Wyrok NSA z dnia 27 listopada 2024 r., sygn. III OSK 5267/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie: sędzia NSA Rafał Stasikowski sędzia NSA Ewa Kwiecińska (spr.) Protokolant: asystent sędziego Marita Sikora po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komisji Odwoławczej Rady Narodowego Centrum Nauki od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 8 marca 2021 r. sygn. akt III SA/Kr 1251/20 w sprawie ze skargi J.K. na decyzję Komisji Odwoławczej Rady Narodowego Centrum Nauki z dnia 23 września 2020 r. nr DEC-2020/36/T/HS5/00561/1 w przedmiocie odmowy przyznania finansowania stypendium doktorskiego I. uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie, II. zasądza od J.K. na rzecz Komisji Odwoławczej Rady Narodowego Centrum Nauki kwotę 460 (czterysta sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 8 marca 2021 r., sygn. akt III SA/Kr 1251/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie na skutek skargi J.K. (skarżący) na decyzję Komisji Odwoławczej Rady Narodowego Centrum Nauki z dnia 23 września 2020 r., nr DEC-2020/36/T/HS5/00561/1 w przedmiocie odmowy przyznania finansowania stypendium doktorskiego, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji (pkt 1) oraz zasądził zwrot kosztów postępowania (pkt 2). W sprawie przyjęto następujący stan faktyczny i prawny:
Decyzją z 16 czerwca 2020 r. nr DEC-2020/36/T/HS5/00561 Dyrektor Narodowego Centrum Nauki po rozpatrzeniu wniosku o finansowanie stypendium doktorskiego złożonego przez skarżącego w ramach konkursu ETIUDA 8, odmówił przyznania Instytutowi Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk środków na finansowanie stypendium doktorskiego dla wnioskodawcy, pt. Prawo do publicznego komunikowania utworów w prawie autorskim Unii Europejskiej ze szczególnym uwzględnieniem praw do utworu audiowizualnego oraz prawa do wynagrodzeń autorskich a problem tak zwanej harmonizacji de lege ferenda, który realizować miał Instytut Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, a stypendystą miał być skarżący.