Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2014-02-20 do 2015-07-15
Wersja archiwalna od 2014-02-20 do 2015-07-15
archiwalny
Alerty
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 153/2002
z dnia 21 stycznia 2002 r.
w sprawie niektórych procedur stosowania Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony, oraz stosowania Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii
(ostatnia zmiana: DUUEL. z 2014 r., Nr 18, poz. 1)
Alerty
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rada jest w trakcie zawierania Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii z drugiej strony, który został podpisany w Luksemburgu, dnia 9 kwietnia 2001 r. (zwanego dalej „Układem o Stabilizacji i Stowarzyszeniu”).
(2) W międzyczasie, dnia 9 kwietnia 2001 r., Rada zawarła Umowę przejściową między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii(1), która przewiduje wczesne wejście w życie postanowień Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu bezpośrednio dotyczących handlu lub związanych z handlem (zwaną dalej „Umową przejściową”)
(3) Niezbędne jest ustanowienie procedur dotyczących stosowania niektórych postanowień wspomnianego Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu oraz Umowy przejściowej.
(4) Układ o Stabilizacji i Stowarzyszeniu oraz Umowa przejściowa stanowią, że niektóre produkty pochodzące z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii mogą być przywożone do Wspólnoty, w granicach kontyngentów taryfowych, z zastosowaniem obniżonej stawki celnej. Dlatego niezbędne jest ustanowienie przepisów w celu obliczania obniżonych stawek celnych.
(5) Układ o Stabilizacji i Stowarzyszeniu oraz Umowa przejściowa określają już produkty, które kwalifikują się do objęcia tymi środkami taryfowymi, odpowiednie wielkości (i ich zwiększenie), cła, które mają zastosowanie, okresy zastosowania i kryteria kwalifikujące.
(6) Decyzje Rady lub Komisji zmieniające kody Nomenklatury Scalonej i kody TARIC nie pociągają za sobą żadnych merytorycznych zmian.
(7) W celu uproszczenia oraz terminowej publikacji rozporządzeń wprowadzających w życie wspólnotowe kontyngenty taryfowe, należy upoważnić Komisję, wspomaganą przez Komitet przewidziany w art. 42 rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r., w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny(2), do przyjęcia rozporządzeń otwierających kontyngenty taryfowe na młodą wołowinę i przewidujących zarządzanie tymi kontyngentami.
(8) Należy upoważnić Komisję, wspomaganą przez Komitet ustanowiony na mocy art. 248a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(3), do przyjęcia rozporządzeń otwierających kontyngenty taryfowe i przewidujących zarządzanie kontyngentami taryfowymi, które mogą zostać przyznane w wyniku negocjacji w sprawie dalszych koncesji celnych, na mocy art. 29 Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu oraz art. 16 Umowy przejściowej.
(9) Cła powinny zostać całkowicie zawieszone, jeżeli traktowanie preferencyjne skutkuje cłami ad valorem w wysokości 1% lub mniej albo cłami specyficznymi w wysokości 1 EUR lub mniej.
(10) Niniejsze rozporządzenie należy stosować z mocą wsteczną oraz do czasu wejścia w życie Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu.
(11) Środki niezbędne do wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia należy przyjąć zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą procedury wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (4),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Przedmiot
Rada niniejszym określa niektóre procedury w celu przyjęcia szczegółowych zasad dla wykonania niektórych postanowień Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (zwanego dalej „Układem o Stabilizacji i Stowarzyszeniu”), oraz postanowień Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii (zwanej dalej „Umową przejściową”).
Artykuł 2
Koncesje na młodą wołowinę
[1] Komisja przyjmuje szczegółowe przepisy wykonawcze do art. 14 ust. 2 Umowy przejściowej, a następnie art. 27 ust. 2 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, dotyczące kontyngentów taryfowych na młodą wołowinę, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7fa ust. 4 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 3
[2] (uchylony).
Artykuł 4
Dalsze koncesje
[3] Jeżeli przyznane zostaną, w ramach kontyngentów taryfowych, dodatkowe ulgi na produkty rybołówstwa na podstawie art. 29 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu oraz art. 16 Umowy przejściowej, Komisja przyjmie szczegółowe przepisy wykonawcze w odniesieniu do tych kontyngentów taryfowych, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7fa ust. 4 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 5
[4] (uchylony).
