Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 25 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.386.2024.3.DK

Dotyczy prawa Spółki do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z organizacją uroczystego otwarcia Nowego Salonu.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe oraz w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z tego samego dnia, który dotyczy prawa Spółki do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z organizacją uroczystego otwarcia Nowego Salonu.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 9 września 2024 r. (wpływ 11 września 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. Sp. z o.o. (zwana dalej Spółką) jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej Spółki jest sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek (PKD 45.11 .Z), ich konserwacja i naprawa (PKD 45.20.Z) oraz sprzedaż hurtowa części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PDK 45.31 .Z), sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 45.32.Z). Ponadto spółka prowadzi działalność obejmującą m.in. działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych (66.22.Z), wynajem i dzierżawę samochodów osobowych i furgonetek (77.11 .Z), leasing finansowy (64.91.Z), pozostałą działalność wspomagającą usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (66.19.Z), działalność usługową wspomagająca transport lądowy (52.21 .Z), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68.20.Z).

Spółka jest autoryzowanym dealerem (sprzedawcą) B. Sp. z o.o., ul.(…), zwaną poniżej B. Spółka nabywa samochody od B. do celów m.in. ich odsprzedaży klientom. Spółka dokonuje również zakupów części i akcesoriów do pojazdów samochodowych oraz w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi serwisowe w zakresie napraw i konserwacji pojazdów mechanicznych. W celu zapewnienia swoim klientom kompleksowego pakietu usług Spółka skupuje używane pojazdy klientów, nabywa inne używane pojazdy oraz dokonuje ich sprzedaży pozyskanym klientom. W celu zwiększenia rentowności Spółki, Spółka podjęła decyzję aby dodatkowo poza salonem samochodowym między innymi sprzedającym samochody marki (...), w którym mieści się siedziba Spółki, otworzyć dodatkowo drugi salon samochodowy (nowy punkt sprzedażowo-usługowy) w (…).

W związku z powyższym w dniu 1 stycznia 2024 roku Spółka na mocy umowy dzierżawy uzyskała tytuł prawny do nieruchomości, w której od 1 stycznia 2024 roku otworzyła Nowy Salon samochodowy (nowy punkt sprzedażowo-usługowy) w (…), zwanym poniżej Nowym Salonem. Po kilku miesiącach działalności w tym Nowym Salonie, w dniu (…) 2024 r. Spółka zorganizowała uroczyste otwarcie Nowego Salonu. Celem uroczystości była promocja otwartego Salonu oraz towarów i usług Spółki, które będą sprzedawane przez Spółkę w tym Salonie. Dodatkowo, celem tej uroczystości była promocja Spółki, jako dobrego pracodawcy na lokalnym rynku pracy, wiarygodnego kontrahenta i partnera biznesowego.

W celu zorganizowania uroczystości otwarcia Nowego Salonu Spółka podpisała umowę z firmą zewnętrzną, specjalizującą się w organizacji tego typu wydarzeń, zwaną poniżej umową.

W związku z realizacją umowy Spółka poniosła, na podstawie faktury VAT, wystawionej przez powyższą firmę zewnętrzną wydatki na:

  • 2 ochroniarzy,
  • fotograf,
  • wideo maker,
  • scena, nagłośnienie, oświetlenie,
  • konferansjer,
  • obsługa recepcji i szatni,
  • 10 kelnerów,
  • koordynatorzy: cateringu, barów, sceniczny, asystenci,
  • DJ,
  • wokalista,
  • kompozycje kwiatowe,
  • wynajem sprzętu: na taras, do salonu, naczyń, lodówek, szkła, sztućców, bemary, grile,
  • made in (...),
  • catering,
  • bar,
  • prezenty dla gości,
  • listy do prezentów oraz logo na pudełka,
  • prowizja 10% za realizacje.

Dodatkowo poza wyżej wymienionymi wydatkami Spółka poniosła na rzecz dwóch innych podmiotów wydatki udokumentowane wystawionymi przez te dwa podmioty fakturami w związku z otwarciem Nowego Salonu na:

  • zabudowa sceniczna i eventowa na otwarcie salonu (...) (wydatek na rzecz pierwszego podmiotu),
  • autorski pokaz iluzji Iluzjonisty Y (wydatek na rzecz drugiego podmiotu).

Wszystkie wymienione powyżej wydatki zostały udokumentowane odpowiednio wystawionymi zarówno przez powyższą firmę zewnętrzną jak i dwa powyższe Podmioty fakturami z wykazanym w nich podatkiem VAT, naliczonym od wszystkich wyżej wymienionych wydatków.

Organizacja wydarzenia, opisanego w stanie faktycznym niniejszego wniosku w zakresie poniesionych wszystkich wyżej wymienionych wydatków została sfinansowana ze środków obrotowych Spółki.

Pomimo faktu, iż wstęp na wydarzenie nie był ogólnodostępny, to jednak głównym założeniem Spółki było to, aby uroczystość otwarcia Nowego Salonu miała charakter reklamy publicznej. Uczestnicy wydarzenia zostali również obdarowani drobnymi podarunkami zawierającymi logo Spółki.

