Wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2024 r., sygn. III OSK 493/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie sędzia NSA Mirosław Wincenciak sędzia del. WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 grudnia 2022 r. sygn. akt II SA/Wa 315/21 w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 10 grudnia 2020 r. nr 136 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe lub dodatkowe 1. oddala skargę kasacyjną, 2. oddala wniosek Komendanta Głównego Policji o zawieszenie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 15 grudnia 2022 r. sygn. akt II SA/Wa 315/21 wydanym po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. M. na decyzję Komendanta Głównego Policji z 10 grudnia 2020 r. nr 136 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe lub dodatkowe, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i art. 135 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329) dalej "p.p.s.a." uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Bydgoszczy z 8 października 2020 r. nr 91/E.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że orzekające w sprawie organy Policji naruszyły przepisy prawa materialnego, tj. art. 66 ust. 2 i art. 190 ust. 4 Konstytucji RP oraz art. 115a ustawy z 6 kwietnia 1990 roku o Policji (Dz. U. z 2020 r., poz. 360 ze zm.) w związku z art. 9 ustawy z 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 1610) dalej zwanej "ustawą nowelizującą", przez ich błędną wykładnię w stopniu, który miał wpływ na wynik sprawy, co obligowało Sąd do ich wyeliminowania z obrotu prawnego. Zdaniem Sądu przyjęcie za prawidłową wykładnię przepisów przejściowych zastosowaną przez organ oznaczałoby istnienie zjawiska tzw. "wtórnej niekonstytucyjności", w związku z nierealizacją wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2018 r. sygn. akt K 7/15.