Sieci

Dokonując połowów bezpośrednio jednego lub większej liczby gatunków wymienionych w załączniku IX, statki nie posiadają na pokładzie sieci o rozmiarze oczek mniejszym niż rozmiar ustanowiony w art. 26. Jednakże, statki dokonujące połowów w trakcie tego samego rejsu na obszarach innych niż obszar regulowany NAFO mogą posiadać na pokładzie takie sieci, pod warunkiem, że sieci takie są bezpiecznie przymocowane i spakowane oraz nie są udostępniane do bezpośredniego użytku, to znaczy:

a) sieci nie są odłączone od desek trałowych oraz stalówek, lin holowniczych i podciągowych; i

b) sieci, które są umieszczone na pokładzie, muszą być bezpiecznie przymocowane do określonej części nadbudowy.

Artykuł 33

Przeładunek

Statki wspólnotowe nie biorą udziału w czynnościach przeładunku na obszarze regulowanym NAFO, chyba że otrzymały uprzednie zezwolenie na dokonywanie takich czynności od ich właściwych organów.

Artykuł 34

Monitorowanie nakładu połowowego

1. Każde Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, że nakład połowowy ich statków określony w art. 25 jest proporcjonalny w odniesieniu do ogólnych możliwości połowowych dostępnych temu Państwu Członkowskiemu na obszarze regulowanym NAFO.

2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji plan połowowy dla ich statków dokonujących połowów gatunków na obszarze regulowanym NAFO nie później niż dnia 31 stycznia 2005 r. lub później, co najmniej na 30 dni przed przeprowadzeniem takiej czynności. Plan połowowy określa, między innymi, statek lub statki zaangażowane w połowy oraz planowaną liczbę dni, w których zamierzają one dokonywać połowów na obszarze regulowanym NAFO.

Państwa Członkowskie, w sposób orientacyjny, powiadamiają Komisję o planowanej działalności statków na innych obszarach.

Plan połowowy przedstawia całkowity nakład połowowy, który należy rozmieścić w odniesieniu do rybołówstwa w związku z zakresem możliwości połowowych dostępnych Państwu Członkowskiemu dokonującemu powiadomienia.

Państwa Członkowskie, nie później niż dnia 31 grudnia 2005 r., składają Komisji sprawozdanie w sprawie realizacji planów połowowych, łącznie z ilością statków rzeczywiście biorących udział w połowach oraz całkowitą ilością dni, w których dokonywane były połowy.

SEKCJA 4

Szczególne przepisy dotyczące krewetek północnych

Artykuł 35

Połowy krewetek północnych

Każde Państwo Członkowskie składa Komisji codziennie sprawozdanie o ilościach krewetek północnych (Pandalus borealis) złowionych w rejonie 3L obszaru regulowanego NAFO przez statki pływające pod ich banderą oraz zarejestrowane we Wspólnocie. Wszelka działalność połowowa dokonywana jest na głębokości przekraczającej 200 metrów oraz jest ograniczona do jednego statku przypadającego na każdy przydział Państwa Członkowskiego w jakimkolwiek danym czasie.

SEKCJA 5

Szczególne przepisy dotyczące planu odnowienia zasobów halibuta niebieskiego

Artykuł 36

Zakazy dotyczące halibuta niebieskiego

Zakazuje się statkom wspólnotowym łowienia halibuta niebieskiego na podobszarze 2 oraz w rejonach 3KLMNO NAFO, a także zatrzymywania na pokładzie, przeładunku lub wyładowywania halibuta niebieskiego łowionego w tej strefie, jeżeli nie posiadają specjalnego zezwolenia połowowego wydanego przez Państwo Członkowskie, pod którego banderą pływają.

Artykuł 37

Wykaz statków

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że statki, którym ma zostać wydane specjalne zezwolenie połowowe, określone w art. 35 są objęte wykazem zawierającym ich nazwę numer wewnętrznego wpisu do rejestru, określone w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 26/2004. Państwa Członkowskie wydają specjalne zezwolenie połowowe dopiero po wpisaniu statku do rejestru statków NAFO.