Grono zaproszonych na wyżej wymienione wydarzenie gości, stanowili kontrahenci Spółki, potencjalni nowi klienci, pracownicy Spółki oraz władze lokalne.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego

Pismem z 11 września 2024 r. doprecyzowali Państwo wniosek w następującym zakresie:

Jak już było wspomniane w stanie faktycznym niniejszego wniosku Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (podatnikiem VAT czynnym). Głównym przedmiotem działalności Spółki (także w Nowym Salonie) jest sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek (PKD 45.11 .Z) oraz ich konserwacja i naprawa (PKD 45.20.Z). W związku z powyższym Spółka dokonuje (także w Nowym Salonie), na rzecz swoich klientów sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Otwarcie Nowego Salonu w innym miejscu niż siedziba Spółki, na rynku w którym nie było dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej przez autoryzowanego Dealera samochodów marki (...), bo takiej marki sprzedażą zajmuje się Spółka, wiązało się z nagłośnieniem na tym nowym rynku działalności gospodarczej ( sprzedaż towarów i produktów) Spółki. Z doświadczenia Spółki wynika (Spółka prowadzi działalność gospodarczą - data wpisu do Rejestru Przedsiębiorców (…).), że najbardziej efektywną reklamą Spółki, jej towarów i produktów jest marketing bezpośredni, dotyczący spotkań z klientami w sposób bezpośredni (face-to-face)- stąd decyzja Spółki aby zrobić uroczyste otwarcie Nowego Salonu na nowym rynku.

Zakupione w ramach organizacji uroczystego otwarcia Nowego Salonu towary i usługi mają pośredni związek ze sprzedażą opodatkowaną/ działalnością gospodarczą Spółki. Klienci odwiedzający Nowy Salon, poznali lokalizację Nowego Salonu, poznali towary i produkty, sprzedażą których zajmuje się Spółka, poznali pracowników, którzy zajmują się sprzedażą towarów i usług Spółki, nabyli od pracowników wizytówki z logo Spółki oraz numerami telefonów i adresem mailowym Spółki. W tym miejscu należy także podkreślić, że wśród klientów, którzy byli zaproszeni na uroczyste otwarcie Nowego Salonu, są klienci, którzy po tej uroczystości zamówili samochody w Nowym Salonie.

Wskazane w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku prezenty dla gości, które były związane z uroczystym otwarciem Nowego Salonu stanowiły:

  • pałeczki zapakowane w pudełko z logo Spółki,
  • kartka z logo Spółki, w której była wydrukowana poniższa treść:

 (…)

  • (...) torba papierowa z logo Spółki, w której były zapakowane powyższe pałeczki i powyższa kartka.

Pojęcie Made in (...) wskazane w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku, jako wydatek związany z uroczystym otwarciem Nowego Salonu to usługi polegające na telefonicznym (rozmowa telefoniczna, sms), mailowym, kontakcie z klientami w celu zaproszenia klientów na uroczyste otwarcie Nowego Salonu oraz usługi związane z telefonicznym kontaktem z klientami zaproszonymi na uroczyste otwarcie Nowego Salonu w celu potwierdzenia ich przybycia na tą uroczystość.

Pracownicy biorący udział w uroczystym otwarciu Nowego Salonu są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę. W uroczystym otwarciu Nowego Salonu brali także udział osoby, które współpracują ze Spółką na podstawie umowy zlecenie. Otwarcie Nowego Salonu miało zdecydowanie wpływ na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej/ gospodarczej Spółki. Sprzedaż opodatkowana Spółki, która została zrealizowana przez Nowy Salon za okres od 1 stycznia 2024 r. (dzień rozpoczęcia prowadzenia działalności Spółki w Nowym Salonie) do 31 lipca 2024 r. wyniosła około (…) zł netto.

Spółka na rynku w którym zdecydowała się otworzyć Nowy Salon (…), kilka lat przed otwarciem tego Nowego Salonu sprzedawała samochody marki A. za pośrednictwem innego Podmiotu. Z tego tytułu Spółka wypłacała temu Podmiotowi wynagrodzenie za pośrednictwo w sprzedaży. W związku z powyższym w (…) jak i w okolicach (…) jeździły samochody marki A. sprzedane przez Spółkę. Jednak na rynku tym klienci aby wykonać naprawy serwisowe albo przeglądy serwisowe w tych samochodach musieli jechać do jednej z najbliższych stacji dealerskich (np. (…)). Na terenie (…) nie można było serwisować samochodów marki A., ponieważ nie było tam autoryzowanego salonu samochodowego tej marki. W związku z powyższym klienci w wielu przypadkach zamiast kupić samochód marki A., decydowali się na zakup samochodów marek konkurencyjnych takich jak np. : (…). Wszystko dlatego, że te właśnie marki posiadały w (…) autoryzowane salony samochodowe, w których tam na miejscu klienci mogli wykonać naprawy serwisowe, przeglądy serwisowe, mogli ubezpieczyć samochody, mogli też do tych samochodów nabyć części i akcesoria. Otwarcie Nowego Salonu Spółki w (…) zdecydowanie przyczyniło się do wzrostu konkurencyjności Spółki i wpłynęło pozytywnie na jej wizerunek. Obecnie Klienci nabywający samochody marki A.  w Nowym Salonie mogą na miejscu w tym Nowym Salonie przed zakupem samochodu odbyć jazdę testową samochodem demonstracyjnym, nabyć samochód, doposażyć go, mogą tam na miejscu go serwisować a także go ubezpieczyć. Klient wchodząc do Nowego Salonu jest profesjonalnie i kompleksowo obsłużony przez Spółkę za pomocą jej Pracowników, co wcześniej, przed otwarciem Nowego Salonu na tym rynku nie mogło mieć miejsca.

