RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności jego art. 19 ust. 1,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2531/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące stosowania stóp rezerw obowiązkowych przez Europejski Bank Centralny (¹), zmienione przez rozporządzenie (WE) nr 134/2002 (²),

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2532/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące kompetencji Europejskiego Banku Centralnego do nakładania sankcji (³),

Mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) Europejskiego Banku Centralnego nr 2818/98 z dnia 1 grudnia 1998 r. dotyczące stosowania rezerw obowiązkowych (EBC/1998/15) (⁴) zostało zmienione dwukrotnie w znacznym zakresie. Po pierwsze, szczegółowe procedury łączenia i podziału, w których instytucje kredytowe są stronami, zostały wprowadzone w drodze rozporządzenia (WE) Europejskiego Banku Centralnego nr 1921/2000 z dnia 31 sierpnia 2000 r. (EBC/2000/8) (⁵) w celu wyjaśnienia obowiązków takich instytucji dotyczących rezerw obowiązkowych. Po drugie, dla zachowania skuteczności systemu prawnego, odpowiednie inne przepisy zostały zmienione rozporządzeniem (WE) Europejskiego Banku Centralnego nr 690/2002 z dnia 18 kwietnia 2002 r. (EBC/2002/3) (⁶), w celu wyjaśnienia, że instytucje pieniądza elektronicznego będą podlegać obowiązkowi utrzymywania rezerw obowiązkowych, jak również w celu ustanowienia ogólnej zasady, zgodnie z którą instytucje kredytowe zostaną automatycznie zwolnione z obowiązku utrzymywania rezerw obowiązkowych przez cały okres utrzymywania, w którym takie instytucje podlegają likwidacji, a także w celu wyjaśnienia obowiązku objęcia podstawą naliczania rezerwy zobowiązań danej instytucji w stosunku do jej własnych oddziałów lub też w odniesieniu do jej jednostki centralnej lub zarejestrowanych jednostek takiej instytucji, znajdujących się poza uczestniczącym Państwem Członkowskim. Ze względu na nowe zmiany wprowadzane do rozporządzenia (WE) nr 2818/98 (EBC/1998/15), wskazane jest, aby dla przejrzystości i racjonalizacji systemu prawnego, wymienione powyżej przepisy zostały zestawione na nowo w drodze ich publikacji w jednym akcie prawnym.

(2) Artykuł 19 ustęp 1 Statutu stanowi, że w przypadku gdy Europejski Bank Centralny (EBC) wymaga od instytucji kredytowych, zarejestrowanych w uczestniczących Państwach Członkowskich, utrzymywania rezerw obowiązkowych, rezerwy takie powinny być utrzymywane na rachunkach prowadzonych przez EBC oraz uczestniczące krajowe banki centralne (uczestniczące KBC). Odpowiednim rozwiązaniem jest, aby takie rezerwy utrzymywane były wyłącznie na rachunkach prowadzonych przez uczestniczące KBC.

(3) Instrument rezerw obowiązkowych, w celu zapewnienia jego efektywności, wymaga określenia metod naliczania oraz utrzymywania rezerw obowiązkowych oraz zasad sprawozdawczości i weryfikacji.

(4) Aby wyłączyć zobowiązania międzybankowe z podstawy naliczania rezerwy, wszystkie znormalizowane potrącenia mające zastosowanie do zobowiązań o terminie zapadalności do dwóch lat w kategorii dłużnych papierów wartościowych powinny zostać oparte na wskaźniku makro dla całego obszaru EUR, wyrażającego stosunek pomiędzy pakietem odpowiednich instrumentów wyemitowanych przez instytucje kredytowe, posiadanych przez inne instytucje kredytowe i EBC oraz uczestniczące KBC z jednej strony, a całkowitą pozostałą kwotą tych instrumentów wyemitowanych przez instytucje kredytowe z drugiej strony.

(5) Jako zasadę przyjmuje się, że kalendarz okresów utrzymywania zostanie uzgodniony z kalendarzem posiedzeń Rady Prezesów EBC, na których planowane jest dokonywanie comiesięcznej oceny prowadzonej polityki pieniężnej.

(6) Szczegółowe procedury dotyczące powiadamiania i potwierdzania rezerw obowiązkowych są niezbędne, aby wszelkie zainteresowane instytucje zostały powiadomione w odpowiednim czasie o ich obowiązkach dotyczących rezerw obowiązkowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Definicje

Dla potrzeb niniejszego rozporządzenia przyjmuje się następujące definicje:

– „uczestniczące Państwo Członkowskie” oznacza Państwo Członkowskie UE, które przyjęło wspólną walutę zgodnie z Traktatem,

– „uczestniczący krajowy bank centralny” (uczestniczący KBC) oznacza krajowy bank centralny uczestniczącego Państwa Członkowskiego,

