Polityka rachunkowości to dokument, który funkcjonuje w każdej jednostce. Jest elementem rachunkowości wymaganym przez przepisy ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: uor). W „Rachunkowości Budżetowej” nr 3/2024 rozpoczęliśmy cykl dotyczący polityki rachunkowości i opisaliśmy podstawowe zasady rachunkowości, następnie omówiliśmy temat dokumentacji, jaką należy stworzyć, aby wprowadzić
Jak wykazać stałe przelewy środków pieniężnych z oddziału zagranicznego przedsiębiorcy w Polsce do jednostki macierzystej w Pradze? Środki pieniężne przekazywane na stałe do jednostki macierzystej na jej bieżące wydatki oddział wykazywał w pasywach poprzez pomniejszanie nierozliczonych zysków z lat ubiegłych. Jako oddział nie posiadamy własnych kapitałów. Kapitały stanowią nierozliczone zyski. Obecnie
7 sierpnia 2019 r. opublikowano w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów uchwałę nr 9/2019 Komitetu Standardów Rachunkowości z 9 lipca 2019 r. w sprawie przyjęcia stanowiska Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie rozrachunków z kontrahentami.
Rozrachunki z kontrahentami to kolejny obszar rachunkowości, który został opracowany przez Komitet Standardów Rachunkowości w formie stanowiska. Stanowisko obejmuje zasady ujmowania, wyceny, prezentacji oraz inwentaryzacji rozrachunków z kontrahentami. Co istotne, proponowane w stanowisku rozwiązania odnoszą się do transakcji z kontrahentami zarówno w walucie polskiej, jak i obcej. Poniżej omawiamy
Jedną z podstawowych zasad rachunkowości jest zasada ostrożnej wyceny (art. 7 ust. 1 uor). Nakazuje ona wyceniać aktywa ostrożnie, a jednocześnie obiektywnie. Oznacza to konieczność uwzględniania przy wycenie bilansowej aktywów także zmniejszeń wartości użytkowej lub wartości handlowej składników aktywów (należności, zapasów, środków trwałych). Utworzone w ten sposób odpisy aktualizujące zmniejszają
Do księgowości organizacji wpłynęła faktura od sprzedawcy materiałów biurowych, a kilka dni później duplikat tej faktury. Pracownik księgowości przez pomyłkę oba te dokumenty ujął na koncie rozrachunkowym kontrahenta jako zobowiązania jednostki, a następnie oba zapłacił. W ten sposób konto kontrahenta zostało "wyzerowane" i nie ma żadnego śladu, że jednostka poniosła nadplanowe wydatki. Jak prawidłowo
Pracuję w firmie, która generuje z programu F-K miesięcznie około 1000 faktur sprzedaży. Do tego dochodzi sprzedaż niefakturowana w liczbie 300-500 odbiorców. Sprzedaż ewidencjonowana jest w programie F-K jednym zapisem po stronie przychodu, VAT oraz należności. Podczas przeglądu biegły określił, że do syntetyki jest konieczna analityka. Czy analityka oraz rozliczanie rozrachunków z poszczególnymi
Spółka posiada nierozliczone salda z kontrahentami zagranicznymi. W większości są to zobowiązania. Czy powinniśmy je potwierdzać?
Spółka świadczy usługi na rzecz kontrahentów, którzy jednocześnie są dla niej dostawcami. Czy trzeba tworzyć kompensatę należności i zobowiązań w postaci pisemnej (potwierdzenia sald), czy wystarczy uzgodnić to drogą telefoniczną i dokonać przelewu różnicy między zobowiązaniami i należnościami? Kto może podpisać zgodność sald należności i zobowiązań?
Czy w ramach rocznej inwentaryzacji mamy obowiązek potwierdzać należności zerowe? Jeśli tak, to czy możemy je zinwentaryzować wcześniej, np. w listopadzie?
Czy prawidłowo na koncie 240 "Pozostałe rozrachunki", w analityce: konto imienne wspólnika, księgowane są w trakcie roku składki ZUS odprowadzane w imieniu wspólników spółki jawnej, zaliczki na podatek dochodowy oraz inne wypłaty i wpłaty dokonywane przez wspólników? Jak prawidłowo rozliczyć to konto na koniec roku? W jakiej pozycji bilansu należy ujmować jego saldo?
Księgi rachunkowe należy prowadzić w języku polskim i w walucie polskiej. Również w walucie polskiej należy sporządzać sprawozdania finansowe. Przepis ten oznacza więc, że wszystkie transakcje wyrażone w walutach obcych należy wykazać w księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym w przeliczeniu na walutę polską.
Zbliża się koniec kolejnego roku obrotowego, a tym samym rozpoczynają się przygotowania do zamykania ksiąg rachunkowych. Wiarygodność bilansu uzależniona jest między innymi od rzetelnego uzgodnienia i potwierdzenia na dzień bilansowy sald rozrachunków.
