Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2012 r., sygn. I OSK 2220/11

Zasiłek celowy, o którym mowa w art. 40 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej nie ma charakteru odszkodowawczego i nie może być traktowany jako rekompensata za straty spowodowane klęską żywiołową.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska Sędziowie: Sędzia NSA Anna Lech Sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak (spr.) Protokolant asystent sędziego Ewa Dubiel po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 14 lipca 2011 r. sygn. akt IV SA/Gl 397/11 w sprawie ze skargi Z. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 lipca 2011 r. (sygn. akt IV SA/Gl 397/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu skargi Z. L., na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach, z dnia [...] czerwca 2011 r, nr [...], w przedmiocie zasiłku celowego, oddalił skargę.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. Prezydent G., na podstawie art. 2 ust. 1, art. 3, art. 7, art. 18 ust. 1 pkt 4, art. 36 pkt 1c, art. 40 ust. 2 i 3, art. 106 ust. 4, art. 109, art. 110 ust. 7 i 8 ustawy z dnia 12.03.2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 175 poz. 1362 z późn. zm.) oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. Nr 98 poz. 1071 z 2000 r. z późn. zm.), odmówił przyznania Z. L. zasiłku celowego na pokrycie wydatków powstałych w wyniku powodzi w maju 2010 r. tj. na zakup nowego domu. W uzasadnieniu wskazał, że wyżej wymieniona prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe i utrzymuje się z renty rodzinnej w kwocie 1438,49 zł. Jest właścicielką mieszkania w G. przy ul. [...], w którym jest zameldowana i w którym zamieszkuje. Jednocześnie jest w 1/3 współwłaścicielką domu położonego w miejscowości Z., który w wyniku powodzi uległ zniszczeniu. Następnie organ wskazał, że według oświadczenia wnioskodawczyni, w okresie jesienno-zimowym zamieszkuje ona w G., gdzie ma zapewnione odpowiednie warunki bytowe, natomiast w okresie wiosenno-letnim przebywała w Z. W związku z tym podniósł, że zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych, pomoc społeczna ma za zadanie zabezpieczyć niezbędne potrzeby bytowe. W przypadku klęski żywiołowej pomoc powinna być skierowana do osób zamieszkujących w domach i lokalach mieszkalnych, które uległy zniszczeniu lub uszkodzeniu, wskutek czego osoby te znalazły się w trudnej sytuacji życiowej, której nie są w stanie przezwyciężyć przy wykorzystaniu własnych zasobów i możliwości. Wobec tego wystąpienie straty, która nie powoduje niemożności zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych, nie stanowi przesłanki przyznania pomocy. W przedmiotowej sprawie zniszczeniu w wyniku klęski żywiołowej uległa nieruchomość, która nie stanowi centrum życiowego wnioskodawczyni, bowiem ma ona możliwość mieszkania we własnym lokalu położonym w G. W związku z tym szkoda powstała w nieruchomości w Z., nie wpływa bezpośrednio na zaspokojenie przez nią najbardziej niezbędnych potrzeb życiowych.