Jak rozliczyć w księgach rachunkowych posezonową sprzedaż towaru poniżej ceny jego zakupu
Przedsiębiorcy, którzy decydują się na zatrudnianie osób do prac sezonowych, mają do wyboru kilka form współpracy. Do najpopularniejszych z nich należą przede wszystkim umowa o pracę (w tym umowa w celu przygotowania zawodowego młodocianego), umowy cywilnoprawne czy umowa o pracę tymczasową. Najbardziej opłacalną formą zatrudnienia dla przedsiębiorców poszukujących osób do prac sezonowych będą umowy
Podatnik prowadzi działalność polegającą na przetwarzaniu owoców. Chce kupić maszynę, która będzie środkiem trwałym używanym tylko sezonowo. Od którego momentu można amortyzować taki środek trwały?
Spółka z o.o. posiada i eksploatuje kilka wyciągów narciarskich. Jakie elementy wyciągu należy uznać za budowle i opodatkować podatkiem od nieruchomości? Wyciągi wykorzystujemy jedynie zimą. Czy ma to wpływ na opodatkowanie?
Wakacje to okres, w którym wielu podatników decyduje się na podejmowanie działalności sezonowej. W związku z tym mają oni wątpliwości, czy powinni się z tego tytułu rejestrować do VAT, czy muszą mieć kasę fiskalną oraz jakie stawki VAT zastosować do wykonywanych przez siebie czynności. W artykule przedstawiamy kompleksowe omówienie zasad rozliczania VAT w działalności sezonowej.
W okresie letnim wzrasta zapotrzebowanie na pracę sezonową. Praca ta ma charakter przejściowy, dlatego pracodawcy szukają najkorzystniejszych form zatrudnienia, które pozwalają zaoszczędzić na kosztach pracy oraz umożliwiają szybkie i łatwe zakończenie współpracy. Szanse przejściowego zwiększenia stanu zatrudnienia w tym okresie daje zawarcie umów cywilnoprawnych, szczególnie umów o dzieło lub zlecenia
Nie wszystkie rodzaje działalności gospodarczej mogą być prowadzone przez cały rok. Specyfika niektórych rodzajów działalności gospodarczej powoduje, że mogą być one prowadzone tylko przez część roku, tj. w sezonie. Powoduje to liczne wątpliwości, jak rozliczać podatek dochodowy, VAT oraz podatek od nieruchomości od takiej działalności. W raporcie przedstawiamy omówienie podatkowych skutków prowadzenia
Od 22 lutego 2016 r. umowa na czas określony z tym samym pracownikiem nie może być zawarta na okres dłuższy niż 33 miesiące. Nie można również zawierać z jednym pracownikiem więcej niż trzech tego rodzaju umów. Jednak te limity nie dotyczą sytuacji, gdy umowa na czas określony jest zawierana na zastępstwo, w celu wykonywania pracy dorywczej lub sezonowej oraz na okres kadencji. Ponadto nie stosujemy
Nasza spółka zamierza kupić szybowce i prowadzić w sezonie letnim naukę latania na nich. Będą one wykorzystywane jedynie przez część roku, tj. pięć miesięcy, a ich jednostkowa wartość wynosi 72 000 zł netto. W jaki sposób powinniśmy je amortyzować?
Zatrudniając osoby do prac sezonowych przedsiębiorcy kierują się głównie tym, aby ponieść jak najmniejsze koszty zatrudnienia takich osób. Ważna jest też dla nich możliwość łatwego rozwiązania umowy z osobą wykonującą prace sezonowe. Dlatego najkorzystniejszą formą zatrudnienia takich osób są umowy cywilnoprawne, np. zlecenia lub o dzieło.
Na przedsiębiorcę, który nie wywiązuje się z obowiązku składkowego, ZUS nie będzie mógł nałożyć dodatkowej opłaty do wysokości 100% nieopłaconych składek, jeśli nieopłacenie składek zostało przez sąd uznane za wykroczenie lub przestępstwo, a płatnik został za nie skazany prawomocnym wyrokiem. Taką zmianę wprowadziła nowelizacja przepisów ubezpieczeniowych i karnych, uchwalona przez Sejm 10 maja br.
Prace sezonowe nie są zdefiniowane ani wyodrębnione w polskim prawie pracy. Zaliczamy do nich wszelkie prace, na które zapotrzebowanie występuje wyłącznie przez pewien okres. Zwykle kojarzymy je z rolnictwem, ogrodnictwem, sadownictwem czy gastronomią. O wyborze podstawy zatrudnienia sezonowego decyduje rodzaj pracy do wykonania oraz okres, przez który ma być ona świadczona. Z reguły pracodawcy działający
Pracownikami sezonowymi są osoby wykonujące pracę ściśle związaną z daną porą roku, niezależnie od podstawy prawnej swojego zatrudnienia. Wybór formy zatrudnienia pracowników sezonowych zależy wyłącznie od ustaleń dokonanych między osobą zatrudniającą a pracownikiem sezonowym.
Jeśli organizacja posiada składniki majątku trwałego, powinna pamiętać, że podlegają one odmiennej amortyzacji niż składniki używane przez cały rok obrotowy. W takim przypadku możliwe są dwie metody ustalenia wysokości odpisu amortyzacyjnego.
Świadczenie pracy przez osoby, które nie ukończyły 18. roku życia, może mieć miejsce wyjątkowo, np. przy pracach lekkich. Taki charakter mają z reguły prace sezonowe.
O tym, że praca ma charakter sezonowy, decyduje pora roku. Sektorami gospodarki najczęściej korzystającymi z pracy pracowników sezonowych są: budownictwo, rolnictwo, gastronomia czy hotelarstwo, a najkorzystniejszą umową jest umowa o dzieło.
W okresie urlopowym często powstaje potrzeba zastąpienia wypoczywających pracowników. W tym celu wykorzystywane są zwykle formy zatrudnienia najmniej obciążające finansowo firmę (np. umowy o dzieło) i takie, które nie wiążą zakładu z sezonowym pracownikiem. Mimo krótkiego okresu zatrudnienia tych osób, mogą one w tym czasie zachorować. Wówczas powstają wątpliwości, jak prawidłowo ustalić podstawę wymiaru
Pracownikami sezonowymi są osoby wykonujące pracę ściśle związaną z daną porą roku, niezależnie od podstawy prawnej swojego zatrudnienia. Wybór formy zatrudnienia pracowników sezonowych zależy wyłącznie od ustaleń dokonanych między osobą zatrudniającą a pracownikiem sezonowym. Podpowiadamy, czym się kierować przy zatrudnieniu pracownika na sezon, aby ograniczyć koszty i nie narazić się na zarzuty organów
Zatrudniliśmy pracownika od 1 października br. na umowę na czas określony na 2 miesiące. Pracownik wykonuje pracę na stanowisku palacza. Nie chcieliśmy go zatrudniać na cały sezon grzewczy, bo nie wiemy, czy się sprawdzi. Poza tym nie wiemy dokładnie, do kiedy będziemy potrzebowali tego pracownika. Czy z pracownikiem, którego będziemy zatrudniać tylko podczas sezonu grzewczego, możemy zawrzeć jedynie