Interpretacja indywidualna z dnia 6 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.844.2022.10.AN

Czy wydatki ponoszone na finansowanie studiów pracowników Spółki, w formach kształcenia wskazanych w opisie sprawy, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania Wnioskodawcy na zasadach przewidzianych w art. 18ee ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

1) ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 22 listopada 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 3 października 2023 r., sygn. akt I SA/Wr 376/23;

2) stwierdzam, że Państwa stanowisko dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 22 listopada 2022 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone na finansowanie studiów pracowników Spółki, w formach kształcenia wskazanych w opisie sprawy, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania Wnioskodawcy na zasadach przewidzianych w art. 18ee ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka akcyjna (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) oraz określone spółki od niej zależne tworzą podatkową grupę kapitałową PGK w rozumieniu przepisów ustawy o CIT. Rokiem podatkowym PGK jest rok kalendarzowy, zaś spółką reprezentującą w/w PGK jest Spółka Dominująca. Podstawa opodatkowania PGK jest obliczana zgodnie z art. 7a ustawy o CIT, w związku z art. 7 ust. 1-3 ustawy o CIT. Przychody podlegające opodatkowaniu przez PGK osiągane są zarówno ze źródła o charakterze operacyjnym, jak i ze źródła stanowiącego tzw. zyski kapitałowe.

(…).

W Spółce realizowany jest program podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników (dalej: „Program”). Celem Programu jest wsparcie pracownika w rozwijaniu i doskonaleniu kwalifikacji zawodowych dostosowanych do potrzeb i zadań wynikających z realizacji strategii Spółki w formie uzupełniania wiedzy na studiach wyższych, podyplomowych i innych określonych w regulacjach wewnętrznych obowiązujących w Spółce. Programem zostały objęte osoby zatrudnione w Spółce na umowę o pracę, której okres zatrudnienia przekracza datę ukończenia studiów.

W ramach Programu Spółka, na wniosek pracownika, może przyznać mu świadczenie w postaci zwrotu opłaty za naukę w wysokości określonej regulacjami wewnętrznymi Spółki (dalej: „Regulamin”).

Regulamin podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników określa zasady organizacji i dofinansowania studiów. Z punktu widzenia sposobu organizacji studiów, można wyodrębnić dwie kategorie, tj. studia indywidualne i studia grupowe.

Do pierwszej grupy należą studia, których organizatorem jest uczelnia wyższa, a indywidualny charakter tych studiów wynika z faktu, iż to pracownik występuje we własnym zakresie z inicjatywą podjęcia kształcenia i we własnym zakresie zawiera umowę z uczelnią na kształcenie w wybranej formie studiów. Pracodawca nie uczestniczy w czynnościach związanych z organizacją i przebiegiem studiów. W świetle Regulaminu Spółki, Wnioskodawca jedynie podejmuje decyzję w przedmiocie dofinansowania studiów realizowanych we własnym zakresie przez pracownika, na jego wniosek. Pozytywne rozpatrzenie wniosku skutkuje zawarciem umowy z pracownikiem określającej warunki dofinansowania realizowanych przez niego studiów indywidualnych. Dofinansowanie poniesionych przez pracownika opłat za studia następuje na podstawie dowodów potwierdzających dokonane opłaty przez pracownika na rzecz uczelni (Spółka nie żąda okazania umowy zawartej z uczelnią, pracownik jeśli przedkłada umowę, to tylko z własnej inicjatywy).

Postanowienia Regulaminu przewidują możliwość dofinansowania studiów w następujących formach:

1)niestacjonarne studia wyższe - studia licencjackie, inżynierskie i magisterskie uzupełniające, prowadzone przez uczelnię uprawnioną do ich prowadzenia;

2)studia podyplomowe w trybie indywidualnym - realizowane przez pracowników, którzy ukończyli studia licencjackie, inżynierskie bądź magisterskie;

3)studia typu MBA - niestacjonarne studia dla zawodowych menedżerów (Master of Business Administration) realizowane dla pracowników na stanowiskach zarządczych.