– „Eurosystem” oznacza EBC i uczestniczące KBC,

– „instytucja” oznacza każdy podmiot w uczestniczącym Państwie Członkowskim, który zostanie objęty przez EBC, zgodnie z warunkami artykułu 19 ustępu 1 Statutu, obowiązkiem utrzymywania rezerw obowiązkowych,

– „rachunek rezerwy” oznacza rachunek instytucji w uczestniczącym KBC, którego saldo na koniec dnia zaliczane jest na poczet obowiązku utrzymywania rezerwy,

– „obowiązek utrzymywania rezerw” oznacza obowiązek instytucji utrzymywania rezerw obowiązkowych na rachunkach rezerw w uczestniczących KBC,

– „stopa rezerwy” oznacza wartość procentową wskazaną w artykule 4 dla danej pozycji podstawy naliczania rezerwy,

– „okres utrzymywania” oznacza okres, podczas którego oblicza się zgodność z wymogami obowiązku utrzymywania rezerwy i dla którego rezerwy obowiązkowe muszą być utrzymywane na rachunkach rezerwy,

– „ saldo na koniec dnia” oznacza saldo w chwili zakończenia operacji płatniczych i księgowań związanych z możliwym dostępem do udogodnień depozytowo-kredytowych Eurosystemu,

– „dzień roboczy KBC” oznacza dowolny dzień, w którym dany uczestniczący KBC jest otwarty dla potrzeb prowadzenia operacji polityki pieniężnej Eurosystemu,

– „rezydent” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, mającą miejsce zamieszkania (siedzibę) w dowolnym uczestniczącym Państwie Członkowskim w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. w sprawie zbierania przez Europejski Bank Centralny informacji statystycznych (⁷),

– „działania reorganizacyjne” oznaczają działania mające na celu zachowanie lub przywrócenia sytuacji finansowej danej instytucji, które mogą wpłynąć na wcześniej nabyte prawa osób trzecich i obejmują środki polegające na możliwości zawieszenia wypłat, zawieszenia środków egzekucji lub obniżenia roszczeń,

– „postępowania likwidacyjne” oznaczają wszelkie postępowania dotyczące instytucji, wymagające udziału organów sądowych lub innych właściwych organów uczestniczącego Państwa Członkowskiego, mające na celu upłynnienie aktywów pod nadzorem powyższych władz, włączając w to przypadki, w których postępowania są kończone układem lub innym analogicznym środkiem,

– „łączenie” oznacza operację, w trakcie której jedna lub więcej instytucji kredytowych („instytucje podlegające połączeniu”), po ich rozwiązaniu, jednak bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, przenoszą wszystkie swoje aktywa i pasywa na inną instytucję kredytową („instytucja przejmująca” ), którą może być nowo ustanowiona instytucja kredytowa,

– „podział” oznacza operację, w trakcie której jedna instytucja kredytowa („instytucja podlegająca podziałowi”), po jej rozwiązaniu, jednak bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, przenosi wszystkie swoje aktywa i pasywa na więcej niż jedną inną instytucję („instytucje obejmujące”), które mogą być nowo ustanawianymi instytucjami kredytowymi.

Artykuł 2

Instytucje podlegające obowiązkom utrzymywania rezerw

1. Poniższe kategorie instytucji podlegają obowiązkom utrzymywania rezerw:

a) instytucje kredytowe według definicji zawartej w art. 1 ust. 1 dyrektywy 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. odnoszącej się do podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe (⁸), z wyjątkiem uczestniczących KBC;

b) oddziały – według definicji zawartej w art. 1 ust. 3 dyrektywy 2000/12/WE, instytucji kredytowych – według definicji zawartej w art. 1 ust. 1 punkt 1 tej samej dyrektywy, z wyjątkiem uczestniczących KBC; obejmuje to oddziały instytucji kredytowych, które nie mają ani swojej siedziby ani swojej centrali w uczestniczącym Państwie Członkowskim.

Oddziały instytucji kredytowych założonych w uczestniczących Państwach Członkowskich, które znajdują się poza uczestniczącymi Państwami Członkowskimi, nie są objęte obowiązkiem utrzymywania rezerw.

2. Instytucja jest zwolniona z wymogu utrzymywania rezerwy obowiązkowej, bez konieczności składania jakiegokolwiek wniosku w tym zakresie, począwszy od rozpoczęcia okresu utrzymywania rezerwy obowiązkowej, w którym jej zezwolenie na prowadzenie działalności podlega wycofaniu albo uchyleniu, lub też w którym organ sądowniczy lub inny właściwy organ publiczny państwa członkowskiego podejmie decyzję o wszczęciu wobec niej postępowania likwidacyjnego.

