Wyrok WSA w Lublinie z dnia 11 lutego 2004 r., sygn. II SA/Lu 1221/02

Jakkolwiek w świetle przepisu art. 96 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 72, poz. 802 ze zm.) postępowanie dyscyplinarne wszczęte po wejściu w życie tej ustawy powinno toczyć się według jej przepisów, to zasada ta pozostaje bez wpływu na materialnoprawną podstawę odpowiedzialności, która nie może być oparta na normie prawnej nieobowiązującej w dniu popełnienia zarzuconego czynu dyscyplinarnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędziowie : Sędzia WSA Jacek Czaja (spr.), Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Protokolant Ewa Lachowska, po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2004 r. sprawy ze skargi R. K. na orzeczenie dyscyplinarne Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby I. stwierdza nieważność zaskarżonego orzeczenia oraz poprzedzającego orzeczenia dyscyplinarnego Dyrektora Urzędu Celnego z dnia [...], nr [...] II. stwierdza, że zaskarżone orzeczenie dyscyplinarne może być wykonane w całości; III. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz R. K. kwotę [...] tytułem kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Orzeczeniem dyscyplinarnym z dnia [...], Nr [...], Dyrektor Izby Celnej, po ponownym rozpatrzeniu sprawy dyscyplinarnej z odwołania R. K. od orzeczenia dyscyplinarnego Dyrektora Urzędu Celnego, Nr [...] z dnia [...], na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 32 i art. 79 ustawy z dnia 24.07.1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 1999 r., Nr 72, poz. 802 z późn. zm.), utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie.

W uzasadnieniu tego orzeczenia organ administracji stwierdził, że orzeczeniem dyscyplinarnym Nr [...] z dnia [...] Dyrektor Urzędu Celnego uznał R. K. winnym zarzucanego mu czynu i na podstawie art. 63 ust. 1 pkt 7, art. 64 ust. 1 i art. 69 ustawy z dnia 24.07.1999 r. o Służbie Celnej, orzekł o wymierzeniu kary wydalenia ze Służby Celnej.

W dniu [...] maja 2002r. ukarany złożył wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, zarzucając liczne naruszenia przepisów prawa materialnego i procesowego oraz błędne ustalenia faktyczne przyjęte za podstawę orzeczenia.