Do drugiej grupy należą studia podyplomowe realizowane w trybie grupowym. W tym przypadku organizatorem studiów jest wyłącznie Wnioskodawca, który z własnej inicjatywy występuje do wybranej uczelni wyższej (prowadzącej działalność w oparciu o ustawę z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce), z propozycją przeprowadzenia studiów dla wybranej grupy pracowników Spółki o podobnych potrzebach kompetencyjnych i w ściśle określonym zakresie zindywidualizowanym ze względu na wykonywany przez daną grupę pracowników zakres obowiązków służbowych. Studia realizowane w trybie grupowym przeprowadzane są na podstawie umowy zawieranej przez Spółkę z uczelnią wyższą, która to umowa zawiera szczegółowy dedykowany program studiów, harmonogram, wykaz wykładowców oraz warunki realizacji studiów przez uczelnię.

Jednocześnie Spółka zawiera umowę z każdym pracownikiem kształcącym się w trybie grupowym, która określa zasady uczestnictwa w studiach w tym m.in. obowiązek udziału w zajęciach, zakres rodzaju i wysokości udzielonych świadczeń oraz zapis o wysokości zwrotu kosztów za naruszenie warunków zawartej umowy. Zgodnie z postanowieniami Umowy, płatności za studia grupowe Wnioskodawca dokonuje na podstawie otrzymanej od uczelni faktury.

Spółka nie jest założycielem uczelni, na których pracownicy Spółki realizują studia przez Nią finansowane.

Wydatki związane z finansowaniem przez Spółkę studiów indywidualnych i grupowych obciążają koszty podatkowe związane z bieżącą działalnością i nie będą zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie.

W piśmie uzupełniającym z 2 stycznia 2023 r., które wpłynęło do Organu 3 stycznia 2024 r., wskazaliście Państwo, że:

1)Wydatki ponoszone przez Spółkę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników, opisane w złożonym wniosku, mają związek i będą pozostawać w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

2) Wydatki, o których mowa we wniosku pozostają/będą pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu Spółki.

3) Wydatki wskazane w opisie sprawy ponoszone są na kształcenie pracowników zatrudnionych w Spółce, którego efektem ma być podniesienie ich kwalifikacji zawodowych i dostosowywanie ich do wzrastających potrzeb Spółki, w celu dostosowywania do bieżących wymagań rynku, profilu prowadzonej działalności, zmian w obowiązujących przepisach prawa itp. Dysponowanie wykwalifikowaną kadrą jest kluczowym elementem prowadzenia działalności gospodarczej w każdym jego aspekcie i na każdym szczeblu działalności. Profil prowadzonej Spółkę działalności gospodarczej wymusza fizyczną obecność pracowników, której nie zastąpią urządzenia techniczne. Nie jest to działalność, którą można realizować wyłącznie poprzez zapewnienie sprzętu i oprogramowania. Stąd wykształcona i kompetentna kadra jest podstawą funkcjonowania firmy w zmiennym otoczeniu, co oznacza, że osiągane przez Spółkę przychody są wynikiem pracy kompetentnych pracowników. W interesie firmy jest zapewnienie odpowiednich dla profilu jej działalności pracowników i w związku z tym ponoszenie wydatków na szkolenie kadry pracowniczej.

4) Świadczenia wynikające z zawieranych przez Spółkę umów to wydatki na zakup usług szkolenia i edukacji pracowników. Kadra pracownicza służy realizacji działalności gospodarczej, której efektem jest produkt będący przedmiotem sprzedaży generującej przychody Spółki. Powstanie produktu końcowego jest wynikiem pracy kadry każdego szczebla, dlatego ważne jest zapewnienie kompetentnych pracowników do wykonywania funkcji w firmie na każdym etapie prowadzonej działalności, tj. począwszy od planowania strategii firmy i produkcji, wydobycia kopalin, poprzez wytworzenie produktów, a następnie pozyskanie klientów i realizację sprzedaży, przy zapewnieniu obsługi administracyjnej i prawnej. W związku z tym, w ocenie Spółki wydatki na podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników mają wpływ na współpracę z Jej kontrahentami, w tym również na nawiązywanie takiej współpracy z przyszłymi klientami Spółki, albowiem w efekcie końcowym przekładają się na sprzedaż produktów na rzecz Jej kontrahentów.