EBC może zwolnić poniższe instytucje z obowiązku utrzymywania rezerwy obowiązkowej z zachowaniem zasady niedyskryminacji:

a) instytucje podlegające przekształceniom;

b) instytucje, których aktywa zostały zamrożone i/lub wobec których Wspólnota lub państwo członkowskie na mocy art. 60 ust. 2 Traktatu zastosowało inne środki ograniczające korzystanie z ich aktywów, lub których dostęp do operacji otwartego rynku lub operacji kredytowo-depozytowych Eurosystemu został zawieszony lub cofnięty na mocy decyzji Rady Prezesów EBC;

c) instytucje, wobec których nałożenie wymogu utrzymywania rezerwy obowiązkowej nie wypełniłoby założeń systemu rezerwy obowiązkowej EBC. Podejmując decyzję w sprawie takiego zwolnienia, EBC uwzględnia przynajmniej jedno z poniższych kryteriów:

(i) instytucja jest uprawniona wyłącznie do realizacji zadań specjalnego przeznaczenia;

(ii) instytucja jest objęta zakazem świadczenia usług bankowych konkurencyjnych wobec innych instytucji kredytowych;

(iii) instytucja jest zobowiązana przepisami prawa do przeznaczania wszystkich swoich depozytów na cele związane ze wsparciem rozwoju regionalnego i/lub międzynarodowego.

3. EBC publikuje listę instytucji podlegających obowiązkowi utrzymywania rezerwy obowiązkowej. EBC publikuje również listę instytucji zwolnionych z obowiązku utrzymywania rezerwy obowiązkowej z powodów innych niż:

a) środki w zakresie przekształcenia;

b) zamrożenie aktywów i/lub inne środki zastosowane przez Wspólnotę lub państwo członkowskie na mocy art. 60 ust. 2 Traktatu nakładające na instytucję ograniczenia w korzystaniu z jej aktywów bądź też zawieszenie lub cofnięcie dostępu instytucji do operacji otwartego rynku lub operacji kredytowo-depozytowych Eurosystemu na mocy decyzji Rady Prezesów EBC.

Instytucje mogą uwzględniać te listy, określając, czy ich zobowiązania zostały zaciągnięte wobec instytucji podlegającej obowiązkowi utrzymywania rezerwy obowiązkowej. Przedmiotowe listy nie stanową jednakże podstawy do uznania, że dana instytucja podlega obowiązkowi utrzymywania rezerwy obowiązkowej zgodnie z postanowieniami art. 2.

Artykuł 3

Podstawa naliczania rezerwy

1. [1] Podstawa naliczania rezerwy instytucji obejmuje następujące zobowiązania, zdefiniowane w ramach sprawozdawczości EBC określonych w rozporządzeniu Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) (⁹), wynikające z przyjęcia środków:

a) depozyty; oraz

b) wyemitowane dłużne papiery wartościowe. Instytucja posiadająca zobowiązania w stosunku do oddziału tego samego podmiotu lub też w stosunku do jednostki centralnej lub jednostki będącej siedzibą statutową tego samego podmiotu, zlokalizowanych poza uczestniczącymi państwami członkowskimi, uwzględnia takie zobowiązania w podstawie naliczania rezerwy.

2. [2] Poniższe zobowiązania są wyłączone z podstawy naliczenia rezerwy:

a) zobowiązania w stosunku do innych instytucji nie objętych wykazem instytucji zwolnionych z obowiązku utrzymywania rezerwy EBC zgodnie z art. 2 ust. 3; oraz

b) zobowiązania w stosunku do EBC lub uczestniczącego KBC.

2a. [3] Wyłączenia kategorii zobowiazań „depozyty”, o której mowa w ust. 1 lit. a), zgodnie z postanowieniami ust. 2, dokonuje się w następujący sposób: instytucja przedstawia właściwemu uczestniczącemu KBC dowody na kwotę jej zobowiązań, o których mowa w ust. 2 lit. a) oraz b), po czym kwotę tę odpisuje się od podstawy naliczania rezerwy.

Wyłączenia kategorii zobowiazań »wyemitowane dłużne papiery wartościowe«, o której mowa w ust. 1 lit. b), zgodnie z postanowieniami ust. 2, dokonuje się poprzez odpisanie kwoty od podstawy naliczania rezerwy w następujący sposób:

a) instytucja przedstawia właściwemu uczestniczącemu KBC dowody na kwotę jej zobowiązań, o których mowa w ust. 2 lit. a) oraz b), po czym kwotę tę odpisuje się od podstawy naliczania rezerwy;

b) instytucja, która nie jest w stanie przedstawić właściwemu uczestniczącemu KBC dowodów na kwoty zobowiazań, o których mowa w ust. 2 lit. a) oraz b), stosuje standardowy odpis publikowany na stronie internetowej EBC do pozostałej do spłaty kwoty wyemitowanych przez siebie dłużnych papierów wartościowych o pierwotnym terminie zapadalności do dwóch lat włącznie.

3. [4] Podstawa naliczania rezerwy dla danego okresu jej utrzymywania jest obliczana przez instytucję na podstawie ostatnich danych odnoszących się do miesiąca poprzedzającego o dwa miesiące miesiąc, w którym rozpoczął się okres utrzymywania rezerwy. Podstawa naliczania rezerwy przekazywana jest przez daną instytucję odpowiedniemu uczestniczącemu KBC, zgodnie z definicją określoną dla celów sprawozdawczości statystycznej EBC, zawartą w rozporządzeniu (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33).

