Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2016 r., sygn. I OSK 1391/15

Przyjmuje się, że w sytuacji oparcia skargi kasacyjnej na obydwu podstawach ustawowych w pierwszej kolejności rozpoznaniu podlegają zarzuty dotyczące naruszenia przepisów postępowania. Dopiero po przesądzeniu, że stan faktyczny przyjęty przez sąd w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy albo nie został skutecznie podważony, można przejść do skontrolowania subsumcji danego stanu faktycznego pod zastosowany przez sąd przepis prawa materialnego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia del. WSA Dorota Jadwiszczok (spr.) Protokolant asystent sędziego Katarzyna Kudrzycka po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 26 lutego 2015 r. sygn. akt II SA/Bk 1102/14 w sprawie ze skargi A. P. na orzeczenie P. Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. P. na rzecz Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 26 lutego 2015 r., sygn. akt II SA/Bk 1102/14, oddalono skargę A. P. na decyzję P. Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. z dnia [...] września 2014 r., nr [...].

Wyrok ten wydany został w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Orzeczeniem nr [...] z dnia [...] lipca 2014 r. Komendant Miejski Policji w S. uznał asp. A. W. P. winnym przewinień dyscyplinarnych polegających na tym, że:

I. w dniu 18 sierpnia 2013 r. pomiędzy godziną 4.10 a 5.05 w Pomieszczeniach dla Osób Zatrzymanych Komendy Miejskiej Policji w S. (dalej: PdOZ) przekroczył uprawnienia dotyczące przypadków i warunków użycia środków przymusu bezpośredniego i broni palnej określone w ustawie z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, uderzając wielokrotnie zatrzymanego P. P. S. gumową pałką w okolice nóg i podeszew stóp w okolicznościach nie dających podstaw prawnych do jej użycia, powodując uszkodzenia ciała w postaci podbiegnięć krwawych tj. o przewinienie określone w art. 132 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 z późn. zm.);