Podczas uroczystego otwarcia Nowego Salonu był promowany przez Spółkę główny jej towar, którego Spółka zajmuje się sprzedażą czyli samochody. Były to samochody nowe jak i samochody używane nabyte przez Spółkę w celach ich odsprzedaży. Niektóre z modeli samochodów marki A., których nie było na magazynie Nowego Salonu były dostarczone do prezentacji klientom z magazynu Spółki mieszczącego się w siedzibie Spółki w (…). Samochody te były wystawione na zewnątrz Nowego Salonu, na parkingu przed głównym wejściem do Nowego Salonu. Klienci mogli odbyć jazdę demonstracyjną wybranym przez siebie modelem samochodu marki A. Sama Spółka była promowana jako Dealer roku 2023. Klienci też wysłuchali przemówienia członków zarządu Spółki między innymi na temat historii powstania Spółki i jej rozwoju.

Spółka jest jednym z autoryzowanych Dealerów B. (w zakresie sprzedaży towarów i produktów marki A.) w Polsce.

B. wprowadziła w życie Regulamin, który obowiązuje wszystkich Dealerów (...) o nazwie (…). W ramach tego Programu B. ocenia działalność danego Dealera w tym działalność Spółki.

Celem tego Programu jest:

  • Nagradzanie Dealerów inwestujących w swoją (…) i w markę (...).
  • Nagradzanie Dealerów stosujących standardy wizerunkowe i obsługowe marki (...).
  • Nagradzanie Dealerów tworzących i respektujących wizerunek marki (...).
  • Nagradzanie Dealerów osiągających wyznaczone cele
  • Ocena działalności operacyjnej (…) w oparciu o wskaźniki
  • Obiektywne pokazanie niezgodności i odchyleń w działaniach (…) w stosunku do innych (…)

Na podstawie tego Programu każdemu Dealerowi w tym Spółce, B. przyznaje punkty w ocenianych obszarach, o których mowa w tym Programie.

W zależności od ilości zdobytych przez Spółkę punktów, Spółka od B. otrzymuje kwartalne wynagrodzenie w wysokość od 0% do 5% wartości netto sprzedanych samochodów.

Budowa dobrych relacji z władzami lokalnymi (władze lokalne to także potencjalny klient Spółki), kontrahentami, potencjalnymi nowymi klientami, pracownikami wpisuje się w standardy wizerunkowe i obsługowe marki (...).

Usługodawcy (firma zewnętrzna i dwa inne podmioty) od których Spółka nabyła świadczenia składające się na organizację uroczystego otwarcia Nowego Salonu byli i są na dzień (…). zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Firma zewnętrzna jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od dnia (…)

Jeden z dwóch powyższych podmiotów jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od dnia (…)

Drugi z dwóch powyższych podmiotów jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od dnia (…)

Z zawartej z Firmą zewnętrzna umowy na organizację uroczystego otwarcia Nowego Salonu wynika, ze Firma zewnętrzna w ramach tej umowy zapewni jedną kompleksową usługę związaną z organizacją uroczystego otwarcia Nowego Salonu. Do umowy tej był sporządzony w formie załącznika kosztorys z wyszczególnieniem wszystkich wydatków, o których mowa w stanie faktycznym niniejszego wniosku z wyceną kwotową do każdego wydatku. Dodatkowo w tej umowie jest zapis dotyczący łącznej wartości wynagrodzenia przysługującego Firmie zewnętrznej z tytułu wykonania przedmiotu tej umowy równej łącznej wartości wynikającej z tego kosztorysu (załącznika do umowy).

Z zawartej umowy z Firmą zewnętrzną wynika, że Firma zewnętrzna ma zapewnić uczestnikom wydarzenia alkohol w ramach baru. Ta pozycja jest wyszczególniona w kosztorysie w formie załącznika do tej umowy. Natomiast z treści umowy nie wynika, że Firma zewnętrzna ma zapewnić pracownikom, kontrahentom, potencjalnym klientom, władzom lokalnym hotel czy też usługi gastronomiczne (ale z umowy wynika, że Firma zewnętrzna zapewnia catering).

W umowie zawartej z Firma zewnętrzną, w jednym z jej paragrafów było określone łączne wynagrodzenie z tytułu wykonania przedmiotu tej umowy. Wartość tego łącznego wynagrodzenia była równa łącznej wartości wynikającej z kosztorysu załączonego do tej umowy w formie załącznika.

W kosztorysie tym są wyszczególnione wszystkie wydatki, o których mowa w stanie faktycznym niniejszego wniosku. Każdy wydatek w tym kosztorysie jest wyceniony kwotowo. Na końcu tego kosztorysu jest podana łączna wartość kosztorysu jako suma wszystkich kwot wynikających z tego kosztorysu (suma wszystkich wydatków).

Usługi cateringowe są wycenione i wymienione w kosztorysie stanowiącym załącznik do umowy zawartej z Firmą zewnętrzną.

W związku z tym są uwzględnione w łącznym wynagrodzeniu Firmy zewnętrznej należnym na podstawie tej umowy czyli stanowiły element usługi kompleksowej organizacji uroczystego otwarcia Nowego Salonu.

Pytanie

1.Czy wszystkie wydatki poniesione przez Spółkę na podstawie faktur, wymienione w stanie faktycznym niniejszego wniosku, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 86) z późniejszymi jej zmianami?