4. W przypadku instytucji, którym przyznano derogację przewidzianą w art. 9 ust. 1 rozporządzenia Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33) (¹⁰) („instytucje zwolnione z pełnego obowiązku sprawozdawczego”), podstawa naliczania rezerwy zostanie wyliczona dla dwóch kolejnych okresów utrzymywania, począwszy od okresu utrzymywania rozpoczętego w trzecim miesiącu po zakończeniu kwartału, na podstawie danych na koniec kwartału wykazanych zgodnie z punktem 4 części 1 załącznika III do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33). Instytucje takie powiadomią o swoich rezerwach obowiązkowych zgodnie z art. 5.

Artykuł 4

Stopa rezerwy obowiązkowej

1. Stopa odprowadzania rezerwy obowiązkowej wynosząca 0 % stosuje się do następujących kategorii pasywów (zgodnie z przepisami w sprawie systemu sprawozdawczości EBC określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33): [5]

a) depozyty terminowe powyżej dwóch lat;

b) depozyty z terminem wypowiedzenia powyżej dwóch lat;

c) umowy z przyrzeczeniem odkupu;

d) emisja dłużnych papierów wartościowych powyżej dwóch lat.

2. Stopa rezerwy obowiązkowej 1 % ma zastosowanie do wszystkich innych zobowiązań uwzględnionych w podstawie naliczania rezerwy.

Artykuł 5

Naliczanie rezerw obowiązkowych i powiadamianie o rezerwach obowiązkowych

1. Wysokość rezerw obowiązkowych utrzymywanych przez poszczególne instytucje w odniesieniu do danego okresu utrzymywania, obliczana jest przez zastosowanie stóp rezerwy obowiązkowej do każdej istotnej pozycji podstawy naliczania rezerwy dla tego okresu, zgodnie z artykułem 4. Rezerwy obowiązkowe ustalone przez właściwy uczestniczący KBC oraz przez daną instytucję zgodnie z procedurami, określonymi w niniejszym artykule, stanowią podstawę do i) naliczenia odsetek (wynagrodzenia) za utrzymywane wymagane rezerwy oraz ii) oceny przestrzegania przez instytucję obowiązku utrzymywania wymaganej wysokości rezerw obowiązkowych.

2. Każda instytucja może dokonać odliczenia 100 000 EUR od kwoty rezerw obowiązkowych, przy zachowaniu przepisów zawartych w artykułach 11 i 13.

3. Każdy uczestniczący KBC określi procedury powiadamiania o indywidualnych rezerwach obowiązkowych instytucji, zgodnie z następującymi zasadami. Właściwy uczestniczący KBC lub dana instytucja podejmuje inicjatywę dotyczącą obliczenia obowiązujących tę instytucję rezerw obowiązkowych za odpowiedni okres utrzymywania rezerw, w oparciu o informacje statystyczne oraz informacje dotyczące podstawy naliczania rezerwy, przekazane zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33). Strona dokonująca obliczeń zobowiązana jest powiadomić drugą stronę o naliczonej wysokości rezerw obowiązkowych najpóźniej na trzy dni robocze dla KBC przed rozpoczęciem okresu utrzymywania. Właściwy uczestniczący KBC może ustalić datę wcześniejszą jako ostateczny dzień powiadomienia o rezerwach obowiązkowych. KBC może również określić dodatkowe limity czasowe dla danej instytucji w celu powiadomienia o dokonaniu korekt w podstawie naliczania rezerw, jak również jakichkolwiek zmian w rezerwach obowiązkowych, o których powiadomiła. Jeśli instytucja nadużywa przyznanej przez dany uczestniczący KBC możliwości dokonywania korekt podstawy naliczania rezerw oraz wymogu dotyczącego rezerw, KBC może zawiesić zgodę dla tej instytucji na dokonywanie zmian. Strona powiadamiająca potwierdza wysokość naliczonych rezerw obowiązkowych najpóźniej w dniu roboczym dla KBC poprzedzającym początek okresu utrzymywania rezerw. Brak reakcji strony powiadamiającej do końca dnia roboczego KBC poprzedzającego początek okresu utrzymywania rezerw uznaje się za potwierdzenie wysokości rezerw obowiązkowych naliczonych dla danej instytucji w odpowiednim okresie utrzymywania rezerw. Po potwierdzeniu rezerw obowiązkowych naliczonych dla danej instytucji odpowiednio do okresu utrzymywania, nie mogą one być korygowane.

4. Uczestniczące KBC opublikują kalendarze wskazujące odpowiednie limity czasowe dla powiadomienia oraz potwierdzania danych dotyczących rezerw obowiązkowych w celu wprowadzenia procedur wskazanych w niniejszym artykule.