5) Studia realizowane w trybie grupowym przeprowadzane są na podstawie umowy zawieranej przez Spółkę z uczelnią wyższą, a także na podstawie umowy zawieranej przez Spółkę z pracownikiem. W tym przypadku nie jest zawierana bezpośrednio umowa pomiędzy podmiotem prowadzącym kształcenie a osobą podejmującą kształcenie.

6) Zgodnie z art. 62 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, uczelnia może prowadzić studia dualne, które są studiami o profilu praktycznym prowadzonymi z udziałem pracodawcy. Organizację studiów określa umowa zawarta w formie pisemnej. Studia grupowe, o których mowa we wniosku, w ocenie Wnioskodawcy, spełniają definicję studiów dualnych w rozumieniu przywołanego przepisu, albowiem Spółka uczestniczy w organizacji tych studiów i zawiera na tę okoliczność z wybraną uczelnią umowę regulującą szczegółowy dedykowany program studiów, harmonogram, wykaz wykładowców oraz warunki realizacji studiów przez uczelnię. Jak wskazano w opisie sprawy, Spółka z własnej inicjatywy występuje do wybranej uczelni wyższej (prowadzącej działalność w oparciu o ustawę z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce) z propozycją przeprowadzenia studiów dla wybranej grupy pracowników Spółki o podobnych potrzebach kompetencyjnych i w ściśle określonym zakresie zindywidualizowanym ze względu na wykonywany przez daną grupę pracowników zakres obowiązków służbowych.

7) Jak wskazano w opisie sprawy, Spółka nie jest założycielem uczelni, na których pracownicy Spółki realizują studia przez Nią finansowane.

8) Wskazane we wniosku wydatki związane z finansowaniem przez Wnioskodawcę studiów indywidualnych i grupowych nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym lub zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie.

9) Opłatami w rozumieniu art. 163 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce są opłaty za kształcenie na studiach podyplomowych, kształcenie specjalistyczne lub kształcenie w innych formach. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę tytułem opłat za realizację przez pracowników studiów, opisanych w złożonym wniosku, spełniają definicję opłat, o których mowa w przywołanym przepisie.

Pytanie

Czy wydatki ponoszone na finansowanie studiów pracowników Spółki, w formach kształcenia wskazanych w opisie sprawy, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania Wnioskodawcy na zasadach przewidzianych w art. 18ee ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę na finansowanie studiów pracowników kwalifikują się do obszaru działalności wspierającej szkolnictwo wyższe i naukę, o której mowa w art. 18ee ustawy o CIT, co uzasadnia prawo do odliczenia ich od podstawy opodatkowania, na zasadach i w wysokości wynikającej z w/w przepisu.

Obowiązujący od 1 stycznia 2022 r. art. 18ee ustawy o CIT, przyznaje podatnikom prawo do odliczenia 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę, do których ustawa zalicza koszty:

- na finansowanie zatrudnionemu przez podatnika pracownikowi opłat, o których mowa w art. 163 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, określonych w umowie zawartej pomiędzy podmiotem prowadzącym kształcenie a osobą podejmującą kształcenie; zgodnie z w/w przepisem są to opłaty za kształcenie na studiach podyplomowych, kształcenie specjalistyczne lub kształcenie w innych formach;

- na sfinansowanie studiów dualnych, o których mowa w art. 62 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, na konkretnym kierunku studiów, w tym koszty praktyk; studia dualne w rozumieniu wskazanego przepisu to studia o profilu praktycznym prowadzone z udziałem pracodawcy.