2.Czy Spółka ma prawo odliczyć zgodnie z art.86 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia marca 2004 r. (Dz. U. Nr. 54, poz. 535) z późniejszymi jej zmianami, podatek VAT, wynikający z faktur, dotyczących wszystkich wymienionych w stanie faktycznym niniejszego wniosku wydatków?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, Spółka będzie uprawniona do zaliczenia wszystkich wydatków, wymienionych w stanie faktycznym niniejszego wniosku, poniesionych na podstawie faktur do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz.U. Nr 21, poz. 86), z późniejszymi jej zmianami.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz.U. Nr 21, poz. 86), z późniejszymi jej zmianami zwaną poniżej ustawą o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Definicja kosztów uzyskania przychodów ustanowiona przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego wzglądu wydatek poniesiony przez podatnika powinien każdorazowo podlegać indywidualnej analizie mającej na celu ustalenie czy podatnik ma prawo zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów czy też nie ma takiego prawa. W art. 16 ust. 1 ustawy o CIT ustawodawca wyłączył możliwość zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów. W innych przypadkach niż wymienionych w art. 16 ust.1 ustawy o CIT należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem wydatku, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, jak również zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła uzyskania przychodów. Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę treść art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, podstawowym warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących warunków:

  • wydatek został poniesiony w celu uzyskania, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, -wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, -wydatek został poniesiony przez podatnika, - wydatek jest definitywny,
  • wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT,
  • wydatek został właściwie udokumentowany.

Ponadto, właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

  • przeznaczenie wydatku, czyli jego celowość oraz zasadność dla funkcjonowania podmiotu, a także potencjalną możliwość przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Zdaniem Spółki, organizacja wydarzenia opisanego w stanie faktycznym niniejszego wniosku ma związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. Stanowi Ona wyjątkową okazję do promocji i reklamy Spółki oraz jej towarów i usług. Mając na względzie społecznie pozytywny rozgłos zorganizowanego wydarzenia, o którym mowa w stanie faktycznym niniejszego wniosku ma to istotne znaczenie dla postrzegania Spółki jako wiarygodnego partnera biznesowego, dobrego pracodawcy, oraz podmiotu posiadającego duży potencjał rozwojowy, co bezsprzecznie przekłada się także na relacje z instytucjami okołobiznesowymi (w tym m.in. władzami lokalnymi).

Standardową strategią podmiotów działających na rynku jest ciągłe osiąganie zysków, rozwijanie relacji z kontrahentami i potencjalnymi partnerami biznesowymi w celu nawiązania z nimi jak najsilniejszych więzi biznesowych.

W tym miejscu należy jeszcze przytoczyć art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodu nie są wydatki poniesione na reprezentację, w szczególności na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Ustawa o CIT, nie zawiera legalnej definicji pojęcia „reprezentacja". Odwołując się do definicji słownikowej, pod pojęciem reprezentacji rozumie się okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną (Uniwersalny słownik języka polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza - Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tą definicje na grunt ustawy o CIT, przyjąć należy iż reprezentacja to występowanie w imieniu firmy wiążące się z okazałością, w celu wywołania dobrego wrażenia. W określeniu reprezentacja mieści się więc takie działanie podatnika, które ma na celu stworzenie właściwego wizerunku firmy. Występujące rozbieżności, jakie powstały w ostatnich latach w orzecznictwie sądów administracyjnych w zakresie kosztów reprezentacji wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów znalazły jednak swoje podsumowanie w wydanym w składzie siedmiu sędziów wyroku NSA z 17 czerwca 2013 r„ sygn. akt II FSK 702/11 oraz interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 25 listopada 2013 r., Znak: DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

W przywołanych powyżej rozstrzygnięciach podkreślona została potrzeba indywidualnej oceny konieczności kwalifikowania wydatków jako kosztów reprezentacji w danej sprawie.

Ponadto, ich analiza pozwala na wysunięcie poniżej wskazanych też o charakterze ogólnym, które powinny być pomocne przy wykładni przepisów art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, w tym:

  • wskazanie w przepisach podatkowych jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów;
  • dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację nie są istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Nie ma bowiem skali dla określenia poziomu wystawności, wytworności, okazałości czy przepychu jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych;
  • za wydatki wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności.

W konsekwencji powyższego opisu, Spółka pragnie zaznaczyć, iż art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, nie może być interpretowany jako zabraniający zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków wchodzących w skład nabywanej usługi kompleksowej organizacji wydarzenia, o którym mowa w stanie faktycznym niniejszego wniosku nawet jeżeli część z nich to wydatki na alkohol, żywność czy napoje. Z przepisu wynika, że wydatki tego rodzaju nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu tylko wtedy, gdy będą elementem działań kwalifikowanych jako reprezentacja. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, poniesione przez nią wydatki na zakup usługi organizacji uroczystości otwarcia Nowego Salonu nie stanowią kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, mogą natomiast zostać uznane za koszty reklamy. Przy braku definicji reklamy w ustawie o CIT zasadne jest odwołanie się do ogólnie funkcjonującej definicji tego pojęcia. Zgodnie z definicją zawartą w Uniwersalnym słowniku języka polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2007), reklamą jest działanie polegające na zachęcaniu potencjalnych klientów do nabywania towarów, usług. Za reklamę należy więc uznać rozpowszechnianie informacji o zaletach i wartościach towarów, miejsca ich nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś, prezentowaniu danego towaru, danej usługi, marki, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych klientów do zakupu lub korzystania z usługi. Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy, czy określonego sposobu prowadzonej działalności.