5. W przypadku gdy instytucja nie składa odpowiednich informacji statystycznych, określonych w art. 6 rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33), właściwy uczestniczący KBC informuje taką instytucję, zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym artykule, o wysokości naliczonych rezerw obowiązkowych dla tej instytucji, które winny być powiadomione lub potwierdzone za odpowiedni(-e) okres(-y) ich utrzymywania, oszacowanej na podstawie danych historycznych złożonych przez tę instytucję oraz wszelkich innych stosownych informacji. Artykuł 6 rozporządzenia (WE) nr 2531/98 oraz uprawnienie EBC do nakładania sankcji za naruszanie wymogów EBC dotyczących sprawozdawczości statystycznej, pozostają w mocy.

Artykuł 6

Utrzymywanie rezerwy

1. Instytucje utrzymują rezerwy obowiązkowe na jednym lub więcej rachunkach rezerw w krajowym banku centralnym w każdym uczestniczącym Państwie Członkowskim, w którym posiadają swoje placówki, w relacji do swoich podstaw naliczania rezerwy w odpowiednim Państwie Członkowskim. Rachunki rezerw są prowadzone w EUR. Instytucje mogą wykorzystywać rachunki rozliczeniowe posiadane w uczestniczących KBC jako rachunki rezerw.

2. Uznaje się, że dana instytucja wywiązała się z obowiązku utrzymywania rezerwy, jeżeli średnie saldo na koniec dnia na rachunkach rezerw za okres utrzymywania rezerw jest nie mniejsze niż wysokość rezerw naliczona za ten okres zgodnie z procedurami, określonymi w art. 5.

3. Jeśli dana instytucja posiada więcej niż jedną placówkę w uczestniczącym Państwie Członkowskim, jej siedziba statutowa lub centrala – o ile znajduje się w tymże Państwie Członkowskim – będzie odpowiedzialna za wypełnienie obowiązku utrzymywania rezerwy przez tę instytucję. Jeśli instytucja nie posiada w danym Państwie Członkowskim ani swojej siedziby statutowej ani centrali, to powinna wskazać oddział znajdujący się w tym Państwie Członkowskim, który będzie odpowiedzialny za wypełnienie obowiązku utrzymywania rezerwy obowiązkowej przez tę instytucję. Wszystkie rezerwy utrzymywane przez te placówki są wliczane do ogólnej kwoty, jaką dana instytucja jest obowiązana utrzymywać w danym Państwie Członkowskim.

Artykuł 7

Okres utrzymywania rezerwy

1. Z wyjątkiem przypadków gdy Rada Prezesów EBC zdecyduje o modyfikacji kalendarza zgodnie z ust. 2, okres utrzymywania rezerwy rozpoczyna się w dniu rozliczenia głównej operacji refinansowej następującej po posiedzeniu Rady Prezesów, na którym planowane jest dokonywanie oceny prowadzonej polityki pieniężnej. Zarząd EBC opublikuje kalendarz okresów utrzymywania rezerw na co najmniej trzy miesiące przed początkiem każdego roku kalendarzowego. Publikacja takiego kalendarza nastąpi w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, jak również na stronach internetowych EBC i uczestniczących KBC.

2. Rada Prezesów podejmie decyzję o zmianie tak ogłoszonego kalendarza w przypadkach niezbędnych ze względu na nadzwyczajne okoliczności, natomiast Zarząd dokona ich publikacji w analogiczny sposób, z odpowiednim wyprzedzeniem przed rozpoczęciem okresu utrzymywania, w stosunku do którego znajdzie zastosowanie taka zmiana.

Artykuł 8

Wynagrodzenie

1. Kwoty utrzymywanych rezerw są wynagradzane po średnim kursie EBC za okres utrzymywania (liczony zgodnie z liczbą dni kalendarzowych) dla głównych operacji refinansowych Eurosystemu na podstawie poniższego wzoru (przy czym wynik zaokrąglony jest do jednego centa):

gdzie:

R_t = wynagrodzenie/należne odsetki od kwoty rezerwy obowiązkowej w okresie utrzymywania rezerwy t;

H_t = średniodzienne kwoty utrzymywanej rezerwy obowiązkowej w okresie utrzymywania t;

n_t = liczba dni kalendarzowych w okresie utrzymywania rezerwy t;

r_t = stopa wynagrodzenia za utrzymywanie rezerw wymaganych w okresie utrzymywania t. Stopa wynagrodzenia zaokrąglona jest standardowo do dwóch miejsc po przecinku;

i = i-ty dzień kalendarzowy okresu utrzymywania t;

MR_i = krańcowa stopa procentowa dla ostatnich głównych operacji refinansowych przed lub w dniu kalendarzowym i.

2. Wynagrodzenie jest wypłacane w drugim dniu roboczym dla KBC następującym po zakończeniu okresu utrzymywania, za który przysługuje wynagrodzenie.

