Ekwiwalent za urlop w 2021 r. oblicza się tak jak dotychczas za pomocą współczynnika urlopowego. Współczynnik ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy ustalany jest odrębnie dla każdego roku. Ile wyniesie w 2021 r.?
Jedną z zasad unijnego prawa socjalnego jest prawo pracownika do corocznego nieprzerwanego płatnego urlopu.
Pracownik jest w okresie wypowiedzenia. Umowa rozwiąże się z końcem stycznia 2015 r. Najprawdopodobniej pracownik nabędzie wtedy prawo do ekwiwalentu pieniężnego za 2 dni urlopu wypoczynkowego za 2014 r. i 3 dni za 2015 r. Czy obliczając ekwiwalent za 2014 r., należy posłużyć się współczynnikiem obowiązującym w 2014 r., czyli 20,83, a za 2015 r. współczynnikiem w wysokości 21 - pyta Czytelnik z Kłodzka
Pracodawca powinien udzielić pracownikowi urlopu wypoczynkowego w danym roku jednorazowo w pełnym wymiarze, czyli w zależności od stażu urlopowego w wymiarze 20 lub 26 dni. Jedynie na wniosek pracownika urlop może zostać udzielony w częściach, jednak przynajmniej jedna z nich powinna obejmować co najmniej 14 dni kalendarzowych wypoczynku. Za czas urlopu wypoczynkowego pracownikowi przysługuje wynagrodzenie
Przy obliczaniu współczynnika urlopowego za 2017 r. dopuszczalne jest stosowanie zarówno metody z uwzględnieniem 10 dni świątecznych, jak i metody uwzględniającej 13 dni świątecznych. Przy ustalaniu w 2017 r. ekwiwalentu za zaległy urlop z poprzednich lat należy zastosować współczynnik obowiązujący w 2017 r.
Z końcem września 2013 r. doszło do rozwiązania umowy o pracę z jednym z naszych pracowników z powodu jego przejścia na rentę. W jaki sposób należało wyliczyć podstawę ekwiwalentu za niewykorzystany urlop i odprawy rentowej, biorąc pod uwagę fakt, że: ● za pracę wynagradzany był on stawką godzinową wynoszącą 7 zł/godz. + premia regulaminowa w wysokości 35% wynagrodzenia godzinowego, ● od października
Prawo do urlopu wypoczynkowego posiadają osoby pracujące na podstawie umowy o pracę, spółdzielczej umowy o pracę, powołania, wyboru czy mianowania. Zasadą jest, że urlop wypoczynkowy powinien być wykorzystany w naturze, co wyklucza jakiekolwiek finansowe rekompensaty wypłacane w zamian za urlop. Jednak w przypadku, gdy następuje rozwiązanie stosunku pracy, a wykorzystanie urlopu w naturze jest niemożliwe
Prawo do urlopu wypoczynkowego posiadają osoby pracujące na podstawie umowy o pracę, spółdzielczej umowy o pracę, powołania, wyboru czy mianowania. Zasadą jest, że urlop wypoczynkowy powinien być wykorzystany w naturze, co wyklucza jakiekolwiek finansowe rekompensaty wypłacane w zamian za urlop. Jednak w przypadku, gdy następuje rozwiązanie stosunku pracy, a wykorzystanie urlopu w naturze jest niemożliwe
Jeden z naszych pracowników zatrudnionych od września 2009 r. złożył w lipcu br. wniosek o rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron. Od września 2009 r. do maja 2011 r. był on zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy i otrzymywał wynagrodzenie stałe oraz obliczane od niego wynagrodzenie prowizyjne. W maju obniżyliśmy pracownikowi wymiar czasu pracy do 1/2 etatu. Wiązało się to ze zmianą stałego
Urlop wypoczynkowy powinien być wykorzystany w tym roku kalendarzowym, w którym pracownik nabył do niego prawo. Jeżeli pracownik nie wykorzysta urlopu w danym roku, pracodawca powinien mu go udzielić najpóźniej do 31 marca następnego roku.