2. Każde Państwo Członkowskie przesyła Komisji, w formie umożliwiającej jego komputerowe odczytanie, wykaz określony w ust. 1 oraz wszelkie poprawki do niego.

3. Poprawki do wykazu określonego w ust. 1 przekazywany jest Komisji przynajmniej na pięć dni zanim nowy statek wpływa na podobszar 2 oraz rejony 3KLMNO. Komisja przesyła bezzwłocznie poprawki do wykazu Sekretariatowi NAFO.

4. Każde Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki celem rozdzielenia swych kWot połowowych w odniesieniu do halibuta niebieskiego między swoje upoważnione statki wymienione w wykazie określonym w ust. 1. Państwa Członkowskie przekazują informacje dotyczące przydziału kWot Komisji w terminie nie później niż 15 dni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 38

Sprawozdania

1. Kapitanowie statków określonych w art. 37 ust. 2 przekazują Państwu Członkowskiemu bandery następujące informacje:

a) Ilości halibuta niebieskiego zatrzymywane na pokładzie jeśli statek wspólnotowy wpływa na podobszar 2 oraz rejony 3KLMNO. Niniejsze sprawozdanie jest przekazywane nie wcześniej niż na 12 godzin oraz najpóźniej 6 godzin przed każdym wpłynięciem statku do tej strefy.

b) Połowy tygodniowe halibuta niebieskiego. Sprawozdanie to jest przekazywane po raz pierwszy nie później niż na koniec siódmego dnia po wpłynięciu statku na podobszar 2 oraz rejony 3 KLMNO, lub, jeśli rejsy połowowe trwają więcej niż siedem dni, najpóźniej w poniedziałek, w odniesieniu do połowów, które zostały dokonane na podobszarze 2 oraz w rejonach 3 KLMNO w tracie poprzedniego tygodnia kończącego się o północy w niedzielę.

c) Ilości halibuta niebieskiego posiadane na pokładzie przez statki wspólnotowe kiedy opuszczają one podobszar 2 oraz rejony 3KLMNO. Sprawozdanie to jest przekazywanie nie wcześniej niż na 12 godzin przed a najpóźniej w 6 godzin przed każdym wypłynięciem statku z tej strefy oraz zawiera ilość dni połowowych oraz całkowite połowy w tej strefie.

d) Ilości załadowane oraz wyładowane w odniesieniu do każdego przeładunku halibuta niebieskiego w trakcie pobytu statku na podobszarze 2 oraz w rejonach 3KLMNO. Sprawozdania te przekazywane są nie później niż w 24 godziny po zakończeniu przeładunku.

2. Państwa Członkowskie, na wniosek, przekazują sprawozdania wynikające z ust. 1 lit. a), c) oraz d), Komisji.

3. Jeśli uważa się iż połowy halibuta niebieskiego zgłoszone zgodnie z ust. 2, wyczerpały 70 % przydziału kWoty Państwa Członkowskiego, kapitanowie przekazują sprawozdania opisane w ust. 1 lit. b) co trzy dni.

Artykuł 39

Wyznaczone porty

1. Zakazane jest wyładowywanie ilości halibuta niebieskiego w jakimkolwiek miejscu innym niż porty wyznaczone przez Umawiające się Strony NAFO. Wyładunek halibuta niebieskiego w portach państw innych niż Umawiające się Strony jest zakazany.

2. Państwa Członkowskie wyznaczają porty w których mogą być dokonywane wyładunki halibuta niebieskiego oraz ustalają związane z tym procedury kontrolne oraz nadzorcze, łącznie z warunkami w odniesieniu do zapisywania oraz sprawozdawczości ilości halibuta niebieskiego w każdym wyładunku.

3. Państwa Członkowskie przekazują Komisji w ciągu 15 dni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, wykaz wyznaczonych portów oraz, w terminie 15 kolejnych dni, wykaz związanych z nimi procedur kontrolnych oraz nadzorczych określonych w ust. 2. Komisja bezzwłocznie przesyła wykaz Sekretariatowi NAFO.

