Przy ustalaniu wartości rezerw na świadczenia pracownicze (m.in. odprawy emerytalne, odprawy rentowe, odprawy pośmiertne, nagrody jubileuszowe) istotne znaczenie mają założenia aktuarialne, do których należą założenia finansowe i demograficzne. Jednym z najistotniejszych założeń finansowych mających wpływ na wysokość rezerw na świadczenia pracownicze jest stopa wzrostu wynagrodzeń.
Obowiązek tworzenia rezerw na świadczenia pracownicze (m.in. odprawy emerytalne, odprawy rentowe, odprawy pośmiertne, nagrody jubileuszowe) w Polsce wynika z ustawy o rachunkowości (dalej: uor). Jej art. 39 nakłada na jednostki obowiązek dokonywania biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów na przyszłe świadczenia na rzecz pracowników. W myśl art. 39 ust. 2a rezerwy na zobowiązania pracownicze należy
Rezerwy na zobowiązania są odzwierciedleniem wynikającego z przeszłych zdarzeń obowiązku jednostki do wykonania w przyszłości określonych świadczeń. Zasadniczo spełniają one te same warunki co zobowiązania, lecz termin ich wymagalności lub kwota nie są pewne. Istotą tworzenia rezerw jest łagodzenie ryzyka gospodarczego oraz urealnianie kosztów i strat. Definicję rezerw zawiera zarówno ustawa o rachunkowości