Artykuł 9

Odpowiedzialność za weryfikację

Prawo do weryfikowania dokładności i jakości informacji dostarczanych przez instytucje w celu wykazania zgodności z obowiązkiem utrzymania rezerwy obowiązkowej, zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2531/98, jest wykonywane przez uczestniczące KBC, bez uszczerbku dla uprawnienia EBC do samodzielnego wykonywania tego prawa.

Artykuł 10

Utrzymywanie rezerw obowiązkowych przez pośrednika

1. Instytucje mają prawo występować o zezwolenie na utrzymywanie całości swoich rezerw obowiązkowych pośrednio z wykorzystaniem pośrednika będącego rezydentem tego samego Państwa Członkowskiego. Pośrednik powinien być instytucją podlegającą obowiązkowi utrzymywania rezerwy obowiązkowej, która zazwyczaj wykonuje część obsługi administracyjnej (np. zarządzanie skarbem) w instytucji, dla której działa jako pośrednik, nie ograniczając się do utrzymywania rezerw obowiązkowych.

2. Wniosek o zezwolenie na utrzymywanie rezerw obowiązkowych poprzez pośrednika, o którym mowa powyżej w ustępie 1, powinien być adresowany do krajowego banku centralnego uczestniczącego Państwa Członkowskiego, w którym prowadzona jest wnioskująca instytucja. Wniosek powinien zawierać egzemplarz umowy pomiędzy pośrednikiem i wnioskującym, w której obydwie strony wyrażają zgodę na takie uzgodnienie. Umowa powinna również precyzować czy instytucja wnioskująca wyraża wolę korzystania z udogodnień depozytowokredytowych Eurosystemu i operacji otwartego rynku. W umowie powinien znajdować się termin wypowiedzenia nie krótszy niż 12 miesięcy. Po wypełnieniu powyższych wymagań, odpowiedni uczestniczący KBC może udzielić instytucji wnioskującej pozwolenia do utrzymywania rezerw obowiązkowych poprzez pośrednika, przy zachowaniu przepisów ust. 4 niniejszego artykułu. Pozwolenie to staje się skuteczne w chwili rozpoczęcia pierwszego okresu utrzymywania rezerw po jego otrzymaniu i trwa przez okres obowiązywania wyżej wymienionej umowy pomiędzy stronami.

3. Pośrednik utrzymuje kwotę rezerwy obowiązkowej zgodnie z ogólnym warunkami systemu rezerw obowiązkowych EBC. Pośrednik, równolegle z instytucjami na rzecz których działa, jest odpowiedzialny za przestrzeganie przez te instytucje obowiązku utrzymywania rezerwy. W przypadku nieprzestrzegania tego obowiązku, EBC może nałożyć odpowiednie sankcje na pośrednika, na instytucję na rzecz, której działa on jako pośrednik, lub na obie instytucje łącznie, zgodnie z zasadami odpowiedzialności z tytułu nieprzestrzegania obowiązku utrzymywania rezerw.

4. EBC lub odpowiedni uczestniczący KBC mogą w każdej chwili cofnąć zezwolenie na pośrednie utrzymywanie rezerw obowiązkowych w następujących przypadkach:

i) jeżeli instytucja utrzymująca rezerwy w sposób pośredni poprzez pośrednika lub sam pośrednik nie stosują się do swoich obowiązków w ramach systemu rezerw obowiązkowych EBC;

ii) jeżeli warunki wymagane dla pośredniego utrzymywania rezerw wymienione w ustępach 1 i 2 niniejszego artykułu przestały być spełniane; lub

iii) ze względów ostrożnościowych związanych z pośrednikiem.

Jeśli zezwolenie zostało cofnięte ze względów ostrożnościowych związanych z pośrednikiem, takie cofnięcie może mieć skutek natychmiastowy. Z zachowaniem wymagań ust. 5, każde cofnięcie zezwolenia z innych powodów staje się skuteczne z końcem bieżącego okresu utrzymywania. Instytucja utrzymująca swoje rezerwy poprzez pośrednika lub sam pośrednik mogą, w dowolnym momencie, wystąpić o cofnięcie zezwolenia. Cofnięcie zezwolenia staje się skuteczne po uprzednim zawiadomieniu odpowiedniego uczestniczącego KBC.

5. Instytucja utrzymująca rezerwy obowiązkowe poprzez pośrednika oraz sam pośrednik zostaną poinformowani o każdym cofnięciu zezwolenia z przyczyn innych niż względy ostrożnościowe przynajmniej na pięć dni roboczych przed końcem okresu utrzymywania, w trakcie którego pozwolenie zostaje cofnięte.