4. Komisja bezzwłocznie przekazuje wykaz wyznaczonych portów określony w ust. 2 jak również portów wyznaczonych przez inne Umawiające się Strony NAFO, do Państw Członkowskich.

Artykuł 40

Kontrola w porcie

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że wszystkie statki wpływające do wyznaczonego portu w celu wyładowania i/lub przeładowania halibuta niebieskiego złowionego na podobszarze 2 oraz w rejonach 3 KLMNO NAFO poddawane są kontroli zgodnie z programem kontroli portowych NAFO.

2. Zakazuje się wyładunku i/lub przeładunku połowów ze statków określonych w ust. 1 do momentu przybycia inspektorów.

3. Wszystkie wyładowane ilości są ważone według gatunku przed przewiezieniem ich do chłodni składowej lub innego miejsca przeznaczenia.

4. Państwa Członkowskie przekazują odpowiednie sprawozdanie z kontroli portowej Sekretariatowi NAFO, wraz z kopią dla Komisji, w terminie 7 dni roboczych od daty zakończenia kontroli.

Artykuł 41

Zakaz wyładunków oraz przeładunków w odniesieniu do statków podmiotów innych niż Umawiające się Strony

Państwa Członkowskie zapewniają, ze zakazuje się wyładunków oraz przeładunków halibuta niebieskiego ze statków podmiotów innych niż Umawiające się Strony, które uczestniczyły w działalności połowowej na obszarze regulowanym NAFO.

Artykuł 42

Dalsza działalność połowowa

Państwa Członkowskie przedkładają Komisji najpóźniej do dnia 31 grudnia 2005 r. sprawozdanie w sprawie wykonania środków ustanowionych w art. 36-41, łącznie z całkowitą ilością dni połowów.

SEKCJA 6

Szczególne przepisy dotyczące karmazyna

Artykuł 43

Połowy karmazyna

1. Co drugi poniedziałek, kapitan statku wspólnotowego dokonującego połowów karmazyna w rejonie podobszaru 2 oraz rejonie IF, 3K oraz 3M obszaru regulowanego NAFO, powiadamia właściwe władze Państwa Członkowskiego, pod banderą którego pływa statek lub w którym jest zarejestrowany, o złowionych ilościach karmazyna na tym obszarze w okresie dwóch tygodni kończącym się o północy poprzedniej niedzieli.

Jeśli łączne połowy osiągnęły 50 % TAC, powiadomienia dokonuje się cotygodniowo w poniedziałek.

2. Państwa Członkowskie składają Komisji sprawozdanie co drugi wtorek przed południem dotyczące ilości karmazyna złowionych w okresie dwóch tygodni kończącym się o północy poprzedniej niedzieli na podobszarze 2 oraz w rejonach IF, 3K oraz 3M obszaru regulowanego NAFO przez statki pływające pod ich banderą oraz zarejestrowane na ich terytorium.

Jeśli łączne połowy osiągnęły 50 % TAC, sprawozdania przesyłane są cotygodniowo.

ROZDZIAŁ VII

SZCZEGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE STATKÓW WSPÓLNOTOWYCH DOKONUJĄCYCH POŁOWÓW NA OBSZARZE CCAMLR

SEKCJA 1

Ograniczenia i wymagania w odniesieniu do informacji o statkach

Artykuł 44

Zakazy oraz ograniczenia połowowe

1. Bezpośrednie połowy gatunków wymienionych w załączniku XIV są zakazane w strefach oraz w trakcie okresów wskazanych w tym załączniku.

2. W odniesieniu do nowego oraz badawczego rybołówstwa ograniczenia połowowe oraz ograniczenia przyłowów wymienione w załączniku XV stosuje się na podobszarach wskazanych w tym załączniku.

