RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską (zwany dalej „Traktatem”), w szczególności jego art. 108a ust. 3, oraz art. 34.3 protokołu (nr 3) w sprawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwanego dalej „Statutem”),

uwzględniając zalecenie Europejskiego Banku Centralnego (zwanego dalej „EBC”)(¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

uwzględniając opinię Komisji (³),

stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 106 ust. 6 Traktatu i w art. 42 Statutu oraz zgodnie z warunkami określonymi w art. 109k ust. 5 Traktatu i ust. 7 protokołu (nr 11) w sprawie niektórych przepisów dotyczących Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,

a także mając na uwadze, co następuje:

1) niniejsze rozporządzenie, zgodnie z art. 34.3 Statutu, łącznie z art. 43.1 Statutu, ust. 8 protokołu nr 11 i ust. 2 protokołu (nr 12) w sprawie niektórych przepisów dotyczących Danii, nie przyznaje żadnych praw ani nie nakłada żadnych obowiązków na nieuczestniczące Państwo Członkowskie;

2) art. 34.3 statutu zobowiązuje Radę do określenia granic i warunków, zgodnie z którymi EBC jest upoważniony do nakładania grzywien lub okresowych kar pieniężnych na przedsiębiorstwa nieprzestrzegające obowiązków nałożonych na nie przez rozporządzenia i decyzje EBC;

3) naruszania obowiązków wynikających z rozporządzeń i decyzji EBC mogą powstawać w różnych dziedzinach kompetencji EBC;

4) w celu zapewnienia jednolitego podejścia do nakładania sankcji w różnych dziedzinach kompetencji EBC, należy umieścić wszystkie przepisy ogólne i proceduralne dotyczące nakładania takich sankcji w jednym rozporządzeniu Rady; inne rozporządzenia Rady przewidują nakładanie szczególnych sankcji w szczególnych dziedzinach i odwołują się do niniejszego rozporządzenia w zakresie zasad i procedur dotyczących nakładania takich sankcji;

5) w celu zapewnienia efektywnego systemu służącego administrowaniu sankcjami, niniejsze rozporządzenie musi zapewniać EBC pewną swobodę działania, zarówno w odniesieniu do odpowiednich procedur, jak i ich wdrażania, w ramach granic i warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu;

6) Europejskiemu Systemowi Banków Centralnych (zwanemu dalej „ESBC”) oraz EBC powierzono zadanie przygotowania się do prowadzenia pełnej działalności w trzecim etapie Unii Gospodarczej i Walutowej (zwanym dalej „trzecim etapem”); przygotowanie na czas jest zasadnicze dla umożliwienia ESBC realizacji powierzonych mu zadań w trzecim etapie; niezbędnym elementem przygotowania jest przyjęcie, przed trzecim etapem, systemu nakładania sankcji na przedsiębiorstwa nieprzestrzegające obowiązków nałożonych na nie przez rozporządzenia i decyzje EBC; należy jak najwcześniej poinformować uczestników rynku o szczegółowych przepisach, których przyjęcie EBC może uznać za konieczne w celu nakładania sankcji; z tego względu konieczne jest wyposażenie EBC, od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, w uprawnienia regulacyjne;

7) przepisy niniejszego rozporządzenia mogą być skutecznie stosowane jedynie wtedy, gdy uczestniczące Państwa Członkowskie przyjmą środki niezbędne do zapewnienia, że ich władze mają uprawnienia umożliwiające pomoc i pełną współpracę z EBC w wykonaniu postępowania w sprawie naruszenia określonego w niniejszym rozporządzeniu, zgodnie z art. 5 Traktatu;

8) w zakresie uznanym za możliwy i właściwy, EBC ma prawo odwołania się do krajowych banków centralnych w zakresie realizacji zadań ESBC;

9) decyzje o nałożeniu zobowiązań pieniężnych, wydane na podstawie niniejszego rozporządzenia podlegają wykonaniu zgodnie z art. 192 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

