Jak rozliczyć w księgach rachunkowych sprzedaż budynku wraz z częścią gruntu
W myśl zapisów ustawy o rachunkowości (dalej uor) przez środki trwałe w budowie rozumie się zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. Środki trwałe w budowie wycenia się w wysokości ogółu kosztów pozostających w bezpośrednim związku z ich nabyciem lub wytworzeniem, pomniejszonych o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości
Zasady wnoszenia aportów są szczegółowo określone w Kodeksie spółek handlowych. Przedmiotem aportu mogą być wszelkie przedmioty majątkowe, jeśli są zbywalne i mogą jako aktywa wejść do bilansu spółki. Przedmiotem wkładu mogą być więc między innymi rzeczy ruchome, nieruchomości, pieniądze, świadczenie usług. Jeżeli wkładem do spółki w celu pokrycia udziału ma być w całości albo w części wkład niepieniężny
Ze zjawiskiem trwałej utraty mamy do czynienia wówczas, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany przez jednostkę składnik aktywów nie przyniesie w przyszłości w znaczącej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych. Jednostka powinna przynajmniej raz w roku przeprowadzić test na ustalenie, czy konieczne jest objęcie środka trwałego odpisem aktualizującym jego wartość. Okazją
Przedsiębiorstwa częściej zawierają umowy leasingu, niż wybierają kredyt bankowy. Jest to zdecydowanie korzystniejsze i tańsze źródło finansowania. W wielu przypadkach, w szczególności z powodu różnych uproszczeń w prawie bilansowym oraz ich uwarunkowań, powoduje to wątpliwości, jak daną umowę prawidłowo wykazać w księgach.
Definicję oddziału zawiera art. 3 ust. 4 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W myśl zapisów ustawy oddział to wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności
W praktyce zdarza się, że przedsiębiorca zakupi składnik rzeczowego majątku trwałego, którego wartości - ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok - nie zaliczy do środków trwałych, lecz ujmie bezpośrednio w kosztach. Jeśli jednak okaże się, że faktyczny okres używania tego składnika majątku będzie inny niż ten przewidywany, tzn. będzie dłuższy niż rok, i zostaną spełnione