Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 kwietnia 2014 r., sygn. II SA/Po 1257/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędziowie Sędzia WSA Jakub Zieliński (spr.) Sędzia WSA Tomasz Świstak Protokolant St. sekretarz sąd. Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi H.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] 2013 r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Marszałka Województwa Wielkopolskiego z dnia [...] 2013r. nr [...], II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Uzasadnienie

Decyzją nr [...] z dnia [...] 2013 r. Marszałek Województwa Wielkopolskiego orzekł o odmowie przyznania H. K. (ur. 5 grudnia 1933r.) zasiłku pielęgnacyjnego na okres od dnia 1 marca 2011 r.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, iż H. K. w dniu 10 marca 2011 r. złożył wniosek o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego. Ponieważ H. K. od dnia 1 stycznia 1999r. podlega ustawodawstwu niemieckiemu z tytułu pobierania niemieckiej emerytury, zachodzi konieczność skoordynowania polskiego systemu świadczeń rodzinnych z systemem niemieckim. Z tego tytułu organem właściwym do rozpoznania jego wniosku był Marszałka Województwa.

Dalej organ wyjaśnił, iż zgodnie z art. 29 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004, świadczenia pieniężne wypłacane są osobie otrzymującej emeryturę lub rentę albo emerytury lub renty na podstawie ustawodawstwa jednego lub kilku Państw Członkowskich przez instytucję właściwą Państwa Członkowskiego, w którym znajduje się instytucja właściwa odpowiedzialna za koszt świadczeń rzeczowych udzielanych emerytowi lub renciście w Państwie Członkowskim, w którym ma on miejsce zamieszkania. Na podstawie art. 21 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 883/2004 zamieszkiwanie w innym państwie nie wyklucza uprawnienia do świadczeń w Państwie właściwym. Ubezpieczony i członkowie jego rodziny zamieszkujący lub przebywający w Państwie Członkowskim innym niż właściwe Państwo Członkowskie, są uprawnieni do świadczeń pieniężnych wypłacanych przez instytucję właściwą, zgodnie ze stosowanym przez nią ustawodawstwem.