Stawka VAT dla usług agencyjnych dotyczących turystyki
Zgodnie z ordynacją podatkową oraz Konstytucją RP obowiązki podatnika VAT mogą wynikać wyłącznie z ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Milczenie ustawodawcy w sprawie opodatkowania danego stanu faktycznego - niezależnie od tego czy jest zamierzone, czy wynika z błędu legislacyjnego - będzie stanowiło zawsze obszar wolny od opodatkowania, a nie lukę prawną podlegającą wypełnieniu
Od 1 października 2002 r. podatnicy VAT dzielą się na dwie grupy: tzw. małych podatników i pozostałych, czyli „dużych”. Ci pierwsi zyskali wiele udogodnień w rozliczaniu podatku od towarów i usług. Przykładem może być kwartalny system rozliczeń oraz rozliczanie VAT metodą kasową.
Podatnicy dokonujący sprzedaży towarów opodatkowanych stawką niższą niż 22 proc. muszą - w celu określenia przysługującej im do zwrotu kwoty podatku - wykazać, że kwota zwrotu nie jest wyższa od kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur, z których należności zostały w całości uregulowane, oraz z dokumentów celnych, jeżeli wynikający z nich podatek został zapłacony.
Czy uzależnienie zwrotu VAT od uregulowania należności z otrzymanych faktur VAT dotyczy rozliczenia za październik składanego do 25 listopada, czy też jest to warunek obowiązujący już w stosunku do rozliczenia za wrzesień br.?
W toku kontroli przeprowadzonej w spółce z o.o. za styczeń 2000 r. stwierdzono, że w rejestrze faktur VAT zakupu zaewidencjonowano duplikat z 2 stycznia 2000 r. dotyczący faktury VAT z 23 maja 1999 r., wystawionej przez kontrahenta na kwotę netto 24 590,17 zł, podatek VAT 5409,83 zł, który stał się podstawą do obniżenia kwoty podatku należnego za styczeń 2000 r. o kwotę podatku naliczonego wykazanego
Czy nabywca towarów i usług mający oryginał faktury nie potwierdzony kopią u sprzedawcy, który jednocześnie nie uwzględnił wynikającego z niej podatku należnego w deklaracji VAT, może dokonać odliczenia podatku naliczonego VAT? Czy nie przewiduje się zmian przepisów w tym zakresie w 2003 r.?
Mianem „franchisingu” określa się metodę organizacji działalności gospodarczej, w efekcie której powstaje sieć złożona z wielu niezależnych pod względem prawnym przedsiębiorców, ale oferujących identyczne towary lub usługi według jednolitych reguł i standardów określanych przez organizatora sieci. Uogólniając można powiedzieć, że organizator sieci (franczyzodawca) sprzedaje przepis na osiągnięcie sukcesu