Zgodnie z treścią art. 18ee ustawy o CIT, prawo do odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę nie przysługuje podatnikowi będącemu założycielem uczelni niepublicznej, a także w przypadku jeżeli zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W przypadku organizacji studiów dualnych, prawo to przysługuje pod warunkiem, że koszty te są ponoszone na podstawie umowy zawartej przez podatnika z uczelnią.

Mając na względzie powyższe warunki uprawniające do skorzystania z preferencji podatkowej przewidzianej w art. 18ee ustawy o CIT, Wnioskodawca uważa, że wydatki jakie poniesie na finansowanie pracownikom studiów podnoszących ich kwalifikacje zawodowe wpisują się w obszar działalności wspierającej szkolnictwo wyższe i naukę określonej w w/w przepisie.

Jednocześnie, mając na względzie fakt, iż planowana wielkość tych wydatków nie przekroczy dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych oraz przy założeniu, że koszty te nie zostaną Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie czy też odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (poza odliczeniem na zasadach art. 18ee ustawy o CIT), to Wnioskodawca stoi na stanowisku, że 50% kwoty kosztów, poniesionych na finansowanie działalności wspierającej szkolnictwo wyższe i naukę będzie podlegało odliczeniu od podstawy opodatkowania, niezależnie od rozliczenia tychże kosztów przez Wnioskodawcę zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Postanowienie

Pismem z 28 grudnia 2022 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.844.2022.1.AN na podstawie art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej, Organ wezwał Wnioskodawcę do usunięcia stwierdzonych braków formalnych wniosku, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 29 grudnia 2022 r.

W dniu 3 stycznia 2023 r. wpłynęło do Organu pismo Wnioskodawcy z 2 stycznia 2023 r., będące odpowiedzią na ww. wezwanie Organu.

Z powodu nieadekwatnego do zadanych pytań uzupełnienia braków formalnych wniosku, o których mowa była w ww. wezwaniu, postanowieniem z 17 stycznia 2023 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.844.2022.2.AN Organ pozostawił Państwa wniosek bez rozpatrzenia. Postanowienie zostało skutecznie doręczone 18 stycznia 2023 r.

Pismem z 23 stycznia 2023 r., które wpłynęło do Organu 24 stycznia 2023 r., wniesiono zażalenie.

Pismem z 16 marca 2023 r., Znak: KDIB1-3.4010.844.2022.3.JG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, wydał postanowienie o utrzymaniu w mocy zaskarżonego postanowienia. Postanowienie zostało skutecznie doręczone 22 marca 2023 r.

Skarga na postanowienie

Pismem z 18 marca 2023 r., wnieśliście Państwo skargę na postanowienie Znak: 0111-KDIB1-3.4010.844.2022.3.JG z 16 marca 2023 r., do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Skarga wpłynęła do mnie 19 kwietnia 2023 r.

Wnieśliście Państwo o:

1)uchylenie zaskarżonego Postanowienia w całości, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c PPSA,

2)uchylenie w całości Postanowienia I instancji na podstawie art. 135 PPSA,

3)zasądzenie od Dyrektora KIS na rzecz Spółki zwrotu kosztów postępowania, na podstawie art. 200 PPSA.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 3 października 2023 r. sygn. akt I SA/Wr 376/23 uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 stycznia 2023 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.844.2022.2.AN.

Nie wniosłem skargi kasacyjnej od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrok z 3 października 2023 r. sygn. akt I SA/Wr 376/23, który uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie, stał się prawomocny od 2 grudnia 2023 r.  Wyrok wpłynął do Organu 5 stycznia 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w ww. wyroku z 3 października 2023 r. sygn. akt I SA/Wr 376/23;

- ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

Należy w tym miejscu zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na źródła:

-z zysków kapitałowych oraz

-z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Wydzielając na gruncie ustawy o CIT odrębne źródło przychodów - z zysków kapitałowych - ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b ustawy o CIT.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, że koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”. Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Na mocy art. 2 pkt 42 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), został dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 18ee.

