Data publikacji: 01.03.2007
Kiedy urząd skarbowy nie może nam ograniczyć prawa do odliczenia VAT - orzecznictwo ETS
Zgodnie z ustaloną linią orzeczniczą ETS prawo do odliczenia VAT naliczonego jest fundamentalnym prawem podatnika i nie może być dowolnie ograniczane przez przepisy krajowe. Ograniczeń tego prawa nie usprawiedliwia nawet fakt, iż zostały wprowadzone w celu zapewnienia kontroli nakładania i poboru VAT. Jak podkreśla ETS, ograniczenia takie są niezgodne z zasadą neutralności opodatkowania VAT. Prawo do odliczenia podatku naliczonego ma bowiem na celu całkowite uwolnienie podatników biorących udział w transakcjach opodatkowanych od ciężaru VAT należnego lub zapłaconego. Jak z tego wynika, niektóre przepisy polskiej ustawy dotyczące odliczenia VAT są niezgodne z dyrektywą UE, gdyż wprowadzają takie ograniczenia.
Z orzecznictwa ETS dla polskich podatników wynikają następujące informacje:
1. Status podatnika VAT oraz prawo do odliczenia uzyskuje się wraz z dokonaniem pierwszego wydatku inwestycyjnego w celu i z założeniem rozpoczęcia działalności gospodarczej, a nie ze złożeniem dokumentów rejestracyjnych.
Taka informacja wynika z wyroku z 14 lutego 1985 r. w sprawie C-268/83 D.A. Rompelman i E.A. Rompelman-Van Deelen przeciwko Minister van Financien.
W tej sprawie sąd krajowy zwrócił się do Trybunału z pytaniem, czy nabycie prawa do przyszłego przeniesienia prawa własności części budynku, która ma być dopiero wybudowana i która ma być zakupiona w celu wynajęcia osobom trzecim w przyszłości, może być uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 1 VI Dyrektywy.
POTRZEBUJESZ POMOCY?