1. „uczestniczące Państwo Członkowskie” oznacza Państwo Członkowskie, które przyjęło jedną walutę zgodnie z Traktatem;

2. „krajowy bank centralny” oznacza bank centralny uczestniczącego Państwa Członkowskiego;

3. „przedsiębiorstwa” oznaczają te osoby fizyczne lub prawne, prywatne lub publiczne, z wyjątkiem osób publicznych realizujących swe uprawnienia publiczne, w uczestniczącym Państwie Członkowskim, które podlegają obowiązkom wynikającym z rozporządzeń i decyzji EBC oraz określenie to obejmuje oddziały lub inne stałe placówki znajdujące się w uczestniczącym Państwie Członkowskim, których centrala lub statutowa siedziba znajduje się poza granicami uczestniczącego Państwa Członkowskiego;

4. „naruszenie” oznacza wszelkie niewypełnienie przez przedsiębiorstwo obowiązków wynikających z rozporządzeń lub decyzji EBC;

5. „grzywna” oznacza pojedynczą kwotę pieniędzy, którą przedsiębiorstwo jest zobowiązane zapłacić jako sankcję;

6. [1] „okresowe kary pieniężne” oznaczają kwoty pieniędzy, które przedsiębiorstwo jest zobowiązane zapłacić w przypadku naruszenia o charakterze ciągłym, tytułem kary albo w celu zmuszenia danych osób do przestrzegania przepisów rozporządzeń i decyzji nadzorczych EBC. Okresowe kary pieniężne są wyliczane za każdy pełny dzień naruszenia o charakterze ciągłym:

a) od momentu zawiadomienia przedsiębiorstwa o decyzji wymagającej zaprzestania tego naruszenia zgodnie z procedurą określoną w art. 3 ust. 1 akapit drugi; lub

b) jeżeli dane naruszenie o charakterze ciągłym jest objęte zakresem art. 18 ust. 7 rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 (⁴) – zgodnie z procedurą określoną w art. 4b niniejszego rozporządzenia;

7. [2] „sankcje” oznaczają grzywny i okresowe kary pieniężne.

Artykuł 1a

Zasady ogólne i zakres

[3] 1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do nakładania przez EBC sankcji na przedsiębiorstwa za nieprzestrzeganie obowiązków wynikających z decyzji lub rozporządzeń EBC.

2. Zasady mające zastosowanie do nakładania przez EBC – w ramach wykonywania jego zadań nadzorczych – sankcji w przypadku naruszenia przepisów rozporządzenia lub decyzji EBC stanowią, w zakresie określonym w art. 4a–4c, odstępstwo od zasad określonych w art. 2–4.

3. EBC publikuje każdą decyzję o nałożeniu sankcji na przedsiębiorstwo w przypadku naruszenia przepisów rozporządzenia lub decyzji EBC, w dziedzinie nadzoru, bez względu na to, czy od danej decyzji wniesiono odwołanie.

EBC dokonuje takiej publikacji na swojej stronie internetowej bez zbędnej zwłoki i po powiadomieniu o decyzji zainteresowanego przedsiębiorstwa. Publikacja obejmuje informacje na temat rodzaju i charakteru naruszenia oraz nazwy zainteresowanego przedsiębiorstwa, chyba że publikacja w taki sposób:

a) zagroziłaby stabilności rynków finansowych lub toczącemu się dochodzeniu w sprawie karnej; albo

b) spowodowałaby – na tyle, na ile można to stwierdzić – nieproporcjonalne szkody dla zainteresowanego przedsiębiorstwa.

W takich okolicznościach decyzje dotyczące sankcji publikuje się z zachowaniem anonimowości. Ewentualnie, jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że okoliczności takie przestaną występować w rozsądnym okresie, publikację na mocy niniejszego ustępu można odroczyć o taki okres.