Artykuł 45

Wymagania w odniesieniu do informacji o statkach posiadających zezwolenie na dokonywanie połowów na obszarze CCAMLR

1. Oprócz wymagań dotyczących przekazywanych informacji w odniesieniu do statków posiadających zezwolenie określonych w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 601/2004, Państwa Członkowskie od dnia 1 sierpnia 2005 r. dostarczą Komisji następujące informacje w odniesieniu do tych statków:

a) numer IMO statku (jeżeli wydany)

b) poprzednia bandera, jeśli była;

c) międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy;

d) nazwa (nazwisko) i adres właściciela/li statku oraz lub faktycznego właściciela/li, jeśli są znani;

e) typ statku;

f) miejsce i data produkcji;

g) długość;

h) kolorowe zdjęcie statku, które powinno składać się z:

i) jedno zdjęcie o wymiarach nie mniejszych niż 12 * 7 cm przedstawiające prawą burtę statku, pełną długość statku i wszystkie cechy jego budowy;

ii) jedno zdjęcie o wymiarach nie mniejszych niż 12 * 7 cm przedstawiające lewą burtę statku, pełną długość statku i wszystkie cechy jego budowy;

iii) jedno zdjęcie o wymiarach nie mniejszych niż 12 ^x 7 cm przedstawiające rufę statku, robione bezpośrednio z rufy;

i) podjęte kroki w celu zapewnienia zabezpieczenia przed manipulacją przez osoby niepowołane urządzeniem kontroli satelitarnej umieszczonym na pokładzie.

2. Od dnia 1 sierpnia 2005 r., Państwa Członkowskie, w praktycznie możliwym zakresie, przekażą również Komisji następujące informacje dotyczące statków posiadających pozwolenie na dokonywanie połowów na obszarze CCAMLR.

a) nazwa (nazwisko) i adres operatora, jeśli jest inny niż właściciel/e statku;

b) nazwisko i narodowość kapitana oraz, tam gdzie to możliwe, kapitana połowów;

c) metoda lub metody połowów;

d) największa szerokość statku (m);

e) zarejestrowany tonaż brutto;

f) rodzaje komunikacji statku i numery (numery INMARSAT A, B oraz C);

g) normalny skład załogi;

h) moc głównego silnika lub silników (kW);

i) noúnoúă (tony), liczba ůadowni rybnych i ich pojemnoúă (mł);

j) wszelkie inne informacje (np. klasyfikacja lodu) uznane za potrzebne.

SEKCJA 2

Rybołówstwo badawcze

Artykuł 46

Uczestnictwo w rybołówstwie badawczym

1. Statki rybackie pływające pod banderą Hiszpanii oraz zarejestrowane w Hiszpanii, o których powiadomiono CCAMRL zgodnie z przepisami art. 7 rozporządzenia (WE) nr 601/2004 mogą uczestniczyć w badawczych połowach sznurami haczykowymi w odniesieniu do Dissostichus spp. na podobszarze FAO 88.1 oraz rejonach 58.4.1, 58.4.2, 58.4.3a) poza obszarami jurysdykcji krajowej, oraz 58.4.3b) poza obszarami jurysdykcji krajowej.

2. Nie więcej niż jeden statek rybacki dokonuje połowów w rejonach 58.4.3a) oraz 58.4.3b) w jakimkolwiek tym samym momencie.

3. W odniesieniu do podobszaru 88.1 oraz rejonów 58.4.1 oraz 58.4.2, całkowite ograniczenia połowowe oraz ograniczenia przyłowów przypadające na podobszar i rejon oraz ich rozdzielenie między jednostki badawcze małej skali (SSRUs) wewnątrz każdego z nich są wymienione w załączniku XV. W tym celu, połowy w jakiejkolwiek SSRU są przerywane jeśli zgłoszony połów osiąga określone kWoty połowowe oraz ta SSRU je zamykana dla połowów na pozostałą część sezonu.

4. Połowy odbywają się możliwie w jak największym zakresie geograficznym oraz barymetrycznym w celu uzyskania informacji niezbędnych do ustalenia możliwości rybołówstwa oraz w celu uniknięcia nadmiernego skoncentrowania połowów oraz nakładów. Jednakże, połowy w rejonach 58.4.1 oraz 58.4.2 są zabronione na głębokości poniżej 550 m.