Wobec powyższego można wysnuć wniosek, iż reklama powinna być rozumiana szeroko, jako reklama towaru, usługi, a także jako reklama firmy, przedsiębiorstwa czy zakładu. Wydatki ponoszone na reklamę przyczyniają się pośrednio do uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, wszystkie wydatki wymienione w stanie faktycznym niniejszego wniosku, w tym wydatki na usługi cateringu, wokalistę, bar, fotografa, wideo maker czy prezenty dla klientów mają charakter wydatków reklamowych a nie reprezentacyjnych.

Kryteria odróżniające wydatki reklamowe od reprezentacyjnych wskazał również NSA w wyroku z 2 lutego 2010 r., sygn. akt II FSK 1472/2008, uznając, że reklama wiąże się z zamiarem utrwalenia w świadomości kontrahenta, choćby potencjalnego, reklamowanej firmy lub jej produktu, natomiast reprezentacja polega na działaniach zmierzających do podniesienia prestiżu firmy u jej kontrahentów. Tak więc to, co promuje logo danej firmy, jest reklamą, natomiast to, co przy wykorzystaniu logo innych firm ma służyć dobremu wizerunkowi własnej firmy, należy do sfery reprezentacji.

Wszystkie wspomniane powyżej czynniki mogą przyczynić się do zwiększenia popytu na towary Spółki, a w konsekwencji zwiększyć jej przychody. Uznać należy zatem, iż wszelkie działania promocyjne poczynione przez Spółkę stanowiły część strategii marketingowej, dlatego też należy je traktować jako reklamę (brak podstaw do uznania, aby promocja Nowego Salonu nie stanowiła takiego elementu). Spółka zaznacza również, że podstawowym zamiarem organizacji wydarzenia, o którym mowa w stanie faktycznym niniejszego wniosku było rozpowszechnianie wiedzy o otwarciu nowego Salonu i oferowanych przez Spółkę towarach i usługach oraz potencjalne zwiększenie rozpoznawalności Spółki jako solidnego pracodawcy na lokalnym rynku pracy, czy też jako wiarygodnego kontrahenta. Zamiar ten był realizowany poprzez obecność osób reprezentujących Spółkę oraz zaproszonych gości (w tym władz lokalnych), a także odpowiednią oprawę oraz organizację tego wydarzenia. Podczas uroczystości, podjęto zaproszonych gości poczęstunkiem, obdarowano drobnymi upominkami z logiem Spółki, a także zapewniono nieliczne atrakcje i rozrywki.

Należy podkreślić, iż działania wspomniane jako ostanie miały wyłącznie charakter pomocniczy, uzupełniający w odniesieniu do podstawowych, bezpośrednio promocyjno-reklamowych czynności. Ich wprowadzenie było działaniem standardowym w danych okolicznościach, nienoszącym cech okazałości czy wystawności. Potwierdza to również fakt, że część nieoficjalna związana z rozrywką trwała stosunkowo krótko w porównaniu do łącznego czasu trwania tego wydarzenia. Ponadto, stanowiła dobry moment na dyskusję, nawiązanie kontaktów, czy podzielenie się refleksjami związanymi z otwarciem Nowego Salonu. Są to działania powszechnie stosowane na rynku, świadczące wyłącznie o dbałości i szacunku wobec zaproszonych gości.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, wszystkie wydatki wymienione w stanie faktycznym niniejszego wniosku mają w całości charakter reklamowy i nie można ich nawet w części potraktować jako kosztów reprezentacji. Reklama, poprzez organizację uroczystości otwarcia nowego Salonu, wpłynęła na zaistnienie Salonu w świadomości społeczności lokalnej oraz klientów. Spółka poniosła więc wydatki na zorganizowanie promocyjno-reklamowej uroczystości otwarcia Nowego Salonu w celu osiągnięcia przychodów w przyszłości.

Dodatkowo, możliwość uznania wydatków związanych z uroczystością zorganizowaną przy okazji otwarcia nowego Salonu za koszty uzyskania przychodów potwierdzają rozstrzygnięcia organów podatkowych i sądów, m.in.:

  • wyrok NSA z 4 kwietnia 2012 r. sygn. akt II FSK 1789/10, w którym sąd wskazał, że jeśli impreza jest elementem strategii marketingowej dotyczącej promocji danego produktu, to jej organizacja (...) nie jest związana z reprezentacją, lecz z reklamą;

Reasumując, zdaniem Spółki wszystkie wydatki, wymienione w stanie faktycznym niniejszego wniosku, związane z organizacją uroczystości otwarcia Nowego Salonu jako wydatki o charakterze promocyjno-reklamowym spełniają przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. W rezultacie, w ocenie Spółki, będzie ona uprawniona do zaliczenia tych wszystkich wydatków, poniesionych na podstawie faktur do kosztów uzyskania przychodów.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka wskazuje również poniżej interpretacje wydane przez:

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby poniesiony przez podatnika wydatek stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • wydatek nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ust. 1 updop, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zatem, kosztami uzyskania przychodów z danego źródła przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie danego źródła przychodów.

Ponadto, należy mieć na względzie, że uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodu podatnik odnosi ewidentne korzyści, bowiem koszt uzyskania przychodu zmniejsza podstawę opodatkowania. Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien wiedzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a)„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b)„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

c)„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 updop stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r. Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 updop (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.