6. [6] Przy zachowaniu indywidualnych statystycznych zobowiązań sprawozdawczych instytucji utrzymującej swoje rezerwy obowiązkowe poprzez pośrednika, pośrednik przekazuje dane dotyczące podstawy naliczania rezerwy w sposób wystarczająco szczegółowy, aby EBC mógł zweryfikować ich dokładność i jakość, zgodnie z przepisami art. 9, a także ustala odpowiednie dane co do rezerw obowiązkowych i kwoty utrzymywanej rezerwy dla siebie i dla każdej instytucji, dla której występuje jako pośrednik. Dane te powinny zostać przekazane uczestniczącemu KBC, w którym rezerwy obowiązkowe są utrzymywane. Pośrednik dostarcza powyższe dane dotyczące podstawy naliczania rezerwy obowiązkowej, zgodnie z częstotliwością i harmonogramem ustalonym w ramach sprawozdawczości statystycznej EBC, określonej w rozporządzeniu (UE) nr 1071/2013 (EBC 2013/33).

Artykuł 11

Rezerwa utrzymywana na bazie skonsolidowanej

[7] Instytucje uprawnione do przekazywania sprawozdawczości statystycznej w zakresie skonsolidowanej podstawy rezerwy obowiązkowej jako grupa (zgodnie z przepisami w sprawie systemu sprawozdawczości EBC określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33)) utrzymują rezerwę obowiązkową za pośrednictwem jednej instytucji z grupy, pełniącej funkcję pośrednika wyłącznie dla tych instytucji, zgodnie z przepisem art. 10. Po otrzymaniu od EBC upoważnienia do przekazywania sprawozdawczości statystycznej w zakresie skonsolidowanej podstawy rezerwy obowiązkowej dla instytucji w grupie, instytucja pełniąca funkcję pośrednika podlega automatycznemu zwolnieniu z wykonania przepisu art. 10 ust. 6, a uprawnienie do dokonania odliczenia określonego w art. 5 ust. 2 przysługuje wyłącznie grupie jako całości.

Artykuł 12

Dni robocze dla KBC

Jeśli jeden lub więcej oddziałów uczestniczącego KBC jest zamkniętych w dniu roboczym KBC z powodu lokalnych lub regionalnych dni wolnych od pracy, to dany uczestniczący KBC ma obowiązek uprzednio poinformować instytucje o działaniach, które należy przedsięwziąć w związku z transakcjami dotyczącymi tych oddziałów.

Artykuł 13

Łączenia i podziały

1. Obowiązki dotyczące rezerw dla instytucji podlegających połączeniu podlegają przejęciu, za okres utrzymywania rezerw, w którym następuje połączenie, przez instytucję przejmującą. Instytucja ta korzysta z wszystkich odliczeń, określonych w art. 5 ust. 2, udzielonych instytucjom podlegającym połączeniu. Kwoty rezerw utrzymywanych przez instytucje podlegające połączeniu w okresie utrzymywania rezerw, w którym następuje połączenie, podlegają zsumowaniu do wysokości, przy której instytucję przejmująca spełnia wymóg dotyczący rezerw.

2. Począwszy od okresu utrzymywania rezerw następującego bezpośrednio po okresie utrzymywania rezerw, w którym następuje połączenie, instytucji przejmującej udziela się tylko jednego odliczenia, określonego w art. 5 ust. 2. Obowiązujący instytucję przejmującą wymóg, dotyczący rezerw za okres utrzymywania rezerw następujący bezpośrednio po okresie utrzymywania rezerw, w którym łączenie się wchodzi w życie, jest naliczany w oparciu o podstawę naliczania rezerw składającą się z podstaw naliczania rezerw instytucji podlegających połączeniu, oraz, jeśli ma to zastosowanie, instytucji przejmującej. Zsumowaniu podlegają podstawy naliczania rezerw, które stosowałyby się do tego okresu utrzymywania rezerw przy założeniu, że nie miałoby miejsca łączenie się. Obowiązki instytucji podlegających połączeniu w zakresie sprawozdawczości statystycznej w stopniu wymaganym do posiadania odpowiednich informacji statystycznych dla każdej z tych instytucji, przejmuje na siebie instytucja przejmująca. Przepisy szczegółowe, odnoszące się do instytucji uczestniczących w łączeniu, określa załącznik III do rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33).

3. Obowiązujący instytucję podlegającą podziałowi wymóg, dotyczący rezerw za okres ich utrzymywania, w którym następuje podział instytucji, przejmują na siebie te instytucje obejmujące, które są instytucjami kredytowymi. Każda z obejmujących instytucji będąca instytucją kredytową jest odpowiedzialna proporcjonalnie do przydzielonej jej części podstawy naliczania rezerw instytucji podlegającej podziałowi. Rezerwy utrzymywane przez instytucję podlegającą podziałowi w okresie utrzymywania rezerw, w którym następuje podział, zostają rozdzielone według tych samych proporcji pomiędzy te z instytucji obejmujących, które są instytucjami kredytowymi. Za okres utrzymywania rezerw, w którym następuje podział, odliczenie określone w art. 5 ust. 2, jest udzielane każdej z instytucji obejmujących będącej instytucją kredytową.