Artykuł 47

Systemy sprawozdawczości

Statki rybackie uczestniczące w połowach badawczych określonym w art. 46 podlegają następującym systemom sprawozdawczości dotyczącym połowów oraz nakładów:

a) pięciodniowy system sprawozdawczości połowu i nakładu określony w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 601/2004, z tym, że Państwa Członkowskie złożą Komisji sprawozdanie z połowu i nakładu nie później niż dwa dni robocze po zakończeniu okresu sprawozdawczego, w celu natychmiastowego przekazania do CCAMLR. W odniesieniu do podobszaru 88.1 oraz rejonów 58.4.1 oraz 58.42, sprawozdania będą przygotowywane przez jednostki badawcze małej skali.

b) miesięczny system sprawozdawczości w odniesieniu do połowu i nakładu według dokładnej skali określony w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 601/2004;

c) zgłaszana jest całkowita ilość oraz waga odrzuconych Dissostichus eleginoides i Dissostichus mawsoni, łącznie z tymi w stanie „mięsa galaretowatego”.

Artykuł 48

Wymagania specjalne

1. Połowy badawcze określone w art. 46, przeprowadzane są zgodnie z przepisami art. 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 600/ 2004 z dnia 22 marca 2004 r ustanawiające niektóre środki techniczne stosowane do działalności połowowej na obszarze objętym Konwencją o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki (²⁹) w odniesieniu do środków mających zastosowanie w celu zmniejszenia przypadkowej śmiertelności ptaków morskich w trakcie połowu sznurami haczykowymi. Oprócz tych środków:

a) dokonywanie zrzutu odpadków jest zakazane w trakcie tych połowów;

b) statki uczestniczące w połowach badawczych w rejonach 58.4.1 oraz 58.4.2, które zgodne są z protokołami CCAMLR (A, B lub C) w odniesieniu do łowienia sznurami haczykowymi są zwolnione z wymogu nocnych ustawień. Jednakże statki, które złapią łącznie trzy (3) ptaki morskie powracają natychmiast do spełniania tych wymagań, zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 601/ 2004.

c) statki uczestniczące w połowach badawczych na podobsza-rze 88.1 oraz w rejonach 58.4.3a) oraz 58.4.3b), które złapią łącznie trzy (58.4.3b) ptaki morskie zaprzestają natychmiast połowów i zabrania się im dokonywania połowów poza sezonem do końca sezonu 2004/2005.

2. Statki rybackie uczestniczące w połowach badawczych na podobszarze FAO 88.1 podlegają następującym wymogom dodatkowym:

a) statkom zabrania się dokonywania zrzutów:

i) olejów lub produktów paliwowych lub pozostałości olejowych do morza, z wyjątkiem dopuszczonych na podstawie załącznika I do MARPOL 73/78 (konwencja o zapobieganiu zanieczyszczeniom mórz przez statki);

ii) śmieci;

iii) odpadów żywności niezdolnych do przejścia przez sito o otworach nie większych niż 2 5 mm;

iv) drobiu lub części (łącznie ze skorupkami jaj);

v) ścieków w obrębie 12 mil morskich od lądu lub szelfu lodowego, lub ścieków podczas gdy statek podróżuje z prędkością mniejszą niż 4 węzły; lub

vi) popiołu ze spalania.

b) żadnego drobiu żywego lub innych żywych ptaków nie wprowadza się na podobszar 88.1, a jakikolwiek opierzony drób nie skonsumowany usuwa się z podobszaru 88.1.

c) połowy Dissostichus spp. na podobszarze 88.1 są zakazane w obrębie 10 mil morskich od wybrzeża Wysp Balleny'ego.

Artykuł 49

Definicja zaciągów

1. Do celów niniejszej sekcji, zaciąg obejmuje ustawienie jednej lub większej ilości lin w jednej pozycji. Dokładne położenie geograficzne zaciągu jest ustalane przez środkowy punkt liny lub lin rozstawionych do celów sprawozdawczości w odniesieniu do połowów oraz nakładów.