Odnosząc się z kolei do kwestii wydatków poniesionych na reklamę (marketing), wskazać należy, że zgodnie z ugruntowanym poglądem przez reklamę rozumie się działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych, zalet technicznych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach, spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia. Jednocześnie zauważyć należy, że można rozróżnić reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy).

Dokonując zatem oceny zakresu pojęciowego „reprezentacji” i „reklamy” (marketingu) wywieść z powyższego należy, że reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania i rozpowszechniania wizerunku podatnika, jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy. Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji, jaką będzie spełniać w firmie.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Natomiast, wydatki poniesione na reklamę jako nie wymienione w art. 16 ust. 1 updop, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem, że wydatki te spełnią kryteria określone w art. 15 ust. 1 updop.

Kosztami podatkowymi mogą być także co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy. O ile uczestnictwo pracownika w ww. uroczystościach i spotkaniach nie jest związane z wykonywaniem czynności służbowych, przewidzianych umową o pracę, jak również o ile nie stanowi formy ekwiwalentu za wynagrodzenie (np. z uwagi na atrakcyjność miejsca organizacji imprezy) wydatki związane z uczestnictwem pracownika w takiej imprezie mogą stanowić - co do zasady - koszt uzyskania przychodu. Jeśli więc charakter spotkania uwzględnia budowanie pozytywnych relacji między samymi pracownikami lub między pracodawcą a pracownikami w sposób mogący faktycznie przyczynić się do zwiększenia przychodów podatnika, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła jego przychodów to wydatek taki można uznać za koszt uzyskania przychodów. W każdej sytuacji jednakże należy sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania.

W tym miejscu zasadnym jest wskazać, iż zgodnie z art. 2 Kodeksu pracy (Dz. U. 2018, poz. 917 ze zm.), Pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.

Z wniosku wynika, że są Państwo autoryzowanym dealerem (sprzedawcą) (...). Spółka nabywa samochody od B. do celów m.in. ich odsprzedaży klientom. Spółka dokonuje również zakupów części i akcesoriów do pojazdów samochodowych oraz w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi serwisowe w zakresie napraw i konserwacji pojazdów mechanicznych. W celu zwiększenia rentowności Spółki, Spółka podjęła decyzję aby dodatkowo poza salonem samochodowym między innymi sprzedającym samochody marki (...), w którym mieści się siedziba Spółki, otworzyć dodatkowo drugi salon samochodowy (nowy punkt sprzedażowo-usługowy) w (...).

W związku z powyższym w dniu 01.01.2024 roku Spółka na mocy umowy dzierżawy uzyskała tytuł prawny do nieruchomości, w której od 01.01.2024 roku otworzyła Nowy Salon samochodowy (nowy punkt sprzedażowo-usługowy) w (...), zwanym poniżej Nowym Salonem. Po kilku miesiącach działalności w tym Nowym Salonie, w dniu 24.05.2024 r. Spółka zorganizowała uroczyste otwarcie Nowego Salonu. Celem uroczystości była promocja otwartego Salonu oraz towarów i usług Spółki, które będą sprzedawane przez Spółkę w tym Salonie. Dodatkowo, celem tej uroczystości była promocja Spółki, jako dobrego pracodawcy na lokalnym rynku pracy, wiarygodnego kontrahenta i partnera biznesowego.

W celu zorganizowania uroczystości otwarcia Nowego Salonu Spółka podpisała umowę z firmą zewnętrzną, specjalizującą się w organizacji tego typu wydarzeń, zwaną poniżej umową.

W związku z realizacją umowy Spółka poniosła, na podstawie faktury VAT, wystawionej przez powyższą firmę zewnętrzną wydatki na:

  • 2 ochroniarzy,
  • fotografa,
  • wideo maker,
  • scena, nagłośnienie, oświetlenie,
  • konferansjera,
  • obsługa recepcji i szatni,
  • 10 kelnerów,
  • koordynatorzy: cateringu, barów, sceniczny, asystenci,
  • DJ,
  • wokalista,
  • kompozycje kwiatowe,
  • wynajem sprzętu: na taras, do salonu, naczyń, lodówek, szkła, sztućców, bemary, grile,
  • made in (...),
  • catering,
  • bar,
  • prezenty dla gości,
  • listy do prezentów oraz logo na pudełka, -prowizja 10% za realizacje.

Dodatkowo poza wyżej wymienionymi wydatkami Spółka poniosła na rzecz dwóch innych podmiotów wydatki udokumentowane wystawionymi przez te dwa podmioty fakturami w związku z otwarciem Nowego Salonu na:

  • zabudowę sceniczną i eventową na otwarcie salonu (...) (wydatek na rzecz pierwszego podmiotu),
  • autorski pokaz iluzji Iluzjonisty Y (wydatek na rzecz drugiego podmiotu).

Organizacja wydarzenia, opisanego w stanie faktycznym niniejszego wniosku w zakresie poniesionych wszystkich wyżej wymienionych wydatków została sfinansowana ze środków obrotowych Spółki.

Wstęp na wydarzenie nie był ogólnodostępny, ale głównym założeniem Spółki było to, aby uroczystość otwarcia Nowego Salonu miała charakter reklamy publicznej. Uczestnicy wydarzenia zostali również obdarowani drobnymi podarunkami zawierającymi logo Spółki.

