Postanowienie NSA z dnia 11 marca 2014 r., sygn. II OW 166/13
Odpady; Ochrona środowiska
Dnia 11 marca 2014 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon sędzia del. NSA Tomasz Zbrojewski Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Marszałka Województwa Wielkopolskiego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Marszałkiem Województwa Wielkopolskiego a Starostą Słupeckim w przedmiocie wydania zezwolenia na przetwarzanie odpadów postanawia: oddalić wniosek.
Uzasadnienie
Pismem z 14 listopada 2013 r. Marszałek Województwa Wielkopolskiego (dalej jako "Marszałek") wniósł o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Marszałkiem Województwa Wielkopolskiego a Starostą Słupeckim (dalej jako "Starosta"), w przedmiocie wydania zezwolenia na przetwarzanie odpadów w związku z rekultywacją zamkniętego składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne zlokalizowanego w m. Ciążeń, gm. Lądek. pow. słupecki.
W uzasadnieniu Marszałek wyjaśnił, że Starosta pismem z 12 lutego 2013 r., przekazał według właściwości Marszałkowi wniosek J.S. (dalej jako "wnioskodawca") o wydanie zezwolenia na przetwarzanie odpadów w związku z rekultywacją przedmiotowego składowiska odpadów. Jako podstawę przekazania sprawy Starosta wskazał art. 249 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2013 r., poz. 21 - dalej jako "ustawa o odpadach"). W ocenie Starosty, na podstawie przepisów ustawy o odpadach, które weszły w zycie 23 stycznia 2013 r., doszło do zmiany właściwości rzeczowej organów. Starosta powołał się na art. 41 ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy o odpadach, zgodnie z którym marszałek województwa jest właściwy do wydania zezwolenia na przetwarzanie odpadów innych niż niebezpieczne poddawanych odzyskowi w procesie odzysku polegającym na wypełnianiu terenów niekorzystnie przekształconych, jeżeli ilość umieszczanych w wyrobisku lub zapadlisku odpadów jest nie mniejsza niż 10 Mg na dobę lub całkowita pojemność wyrobiska lub zapadliska jest nie mniejsza niż 25 000 Mg.