Artykuł 6
Obniżenie ceł
1. Z zastrzeżeniem ust. 2, preferencyjne stawki celne zaokrągla się w dół, do pierwszego miejsca po przecinku.
2. Jeśli wynik obliczenia preferencyjnej stawki celnej, w zastosowaniu ust. 1, jest równy wartościom podanym poniżej, stawkę preferencyjną uznaje się za całkowite zwolnienie:
a) 1% lub mniej, w przypadku ceł ad valorem, lub
b) 1 EUR lub mniej dla poszczególnych kwot w przypadku ceł specyficznych.
Artykuł 7
Dostosowania techniczne
[5] Zmiany i dostosowania techniczne do szczegółowych przepisów wykonawczych, przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia, które są niezbędne w następstwie zmian kodów Nomenklatury Scalonej oraz podpodziałów TARIC lub wynikające z zawarcia nowych umów, protokołów, wymiany listów lub innych aktów między Unią i byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, należy przyjmować zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7fa ust. 4.
Artykuł 7a
Ogólna klauzula ochronna i klauzula niedoborów
1. W przypadku gdy Państwo Członkowskie wnioskuje do Komisji o przyjęcie środków przewidzianych w art. 24 i 25 Umowy przejściowej i w art. 37 i 38 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, wnioskowi takiemu towarzyszą informacje niezbędne do jego uzasadnienia.
2. [6] (uchylony).
3. [7] (uchylony).
4. [8] (uchylony).
5. W przypadku gdy Komisja stwierdza na wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy, że spełnione zostały warunki ustanowione w art. 24 i 25 Umowy przejściowej i w art. 37 i 38 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu:
– niezwłocznie informuje o tym Państwa Członkowskie, jeżeli działa z własnej inicjatywy lub w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania wniosku, jeżeli odpowiada na wniosek Państwa Członkowskiego,
– zasięga opinii Komitetu w sprawie projektowanych środków,
– jednocześnie informuje o tym byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii oraz powiadamia ją o rozpoczęciu konsultacji w ramach Rady Współpracy, a zatem w ramach Komitetu ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia, zgodnie z art. 24 ust. 4 i art. 25 ust. 3 Umowy przejściowej, a zatem z art. 37 ust. 4 i art. 38 ust. 3 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu,
– jednocześnie dostarcza Radzie Współpracy i Komitetowi ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia wszystkich informacji niezbędnych do celów przedmiotowych konsultacji, zgodnie z art. 24 ust. 3 i art. 25 ust. 3 Umowy przejściowej i z art. 37 ust. 3 i art. 38 ust. 3 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu.
6. Po zakończeniu konsultacji oraz w przypadku niemożliwości dokonania innych uzgodnień, Komisja może, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7fa ust. 4 niniejszego rozporządzenia, podjąć decyzję o zaniechaniu działania albo o przyjęciu właściwych środków przewidzianych w art. 25 i 26 Umowy przejściowej, a następnie w art. 37 i 38 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu. [9]
Decyzja ta jest niezwłocznie przekazywana do wiadomości Rady; jest także notyfikowana Radzie Współpracy i Komitetowi ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia.
Decyzja stosowana jest niezwłocznie.
7. [10] (uchylony).
8. [11] (uchylony).
9. [12] (uchylony).
10. [13] Konsultacje w ramach Rady Współpracy i w ramach Komitetu ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia uważa się za zakończone 30 dni po notyfikacji określonej w ust. 5.
Artykuł 7b
Okoliczności wyjątkowe i krytyczne
[14] W przypadku pojawienia się okoliczności wyjątkowych i krytycznych w rozumieniu art. 25 ust. 4 lit. b) i art. 26 ust. 4 Umowy przejściowej, a następnie art. 38 ust. 4 lit. b) i art. 39 ust. 4 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, Komisja może podjąć natychmiastowe środki przewidziane w art. 25 i 26 Umowy przejściowej, a następnie w art. 38 i 39 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7fa ust. 4 niniejszego rozporządzenia lub, w przypadkach pilnych, zgodnie z art. 7fa ust. 5 niniejszego rozporządzenia.
W przypadku gdy Komisja otrzyma wniosek od państwa członkowskiego, zobowiązana jest ona podjąć decyzję w przedmiotowej sprawie w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania danego wniosku.
