Przerwy w pracy - zasady udzielania
Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Czasem pracy jest zatem nie tylko czas, w którym pracownik faktycznie świadczy pracę na rzecz pracodawcy, ale również czas, w którym pracodawca może wydawać pracownikowi polecenia i dyspozycje związane z rodzajem pracy określonym w zawartej umowie o pracę
Do kierowców zatrudnionych w transporcie drogowym może być stosowany, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, system przerywanego czasu pracy według z góry ustalonego rozkładu, przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w pracy w ciągu doby. Podczas przerwy kierowca może swobodnie dysponować swoim czasem, a ponadto ma prawo do wynagrodzenia.
Pracownicy karmiącej dziecko piersią przysługuje prawo do przerw w pracy wliczanych do czasu pracy. Przepisy Kodeksu pracy nie określają jednak wieku dziecka, do ukończenia którego pracownica może korzystać z takiej przerwy. W związku z tym powstaje pytanie, jak długo pracodawca ma obowiązek udzielać pracownicy przerw na karmienie?
Pracodawca ma wyłącznie prawo zachęcać pracowników do poddania się szczepieniom przeciw grypie i nie może w tym zakresie wydawać poleceń służbowych. Pracownik, którego niezdolność do pracy powstała w wyniku powikłań po otrzymaniu szczepionki, nie ma podstaw żądać od pracodawcy 100% wynagrodzenia za czas tej niezdolności do pracy.
Zdarza się, że pracodawcy mają problemy z terminową wypłatą wynagrodzeń dla swoich pracowników. Jednym z rozwiązań w takiej sytuacji może okazać się zmiana terminu wypłaty pensji. Aby było to możliwe, pracodawca zobowiązany do opracowania regulaminu musi zmienić w pierwszej kolejności jego treść, a dopiero potem zawrzeć z pracownikami porozumienia zmieniające.
Nasza firma zajmuje się organizacją i sprzedażą wycieczek zagranicznych. Ostatnio jedna z pracownic zatrudniona w dziale sprzedaży dwukrotnie zwróciła się z prośbą o zwolnienie na 2 godziny z pracy w celu załatwienia spraw osobistych. Za pierwszym razem odmówiliśmy, ponieważ w związku z dużą ilością klientów obecność pracownicy w firmie była niezbędna, natomiast za drugim razem udzieliliśmy jej zwolnienia