Uchwała pełnego składu Izby Cywilnej SN z dnia 14 października 2004 r. sygn. III CZP 37/04
Prezes SN Tadeusz Ereciński (przewodniczący)
Sędzia SN Filomena Barczewska
Sędzia SN Mirosław Bączyk
Sędzia SN Gerard Bieniek
Sędzia SN Helena Ciepła
Sędzia SN Bronisław Czech (sprawozdawca)
Sędzia SN Stanisław Dąbrowski
Sędzia SN Tadeusz Domińczyk
Sędzia SN Józef Frąckowiak
Sędzia SN Jan Górowski
Sędzia SN Antoni Górski (uzasadnienie)
Sędzia SN Irena Gromska-Szuster
Sędzia SN Maria Grzelka
Sędzia SN Marian Kocon
Sędzia SN Iwona Koper
Sędzia SN Zbigniew Kwaśniewski
Sędzia SN Barbara Myszka
Sędzia SN Elżbieta Skowrońska-Bocian
Sędzia SN Zbigniew Strus
Sędzia SN Marek Sychowicz
Sędzia SN Lech Walentynowicz
Sędzia SN Tadeusz Wiśniewski
Sędzia SN Hubert Wrzeszcz
Sędzia SN Kazimierz Zawada
Sędzia SN Tadeusz Żyznowski (sprawozdawca)
Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Stanisławy Z. przy uczestnictwie prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Gdańsku o uchylenie ubezwłasnowolnienia, po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym w dniu 14 października 2004 r., przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej, zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 31 marca 2004 r., III CZP 4/04:
„Czy ubezwłasnowolnionemu przysługuje uprawnienie do zgłoszenia wniosku o wszczęcie postępowania o uchylenie lub zmianę ubezwłasnowolnienia ?”
uchwalił:
nie odstępować od zasady prawnej zawartej w punkcie I. uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 10 listopada 1969 r., III CZP 56/691 o treści: „Ubezwłasnowolnionemu nie przysługuje uprawnienie do zgłoszenia wniosku o wszczęcie postępowania o uchylenie lub zmianę ubezwłasnowolnienia. W wypadku gdy skierowane przez ubezwłasnowolnionego do sądu pismo w tym przedmiocie nie daje podstawy do wszczęcia postępowania z urzędu, przewodniczący zawiadamia o tym przedstawiciela ustawowego osoby ubezwłasnowolnionej.”
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy we Włocławku, postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2003 r, wydanym na posiedzeniu niejawnym, oddalił wniosek Stanisławy Z. o uchylenie orzeczonego wobec niej ubezwłasnowolnienia całkowitego, uznając, że nie ma ona legitymacji procesowej do wszczęcia takiego postępowania. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia powołał się na treść uchwały siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 10 listopada 1969 r, III CZP 56/69 (OSNCP 1970, nr 7-8, poz. 118, dalej: „uchwała z dnia 10 listopada 1969 r”), mającej moc zasady prawnej, w której Sąd Najwyższy przyjął, że ubezwłasnowolnionemu nie przysługuje uprawnienie do zgłoszenia wniosku o wszczęcie postępowania o uchylenie lub zmianę ubezwłasnowolnienia.