Artykuł 7c
Klauzula ochronna dla produktów rolnych i produktów rybołówstwa
Bez względu na procedury określone w art. 7a i 7b, na podstawie art. 17 lub 24 Umowy przejściowej i art. 30 lub 37 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu lub na podstawie przepisów zawartych w załącznikach obejmujących produkty rolne i produkty rybołówstwa oraz protokołu 3, w odniesieniu do przedmiotowych produktów mogą zostać przyjęte niezbędne środki, zgodnie z procedurami przewidzianymi na mocy odpowiednich zasad ustanawiających wspólną organizację rynków rolnych lub rynków produktów rybołówstwa i akwakultury lub przewidzianymi w przepisach szczególnych przyjętych na mocy art. 308 Traktatu i obowiązujących w odniesieniu do produktów powstałych wskutek przetwarzania produktów rolnych i produktów rybołówstwa, z zastrzeżeniem, że spełnione zostaną warunki ustanowione na mocy art. 17 Umowy przejściowej i art. 30 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu lub art. 24 ust. 3, 4 i 5 Umowy przejściowej i art. 37 ust. 3, 4 i 5 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu.
Artykuł 7d
Dumping
W przypadku praktyki, która podlega uzasadnionemu stosowaniu przez Wspólnotę środków przewidzianych w art. 23 ust. 1 Umowy przejściowej i w art. 36 ust. 1 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, decyzję o wprowadzeniu środków antydumpingowych podejmuje się zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (5) oraz z procedurą przewidzianą w art. 23 ust. 2 Umowy przejściowej i w art. 36 ust. 2 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu.
Artykuł 7e
Konkurencja
1. [15] W przypadku praktyki, która podlega uzasadnionemu stosowaniu przez Unię środków przewidzianych w art. 33 Umowy przejściowej, a następnie w art. 69 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, Komisja po przeanalizowaniu sprawy, z własnej inicjatywy lub na wniosek państwa członkowskiego, podejmuje decyzję co do zgodności danej praktyki z Umową. W miarę potrzeby przyjmuje środki ochronne zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7fa ust. 4, z wyjątkiem przypadków pomocy, do której stosuje się rozporządzenie Rady (WE) nr 597/2009 (6), kiedy środki przyjmuje się zgodnie z procedurami ustanowionymi w tym rozporządzeniu. Środki przyjmuje się wyłącznie zgodnie z warunkami określonymi w art. 33 ust. 5 Umowy przejściowej, a następnie w art. 69 ust. 5 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu.
2. W przypadku praktyki, która może skutkować stosowaniem środków przez byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii wobec Wspólnoty na podstawie art. 33 Umowy przejściowej i na podstawie art. 69 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, Komisja po przeanalizowaniu sprawy podejmuje decyzję co do zgodności danej praktyki z zasadą określoną w Umowie przejściowej i w Układzie o stabilizacji i stowarzyszeniu. W miarę potrzeby, podejmuje właściwe decyzje na podstawie kryteriów wynikających ze stosowania art. 81, 82 i 87 Traktatu.
Artykuł 7f
Nadużycia finansowe i zaniechanie współpracy administracyjnej
1. Do celów wykładni art. 29 Umowy przejściowej i art. 42 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, zaniechanie współpracy administracyjnej wymaganej w celu sprawdzania dowodów pochodzenia oznacza między innymi:
– brak współpracy administracyjnej, polegającej na niedostarczeniu nazw i adresów organów celnych lub rządowych odpowiedzialnych za wystawianie i sprawdzanie świadectw pochodzenia lub na niedostarczeniu wzorów pieczęci używanych do poświadczania świadectw czy zaniechaniu uaktualnienia informacji, gdzie sytuacja tego wymaga,
– powtarzające się zaniechanie lub nieodpowiednie sprawdzanie statusu pochodzenia produktów oraz niespełnienie pozostałych wymogów protokołu 4 do umów, a także zaniechanie identyfikacji czy czynności zapobiegających naruszeniu reguł pochodzenia,
– powtarzające się odmowy lub nadmierne opóźnienia w przeprowadzeniu na wniosek Komisji ponownego sprawdzenia dowodów pochodzenia oraz w terminowym przekazaniu wyników takiej kontroli,
– powtarzające się odmowy lub nadmierne opóźnienia w uzyskaniu zezwoleń na przeprowadzenie czynności administracyjnych lub dochodzeniowych w ramach współpracy w byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, w celu sprawdzenia autentyczności dokumentów lub prawidłowości informacji związanych z przyznaniem preferencyjnego traktowania zgodnie z Umowami lub w przeprowadzeniu lub zorganizowaniu właściwego dochodzenia, celem rozpoznania bądź zapobieżenia naruszeniu reguł pochodzenia,
– powtarzające się niezgodności z postanowieniami protokołu 5 w sprawie wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych, w zakresie dotyczącym zastosowania postanowień handlowych Umowy przejściowej oraz Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu.