Grono zaproszonych na wyżej wymienione wydarzenie gości, stanowili kontrahenci Spółki, potencjalni nowi klienci, pracownicy Spółki oraz władze lokalne.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zaliczenia wydatków na organizację Uroczystego Otwarcia Nowego Salonu do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Państwa zdaniemwszystkie wydatki wymienione w stanie faktycznym niniejszego wniosku, w tym wydatki na usługi cateringu, wokalistę, bar, fotografa, wideo maker czy prezenty dla klientów mają charakter wydatków reklamowych a nie reprezentacyjnych. Podstawowym zamiarem organizacji wydarzenia, o którym mowa w stanie faktycznym niniejszego wniosku było rozpowszechnianie wiedzy o otwarciu nowego Salonu i oferowanych przez Spółkę towarach i usługach oraz potencjalne zwiększenie rozpoznawalności Spółki jako solidnego pracodawcy na lokalnym rynku pracy, czy też jako wiarygodnego kontrahenta. Zamiar ten był realizowany poprzez obecność osób reprezentujących Spółkę oraz zaproszonych gości (w tym władz lokalnych), a także odpowiednią oprawę oraz organizację tego wydarzenia. Podczas uroczystości, podjęto zaproszonych gości poczęstunkiem, obdarowano drobnymi upominkami z logiem Spółki, a także zapewniono nieliczne atrakcje i rozrywki.

Wskazują Państwo, że działania wspomniane jako ostanie miały wyłącznie charakter pomocniczy, uzupełniający w odniesieniu do podstawowych, bezpośrednio promocyjno-reklamowych czynności. Część nieoficjalna związana z rozrywką trwała stosunkowo krótko w porównaniu do łącznego czasu trwania tego wydarzenia.

Mając na uwadze powyższe należy podkreślić, że konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Zdaniem organu koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 mogą stanowić następujące wydatki zarówno w części dotyczącej zaproszonych gości (kontrahenci Spółki, potencjalni klienci, władze lokalne) jak i pracowników i współpracowników Spółki:

  • 2 ochroniarzy
  • Fotograf
  • Wideo maker
  • Scena, nagłośnienie, oświetlenie
  • Konferansjer
  • Obsługa recepcji i szatni
  • Koordynatorzy sceniczni i asystenci
  • Kompozycje kwiatowe
  • Made in (...)
  • Prezenty dla gości (pudełko z logo Spółki, kartka z logo Spółki, torba papierowa z logo Spółki)
  • Prowizja 10% za realizację
  • zabudowa sceniczna i eventowa na otwarcie salonu (...) (wydatek na rzecz pierwszego podmiotu),

Jak wynika z analizowanej sprawy, otwarcie Nowego Salonu w innym miejscu niż siedziba Spółki, na rynku w którym nie było dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej przez autoryzowanego Dealera samochodów marki A., wiązało się z nagłośnieniem na tym nowym rynku działalności gospodarczej (sprzedaż towarów i produktów) Spółki.

Zakupione w ramach organizacji uroczystego otwarcia Nowego Salonu ww. towary i usługi mają pośredni związek ze sprzedażą opodatkowaną/działalnością gospodarczą Spółki. Klienci odwiedzający Nowy Salon, poznali lokalizację Nowego Salonu, poznali towary i produkty, sprzedażą których zajmuje się Spółka, poznali pracowników, którzy zajmują się sprzedażą towarów i usług Spółki, nabyli od pracowników wizytówki z logo Spółki oraz numerami telefonów i adresem mailowym Spółki.

Celem Spółki było rozpowszechnianie wiedzy o otwarciu nowego Salonu i oferowanych przez Spółkę towarach i usługach oraz potencjalne zwiększenie rozpoznawalności Spółki jako solidnego pracodawcy na lokalnym rynku pracy, czy też jako wiarygodnego kontrahenta.

W świetle powyższego, na gruncie niniejszej sprawy zauważyć należy, że wydatki sfinansowane ze środków obrotowych Spółki, poniesione na organizację Uroczystości Otwarcia Nowego Salonu w zakresie ww., mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Ww. wydatki związane są niewątpliwie z prowadzoną działalnością podatnika i mają na celu reklamę produktów Spółki, dlatego też pozostają one w związku przyczynowo - skutkowym z uzyskaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów i mogą mieć pośredni wpływ na wielkość osiągniętych przez Wnioskodawcę przychodów.

Mając na uwadze wskazane powyżej wyjaśnienia do kosztów uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 mogą Państwo zaliczyć następujące wydatki zarówno w części dotyczącej zaproszonych Gości (kontrahenci, potencjalni klienci oraz władze lokalne) jak i pracowników i współpracowników ponoszone na:

  • 2 ochroniarzy
  • Fotografa
  • Wideo makera
  • Scenę, nagłośnienie, oświetlenie
  • Konferansjer
  • Obsługę recepcji i szatni
  • Koordynatorów scenicznych i asystentów
  • Kompozycje kwiatowe
  • Made in (...)
  • Prezenty dla gości (pudełko z logo Spółki, kartka z logo Spółki, torba papierowa z logo Spółki)
  • Prowizja 10% za realizację
  • zabudowa sceniczna i eventowa na otwarcie salonu (...) (wydatek na rzecz pierwszego podmiotu),

Tym samym Państwa stanowisko w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Z kolei wydatki Spółki w części dotyczącej potencjalnych klientów, kontrahentów Spółki oraz władz lokalnych ponoszone na:

  • 10 kelnerów
  • Koordynatorów Cateringu i baru
  • Dj
  • Wokalistę
  • Bar
  • catering,
  • Prezenty dla Gości ( Japońskie pałeczki (…))
  • wynajem sprzętu: na taras, do salonu, naczyń, lodówek, szkła, sztućców, bemary, grile,
  • Autorski pokaz iluzji Iluzjonisty (wydatek na rzecz drugiego podmiotu).

zdaniem Organu należy uznać za koszt reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop. Kosztami reprezentacji są wydatki, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentem. Zgodnie z opisem stanu faktycznego, podtrzymanie relacji Spółki z potencjalnymi klientami, kontrahentami i władzami lokalnymi jest celem poniesienia ww. wydatków. Cel ten, w ocenie organu podatkowego, przesądza o zakwalifikowaniu ich do kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.