4. Począwszy od okresu utrzymywania rezerw następującego bezpośrednio po okresie utrzymywania rezerw, w którym następuje podział, do czasu, gdy instytucje obejmujące będące instytucjami kredytowymi przekażą dane dotyczące podstaw naliczania rezerw dla tych instytucji zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) nr 1071/2013 (ECB/2013/33), każda instytucja obejmująca, będąca instytucją kredytową, zapewnia, z możliwością doliczenia do jej własnego poziomu rezerw obowiązkowych, wysokość rezerw obowiązkowych naliczonych na podstawie przypisanej jej części podstawy naliczania rezerw właściwej dla instytucji podlegającej podziałowi. Począwszy od okresu utrzymywania rezerw następującego bezpośrednio po okresie utrzymywania rezerw, w którym następuje podział, odliczenia określonego w art. 5 ust. 2, udziela się każdej instytucji obejmującej będącej instytucją kredytową.

Artykuł 13a

Rozszerzenie strefy euro

1. Rada Prezesów EBC upoważnia Zarząd EBC do podjęcia decyzji, po uwzględnieniu stanowiska Komitetu ds. Operacji Rynkowych ESBC, odpowiednio we wskazanych poniżej przypadkach, kiedy państwo członkowskie przyjmuje euro zgodnie z postanowieniami Traktatu:

a) daty przejściowego okresu utrzymywania rezerwy dla instytucji objętych wymogiem utrzymywania rezerwy mających siedzibę na terenie danego państwa członkowskiego, gdzie datą początkową jest data przyjęcia euro przez to państwo członkowskie;

b) [8] sposób wyliczenia podstawy rezerwy dla celów określenia poziomu rezerwy obowiązkowej utrzymywanej w okresie przejściowym przez instytucje mające siedzibę w państwie członkowskim przyjmującym euro, w związku z systemem sprawozdawczości EBC określonym w rozporządzeniu (UE) nr 1071/2013 (EBC/2013/33); oraz

c) termin wyliczenia i weryfikacji rezerwy obowiązkowej obowiązujący instytucje mające siedzibę w państwie członkowskim przyjmującym euro oraz bank centralny tego państwa w związku z przejściowym okresem utrzymywania rezerwy obowiązkowej.

Zarząd publikuje oświadczenie w sprawie decyzji, co najmniej na dwa miesiące przed datą przyjęcia euro w danym państwie członkowskim.

2. Rada Prezesów EBC upoważnia ponadto Zarząd do wydawania instytucjom mającym siedzibę w innych uczestniczących państwach członkowskich pozwoleń na odpisanie od podstawy naliczenia rezerwy wszelkich zobowiązań wobec instytucji państwa członkowskiego przyjmującego euro dla okresów kolidujących oraz następujących po przejściowym okresie utrzymywania rezerwy, nawet jeżeli w okresie naliczania rezerwy takie instytucje nie znajdują się na liście instytucji objętych wymogiem utrzymywania rezerwy obowiązkowej, o której mowa w art. 2 ust. 3. W powyższym przypadku decyzje Zarządu EBC wydane na mocy niniejszego ustępu mogą szczegółowo regulować zasady dokonywania takich odpisów.

3. Wszelkie decyzje podjęte przez Zarząd EBC na mocy ust. 1 i 2 przekazuje się niezwłocznie Radzie Prezesów EBC. Zarząd EBC stosuje się do wszelkich decyzji wydanych w tym zakresie przez Radę Prezesów EBC.

Artykuł 14

Przepisy przejściowe

1. Okres utrzymywania rozpoczęty dnia 24 stycznia 2004 r. zakończy się dnia 9 marca 2004 r.

2. Rezerwy obowiązkowe za ten przejściowy okres utrzymywania naliczone zostaną przy wykorzystaniu podstawy naliczania rezerwy właściwej na dzień 31 grudnia 2003 r. Dla instytucji prowadzących sprawozdawczość w okresach kwartalnych przyjęta zostanie podstawa naliczania rezerwy właściwa na dzień 30 września 2003 r.

3. Procedury naliczania, powiadamiania, potwierdzania, modyfikacji oraz uznania, wskazane w art. 5 ust. 3, 4 oraz 6 rozporządzenia (WE) nr 2818/98 (EBC/1998/15) mają zastosowanie do wskazanego okresu przejściowego.

Artykuł 15

Przepisy końcowe

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 24 stycznia 2004 r., z wyjątkiem art. 5 ust. 3 oraz 5, które wchodzą w życie z dniem 10 marca 2004 r.

2. Rozporządzenie (WE) nr 2818/98 (EBC/1998/15) z dnia 1 grudnia 1998 r. dotyczące stosowania rezerw obowiązkowych traci moc z dniem 23 stycznia 2004 r., z wyjątkiem art. 5 ust. 3, 4 oraz 6, które tracą moc dnia 9 marca 2004 r.

3. Wszelkie odniesienia dokonane do uchylonego rozporządzenia powinny być interpretowane jako odnoszące się do niniejszego rozporządzenia.

Frankfurt nad Menem, dnia 12 września 2003 r.