2. W przypadku gdy Komisja na podstawie informacji dostarczonych przez Państwo Członkowskie lub z własnej inicjatywy stwierdzi, że spełnione zostały warunki ustanowione w art. 29 Umowy przejściowej i w art. 42 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu:
– informuje o tym Radę,
– niezwłocznie przystępuje do konsultacji z byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, celem znalezienia odpowiedniego rozwiązania, zgodnie z przepisami.
Ponadto może:
– wezwać Państwa Członkowskie do przyjęcia środków ostrożności koniecznych do ochrony interesów finansowych Wspólnoty,
– opublikować w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich obwieszczenie, że istnieją uzasadnione wątpliwości co do stosowania postanowień związanych ze stosowaniem art. 29 Umowy przejściowej i art. 42 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu.
3. [16] Do czasu znalezienia wzajemnie korzystnego rozwiązania, w drodze konsultacji określonej w ust. 2 niniejszego artykułu, Komisja może podjąć decyzję o stosowaniu innych właściwych środków, jakie uzna za niezbędne, zgodnie z art. 30 Umowy przejściowej, a następnie z art. 43 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, oraz z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 7fa ust. 4 niniejszego rozporządzenia.
4. [17] (uchylony).
5. [18] (uchylony).
6. [19] (uchylony).
Artykuł 7fa
Procedura komitetowa
[20] 1. Do celów art. 2 Komisję wspomaga komitet ustanowiony w art. 195 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (7). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (8).
2. Do celów art. 4 Komisję wspomaga Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony w art. 184 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 (9). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
3. Do celów art. 7a, 7b, 7e i 7f Komisję wspomaga Komitet Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 (10). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
4. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
5. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.
Artykuł 7g
Notyfikacja
Notyfikacja Radzie Współpracy i Radzie ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia oraz odpowiednio Komitetowi ds. Stabilizacji i Stowarzyszenia, wymagana na mocy Umowy Przejściowej i na mocy Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, należy do zadań Komisji, która występuje w imieniu Wspólnoty.
Artykuł 8
Wejście w życie i zastosowanie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 czerwca 2001 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 21 stycznia 2002 r.
(1) Dz.U. L 124 z 4.5.2001, str. 1.
(2) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21.
(3) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2700/2000 (Dz.U. L 311 z 12.12.2000, str. 17).
(4) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
(5) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1972/2002 (Dz.U. L 305 z 7.11.2002, str. 1).
(6) Rozporządzenie Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 93).
(7) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1).
(8) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
(9) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks celny (zmodernizowany kodeks celny) (Dz.U. L 145 z 4.6.2008, s. 1).
(10) Rozporządzenie Rady (WE) nr 260/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu (Dz.U. L 84 z 31.3.2009, s. 1).
[1] Art. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[2] Art. 3 uchylony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[3] Art. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[4] Art. 5 uchylony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[5] Art. 7 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[6] Art. 7a ust. 2 uchylony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[7] Art. 7a ust. 3 uchylony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[8] Art. 7a ust. 4 uchylony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[9] Art. 7a ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[10] Art. 7a ust. 7 uchylony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[11] Art. 7a ust. 8 uchylony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[12] Art. 7a ust. 9 uchylony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[13] Art. 7a ust. 10 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[14] Art. 7b w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[15] Art. 7e ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[16] Art. 7f ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[17] Art. 7f ust. 4 uchylony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[18] Art. 7f ust. 5 uchylony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[19] Art. 7f ust. 6 uchylony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[20] Art. 7fa dodany przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.