Jak rozliczyć w księgach rachunkowych dywidendę w obcej walucie wypłacaną krajowej osobie fizycznej
Ustawa o rachunkowości nakazuje, by wszelkie nierozliczone na dzień bilansowy rozrachunki wyceniać na dzień bilansowy po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski (por. art. 30 ust. 1 pkt 1 uor). W przypadku jednostek, których rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, do wyceny bilansowej stosuje się średnie kursy NBP obowiązujące na 31
Jednostki gospodarcze gromadzą środki pieniężne na rachunkach bankowych prowadzonych w walucie krajowej oraz w walucie obcej na rachunkach walutowych. Wpływy na rachunki bankowe jednostki mogą pochodzić z zapłaty należności, zaciągniętych kredytów lub pożyczek oraz zakupów walut w banku bądź kantorze.
Prawidłowa wycena poszczególnych składników aktywów i pasywów jest niezwykle istotna. Kursy walut mogą podlegać znacznym wahaniom. Wszystkie operacje wyrażone w walutach obcych należy wyceniać nie rzadziej niż na dzień bilansowy po obowiązującym na ten dzień średnim kursie NBP. Dokonując wycen bilansowych, jednostka prezentuje w sprawozdaniu finansowym rzetelny obraz stanu majątkowego i finansowego
Pracownikowi, który na polecenie pracodawcy wykonuje zadanie służbowe za granicą, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. W związku ze zleceniem wykonania zagranicznej podróży służbowej otrzymuje on zaliczkę w walucie obcej na niezbędne koszty podróży, w wysokości wynikającej ze wstępnej kalkulacji kosztów. W odróżnieniu od zaliczki na podróż krajową, którą pracownik