2. W celu oznaczenia jako zaciąg badawczy:

a) każdy zaciąg badawczy musi być odseparowany o nie mniej niż 5 mil morskich od jakiegokolwiek innego zaciągu badawczego, odległość należy odmierzyć od środkowego punktu geograficznego zaciągu badawczego;

b) każdy zaciąg obejmuje przynajmniej 3 500 haczyków oraz nie więcej niż 10 000 haczyków; może się to składać z oddzielnych lin ustawionych w tej samej pozycji;

c) każde zaciągnięcie sznura haczykowego posiada czas pobytu w wodzie nie mniejszy niż sześć godzin, mierzonych od momentu ukończenia procesu ustawiania lin do rozpoczęcia procesu zaciągania.

Artykuł 50

Plany badawcze

Statki rybackie uczestniczące w połowach badawczych określonych w art. 46 realizują plany badawcze, w każdej oraz wszystkich SSRU na które podzielone są podobszary FAO 88.1 oraz rejony 58.4.1 i 58.4.2. Plan badawczy jest realizowany w następujący sposób:

a) po pierwszym wpłynięciu na SSRU, pierwszych 10 zaciągów, oznaczonych jako „pierwszy cykl” oznacza się jako „zaciągi badawcze” oraz musi spełniać kryteria określone w art. 49 ust. 2;

b) kolejnych 10 zaciągów, lub 10 ton połowu, w zależności od tego, która z wartości progowych jest osiągana jako pierwsza, są oznaczane jako „drugi cykl”. . Zaciągi w drugim cyklu, według uznania kapitana, mogą być przeprowadzane jako część zwykłego połowu badawczego. Jednakże, pod warunkiem, że spełniają one wymogi art. 49 ust. 2, zaciągi te mogą być również oznaczane jako zaciągi badawcze;

c) po ukończeniu pierwszego i drugiego cyklu zaciągów, jeśli kapitan zamierza kontynuować połów w granicach SSRU, statek musi rozpocząć „trzeci cykl”, którego skutkiem będzie dokonanie 20 zaciągów we wszystkich trzech cyklach. Trzeci cykl zaciągów kończy się w trakcie tej samej wizyty co pierwszy i drugi cykl w SSRU;

d) po zakończeniu 20 zaciągów badawczych, statek może kontynuować połów w obrębie SSRU;

e) w SSRU A, B, C, E oraz G na podobszarze 88.1 gdzie nadający się do połowów obszar dna morza jest mniejszy niż 15 000 km², lit. b), c) i d) nie mają zastosowania a po zakończeniu 10 zaciągów badawczych statek może kontynuować połów w obrębie SSRU.

Artykuł 51

Plany gromadzenia danych

1. Statki rybackie uczestniczące w połowach badawczych określonych w art. 45 realizują plany gromadzenia danych, w każdej oraz wszystkich SSRU na które podzielone są podobszary FAO 88.1 oraz rejony 58.4.1 i 58.4.2. Plan gromadzenia danych zawiera następujące dane:

a) pozycja oraz głębokość morza na końcu każdej linii zaciągu;

b) czas ustawiania, przebywania w wodzie, oraz zaciągania;

c) ilość oraz gatunki ryb straconych na powierzchni;

d) ilość zestawów haczyków;

e) rodzaj przynęty;

f) skuteczność przynęty (%);

g) rodzaj haczyka; i

h) warunki panujące na morzu, zachmurzenie i faza księżyca w momencie ustawiania lin.

2. Wszystkie dane określone na podstawie ust. 1 są gromadzone w odniesieniu do każdego zaciągu; w szczególności, wszystkie ryby w zaciągu do 100 ryb, mają zostać zmierzone oraz pobiera się próbkę co najmniej 30 ryb dla przeprowadzenia badań biologicznych. W przypadku, gdy złapane jest więcej niż 100 ryb, powinna zostać zastosowana metoda losowego pobierania podpróbek.

