Wyrok NSA z dnia 30 kwietnia 2024 r., sygn. I FSK 494/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hieronim Sęk (sprawozdawca), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 30 października 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 1096/18 w sprawie ze skargi T. J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 30 sierpnia 2018 r. nr 0201-IOV2.4103.131.2017 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od grudnia 2013 r. do kwietnia 2015 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. J. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 8.100 (osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Skarga kasacyjna i dalsze czynności procesowe.

1.1. T. J. (dalej: Skarżący) pismem z dnia 5 stycznia 2020 r. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 30 października 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 1096/18.

1.2. Wyrokiem tym, wydanym na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.; dalej: P.p.s.a.), Sąd oddalił skargę Skarżącego na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej: Dyrektor IAS) z dnia 30 sierpnia 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za poszczególne miesiące od grudnia 2013 r. do kwietnia 2015 r. Sąd ten uznał bowiem, że zaskarżona decyzja odpowiadała prawu.

1.3. Z relacji Sądu pierwszej instancji wynikało, że: - zaskarżoną decyzją Dyrektor IAS utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zgorzelcu z dnia 12 kwietnia 2017 r.; - organy podatkowe ustaliły, że Skarżący prowadził działalność gospodarczą pod nazwą A. T. J. w zakresie usług transportowych i obrotu paliwami; - zdaniem organów w zakresie podatku należnego wystąpiły podstawy do zakwestionowania wystawionych przez Skarżącego faktur VAT, które wskazywały międzynarodowe usługi transportowe świadczone przez Skarżącego na rzecz spółki cypryjskiej B. (dalej: B.) oraz spółki litewskiej J. (dalej: J.), jako niepodlegające opodatkowaniu w Polsce lecz u nabywcy; - tymczasem wymienione spółki nie prowadziły działalności zagranicą, lecz na terytorium Polski i dlatego usługi transportowe podlegały tu opodatkowaniu podatkiem VAT według 23% stawki tego podatku; - z kolei w zakresie podatku naliczonego organy podważyły otrzymane przez Skarżącego faktury wystawione przez spółki z o.o.: G., E. oraz P., które wykazywały zakup paliwa; - zdaniem organów paliwo wykazane na tych fakturach tylko dokumentacyjnie "przechodziło" przez łańcuch wielu podmiotów, podczas gdy faktycznie dostawa tego paliwa następowała bezpośrednio z baz paliwowych w Niemczech do Skarżącego; - Skarżący miał przy tym świadomość udziału w transakcjach mających charakter oszustwa podatkowego, wykorzystującego stworzony w tym celu zorganizowany łańcuch podmiotów z zastosowaniem tzw. znikających podatników.