Jeżeli od decyzji o nałożeniu sankcji wniesiono odwołanie do Trybunału Sprawiedliwości, EBC bez zbędnej zwłoki publikuje również na swojej oficjalnej stronie internetowej informacje o statusie i wyniku danego postępowania odwoławczego.

EBC zapewnia, aby informacje publikowane na mocy niniejszego ustępu pozostawały na jego oficjalnej stronie internetowej przynajmniej przez pięć lat.

Artykuł 2

Sankcje

1. Limity, w ramach których EBC może nakładać na przedsiębiorstwa grzywny i okresowe kary pieniężne, o ile inaczej nie przewidują szczególne rozporządzenia Rady, są następujące:

a) grzywny: górny limit w wysokości 500.000 EUR; oraz

b) okresowe kary pieniężne: górny limit w wysokości 10.000 EUR za każdy dzień naruszenia. Okresowe kary pieniężne można nakładać w terminie nieprzekraczającym sześciu miesięcy, liczonym od momentu powiadomienia przedsiębiorstwa o decyzji zgodnie z art. 3 ust. 1.

2. Przy podejmowaniu decyzji dotyczącej nałożenia sankcji oraz przy podejmowaniu decyzji dotyczącej właściwej sankcji, EBC kieruje się zasadą proporcjonalności.

3. EBC uwzględnia tam, gdzie to istotne, okoliczności szczególnego przypadku, jak np:

a) z jednej strony, dobrą wiarę i stopień otwartości przedsiębiorstwa przy interpretacji i wypełnianiu obowiązku wynikającego z rozporządzenia lub decyzji EBC, a także stopień staranności i współpracy wykazywany przez przedsiębiorstwo lub z drugiej strony, wszelkie dowody rozmyślnego oszustwa ze strony kierownictwa przedsiębiorstwa;

b) powagę skutków naruszenia;

c) powtarzanie się, częstotliwość lub czas trwania naruszenia przez to przedsiębiorstwo;

d) zyski osiągnięte przez przedsiębiorstwo w wyniku naruszenia;

e) rozmiar przedsiębiorstwa; i

f) wcześniejsze sankcje oparte na tych samych faktach i nałożone na to samo przedsiębiorstwo przez inne władze.

4. [4] W każdym przypadku gdy naruszenie polega na niewypełnieniu obowiązku, zastosowanie sankcji nie zwalnia przedsiębiorstwa z jego wypełnienia, chyba że decyzja przyjęta zgodnie z art. 3 ust. 4 lub art. 4b wyraźnie stanowi inaczej.

Artykuł 3

Reguły postępowania

1. Decyzję w przedmiocie wszczęcia postępowania w sprawie naruszenia podejmuje EBC, działając z własnej inicjatywy lub na podstawie wniosku w tej sprawie skierowanego do niego przez krajowy bank centralny państwa członkowskiego, w ramach jurysdykcji którego doszło do zarzucanego naruszenia. [5] Taka sama decyzja może być także podjęta, z inicjatywy własnej lub na podstawie wniosku skierowanego do niego przez EBC, przez krajowy bank centralny Państwa Członkowskiego, w ramach jurysdykcji którego doszło do zarzucanego naruszenia.

Pisemne powiadomienie o decyzji o wszczęciu postępowania w sprawie naruszenia przekazywane jest zainteresowanemu przedsiębiorstwu, właściwemu organowi nadzorczemu, krajowemu bankowi centralnemu Państwa Członkowskiego, w ramach jurysdykcji którego doszło do zarzucanego naruszenia lub EBC. W powiadomieniu znajdują się szczegóły zarzutów wysuwanych pod adresem przedsiębiorstwa oraz dowody, na których są oparte zarzuty. W razie konieczności, decyzja wprowadzi nakaz zaprzestania zarzucanych naruszeń oraz zawiadomi dane przedsiębiorstwo o możliwości nałożenia okresowych kar pieniężnych.