Fakt, że niejako „przy okazji” organizacji tych spotkań, w związku z uczestnictwem w nich przedstawicieli lokalnych władz, kontrahentów oraz potencjalnych klientów udaje się osiągnąć pewne szeroko rozumiane cele biznesowe, informacyjne czy marketingowe nie uprawnia do zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków związanych z uczestnictwem ww. osób w tych spotkaniach.

Z opisu sprawy wynika także, że ww. goście stanowią pewną wyselekcjonowaną, zamkniętą grupę, co również przesądza o reprezentacyjnym charakterze tych wydatków.

Zdaniem Organu w części dotyczącej kontrahentów biznesowych, władz lokalnych, potencjalnych klientów zaplanowana Uroczystość w części odnoszącej się do ww. kosztów ma charakter reprezentacyjny. Świadczą o tym przewidziane atrakcje w postaci choćby autorskiego pokazu iluzjonisty czy też występu wokalisty. O charakterze reprezentacyjnym tej części uroczystości świadczy również zapewnienie cateringu czy też baru dostępnego dla Gości (kontrahenci Spółki, potencjalni klienci, władze lokalne). Trudno uznać, że ww. Goście Spółki będą brali udział w tej części uroczystości dla poznania oferty Spółki, z którą przecież swobodnie mogliby się zapoznać bez ww. atrakcji.

Tym samym zdaniem Organu nie może budzić wątpliwości, że wydatki poniesione na występy artystyczne zaproszonych gości specjalnych oraz pozostałe wskazane wyżej wydatki kształtują przede wszystkim wizerunek firmy, powodują pozytywne postrzeganie przedsiębiorcy przez osoby, do których ten przekaz jest kierowany. Możliwość zaoferowania przez Spółkę dodatkowych atrakcji wpływa na tworzenie lub poprawę wizerunku firmy na zewnątrz ale nie przekłada się, w wymiarze opisanym w stanie faktycznym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, bezpośrednio na reklamę i promocje konkretnego produktu lub usługi.

Ponadto sami Państwo wskazują, że działania wspomniane jako ostanie (tj. podjęcie zaproszonych gości poczęstunkiem, obdarowanie drobnymi upominkami, zapewnienie nielicznych atrakcji i rozrywki) miały wyłącznie charakter pomocniczy, uzupełniający w odniesieniu do podstawowych, bezpośrednio promocyjno-reklamowych czynności.

W konsekwencji uznać należy, że ww. wydatki poniesione przez Państwa nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, w części dotyczącej zaproszonych kontrahentów, władz lokalnych i potencjalnych klientów, gdyż znajdują się w negatywnym katalogu o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

W konsekwencji wydatki związane z uczestnictwem w tej Uroczystości ww. osób nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, gdyż znajdują się w negatywnym katalogu o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Tym samym wydatki poniesione z tego tytułu w części dotyczącej zaproszonych kontrahentów, władz lokalnych i potencjalnych klientów , na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów a więc Państwa stanowisko w tej części należy uznać za nieprawidłowe.

Powyższe wydatki będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w części przypadającej na uczestniczących w uroczystościach otwarcia nowego salonu pracowników i współpracowników świadczących dla Państwa pracę.

Jak Państwo wskazali celem tej uroczystości była promocja Spółki, jako dobrego pracodawcy na lokalnym rynku pracy. Klienci odwiedzający nowy salon poznali pracowników, którzy zajmują się sprzedażą towarów i usług Spółki, nabyli od pracowników wizytówki z logo Spółki oraz numerami telefonów i adresem mailowym Spółki.

W tej części Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Kosztem uzyskania przychodu nie jest także wydatek na zakup alkoholu, który był oferowany gościom w tym pracownikom i współpracownikom świadczącym dla Państwa pracę w ramach baru. Zauważyć należy, że wydatki na zakup alkoholu nie przyczyniają się do osiągnięcia lub zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te, nawet jeżeli uznawane są za zwyczajowo przyjęte nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Trudno powiązać wydatek na alkohol z zakładanym celem poprawy atmosfery między Spółką a kontrahentami czy zacieśnieniem współpracy w tym z pracownikami i współpracownikami. Zdaniem Organu, alkohol, który był dostępny dla Gości, pracowników i współpracowników w ramach baru należy uznać za pozostający poza związkiem przyczynowym, którego istnienie zakłada art. 15 ust. 1 updop.

Jako argument potwierdzający stanowisko Organu należy także wskazać na art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości (Dz. U. z 2023 r. poz. 165), który stanowi, że zadania w zakresie przeciwdziałania alkoholizmowi wykonuje się przez odpowiednie kształtowanie polityki społecznej, w szczególności tworzenie warunków sprzyjających realizacji potrzeb, których zaspokajanie motywuje powstrzymywanie się od spożywania alkoholu.

W tym zakresie Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

  • Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i/lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00