Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 maja 2019 r., sygn. III SA/Gl 226/19

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik (spr.), Sędzia WSA Małgorzata Jużków, Protokolant St. sekr. sąd. Joanna Spadek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2019 r. sprawy ze skargi Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii z siedzibą w Katowicach na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z dnia 4 stycznia 2019 r. nr NPII.4131.1.678.2018 w przedmiocie skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze stwierdzające nieważność uchwały w przedmiocie ustalenia wysokości opłat dodatkowych oraz opłaty manipulacyjnej w gminnych oraz metropolitalnych przewozach osób oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym nr NPII.4131.1.678.2018 z dnia 4 stycznia 2018 r. Wojewoda Śląski stwierdził w całości nieważność uchwały Nr XII/77/2018 Zgromadzenia Górnośląsko - Zagłębiowskiej Metropolii (dalej jako: Zgromadzenie GZM, Strona, Skarżąca) z dnia 30 listopada 2018 r. w sprawie sposobu ustalenia wysokości opłat dodatkowych oraz opłaty manipulacyjnej w gminnych oraz metropolitalnych regularnych przewozach osób organizowanych przez Zarząd Transportu Metropolitalnego w Katowicach jako niezgodnej z przepisem art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1983; dalej jako ustawa prawo przewozowe) w związku z art. 7 Konstytucji RP. Rozstrzygnięcie zostało skutecznie doręczone Stronie 4 stycznia 2018 roku.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że w toku badania legalności tej uchwały organ nadzoru stwierdził, że narusza ona przepisy prawa w sposób istotny. Jako podstawę prawną podjęcia spornej uchwały Zgromadzenie GZM wskazało przepis art. 20 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o związku metropolitalnym w województwie śląskim (Dz. U. z 2017 r., poz. 730; dalej jako: u.z.m.śl.) oraz przepis art. 34a ust. 2 ustawy Prawo przewozowe. Natomiast przepis art. 20 u.z.m.śl. stanowi, że zgromadzenie jest organem stanowiącym i kontrolnym związku metropolitalnego; art. 34a ust. 2 ustawy Prawo przewozowe wskazuje, że w odniesieniu do gminnego, powiatowego i wojewódzkiego regularnego przewozu osób, przepisy, o których mowa w ust. 1, określają odpowiednio rada gminy, rada powiatu albo sejmik województwa, a w mieście stołecznym Warszawie - Rada miasta stołecznego Warszawy. Zatem - w ocenie organu nadzoru - wskazane w podstawie prawnej przepisy nie dają kompetencji Zgromadzeniu GZM do podjęcia uchwały w przedmiocie sposobu ustalenia wysokości opłat dodatkowych oraz opłaty manipulacyjnej w gminnych oraz metropolitalnych regularnych przewozach osób organizowanych przez Zarząd Transportu Metropolitalnego w Katowicach. Powołując się na konstytucyjną zasadę działania organów władzy publicznej na podstawie i w granicach prawa organ stwierdził, że przyjęcie przepisów normujących sposób ustalenia wysokości opłat dodatkowych oraz opłaty manipulacyjnej w gminnych oraz metropolitalnych regularnych przewozach osób, przy braku kompetencji do stanowienia przez Zgromadzenie GZM w tej materii - jest istotnym naruszeniem prawa. Akcentując określoną w art. 7 Konstytucji RP zasadę legalizmu podkreślono, że Zgromadzenie musi posiadać ustawowo określoną kompetencję do działania w danym zakresie, a treść jego postanowienia musi być zgodna z odpowiednimi normami prawa materialnego zawartymi w ustawie. Powołano się na wyrok WSA w Gliwicach z dnia 22 kwietnia 2010 r. sygn. akt IV SA/Gl 739/09 oraz względy praworządności, które wymagają, aby w podstawie prawnej aktu powoływane były te normy prawne, które stanowią bezpośrednią delegację dla podejmowanych działań. Tymczasem, z przywołanego przez Zgromadzenie w podstawie prawnej art. 20 u.z.m.śl. i art. 34 a ust. 2 Prawa przewozowego takie umocowanie nie wynika.