2. Decyzja określona w ust. 1, może zobowiązywać przedsiębiorstwo do poddania się postępowaniu w sprawie naruszenia. Prowadząc postępowanie w sprawie naruszenia, EBC lub krajowy bank centralny, zależnie od okoliczności, ma prawo:

a) wymagać przedłożenia dokumentów;

b) przeprowadzić kontrolę ksiąg i zapisów przedsiębiorstwa;

c) otrzymać kopie lub wyciągi z takich ksiąg lub zapisów; i

d) uzyskać wyjaśnienia w formie pisemnej lub ustnej.

Jeśli przedsiębiorstwo przeszkadza w prowadzeniu postępowania w sprawie naruszenia w celu realizacji wyżej wymienionych uprawnień, uczestniczące Państwo Członkowskie, na którego terytorium znajdują się stosowne lokale przedsiębiorstwa, zobowiązane jest do udzielenia koniecznej pomocy, łącznie z zapewnieniem dostępu EBC lub krajowego banku centralnego do tych obiektów.

3. Dane przedsiębiorstwo może być wysłuchane, zależnie od okoliczności, przez EBC lub krajowy banki centralny. Przedsiębiorstwo ma nie mniej niż trzydzieści dni na przedstawienie obrony.

4. Zarząd EBC jak najszybciej po otrzymaniu wniosków z krajowego banku centralnego, który wszczyna postępowanie w sprawie naruszenia, lub po skonsultowaniu się z krajowym bankiem centralnym Państwa Członkowskiego, w ramach jurysdykcji którego doszło do zarzucanego naruszenia, podejmuje uzasadnioną decyzję w sprawie tego, czy doszło do naruszenia przez przedsiębiorstwo oraz nałożenia ewentualnej sankcji.

5. Dane przedsiębiorstwo zostanie poinformowane na piśmie o decyzji oraz o przysługującym mu prawie do ponownego zbadania. Powiadomienie o decyzji zostanie także przekazane właściwym organom nadzorczym oraz krajowemu bankowi centralnemu Państwa Członkowskiego, w ramach jurysdykcji którego doszło do naruszenia.

6. Dane przedsiębiorstwo ma prawo żądać ponownego zbadania decyzji Zarządu przez Radę Prezesów EBC. Wniosek w tej sprawie, zawierający wszelkie wspierające go informacje i zarzuty, można złożyć w ciągu trzydziestu dni od otrzymania powiadomienia o decyzji. Wniosek taki składa się na piśmie do Rady Prezesów EBC.

7. Decyzja Rady Prezesów EBC w sprawie wniosku, złożonego na mocy ust. 6, będzie zawierać uzasadnienie tej decyzji, a pisemne powiadomienie o decyzji zostanie przekazane danemu przedsiębiorstwu, właściwemu organowi nadzorczemu tego przedsiębiorstwa oraz krajowemu bankowi centralnemu Państwa Członkowskiego, w ramach jurysdykcji którego doszło do naruszenia przepisów. W powiadomieniu znajdzie się informacja o przysługującemu przedsiębiorstwu prawie odwołania się. Jeżeli Rada Prezesów EBC nie podejmie żadnej decyzji w ciągu dwóch miesięcy od złożenia wniosku, dane przedsiębiorstwo może, zgodnie z Traktatem, odwołać się od decyzji Zarządu.

8. Sankcji nie wykonuje się w stosunku do przedsiębiorstwa do czasu uprawomocnienia się decyzji, ca nsatępuje na wskutek:

a) upływu okresu trzydziestu dni określonego w ust. 6, o ile przedsiębiorstwo nie złoży wniosku o ponowne zbadanie do Rady Prezesów EBC; albo

b) poinformowania przedsiębiorstwa przez Radę Prezesów o podjętej decyzji lub upływu okresu określonego w ust. 7, jeśli Rada Prezesów nie podejmie decyzji.