Zgodnie z art. 18ee ust. 1 ustawy o CIT,

W myśl z art. 18ee ust. 5 ustawy o CIT,

Stosownie natomiast do treści art. 18ee ust. 6-11 ustawy o CIT,

Art. 18ee ust. 5 pkt 2 ustawy o CIT, odwołuje się do odliczenia w ramach ulgi opłat, o których mowa w art. 163 ust. 2 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jak wynika z jego treści,

Z kolei, art. 18ee ust. 5 pkt 4 ustawy o CIT, odnosi się do studiów dualnych, o których mowa wart. 62 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z jego brzmieniem,

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy wydatki ponoszone na finansowanie studiów pracowników Spółki, w formach kształcenia wskazanych w opisie sprawy, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania Wnioskodawcy na zasadach przewidzianych w art. 18ee ustawy o CIT.

Z opisu sprawy wynika, że w Spółce realizowany jest program podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników. Programem zostały objęte osoby zatrudnione w Spółce na umowę o pracę, której okres zatrudnienia przekracza datę ukończenia studiów. Z punktu widzenia sposobu organizacji studiów, można wyodrębnić dwie kategorie, tj. studia indywidualne i studia grupowe.

Do pierwszej grupy należą studia, których organizatorem jest uczelnia wyższa, a indywidualny charakter tych studiów wynika z faktu, iż to pracownik występuje we własnym zakresie z inicjatywą podjęcia kształcenia i we własnym zakresie zawiera umowę z uczelnią na kształcenie w wybranej formie studiów. Postanowienia Regulaminu przewidują możliwość dofinansowania studiów w następujących formach:

1)niestacjonarne studia wyższe - studia licencjackie, inżynierskie i magisterskie uzupełniające, prowadzone przez uczelnię uprawnioną do ich prowadzenia;

2)studia podyplomowe w trybie indywidualnym - realizowane przez pracowników, którzy ukończyli studia licencjackie, inżynierskie bądź magisterskie;

3)studia typu MBA - niestacjonarne studia dla zawodowych menedżerów (Master of Business Administration) realizowane dla pracowników na stanowiskach zarządczych.

Do drugiej grupy należą studia podyplomowe realizowane w trybie grupowym. W tym przypadku organizatorem studiów jest wyłącznie Wnioskodawca, który z własnej inicjatywy występuje do wybranej uczelni wyższej (prowadzącej działalność w oparciu o ustawę z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce), z propozycją przeprowadzenia studiów dla wybranej grupy pracowników. Studia realizowane w trybie grupowym przeprowadzane są na podstawie umowy zawieranej przez Spółkę z uczelnią wyższą. Ponadto, Spółka nie jest założycielem uczelni, na których pracownicy Spółki realizują studia przez Nią finansowane. Wydatki związane z finansowaniem przez Spółkę studiów indywidualnych i grupowych obciążają koszty podatkowe związane z bieżącą działalnością i nie będą zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie, jak również nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że koszty poniesione na:

-finansowanie zatrudnionym przez Państwa pracownikom opłat, o których nowa w art. 163 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, określonych w umowie zawartej pomiędzy podmiotem prowadzącym kształcenie a osobą podejmującą kształcenie, oraz

-finansowanie studiów dualnych, o których mowa w art. 62 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, na konkretnym kierunku studiów,

stanowią/będą stanowić koszty poniesione na działalność wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę, o których mowa w art. 18ee ust. 5 pkt 2 i 4 ustawy o CIT.

Podsumowując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone na finansowanie studiów pracowników Spółki, w formach kształcenia wskazanych w opisie sprawy, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania Wnioskodawcy na zasadach przewidzianych w art. 18ee ustawy o CIT, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Wskazać należy, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania postanowienia o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 3 października 2023 r. sygn. akt I SA/Wr 376/23.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania skarżonego postanowienia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako ”PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).