Jak rozliczyć w księgach rachunkowych zakup usługi za granicą kartą płatniczą
Środki trwałe to podstawowe składniki majątku jednostek gospodarczych, często stanowiące kluczowy zasób w prowadzonej przez nie działalności gospodarczej. Oznacza to, że im większe jest znaczenie majątku trwałego w aktywach przedsiębiorstwa, tym ważniejsze staje się prawidłowe ujmowanie tego majątku i zmian w nim zachodzących - z punktu widzenia zarówno prawa bilansowego (tj. zasad rachunkowości),
W praktyce zdarzają się sytuacje, gdy różnice kursowe są ustalane w inny sposób dla celów bilansowych, a w inny dla celów podatkowych. Przykładem jest nabycie usług od kontrahenta zagranicznego (import usług).
Rozliczeń pieniężnych w jednostkach dokonuje się w formie gotówkowej lub bezgotówkowej. Rozliczenia pieniężne gotówkowe realizuje się za pośrednictwem wyodrębnionej w jednostce do tego celu kasy. Takie rozliczenia mogą być przeprowadzane za pośrednictwem banków, jeśli przynajmniej jedna ze stron transakcji (dłużnik lub wierzyciel) posiada rachunek bankowy.
Jak wynika z art. 30 ust. 1 i 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości, wyceny pozycji wyrażonych w walutach obcych dokonuje się: 1) na bieżąco, na skutek zapłaty transakcji kupna/sprzedaży, oraz 2) na dzień bilansowy na skutek aktualizacji wyceny.
Pracownikowi, który na polecenie pracodawcy wykonuje zadanie służbowe za granicą, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. W związku ze zleceniem wykonania zagranicznej podróży służbowej otrzymuje on zaliczkę w walucie obcej na niezbędne koszty podróży, w wysokości wynikającej ze wstępnej kalkulacji kosztów. W odróżnieniu od zaliczki na podróż krajową, którą pracownik