9. Wpływy z tytułu sankcji nakładanych przez EBC należą do EBC.

10. [6] Jeżeli naruszenie dotyczy wyłącznie zadania powierzonego ESBC lub EBC na mocy Traktatu i Statutu, postępowanie w sprawie naruszenia można wszcząć jedynie na podstawie niniejszego rozporządzenia, bez względu na jakikolwiek krajowy przepis ustawowy lub wykonawczy, który może przewidywać odrębną procedurę. Jeżeli naruszenie dotyczy także co najmniej jednej dziedziny pozostającej poza kompetencją ESBC lub EBC, prawo do wszczęcia postępowania w sprawie naruszenia na podstawie niniejszego rozporządzenia jest niezależne od wszelkich praw właściwego organu krajowego do wszczęcia odrębnych postępowań w odniesieniu do takich dziedzin pozostających poza kompetencją ESBC lub EBC. Niniejszy przepis pozostaje bez uszczerbku dla stosowania prawa karnego oraz prawa krajowego dotyczącego kompetencji w zakresie nadzoru ostrożnościowego w uczestniczących państwach członkowskich, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1024/2013.

11. W przypadku podjęcia decyzji stwierdzającej, że przedsiębiorstwo dopuściło się naruszenia, koszty postępowania w sprawie naruszenia ponosi przedsiębiorstwo.

Artykuł 4

Terminy

1. Prawo do podjęcia decyzji o wszczęciu postępowania w sprawie naruszenia, określone w niniejszym rozporządzeniu, wygasa po upływie roku od powzięcia po raz pierwszy wiadomości przez EBC lub krajowy bank centralny Państwa Członkowskiego, w ramach jurysdykcji którego doszło do zarzucanego naruszenia, o zaistnieniiu tegio naruszenia oraz, w każdym razie, po upływie pięciu lat od naruszenia lub, w przypadku naruszenia o charakterze ciągłym, pięciu lat po ustaniu naruszenia.

2. Prawo do podjęcia decyzji dotyczącej nałożenia sankcji w związku z naruszeniem, określone w niniejszym rozporządzeniu, wygasa po upływie roku od podjęcia decyzji o wszczęciu postępowania, określonego w art. 3 ust. 1.

3. Prawo do wszczęcia postępowania egzekucyjnego wygasa po upływie sześciu miesięcy od uprawomocnienia się decyzji, zgodnie z art. 3 ust. 8.

Artykuł 4a

Szczególne zasady dotyczące górnych limitów sankcji nakładanych przez EBC w ramach wykonywania jego zadań nadzorczych

[7] 1. W drodze odstępstwa od art. 2 ust. 1, w przypadku naruszeń dotyczących decyzji i rozporządzeń przyjętych przez EBC w ramach wykonywania jego zadań nadzorczych, limity grzywien i okresowych kar pieniężnych, jakie może nakładać EBC, są następujące:

a) w przypadku grzywien górny limit jest równy dwukrotności zysku, który osiągnięto, lub straty, której uniknięto, w wyniku naruszenia, o ile wartości te można ustalić, bądź 10 % całkowitego rocznego obrotu danego przedsiębiorstwa;

b) w przypadku okresowych kar pieniężnych górny limit jest równy 5 % średniego dziennego obrotu za każdy dzień naruszenia. Okresowe kary pieniężne mogą być nakładane w odniesieniu do maksymalnego okresu sześciu miesięcy od dnia wskazanego w decyzji o nałożeniu okresowej kary pieniężnej.