Artykuł 52

Program znakowania

Każdy statek rybacki uczestniczący w połowach badawczych określonych w art. 43 wdraża w następujący sposób program znakowania:

a) Osobniki Dissostichus spp. są znakowane kolorem zielonym oraz uwalniane w ilości jednego osobnika przypadającego na tonę wagi połowu w trakcie trwania sezonu, zgodnie z protokołem oznaczania CCAMLR. Statki przerywają znakowanie po oznakowaniu 500 osobników lub pozostawiają jednego oznakowanego na zielono osobnika na tonę połowu;

b) program koncentruje się na osobnikach wszystkich rozmiarów w celu spełnienia wymogu oznakowania na zielono jednego osobnika na tonę wagi połowu. Wszystkie wypuszczone osobniki powinny być dwukrotnie oznaczone, a wypuszczenia powinny obejmować możliwie największy obszar geograficzny;

c) wszystkie oznakowania są wyraźnie nadrukowane wraz z niepowtarzalnym numerem seryjnym oraz adresem zwrotnym, tak aby pochodzenie oznakowań mogło zostać odtworzone, w przypadku ponownego złapania oznaczonego osobnika;

d) wszystkie ponownie złapane osobniki (tzn. złowione ryby posiadające już oznakowanie) nie zostają ponownie wypuszczone, nawet jeśli przebywały na wolności przez krótki okres;

e) od wszystkich ponownie złapanych, oznaczonych osobników pobiera się próbki biologiczne (długość, waga, płeć, gruczoły płciowe), wykonuje się elektroniczne zdjęcie, jeśli to możliwe, pobiera się otolity i usuwa się oznakowanie

f) wszystkie odpowiednie dane przywieszki oraz jakiekolwiek ponowne złapanie oznaczonego osobnika jest zgłaszane w nadającej się do komputerowego odczytywania formie CCAMLR, w terminie trzech miesięcy od dokonania połowu;

g) wszystkie odpowiednie dane przywieszki oraz jakiekolwiek ponowne złapanie oznaczonego osobnika jest zgłaszane w nadającej się do komputerowego odczytywania formie CCAMLR do odpowiedniego magazynu danych, opisanego szczegółowo w protokole oznaczania CCAMLR.

Artykuł 53

Obserwatorzy

Każdy statek rybacki uczestniczący w połowach badawczych określonych w art. 43 posiada na pokładzie przynajmniej dwóch obserwatorów, spośród których jeden jest obserwatorem wyznaczonym zgodnie z Systemem Międzynarodowych Obserwacji Naukowych CCAMLR, w toku całości działalności połowowej w trakcie okresu połowowego.

ROZDZIAŁ VIII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 54

Monitorowanie

1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie nie tylko do połowów dokonywanych wyłącznie w celu badań naukowych przeprowadzanych za pozwoleniem i pod patronatem danego Państwa Członkowskiego oraz o których Komisja oraz Państwo Członkowskie, na którego wodach przeprowadzane jest badanie, zostały poinformowane z wyprzedzeniem.

2. Organizmy morskie złowione dla celów określonych w lit. a) mogą być sprzedawane, przechowywane, prezentowane lub oferowane na sprzedaż, pod warunkiem, że:

a) spełniają standardy określone w załączniku XII do rozporządzenia (WE) nr 850/98 oraz uchwalone standardy marketingu zgodnie z art. 2 rozporządzenia Rady(WE) nr 104/ 2000 z dnia 17 grudnia 1999 r., w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (³⁰), lub

b) sprzedawane są bezpośrednio w celach innych niż konsumpcja przez ludzi.

Artykuł 55

Przekazywanie danych

Na mocy rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, dane odnoszące się do wyładowywania ilości złowionych, są przesyłane przez Państwa Członkowskie Komisji w formie umożliwiającej ich komputerowe odczytanie przez wykorzystanie kodów zasobów wymienionych w każdej tabeli zasobów.

Artykuł 56

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Stosuje się od dnia 1 stycznia 2005

W przypadku, gdy TAC obszaru CCAMLR są ustanowione dla okresów rozpoczynających się przed dniem 1 stycznia 2005 r., art. 44 stosuje się z mocą od rozpoczęcia odpowiednich okresów stosowania TAC.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 2004 r.