2. Na użytek ust. 1:

a) „roczny obrót” oznacza roczny obrót danego przedsiębiorstwa w poprzednim roku obrotowym, zgodnie z definicją w stosownych przepisach Unii, a w przypadku gdy odnośne dane nie są dostępne – zgodnie z najnowszym dostępnym rocznym sprawozdaniem finansowym danej osoby. W przypadku gdy dane przedsiębiorstwo jest jednostką zależną jednostki dominującej, odnośnym całkowitym rocznym obrotem jest całkowity roczny obrót wynikający z najnowszego dostępnego skonsolidowanego rocznego sprawozdania finansowego w poprzednim roku obrotowym, a w przypadku gdy nie jest ono dostępne – zgodnie z najnowszym dostępnym rocznym sprawozdaniem finansowym danej osoby;

b) „średni dzienny obrót” oznacza roczny obrót, zgodnie z definicją w lit. a), podzielony przez 365.

Artykuł 4b

Szczególne zasady proceduralne dotyczące sankcji nakładanych przez EBC w ramach wykonywania jego zadań nadzorczych

[8] 1. W drodze odstępstwa od art. 3 ust. 1–8 niniejszego rozporządzenia zasady określone w niniejszym artykule mają zastosowanie do naruszeń dotyczących decyzji i rozporządzeń przyjętych przez EBC w ramach wykonywania jego zadań nadzorczych.

2. W przypadku gdy EBC, wykonując swoje zadania na mocy rozporządzenia (UE) nr 1024/2013, uzna, że istnieją podstawy, aby podejrzewać, że przedsiębiorstwo posiadające centralę w jednym z państw członkowskich strefy euro popełnia lub popełniło co najmniej jedno naruszenie dotyczące rozporządzenia lub decyzji EBC, zgodnie z art. 18 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013, EBC prowadzi stosowne dochodzenia zgodnie z poniższymi przepisami.

3. Po zakończeniu dochodzenia, a przed sporządzeniem i przedłożeniem Radzie ds. Nadzoru propozycji dotyczącej finalnego projektu decyzji, EBC w ramach swoich uprawnień do prowadzenia dochodzeń w sprawie naruszeń w dziedzinie nadzoru pisemnie powiadamia zainteresowane przedsiębiorstwo o dokonanych w trakcie dochodzenia ustaleniach i ewentualnych zgłoszonych zarzutach.

W powiadomieniu, o którym mowa w akapicie pierwszym, EBC w ramach swoich uprawnień do prowadzenia dochodzeń w sprawie naruszeń w dziedzinie nadzoru informuje zainteresowane przedsiębiorstwo o przysługującym mu prawie do przedłożenia EBC pisemnego stanowiska w sprawie ustaleń faktycznych i zarzutów zgłoszonych wobec danego podmiotu, przedstawionych w tym powiadomieniu, łącznie ze wskazaniem poszczególnych przepisów, które miały zostać naruszone; jednocześnie EBC wyznacza rozsądny termin na przedłożenie takiego pisemnego stanowiska. EBC nie ma obowiązku uwzględniać pisemnego stanowiska przedłożonego po upływie terminu ustalonego przez EBC działający w ramach jego uprawnień do prowadzenia dochodzeń w sprawie naruszeń w dziedzinie nadzoru.

EBC w ramach swoich uprawnień do prowadzenia dochodzeń w sprawie naruszeń w dziedzinie nadzoru może również – po przekazaniu powiadomienia zgodnie z akapitem pierwszym – zaprosić zainteresowane przedsiębiorstwo do udziału w ustnym przesłuchaniu. Strony podlegające dochodzeniu mogą podczas przesłuchania być reprezentowane przez prawników lub innych specjalistów lub korzystać z ich pomocy. Ustne przesłuchania nie są otwarte dla publiczności.

Gwarantuje się prawo zainteresowanego przedsiębiorstwa podlegającego dochodzeniu do dostępu do dokumentacji. Prawo to nie dotyczy informacji poufnych.

4. Rada ds. Nadzoru proponuje Radzie Prezesów finalny projekt decyzji, w którym stwierdza, czy zainteresowane przedsiębiorstwo popełniło naruszenie, i określa, czy i jakie sankcje należy nałożyć, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 26 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013.

5. Zainteresowane przedsiębiorstwo ma prawo wystąpić o przeprowadzanie przez Administracyjną Radę Odwoławczą przeglądu decyzji podjętej przez Radę Prezesów na podstawie ust. 4, zgodnie z procedurą określoną w art. 24 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013.

Artykuł 4c

Szczególne terminy przedawnienia dotyczące sankcji nakładanych przez EBC w ramach wykonywania jego zadań nadzorczych

[9] 1. W drodze odstępstwa od art. 4 prawo do podjęcia decyzji o nałożeniu sankcji w odniesieniu do naruszenia decyzji lub rozporządzenia EBC związanych z jego zadaniami nadzorczymi wygasa po upływie pięciu lat od popełnienia naruszenia lub, w przypadku naruszenia o charakterze ciągłym, pięciu lat po ustaniu naruszenia.

2. Wszelkie działania podejmowane przez EBC na potrzeby dochodzenia lub postępowania w sprawie naruszenia powodują przerwanie biegu terminu określonego w ust. 1. Bieg przedawnienia ulega przerwaniu ze skutkiem od dnia powiadomienia danego nadzorowanego podmiotu o stosownej czynności. Każde przerwanie powoduje, że termin przedawnienia zaczyna biec od początku. Termin ten nie może jednakże przekroczyć dziesięciu lat od popełnienia naruszenia lub, w przypadku naruszenia o charakterze ciągłym, dziesięciu lat od ustania naruszenia.

3. Terminy wskazane w poprzednich ustępach mogą zostać przedłużone w przypadku gdy:

a) decyzja Rady Prezesów jest przedmiotem przeglądu prowadzonego przez Administracyjną Radę Odwoławczą lub postępowania odwoławczego przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej; lub

b) w związku z tym samym stanem faktycznym przeciwko zainteresowanemu przedsiębiorstwu toczy się postępowanie karne. W takim przypadku terminy wskazane w poprzednich ustępach ulegają przedłużeniu o okres czasu, jaki potrzebny jest do przeprowadzenia przeglądu odnośnej decyzji przez Administracyjną Radę Odwoławczą lub Trybunał Sprawiedliwości, lub do czasu zakończenia postępowania karnego przeciwko zainteresowanemu przedsiębiorstwu.

4. Prawo EBC do egzekwowania decyzji o nałożeniu sankcji wygasa po upływie pięciu lat od podjęcia takiej decyzji. Wszelkie działania EBC zmierzające do wyegzekwowania płatności lub warunków płatności w ramach nałożonych sankcji powodują przerwanie biegu przedawnienia w odniesieniu do takiego egzekwowania.

5. Bieg przedawnienia w odniesieniu do egzekwowania sankcji ulega zawieszeniu:

a) do momentu upływu terminu płatności nałożonej sankcji;

b) jeżeli egzekucja płatności nałożonej sankcji została zawieszona na mocy decyzji Rady Prezesów lub Trybunału Sprawiedliwości.

Artykuł 5

Środki odwoławcze

Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich posiada nieograniczoną jurysdykcję w rozumieniu art. 172 Traktatu w zakresie kontroli prawomocnych decyzji dotyczących nakładania sankcji.

Artykuł 6

Przepisy ogólne i uprawnienia regulacyjne

1. W przypadku niezgodności przepisów niniejszego rozporządzenia z przepisami innych rozporządzeń Rady umożliwiającymi EBC nakładanie sankcji,tym drugim przyznaje się pierwszeństwo.

2. Z zastrzeżeniem ograniczeń i warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu, EBC może przyjąć rozporządzenia mające w bardziej precyzyjny sposób określić warunki, według których są nakładane sankcje zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, a także wytyczne do koordynacji i harmonizacji procedur dotyczących prowadzenia postępowania w sprawie naruszenia.

Artykuł 7

Postanowienia końcowe

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Art. 6 ust. 2 stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Pozostałe artykuły obowiązują od dnia 1 stycznia 1999 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 listopada 1998 r.